„Mammoetwet niet mijn speciale hobby" verzekert mr. Cals E.E.G .-ministers zijn het nog niet eens C.K.V. zal proberen staking te voorkomen KLANKBORD NEDERLAND HANDHAAFT ZIJN BEZWAREN TARANTULA'S OP DE THEE DEENS WETSONTWERP TEGEN PIRATENZENDERS Tweeëntwintig doden door pokken op Java WOENSDAG 4 APRIL 1962 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 Minister is pleidooi voor wetsontwerp begonnen Bewindsman verbaast zich over houding van de heer Tilanus (Van onze parlementaire redacteur). Een nog schorre minister Cals, die zichtbaar nog niet helemaal hersteld is van zijn ziekte, maar desondanks niets van zijn ge vatheid bleek te hebben verloren, heeft gistermiddag in de Tweede Kamer een begin gemaakt met de verdediging van zijn mammoetwet, de naam, die men in de loop der jaren heeft ge geven aan het ontwerp voor één wet op het voorgezet onderwijs. Tevoren hadden nog drie kamerleden het woord gevoerd. De eerste was de pacifist-socialist Lankhorst, die zei met de alge mene lijnen van het ontwerp in te stemmen. Tweede was de staatkundig-gereformeerde ir. Van Dis, die van mening was, dat de minister de vrijheid van onderwijs bedreigt en die de bewindsman verder verweet, dat hij zich door zijn rooms- katholieke staatsopvatting heeft laten leiden. 'amendementen te verwachten. Gedu rende enkele jaren heeft men dit al gemeen overdreven genoemd. Nu er op dit ogenblik reeds een 50-tal is ingediend, denkt men daarover wel licht anders, aldus minister Cals. Geen hobby De indruk van. sommige afge vaardigden, volgens welke het een speciale hobby van hem was om tot die ene wet op het voort gezet onderwijs te komen, is ech ter in strijd met de feiten, zo ging minister Cals verder. De kiem van deze ene wet werd zelfs ge legd toen ik nog niets met onder wijs, kunsten en wetenschappen te maken had, aldus de bewindsman. Hij herinnerde aan de motie, in gediend door het onlangs overle den Kamerlid Peters, mede onder tekend door de heren Terpstra (a.r.) en Van Sleen (p.v.d.a.). Deze motie, die op 2 december 1949 door de Kamer werd aangenomen, was ingediend met het oog op de uit voering van de achtjarige leerplicht. Die motie vroeg van de regering een sluitend geheel van onderwijsvoorzie ningen, dat men nu van een bepaalde zijde allerminst als een regeringstaak ziet. De heer Tilanus moge nu zeg gen, dat hij zich destijds ernstig te gen deze motie heeft verzet, maar de minister meende, dat waar de motie met slechts drie van de tweeëntach tig aanwezige leden tegen was aan genomen, het van weinig deferentie voor de Kamer zou getuigen, wan neer de minister, die geen bezwaar tegen de motie had, zich niet aan de uitvoering hiervan zou houden. De motie-Peters werd zo niet de grondslag dan wel de aanleiding tot Hekkesluiter met „bezwaar" Hekkesluiten van het drietal was de anti-revolutionair Roosjen, die op geestige wijze bezwaren maakte te gen het voorgestelde artikel 37 a van het ontwerp, waarin de bekende woorden „christelijke en maatschap pelijke deugden" voorkomen, woor den, die volgens de heer Roosjen uit de tijd zijn en die hij in het wets ontwerp ongewenst achtte. Minister Cals zei over de voorgeschie denis van het wetsontwerp kort te willen zjjn. Voor wie de lijdensge schiedenis van de tientallen pogingen tot herziening der onderwijswetge- ving nog eens kort samengevat wil zien, had de minister destijds een overzicht in de mededelingen van zijn departement laten plaatsen. De be windsman kon echter niet nalaten te onderstrepen wat de heer Tilanus (c.h.) op 23 februari 1937, dus 25 jaar geleden, in de Kamer had ge zegd. De heer Tilanus had toen ver klaard het te betreuren, dat het ka binet in vier jaar geen algehele her ziening van het middelbaar en voor bereidend hoger onderwijs tot stand heeft kunnen brengen. Wat. de oor zaken van de lijdensgeschiedenis met betrekking tot dit onderwijs betreft, zei de heer Tilanus te geloven, dat een der oorzaken deze is, dat er een voortdurende verdeeldheid bestaat tussen deskundigen en belanghebben den. Uitgerekend Hierbij aanknopend betoogde mi nister Cals, dat indien iemand derhalve van mening zal zijn, dat in 1962 niet langer met een nieu we wettelijke regeling gewacht mag worden, dit zonder twijfel juist de heer Tilanus zal. zijn. De verdeeldheid van de deskundigen en de belanghebbenden maakte het voor de heer Tilanus in 1937 begrijpelijk, dat een minister er voor terugdeinst zulk een mate rie aan te pakken. Maar nu er een minister niet voor is terugge deinsd zulk een materie aan te vatten, is het uitgerekend de heer Tilanus, klaagde minister Cals. die zijn instelling tegenover dit ontwerp als eerste motivering meegeeft de scherpe kritiek, die in vele adressen is geuit. Waarom één wet De minister ging vervolgens in op de vraag: waarom héél het voortgezet onderwijs in één wet geregeld? Waarom er een mammoet van ge maakt, die om zijn grootte alleen al bijzonder kwetsbaar moet zijn en een zeer dankbaar doelwit vormt voor ja gers van allerlei richting en wapen? De minister erkende, dat dit een be zwaar is. Door liet samenbrengen van de materie, die nu in zes wetten is geregeld en voor een aanzienlijk deel nog niet is geregeld, in één ont werp, wordt dit een verzamelpunt van kritiek van alle geledingen. ,,Als de heer Tilanus destijds al klaagde over de hoeveelheid adviezen en het aantal bezwaren bij een rege ling van het handelsonderwijs, dan kan ieder tevoren duidelijk weten, dat op dit wetsontwerp een lawine van bezwaren en adressen zou loskomen". Bij de indiening van het ontwerp had de minister al gezegd een 100-tal TROOSTPRIJS. Toen maandag vier vissers hun bootje wisten te bergen, nadat het in zware zee even buiten de kust van Appledore (Engeland) was omgeslagen, vonden zij, bekneld tussen bank en bodem een zalm van acht en een halve pond. BEZUINIGING. Nadat de Britse mi nister van gezondheid, Enoch Powell, alle staatsziekenhuizen opdracht had gegeven de uitgaven te beperken, liet een ziekenhuis in Arlescy de ver frissingen die tijdens het komende bezoek van minister Powell geser veerd zouden worden, van het pro gramma schrappen. VERRASSING. Een motoragent in Kaapstad. Jack Carstens, achter volgde dezer dagen een auto die dui delijk de maximum-snelheid over schreed. Het bleek een taxi te zijn, waarin zijn vrouw op weg was naar een kraamkliniek. Met loeiende sire ne reed de agent de rest van de weg voor de taxi uit om de weg vrij te maken. Kort na aankomst, in de 'kli niek schonk mevrouw Carstens het levenslicht aan een zoon. de onderwijsnota van minister Rut ten. Deze nota werd de grondslag van de uitwerking van de wetgeving. Ook de term wetenschappelijk onder wijs kwam reeds in de nota-Rutten voor en in de tweede onderwijsnota hebben staatssecretaris De Waal en ik, aldus minister Cals, daarop voort gebouwd. De indeling in vier grote sectoren: kleuteronderwijs, basis onderwijs, voortgezet onderwijs en wetenschappelijk onderwijs, is derhal ve van minister Rutten. De pacificatie Wat de kritiek op de grondslag van het wetsontwerp betreft, con stateerde de bewindsman dat de Kamer zich schier algemeen ge steld heeft op de grondslag van de pacificatie van 1917. De minis ter vond dit een gunstig en hoop vol symptoom. „De kritiek, die is geuit, ging soms ver, maar be trof nooit het compromis, dat een halve eeuw geleden werd gesloten. Omdat ook ik de in 1917 getroffen regeling van den beginne af aan als grondslag heb aanvaard, staan wij dichter bij elkaar dan uit de discus sie wellicht is gebleken". De minister betoogde verder, dat aan het wets ontwerp inderdaad een bepaalde op vatting en grondslag ligt, maar dat dit niet een katholieke visie is, maar de grondgedachte van de pacificatie. De minister bestreed tenslotte de op merkingen van mevrouw Van Some- ren-Downer (v.v.d.) en van de heer Tilanus, volgens welke het ontwerp in strijd is met de „historische inter pretatie" van de grondwet. De minis ter had bij deze opmerkingen het vervolg gemist, namelijk de aanto ning, dat het wetsontwerp met de grondwet in strijd is. De bewinds man verwachtte van de heer Tilanus, dat hij concreet zou aangeven, wel ke feiten uit de historie hem tot zijn kennelijke beduchtheid voor dit wets ontwerp brengen, opdat we dan ten minste een vruchtbare discussie kunnen voeren, of de heer Tilanus zou zijn bezwaren op dit punt moe ten laten vallen. Interrupties Dit deel van het betoog van de mi nister werd door verschillende inter rupties van mevrouw Van Someren- Downer onderbroken. Minister Cals merkte hierbij nog geestig op, dat toen liy de heer Roosjen hoorde spre ken, hij dacht dat het een beetje lente begon te worden en spoedig zou gaan „Someren". Maar toen hij mevrouw Van Someren aanhoorde bleek, dat het weer „Downer" was geworden. Tegen half zes onderbrak de voor zitter de rede van minister Cals. Aan staande donderdag zal de minister zijn betoog voortzetten. Associatie Afrikaanse landen Do ministerraad van de Europese Economische Gemeenschap is er gis teren in Brussel niet in geslaagd overeenstemming te bereiken over de vraagstukken van een vernieuwing van de eind dit jaar aflopende asso ciatie van 16 Afrikaanse landen met de E.E.G. De problemen betreffen het in het nieuwe associatieverdrag op te ne men handelspolitieke regime. De be langrijkste vraag is of het huidige preferentiële systeem voor de Afri kaanse produkten moet worden voort gezet. En dan is er het probleem van de omvang van de financiële steun, die de zes E.E.G.-landen in de ko mende vijfjarige periode aan de Afri kaanse gebieden zal verlenen. Aan gezien op 10 en 11 april in Brussel een ministeriële conferentie over het associatievraagsluk tussen de E.E.G.- landen en de 16 Afrikaanse landen zal worden gehouden, zal in de nog resterende dagen worden getracht alsnog een oplossing te vinden. De Nederlandse minister van fi nanciën. prof. Zijlstra. handhaaf de tijdens de besprekingen van gisteren de Nederlandse bezwaren tegen een ongewijzigde, handha ving van het thans voor de ge bieden geldende preferentiële systeem. Twee belangrijke argumenten zijn daarbij, dat: de Afrikaanse landen sedert het tot stand komen van het eerste as sociatieverdrag onafhankelijk zijn geworden en dat bij een eventueel Brits lid maatschap van de E.E.G. ook de met de gemeenschap te associëren Dr. Veerman beëdigd Dr. A. Veerman te Rijswijk (Z.-H.) is gisteren bij de aanvang van de ver gadering van de Tweede Kamer als lid dier Kamer beëdigd. Dr. Veerman neemt in de anti-revo lutionaire fractie de plaats in van de heer C. van Nierop. die onlangs als lid der Tweede Kamer heeft bedankt. landen van het Gemenebest aan spraken op gelijke preferentiële rechten zouden kunnen doen gel den. Tegenover het Nederlandse standpunt staat dat van Frankrijk, dat de in het eerste associatieverdrag omschreven vrijhandelszoneverhoudïng in grote lijn voor de Afrikaanse landen (vrij wel alle voormalige Franse gebieden) gehandhaafd wenst te zien. Prinses Maria Beatrice van Savoye, een van de dochters van ex-koning Umberto van Italië, heeft aan de uni versiteit van Turijn een college bij gewoond van een van de knapste chirurgen van de wereld, prof. Achiïïe Dogliotti. Foto: de pers had voor dit gebeuren grote belangstelling en toen de les was afgelopen moest, de prof. de prinses tegen teveel opdringende fotografen beschermen. „Buitenland solidair"' Beslissing valt op 26 april De algemeen secretaris van de International Transport Wor kers Federation, de Nederlan der P. de Vries, op doorreis van Tunis naar Londen, is gister morgen in Rotterdam geweest om aan de pers zijn visie te ge ven over het dreigend conflict in de Nederlandse zeevaart. Kort gezegd komt het hier er op neer dat de internationale orga nisatie volkomen achter de Cen trale voor Zeevarenden ter Koopvaardij en ter Visserij (C. K.V.) staat en zonodig alle hulp zal verlenen bij het uitbreken van een staking. Bereids is een circulaire gezonden aan de aangesloten nationale organi saties, waarop reeds door de Finse en Deense werknemersorganisaties is gereageerd met een solidariteitsver klaring. Ook uit Honkong is een der gelijk bericht binnengekomen. Met de Franse organisatie van zeevaren den is gesproken en nog deze week vertrekt de secretaris van de vak groep unie van zeelieden, de heer J. Buguet, naar de Verenigde Staten om ook daar overleg te plegen. Boven dien zal op 18 en 19 april in Londen binnen de I. T. F. het conflict in Ne derland worden besproken, wanneer daar een vergadering gewijd aan het probleem der goedkope vlaggen, zal worden gehouden. De heer De Vries meent dat de huidige actie van de C.K.V. een lo- De heer Ernst Ahrens, beambte van de Duitse stad Dusseldorp heeft een liefhebberijwelke hem. weinig geliefd maakt, bij de mensen die samen met hem in een flatgebouw wonen. Hij kweekt als lief hebberij giftige Tarantula-spinnen en heeft nu al twintig van deze lieve diertjes in zijn woning. De foto toont de heer Ahrens met een van zijn lievelingen Het verhaal vermeldt niet of de heer Ahrens getrouwd is... gische voortzetting is van eerdere acties ten behoeve van de sociale omstandigheden der Nederlandse zeevarenden. De verbeteringen zijn noodzakelijk wil men jonge Neder landers tot de zeevaart brengen. Overigens hoopt de heer De Vries naar hij zeide dat het hui dige conflict opgelost zal kunnen worden zonder dat er een staking uit voortvloeit, omdat een staking alle partijen schade zal toebren gen. De voorzitter van de C.K.V., de héér C. W. van Driel, deelde mede dat op 26 april in Utrecht een spoedeisende algemene vergadering zal worden ge houden, waarop definitief zal worden besloten wat te doen als de c.a.o. ex pireert. Vooral zullen op 24 en 25 april vakgroepen in Rotterdam, Am sterdam en Groningen vergaderen. Advies Het conflict wordt thans bestudeerd door de looncommissie van de Stich ting van de Arbeid, welke commissie vandaag advies aan het stichtingsbe stuur zal uitbrengen. Op 11 april is er dan weer een bijeenkomst van de Stichting met beide partijen. Dan zal blijken of er nog mogelijkheden zijn tot overeenstemming. Inmiddels heeft de C.K.V. 1000 nieu we leden geboekt, waardoor het aan tal georganiseerde zeelieden gestegen is lot 14.000 bij de C.K.V. en 2400 bij de confessionele bonden. In totaal zijn er 30.000 Nederlandse zeevaren den. Met nadruk verklaarde de heer Van Driel dat er sprake is ran een so ciaal-economisch conflict tnssen re ders en zeevarenden zonder politieke achtergrond. Het Wereldgebeuren Ruimtevaart Viervoetig heer in gevaarlijk verkeer Op de vrije drukke verkeers weg door het dorpje Hiehtum bij Bolsward passeert elke dag enkele malen een voetganger, die deze weg met levensgevaar dwars oversteekt. Het is een egel wiens moeder vorig jaar in het verkeer om het leven is gekomen. Het dier, dat op het kerkhof heeft overwinterd, is enkele dagen geleden uit zijn winterslaap ontwaakt. Net als zijn moeder gaat deze egel op vaste tijden aan de overkant van de verkeersweg zijn natje en droogje halen bij de kos terfamilie. Is hij verzadigd, dan keert hij via zijn levensgevaar lijke weg terug naar het kerk hof. Het dier heeft alle schuw heid voor de mensen afgelegd. De Deense regering heeft bij het parlement een wetsontwerp Inge diend om de niet door de overheid erkende radiozenders op zee en in de lucht het werken onmogelijk te maken- Oprichting en exploita tie van zulke zenders wil men strafbaar stellen, alsook het ge bruik ervan voor reclame en het verlenen van diensten eraan, zo als vervoer en huisvesting. De minister van verkeer, Kai Lind- berg, zei bij de indiening van het ontwerp, dat soortgelijke maatre gelen zijn te verwachten in Noor wegen, Zweden, Finland en mo gelijk nog elders. Volgens hem vormen de zenders een gevaar voor de orde op radiogebicd. Een woordvoerder van „Radio Mer- Moeten de Verenigde Staten de atoomproeven in de dampkring hervatten? Op deze moeilijke vraag kan alleen de president van de Verenigde Staten een beslissend antwoord geven, maar we mogen wel aannemen, dat hij toch bij zijn beslissing ernstig rekening zal hou den met de openbare mening in zijn eigen land en met de mening in een aantal andere landen. Enkele dagen geleden schreef H. J. Morgcnthau nog in de New York Times, dat de Verenigde Staten altijd zeer gevoelig zijn geweest voor de publieke opinie in binnen- en buiten land. De regeringen van de Verenig de Staten hebben, zo zegt hij, zelfs de neiging die publieke opinie te over schatten en dikwijls hebben zij in het verleden afgezien van initiatieven, die zy stellig genomen zouden hebben, wanneer zij niet bevreesd waren ge weest voor de publieke opinie. Hij knoopt daaraan dan de vraag vast of er eigenlijk een wereldopinie is, en of dat een reële macht zou zijn waarmee men rekening moet houden. Inderdaad hebben de mensen en de volkeren wel bepaalde gelijke neigingen en verlangens. Ze willen allemaal leven en ze willen zich ont plooien in vrijheid, ze verlangen naar macht en naar maatschappelijk aan zien. Ze zijn allemaal tegen de oor log, die afschuwelijk is. Maat toch is dat nog geen wereld opinie, want zodra het niet meer gaat om algemene doelstellingen, maar om de verwerkelijking in de praktijk splitsen de meningen zich en streeft men in elk land alleen nog maar na tionale oogmerken na. Men wil we liswaar geen oorlog, maar men wil zich toch wel bewapenen tegen een bepaalde vijand, die het land zou bedreigen. Het blijkt dan, dat er in werkelijkheid geen wereldopinie is, maar alleen een verzameling nationa le opinies, die tegenstrijdig zijn en die geheel geen waarde hebben. En toch hebben de grote mogend heden blijkbaar behoefte om voor een soort wereldforum zoiets als rekenschap af te leggen van hun be wind. Het forum van de Verenigde Naties gebruiken zij om daarvoor te getui gen, dat ze helemaal vrij zijn van koloniale aspiraties of dat ze zelfs tegen elkaar willen opbieden in anti kolonialisme. Het forum van de ontwapeningscon ferentie te Genève gebruiken ze om aan de wereld te verzekeren hoezeer ze de bewapeningswedloop verafschu wen, maar ook om te demonstreren hoe weinig ze daartegen kunnen uit richten. Rusland en de Verenigde Staten we ten, dat in feite drie kwart van de wereld zit te wachten op een soort samengaan van die twee grootmach ten voor wat betreft ontwapening, verdeling van de machtsposities, ver deling van de welvaartsbronnen enz. Plotseling trekken ze zich dan geen van beiden iets aan van die als is het dan maar vage wereldopinie en verklaren ze, dat de veiligheid van hun bedreigde staat boven alles gaat en dat ze geen enkele concessie kunnen doen, welke die veiligheid slechts voor een duizendste milimeter zou verkorten. En om dan toch nog aan de mens heid enige hoop te geven, draven ze na de teleurstelling van Ge nève op met iets, dat bijna een wran ge grap genoemd kan worden. Ze laten de ruimtevaartcommissie van de Verenigde Naties vergaderen, een commissie, die jarenlang stil ge legen heeft, omdat Rusland meende een geweldige voorsprong op het ge bied van de ruimtevaart te hebben en Rusland dus alle medewerking weigerde. Nu de bewapeningsbeper king een illusie is gebleken, zijn er opeens mogelijkheden ontdekt voor een andere vorm van Russisch Amerikaanse ruimtesamenwerking. Er kan nu op wetenschappelijke basis gepraat worden over ruimte voertuigen, over medische verzorging in de ruimte, over satellieten, over gemeenschappelijke weerberichten, en de heer Kroesjtsjew wil daaraan, nog speciaal toevoegen de behande ling van astronauten, die in andere landen neerdalen, en overleg over wettelijke regelingen voor het „ver overen" van het wereldruim. Het wrange zit dan daarin, dat men op deze aarde nog hevig vecht om een stukje moeras op Nieuw-Guinea, om een paar eilandjes voor de Chi nese kust en om eeii halve stad Ber lijn, maar dat men het wel eens zou kunnen worden over de vredelievende verdeling van de wereldruimte ...de maan voor Kroesjtsjew, Mars voor de Amerikanen en Venus ja, Venus toch wel voor de „jonge" staten, opdat deze jongeren kunnen tonen hoe schoonheidminnend ze wel zijn. Toegegeven moet worden, dat er op het gebied van de ruimtevaart en zeker op dat van de satellieten drin gend internationale samenwerking, nodig is, maar om zoiets te lance ren als een „pleister" op de wonde van Genève, kan de wereldopinie indien er al een mocht bestaan zeker niet verzoenen met die misluk king. We wachten nu maar op nieuwe Amerikaanse atoomproeven in de dampkring! De pokkenepidemie op West-Java heeft reeds aan 22 mensen het levea gekost, zo is van officiële zjlde mee gedeeld. Men schat het aantal men sen dat door deze ziekte is aange tast op 250. curius", die twee drijvende zen ders exploiteert, heeft verklaard te betwijfelen of de adverteerders kunnen worden gestraft voor het gebruik van de zenders. Hij ver wacht een amendement van da oppositie tegen het staatsmonopo lie op radiogebied.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1962 | | pagina 5