tschap uit bezorgdheid over
invoer maatregelen
Amerikaanse belasting
treft Europese beurzen
Amerikanen willen op Ameland proefhoren
Brief gezonden aan minister
Minimumprijzen
augurken en bonen
veel te hoog
Scheidingsmuren
waren te laag
NACHTELIJKE AANSLAGEN OP
KOEIEN IN EEMNESSER POLDER
Niet mogelijk
Geen invoerverboden
Luchtvaartoverleg
met Japan werd
onderbroken
EEN 5-STERRENHAARD
Meer schade
Wijzigingen
Extra-kansen voor
het Damrak?
Amsterdam
Aanbod kleiner
Nog geen normale
betrekkingen
VS.-Hongarije
Zeelieden in
Marseille weer
in staking
Het Wereidgebeuren
Hoofdstad
Koe afgemaakt met
hooivork; andere
werden beschoten
Kogels
Niet ten einde
BELASTINGVOORSTELLEN
KENNEDY VOORGELEGD
Mr. H. J. Grosheide
gevraagd voor
staatssecretaris
SSflf
Uit Zwitserland
Nu N.A.M.-invasie
op Vlieland
Drie studentenflats
in Wageningen
VRIJDAG 9 AUGUSTUS 1963
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
In een brief aan de minister van
landbouw en visserij schrijft het
Produktschap voor Groenten en
Fruit, dat het met grote bezorgd
heid kennis heeft genomen van de
Duitse maatregelen ten aanzien
van de invoer van augurken, bonen
en komkommers en van het niveau
van de minimumprijzen, welke
Duitsland voor deze en voor een
aantal andere produkten, waaron
der tomaten, appelen en peren,
heeft vastgesteld.
Weliswaar zijn de invoerbelemmeringen
voor augurken en komkommers intussen
aanmerkelijk verzacht, dit neemt niet
weg dat het door Duitsland toegepaste
stelsel van minimumprijzen een perma
nente bedreiging voor de uitvoer uit
Nederland betekent.
Het bestuur nam met insteijiming ken
nis van het door de Nederlandse rege
ring in overleg met het produktschap
gedane aanbod, de inachtneming van de
minimumprijs voor komkommers te ga
randeren. Ten aanzien van augurken en
bonen is het van oordeel, dat zulk een
garantie niet mogelijk is, omdat de Duit
se regering voor deze produkten een zo
exorbitant hoge minimumprijs heeft
vastgesteld, dat het garanderen van dit
prijsniveau zou nopen tot maatregelen,
welke waarschijnlijk meer schade dan
nut zouden opleveren.
Het stemt eveneens geheel in met de
nieuwe stap van de regering, ook
minimumprijzen te willen garanderen
voor tomaten, appelen en peren. Het
Na zes weken onderhandelen zijn de
Nederlands-Japanse luchtvaartbespre
kingen te Tokio onderbroken. Dinsdag
jl. is de Nederlandse delegatie onder
leiding van de directeur van de rijks
luchtvaartdienst, mr. H. J. Spanjaard,
in Nederland teruggekeerd. Er is, zo
werd ons te verstaan gegeven, geen
reden om aan het onderbreken van de
onderhandelingen bijzondere aandacht
te besteden.
Noch van de zijde van de rijkslucht
vaartdienst noch op het ministerie van
buitenlandse zaken was men bereid,
enig commentaar te geven. De Japanse
ambassade verwees voor inlichtingen
naar de Nederlandse autoriteiten.
Vast staat alleen, dat slechts van on
derbreken van de onderhandelingen, be
slist niet van afbreken sprake is. Ne
derland de K.L.M. dus voert, op
grond van een voorlopige regeling vier
vluchten per week op Tokio uit, twee
via de klassieke route, twee via de
noordpool. Aanvankelijk hadden deze
laatste twee vluchten hun eindpunt in
Biak. Na de overdracht van Nieuw-
Guinea is de route ingekort tot Tokio
en werd de Japanse hoofdstad eind
punt. Naar eerder bekend werd zou Ne
derland de vier vluchten per week wil
len handhaven terwijl Japan, gezien de
veranderde situatie, nog slechts drie
vluchten per week zou willen toestaan.
Japan zou één vlucht over de pool wil
len doen vervallen. Het is niet bekend,
wanneer de onderhandelingen weer
zuilen worden hervat.
(Advertentie)
STOOKT ALLES,
nootjes 3,4 of 5
of syntraciet,
DUS EXTRA
ZUINIG!
Capaciteit:
19000 Kcal/u.
DOORTASTENDE HOND. Officials op
het cricketveld van Bristol hebben een
automobilist er dezer dagen op attent
gemaakt dat zijn hond op het punt
stond met zijn wagen weg te rijden.
Een voorbijganger zag dat het dier, dat
zich in de op het parkeerterrein ach
tergelaten auto bevond, kans had gezien
het contactsleuteltje om te draaien.
„De eigenaar moet zorgen dat hij er
snel bij is", zo werd over de luidspreker
gezegd, „anders rijdt de hond misschien
weg".
ADRES. Een brief van vakantieganger
in Birmingham, Engeland, was ge
adresseerd aan: „chef, dubbele winkel,
halverwege High-street aan de kant
waar Woolworth is, die batterijradio's
verkoopt, en met een gasaansteker van
12 shilling 11 pence in de eerste etalage,
Highstreet, Burnham-on-Sea".
De brief is goed aangekomen.
bestuur verzoekt de regering alles
in het werk te blijven stellen om de
Duitse regering te bewegen haar in
voerbeleid te wijzigen en geen invoer
verboden voor andere produkten in
het leven te roepen.
Het bestuur wijst daarbij op de volgen
de omstandigheden.
Gedurende meer dan tien jaar heeft
het tussen de bondsrepubliek Duitsland
en Nederland overeengekomen mini
mumprijzenstelsel tot volle tevredenheid
van beide partijen gefunctioneerd.
9 In de considerans van de beschikking
van de raad van de E.E.G. betreffende
de minimumprijzen is onbubbelzinnig
voorkeur uitgesproken voor een stelsel,
waarbij de invoer kan worden gehand
haafd, mits deze geschiedt tegen een
hogere prijs dan de voor het betrokken
produkt vastgestelde minimumprijs.
De verstoring van de markten in de
bondsrepubliek Duitsland voorzover
zij een realiteit is is niet veroorzaakt
door invoer uit Nederland, maar door
aanbod van andere zijde. Ten dele betrof
dit produkten, welke van veel minder
goede kwaliteit waren dan de gelijk
namige produkten van Nederlandse her
komst.
9 De maatregelen van de regering van
de bondsrepubliek Duitsland berokke
nen Nederland, voor wat betreft som
mige soorten groenten en fruit, veel
meer schade dan de andere lid-staten,
omdat het Nederlandse uitvoerseizoen
in grotere mate samenvalt met de door
Duitsland vastgestelde minimumprijs
perioden dan het uitvoerseizoen van an
dere belangrijke exportlanden.
Het bestuur spreekt ten slotte zijn ver
trouwen uit, dat de regering zowel bij
de regering van de bondsrepubliek Duits
land als bij de E.E.G.-commissie zal
aandringen op een wijziging van de ge
nomen maatregelen en zal pogen invoer
verboden te voorkomen.
MINDER KAPITAAL VAN V.S. NAAR EUROPA
(Door onze economische medewerker)
Enkele weken geleden heeft pre
sident Kennedy bekendgemaakt,
dat hij verscheidene maatregelen
wil nemen om de dollar een betere
ruggesteun te geven. Het meest
schrok het buitenland van het
voornemen om de aankopen van
buitenlandse aandelen en langlo
pende obligaties door Amerikanen
met 15 procent te belasten.
Nu is achteraf weliswaar gebleken, dat
president Kennedy wat onbesuisd han
delde, en heeft hij de maatregel voor
lopig moeten uitstellen, maar er zit toch
iets in de lucht. Kennedy wil de buiten
landse effecten in de V.S. duurder ma
ken, zodat het rendement gaat zakken.
Uiteraard zal dan de kooplust van de
Amerikanen voor Europese fondsen,
waaronder ook verschillende Nederland
se stukken, sterk verminderen. Hoe dit
precies zal uitpakken, ligt in de schoot
der toekomst verborgen.
In wezgn komt de maatregel er op neer,
dat er doordat er minder buitenlandse
effecten gekocht zullen worden ook
minder kapitaal van de V.S. naar Euro
pa zal stromen. Dit laatste, wij wezen
daar al eerder op, zou tot gevolg kun
nen hebben, dat de rente op onze kapi
taalmarkt de neiging krijgt aan te trek
ken. Dit alles in de veronderstelling, dat
de maatregel in de praktijk zal werken
zoals president Kennedy zich dat voor
stelt en er geen uitzonderingen worden
gemaakt.
Er komt dan door de rente-egalisatiebe-
lasting, zoals de nieuwe maatregel wordt
genoemd, een barrière in het kapitaal
verkeer van de V.S. naar het buitenland.
De vraag welt hierdoor op of buiten
landse beurzen en dan denken wij
natuurlijk ook aan de Amsterdamse
beurs een deel van de activiteiten
van de Amerikaanse kapitaalmarkt
kunnen overnemen. Met andere woor
den zou in het bijzonder de Amster
damse Effectenbeurs de kans kunnen
krijgen een grotere rol op de Europe
se kapitaalmarkt te spelen.
Het antwoord op deze vraag is niet ge
makkelijk omdat het internationale ka
pitaalverkeer door overheidsmaatregelen
nog lang niet vrij is. Zelfs binnen de
Euromarkt is men aan die vrijheid nog
niet toe.
Op een effectenbeurs worden effecten
aangeboden en gevraagd. Aangeboden
door hen die kapitaal nodig hebben (on
dernemingen, overheid, particulieren) en
gevraagd door hen die kapitaal willen
beleggen (spaarders, levensverzeke
ringsmaatschappijen, pensioenfondsen,
spaarbanken).
Een effectenbeurs is zeker niet de enige
plaats waar kapitaalvraag en aanbod
elkaar ontmoeten. Maar het is onge
twijfeld wel een plaats waar vraag en
aanbod elkaar snel en gemakkelijk kun
nen vinden. Dat blijkt vooral bij het uit
geven van aandelen- of obligatie-emis
sies, als bedrijfsleven en/of overheid via
de beurs een beroep op de spaarders en
spaarinstellingen doen.
Door de Amerikaanse maatregel zal
zo is althans voorlopig de indruk, maar
de praktijk kan anders leren het aan
bod van Amerikaans kapitaal op de Eu
ropese kapitaalmarkten kleiner worden.
De beurzen zullen deze prikkel (door het
aanbod ontstaat er vraag naar effecten)
moeten missen. Dit behoeft niet altijd tot
koersdaling te leiden: in een gunstige
markt zal men het opdrogen van de
Amerikaanse vraag niet merken, in een
ongustige markt echter wel.
Wil de Amsterdamse beurs internatio
naal een grotere rol kunnen gaan spelen,
dan moet het kapitaalverkeer met an
dere landen dan de V.S. worden uitge
breid.
Of de kapitaalstroom naar ons land gro
ter zal worden, is voorlopig de vraag.
De Amerikanen plachten de afgelopen
jaren onze aandelen te kopen omdat deze
in verhouding tot hun eigen stukken
aantrekkelijk waren. Hierbij moet ge
zegd worden, dat de Amerikanen niet in
de eerste plaats naar het rendement kij
ken maar naar groeimogelijkheid.
Drie olifanten van circus Strajss-
burger, dat thans in Scheveningen
voorstellingen geeft, hebben don
derdag een maaltijd genuttigd op
het terras van een Chinees-Indisch
restaurant. De exploitant had op
een gezonde eetlust gerekend. De
dikhuiden lieten zich de „extra
speciale" gerechten dan ook goed
smaken.
Ongetwijfeld zou de levendigheid op on
ze beurs toenemen en het aanzien van
Amsterdam in het buitenland groeien,
als het buitenland op grote schaal op
onze beurs emissies kon plaatsen, dus
geld kon opnemen en daardoor in ster
kere mate dan voorheen in zijn behoef
ten aan kapitaal in ons land kan voor
zien. Da,t het buitenland hiervoor be
langstelling zou hebben, is wel zeker,
omdat de rente in ons land naar ver
houding laag is.
Deze emissie-activiteiten zijn echter aan
banden gelegd. De Nederlandsche Bank
stelt vast of en zo ja in welke mate het
buitenland op onze beurs geld mag op
nemen. En die machtiging zal zij pas
op ruime schaal geven, als onze beta
lingsbalans een groot overschot vertoont
en als op de kapitaalmarkt het aanbod
van geld behoorlijk groter is dan de
vraag. Met andere woorden: de buiten
landse vraag naar Nederlands geld mag
er niet toe leiden, dat het kapitaal in
Nederland schaars wordt en de rente
gaat oplopen. Bovendien zou de omzet
ting van guldens in vreemde valuta de
viezen kosten en de Nederlandsche Bank
acht het kennelijk onder de huidige ver
houdingen niet verantwoord dat voor dit
doel regelmatig deviezen beschikbaar
worden gesteld. Al naar de omstandig
heden geeft zij dus machtigingen af.
Zoals de kaarten thans geschud zijn,
zien wij nog niet dat de Amsterdamse
beurs van de Amerikaanse maatregel in
dien zin zou kunnen profiteren, dat zij
haar vleugels verder zou kunnen uit
slaan.
Het is anderzijds helemaal niet uitgeslo
ten dat, naarmate de tijd voorschrijdt en
andere, nu nog niet voorziene krachten
vrijkomen, er zich betere perspectieven
zullen openen.
Moed verloren, al verloren.
IWWil'JVWVWWVWWWWWtfWVAAfl/VWWVWWWUWV
Er is nog geen enkele beslissing ge
nomen over een hervatting van de di
plomatieke betrekkingen tussen de Ver
enigde Staten en Hongarije op het ni
veau van voor de Hongaarse opstand,
zo hebben Amerikaanse officiële krin
gen gisteren meegedeeld.
Wel hebben de regeringen van beide lan
den de wens te kennen gegeven dat de
betrekkingen, die momenteel via zaak
gelastigden worden onderhouden, weer
op het niveau van gezant zullen worden
gebracht zoals voorheen het geval was.
Er moeten echter nog tal van kwesties
worden geregeld voordat het weer tot
normale betrekkingen zal komen. Ge
noemde officiële kringen spraken pers
berichten tegen volgens welke de nor
malisering van de betrekkingen binnen
drie weken een feit zou worden.
BRAND SLIKKERVEER:
De brand, die in Slikkerveer 12 huizen
verwoestte en door brandweerdeskundi-
ten, die ter plaatse aanwezig waren, een
er merkwaardigste branden die zij ooit
hadden meegemaakt genoemd werd om
dat het vuur zich langzaam tegen de
wind in van woning naar woning vrat, is
onderwerp geweest van een diepgaand
onderzoek van het brandveiligheidsinsti
tuut van de T.N.O. in Delft.
Dit onderzoek geschiedde op verzoek
van het rechtskundig laboratorium in
Den Haag, dat daartoe weer een ver
zoek had gekregen van de justitie in
Rotterdam. Het rapport van het insti
tuut is nog niet afgesloten zodat van een
definitieve conclusie nog niet gesproken
kan worden. Dit neemt niet weg dat wel
reeds vaststaat dat een van de belang
rijkste oorzaken van deze merkwaardige
en uitgebreide brand is dat de schei
dingsmuren tussen de huizen niet tot
aan het dak doorgetrokken waren maai
bij het plafond ophielden. Hierdoor ont
stonden als het ware luchtkokers die de
vreemde trek van de brand mogelijk
maakten.
De gemeentelijke bouwverordening die
in Slikkerveer gold, stond in 1958 een
dergelijke bouwwijze toe. In 1959 is de
verordening in dit geval dus te laat
gewijzigd en werd bepaald dat de
scheidingsmuren tot het dak doorgetrok
ken moesten worden zodat er een deug
delijke afscheiding ontstond.
De bouwplaten die gebruikt werden bij
de constructie blijken in deze situatie
ongeveer een zelfde gevaar op te leveren
als hout. Dit materiaal is dus niet direct
oorzaak geweest van het verloop van de
brand, zo meent men in Delft in zijn
voorlopige conclusies.
De oorzaak van de brand is nog niet
vastgesteld. De eerste veronderstelling
echter dat de bewoonster van het huis
waar de brand ontstond in bed zou heb
ben liggen roken en daardoor de brand
zou hebben veroorzaakt, wordt door de
rijkspolitie na een diepgaand onderzoek
en een langdurig verhoor van de vrouw
in kwestie volkomen onjuist geacht.
De zeelieden in Marseille hebben in hun
loonconflict met de rederijen gisteren de
tegenvoorstellen van de scheepvaartdi
recties verworpen en vervolgens een
nieuwe staking voor vierentwintig uur
afgekondigd.
In deze tijd zullen zij zich op de hoogte
stellen van het standpunt der zeelieden
in de andere Franse havens en daarna
besluiten over een eventuele voortzetting
van de staking.
De staking had tot gevolg dat opnieuw
duizenden passagiers, voornamelijk voor
Noord-Afrika en Corsica in Marseille
werden opgehouden.
Gistermiddag werd echter met militaire
vliegtuigen een luchtbrug ingesteld tus
sen Istres, in Frankrijk, en Corsica, voor
het overbrengen van als gevolg van de
staking in Marseille gestrande reizigers.
Volgens Mexicaanse persberichten is door
een explosie en een brand in een olieraffi
naderij te Ciudad Madero een schade van
naar schatting een half miljoen gulden aan
gericht. 22 mensen liepen verwondingen op.
De raffinaderij is eigendom van de Mexi
caanse oliemaatschappij.
VEEHOUDERS DURVEN NIET TE WAKEN
In tien dagen tijds zijn drie aansla
gen op koeien in de Eemnesser pol
der gepleegd. Een koe van veehou
der N. Schouten bloedde dood, na
dat het dier met een hooivork was
bewerkt. Een stier van veehouder
C. Groenesteyn was op diverse
plaatsen, ook in de bek, geschoten.
Het beest was er zo naar aan toe,
dat het moest worden afgemaakt.
Vier koeien van veehouder N.
Brouwer werden waarschijnlijk
met hagel op de korrel genomen.
Een van deze beesten verkeert in
levensgevaar.
De politie in Eemnes onder leiding van
de districtscommandant van de rijkspo
litie in Utrecht staat voor de schier on
mogelijke taak de moordenaars van het
vee in de kraag te vatten. De veehouders
in de tweeduizend bunder grote polder
begrijpen dit maar al te goed. Er is geen
oog op te houden, wie in de polder komt,
die door vele wegen wordt doorsneden.
De eerste aanslagen op het puike vee
gold een koe van N. Schouten. De koe
werd door de eigenaar op zondag 28 juli
's morgens, toen hij zijn vee wilde mel
ken, dood in de wei langs de Ervenweg
aangetroffen. De koe bleek te zijn dood
gebloed. Een onderzoek toonde aan, dat
het beest met een hooivork was afge
maakt.
Donderdag 1 augustus werd veehou
der Groenesteyn geconfronteerd met
de gevolgen van de mysterieuze ter
reuractie. Hij vond, eveneens in een
wei langs de Ervenweg, een deerlijk
verwonde stier. Het beest was getrof
fen door een aantal kogels. De politie
vond in de wei vier hulzen en de be
volking haalde nog twee hulzen uit
het polderland. De stier was levens
gevaarlijk gewond en moest ter
slachtbank worden geleid.
Woensdagmorgen werd een aanslag on
dernomen op het vee van N. Brouwer,
neef van veehouder Schouten. Vier koe
beesten kregen schotwonden. De veehou
ders konden niet uitmaken of de daders
met kogels of met hagel hebben gescho
ten. Men gelooft dat deze keer hagel
werd gebruikt.
Drie koeien kregen lichte verwondingen.
De beenderen van de beesten hebben de
schoten kunnen opvangen. Mogelijk ook
ketsten de kogels af op de beenderen.
Een vierde koe kreeg evenwel een ern
stige vleeswond. Het beest leeft nog wel,
maar de melkgift van deze koe is opge
houden. Verwacht wordt, dat zij het niet
haalt en moet worden afgemaakt.
Gisteren heeft het Amerikaanse minis
terie van financiën de voorstellen van
president Kenndy, die ten doel hebben
het tekort op de betalingsbalans der
Verenigde Staten te verminderen en ook
de rente-egalisatiebelasting op buiten
landse effecten omvatten, voorgelegd
aan de commissie van financiën van
het huis van afgevaardigden.
Dit heeft een woordvoerder van het mi
nisterie bekendgemaakt. De wetsvoor
stellen houden alleen vrijdom van de
rente-egalisatiebelasting in voor nieuwe
uitgiften van Canadese fondsen, maar
dit is volgens de woordvoerder de enige
uitzondering.
De Amerikaanse onderminister van fi
nanciën, Robert Roosa, die een zeer
groot aandeel heeft gehad in de voor
bereiding van de voorstellen, verklaarde
onlangs dat de belasting zonder meer
zal moeten worden betaald bij aankoop
van nieuwe buitenlandse fondsen. Hij
wees. ook zonder meer het gebruik van
een „switch-dollar" van de hand: deze
zou inhouden dat Amerikaanse houders
van buitenlandse effecten zouden kun
nen overgaan van het ene op het andere
fonds, zonder dat op de nieuwe aankoop
belasting zou worden betaald.
De woordvoerder verklaarde gisteren
dat het standpunt van het ministerie
dat van de heer Roosa is en dat het
ongewijzigd blijft.
Minister Bot (o., k. en w.) heeft, naar
wij vernemen, de 32-jarige antirevolu-
tionnair mr. J. H. Grosheide te Den
Haag, aangezocht als staatssecretaris
voor onderwijs.
De heer Grosheide is juridisch medewer
ker van de schoolraad voor de „Scholen
met den Bijbel". Zijn vader was de be
kende Amsterdamse hoogleraar in de
theologie dr. P. W. Grosheide.
Het ligt in de bedoeling nog een tweede
secretaris voor o., k. en w. aan te trek
ken. Deze zou dan worden belast met de
kunsten, recreatie, sport en lichamelijke
opvoeding. Zoals bekend zal minister Bot
zich persoonlijk gaan bezighouden met
het radio- en t.v.-beleid en de weten
schappen.
De veehouders vrezen, dat de terreur nog
niet ten einde is. Zij durven evenwei niet
's avonds en 's nachts de polder in om
een oogje in het zeil te houden.
VWWWWMWWt/IA/WWVWWWWIA/WWWVIA
De weegschaal der gerechtigheid
vormt een hoge, maar niet oncom
fortabele zitplaats voor de twee
werklieden, die de opdracht kre
gen het grote beeld van vrouwe
justitiae op de Old Bailey te Lon
den schoon te maken.
OP JACHT NAAR GAS EN OLIE
Nu de Amerikanen als belangrijke
kopers dreigen weg te vallen, of dit
werkelijk zal gebeuren (zij kunnen
nog illegaal via Zwitserland kopen)
kan alleen de toekomst leren, is het
zeer de vraag of anderen hun plaats
zullen innemen. Ook Duitsers en
in geringere mate Fransen, Zwitsers
en Engelsen kochten onze effecten
maar er is voorshands niet veel aan
leiding om te veronderstellen, dat
deze aankopen in belangrijke mate
zullen worden opgevoerd. Mogelijk
komt er, zoals de laatste weken, nog
wat kapitaalaanbod uit Zwitserland,
welk aanbod voortvloeide uit ver
kopen van Amerikaanse aandelen in
dat land.
Een tijdje geleden werd door een vrien
delijke en bijzonder geleerde man
in een boekje de vraag gesteld welke
stad nu eigenlijk de hoofdstad van
Europa zou zijn. Nu telt Europa vele
belangrijke steden en ook wel echte
hoofdsteden, maar de schrijver waagde
het toch niet een van die Europese
steden als de hoofdstad aan te duiden.
Misschien was er in de zeventiende en
de achttiende eeuw veel te zeggen ge
weest voor Parijs, en in de negentiende
eeuw voor Londen en ook zagen honderd
jaar geleden veile mensen in Midden-
Europa Berlijn toch wel als het middel
punt van Europa aan, maar een echte
hoofdstad bestond niet!
Bij de vorming van het „Europa van de
Zes" is de vraag van de Europese
hoofdstad nadrukkelijk aan de orde ge
weest. Het zag er even naar uit, dat
Straatsburg hoge ogen zou gooien, tot
dat Luxemburg en Brussel als concur
renten optraden. Nu weten we niet meer
precies welke stad de „erepalm" als
Europese hoofdstad zal wegdragen en
men begint er zelfs aan te twijfelen of
er in Europa een hoofdstad nodig is.
Bij de huidige stand van de verkeers
techniek kan namelijk „het hart van
Europa" gemakkelijk over meer dan
een land en over verscheidene steden
gespreid worden, zonder dat de „orga
nisatie" daaronder lijdt.
Die organisatie is volstrekt geen „stede
lijke" zaak en staat zelfs vrij ver af
van de bevolking, die in een mogelijke
hoofdstad zou wonen.
Wat dat betreft levert de stad Genève,
die eens de hoofdstad van de we
reld zou worden, een typisch voorbeeld.
Genève was de zetel van de oude vol
kerenbond en het herbergde van ouds
her reeds een aantal internationale orga
nisaties. In de jaren tussen 1919 en 1930
toen Europa met een groot deel van
de wereld zijn droom van eeuwige
vrede droomde hoopte men dat Genève
zou uitgroeien tot de stad, waar zoiets
als een wereldregering zou zetelen, die
bekleed zou zijn met grote internationale
macht. De hoofdstad dus van de wereld!
Dat die droom verstoord werd is droe
vig geweest voor de mensheid, maar na
1945 is toch nog iets van de internatio
nale glorie voor Genève behouden geble
ven. Het huisvest ook nog altijd een
reeks belangrijke instituten, die met
de nieuwe „Verenigde Naties" en met
allerlei internationale samenwerking te
maken hebben.
Concurrentie ondervindt het echter van
New York, waar de Verenigde Naties
meestentijds vergaderen en waar het
secretariaat dit lichaam met zijn vele
neveninstituten is gevestigd. Toch stond
de groei voor Genève niet stil, want al
lerlei internationale instellingen in de
stad vertoonden weelderige uitbreidin
gen.
Het Zwitserse blad „Die Weltwoche"
publiceerde onlangs enkele gegevens
over de internationale betekenis van
Genève. Er komen één of tweemaal per
jaar totaal zo'n 20.000 gedelegeerden
naar Genève om daar deel te nemen
aan besprekingen, die georganiseerd
worden door zeventig organisaties op
internationaal terrein. Er zijn elk jaar
230 internationale conferenties, waar
aan afgevaardigden uit 120 landen deel
nemen. Volgens de directie van het Ge-
neefse toeristenbureau brengt dat aan
de hotelhouders (er zijn 40 grote ho
tels (iets mider dan 200 miljoen grilden
per jaar op. i
De diplomaten, leiders van internatio
nale organisaties enz., die in Genève
een stukje van het „wereldbestel" be
sturen, vormen een groep van 7000 bur
gers. Te zamen met hun gezinnen leve
ren ze een bijdrage van 20.000 zielen
tot de Geneefse bevolking. Die Ge-
neefse bevolking evenwel denkt in meer
derheid niet zo gunstig over dat nogal
welvarende internationale gezelschap.
De buitenlanders met hun grote salaris
sen, zo zei men in Genève, drijven de
lonen en de prijzen op, ze verergeren
de woningnood, ze bederven de goede
zeden en ze hebben de intimiteit en de
gezelligheid van de stad verwoest.
Geen geringe verwijten! Maar er was
nog meer. De buitenlanders kregen ook
vaak te horen, dat ze vrijgesteld waren
van de belasting en dat ze toch in geval
van ziekte de beste kamers in de zieken
huizen opeisten, welke ziekenhuizen voor
een deel uit Zwitserse belastinggelden
werden gefinancierd. Allerlei goederen
worden aan de buitenlanders goedkoper
(verminderd met belastingen) geleverd.
Zo erg stak dit alles de oude inwoners
van Genève, dat er zelfs via verenigin
gen acties werden gevoerd voor het af
schaffen van de „privileges", welke de
buitenlanders genoten.
Vanzelfsprekend was het leven van de
buitenlanders in Genève niet zo roos
kleurig en ook niet zo immoreel als de
oude bewoners meenden. Vooral wat de
belastingvrijdom betreft heersten sterk
overdreven denkbeelden bij de Zwitsers.
Men heeft toen nog al wat moeite ge
daan om aan de stedelingen duidelijk
te maken, dat het verblijf van al die
buitenlanders ook grote voordelen op
leverde.
Toch bleef er een zekere afzijdigheid
bestaan en daarover beklaagden
zich de internationale organisaties. Zij
kregen, zo zeiden ze, te weinig mede
werking van de Geneefse bevolking, zij
konden niet beschikken over voldoende
huisvesting, zij konden hun gebouwen
niet naar believen uitbreiden enz.
Een aantal optimisten in Genève bleef
desondanks geloven, dat het nog wel
eens zou gelukken de U.N.O.-vergade-
ringen regelmatig in Genève te doen
houden. Zij meenden zelfs, dat New
York als centrum van U.N.O.-activiteit
naar de achtergrond gedrongen kon
\vorden en dat Genève inderdaad zou
uitgroeien tot de hoofdstad van de we
reld. Helaas heeft kort geleden de heer
Thant zich heel somber uitgelaten over
de mogelijkheid tot het houden van U.N.
O.-vergaderingen in Genève. Het schijnt
niet wel mogelijk in Genève als het volle
toeristenseizoen is aangebroken nog eens
een paar duizend U.N.O.-mensen met
hun personeel enz. te huisvesten. Ook
is er gebrek aan een groot congresge
bouw, waarvoor de „bouwvergunning"
uitbleef, omdat men de hoogconjunctuur
een ietsje wilde afremmen!
Nog hebben sommige instanties in Ge
nève de hoop niet opgegeven dat Genève
nog eens zoiets als het grote middel
punt van de wereld zal worden, maar
de meeste inwoners van de stad maken
zich toch zorgen daarover. Erich Reijhl
drijft er in de ..Weltwoche" een beetje
de spot mee. Hij schrijft: „Als Genève
geen zorgen meer zou hebben, dan zou
het Genève niet meer zijn". Wel, er is
nog hoop voor Genève!
(Van een onzer verslaggevers)
Een Amerikaanse oliemaatschap
pij, een van de 20 wereldconcerns,
die momenteel deelnemen aan de
olie- en gasrace op de Noordzee en
in het Nederlandse en Noord-Duit
se Waddengebied, zou voorberei
dingen treffen voor een proefbo
ring op Ameland. De in Den Haag
zetelende directie van deze Ame
rikaanse maatschappij hulde zich
echter gistermorgen in stilzwijgen.
Op een desbetreffende vraag deel
de men ons mede „geen commen
taar" te hebben.
Ook de dienst van Domeinen te Leeu
warden, waaronder een belangrijk deel
van het Amelandse grondgebied ressor
teert, wenste niet in te gaan op het be
richt. De burgemeester van Ameland,
mr. J. Siderius, wilde zich evenmin over
de kwestie uitlaten.
Haast
Het zwaartepunt van het seismische on
derzoek van de maatschappij, dat van
uit Amerika wordt geleid, lag sedert
april, toen de maatschappij met amfibie
voertuigen op Ameland opdook, rond dit
eiland. Drie weken geleden heeft de
maatschappij haar kampement op Ame
land opgebroken. Algemeen wordt thans
aangenomen, dat het hele zeegebied rond
het eiland qua bodemstructuur in kaart
is gebracht. Daarbij zou het vermoeden,
dat er zich gas- of oliehoudende lagen in
het Waddengebied bevinden, zijn beves
tigd. Als besluit van het seismische on
derzoek is toen op beperkte schaal ook
op het eiland zelf, namelijk tussen Bal-
lum en Nes nog een beperkt onderzoek
verricht.
Concurrentieslag
De maatschappij is gewikkeld in een
concurrentieslag met de N.A.M., die
voorshands de beste papieren lijkt te
hebben. Aangezien de N.A.M. onmiddel
lijk na haar geslaagde proefboring in
Blija, die het voorkomen aantoonde van
naar schatting 1,3 miljard m3 aardgas,
voor de hele provincie Friesland een con
cessie-aanvraag indiende, is het voor de
Amerikaanse maatschappijen zaak zo
gauw mogelijk zekerheid te krijgen. Ont
vangt namelijk de N.A.M. een concessie
van de staat voordat de Amerikanen op
Ameland of in het Waddengebied de aan
wezigheid van bitumen (gas of olie)
hebben aangetoond, dan is alles tever
geefs geweest.
Naar Vlieland
De N.A.M. heeft intussen haar onder
zoek op Terschelling de vorige week de
finitief beëindigd. Omtrent de resultaten
daarvan laat men zich niet uit.
De maatschappij, die verder nog de zee
bodem boven de eilanden afspeurt met
in Engeland gehuurde helikopters (een
nog nooit eerder toegepaste methode)
heeft thans haar werkterrein veriegd
naar Vlieland. Met twaalf met opblaas
bare rubberboten uitgeruste Landrovers
is de opsporingsploeg van de N.A.M. op
het eiland aangekomen.
Aan de Walstraat in Wageningen ko
men drie flats voor in totaal 114 studen
ten van de landbouwhogeschool. Gehoopt
wordt, dat de flats volgend jaar septem
ber gereed zijn. Een van de flatgebou
wen is bestemd voor vrouwelijke studen
ten. Deze maand heeft de inschrijving
voor dit project plaats.
De studentenkamernood in Wageningen
en omliggende plaatsen is groot. Thans
zijn 1350 studenten ingeschreven. 535
meer dan tien jaar geleden. Het aantal
voor verhuur beschikbare kamers is uit
geput. Vele toekomstige studenten heb
ben nog geen onderdak gevonden. Vijf
jaar geleden is in Wageningen aan de
Nobelweg een studentenflat gereed ge-
I komen voor 90 studenten.