PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
KENNEDY BEPLEIT VOOR WERELDFORUM
WEER ONDERHANDELINGEN
Eerste paal Vlissingens stadhuis geslagen
Driemanschap voor
UNO afgewezen
Geen emigratiebeleid
maar migratie nodig
Vandaag..
Jaarverslag
Tientallen boeren hebben maandag
uit protest tegen maatregelen van
het Landbouwschap met allerlei ver
voermiddelen en landbouwwerktui
gen de rijksweg Amersfoort-Zwolle
bij Nunspeet versperd. Foto boven: te
midden van de chaos voeren de boe
ren spandoeken mee. Foto onder: een
politieman verwijdert een boer met
een trekker van de weg.
(Voor verslag zie pag. 9)
Twee veroordeelde Franse
officieren ontsnapt
Terwijl zy van hun tydelyke Fresnes-
gevangenis werden overgebracht naar
het Val de Graceziekenhuis te Parijs,
zyn twee Franse officieren ontsnapt.
Kolonel Roland Vaudrey en kapitein
Philippe de Saint Remy zijn verleden
week veroordeeld tot tien en vijf jaar
gevangenisstraf wegens hun aandeel
in het komplot ter omverwerping
van de vijfde republiek. Zij hadden
om opneming in het Val de Grace
ziekenhuis verzocht.
wordt de beroemde Franse
dirigent dr. Charles Münch, di
rigent van het Boston Sym
phony Orchestra, 70 jaar. Dr.
Münch trad vele malen als
gastdirigent op van het Con-
cevtgebouw-Orkest en het Re
sidentie-Orkest.
cmigratiepolitiek baseren op conjunc
turele ontwikkelingen.
Wanneer in Nederland de conjunc
tuur bijvoorbeeld zou afzwakken, is
het de vraag of elders zich niet een
soortgelijke ontwikkeling in bewe
ging zet.
Het jaarverslag staat de laatste
jaren in het middelpunt der be
langstelling, vooral bij indus
triële bedrijven. Meer dan vroeger
wordt aandacht geschonken aan de
vorm, terwijl vooral wordt gelet op
een juiste en duidelijke berichtge
ving. Het laatste met name is van
overwegend belang voor de geïnte
resseerden, want alleen door een goed
verslag kan men enig inzicht krijgen
in het wel en wee van de betrokken
onderneming. Wij hebben echter de
indruk, dat het streven om tot een
betere jaarverslaggeving te komen
nog niet is overgeslagen van het be
drijfsleven op andere instellingen in
het maatschappelijk bestel. Vele ma
len krijgt men namelijk jaarversla-
fen onder het oog van stichtingen,
iensten, verenigingen e.d. die de
toets der kritiek niet of niet helemaal
kunnen doorstaan. En de belangrijk
ste fout, die daarbij wordt geconsta
teerd, is voornamelijk het ontbreken
van de actualiteit: het stuk is veel
en veel te laat
Over het algemeen is liet jaarver
slag van dergelijke instellingen bre
der van opzet dan alleen maar een
opsomming van de werkzaamheden
uit een afgelopen periode. In vele ge
vallen is het tevens een beleidsstuk,
waarin bestuur of leiding van het
betrokken orgaan gelegenheid heb
ben bepaalde on
derdelen van het
beleid nader uit
een te zetten. Dat
kan van groot nut
zijn bijvoorbeeld
voor die instellingen, die van over
heid en particulieren aanzienlijke be
dragen ontvangen: de gevers kunnen
uit het verslag concluderen, hoe de
fondsen zijn beheerd en wat de ver
antwoordelijke figuren over het be
leid van hun instelling hebben te
zeggen. Maar het dunkt ons dat het
dan toch eerste vereiste is, dat een
dergelijk jaarstuk enige actualiteit
bezit, dat wil zeggen dat het niet te
lang na de verslagperiode mag ver
schijnen. En daar ontbreekt het nog
al eens aan. Er zijn instellingen, die
voortdurend achterop raken met hun
jaarverslag met als gevolg, dat men
éénmaal in een paar jaar een stuk
op tafel krijgt, waarin een aantal
verslagen is samengetrokken. Het is
duidelijk, dat in zulke gevallen de
relatie met de periode waarover het
verslag loopt, niet erg hecht is.
Wij voelden ons tot deze notities
genoopt na ontvangst van het
jaarverslag van de kamer van
koophandel voor de Zeeuwse eilan
den, een verslag over 1960. Dit nu
zou een schoolvoorbeeld kunnen zijn
van een late verslaggeving, waarbij
het eigenlijk teveel is gevraagd het
te gaan lezen: het is weinig aantrek
kelijk om drie maanden vóór een
nieuw kalenderjaar nog een stuk te
moeten bestuderen over een periode
die al maanden achter de rug is. Nu
is het echter met dit verslag iets an
ders: het wordt voornamelijk ge
vormd door de jaarrede van de voor
zitter, een rede die direct al begin
januari wordt gehouden, terwijl
daaraan onmiddellijk brede publici
teit wordt gegeven. Het thans ver
schenen verslag heeft dus uitsluitend
documentaire waarde en kan zonder
meer in het archief worden opgebor-
fen, omdat het zij het in een an-
ere vorm op het juiste moment,
namelijk direct na afsluiting van
het verslagjaar zijn functie reeds
heeft verricht.
Deze situatie echter geldt uitslui
tend voor kamer(s) van koophandel.
Allerlei andere instellingen, die met
verzamel-jaarverslagen komen dan
wel ver en ver in het nieuwe jaar
eindelijk met een stuk verschijnen,
zijn wél in gebreke. Het gebeurt,
dat dagbladredacties bittere verwij
ten van betrokkenen moeten incas
seren omdat aan dit of dat jaarver
slag weinig aandacht is geschonken.
Alsof iemand nog belangstelling
heeft voor de lotgevallen van een in
stelling uit een periode soms zelfs
van enkele jaren her. Regel zou be
horen te zijn, dat het bewuste stuk
binnen drie maanden na het verslag
jaar verschijnt: dan is er nog be
langstelling, dan is er nog een bin
ding met de actualiteit. Het maken
van een jaarverslag is echter voor
sommigen blijkbaar een onaange
naam werkje, dat maar het liefst
wordt uitgesteld. Met als gevolg een
stuk, dat schouderophalend worat be
groet.
204e jaargang - no. 227
Dagblad, uitgave van de firma
Provinciale Zeeuwse Courant
Directie: F. van de Velde en F. B.
den Boer. Adjunct: W. de Pagter.
Hoofdredacteuren:
W. Leertouwer en G. A. de Kok.
ABONNEMENTSPRIJS 56 cent per
week, 7,00 p. kw.; fr. p. p. 7,25
per kw. Losse nummers 15 cent.
WAARIN OPGENOMEN DE MIDDELBURGSE, VLISSINGSE, GOESE, BRESKENSE COURANT EN VRIJE STEMMEN
Dinsdag 26 sept. 1961
ADVERTENTIEPRIJS 27 cent per
m.m. Minim, p. advertentie 4.—.
Ing. mededelingen driemaal tarief.
Kleine advertenties (max. 8 regels)
25 cent per regel met een minimum
van f 1,25. .Brieven bureau
van dit blad" 25 cent meer.
Giro no. 359300 P.Z.C., Middelburg.
Bureaus: Vlisslngen Walstr. 38-60, tel. 2355 (b.g.g. red. S508/3546, adv. 3647/3643; Middelburg, Markt 51, tel. 3841 (b.g.g. red. 2078/3169, adv.3375); Goes Gr. Markt 2, tel. 6140 (b.g.g. red. 7853, adv. 5213), Oostburg, tel 2395; Terneuzen, tel. 2116; Zierikzee, red. tel. 2425, adm. tel. 2094.
MIJLPAAL VOOR DE STAD
Honderden belangstellenden
bij grote gebeurtenis
TEMIDDEN VAN vlaggen, hon
derden belangstellenden en gro
te stoomwolken is gistermiddag
omstreeks drie uur de eerste
van de 284 betonnen palen voor
het nieuwe Vlissingse stadhuis
in de grond geslagen.
Het was niet alleen de eerste
paal, maar bovendien een mijl
paal: binnen afzienbare tijd
heeft Vlissingen zijn nieuwe
stadhuis, het administratieve en
representatieve hart van de
stad, waarop de inwoners vele
jaren hebben gewacht.
Een stevig applaus kondigde het gro
te moment aan: dc eerste paal zat in
de grond en 't gezelschap van geno
digden en de vele gemeentepersoneels
leden die er een middagje vrijaf voor
hadden gekregen, vertrokken van de
Nieuwe Markt naar de grote zaal
van hotel „Britannia" waar gemeen
te-archivaris J. den Hoed eeu interes
sante tentoonstelling had ingericht
van schilderijen, prenten, maquettes
en tekeningen van Vlissingens drie
stadhuizen: het prachtige gebouw
Terwijl honderden 'genodigden en-be- aan. de Oude Markt dat in 1809 werd
langstellenden toekeken, bediende
burgemeester nir. B. Ivolff, gebuid
iu oliepak, onderaan de torenhoge
hei-installatie de touwen, die het
stoomblok met regelmatige klappen
op de betonnen paal deden neerko
men. Langzaam maar zeker drong de
heipaal door de zand- en veen
lagen, totdat ook het stoomblok stil
lag, wat rust betekende voor de in
middels vermoeid geraakte burge
meester Ivolff en voor „luider" Dorus
Huizer, die hem als ervaren heier as
sisteerde.
verwoest, het huidige stadhuis ofwel
„Het Paleis op het Dok" en het toe
komstige, waarvoor zojuist de eerste
paal was geslagen.
Voordat burgemeester Kolff op de
Nieuwe Markt de touwen in de
handen nam, riep de wetiiouder
van openbare werken, dhr. F. G.
Smit, alle genodigden een harte
lijk welkom toe, in het bijzonder de
architect, ir. D. Roosenburg uit
Den Haag en de vele burgerlijke
en militaire autoriteiten, die aan
de uitnodiging gehoor hadden ge
geven.
Mijlpaal
Wethouder Smit vergeleek deze myl-
paal met die van 4 mei 1594, toen de
eerste steen werd gelegd voor het
bijzonder mooie stadhuis aan de Gro
te Markt. De belangrijke gebeurte
nis van gisteren, noemde hij een
groot, moment voor de gemeenteraad
en voor de hele stad.
De dertien meter lange paal, die gis
teren langzaam de grond in ging,
was de eerste van de in totaal 281
palen waarop bet nieuwe stadhuis
zal komen te rusten. Slechts drie pa
len zyn 13 meter lang, de overige 281
variëren van 10,5 tot 11 meter. Men
meent ongeveer zeven tot acht we
ken voor liet heiwerk nodig te heb
ben. Na ongeveer twee en een half
jaar zal het nieuwe stadhuis zijn vol
tooid. Met de bouw is een bedrag van
4.5 tot 5 miljoen gulden gemoeid. Het
werk wordt uitgevoerd door het aan
nemingsbedrijf Dura te Rotterdam,
naar een ontwerp van het architec
tenbureau Roosenburg. Verhave,
Luyt en De Iongh te Den Haag.
In „Britannia", waar het gemeentebe
stuur de genodigden verversingen
aanbood, schetste burgemeester Kolff
nog even in het kort de moeilijkhe
den; die de bouwplannen zozeer heb
ben vertraagd. Zo was liet van de
factoren: vrees voor overbestedïng,
bestedingsbeperking en vrees voor
spanningen op de arbeidsmarkt, voor-
(Zie slot pag. 2 kol. 2
„NIET GEBONDEN AAN BERLIJNFORMULE"
In zijn eerste redevoering in de Volkerenorganisatie, lieeft pre
sident Kennedy maandag verklaard, dat de Verenigde Staten
en hun bondgenoten hadden besloten zo nodig kernwapens te
gebruiken ter bescherming van de vrijheid van West-Berlijn en
handhaving van de toegang tot die stad.
Tezelfdertijd, bood Kennedy aan onderhandelingen over de cri
sis te beginnen, indien de Kussen wilden praten op basis van
„wederzijds respect en bezorgdheid voor de rechten van ande
ren". De president zei dat de Verenigde Staten zich niet hadden
gebonden aan een straffe formule voor oplossing van de explo
sieve problemen Berlijn en Duitsland, maar voegde er aan toe:
„Wij kunnen de vrijheid van een volk waarvoor wij verantwoor
delijk zijn niet opgeven".
„De westelijke mogendheden hebben besloten met elk middel
dat hun wordt opgedrongen, hun verplichtingen en hun toe
gang tot de vrije burgers van West-Berlijn en de zelfbeschik
king van die burgers te verdedigen".
De president zei dat het door premier Kroesjtsjew voorgestelde
vredesverdrag met Oost-Duitsland, slechts een „schikking op
papier" was, door de Russen getroffen met „een regime van
hun eigen maaksel". De westelijke mogendheden stelden geen
prijs op zulk een pact.
De president vertelde de U.N.O.,
dat hij over Berlijn wilde praten,
ondanks het feit dat dit punt niet
op de agenda stond, daar de we
reldgemeenschap recht had ook de
eenvoudige kwesties te kennen.
„Gevestigde internationale rechten
worden bedreigd met unilaterale
usurpatie. Vreedzaam verkeer is on
derbroken door prikkeldraad en blok
ken beton. De gevaarlijke crisis in
Berlijn vloeit in hoofdzaak voort uit
Sówjet-öreigingon voor de vitale be
langen en de grote verplichtingen dei-
westelijke mogendheden en de vrij
heid van Berlijn. De westelijke bond
genoten zouden niet de vrijheid over
geven van mensen voor wie zij ver
antwoordelijk zijn.
Infaam
Kennedy zei dat Kroesjtsjews voor
gestelde verdrag met Oost-Duitsland
„bedrog" zou zijn als het de vrede
vernietigde. Een „vrye stad" die de
vrijheid zou verstikken, zou infaam
zyn.
De president herhaalde het Ameri
kaanse aanbod de bevolking van
Gehuld in een oliepak en met een
helm op het hoofd heeft burgemees
ter mr. B. Kolff gistermiddag de
eerste van de 2S// betonnen palen
voor het nieuwe Vlissingse stadhuis
in de grond geheid.
Berlyn en zo mogelijk van geheel
Duitsland, te laten stemmen over de
vraag of men al dan niet wenste dat
de westelijke bondgenoten in Berlijn
zouden blijven.
Kennedy zei dat hij nog niet kon zeg
gen of zijn minister van buitenlandse
zaken, Dean Rusk, en diens Russi
sche ambtgenoot Gromyko in staat
zullen zijn een basis te vïndeft voor
het beginnen van onderhandelingen
tussen oost en west over Berlijn.
Vrede mogelijk
„We hebben ons niet tot een onbuig
zame formule verplicht. We zien geen
perfecte oplossing. We erkennen dat
troepen en tanks tijdelijk een natie
tegen haar wil verdeeld kan houden,
hoe onverstandig die politiek ook
moge zyn. Maar we geloven dat een
vreedzame oplossing mogelijk is die
de vryheid van West-Berlyn en de
geallieerde aanwezigheid en toegang-
beschermt, en tevens de historische
en rechtmatige belangen van ande
ren bij het waarborgen van de Euro
pese veiligheid erkent".
Een koetsier
De president ontving een staande
ovatie van bijna een halve minuut,
toen hij de zaal betrad. De Russi
sche delegatie die op de eerste rij
zat, met daarbij Gromyko, nam aan
het applaus deel.
Tijdens de redevoering, kwam het
eerste applaus, toen de president
doelde op Kroesjtsjews voorstel in
zake een „troika".
Zelfs de drie paarden van de
troika hadden geen drie koetsiers die
allen in verschillende richtingen gin
gen. Zij hadden er maar één en dat
moet ook met het uitvoerend orgaan
van de U.N.O.", aldus Kennedy. Dit
maal applaudiseerden de Russen niet
Reacties
De reacties op Kennedy's speech wa
ren over het algemeen gunstig.
De Russische minister van buiten
landse zaken Gromyko: „Dc wens
thans niets te zeggen".
De Nederlandse minister van bui
tenlandse zaken, mr. J. M. A. H.
Luns: „Het was een indrukwekkende,
verklaring en een krachtige stimu
lans voor al diegenen die de U.N.O.
wensen te behouden als een doeltref
fend werktuig voor de vrede".
De Chinese minister van buitenland
se zaken, Tsjeu Tsjang Hoean: „Een
grootste poging de U.N.O. te hand
haven en een mooi pleidooi voor in
ternationale samenwerking om de
vrede te bewaren."
De minister van buitenlandse zaken
van Israël, mevrouw Golda Meir:
„Ik kan me niet voorstellen dat
iemand niet zou instemmen met de
verkondigde principes".
De Cubaanse minister van buiten
landse zaken Raul Roa: „Hebt U me
niet gezien in de assemblee? Ik heb
niet geapplaudisseerd. Dat is alles".
De Ier Frederick H. Boland, ex-
voorzitter van de assemblee: „Een
prima redevoering".
WERKGEVERS AAN MINISTER
Overheid propagandeert
emigratie wel degelijk
(Van onze Haagse redactie).
De raad voor de emigratie heeft op
27 juli 1961 een advies inzake het
emigratiebeleid uitgebracht, dat
geenszins de instemming heeft van
de Nederlandse werkgevers. Ofschoon
een drietal leden van de werkgevers
organisatie in de looncommissie ad
hoe zitting had, hebben zij geen af
wijkend minderheidsrapport kunnen
uitbrengen, omdat de voorzitter van
de raad Voor de emigratie, J. G.
Suurhoff een eensluidend advies pre
fereerde. De werkgevers hebben zich
echter liet. recht voorbehouden op het
moment dat zij zulks opportuun ach
ten hun afwijkende mening kenbaar
te maken. Dit hebben zij hu gedaan
in een adres aan minister Veldkamp
en aan de Tweede Kamer. Het adres
moet, aldus de werkgevers, worden
beschouwd als een aanvullend min
derheidsrapport op het advies inzake
het emigratiebeleid.
Het verbond van Nederlandse Werk
gevers, het Centraal Sociaal Werk
gevers Verbond, het Katholiek Ver
bond van Werkgevers-Vakverenigin
gen en het Verbond van Protestants-
christelijke Werkgevers in Nederland
zijn van oordeel dat het advies van
de raad voor de emigratie geen goede
basis voor discussie biedt, daar men
de oude grondslagen als gegeven
aanvaardt en slechts detailpunten wil
verbeteren. De verbonden zijn van
mening dat een positief emigratie
beleid, gezien de sterk veranderde
structurele verhoudingen geen fun
dament meer heeft.
Wel propaganda
Het gehele E.E.G.-concept en de in
vloed van het vrije verkeer van
werknemers in de E.E.G. op dc werk
gelegenheidssituatie hier te lande
kan betekenen dat het emigratiebe
leid min of meer noodzakelijkerwijze
zal plaatsmaken voor een migratie
beleid.,.
De regering, aldus de verbonden, zegt
wel dat de overheidsvoorlichting in
zake de emigratie geen propagan
distisch effect heeft, doch uit diverse
acties 'valt op te maken dat men de
emigratie wel degelijk propageert.
Dit is, naar de mening der verbonden,
in ons land met zijn spanningen op
de arbeidsmarkt een anachronisme.
Zonder vrijwillige emigratie een stro
breed in de weg te willen leggen en
oog hebbend voor de belangen van
bepaalde bij emigratie belangheb
bende groepen, menen de verbonden
dat het onjuist is op dit moment
overheidskapitaal beschikbaar te
stellen voor emigratie. Dien kan geen
