PROVIHCIALE ZEEUWSE COURANT
VOORWAARDEN FRANS-ALGERIJNSE
VREDE BEKEND
Aalmoezenier woedend
op journalisten
Cursisten van regionale werkplaats naar
industrie op Schouwen
Alarmerend aantal
aanslagen in Algiers
MIJNRAMP IN
ZUIDSLA VIË
54 DODEN
Vand
aag,
Drijfijs hindert scheepvaart
Honderdtachtig
graden
w
205e jaargang - no. 50
Dagblad, uitgave van de firma
Provinciale Zeeuwse Courant
Directie: F. van de Velde en F. B.
den Boer. Adjunct: W. de Pagter.
Hoofdredacteuren
W. Leertouwer en G. A. de Kok.
ABONNEMENTSPRIJS 56 cent per
week, 7,00 p. kw.; fr. p. p. 7,25
per bw. Losse nummers 15 cent.
WAARIN OPGENOMEN DE MIDDELBURGSE. VLISSINGSE, GOESE, BRESKENSE COURANT EN VRIJE STEMMEN
Woensdag 28 febr. '62
ADVERTENTIEPRIJS 27 cent per
m.m. Minim, p. advertentie 4,—
Ing. mededelingen driemaal tarief.
Kleine advertenties «.maximum 8
regels) 25 cent per regel met een
minimum van 1,25. „Brieven bu
reau van dit blad" 25 cent meer.
Giro no. 359300 P.Z.C., Middelburg.
Bureaus: Vlissingen Walstr. 58-60, tel. 2355 (b.g.g. red. 3508/3546, adv. 3647/3643; Middelburg, Markt 51, tel. 3841(b.g.g. red. 2078/3169, adv. 2375); Goes Gr. Markt 2, tel. 6140 (b.g.g. red. 7853, adv. 5213). Oostburg, tel. 2395, Ter neuzen, tel. 2116; Zierikzee. red. tel. 2425, adm. tel. 2094.
FRANSE KABINET AKKOORD
Na de gevechten in de wijk Bab
el Oued in Algiers zijn de Fran
se veiligheidstroepen versterkt.
Lange colonnes militaire voer
tuigen trekken door de straten.
Keuters correspondent in Parijs meldde vannacht: dinsdagavond
is mij van de hoogste Franse regeringszijde bevestigd, dat de
volgende punten de voornaamste voorwaarden bevatten van de
tot nu toe geheim gebleven overeenkomst, die door vertegen
woordigers der Franse regering en van de „voorlopige Alge
rijnse regering" is gesloten. Dit akkoord is reeds door het
Franse kabinet goedgekeurd. Het zogenaamde parlement der
Algerijnse opstandelingen beraadslaagt er nog over, doch deze
bespreking zal waarschijnlijk woensdag worden beëindigd.
De voorwaarden zijn:
Elke Franse kolonist in Algerije
zal zijn Franse nationaliteit geduren
de drie jaar na de zelfbeschikkings-
stennning behouden. Daarna zal hjj
moeten kiezen tussen het Franse
staatsburgerschap of de Algerijnse
nationaliteit. Elke Europeaan in Al
gerije, die de Algerijnse nationaliteit
zou verkiezen, zal zijn gehele leven
zijn Franse staatsburgerschap weer
kunnen terug krijgen door rut Alge
rije te vertrekken en zich in Fran
krijk te vestigen. Uitdrukkelijk is
bepaald dat de in Algerije wonende
joden ouder dc Europeanen zullen
worden inbegrepen.
Grondbezitters en eigenaren van
andere eigendommen in Algerije krij
gen waarborgen tegen onteigening
zonder behoorlijke schadeloosstelling.
Indien een toekomstige Algerijnse
regering tot de een of andere vorm
van nationalisering van het grondbe
zit zou besluiten, zal de schadever
goeding voor de eigenaars door een
gemengde Frans-Algerijnse commis
sie worden vastgesteld.
De Franse kolonisten zullen liet
recht hebben de opbrengst van de
verkoop van hun eigendommen in
Algerije naar Frankrijk over te ma
ken.
De Franse scholen en het Franse
onderwijs in Algerije worden gehand
haafd.
Alle officiële stukken zullen in
het Frans en in het Arabisch wor
den gesteld.
Algerije zal deel uitmaken van
de zone van de Franse frank.
Dc olievelden van de Sahara zul
len het eigendom norden van een
gemengde Frans-Algerijnse maat
schappij, en wel op basis van gelijke
verdeling. De Franse belangen zullen
voorrang genieten op de gebieden
van opsporingswerkzaamheden en
exploitatie.
Alarmerend
Dinsdag zijn in Algerijnse steden vijf
tien personen bij aanslagen om het
leven gekomen, terwijl er minstens
dertig werden gewond. Hiermede is
het aantal sinds zaterdagochtend ge
vallen doden tot 118 gestegen. In Pa-
rijse kringen acht men dit grote
Zuidslavië heeft dinsdag de groot
ste mijnramp uit zjjn geschiedenis
meldt het persbureau
beleefd, z«
Tanjoeng.
In de Baoovici-mijn nabij Toezla
deed zich een ontploffing voor toen
zich 180 man ondergronds bevonden.
In de loop van de avond waren red
dingsploegen er in geslaagd 80 van
hen te redden; 54 doden zijn reeds
geborgen.
PRINCIPIEEL AKKOORD
C.A.O. BOUWBEDRIJF
Dc werkgeversorganisaties in de
Raad van Bestuur Bouwbedrijf en de
werknemersorganisaties, samenwer
kend in de Centrale Commissie Bouw
nijverheid, zyn gistermorgen bijeen
geweest ter bespreking van de ge
schilpunten, welke tot nu toe de slui
ting van een landelijke collectieve ar
beidsovereenkomst in liet bouwbedrijf
iu de weg stond.
Over de inhoud van de C.A.O. is naar
de Algemene Ned. Bouwbedrijfsbond
mededeelt, in principe overeenstem
ming' verkregen. Partijen vertrouwen
op korte termijn de eindredactie van
de C.A.O. gereed tc hebben, zodat
deze bij het college van rijksbemidde
laars ter goedkeuring kan worden in
gediend. Onder deze omstandigheden
kan de C.A.O. niet ingaan op 1 maart
1962. maar gevraagd zal worden de
C.A.O. goed te keuren met terugwer
kende kracht. Intussen zullen dc
werknemersbonden nog overleg ple
gen met hun bondsinstanties.
aantal aanslagen alarmerend. Pre
mier Debré heeft de Franse opper
bevelhebber in Algerije, generaal
Charles Milleret, opgedragen in de
eerste plaats en met gebruikmaking
van alle hem ten dienste staande
middelen, de O.A.S.-commandogroe-
pen, die zich met terroristische aan
slagen bezig houden, te vernietigen.
Ontsnapt
De Spaanse regering heeft dinsdag
te Madrid bekendgemaakt, dat een
van de vier rechtse extremisten die
na de generaaiopstand vorig jaar in
Algiers naar Spanje zijn gevlucht,
uit zjjn verplichte ballingsoord op de
Canarische eilanden is ontsnapt.
is het 40 jaar geleden, dat
het uit 1914 daterende Engelse
protectoraat over Egypte werd
opgeheven en Egypte als on
afhankelijke staat werd er
kend. Turkije bevestigde deze
onafhankelijkheid in 1923 bij
het verdrag van Lausanne.
VWvVVWVX'VWA'VVVVVVVVV
De voortdurende oostenwind heeft gevroren schotsen hinderlijk voor het
veel drijfijs bijeengebracht op de scheepvaartverkeer. Een sleep ploe-
westelijke oever van het IJsélmeer. tert moeizaam door het dichte ijs
In het bijzonder voor Durgerdam en van het buiten IJ.
Amsterdam is de ijslaag van aaneen-
SOLDAAT LINDEMAN VERTROK TOCH
„Ze moesten die persmensen
een kogel door de kop jagen"
Dinsdagavond is van Schiphol een
dertigtal Nederlandse militairen naar
Nieuw-Guinea vertrokken, onder wie
de 20-jarige soldaat Guus Lindeman,
wiens vader het geding tegen de
staat der Nederlanden aanspande
omdat hij er bezwaar tegen had, dat
zijn zoon als „burger" naar Nieuw-
Guinea zou reizen. De aanwezige mi
litaire autoriteiten stonden de jonge
man toe, dat hij in het vertrekres-
tanrant van de Ica-hal een „perscon
ferentie" gaf.
De hoofdvlootaalmoezenier, mgr. J.
F. M. de Sain, zorgde daarbij" voor
een incident door te proberen soldaat
Lindeman te overschreeuwen en zich
met een stapel puzzelblaadjes in de
hand een weg te forceren langs fo
tografen en verslaggevers, die bij het
tafeltje van Lindeman zaten.
Flauwe kul
De geestelijke bemerkte daarbij niet,
dat hij verward raakte in een elek
trische kabel van de televisie. Hij
drukte de toch wel verbouwereerde
Lindeman een stapel van de blaadjes
in de handen en bleef voortdurend
luid roepen: „Wat een flauwe kol.
Wat een onzin. Die jongen is alleen
maar even ziek geweest. Flauwe kul.
Hier lees maar denksport jongen.
Dat is beter dan die onzin. Ze moes
ten al die persmensen een kogel door
de kop jagen. Ze zijn hier gek ge
worden".
Ijlings kwam nu een kapitein van de
landmacht naar Lindeman toe en
nam de 20-jarige soldaat met zich
mee en de rust werd enigszins her
steld. Mgr. de Sain, daartoe uitgeno
digd door enkele militaire functiona
rissen, dan wel ambtenaren van het
ministerie, nam verderop plaats aan
een tafeltje en in een andere hoek
van het restaurant werd de verstoor
de persconferentie voortgezet.
Principe
„Het was een principieel proces",
verklaarde Lindeman, „en ik stel
er grote prijs op te verklaren, dat
het nooit de bedoeling is geweest,
dat ik me aan uitzending naar
Nieuw-Guinea zou onttrekken.
Het ging er alleen maar om op
welke manier ik de reis zou ma
ken".
„Of ik het proces nu won of ver
loor, ik zou toch als eerste naar
Nieuw-Guinea zijn gestuurd en dat
heeft nog in geen enkele krant ge
staan. Het ging alleen om het prin
cipe.
Nadat in het proces een uitspraak
was gedaan, kreeg Lindeman jr aan
zegging, dat hij naar Biak zou moe
ten vertrekken, maai* anderhalve
week geleden werd hij daags voor zrjn
vertrek in een militair hospitaal te
Amsterdam opgenomen. Zo kwam
(Zie slot pag. 3 kol. 5)
Marinehelikopter
bij noodlanding
verongelukt
Dinsdagmiddag omstreeks 4 uur
heeft een helikopter van het type
Sikorsky 55 van de marinelucht
vaartdienst op 2 mijl ten noorden van
de vuurtoren te Xoordwijk op het
strand een noodlanding moeten ma
ken.
Hierbij werd het toestel ernstig be
schadigd. Van de vier inzittenden
werden slechts de vlieger, de luite
nant ter zee van vakdiensten der
tweede klasse G. C. P. Christ en de
korporaal vliegtuigmaker algemeen
P. C. M. Bergman licht gewond. Zij
zijn in de ziekenboeg van het mari
nevliegkamp Valkenburg opgenomen.
Belangrijk percentage afkomstig
van omscholing Bergen op Zoom
IN BERGEN OP ZOOM
staan ze aan de draaibanken
trekker-chauffeur J. den
Haan (45) uit Haamstede en
landbouwersknecht C. J. van
Dongen (38) uit Dreischor.
En in de dieselmotorenfa-
briek Smit en Bolnes N.V.
te Zierikzee is hun plaats al
gereserveerd. Met dertien
andere ongeschoolden van
Schouwen-Duiveland stappen
zij iedere morgen in de bus
om aan dc Edisonlaan in
Bergen op Zoom binnen te
gaan in een gebouw, dat op
een groot bord wordt aange
kondigd als „Regionale Werk
plaats voor Vakopleiding van
Volwassenen.
Sinds de werving voor deze scho
ling, omscholing en herscholing
van mannen, die hun vak beter
willen leren of een aiuler vak wil
len aanleren op Schouwen-Duivc-
land een jaar of vijf geleden ge
organiseerd werd aangepakt,
heeft het eiland ongeveer 75 ar
beidskrachten teruggekregen als
vakbekwame mannen, die zich in
16 tot 58 weken tijds een beroep
eigen maakten, waarin toekomst
zit.
Landarbeiders werden machine
bankwerkers, los werklieden kun
dige metselaars, vaak door werk
loosheid getroffen huisvaders lie
ten zich omvormen tot werkne
mers, die nu kapitale machines in
fabrieken naar hun hand zetten.
De nieuwe motorenfabriek, die op
het industrieterrein van Zierikzee
op toeren begint te komen, heeft
tot op heden meer dan twintig
man of veertig procent van haar
totale personeel aangetrokken
van wat in de wandeling wordt aan
geduid als de R.W.P. Een belang
rijk aandeel van Schouwse indus
trie-interesse onder de bevolking
wordt dus via deze scholingscur
sussen in daden omgezet. „We
richten ons zuiver naar de be
hoefte in de bedrijven", zo vertel
de ons de heer J. v. d. Werf, direc
teur van de Bergen op Zoomse
R.W.P. „Is er op een gegeven
moment in een bepaalde tak van
beroep een grote vraag, dan heb
ben wij onmiddellijk een cursus.
Wat de mensen moeten weten
Niet te veel en niet te weinig.
Hun kennis, liand- en vakvaar
digheid moet zijn afgestemd op
het bedrijfsleven. Na hun oplei
ding voelen de mannen zich niet
meer zo hopeloos verdwaald..."
Geen reserve meer
Vuur het arbeidspotentieel, dat
Schouwen-Duiveland zijn toekom
stige industrieën moet kunnen
aanbieden, is de Bergen op Zoom
se regionale werkplaats dus van
essentieel belang. Stonden de fa
brikanten mogelijk aanvankelijk
wat gereserveerd tegenover een
aanbod van deze kant steeds
meer slaat deze neiging om in een
enthousiasme en tevredenheid
over het werk, dat door deze kort
tevoren nog volkomen ongeschool
de arbeiders wordt afgeleverd.
Machine-, constructie-, onder-
houds- en grofbankwerkers, draai
ers, lassers, metselaars, timmer
lieden, betontimmerlieden, steen
zetters, rijswerkers en automon
teurs verlaten de werkplaats of
een dépendance daarvan, nadat ze
in een periode, die uiteenloopt van
vier maanden tot meer dan een
jaar zijn „klaargestoomd". En dat
(Zie slot pas 2 kot 5)
doeling is geweest dat een dergelijke
brief (namelijk die met „meerder
heidsmotivering") in de pers zou be
landen". Vandaar ook de vraag: „Hoe
komt dat in vredesnaam naar bui
len?" Al met al is het met die Haar-
lemmerliede-camouflage niet erg best
gegaanm
Het is interessant nog eens na te
gaan hoe vorige week in de
Tweede Kamer bij de behande
ling van Binnenlandse Zaken is ge
discussieerd over de jongste ontwik
kelingen rond de grenswijzigingen
op Walcheren, waarbij het met name
ging over Oost- en West-Souburg.
Zoals men weet had de minister (na
overleg met Gedeputeerde Staten)
aanvankelijk het plan deze gemeente
op te heffen, maar van dit voor
nemen kwam hij terug kort voordat
het definitieve wetsontwerp bij de
Kamer zou worden ingediend. Aan
Gedeputeerden van Zeeland deelde
hij toen mede, dat zakelijke overwe
gingen hem tot wijziging van zijn
standpunt hadden bewogen, aan wel
ke motivering hij nog toevoegde, dat
voor het oorspronkelijke ontwerp een,
sterke weerstand in de Staten-Gene-
raal moest worden verwacht. Toen
dit naar buiten bekend werd, stelde
de heer Scheps van de P.v.d.A. on
middellijk de vraag hoe de minister
al bij voorbaat kon weten dat er
voor het ontwerp geen meerderheid
te vinden zou zijn: de Kamer had
immers nog geen gelegenheid gehad
zich daarover uit te spreken. Bij de
jongste debatten
over deze kwestie
nu heeft een frac
tiegenoot van de
heer Scheps, het
kamerlid Verhoef,
vastgesteld, dat de minister destijds
verkeerd had gehandeld: uitsluitend
eigen overwegingen hadden bij hem
mogen gelden en niet een eventueel
nog niet vaststaand oordeel van de
Kamer.
at heeft de minister nu daar
op gezegd? Hij begon met te
verklaren: een eventuele me
ning van de Kamer heeft mij ten
dele geleid. Met andere woorden:
„Ik heb wel degelijk rekening ge
houden met een te verwachten meer
derheid in de Kamer". Een zin later
evenwel zwakte hij dit standpunt af.
want zo zei de bewindsman
„nadat ik Gedeputeerde Staten za
kelijk de argumentatie had opge
somd, heb ik een brief geschreven
aan het college, dat ik bovendien
van gedachte was, dat het parlement
op de opheffing van Souburg wel
geen prijs zou stellen". In deze woor
den is het standpunt van het parle
ment veelmeer een ondergeschikt
punt geworden in des ministers argu
mentatie. Een zin later is het nóg
fraaier: naar hem ter ore was geko
men had een aantal kamerleden bij
een bezoek aan Walcheren zich vrij
definitief uitgelaten over hun stand
punt in deze kwestie, maar „daarvan
heb ik mij niets aangetrokken. Ik
heb gemeend een algemene lijn te
moeten volgen". Samenvattend kan
men zeggen, dat de minister in nog
geen minuut honderdtachtig graden
om zijn as is gedraaid: eerst was
een eventueel kamerstandpunt ten
dele een overweging, vervolgens een
nevenargument, en tensldtte: „Ik heb
mij er niets van aangetrokken
Wanneer men van dit betoog kennis
neemt, heeft men neiging te vragen:
lioe is het nu, excellentie?
Wij hebben daarom nog eens na
gezocht wat de minister des
tijds oktober van het vorige
jaar aan de heer Scheps heeft
geantwoord. Toen heeft hij betoogd,
dat bij „verschillende plaatselijke
deelnemers aan de besprekingen (met
de kamerleden) de indruk is geves
tigd, dat in de Tweede Kamer geen
meerderheid voor het oorspronkelijke
voorstel zou worden gevonden". Aan
de. motivering aan Gedeputeerde Sta
ten van Zeeland had de bewindsman
„mede op grond daarvan in een later
schrijven o.m. toegevoegd, dat ver
wacht moest worden dat venvezen-
lijking van het oorspronkelijke plan
(ook) in de Staten-Generaal op ster
ke weerstand van verschillende zijden
zou stuiten". Dit is dunkt ons nogal
duidelijk. De minister was bang, dat
de zaak niet haalbaar was in de
Kamer en veranderde (mede) daar
om van mening, voordat hij het be
wuste ontwerp aanhangig 'had ge
maakt. Om dit te camoufleren heeft
hij zich in zijn jongste antwoord aan
de Kamer honderdtachtig graden ge
draaid.
n dit beeld past tevens het feit,
dat de bewindsman tijdens de
jongste debatten er tevens zijn on
genoegen over liet blijken, dat ka
merleden reeds tot bepaalde uitspra
ken waren gekomen voordat het on
derhavige wetsontwerp was inge
diend. Wij meenden overigens, dat
een dergelijke gang van zaken niet
helemaal vreemd was: hoe vaak ge-
beuvt het niet, dat kamerleden uit
spraken doen over een voorontwerp
van wet, dat in de publiciteit is
gekomen. Waarom zou dat niet mo
gen? Het vergemakkelijkt in zeker
opzicht zelfs de. taak van de minis
ter: hij weet dan dat zijn argumen
tatie logisch en overtuigend moet
zijn. Wanneer hij echter bij voorbaat
meent, dat de mening van de Kamer
vastligt en wanneer hij zich dan
daardoor laat leiden, is het eind
zoek. Dan behoeft om een voor
beeld van ee.n ander departement
te noemen 'staatssecretaris Schol
ten niets te verwachten van het de
bat rond zijn televisienota: dc „kop
pen" zijn nu al te tellen. Nee, de
jongste uitlatingen van de minister
waren niet erg gelukkig. Hij heeft
willen verhullen, dat hij het echec
van Haarlemmerliede niet opnieuw
heeft willen lijden. Vandaar, dat hij
nu opmerkte dat het „nooit dc be-
