Bij dooiweer
in de sneeuw
Koningin Louise van Zweden brak
met oude hoftraditie - de
cour
Hoog'
oven-
toernooi
beg
onnen
„Mijn vader was een groot kunstenaar"
Hoge dochterszijn teleurgesteld
SPORT EN WEDSTRIJDEN
China aanvaardt
Colombo-voorstel
Onder Zeelands hoge hemel
4
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DINSDAG 8 JANUARI 1963
THEEDRINKEN
MET WERKENDE
VROUWEN
(Van onze correspondent
dr. Gerhard Meissel)
Voor een aantal Zweden was het
een schok, toen in 1958 Ulla land
strom, sociaal-democratisch minis
ter voor familieaangelegenheden,
demonstratief weigerde bij de aan
komst van koningin Elisabeth van
Engeland in Stockholm de reve
rence te maken.
Thans zorgde echter Zwedens koningin
Louise zelf voor een grote verwarring
onder de huwbare jongedames van de
„bovenste tienduizend": zy heeft de tot
nu toe jaarlijks gehouden „hofcour", die
gepaard ging met het voorstellen aan
de koningin en de reverence voor konin
gin en prinsessen, afgeschaft (waarin
overigens koningin Elisabeth haar en
kele jaren geleden is voorgegaan). De
„hogere dochters" van het Tand kunnen
s tengevolge van het afbreken van
een 200-jarige traditie, zich niet meer
onderscheiden als „geschikt voor het
hof'.
Tot nu toe werden alle hiertoe gerech
tigden, die moesten behoren tot de hoge
adel, dan wel hooggeplaatste vaders of
echtgenoten dienden te hebben min
stens in de rang van kolonel uitgeno
digd tot de pronkzalen van het Stock-
holmse paleis en persoonlijk aan de ko
ningin voorgesteld. De uit de tijd van
Gustaaf III stammende pompeuze
„cour" gaf later recht om deel te mogen
nemen aan diners, soupers en concerten
adellijke jongelui begon in deze feeste
lijke zalen.
Altijd glimlachend
Koning Gustaaf III liet tot zyn „hof-
cour", die eens per week on een
nauwkeurig vastgesteld
plaatsvond, behalve dames, ook
mannelijke leden van de adel en de
hooggeplaatste families toe.
Zijn gasten gedroegen zich volgens de
overlevering zo, dat zij „steeds glim
lachend en vriendelijk in een kring ston
den, in alle richtingen ontelbare malen
bogen, converseerden en tenslotte van
hun langs de wanden van de koninklijke
eetzaal staande stoelen mochten toezien,
hoe de leden van de koninklijke familie
goed en genadig spijsden. Hun honger
werd door de hoop, naar voren te mogen
treden en enkele ogenblikken met de k<
k|e-
"bij
onderdrukt."
Gustaaf m
ningin of wellicht zelfs met zijne maje
steit zelve te mogen spreken en daar!
met de „pofmouwjapon met lange sleep'
zelfs een nationale hofdracht in, die tot
1952 niet alleen door de dames van het
hof en hun gevolg, maar ook door de
echtgenoten van de premier en de minis
ters werd gedragen.
Ten slotte behoorden bi] de Stock-
holmse traditie ook nog andere klas
seprivileges, zoals de toegang tot en
kele grote winterbals, tot de schitte
rende hofsledevaarten en tot schaats
wedstrijden, die omgeven waren door
veel protocol en goudgeschitter. Het
langst hield echter de „hofcour" voor
de aristocratische dames boven de 18
iaar stand.
Dure grap
Om tot de „cour" toegelaten te worden,
moesten de steeds weer „gezeefde" kan
didaten door een reeds toegelaten fami
lielid of bekende worden geïntroduceerd.
De kandidaten lieten in de duurste mo
dezaken de duurste toiletten maken, de
Namen deelnemers aan
schaakkampioenschap
Maandagmiddag is het 25ste Hoog-
ovenschaaktoernooï officieel geopend.
Zoals bekend, bestaat deze jubileum-
wedstryd uit twee evenementen, name-
lyk een drieweekstoernooi van de
hoofdgroep van achttien deelnemers en
een tiendaags toernooi van z.g. tien
kampers. De hoofdgroep telt niet min
der dan elf grootmeesters en behoort
tot de categorie la, de hoogste kwalifi
catie die de wereldschaakbond (FIDE)
kent. Zeseneenhalve punt, behaald in
dit toernooi, geeft reeds recht op een
internationale meestertitel, een titel die
alleen drs. C. B. van den Berg en de In
donesiër Tan nog niet in hun bezit
hebben.
Tien punten zijn voldoende voor het
behalen van de grootmeestertitel en van
Nederlandse zijde komen daarvoor in
aanmerking de internationale meesters
Th. D. van Scheltinga en Kick Lange-
weg- Voorts ook nog de wereldjeugd
kampioen Parma (Z.-Sl.), die reeds
éénmaal een grootmeesterresultaat be
haalde.
De tienkampen, die op 17 januari be
ginnen, zullen twee meestergroepen
omvatten, benevens een damesgroep
met onder andere wereldkampioene No-
na Gaprindasvili (Rusland) als deel
neemster.
Naast deze belangrijkste groepen zul
len nog ongeveer driehonderd spelers
in vier- en tienkampen uitkomen. De.
grootmeestergroep speelt dinsdag (van
daag) de partijen voor de eerste ronde.
De paring luidt dan: drs. Van den Berg
(Ned.)Tan (Ind.); Robatsch (Oosten
rijk)—Bronstein (Rusland): Van Schel
tinga (Ned.)Donner (Ned.); Matano-
vic (Z.-Sl.)O'Kelly de Galway (Belg.);
Pïlnik (Arg.)Pirc (Z.-Sl.); dr. Trifu-
novic (Z.-Sl.)Ivkov (Z.-Sl.); Gereben
(Israël)Langeweg (Ned.); Stahlberg
(Zweden)Averbach (Rusland); Par
ma (Z.-Sl.)—Milic (Z.-Sl.).
WEER NEDERIAGFN VOOR
ADR1E LASTER1E
De Nederlandse zwemster Adrie Laste-
rie, die momenteel deelneemt aan de
kampioenschappen van Nieuw-Zuid-
Wales te Sydney, heeft zaterdag op
nieuw een nederlaag geleden. Ditmaal
verloor zij in de finale van de 110 yards
vrije slag van de Australische Ilse Kon-
rads, die een tijd maakt van 63.6 sec.
Adrie Lasterie finishte na 64.7 sec.
Adrie Lasterie startte ook nog op twee
vlinderslagnummers. Beide malen ein
digde onze landgenote als tweede achter
de Australische Linda Mc Gill.
Op de 110 yards verloor Adrie met nau
welijks waarneembaar verschil, beide
zwemsters kregen dan ook dezelfde tijd
1 min. en 12.3 sec. toegewezen. Op de
220 yards was de afstand tussen de
meisjes groter.
Amerikanen willen
Olympisch honkbal
De federatie van Amerikaanse universi-
teitscoaches wil het amateur-honkbal
erkend zien als olympische sport, aldus
heeft Dutch Fehring, de trainer van de
Stanford-universiteit zaterdag tijdens
een vergadering in Los Angeles ver
klaard. De Amerikanen willen in de
cember tijdens een vergadering van het
internationaal olvmpisch comité een
poging doen om honkbal op het olym
pische programma te plaatsen.
Fehring zei verder, dat er momenteel
als onderdeel van de actie om olympi
sche erkenning van honkbal te verkrij
gen, onderhandelingen worden gevoerd
tussen Amerikaanse en Japanse honk
balautoriteiten om te komen tot een se
rie demonstratiewedstrijden, die in het
tijdvak, dat de olympische spelen in To
kio worden gehouden, overal in Japan
zullen plaatsvinden.
Drie groepskampioenen
schoolschaken bekend
Voor het kampioenschap van Zeeland
schoolschaken voor zestallen zijn nu drie
groepskampioenen bekend, namelijk
R.H.B.S. Vllssingen, Gemeentelijk Gym
nasium I Middelburg en de Chr. H.B.S.
Middelburg. In de tweede groep van de
ze kampioenschappen is nog geen wed
strijd gespeeld.
In de week van 14-19 januari moeten de
finalewedstrijden beginnen om het kam
pioenschap van Zeeland.
De spelers uit de eerste klas om het
schaakkampioenschap van Zeeland zijn
bekend geworden. Het rooster zal men
deze week waarschijnlijk bekend maken.
De namen zijn: J. J. van den Ende (ti
telhouder). J. J. Elzerman, beiden te
Zierikzee; Cor Jansen te Kruiningen, J.
Jansen en J. Hoogstrate te Vlissingen,
W. van Wijnen, A. M. Verspoor en S.
Sanders te Middelburg en J. J. M. Gom-
mers te Sluiskil.
Miguel Poblel stopt
met wielrennen
Miguel Poblet, de Spaanse wielrenner,
die vele wielerwedstrijden won door
zijn gevreesde eindsprint, stopt er mee.
Hij zal zich echter niet uit de wieler
sport terugtrekken. Poblet wordt name
lijk directeur sportif van een Spaanse
ijskastenfabriek. Het Spaanse publiek
zal Poblet toch nog éénmaal aan het
werk kunnen zien, namelijk tijdens ee"
„afscheidsgala" aan het eind van des
maand in het Madrileense sportpaleis.
LANDLUST U1TGEBEKERD
De Nederlandse basketbalkampioen, het
Amsterdamse Landlust, heeft te Krakau
ook de tweede wedstrijd tegen het Pool
se kampioensploeg Wisla voor de eerste
ronde van het toernooi om de Europese
beker verloren en is daarmee uitgescha
keld voor verdere deelneming. Nadat
de Polen in Amsterdam met 7667 had
den gewonnen, bleven zij nu met 9057
(ruststand 34—31) in de meerderheid.
Pas in de tweede helft kregen de favo
riete Polen een overwicht, dat zij toen
ook in de score tot uitdrukking brach
ten.
Botwinnik-Petrosian
begint 23 maart
De tweekamp om het wereldkampioen
schap schaken tussen de titelhouder, de
Rus Michael Botwinnik, en zijn uitdager
en landgenoot, Tigran Petrosjan, zal op
23 maart in Moskou beginnen. Petrosjan
heeft zich het recht van uitdaging ver
worven door als eerste te eindigen in
het kandidatentoernooi, dat het vorige
jaar zomer op Curasao is gehouden,
FINALE Ie KLAS
LIBRE IN AXEL
De biljartfinale le klas libre van het
district Walcheren-Zuid-Bcveland wordt
op 12, 13. 19 en 20 januari a.s. verspeeld
in café R- Dieleman te Axel.
Deelnemers aan deze finale zijn: C. de
Jonge en P. Doene van DOS Övezande,
P. de Rover van HBC Hulst, J. Gue-
rand, J. de Witte en J. van Iren (de
titelhouder) van KOT Middelburg, K.
Huissoon van ALM Middelburg en W-
F. L. Korff van VEG Souburg.
De lengte van de partijen is 200 caram
boles, het gemiddelde gaat van 4,50 tot
Papoea's willen
weer vervroegde
overdracht
Een groep van tien vooraanstaande pa-
poea's die momenteel een bezoek brengt
aan Djakarta, heeft in een gezamenlijke
verklaring opnieuw aangedrongen op
onmiddellijke overdracht van het be
stuur over Nieuw-Guinea aan Indonesië.
In de verklaring werd voorts de hoop
uitgesproken, dat de ontwikkelingsplan
nen voor West Nicuw-Guinea spoedig
zullen worden verwezenlijkt binnen het
kader van de algehele ontwikkeling van
Indonesië tot een „ware en welvarende
gemeenschap onder leiding van de grote
revolutionaire leider president Soekar-
no".
„HORECAVA" GEOPEND
De zevende nationale vakbeurs voor
Horeca- en aanverwante bedrijven „Ho-
recava", die tot en met 10 januari ir
het Amsterdamse R.A.I.-gebouw wordt
gehouden, is gisterochtend zonder enig
officieel vertoon geopend.
De beurs staat in het teken van het
toerisme. Ruim 270 exposanten uil
binnen- en buitenland hebben op eer
oppervlakte van 12.000 vierkante me
ter hun waren en artikelen in de noord
en zuidhal en de hele Europahal geëxpo
seerd. De afdelingen keukenapparatuur,
dranken en inrichtingen
grootste ruimte in beslag.
lioffotograaf vervaardigde een serie por
tretten, waarvan de beste in de soeiety-
rubriek van de Stockholmsc dagbladen
verscheen.
En ten slotte hadden de drukkers hun
handen vol met het maken van visite
kaartjes, omdat de kandidate jong of
ouder zeker op vijftig verschillende
plaatsen een bezoek moest afleggen,
voor haar naam ook tot koningin en
prinsessen was doorgedrongen. De uit
nodiging werd ten slotte door de brieven
besteller als drukwerk thuisbezorgd.
Een dame kon verschillende malen aan
het hof gepresenteerd worden: eerst als
jong meisje, dan als echtgenote en ten
slotte, na een tweede huwelijk, opnieuw
als vrouw van een man, die weer min
stens kolonel moest zijn
In 1955 was de sensatie van het jaar,
dat. een mannequin het tot cle reve
rence in het Stockholmse paleis had
gebracht. Iedereen meende zich er
mee te moeten bemoeien. Eerst dacht
men, dat een handige reclamechef er
achter zat maar al spoedig kwam
uit, dat de vader van de jongedame
kolonel in actieve dienst was.
Zou de kandidate „slechts" de dochter
van een hoogleraar geweest zijn, dan
zou deze eer haar niet te beurt zijn
gevallen. Volgens de hofetiquette staat
een professor namelijk tussen een over
ste en een kolonel in de 17e eeuw
werd hij overigens met niet meer dan
een kapitein van het leger gelijkgesteld.
En nu is dan dit laatste privilege van de
Zweedse „higli society" een gemeen
schap, waarin de vormen streng zyn en
de gewoonten, achter de „vormenfaca-
de" vrij soepel door koningin Louise
overboord gegooid. In plaats daarvan
zal het hot in de toekomst werkende
Zweedse vrouwen uit alle lagen van de
bevolking voor de thee uitnodigen ten
einde de koningin het contact met de
moderne vrouwenwereld van haar land
mogelyk te maken. Als kleding wordt
het ochtendkostuum ingevoerd. En de
tracht en praal blijft nog slechts over
,'oor officiële staatsontvangsten.
Op een verkeersweg bij Londen
worden proeven genomen met een
waarschuwingssysteem, dat de
weggebruikers over een afstand
van enkele kilometers van te vo
ren waarschuiot, dat er een onge
val heeft plaatsgevonden. De gro
te waarschuwingsborden worden
bediend vanaf een centrale politie
post. De mensen op de post krij
gen hun meldingen van de politie,
de eerste hulp of de voorbijgan
gers op de plaats van het ongeluk,
die eventueel gebruik kunnen ma
ken van een telefoon, welke aan
de waarschuioingsborden is aan
gebracht.
De Chinese regering heeft „positief ge
reageerd" op de voorstellen van de con
ferentie te Colombo ter regeling van
haar grensgeschil met India. Aan deze
conferentie werd zoals bekend deelge
nomen door vertegenwoordigers van
Afrikaanse en Aziatische landen.
Premier Tsjoe En Lai van communis
tisch China en mevrouw Bandaranaika,
minister-president van Ceylon, die naar
Peking was gekomen om de voorstellen
van de conferentie aan de Chinese lei
ders voor te leggen, zeggen in een com
muniqué, dat het overleg in Peking in
een hartelijke sfeer is gevoerd en dat
een eventuele regeling van het grens
geschil tussen China en India er een
moet zijn in de geest van de conferentie
van Bandoeng, waarop aangedrongen
werd op vreedzame coëxistentie.
Vandaag begrafenis
M. S. Vaz Dias
Vandaag (8 januari) zal op de Portu
geesIsraëlitische begraafplaats te
Ouderkerk aan de Amstel de begrafenis
plaatshebben van de heer M. S. Vaz
Dias, destyds oprichter van het persbu
reau Vaz Dias.
Vertrek van het woonhuis, Reinier
Vinkeleskade 75, te 13.00 uur. Ongeveer
13.30 uur zal de rouwstoet de poort van
de synagoge te Amsterdam passeren. De
aankomst te Ouderkerk aan de Amstel
wordt geschat op 14.30. Er zullen geen
toespraken worden gehouden.
HEIDI BRtiHL ZIEK
De jonge Duitse filmactrice Heidi
Brühl heeft gisteren in een ziekenhuis
in München een spoedoperatie moeten
ondergaan wegens buikvliesontsteking.
Haar toestand werd ernstig genoemd.
Opstelwedstrijd
„Open het Dorp"
dorp" heeft het internationale tiji
„The Knickerbocker" in samenwerking
met A.V.R-O.-Minjon een opstelwed
strijd ontworpen. Jongelui van veertien
tot twintig jaar kunnen er aan deelne
men door een opstel van maximum 1500
woorden te schrijven over het onder
werp „Het Dorp". De keuze van de stof
is geheel vrij, maar het opstel moet zo
worden geschreven, dat een buitenlander
enig idee krijgt van de gebeurtenissen.
De opstellen moeten worden ingestuurd
voor 10 januari naar de A.V.R.O., afde
ling jeugduitzendingen, postbus 2, Hil-
Een jury, bestaande uit Mies Bouwman,
Miep Diekman (schrijfster van jeugd
boeken), B. Wildeboer (leraar Neder
lands). J. van Dijk (ass. business-mana
ger „The Knickerbocker") en Herman
Broekhuizen (A.V.R.O.) zal twee jonge
lui aanwijzen, die in de zomer van .1963
door „The Knickerbocker" uitgenodigd
zullen worden ,een reis te maken van 25
dagen naar de Verenigde Staten. „The
Knickerboclters"-magazine herdenkt
dan dat het vijfentwintig jaar geleden
werd gesticht.
De reis zal beginnen op de plaats waar
„Het Dorp" zal verrijzen, het einddoel
in Amerika is New-York.
De uitslag van de opstelwedstrijd zal
worden 1 ricendgemaakt op 29 januari.
Music-hall en show
van Heintje Davids
gaan door
Zowel de AVRO als de VARA hebben
voor hun respectievelijke music-hall en
Heintje David-show dusdanige voorzie
ningen getroffen dat ze normaal uitge
zonden kunnen worden.
De moeilijkheden met de Nederlandse
kunstenaarsbond zijn nog niet opgelost,
vanmiddag zal het NTS-bestuur deze
zaak opnieuw bespreken.
PREMIER VAN HYDE PARK" -
BON AR THOMPSON -OVERLEDEN
Zondag is Bonar
Thompson op 74-jarige
leaftyd in zyn huis tc
Kensington overleden.
Vijftig jaar lang was
hij de ongekroonde ko
ning in het „tweede
parlement van Enge
land", de hoek voor de
sprekers in het open
baar in het Londense
Hydepark.
Dat zijn reputatie ge
vestigd was blijkt wel
uit de commentaren
van de „Daily Herald"
en de „Daily Mail", die
hem respectievelijk „de
premier van Hyde-
Park" en „de koning
van het argumenteren"
noemden.
Iedere zondag, weer of
geen weer, nam hij zijn
plaats in op de spre-
kershoek om zijn fa
vorieten, Shakespeare,
Dickens, Shaw, Shelley
of Scott, te citeren.
Toen men hem eens
vroeg wat hij eigenlijk
beoogde met zijn ge
praat antwoordde hij:
„wel, eigenlijk niets"
en een andere beroem
de uitspraak van hem
is: „ik ben beroemd: ik
ben nog nooit naar
Moskou geweest".
Zyn succes liad hij vol
gens hemzelf aan het
volgende recept te dan
ken: „houdt ze nieuws
gierig, behandel je toe
hoorders niet te zacht
zinnig, beledig ze, terg
ze en sar ze: maar wat
je verder ook mag
doen, wees altijd gees
tig".
In ieder geval heeft het
recept zo goed gewerkt
dat beroemde mannen
vaak op zondagen een
paar uur uittrokken
voor Thompson om
hem te horen oreren.
Overigens is zyn maat
schappelijke levens
wandel niet al te spec
taculair: hy begon als
loopjongen, werd daar
na olieman, smeerder,
manusje-van-alles en
acteur. Een geldbedrag
van enige betekenis
heeft hy nooit bezeten.
Sterfte onder de vogels
niet onrustbarend
Sneeuw is driemaal lastig, zegt
men wel eens. Als ze valt, als ze
ligt en als ze verdwijnt. Over
het laatste behoef ik niet te
gaan twisten, nu ik zo juist
schoeisel en sokken heb gewis
seld na een uitgebreide tocht
deels door hoge en droge
sneeuw, anderzijds door water
plassen en tot soppende lagen
van glazig nat ijs versmolten
ruggen. Het is voor de vogels
dus iets gunstiger geworden, er
komt wat groen bloot en ze kun
nen nu weer een beetje normaal
drinken.
Met BAREND
ZWERFMANS
op stap
Over het algemeen was in eigen om
geving de sterfte onder de vogels niet
onrustbarend. Dit voor zover de kat
ten er geen aandeel aan hadden, in
zo'n geval blyft er weinig te con
stateren over. Althans, wanneer de
ze (in dit geval: lastige) huisdieren
niet de techniek van begraven in de
sneeuw toepassen", my nog onbekend
gedrag, dat mij door een oplettende
jongedame werd verteld.
De eigen beoordeling berust op het
kleine aantal dode vogels gevonden
op de tochtjes, mededelingen na in
formatie, en mij ter hand gestelde
vogels. Ze betroffen één kraai, één
ringmusje, één spreeuw (katte-
slachtoffer), één waterhoen en één
jonge heggemus. Eén ter verzorging
naar huis meegenomen spreeuw be
gaf het spoedig, één eend kon bij
kornuiten in een wak worden terug
geplaatst.
De snccuwtochtjes werden niet
slechts ondernomen met het oog op
bovenstaand doel. Een der drijfveren
was vooral ook te genieten van het
landschap op plaatsen, waar de mens
geen kans kreeg in te grypen. Halve
of hele opvullingen van sloten; gol
vende ruggen over akkers en land
weggetjes; het lijnenspel van zwart
op wit in boomgaarden en bij wind
schermen van populieren of elzer
er langs; half bedolven gewassen, ge
reedschappen of schuurtjes, en wat
niet al meer.
Terloops kon nog worden uitgekeken
naar levend gedierte of eventueel
hun sporen in de barre sneeuwwoes-
tyn. Halverwege deze samengestelde
tocht, ontving ik een tip over het
ergens voorkomen van ransuilen en
daarmee werd ze in een zeer be
paalde richting gedreven.
DOOR DIEPE SPOREN
Zo ging het dan eerst begeleid
door de diepe sporen van auto- en
tractorbanden de dreefjes op, die
uitweg verlenen aan de percelen
buiten het normale wegverkeer.
Hier en daar moest een hoge rug
omzeild worden, aangetast door
vergeefse pogingen er door heen
te breken.
In de nabijheid er van levendig om
lijnde sneeuwwallen halfweg neer
hangend over een sloothelling. Schijn
baar in de storting verstijfde lawines,
die alles onder zich (nog) dreigen te
verpletteren. Het is een zot gezicht,
ergens midden in zo'n overhangend
geval, een dorre rietstengel met zijn
pluim te zien wulven, alsof die triom
ferend kraait: „het is je lekker niet
gelukt!" Plotseling zie je in, dat hier
van dreiging geen sprake was, de
formatie laagje voor laagje uit dunne
jachtsneeuw Is opgebouwd in een ver
beten strijd tussen storm en luwte,
waarbij de laatste ondanks alles on
verstoorbaar zijn kalmte wist te be
waren.
Interessant is ook het „gedrag" van
op deze wijze half of geheel opge
sloten levende planten na te gaan.
Ze produceren een huidje van warm
te om zich heen, die de sneeuw daar
JACQUES VAN MEEGEREN
Het is stil geworden rondom
Han van Meegeren.
De stilte van de velen, die hem
allang vergaten voor andere
artistieke sensaties; de stilte
evenzeer, van hen die denken
goed te doen met een verlegen
zwijgen.
De kilte van die anderen. Die.
schouderophalend of gnuivend
al naar hun instelling, zeggen:
..Oh, ja, dat was die Vermeer-
vervalser" of: „Wat het niet
een kunstbedrieger?"
Vergeten schijnt te zijn, al
prijkt het befaamde Van Mee
geren-hertje nog in slechte re-
produktie in talloze huiska
mers, dat Han van Meegeren
toch bovenal ook een schilder
van ras en allure was.
Zeker, hij kon er ongelooflijk,
maar virtuoos met de muts naar
smijten. Doch daarnaast, en daar
bovenuit, is er toch van hem ook
veel werk dat nog steeds boeit
door zijn intensiteit en zuiver
heid.
Jacques van Meegeren, Han's
zoon uit zijn eerste huwelijk
(met de dochter van een Javaan
se sultan), zal de laatste zijn om
te ontkennen, dat zijn vader
schilderijen van Vermeer heeft
vervalst, of liever: heeft geschil
derd in de techniek en onder de
naam van de beroemde Delftse
Goudeneeuwer. Hij heeft zelf ge
zien hoe zijn vader daarmee ex
perimenteerde.
Dat zit hem ook niet dwars,
maar wél het feit dat in al dat
rumoer het kunstenaarschap van
zijn vader in de vergetelheid is
gedrukt. „Mijn vader was een
groot schilder", vertelde hij de
zer dagen in Amsterdam.
Jacques van Meegeren is sinds
enige weken met zijn vrouw Ju
liette Ledèl in Amsterdam om er
mee te werken aan een (buiten
landse) poging om de onverdien
de obscuriteit van Han van Mee
geren om te buigen in een ver
diende erkenning van zijn kun
stenaarschap,
Ingewijd
Van Meegeren Jr., die met
zijn vijftig jaar sprekend
lijkt op zijn vader, heeft
er zijn atelier in Leghat
bij Nice voor in de steek
gelaten, waar hij al jaren
woont en werkt. Hij heeft
er als schilder zekere
naam gemaakt. Niet omdat
hij Van Meegeren heet,
maar omdat hij een ex
pressief schilder is, evenals
zijn vader die hem inwijd
de in de geheimen van het
métier. Han van Meegeren
deed dit in de moeilijkste
tijd van zijn leven: in 1946
en 1947 toen het gerechte
lijk vooronderzoek tegen
hem gaande was.
Jacques van Meegeren had aan
vankelijk alleen maar wantrou
wen, toen men hem benaderde
voor het werk dat hem nu in
Amsterdam bracht: Een Ameri
kaanse film met Engelse acteurs,
hoofdzakelijk op te nemen in
Amsterdam, over het leven van
Han van Meegeren en vooral
over zijn betekenis als schilder.
Te vaak al had hij met spanning
uitgekeken naar nieuwe boeken,
procedures en onthullingen over
het leven van zijn vader, wiens
grote vriend en vertrouweling
hij in het bijzonder ook in de
dertiger jaren was geweest. Ie
dere keer ontlaadde die spanning
zich weer in een desillusie: Het
was voor de zoveelste keer, „ou
de koek", onzin of sensatie. Vaak
een mengeling van allo drie.
Nog niet zo lang geleden in een
toneelstuk, dat in Engeland uit
kwam en terecht viel als een
baksteen.
Sir John
Vertrouwen kreeg hij pas,
toen hij hoorde dat Sir
John Gilbrackcn het sce
nario voor de film zou
schrijven. Sir John heeft
namelijk ook, o.a. met vele
gegevens hem verstrek!
door Jacques en zijn in
Londen wonende zuster
Inez, een bock aan Han
van Meegeren gewijd.
Jacques van Meegeren en zijn
vrouw hebben zich tot nu toe
achteraf gehouden in Amster
dam. Ze konden nog niet de
moed opbrengen om met oude
vrienden en pijnlijke ontmoetin
gen te worden geconfronteerd.
Ze willen het eerst zelf verwer
ken.
Maar daarna zal er zeker de tijd
komen voor die ontmoetingen.
Ongetwijfeld ook gaat de reis
naar Deventer, waar Han van
Meegeren opgroeide, het tekenen
leerde van zijn bewonderde leer
meester Bartus Korteling en
waar nu nog zijn zuster woont,
mevrouw G. Polman Tuin-van
Meegeren, Vele jaren vóór er
ook maar in de verste verte ge
droomd werd van „valse Ver
meers" schilderde hij een ont
roerend meisjesportret van haar
in de klassieke 17e eeuwse stijl.
In haar huis heeft mevrouw Pol
man Tuin veel werk van vader
en zoon Van Meegeren. Ze ver
heugt zich bijzonder op het weer
zien met de oudste zoon van de
broer, die haar evenzeer bewon
derde als zij het hem doet.
In Amerika zal, ongeveer over
een half jaar en waarschijnlijk
gelijktijdig met de première van
de film, een boek verschijnen
dat mevrouw Juliette van Mee-
geren-Ledèl over haar man en
haar schoonvader schreef onder
de titel: „I am the son", („Ik ben
de zoon"). Een fél boek.
het snelst doet smelten. Een meer of
minder wijd kokertje om zo'n plant
of plantedeel vertelt heel wat over
de betrekkelijke warmtespreiding er
van. Bij felle kou werkt de sneeuw
dan ook als een deken, die het ver
loren gaan van de eigen-warmte
der planten tegenhoudt.
Mooi zijn ook de gordijnen van stam
men en takjes, wanneer ze zich voor
je plaatsen en je gedwongen bent,
daar doorheen het landschap te bekij
ken, speciaal nu het in de verte neve
lig wordt.
Menig fotograaf verstaat de kunst,
zelfs als hij over zo'n gordijntje kijkt,
die natuur-vitrage te ontdekken. Hij
laat zich op zijn buik zakken en stelt
zijn lens er achter op met vaak heel
bijzondere effecten als resultaat. Bij
zonder aardig zijn kijkjes op het
achterland door laaghangende elzen
takken, wanneer ze dichtbezet zijn
met proppen en katjes.
BESPIEDEN VAN VOGELS
Voor het bespieden van vogels werkt
het gordijneffect echter bepaald hin
derlijk. Vooral na sneeuwval steekt
het enorme schaduwbeeld van do
mens te zeer af tegen do omgeving.
De vogels geraken te vroeg in span
ning en in staat van alarm.
Al ging het zéér langzaam, bijna
geruisloos, sneeuwscheppend met de
schoenen tussen de stammen door,
de dreigende zwarte vlek voortschui-
vend over het felle wit werd oorzaak,
dat de ransuilen zich niet lieten ver
schalken. Je zag wél telkens een uil,
geheel zonder gerucht ergens uit een
boom vallen om hoogstens vijftig
meter verder in een andere omhoog
te zwiepen, maar het lukte niet door
de takken heen ook maar éénmaal de
vogel in zittende houding te zien.
De kramsvogels deden er ook beslist
geen goed aan. Uilen, vooral ook de
ransuilen doen overdag graag een
dutje, 's Zomers kan men tot bijna
onder de tak komen, waar ze rusten.
Plotseling schrikken ze op, knippen
even met cle ogen, gaan dan kaars
recht zitten met cle oorjtes (lees:
veerpluimpjes) steil omhoog, zodat
ze onmogelijk lang en dun lijken.
Helpt dit „takstomp-nadoen" niet,
dan laten ze zich op hun gemak
voorover van de tak vallen en vliegen
met een fraaie boog opwaarts in een
andere boom.
Slapen was er ditmaal blijkbaar niet
by, we dienen dit vooral op de re
kening van de krassende kramsvo
gels te schrijven. Door hun waarschu
wende kreten, viel het verrassende
in het besluipen uit en speelde hot:
beschreven spelletje zich op te grote
afstand af.
Enfin, een beetje pech moet
men kunnen verdragen. Met de
gedachte, dat ik kort geleden
buitengewoon bofte, toen ik bij
het uitgaan een mooie V van
tien wilde zwanen nog juist zag,
vóór ze achter een boerderij
verdwenen, heb ik er de moed
maar ingehouden. Ook de vlie
gende uilen staken toch wel
mooi tegen de sneeuw af.
Nagekomen advertenties
Heden overleed zacht
en kalm onze geliefde
zuster, behuwdzuster
en tante
JANNA MARCDSSE,
geboren Lcendert.se,
in de ouderdom van 86
jaar.
Familie Leendcrtse
Kamperland,
6 januari 1963.
Heden overleed tot on
ze diepe droefheid,
zacht en kalm, onze
geliefde man, vader,
behuwd-, groot- en
overgrootvader
MACHIEL BRAAM
ln de ouderdom van 80
jaar.
Wed. C. Braam
van Houten
M. de Jonge-Braam
J. M. de Jonge
Klein- en achter
kleinkinderen
's-Gravenpolder,
6 januari 1963.
Dorpsstraat 20.
De negrafenis zal
plaatshebben D.V. op
donderdag 10 januari
a.s- des middags om
12 uur vanuit het. ver
enigingsgebouw.
