Granny Clampett
SMEED HET IJZER
NU HET HEET IS
W\
D1
Fel tegenstander
Al twee netten
Vijf procent
Piratenzenders
Zaterdag 30 nov. 1963
België is
niet bang
(Van onze Brusselse correspondent)
f)ok België heeft zijn voor- en tegenstanders van commerciële
televisie, al laait de strijd er niet zo fel op als in Nederland. Wij
zouden eerder geneigd zijn te beweren dat hier het gevecht om de
commerciële televisie nog beginnen moet. Want als Nederland met
commerciële- of reclametelevisie zou starten en men in Noord-Bel-
gië het zijn er velen de uitgezonden Nederlandse reclamepro
gramma's zou aanschouwen, moeten ook de Belgen hun houding
bepalen.
Hetzelfde geldt ten aanzien van
Frankrijk. In Brussel b.v. kun
nen de Franse programma's
goed gevolgd worden. Wel zal
er binnenkort een tweede Frans
televisieprogramma komen,
maar het staat nog niet vast
wie dat verzorgen zal. Wordt
het toevertrouwd aan de leiders
van de huidige R.T.F.-zender,
dan schijnt het, naar wij verne
men wel vast te staan dat de
commerciële televisie geen kans
krijgt.
In de Duitssprekende Belgische
streek van Eupen en Malmédy heeft
de Duitse televisiereclame natuur
lijk vrij spel. De Walen hebben er
door geringe kennis van de Duitse
taal weinig belangstelling voor. In
het oosten van het land tot Na
men toe ziet men wel de commer
ciële televisie van Luxemburg. De
dagen zijn niet ver meer dat ook het
kleine België overspoeld zal worden
door televisiereclame uit den vreem
de en dat het Belgische publiek met
hetzelfde probleem zal worden ge
confronteerd als het Nederlandse.
Ter gelegenheid van het tienjarig
bestaan van de B.R.T. heeft de Lode-
wijk de Raet-Stichting die het beste
kan vergeleken worden met onze
Volkshogeschool, maar die hier te
vens een taaie strijd moet voeren
voor de Vlaamse cultuur, studiedagen
aan de televisie gewijd. Deze werden
besloten met een toespraak van de
voorzitter van de B.R.T., de heer Ju-
lien Kuypers. Een ook bij ons beken
de figuur omdat hij altijd op de bres
staat voor de Nederlandse cultuur.
De heer Kuypers sprak over „De
vrijwaring van een Nederlands gees
tesmerk bij een cosmopolitisch me
dium". Hij wil zich zeker niet van het
buitenland afsluiten, maar is van oor
deel dat alle Nederlandstalige pro
gramma's het Nederlandse stempel
moeten dragen, ook wanneer wij er
mee naar het buitenland gaan, m.a.w.
wij moeten wereldburgers worden
met een eigen karakter: „Onze eigen
Nederlandse cultuur moeten wij uit
bouwen en verdedigen. Daarvoor is
de culturele integratie met Nederland
meer dan noodzakelijk".
Tijdens de discussies kwam ook de
commerciële televisie op de prop
pen. Geheel in de lijn van zijn betoog
verklaarde de heer Kuypers zich
hiervan een fel tegenstander „waar
tegen ik tot mijn laatste levensdag
zal strijden".
Is dit nu het algemene standpunt
van de Belgen? In regeringskringen
heeft men zich over commerciële te
levisie nog niet uitgesproken. Het
schijnt dat niemand dit gevraagd
heeft. België bezit, in tegenstelling
tot Nederland, reeds tweë netten, een
Vlaamstalig en een Franstalig.
Er is dus afwisseling en toevoeging
van één nieuw net is hier niet moge
lijk; het zouden er in verband met de
tweetaligheid onmiddellijk twee moe
ten zijn.
Toch bestaat niet de indruk dat
men enthousiast is voor een aparte
commerciële televisie, afgezien van
specifieke Belgische bezwaren. Indien
men er op een dag aan geloven moet,
dan zou eerder een systeem met be
perkte zendtijd in het kader van de
bestaande instellingen een kans ma
ken, zoals Duitsland en Italië dit toe
passen. Maar ook in dat geval wor
den extra waarborgen gevraagd om
te voorkomen dat het karakter van
de televisie bepaald wordt door out
siders resp. handelsfirma's.
Men wil In 'n dergelijk geval eisen
dat de zendtijd beschikbaar wordt ge
steld tot een gering percentage b.v.
5 pet van de totale zendtijd wordt
beperkt. Verder, dat deze reclame
uitzendingen op vaste tijdstippen
van de dag verschijnen opdat de
kijkers hierdoor niet .verrast wor
den. Tegelijkertijd zouden deze pu
bliciteitsprogramma's door de B.R.T.
zelf verzorgd moeten worden zodat
vreemden hierover geen zeggen
schap krijgen.
Natuurlijk wensen de huidige be
stuurders van de televisie in België
dat de winsten die met deze reclame
zouden worden gemaakt, ook ten ba
te van de verbetering van de pro
gramma's komen, één van de argu
menten die de voorstanders van de
commerciële televisie altijd bezigen.
In België is de situatie enigszins
anders dan in Nederland. Radio en
televisie zijn hier in een openbare in
stelling ondergebracht die hun fond
sen van de staat ontvangen, onafhan
kelijk van de door de staat geïnde
radio- en televisieheffingen. En, zo
zegt men hier zeer voorzichtig: „De
staat doet wat hij belooft, maar be
looft weinig". Er wordt wel zachte
aandrang uitgeoefend om dit systeem
te wijzigen, maar tot dusverre zijn de
beheerders van de schatkist onver
murwbaar gebleken.
Overigens voelt de huidige voorzit
ter van de B.R.T., de heer Kuypers,
ook niets voor een systeem van tele
visie met een beperkte dagelijkse re
clame-uitzending, verzorgd door zijn
eigen diensten. Wellicht zal men, als
de tijd er rijp voor is, b.v. op minis
terieel niveau, over het probleem van
de commerciële televisie ruggespraak
tussen Nederland en België houden.
Hoe staat men in België tegenover
zgn. piratenzenders en hoe helpt
men ze uit de wereld? De Belgische
„Uylenspiegel" kende een allesbehal
ve Vrolijk en een maar zeer kortston
dig bestaan.
Een wet, op basis van het ontwerp
dat werd opgesteld door de Europe
se Radio-Unie, maar aangepast aan
Belgische verhoudingen, heeft er een
juridisch einde aan gemaakt en zal
in de toekomst opvolgers van deze
Uylenspiegel afschrikken.
Maar de eerste „piraat" is door
de natuurelementen vernietigd. Het
schip vanwaar werd uitgezonden, lag
recht tegenover Knokke, buiten de
territoriale wateren. Tijdens een he
vige storm is het eind 1962 bij Cad-
zand gestrand en tragische samen
loop van omstandigheden diezelf
de dag is de eigenaar na een opera
tie in een Antwerps ziekenhuis over
leden.
Wat de in België geldende wet
betreft deze schrijft voor dat nie
mand zonder toestemming van de
betrokken minister aan radio- of
televisieuitzendingen mag doen of
hieraan mag medewerken.
Dat geldt zowel voor het verrich
ten van technische diensten ten be
hoeve van deze uitzendingen als
voor het schrijven van stukken of
het maken van reclame. Een boot
die buiten de territoriale wateren
blijft, kan men weliswaar niet di
rect treffen, maar wel degene die
de schepen ravitailleert of de fir
ma die reclame verzorgt ten behoe
ve van de uitzending.
Overigens heerst er hier in een tijd
van hevige strijd tussen de twee cul
tuurgemeenschappen, de Nederlands
en de Franstalige, op het radio- en
televisiefront betrekkelijke rust.
Dat is te danken aan het feit dat bij
de wet van 18 mei 1960 culturele
splitsing werd doorgevoerd en de
Vlaams- en Franstalige radio en tele
visie volledig autonome instellingen
werden, terwijl de voorzitters van de
Raden van Beheer jaarlijks afwis
selend het voorzitterschap bekleden.
Dit jaar is dat de heer Julien Kuy
pers die, zoals wij zagen, als fel
tegenstander van de commerciële te
levisie de knuppel in het hoenderhok
heeft geworpen.
Granny" Clampett, de grootmoeder uit de televisie-filmserie
Beverly Hillbillies", woont in het dagelijkse leven in een
woning die het midden houdt tussen het groot herenhuis en
het voorvaderlijk verblijf van de Clampetts in de bergen. En dat
schikt de actirce Irene Ryan buitengewoon. Ze zou in beide
uiterste gevallen niet op haar plaats geweest zijn.
Zondagavond dan de tweede aflevering van de Corry Brokken show. Voor deze show werkt Corry en de anderen I
zeer hardomdat ze wetendat het hedendaagse publiek alleen maar goede shows waardeert.
SPECIALE GAST
met
WITTE BAARD
Irene is aanzienlijke jonger dan de
grootmoeder die ze in de films uit
beeldt. Zij is ook minder nors en vit
terig dan „granny". Maar zij is erg
gevoelig wat haar leeftijd betreft, en
ze weigert dan ook te zeggen hoe
oud ze is.
Irene Ryan is twee keer gehuwd ge
weest Ze woont nu samen met haar
zuster, Anna Thompson, in een oud-
Amerikaans huis met twee slaapka
mers en twee badkamers te Santa
Monica. Dit huis heeft zij 10 jaar ge
leden laten bouwen, en ze beschrijft
het als een „groot-klein" huis met
grote kamers, maar er zijn er niet
veel.
De meubilering van het huis is ook
oud-Amerikaans. „Ik heb zo lang in
hotels gewoond dat ik nu wel meu
bels wilde waar ik niet zo zuinig op
hoef te zijn", legde Irene uit.
De zusters wonen geheel alleen en
vinden dat gezellig. Ze koken en doen
het huishouden zelf. Eens in de
maand komt er een werkster. Miss
daga
de televisieprogramma's afgesteld op
Sint-Nicolaas, die dan niet alleen
zijn intrede doet in de televisiestu
dio, doch ook in menig gezin.
P en paar
handvol
amusante speelfilms, een
genoeglijke gelegenheids
programma's met als speciale gast een
grijsaard met een lange witte baard,
een internationale voetbalwedstrijd en
'n t.v.-spel in 't kader van „Het grootste
theater ter wereld", ziedaar de televisie
in deze sinterklaasweek, die zich overi
gens maar weinig onderscheidt van de
gewone weken in dit winterseizoen van
lange, donkere en dus voor de televi
sie zo bij uitstek geschikte avonden.
ZONDAG. Uit de kerk van de Heilige Gerar-
dus Majella in Amsterdam Oost verzorgt
het Rooms Katholiek Kerkgenootschap om elf
uur een hoogmis. Het weekjournaal is in de
vooravond een uur naar voren geschoven
(naar half zeven) in verband met een directe
reportage, die de N.T.S. van zeven tot acht
geeft van een oecumenische kerkdienst in
Utrecht ter herdenking van „150 jaar Ko
ninkrijk". Medewerking aan deze dienst, waar
in sprekers van verschillende richtingen het
woord zullen voeren, verlenen de Nationale
vering een uitstekende indruk. De verwachtin
gen zijn daarom ook nu hoog gespannen. Na
dat dr. L. de Jong zijn visie op het wereldge
beuren heeft gegeven, volgt een Perry Mason
verhaal, getiteld „Moeilijkheden bij de onder
zeedienst". De vraag waarvoor de spitse ad
vocaat komt te staan luidt: heeft een jonge
matroos zijn commandant vermoord? „Signa
lement" is op deze zondag gewijd aan „Moni
tor", het Engelse zusje van Henk de Bij's uit
zending. Men zal kunnen kijken naar een re
cente produktie van het Monitor team voor de
Engelse kijkers.
EUROPA-CUP
COMEDY CAPER
fAANDAG. Een filmavond van de televisie
is zo langzamerhand ondenkbaar zonder
een „comedy caper". Ook deze keer is er
weer eentje. „De Rugbyheid" laat grappen
maker Harry Langdon in actie zien. Om kwart
voor acht spreekt dr. H. L. C. Jaffé voor
Openbaar Kunstbezit over „Breitner en Am
sterdam".
De N.C.R.V. laat op het journaal en de uit
zending voor de politieke partijen (p.v.d.a.) de
Memo's volgen. De hoofdfilm is eveneens door
de N.C.R.V. uitgekozen. In deze luchtige week
een luchtige film, n.l. Calamity Jane, een
showfilm met Doris Day in de hoofdrol. Ze
is een zingende cowgirl, die een danseresje
uit de grote stad ontmoet. De twee kunnen
Brass Band o.l.v. Meindert Boekei en een uit
Trechtse koren samengesteld Groot Koor o.l.v.
Mees van Huys. Om acht uur volgt „Sport in
Beeld". Corry Brokken verschijnt om half ne
gen in het beeld met haar eigen show, waar
aan medewerken de gebr. Lutz, Donald Jones
die zojuist in het nieuws kwam, omdat hij zo'n
bijzonder fijn kerstplaatje heeft gemaakt, Ko
van der Heyde Wijma en de Garden Singers
en Dancers (het ballet van de René Sleeswijk
revue). De groots gemonteerde Brokken show,
waaraan de beste showmensen van ons land
hun krachten geven, maakte bij de eerste afle-
het best samen vinden, behalve waar het om
mannen gaat. Als die in het spel komen, wor
den ze eikaars rivalen. Vooral als ze een
knappe jonge luitenant ontmoeten en een stoe
re, ook al zingende, „Wild Bill". Zingend en
dansend worden de problemen evenwel tot
een oplossing gebracht. Howard Keel is de
evenknie van de altijd nog zo charmante Doris
in deze met veel liedjes uitgeruste show. Ook
het forum van prof. dr. I. A. Diepenhorst is
aan de film gewijd en wel in het bijzonder
aan de bijbelse film, zoals we er de laatste
jaren verschillende hebben voorgeschoteld ge
kregen. Uitgangspunt van de discussie is het
bericht uit Hollywood, waarin werd aangekon
digd, dat men de Bijbel wil gaan verfilmen.
Een allesovertreffende rolprent zou het moe
ten worden in het genre van Ben Hur. Er is
een slordige 70 miljoen gulden voor beschik
baar.
KAMERAAD STUDENT
WOENSDAG. De N.T.S. verrast de voetbal
liefhebbers woensdagmiddag met een di
recte reportage van de voetbalwedstrijd Mo
nacoInternationale in de achtste finale van
de strijd om de Europacup. Herman Kuiphof
verzorgt het commentaar uit het kleine vor
stendom aan de Middellandse Zee.
Van vijf voor drie tot twintig voor vijf. Het
avondprogramma van de K.R.O. begint ook
al met sport en wel met het programma van
Jan Cottaar „Onze Sportredacteur". Het
N.T.S.-journaal en Brandpunt gaan vooraf
aan Jos. v. d. Valks „Piste" (kwart voor ne
gen), waarin o.m. de vermaarde jongleurs het
trio San Remo optreden, de Franse antipodist
Jean Claude, de Nederlandse luchtacrobaten
Jonelly and partner, Belgische muzikale
clowns en een poedelnummer uit Frankrijk.
Om 9.25 uur „De Pijp in", een documentaire
van Manus v. d. Kamp over het Sint-Francis-
cus liefdewerk in Amsterdam. Alvorens het
tweede journaal de avond afsluit een reporta
ge van het optreden van de Israëlische dans
groep Hapanonium, die niet lang geleden een
bezoek aan ons land bracht.
SINTERKLAAS
DONDERDAG. Voor de vrouw donderdag
middag „Heilige of Boeman", een pro
gramma van drie kwartier over de betekenis
van sinterklaas, de historie en de viering van
zijn verjaardag. De psychiater mevr. Swel-
heim-de Boer zal het een en ander te berde
brengen over de vele psychologische en peda
gogische problemen, waarmee het verschijnen
van de goedheilig man ieder jaar weer de
ouders en opvoeders confronteert.
Om vier uur komt uit de Singerconcertzaal
een sinterklaasprogramma van de N.T.S.,
waarin de sint zelf in hoogst eigen persoon
aanwezig zal zijn en waarin het Cocktail Trio
voor de nodige leut en rijmelarij zal zorgen.
Gerrit den Braber houdt de feestenden
hoopt hij in de hand. Uiteraard staat ook
het avondprogramma gedeeltelijk in het teken
van pakjesavond. Om half acht „De klant is
bisschop", een uitzending opgedragen aan de
velen, die achter de toonbank, de paktafel of
het schrijfbureau werkzaam rijn om het moge
lijk te maken, dat iedereen zijn surprise ont
vangt. Die surprises komen zelf na het jour-
Ryan heeft geen kinderen maar ze
is erg gehecht aan een J0-jaar oude
kat, die Pat genoemd wordt ter ere
van St. Patrick's Day. Irene zegt dat
het haar spijt geen kinderen te heo-
ben maar voegt er aan toe: de men
sen zeggen: iets dat je nooit aan het
lachen maakt zal je ook nooit aan
het huilen brengen".
Miss Ryans werkdag begint als haar
wekker om 5 uur in de ochtend af
loopt. Ze rijdt haar Buick „Wildcat"
1963 naar de studio, arriveert daar
om tien over half zeven, gaat naar
de make-upafdeling en naar de kleed
kamer, en is zelden voor 7 uur 's
avonds weer thuis.
In de weekends gaat ze bridgen met
haar vriendinnen. Ze speelt piano om
zich te ontspannen, en soms bakt ze
een cake of maakt ze Ierse hutspot
Als de tijd het toelaat, pakt ze haar
koffers en vertrekt voor een toernee
door het gehele land met haar mede
spelers in de t.v.-films, Donna Doug
las en Max Baer. Ze gaan dan naar
kermissen en rodeo's om daar de
feesten op te luisteren met hun aan
wezigheid. Zelden trekken ze min
der dan 15.000 bezoekers.
Deze reizen, gecombineerd met de
wekelijkse inkomsten uit „The Be
verly Hillbillies" maken Irene Ryan
rijk.' Op deze reizen bemoedert Irene
de twee jonge filmsterren. „De moe
der van Max had het genoegen hem
op de wereld te brengen, ik heb het
twijfelachtige genoegen hem op te
voeden", aldus miss Ryan.
Het carrière is erg grillig verlopen,
en Irene legt dan ook geld weg voor
de dag waarop haar Hillbillyshow
zich terugtrekt uit de studio's. De
kleding die zij»in de films draagt is
erg eenvoudig, daarom koopt ze
graag dure jurken en andere kleding
bij de kleermaker. Maar ze heeft
weinig tijd om ze te dragen. „Vorig
jaar heb ik een nieuwe japon gekocht
voor de uitreiking van de Emmy's,
en sinds die gelegenheid heb ik de
japon niet meer kunnen dragen",
zegt Irene.
Het werkschema laat haar niet toe
uit te gaan. Ze kan slechts af en
toe even naar de televisie. Vóór de
meestal in haar kleine tuin te vin-
tijd van de Hillbillies was Irene
den, want ze is dol op tuinieren.
Toen de filmserie succes nummer 1
werd in de Verenigde Staten, was
Irene gedwongen er mee op te hou
den. Nu komt er eens in de week een
tuinman om de begroeiing bij te hou
den.
„Ik mis de vrije tijd die ik gewend
was te hebben", zegt Irene, „maar
ik ben niet overwerkt. Ik ken deze
gang van zaken, en ik wil wat op
de bank hebben als het allemaal over
is. Ik wil het jjzer smeden als het
heet is", aldus „granny" Irene Ryan.
naai ook in beeld en wel in de uitzending „Wie
de koek krijgt". Pakjes worden uitgereikt aan
een aantal bekende (en uiteraard verdienstelij
ke) Nederlanders. Om negen uur het t.v.-
spel „Iemand onder U", van de Italiaanse
auteur Diego Fabbri, dat dit jaar werd uitge
kozen om gespeeld te worden in „Het grootste
theater ter wereld". Zeventien Eurovisielan-
den brengen dit spel op het scherm, zodat er
in totaal meer dan tachtig miljoen kijkers
zullen rijn, voorwaar een enorm theater. Vo
rig jaar lanceerde de B.B.C. het plan om jaar
lijks gezamenlijk een televisiespel aan te ko
pen, waardoor de allerbeste auteurs zouden
kunnen worden aangetrokken. De hoofdprijs
van een jaarlijks uit te schrijven wedstrijd
zou immers zijn de uitvoering van het bekroon
de stuk tegen een begerenswaardig honora
rium. Vorig jaar viel de eer te beurt aan Ter-
rence Rattigan, dit jaar aan Diego Fabbri,
algemeen beschouwd als een van de grootste
toneelschrijvers van de moderne tijd. Hij
schreef reeds 20 toneelstukken, waarvan in
Nederland twee op de planken zijn gebracht
en wel „Het proces van Jezus" (in 1955 door
de Haagse Comedie) en „Familieconflict" (in
1956 door Theater). Fabbri probeert in
„Iemand onder U" de kijkers op een ongewone
manier te betrekken in zijn spel. Vandaar, dat
het verstandig wordt geacht niets over de in
houd te vertellen. De opvoering wordt ver
zorgd door de Vlaamse televisie met Vlaamse
acteurs en actrices. Vorig jaar nam de B.R.T.
de Nederlandse (AVRO) uitzending over. Om
half elf ten slotte nog een half uurtje met het
zangkwartet „De Mormoonse Vier", dat reeds
enkele malen eerder voor de AVRO optrad. De
jonge zingende evangelisten hadden toen zo
veel succes, dat de AVRO hen kort voor hun
terugkeer naar Amerika nog eens op het
scherm brengt.
ALLEMAN
Vrijdagavond om half acht het programma
voor de jeugd, waarin bij de beroepen dat
van testpiloot aan de beurt komt. Deskun
digen in de vliegtuigwereld zullen de jongeren
doch ook de ouderen van een deskundig com
mentaar voorzien.
kINSDAG. Om elf uur schooltelevisie. In sa-
menwerking met het Instituut voor Tuin-
bouwplantenteelt in Wageningen kwam een
uitzending tot stand over de fotoperiodiciteit,
ofwel de invloed van de toe- en afneming
van de hoeveelheid licht op een organisme.
Het avondprogramma begint om half acht
met het Internationaal Agrarisch Nieuws. Na
het journaal de derde Amerikaanse documen
taire in de reeks „Confrontatie".
Een Amerikaans televisieteam verbleef drie
weken in Moskou en maakte daar de film
„Kameraad student". Na de afleveringen over
de dood van Stalin en de opkomst van Kroesjt-
sjew krijgt nu het onderwijssysteem in de
Sowjet-Unie de aandacht. In het bijzonder
richt de camera zich op de studentenmaat
schappij. In Moskou studeren duizenden jonge
lui. Ze wonen voor het merendeel op kamers
en kunnen maar net in hun onderhoud voor
zien. Studeren is kosteloos, maar er komen
nog wel enkele andere factoren bij. Een daar
van is, dat een student ook buiten de college-
zalen eigenlijk geen moment wordt losgelaten.
Om vijf over negen een reportage, die de
AVRO maakte op de Amerikaanse voedsel- en
landbouwtentoonstelling in de RAI te Amster
dam, de Hootenannyshow. Zestien jonge Ame
rikaanse artiesten introduceren hier de nieuwe
Amerikaanse rage in hun land: de Hootenanny
een soort dans, die de opleving van de platte-
landsmuziek in de States duidelijk demon
streert. Het programma van de Hootenanny-
jongens en -meisjes is een spontane menge
ling van comboy- en westernmuziek met de
moderne twist, waarbij ook nog een scheutje
jazz is gevoegd.
Om half tien Televizier en tot slot van de
avond een aflevering van de spannende serie
Naked City: Misdaad in New York.
Zaterdagavond dan weer de Thrillers
van de VARA: Advocaat in kwade
zaken". Frits Butzelaar en Jan Teu-
lings zullen weer voor de nodige
spanning zorgen.
VRIJDAG. Twee herhalingen van schooltele
visieprogramma's in de middag. Om half
acht Toekomstmuziek, de reeks voorlichtende
programma's over beroepskeuze, waarin deze
keer de aandacht wordt gericht op het beroep
van testpiloot. „In de vliegerij" is de titel.
Na het journaal een documentaire, gewijd aan
de Nederlandse filmer Bert Haanstra ter ge
legenheid van het feit, dat rond Kerstmis diens
grote nieuwe speelfilm „Alleman", die werd
gemaakt in het kader van de viering „150 jaar
Koninkrijk" in première zal gaan. „Alleman"
is geheel opgenohien met de verborgen camera
evenals eerder Haanstra's zo succesvolle
„Zoo", en wil een beeld geven van het Ne
derlandse volk, zoals het leeft en werkt. Jan
van Hillo zal een gesprek voeren met Haan
stra, waarbij vooral diens werkwijze de aan
dacht zal krijgen. Om kwart voor negen ruzie-
en vader en zoon Stiefbeen weer wat met elk
aar onder de titel „De sleutels". Na Atten
tie ten slotte de vijfde aflevering van de
Franse serie „Ridder van Maison Rouge", naar
het verhaal van Alexandre Dumas.
OP VOOR JE NUMMER
ZATERDAG. Als speciale (zij het wat late)
sinterklaassurprise zaterdagmiddag de
luchtige speelfilm „Op voor je nummer", die
speelt in een Deens dorp, waar jongelui wor
den opgeroepen voor de militaire dienst. La
chen dus, zoals ook om half acht als Vrjje
Nieuwsgaring aan bod komt.
Na het journaal en Achter het nieuws om
kwart voor negen een Duits amusementspro
gramma „Hallo Paulchen". Een show van de
Nord-Deutscher t.v. met als hoofdpersoon de
voortreffelijke entertainer Paul Kuhn. Hij is
niet slechts een van Duitslands beste pianisten,
maar hij heeft nog meer naam als de man, die
met zijn wat hese stem allerlei geestige lied
jes zingt. De AVRO heeft er indertijd nog aan
gedacht hem in Nederland een aantal shows
te laten presenteren, maar daar is niets van
gekomen. Paulchen heeft het trouwens in
Duitsland druk genoeg. Een hele reeks me
dewerkenden. van wie we speciaal noemen de
Zweedse zangeres Anita Lindblöm, de zanger
Ralf Bendix en het charmante zangeresje Mo
nica Grinn. Het t.v. ballet van Hamburg is
ook van de partij. Eimert Kruithof slaat
deze zaterdag van de VARA niet over. Dat be
tekent, dat we weer van die thrillers te zien
krijgen, waaraan hij zijn naam te danken heeft.
„Advocaat van kwade zaken" is de titel van
dit t.v. spel van Elsie Syme, dat werd ver
taald door Jan Blokker. Het motief, een jong
meisje krijgt plotseling bezoek van een haar
totaal onbekende man, die vertelt, dat hij ge
zien heeft, dat op haar een moordaanslag is
gepleegd. Ze heeft er zelf niets van gemerkt,
maar ja, als je zo iets wordt verteld... enfin,
van dergelijke stukken kan men beter vooraf
niet te veel vertellen. In de hoofdrollen Petra
Laseur, Jan Teulings, Frits Butselaar, André
v. d. Heuvel, Femke Boersma, Hans Tiemeyer,
Bob Goedhart en Jef van Leeuwen. De week
krijgt ten slotte zijn afronding in „Zo is het
toevallig ook nog een keer", het satirische
programma met o.m. Mies Bouwman en Rinus
Ferdinandusse, dat toen het voor de eerste
keer werd uitgezonden vele reacties uitlokte.
De VARA was zelf ook wel een tikkeltje ge
schrokken, want men liet weten, dat ze met
de vorm toch niet helemaal gelukkig was. Er
zou nog heel wat bijgesohaafd moeten worden
aan de presentatie. Maar het idee, dat ten
grondslag lag aan „Zo is het toevallig ook nog
een keertje" blijft gehandhaafd.
