tschap uit bezorgdheid over invoer maatregelen Amerikaanse belasting treft Europese beurzen Amerikanen willen op Ameland proefhoren Brief gezonden aan minister Minimumprijzen augurken en bonen veel te hoog Scheidingsmuren waren te laag NACHTELIJKE AANSLAGEN OP KOEIEN IN EEMNESSER POLDER Niet mogelijk Geen invoerverboden Luchtvaartoverleg met Japan werd onderbroken EEN 5-STERRENHAARD Meer schade Wijzigingen Extra-kansen voor het Damrak? Amsterdam Aanbod kleiner Nog geen normale betrekkingen VS.-Hongarije Zeelieden in Marseille weer in staking Het Wereidgebeuren Hoofdstad Koe afgemaakt met hooivork; andere werden beschoten Kogels Niet ten einde BELASTINGVOORSTELLEN KENNEDY VOORGELEGD Mr. H. J. Grosheide gevraagd voor staatssecretaris SSflf Uit Zwitserland Nu N.A.M.-invasie op Vlieland Drie studentenflats in Wageningen VRIJDAG 9 AUGUSTUS 1963 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT In een brief aan de minister van landbouw en visserij schrijft het Produktschap voor Groenten en Fruit, dat het met grote bezorgd heid kennis heeft genomen van de Duitse maatregelen ten aanzien van de invoer van augurken, bonen en komkommers en van het niveau van de minimumprijzen, welke Duitsland voor deze en voor een aantal andere produkten, waaron der tomaten, appelen en peren, heeft vastgesteld. Weliswaar zijn de invoerbelemmeringen voor augurken en komkommers intussen aanmerkelijk verzacht, dit neemt niet weg dat het door Duitsland toegepaste stelsel van minimumprijzen een perma nente bedreiging voor de uitvoer uit Nederland betekent. Het bestuur nam met insteijiming ken nis van het door de Nederlandse rege ring in overleg met het produktschap gedane aanbod, de inachtneming van de minimumprijs voor komkommers te ga randeren. Ten aanzien van augurken en bonen is het van oordeel, dat zulk een garantie niet mogelijk is, omdat de Duit se regering voor deze produkten een zo exorbitant hoge minimumprijs heeft vastgesteld, dat het garanderen van dit prijsniveau zou nopen tot maatregelen, welke waarschijnlijk meer schade dan nut zouden opleveren. Het stemt eveneens geheel in met de nieuwe stap van de regering, ook minimumprijzen te willen garanderen voor tomaten, appelen en peren. Het Na zes weken onderhandelen zijn de Nederlands-Japanse luchtvaartbespre kingen te Tokio onderbroken. Dinsdag jl. is de Nederlandse delegatie onder leiding van de directeur van de rijks luchtvaartdienst, mr. H. J. Spanjaard, in Nederland teruggekeerd. Er is, zo werd ons te verstaan gegeven, geen reden om aan het onderbreken van de onderhandelingen bijzondere aandacht te besteden. Noch van de zijde van de rijkslucht vaartdienst noch op het ministerie van buitenlandse zaken was men bereid, enig commentaar te geven. De Japanse ambassade verwees voor inlichtingen naar de Nederlandse autoriteiten. Vast staat alleen, dat slechts van on derbreken van de onderhandelingen, be slist niet van afbreken sprake is. Ne derland de K.L.M. dus voert, op grond van een voorlopige regeling vier vluchten per week op Tokio uit, twee via de klassieke route, twee via de noordpool. Aanvankelijk hadden deze laatste twee vluchten hun eindpunt in Biak. Na de overdracht van Nieuw- Guinea is de route ingekort tot Tokio en werd de Japanse hoofdstad eind punt. Naar eerder bekend werd zou Ne derland de vier vluchten per week wil len handhaven terwijl Japan, gezien de veranderde situatie, nog slechts drie vluchten per week zou willen toestaan. Japan zou één vlucht over de pool wil len doen vervallen. Het is niet bekend, wanneer de onderhandelingen weer zuilen worden hervat. (Advertentie) STOOKT ALLES, nootjes 3,4 of 5 of syntraciet, DUS EXTRA ZUINIG! Capaciteit: 19000 Kcal/u. DOORTASTENDE HOND. Officials op het cricketveld van Bristol hebben een automobilist er dezer dagen op attent gemaakt dat zijn hond op het punt stond met zijn wagen weg te rijden. Een voorbijganger zag dat het dier, dat zich in de op het parkeerterrein ach tergelaten auto bevond, kans had gezien het contactsleuteltje om te draaien. „De eigenaar moet zorgen dat hij er snel bij is", zo werd over de luidspreker gezegd, „anders rijdt de hond misschien weg". ADRES. Een brief van vakantieganger in Birmingham, Engeland, was ge adresseerd aan: „chef, dubbele winkel, halverwege High-street aan de kant waar Woolworth is, die batterijradio's verkoopt, en met een gasaansteker van 12 shilling 11 pence in de eerste etalage, Highstreet, Burnham-on-Sea". De brief is goed aangekomen. bestuur verzoekt de regering alles in het werk te blijven stellen om de Duitse regering te bewegen haar in voerbeleid te wijzigen en geen invoer verboden voor andere produkten in het leven te roepen. Het bestuur wijst daarbij op de volgen de omstandigheden. Gedurende meer dan tien jaar heeft het tussen de bondsrepubliek Duitsland en Nederland overeengekomen mini mumprijzenstelsel tot volle tevredenheid van beide partijen gefunctioneerd. 9 In de considerans van de beschikking van de raad van de E.E.G. betreffende de minimumprijzen is onbubbelzinnig voorkeur uitgesproken voor een stelsel, waarbij de invoer kan worden gehand haafd, mits deze geschiedt tegen een hogere prijs dan de voor het betrokken produkt vastgestelde minimumprijs. De verstoring van de markten in de bondsrepubliek Duitsland voorzover zij een realiteit is is niet veroorzaakt door invoer uit Nederland, maar door aanbod van andere zijde. Ten dele betrof dit produkten, welke van veel minder goede kwaliteit waren dan de gelijk namige produkten van Nederlandse her komst. 9 De maatregelen van de regering van de bondsrepubliek Duitsland berokke nen Nederland, voor wat betreft som mige soorten groenten en fruit, veel meer schade dan de andere lid-staten, omdat het Nederlandse uitvoerseizoen in grotere mate samenvalt met de door Duitsland vastgestelde minimumprijs perioden dan het uitvoerseizoen van an dere belangrijke exportlanden. Het bestuur spreekt ten slotte zijn ver trouwen uit, dat de regering zowel bij de regering van de bondsrepubliek Duits land als bij de E.E.G.-commissie zal aandringen op een wijziging van de ge nomen maatregelen en zal pogen invoer verboden te voorkomen. MINDER KAPITAAL VAN V.S. NAAR EUROPA (Door onze economische medewerker) Enkele weken geleden heeft pre sident Kennedy bekendgemaakt, dat hij verscheidene maatregelen wil nemen om de dollar een betere ruggesteun te geven. Het meest schrok het buitenland van het voornemen om de aankopen van buitenlandse aandelen en langlo pende obligaties door Amerikanen met 15 procent te belasten. Nu is achteraf weliswaar gebleken, dat president Kennedy wat onbesuisd han delde, en heeft hij de maatregel voor lopig moeten uitstellen, maar er zit toch iets in de lucht. Kennedy wil de buiten landse effecten in de V.S. duurder ma ken, zodat het rendement gaat zakken. Uiteraard zal dan de kooplust van de Amerikanen voor Europese fondsen, waaronder ook verschillende Nederland se stukken, sterk verminderen. Hoe dit precies zal uitpakken, ligt in de schoot der toekomst verborgen. In wezgn komt de maatregel er op neer, dat er doordat er minder buitenlandse effecten gekocht zullen worden ook minder kapitaal van de V.S. naar Euro pa zal stromen. Dit laatste, wij wezen daar al eerder op, zou tot gevolg kun nen hebben, dat de rente op onze kapi taalmarkt de neiging krijgt aan te trek ken. Dit alles in de veronderstelling, dat de maatregel in de praktijk zal werken zoals president Kennedy zich dat voor stelt en er geen uitzonderingen worden gemaakt. Er komt dan door de rente-egalisatiebe- lasting, zoals de nieuwe maatregel wordt genoemd, een barrière in het kapitaal verkeer van de V.S. naar het buitenland. De vraag welt hierdoor op of buiten landse beurzen en dan denken wij natuurlijk ook aan de Amsterdamse beurs een deel van de activiteiten van de Amerikaanse kapitaalmarkt kunnen overnemen. Met andere woor den zou in het bijzonder de Amster damse Effectenbeurs de kans kunnen krijgen een grotere rol op de Europe se kapitaalmarkt te spelen. Het antwoord op deze vraag is niet ge makkelijk omdat het internationale ka pitaalverkeer door overheidsmaatregelen nog lang niet vrij is. Zelfs binnen de Euromarkt is men aan die vrijheid nog niet toe. Op een effectenbeurs worden effecten aangeboden en gevraagd. Aangeboden door hen die kapitaal nodig hebben (on dernemingen, overheid, particulieren) en gevraagd door hen die kapitaal willen beleggen (spaarders, levensverzeke ringsmaatschappijen, pensioenfondsen, spaarbanken). Een effectenbeurs is zeker niet de enige plaats waar kapitaalvraag en aanbod elkaar ontmoeten. Maar het is onge twijfeld wel een plaats waar vraag en aanbod elkaar snel en gemakkelijk kun nen vinden. Dat blijkt vooral bij het uit geven van aandelen- of obligatie-emis sies, als bedrijfsleven en/of overheid via de beurs een beroep op de spaarders en spaarinstellingen doen. Door de Amerikaanse maatregel zal zo is althans voorlopig de indruk, maar de praktijk kan anders leren het aan bod van Amerikaans kapitaal op de Eu ropese kapitaalmarkten kleiner worden. De beurzen zullen deze prikkel (door het aanbod ontstaat er vraag naar effecten) moeten missen. Dit behoeft niet altijd tot koersdaling te leiden: in een gunstige markt zal men het opdrogen van de Amerikaanse vraag niet merken, in een ongustige markt echter wel. Wil de Amsterdamse beurs internatio naal een grotere rol kunnen gaan spelen, dan moet het kapitaalverkeer met an dere landen dan de V.S. worden uitge breid. Of de kapitaalstroom naar ons land gro ter zal worden, is voorlopig de vraag. De Amerikanen plachten de afgelopen jaren onze aandelen te kopen omdat deze in verhouding tot hun eigen stukken aantrekkelijk waren. Hierbij moet ge zegd worden, dat de Amerikanen niet in de eerste plaats naar het rendement kij ken maar naar groeimogelijkheid. Drie olifanten van circus Strajss- burger, dat thans in Scheveningen voorstellingen geeft, hebben don derdag een maaltijd genuttigd op het terras van een Chinees-Indisch restaurant. De exploitant had op een gezonde eetlust gerekend. De dikhuiden lieten zich de „extra speciale" gerechten dan ook goed smaken. Ongetwijfeld zou de levendigheid op on ze beurs toenemen en het aanzien van Amsterdam in het buitenland groeien, als het buitenland op grote schaal op onze beurs emissies kon plaatsen, dus geld kon opnemen en daardoor in ster kere mate dan voorheen in zijn behoef ten aan kapitaal in ons land kan voor zien. Da,t het buitenland hiervoor be langstelling zou hebben, is wel zeker, omdat de rente in ons land naar ver houding laag is. Deze emissie-activiteiten zijn echter aan banden gelegd. De Nederlandsche Bank stelt vast of en zo ja in welke mate het buitenland op onze beurs geld mag op nemen. En die machtiging zal zij pas op ruime schaal geven, als onze beta lingsbalans een groot overschot vertoont en als op de kapitaalmarkt het aanbod van geld behoorlijk groter is dan de vraag. Met andere woorden: de buiten landse vraag naar Nederlands geld mag er niet toe leiden, dat het kapitaal in Nederland schaars wordt en de rente gaat oplopen. Bovendien zou de omzet ting van guldens in vreemde valuta de viezen kosten en de Nederlandsche Bank acht het kennelijk onder de huidige ver houdingen niet verantwoord dat voor dit doel regelmatig deviezen beschikbaar worden gesteld. Al naar de omstandig heden geeft zij dus machtigingen af. Zoals de kaarten thans geschud zijn, zien wij nog niet dat de Amsterdamse beurs van de Amerikaanse maatregel in dien zin zou kunnen profiteren, dat zij haar vleugels verder zou kunnen uit slaan. Het is anderzijds helemaal niet uitgeslo ten dat, naarmate de tijd voorschrijdt en andere, nu nog niet voorziene krachten vrijkomen, er zich betere perspectieven zullen openen. Moed verloren, al verloren. IWWil'JVWVWWVWWWWWtfWVAAfl/VWWVWWWUWV Er is nog geen enkele beslissing ge nomen over een hervatting van de di plomatieke betrekkingen tussen de Ver enigde Staten en Hongarije op het ni veau van voor de Hongaarse opstand, zo hebben Amerikaanse officiële krin gen gisteren meegedeeld. Wel hebben de regeringen van beide lan den de wens te kennen gegeven dat de betrekkingen, die momenteel via zaak gelastigden worden onderhouden, weer op het niveau van gezant zullen worden gebracht zoals voorheen het geval was. Er moeten echter nog tal van kwesties worden geregeld voordat het weer tot normale betrekkingen zal komen. Ge noemde officiële kringen spraken pers berichten tegen volgens welke de nor malisering van de betrekkingen binnen drie weken een feit zou worden. BRAND SLIKKERVEER: De brand, die in Slikkerveer 12 huizen verwoestte en door brandweerdeskundi- ten, die ter plaatse aanwezig waren, een er merkwaardigste branden die zij ooit hadden meegemaakt genoemd werd om dat het vuur zich langzaam tegen de wind in van woning naar woning vrat, is onderwerp geweest van een diepgaand onderzoek van het brandveiligheidsinsti tuut van de T.N.O. in Delft. Dit onderzoek geschiedde op verzoek van het rechtskundig laboratorium in Den Haag, dat daartoe weer een ver zoek had gekregen van de justitie in Rotterdam. Het rapport van het insti tuut is nog niet afgesloten zodat van een definitieve conclusie nog niet gesproken kan worden. Dit neemt niet weg dat wel reeds vaststaat dat een van de belang rijkste oorzaken van deze merkwaardige en uitgebreide brand is dat de schei dingsmuren tussen de huizen niet tot aan het dak doorgetrokken waren maai bij het plafond ophielden. Hierdoor ont stonden als het ware luchtkokers die de vreemde trek van de brand mogelijk maakten. De gemeentelijke bouwverordening die in Slikkerveer gold, stond in 1958 een dergelijke bouwwijze toe. In 1959 is de verordening in dit geval dus te laat gewijzigd en werd bepaald dat de scheidingsmuren tot het dak doorgetrok ken moesten worden zodat er een deug delijke afscheiding ontstond. De bouwplaten die gebruikt werden bij de constructie blijken in deze situatie ongeveer een zelfde gevaar op te leveren als hout. Dit materiaal is dus niet direct oorzaak geweest van het verloop van de brand, zo meent men in Delft in zijn voorlopige conclusies. De oorzaak van de brand is nog niet vastgesteld. De eerste veronderstelling echter dat de bewoonster van het huis waar de brand ontstond in bed zou heb ben liggen roken en daardoor de brand zou hebben veroorzaakt, wordt door de rijkspolitie na een diepgaand onderzoek en een langdurig verhoor van de vrouw in kwestie volkomen onjuist geacht. De zeelieden in Marseille hebben in hun loonconflict met de rederijen gisteren de tegenvoorstellen van de scheepvaartdi recties verworpen en vervolgens een nieuwe staking voor vierentwintig uur afgekondigd. In deze tijd zullen zij zich op de hoogte stellen van het standpunt der zeelieden in de andere Franse havens en daarna besluiten over een eventuele voortzetting van de staking. De staking had tot gevolg dat opnieuw duizenden passagiers, voornamelijk voor Noord-Afrika en Corsica in Marseille werden opgehouden. Gistermiddag werd echter met militaire vliegtuigen een luchtbrug ingesteld tus sen Istres, in Frankrijk, en Corsica, voor het overbrengen van als gevolg van de staking in Marseille gestrande reizigers. Volgens Mexicaanse persberichten is door een explosie en een brand in een olieraffi naderij te Ciudad Madero een schade van naar schatting een half miljoen gulden aan gericht. 22 mensen liepen verwondingen op. De raffinaderij is eigendom van de Mexi caanse oliemaatschappij. VEEHOUDERS DURVEN NIET TE WAKEN In tien dagen tijds zijn drie aansla gen op koeien in de Eemnesser pol der gepleegd. Een koe van veehou der N. Schouten bloedde dood, na dat het dier met een hooivork was bewerkt. Een stier van veehouder C. Groenesteyn was op diverse plaatsen, ook in de bek, geschoten. Het beest was er zo naar aan toe, dat het moest worden afgemaakt. Vier koeien van veehouder N. Brouwer werden waarschijnlijk met hagel op de korrel genomen. Een van deze beesten verkeert in levensgevaar. De politie in Eemnes onder leiding van de districtscommandant van de rijkspo litie in Utrecht staat voor de schier on mogelijke taak de moordenaars van het vee in de kraag te vatten. De veehouders in de tweeduizend bunder grote polder begrijpen dit maar al te goed. Er is geen oog op te houden, wie in de polder komt, die door vele wegen wordt doorsneden. De eerste aanslagen op het puike vee gold een koe van N. Schouten. De koe werd door de eigenaar op zondag 28 juli 's morgens, toen hij zijn vee wilde mel ken, dood in de wei langs de Ervenweg aangetroffen. De koe bleek te zijn dood gebloed. Een onderzoek toonde aan, dat het beest met een hooivork was afge maakt. Donderdag 1 augustus werd veehou der Groenesteyn geconfronteerd met de gevolgen van de mysterieuze ter reuractie. Hij vond, eveneens in een wei langs de Ervenweg, een deerlijk verwonde stier. Het beest was getrof fen door een aantal kogels. De politie vond in de wei vier hulzen en de be volking haalde nog twee hulzen uit het polderland. De stier was levens gevaarlijk gewond en moest ter slachtbank worden geleid. Woensdagmorgen werd een aanslag on dernomen op het vee van N. Brouwer, neef van veehouder Schouten. Vier koe beesten kregen schotwonden. De veehou ders konden niet uitmaken of de daders met kogels of met hagel hebben gescho ten. Men gelooft dat deze keer hagel werd gebruikt. Drie koeien kregen lichte verwondingen. De beenderen van de beesten hebben de schoten kunnen opvangen. Mogelijk ook ketsten de kogels af op de beenderen. Een vierde koe kreeg evenwel een ern stige vleeswond. Het beest leeft nog wel, maar de melkgift van deze koe is opge houden. Verwacht wordt, dat zij het niet haalt en moet worden afgemaakt. Gisteren heeft het Amerikaanse minis terie van financiën de voorstellen van president Kenndy, die ten doel hebben het tekort op de betalingsbalans der Verenigde Staten te verminderen en ook de rente-egalisatiebelasting op buiten landse effecten omvatten, voorgelegd aan de commissie van financiën van het huis van afgevaardigden. Dit heeft een woordvoerder van het mi nisterie bekendgemaakt. De wetsvoor stellen houden alleen vrijdom van de rente-egalisatiebelasting in voor nieuwe uitgiften van Canadese fondsen, maar dit is volgens de woordvoerder de enige uitzondering. De Amerikaanse onderminister van fi nanciën, Robert Roosa, die een zeer groot aandeel heeft gehad in de voor bereiding van de voorstellen, verklaarde onlangs dat de belasting zonder meer zal moeten worden betaald bij aankoop van nieuwe buitenlandse fondsen. Hij wees. ook zonder meer het gebruik van een „switch-dollar" van de hand: deze zou inhouden dat Amerikaanse houders van buitenlandse effecten zouden kun nen overgaan van het ene op het andere fonds, zonder dat op de nieuwe aankoop belasting zou worden betaald. De woordvoerder verklaarde gisteren dat het standpunt van het ministerie dat van de heer Roosa is en dat het ongewijzigd blijft. Minister Bot (o., k. en w.) heeft, naar wij vernemen, de 32-jarige antirevolu- tionnair mr. J. H. Grosheide te Den Haag, aangezocht als staatssecretaris voor onderwijs. De heer Grosheide is juridisch medewer ker van de schoolraad voor de „Scholen met den Bijbel". Zijn vader was de be kende Amsterdamse hoogleraar in de theologie dr. P. W. Grosheide. Het ligt in de bedoeling nog een tweede secretaris voor o., k. en w. aan te trek ken. Deze zou dan worden belast met de kunsten, recreatie, sport en lichamelijke opvoeding. Zoals bekend zal minister Bot zich persoonlijk gaan bezighouden met het radio- en t.v.-beleid en de weten schappen. De veehouders vrezen, dat de terreur nog niet ten einde is. Zij durven evenwei niet 's avonds en 's nachts de polder in om een oogje in het zeil te houden. VWWWWMWWt/IA/WWVWWWWIA/WWWVIA De weegschaal der gerechtigheid vormt een hoge, maar niet oncom fortabele zitplaats voor de twee werklieden, die de opdracht kre gen het grote beeld van vrouwe justitiae op de Old Bailey te Lon den schoon te maken. OP JACHT NAAR GAS EN OLIE Nu de Amerikanen als belangrijke kopers dreigen weg te vallen, of dit werkelijk zal gebeuren (zij kunnen nog illegaal via Zwitserland kopen) kan alleen de toekomst leren, is het zeer de vraag of anderen hun plaats zullen innemen. Ook Duitsers en in geringere mate Fransen, Zwitsers en Engelsen kochten onze effecten maar er is voorshands niet veel aan leiding om te veronderstellen, dat deze aankopen in belangrijke mate zullen worden opgevoerd. Mogelijk komt er, zoals de laatste weken, nog wat kapitaalaanbod uit Zwitserland, welk aanbod voortvloeide uit ver kopen van Amerikaanse aandelen in dat land. Een tijdje geleden werd door een vrien delijke en bijzonder geleerde man in een boekje de vraag gesteld welke stad nu eigenlijk de hoofdstad van Europa zou zijn. Nu telt Europa vele belangrijke steden en ook wel echte hoofdsteden, maar de schrijver waagde het toch niet een van die Europese steden als de hoofdstad aan te duiden. Misschien was er in de zeventiende en de achttiende eeuw veel te zeggen ge weest voor Parijs, en in de negentiende eeuw voor Londen en ook zagen honderd jaar geleden veile mensen in Midden- Europa Berlijn toch wel als het middel punt van Europa aan, maar een echte hoofdstad bestond niet! Bij de vorming van het „Europa van de Zes" is de vraag van de Europese hoofdstad nadrukkelijk aan de orde ge weest. Het zag er even naar uit, dat Straatsburg hoge ogen zou gooien, tot dat Luxemburg en Brussel als concur renten optraden. Nu weten we niet meer precies welke stad de „erepalm" als Europese hoofdstad zal wegdragen en men begint er zelfs aan te twijfelen of er in Europa een hoofdstad nodig is. Bij de huidige stand van de verkeers techniek kan namelijk „het hart van Europa" gemakkelijk over meer dan een land en over verscheidene steden gespreid worden, zonder dat de „orga nisatie" daaronder lijdt. Die organisatie is volstrekt geen „stede lijke" zaak en staat zelfs vrij ver af van de bevolking, die in een mogelijke hoofdstad zou wonen. Wat dat betreft levert de stad Genève, die eens de hoofdstad van de we reld zou worden, een typisch voorbeeld. Genève was de zetel van de oude vol kerenbond en het herbergde van ouds her reeds een aantal internationale orga nisaties. In de jaren tussen 1919 en 1930 toen Europa met een groot deel van de wereld zijn droom van eeuwige vrede droomde hoopte men dat Genève zou uitgroeien tot de stad, waar zoiets als een wereldregering zou zetelen, die bekleed zou zijn met grote internationale macht. De hoofdstad dus van de wereld! Dat die droom verstoord werd is droe vig geweest voor de mensheid, maar na 1945 is toch nog iets van de internatio nale glorie voor Genève behouden geble ven. Het huisvest ook nog altijd een reeks belangrijke instituten, die met de nieuwe „Verenigde Naties" en met allerlei internationale samenwerking te maken hebben. Concurrentie ondervindt het echter van New York, waar de Verenigde Naties meestentijds vergaderen en waar het secretariaat dit lichaam met zijn vele neveninstituten is gevestigd. Toch stond de groei voor Genève niet stil, want al lerlei internationale instellingen in de stad vertoonden weelderige uitbreidin gen. Het Zwitserse blad „Die Weltwoche" publiceerde onlangs enkele gegevens over de internationale betekenis van Genève. Er komen één of tweemaal per jaar totaal zo'n 20.000 gedelegeerden naar Genève om daar deel te nemen aan besprekingen, die georganiseerd worden door zeventig organisaties op internationaal terrein. Er zijn elk jaar 230 internationale conferenties, waar aan afgevaardigden uit 120 landen deel nemen. Volgens de directie van het Ge- neefse toeristenbureau brengt dat aan de hotelhouders (er zijn 40 grote ho tels (iets mider dan 200 miljoen grilden per jaar op. i De diplomaten, leiders van internatio nale organisaties enz., die in Genève een stukje van het „wereldbestel" be sturen, vormen een groep van 7000 bur gers. Te zamen met hun gezinnen leve ren ze een bijdrage van 20.000 zielen tot de Geneefse bevolking. Die Ge- neefse bevolking evenwel denkt in meer derheid niet zo gunstig over dat nogal welvarende internationale gezelschap. De buitenlanders met hun grote salaris sen, zo zei men in Genève, drijven de lonen en de prijzen op, ze verergeren de woningnood, ze bederven de goede zeden en ze hebben de intimiteit en de gezelligheid van de stad verwoest. Geen geringe verwijten! Maar er was nog meer. De buitenlanders kregen ook vaak te horen, dat ze vrijgesteld waren van de belasting en dat ze toch in geval van ziekte de beste kamers in de zieken huizen opeisten, welke ziekenhuizen voor een deel uit Zwitserse belastinggelden werden gefinancierd. Allerlei goederen worden aan de buitenlanders goedkoper (verminderd met belastingen) geleverd. Zo erg stak dit alles de oude inwoners van Genève, dat er zelfs via verenigin gen acties werden gevoerd voor het af schaffen van de „privileges", welke de buitenlanders genoten. Vanzelfsprekend was het leven van de buitenlanders in Genève niet zo roos kleurig en ook niet zo immoreel als de oude bewoners meenden. Vooral wat de belastingvrijdom betreft heersten sterk overdreven denkbeelden bij de Zwitsers. Men heeft toen nog al wat moeite ge daan om aan de stedelingen duidelijk te maken, dat het verblijf van al die buitenlanders ook grote voordelen op leverde. Toch bleef er een zekere afzijdigheid bestaan en daarover beklaagden zich de internationale organisaties. Zij kregen, zo zeiden ze, te weinig mede werking van de Geneefse bevolking, zij konden niet beschikken over voldoende huisvesting, zij konden hun gebouwen niet naar believen uitbreiden enz. Een aantal optimisten in Genève bleef desondanks geloven, dat het nog wel eens zou gelukken de U.N.O.-vergade- ringen regelmatig in Genève te doen houden. Zij meenden zelfs, dat New York als centrum van U.N.O.-activiteit naar de achtergrond gedrongen kon \vorden en dat Genève inderdaad zou uitgroeien tot de hoofdstad van de we reld. Helaas heeft kort geleden de heer Thant zich heel somber uitgelaten over de mogelijkheid tot het houden van U.N. O.-vergaderingen in Genève. Het schijnt niet wel mogelijk in Genève als het volle toeristenseizoen is aangebroken nog eens een paar duizend U.N.O.-mensen met hun personeel enz. te huisvesten. Ook is er gebrek aan een groot congresge bouw, waarvoor de „bouwvergunning" uitbleef, omdat men de hoogconjunctuur een ietsje wilde afremmen! Nog hebben sommige instanties in Ge nève de hoop niet opgegeven dat Genève nog eens zoiets als het grote middel punt van de wereld zal worden, maar de meeste inwoners van de stad maken zich toch zorgen daarover. Erich Reijhl drijft er in de ..Weltwoche" een beetje de spot mee. Hij schrijft: „Als Genève geen zorgen meer zou hebben, dan zou het Genève niet meer zijn". Wel, er is nog hoop voor Genève! (Van een onzer verslaggevers) Een Amerikaanse oliemaatschap pij, een van de 20 wereldconcerns, die momenteel deelnemen aan de olie- en gasrace op de Noordzee en in het Nederlandse en Noord-Duit se Waddengebied, zou voorberei dingen treffen voor een proefbo ring op Ameland. De in Den Haag zetelende directie van deze Ame rikaanse maatschappij hulde zich echter gistermorgen in stilzwijgen. Op een desbetreffende vraag deel de men ons mede „geen commen taar" te hebben. Ook de dienst van Domeinen te Leeu warden, waaronder een belangrijk deel van het Amelandse grondgebied ressor teert, wenste niet in te gaan op het be richt. De burgemeester van Ameland, mr. J. Siderius, wilde zich evenmin over de kwestie uitlaten. Haast Het zwaartepunt van het seismische on derzoek van de maatschappij, dat van uit Amerika wordt geleid, lag sedert april, toen de maatschappij met amfibie voertuigen op Ameland opdook, rond dit eiland. Drie weken geleden heeft de maatschappij haar kampement op Ame land opgebroken. Algemeen wordt thans aangenomen, dat het hele zeegebied rond het eiland qua bodemstructuur in kaart is gebracht. Daarbij zou het vermoeden, dat er zich gas- of oliehoudende lagen in het Waddengebied bevinden, zijn beves tigd. Als besluit van het seismische on derzoek is toen op beperkte schaal ook op het eiland zelf, namelijk tussen Bal- lum en Nes nog een beperkt onderzoek verricht. Concurrentieslag De maatschappij is gewikkeld in een concurrentieslag met de N.A.M., die voorshands de beste papieren lijkt te hebben. Aangezien de N.A.M. onmiddel lijk na haar geslaagde proefboring in Blija, die het voorkomen aantoonde van naar schatting 1,3 miljard m3 aardgas, voor de hele provincie Friesland een con cessie-aanvraag indiende, is het voor de Amerikaanse maatschappijen zaak zo gauw mogelijk zekerheid te krijgen. Ont vangt namelijk de N.A.M. een concessie van de staat voordat de Amerikanen op Ameland of in het Waddengebied de aan wezigheid van bitumen (gas of olie) hebben aangetoond, dan is alles tever geefs geweest. Naar Vlieland De N.A.M. heeft intussen haar onder zoek op Terschelling de vorige week de finitief beëindigd. Omtrent de resultaten daarvan laat men zich niet uit. De maatschappij, die verder nog de zee bodem boven de eilanden afspeurt met in Engeland gehuurde helikopters (een nog nooit eerder toegepaste methode) heeft thans haar werkterrein veriegd naar Vlieland. Met twaalf met opblaas bare rubberboten uitgeruste Landrovers is de opsporingsploeg van de N.A.M. op het eiland aangekomen. Aan de Walstraat in Wageningen ko men drie flats voor in totaal 114 studen ten van de landbouwhogeschool. Gehoopt wordt, dat de flats volgend jaar septem ber gereed zijn. Een van de flatgebou wen is bestemd voor vrouwelijke studen ten. Deze maand heeft de inschrijving voor dit project plaats. De studentenkamernood in Wageningen en omliggende plaatsen is groot. Thans zijn 1350 studenten ingeschreven. 535 meer dan tien jaar geleden. Het aantal voor verhuur beschikbare kamers is uit geput. Vele toekomstige studenten heb ben nog geen onderdak gevonden. Vijf jaar geleden is in Wageningen aan de Nobelweg een studentenflat gereed ge- I komen voor 90 studenten.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1963 | | pagina 3