2000 maal
NTS-journaal
Radio-orkesten mengen zich
in strijd om „eerste viool"
Twee nieuwe series
Mistral, een debuut
Top of Flop?
Volendam mag het zeggen
K.R.O.-t.v.: kiekeboe in de rommelpot
N
zaterdagnummer
Serieprogramma
Dappere Dodo
Verdeling
Rapport
Protest
Capriolen
(Van onze R.T.V.-redactrice)
Voor wie zich herinnert hoe
kort geleden nog in Hilversum
een conflict werd uitgevochten
om de schnabbels van musici bij
televisie-optreden, blijft dat een
vreemde zaak. En daarbij
komt nog dat die ruim driehon
derd musici één van elke vier
in Nederlandse orkesten spelen
den door Hilversum gesala
rieerd worden zonder bezwaar
van 's rijks schatkist. Indien
men de luistergelden mag ver
gelijken met entreeprijzen voor
concertzaal en schouwburg, dan
is de radio- (en televisie) kunst
de enige in ons land die zichzelf
bedruipt
Heel gemakkelijk heeft de tele
visie het vrijdagavond. Na
rooster en het journaal hoeft
men alleen maar over te scha
kelen naar het Concertgebouw
in Amsterdam, waar het klas
sieke Grand Gala wordt gehou
den. De verschillende Edisons
worden uitgereikt wie van de
winnaars en winaressen ze per
soonlijk in ontvangst komen ne
men is nog niet bekend en wie ze
uitreikt al evenmin, hoewel de
kans groot is, dat minister Bot
dat zal zijn. Voorts treden be
roemde solisten op bij het Con
certgebouworkest onder leiding
van Bernard Haitink. Adam Ha-
rasiewicz speelt het eerste pia
noconcert van Chopin; de vierde
symfonie van Schumann staat in
het programma en Edisonwin-
nares Victoria de los Angeles
zingt o.m. aria's uit La Bohème
en Carmen, alsmede een aantal
Spaanse liederen.
Zaterdag 28 september 1963
DISSONANTEN IN HILVERSUM
Het V.P.R.O.-programma van
dinsdag opent weinig nieuwe
perspectieven. De N.T.S. begint
om half acht met het internatio
naal agrarisch nieuws, dat veel
te weinig onze beeldschermen
vult zijn we per slot van re
kening niet een agrarisch volk?
Na het journaal de veertiende
aflevering van de uitstekende
serie documentaires over de be
zetting, die dr. Lou de Jong van
het Rijksbureau voor' Oorlogs
documentatie ook deze keer zal
inleiden. Onderwerp is de hulp
aan onderduikers.
Volendam mag woensdagavond zijn
oordeel geven over de plaatjes van
Herman Stok. Top of Flop: zouden ze
in het vissersdorp ook van die heerlij
ke tienernozempjes hebben? Na ach
ter het nieuws een programma Jazz
in aanbouw, dat het orkest van Boy
Edgar de hoofdstedelijke arts-mu
sicus laat horen: Boy's Big Band,
het enige werkelijk grote jazz-orkest
dat Nederland rijk is. Een opmerke
lijk orkest met opmerkelijke arrange
menten van Boy zelf en met een hele
boel heel fijne solisten. Nico Knapper
heeft de regie. Dick Powell brengt
vervolgens een bezoek aan Parijs.
Hij beeldt er een gedeserteerde Ame
rikaanse soldaat uit, die tijdens de
Frans-Algerijnse oorlog in wapenen
handelde. Een zwarthandelaar zon
der scrupules, die beide partijen tot
zijn klanten rekent. Jan Blokker sluit
de avond met zijn Filmvenster.
In het vrouwenprogramma, dat de
K.R.O. ons donderdag voorschotelt,
krijgen we een bekend gezicht te
zien. We, d.w.z., de kijksters, die al
langer dan vandaag en gisteren aan
„kastje kijke" doen. Bea de Graaf,
vroeger televisieomroepster bij de
VARA, maar na de geboorte van een
baby ernstig ziek geworden en hele
maal uit de studio's verdwenen, pre
senteert dan nl. een modeshowtje, dat
een onderdeel vormt van het pro
gramma Achter de schermen van de
modeshow en dat een beeld geeft van
het werk van de mannequin. Na Fred
en Barney van de Flintstones, de
nieuwslezer van het journaal en de
altijd zo nauw kijkende presentator
van Brandpunt. Om kwart voor negen
(Van onze radio en t.v.-redactrice)
De K.R.O. televisie zal in het komende winter
seizoen in een serie documentaires aandacht
schenken aan het onrustbarende feit dat de Ne
derlandse bevolking telkenjare wordt uitgebreid
met het inwonertal van een grote stad: 140.000
mensen.
Een andere belangrijke serie wordt die van dokter Trim
bos over „Gehuwd en ongehuwd". Grote aandacht zal
men uiteraard schenken aan de voortzetting van het
concilie te Rome, en aan de oecumenische gedachte in
de catechistische reeks „Logboek".
De K.R.O.-televisie, die zich met de Kunstmaandeoncer-
ten een muzikale reputatie verwierf, zal driemaal een
televisieconcert van het Concertgebouworkest uitzen
den, waartoe dat orkest, om de cameramannen op het
podium de ruimte te geven, de rollen eens zal om
draaien en op de plaatsen van het Concertgebouw
publiek zal gaan zitten.
Op een donderdagavond zal men het toneelstuk „De
bezoeker" van Ed Hoornik, gaan uitzenden, en „Terug
naar Warschau" van Jan Staal, benevens een aantal
buitenlandse stukken. Aan show presenteert men de
beeldschone Undine von Mevey, de niet zo mooie, maar
toch op zijn manier aardige Johnny Kraaykamp. Voorts
Willy Walden in de serie „Sikkes": een onhandige vrij
gezel, en Teddy Scholten in „Kiekeboe", een programma
dat wordt opgenomen door een verborgen camera om
Nederlanders in hun gewoon en eventueel ongewoon
doen en laten te betrappen.
Aan serieprogramma's komen er of komen terug: „Stad
huis op stelten", „Het huis" van S. de Vries jr., en „In
de rommelpot", over een gezellige Nederlandse familie.
Onverdroten gaat men door met de Hitchcocks, met Bo
nanza, en Christobal. Jan Cottaar gaat door met de
sport. Voor de kinderen blijven spelen Flip en Dodo, de
dappere, en inspecteur Gosker blijft met ze praten over
veilig verkeer.
De K.R.O.-radio zal op alle uitzenddagen commentaar
en overzicht van het concilie geven. Wat ernstige mu
ziek betreft zal men vooral aandacht schenken aan de
voor-klassieken, en hun tegenvoeters, de hedendaagse
componisten. De jonge Nederlandse componist Hans Cox
zal in de serie „Gesprekken met collega's en recensen
ten" platen van de allermodernste muziek introduceren.
In de eerste maanden van 1964 zal men Shakespeare
herdenken met o.a. de radio-opvoering van Hamlet.
og maar heel kort geleden een paar weken zou men het
vreemd om niet te zeggen tegennatuurlijk gevonden hebben in
dien een werkgever met grote klem aandrong op hogere salariëring
van zijn personeel, doch de heer Thomson van de Amsterdamse
Droogdok Mij. lijkt een goed voorbeeld gegeven te hebben, dat ook
in Hilversum begrepen werd: de Nederlandse Radio Unie heeft bij
de minister voor onderwijs, kunsten en wetenschappen geprotes
teerd tegen de indeling en dientengevolge lage salariëring van de
ruim driehonderd musici van de vijf orkesten van de N.R.U.
Uniek zijn de radio-orkesten niet al
leen in Nederland, doch overal ter
wereld, doordat b(J hun oprichting
voor het eerst in de muziekgeschiede
nis orkesten nodig waren. Alle an
dere orkesten werden gesticht op
aandrang van meestal welgestelde
muziekminnaars, en bleven daardoor
tot vandaag het troetelkind van een
betrekkelijk klein maar trouw pu
bliek.
De radio-orkesten van B.B.C. of
van Hilversum tellen de los-vaste
supporters bij honderdduizenden of
miljoenen. Een enigszins verdoezeld
en zelfs stellig ontkend feit is
het dat bijvoorbeeld het Radio Phil-
harmonisch Orkest in overmoed het
Concertgebouworkest naar de kroon
gestoken heeft. Men heeft enkele ja
ren achtereen musici van allerfijnste
kwaliteit weten aan te trekken, die
eigenlijk destijds onder de armzwaai
van Eduard van Beinum hadden
moeten zitten. Een heel enkele mu
ziekcriticus heeft toen weieens hard
op durven zeggen dat het Radio Phil-
harmonisch het eerste orkest van Ne
derland was. Men zegt dat niet meer,
men stelt alleen wel fijntjes dat
ten slotte Bernard Haitink als diri
gent in Hilversum ontdekt is en niet
in Amsterdam. En men zegt in Hil
versum nog wel hardop dat bijvoor
beeld de blazers van het Radio Phil-
harmonisch gelijk te stellen zijn met
die van het Concertgebouworkest, en
de strijkers tenminste met die van
het Residentie-Orkest. Men kan er
onder liefhebbers lang en hartstoch
telijk over bekvechten.
Kern van de zaak ls dat er in Neder
land een groot tekort is aan orkest
musici. Muziek is een heel zwaar
vak, Pierre Monteux is er wel om te
bewijzen dat men in de muziek heel
oud kan worden, maar dat is een be
wijs uit het ongerijmde: de feiten
Wijzen uit dat een musicus snel slijt,
vooral een blazer. Voor muziek
minnaars overigens geen nieuws: zij
zien bij elk concert hoe de muzikan
ten zich letterlijk in het zweet zitten
werken.
Omdat goede musici heel schaars
zjjn, moeten ze een beetje eerlijk ver
deeld worden over de elf gesubsi
dieerde symfonie-orkesten, waar
bij begrepen Kunstmaand-orkest, Ne
derlands Kamerorkest, Orkest van de
Nederlandse Opera. Evenzeer begrij
pelijk al spelen dan al gevoelighe
den mee -is het dat ei een zekere
rangorde in de muziekwereld ge
handhaafd wordt: het Amsterdamse
Concertgebouworkest is nu eenmaal
voor de hele wereld hét Nederlandse
orkest^ dat is wel buiten kjjf.
Er helemaal naast staan de drie sym
fonische orkesten van de N.R.U. Zij
zijn zonder enige twijfel nationale or
kesten. Nog altijd zullen veel meer
mensen luisteren naar het Radio
Filharmonisch Orkest, het Omroep
orkest, en het Radio Kamerorkest,
alle drie symfonische orkesten, die
onderling de genres zo'n beetje ver
deeld hebben, dan naar welk ander
orkest ook, inclusief het Concertge
bouworkest. In die zin mag men dus
zeggen dat de radio-orkesten van
niet te wegen belang zijn voor mu-
ziek-minnenden, men is zich dat
te Hilversum trots bewust. Overeen
komstig het noblesse oblige handelt
men ook: men stelt in Hilversum vast
dat geen andere orkesten zomer en
winter door zulk een omvang
rijk en steeds wisselend repertoire
spelen als de omroep-orkesten, zodat
de musici aan studie en repetitie van
werken voor één enkele radio-uitvoe
ring een enorm zware taak hebben.
De muzikale leiders van de radio zijn
er ook telkens op uit zelden of vrij
wel nooit of nog nooit eerder gespeel
de werken uit klassiek, romantisch
en modern repertoire te doen uitvoe
ren. Als belangrijk orkest wenst men
daarom de radio-orkesten geplaatst
te zien onmiddellijk achter het Con
certgebouworkest, op gelijke hoogte
met het Residentie-orkest, en zo
was de indeling dan ook tot voor zeer
kort. Een beetje irreëel is het dan wel
dat men in die indeling ook het Pro
menade Orkest en het Metropole Or
kest op dezelfde rang als het Resi
dentie-orkest, en dus vóór alle andere
Nederlandse orkesten wil laten zit
ten.
Intussen Is er dan gekomen het vier
de rapport van de commissie-Witte-
man, speciaal over de radio-orkesten,
daarin zjjn de radio-orkesten een
kopje kleiner gemaakt. Om te begin
nen beval men aan dat dp radio zich
wat zou beperken In de lust tot uit
breiding van de orkesten Radio
Philharmonisch 98 man, Omroep Or
kest 75 man, Kamer-Orkest 42, Pro
menade 63, Metropole 42, reserve 19
gezien het tekort aan goede musici
en voor andere orkesten elders.
En als om de aantrekkingskracht
van de radio-orkesten iets te vermin
deren heeft men aanbevolen de ra
dio-orkesten te plaatsen in klasse
drie, na het Concertgebouworkest,
eenzaam in klasse een, en het Resi
dentie Orkest dan ook eenzaam in
klasse twee. De radio-orkesten zou
den dan eenvoudig met alle andere
„erkende" symfonische orkesten wor
den gelijkgeschakeld. Ofschoon na
tuurlijk klasse drie allerminst bete
kent derde-rangs, achten de musici
in Hilversum deze indeling onaan
vaardbaar, en de Nederlandse Radio
Unie heeft zich achter hen geschaard,
en bij minister Bot protest aangete
kend.
Zondagavond, 29 sept. de eenak
ter „Verboden contact" met Guus
Verstraete (aan de telefoon), Kit
ty Jansen en Maxim Hamel op de
achtergrond.
sum zou door die regeling die al
leen nog na volbrachte accountants
studie uit te cijferen is naar een
salaris verwezen worden dat van
honderd tot zeshonderd gulden min
der is dan hij nu verdient.
Dat zou betekenen één jaar geen con
tractuele salarisverhoging, een lager
maximum na zestien dienstjaren,
en dat terwjjl voor de andere orkes
ten salarisverhogingen aanbevolen
zjjn. Een dissonant die de Hilversum-
se musici In de oren snerpt. De
N.R.U. heeft bjj de minister gepro
testeerd: de ouverture men wacht
de suite af.
VWWMflWWMVWWWIfWWWUVVWWVWWVW,
Donderdagavond S oktober, Des
Duivels Prentenboek, van Arie den
Hertog. V.l.n.r. Anaré v. d. Heu
vel, Bert Aerden en Jan Betel.
•-nnnnnfinnfMiiwwmnnnnnniwifinfvwnnnnn
„Hoe bestaat het", op saterdag
avond zal gepresenteerd worden
door George Noordhof (rechts) en
in dit programma zal de even-
I wichtsstoornis behandeld worden,
waarvoor Paul van Gorcum door
een echte verpleegster iets in zijn
oor gedruppeld krijgt.
De zondag is voor de N.C.R.V., nadat
's ochtends door de K.R.O. een direc
te reportage uit Rome is verzorgd
van de heropening van het concilie
en 's middags de N.T.S. de sportlief
hebbers getuige heeft doen zijn van
de Holland-België ontmoeting op de
renbaan van Duindigt. In het avond
programma na het Week journaal en
Sport in Beeld eerst een aflevering
van Alles draait om Moeder, die de
veelzeggende titel meekreeg „Oh, die
slanke lijn". Nico van Vliet sluit ver
volgens zijn serie reportages over In
donesië af met een gesprek met jour
nalisten, die onlaags dit land bezoch
ten. Bij een concert van het Amster
damse Kamerorkest, dat dan volgt,
is de Canadese sopraan Lois Marchal
soliste. Op het programma staan
werken van o.m. Reger en Purcell.
„Verloren contact" is de titel van
een éénakter, waarmee de jonge
schrijfster Joanna Visser nadat
onlangs haar eerste boek „Mistral"
verscheen haar televisiedebuut
maakt. Het stuk speelt zich af op
Schiphol, waar de vrouw van een pi
loot in spanning wacht op berichten
van het toestel van haar man, dat
onderweg motorstoring heeft gekre
gen. Ze is in gezelschap van een
vriend, voor wie ze denkt meer te
voelen dan voor haar echtgenoot. Da
derde persoon is de vriend van deze
laatste, die probeert weer alles in het
rechte spoor te krijgen. Het contact
met het vliegtuig gaat verloren, zoals
deze twee echtgenoten ook het con
tact in hun huwelijksleven zijn kwijt
geraakt. Er blijkt nl. beha.ve de
vriend ook nog een vriendin in het
spel te zijnDe ontknoping van
deze vierhoeksverhouding is even
verrassend als opluchtend. Kitty Jan
sen is de vrouw in kwestie, Maxim
Hamel haar vriend, Bob Verstraeta
de vriend van haar man. Peter Hol
land voert de regie van dit stuk, dat
in de zomermaanden werd opgeno
men.
Victoria kreeg de Edison voor de
plaat Canos de Espana, waarop zjj
het Spaanse lied, zoals de jury zegt
„op idiomatische wijze vertolkt". Die
jury huldigde bovendien de veelzij
digheid van deze grote zangeres, in
de pauze van de voorstelling, Mau
rice Chevalier, de grote man van het
Franse chanson, die juist de vorige
week driekwart eeuw oud werd.
gramma met vrolijke muziek en als
uitvoerenden Jacco van Renesse, Jen
ny Arean, de grijze Paul Collin, Jesi
Walters, het Barbershop-kwartet en
het kwajongenskoor, de Gay Twens,
Dr. Nut and his crackers en de O.K.
Wobblers van Pi Scheffer. Tussen
dat alles door dwarrelt Joop Doderer
met gekke invallen en zotte situaties.
Een andere nieuwe rubriek is „Hoe
bestaat het", waarin de tot Engels
man genaturaliseerde Nederlander
George Noordhof populair weten
schappelijke zaken behandelt. Hij zal
aan de hand van het optreden van
een koorddanser de geheimen ont
sluieren van het evenwicht. Voor de
B.B.C. heeft deze serie reeds geruime
tijd een bijzonder groot succes. Dan
is de koek nog niet op: weer een
nieuwe rubriek „Wat een wereld",
een soort magazin, waarin serieuze
actuele zaken niet serieus worden
behandeld. De vroeger zo vermaarde
Telediscoparade stond o.m. als voor
beeld en dan weten de lachers vol
doende.
Medewerkenden zijn o.m. Jaap Mole
naar, Fred Benavente, Guus Verstrae
te, Jan Pruis, Dick van Bommel en
126 figuranten en of U maar
even wilt tellen. De week wordt ten
slotte dichtgedaan door Kitty Jansen
en Paul Cammermans in him creaties
van Arthur en Eva. Titel: Verstrooid.
Medespelenden o.m. John Soer, Louis
Borel en Noortje de Vries.
Vrijdag 4 oktober, Grand Gala du
Disque, het klassieke gedeelte,
waarin de pianist Hans Harasie-
uricz rrtet het Concertgebouw
orkest het pianoconcert van Cho
pin zal spelen.
En dan ten slotte de zaterdag op
nieuw met de N.C.R.V. Lassie, Man
neke, Journaal, Memo, we kennen het
allemaal. Maar dan komt de nieuwe
show „Capriolen", een vrol(jk pro-
Men voert in Hilversum aan dat de
omroeporkesten nationale orkesten
zijn en niet gelijkgesteld moger wor
den met regionale. Men voert aan dat
tegenover het „reizen" van andere
orkest-musici her en der in het land
en in de provincie, het veel meer re
peteren staat van de radio-musici, die
geen seizoenen kennen, geen aanloop
seizoen hebben, en geen routine
stukken spelen, doch voor tachtig tot
negentig procent werken voor één
uitvoering, en bovendien heel vaak
zeer moeilijke werken. Men verwijt
de commissie-Witteveen voorts dat
in die commissie maar één dirigent
zitting heeft, en dat is de oude Wal-
ther Boer van de Koninklijke Mili
taire Kapel, en helemaal niemand die
van nabij het muziekleven voor de
radio kent. Men heeft ten slotte als
voornaamste onmuzikaal maar so
ciaal argument dat de „arbeidsrust
van musici in Hilversum terdege ge
stoord is", doordat ten slotte de or
kestenindeling doorwerkt in de sala
risregeling. Een musicus in Hilver-
T"\ominee Van Houten van de V.P.R.O. heeft,
namens deze omroepvereniging, op een pers
conferentie verklaard voorstander te zijn van
een meer op de werkelijke hedendaagse verlan
gens en behoeften van de luisteraars afgestemde
verdeling van radio-zendtijd en van de beschik
bare zendercapaciteit,door invoering van een
derde programma.
Op de eerste zender zouden de uitzendingen veelzijdig
gevarieerd kunnen zijn zoals tot dusver, verzorgd door
de omroepverenigingen: van de ochtend tot de avond
achtereenvolgens voor de huisvrouw, de zieken, de jeugd,
en dan het hele gezin, met nieuws, klankbeeld, lichte
en ernstige muziek, nieuws en causerie. Dat zou pro
gramma a zijn. Programma c zou uitgesproken edu
catief worden: schoolradio, talen, lessen, agra
rische voorlichting, regionale uitzendingen, en 's
avonds langdurige programma's van gesproken woord
en ernstige muziek. Het b-programma zou uitsluitend
licht amusement moeten bieden met veel wat men
noemt „achtergrondmuziek", zoals Radio Veronica
geeft; in die programma's zouden ook sport en show
avonden een plaatsje vinden.
Overigens verlangt men naar en rekent men ook
min of meer met een radiozendtijdverlenging tot
1 uur 's nachts.
De V.P.R.O.-televisie zou met ingang van oktober eens
per veertien dagen een hele avond ter beschikking
hebben. Men stelt veel prijs op meer regelmaat, vooral
met het oog op vervolgprogramma's. De V.P.R.O.-te
levisie zou de bekendste rubrieken Van Collems
Draaidoos, dr. Van Swols Ziek zijn, beter worden, en het
cabaret van Wim lbo voortzetten; Lies Westendorp zal
van de ateliers naar het openbaar kunstbezit overstap
pen. In de produktie van documentaires heeft men bij
de hand een paar programma's over de voedselsituatie
in de wereld, en de problematiek van oorlog en vrede.
Vanwege wat vaaglijk genoemd werd „Unbehagen in
der Kultur" wat dat dan ook zijn moge zal de
V.P.R.Q. meer aandacht gaan besteden aan amuse
mentsprogramma's. Niettemin zal men Shakespeare her
denken, en wel door een uitzending van Romeo en Julia.
De V.P.R.O.-radio herdenkt nog meer Shakespeare door
uitzending van Othello en Macbeth.
Afgelopen dinsdag zond de
N.T.S. het 2000e televisiejour
naal uit. N.T.S.-secretaris J.
W. Rengelink verklaarde dat
hjj eigenlijk in de zeven jaren,
9 maanden en 19 dagen van
het N.T.S.-journaal zich dage
lijks weer een beetje verbaasd
had dat het zo goed gaat,
voor hem is dit verre-zien nog
altjjd een wonder.
Men neemt aan dat het jour
naal een van de meest gezieDe
rubrieken is, en ook een van
de meest gewaardeerde en men
mag dat ook aannemen sinds
de bekroning met de Prins-
Bernhardprijs. Het is dan ook,
aldus de heer Rengelink, er
duur genoeg voor: op de be
groting 1964 zijn de kosten,
zonder salaris van personeel
en huisvesting, beraamd op
anderhalf miljoen gulden. De
totale kosten komen op 2,5
miljoen, per uur 6250 gulden.
Men krijgt voor de miljoenen
vier uur nieuws per week, over
gemiddeld 185 onderwerpen.
Sinds twee jaar is de verhou
ding tussen buitenlands en bin
nenlands nieuws zowat 2 op 1
65 en 35 procent
De sinds ongeveer een half
jaar als hoofdredacteur wer
kende opvolger van Carel En
kelaar, de heer Dick Simons,
verklaarde nog wel wat wen
sen te hebben: een eigen
nieuwsstudio met meer ver
bindingen en technische moge
lijkheden, meer uieuwslezers,
en meer verslaggevers. Hij wil
de staf uilbreidèu van 40 tot
50 man.
Als normen voor de selectie
van het binnenkomende visuele
nieuws noemde hij objectiviteit
en betrouwbaarheid, vooral wat
van buiten de grens komt, de
actualiteit en belangrijkheid.
Men onderscheidt ze ongeveer
als bij een krant het nieuws in
rubrieken van „hard" en
„droog" nieuws, het achter
grond nieuws van wat actuele
gebeurtenissen, t varianieuws
van modeshows en olifanten-
jacht, en bovenal het weer
bericht. Voor de te'evisie komt
er dan nog bij dat het nieuws
visueel moet zijn en in dat op
zicht meer verduidelijkend dan
een krant dat kan doen
Voor het journaal heeft men In
de bijna 8 jaar gebruikt: 82000
meter Nederlands nieuws, en
433.000 meter buitenlands
nieuws.
Anderhalf miljoen meter bui
tenlands nieuws heeft men wel
gekregen maar niet gebruikt,
maar daarvan zit bijna een
miljoen meter in het filmar
chief. In het totaal heeft het
journaal geduurd 45000 minu
ten, 250 volle televisieavon
den.
Wat de toekomst van het jour
naal betreft: het weekover
zicht blijft op zondagavond.
Het tweede avondjournaal zou
men graag wat vroeger bren
gen, voor de kijkers in de
provincie, waar men doorgaans
wat vroeger naar bed gaat dan
in de grote steden.
Voor het ontvangen van foto's,
oa. van Associated Press en
Algemeen Nederlands Persbu
reau, heeft men een tele-ont-
vanger. Voor de toekomst
(over vjjf jaar) rekent Dick
Simons op meer tele-star relays
van Amerika naar Europa,
vice-versa.
Men zal ook uitzenden „Onder het melkwoud" van
Dylan Thomas, en „Totentanz", het beste Duitse hoor
spel van 1962, bekroond met de prijs van de oorlogs-
b linden.