Lid van reddingsploeg beleefde
vreselijk avontuur op Mont Blanc
„Straaljager kwam
recht op ons af"
Krachtmeting tussen
Gizenga en Adoela
BRUGSE SCHEEPSWERVEN
MOETEN PERSONEEL ONTSLAAN
DONDERDAG 31 ^AUGUSTUS 1961
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
Vijf weken voor ongeluk met kabelbaan
Walter Bonatti was nauwelijks
hersteld van vorige expeditie
De beroemde Italiaanse alpengids Walter Bouatti heeft bij het
redden van óngeluhkige toeristen uit de kabelbaangondels boven
de Mont Blanc halsbrekende toeren moeten verrichten en het is
voor een groot deel aan hem te danken, dat er niet meer doden
zijn te betreuren. Bonutti heeft alle reden om de Mont Blanc te
vrezen en te haten. Vijf weken voor het ongeluk met de kabel
baan ontkwam hij maar nauwelijks aan de dodelijke greep van
Europa's hoogste berg en voor zijn ogen zag hij daar zijn beste
vriend en drie andere alpinisten sterven. Hij zegt er zelf van:
„Het is de afschuwelijkste ervaring van mijn leven geweest."
Onder alpinisten staat de Mont Blanc
bekend als de „moordenaar" en ge
woonlijk neemt de berg op zijn minst
één leven, wanneer men tracht zijn
top te beklimmen.
Op 9 juli gingen Walter Bonatti en
Andrea Oggioni. beiden ervaren alpi
nisten, die ook in het Chileense An-
des-gebergte geklommen hadden, op
weg om te trachten de centiale piek
via een rechtstreekse route te beklim
men. Zij hadden Robert Gallieni bij
zich, een industrieel uit Milaan. De
drie mannen sloegen hun eerste bivak
op in de berghut van La Fourche,
waar zij vier Franse alpinisten von
den. Het waren de Parijzenaar Robert
Guillaume, die zij beiden goed kenden,
Antoine Vieille, zoon van een bekende
Franse admiraal, Pierre Kohlmann
uit Lyon en Pierre Mazaud, professor
aan de rechtsfaculteit van de Sor-
bonne.
Dreiging
De mannen brouwden koffie en
besloten de beklimmingspoging
gezamenlijk te wagen. Zo ging de
expeditie van zeven man op weg,
van wie er vier nooit meer zouden
terugkeren.
Moreel en fysiek hadden zij alles
in hun voordeel. Zij waren allen in
uitstekende conditie en zij waren
volmaakt toegerust. Alleen de
sombere dreiging van de Mont
Blanc hing boven hun hoofd.
Kort nadat zij de hut verlaten had
den, sloeg het weer om en de berg
passen kwamen dikker en dikker on
der de sneeuw te liggen. De volgende
ochtend het was toen 10 juli
hadden zij de Pcutcreypas bereikt.
Daar bivakkeerden zij. met het plan
om als eersten in de geschiedenis
rechtstreeks naar de top te klimmen.
Sneeuwstorm
Men, Was op een hoogte van 4500 me
ter, ;tpen er plotseling een gierende-
sneeuwstorm losbrak, waardoor Kohl
mann bijna naar beneden stortte. Hij
werd nog juist op tijd door Mazauct
opgevangen. Zwijgend en klappertan
dend van de kou lagen de mannen in
twee groepen tegen de rotsen aan, de
drie Italianen op een richel, de vier
Fransen op een andere. De uren, die
zij zo bewegingsloos doorbrachten,
hebben volgens Bonatti een beslissen
de invloed gehad op de verdere ge
beurtenissen. Men kon niet met
elkaar spreken, de mannen waren
volkomen geïsoleerd. Tenslotte wisten
zij, dat hun maar één ding te doen
stond: teruggaan. Maar hoe? Langs
welke weg? Bonatti kan zich herin
neren, dat de sneeuwstorm .even ging
liggen, maar niet lang genoeg om er
gebruik van te maken. Opnieuw be
gon het te sneeuwen. Zo moesten de
zeven mannen daar drie lange dagen
blijven, aan elkaar gebonden en in
vrijwel totaal stilzwijgen. Zelfs ade
men deed men voorzichtig vanwege
de ijle lucht.
Schijndood
Om half vier zaterdagochtend
de kalender wees toen 15 juli
werd Bonatti wakker. Het weel
was in het geheel niet veranderd,
maar men moest iets doen. De
mannen moesten uit hun schijn
dood opstaan en de terugweg aan
vaarden koste wat het kost. Zo
wankelden zij door de sneeuw
storm. want. zei Bonatti. alles was
beter dan doodvriczen.
Bonatti nam de leiding en liep voorop
over de gletsjer, waarop de zeven te
gen de hemel afstaken als kegels op
een gigantische kegelbaan. Zij waren
allen de totale uitputting nabij, voor
al Vieille, die plotseling neerviel om
niet meer op te staan. De zes over-
„Firato" loopt
geen gevaar
(Van onze Haagse redactie)
l)e voorzitter van de Firato die vrij
dag zijn poorten opent, de heer Th.
Gmelig-Meyling heeft tijdens een
persbijeenkomst in het nieuwe K.AJ.-
gebouw meegedeeld, dat zijn inziens
geen gevaar bestaat voor de Firato-
fentoonstelling als zodanig. Hij
meent dut de elektronika veel en veel
meer omvat dan alleen de radio- en
televisie-apparaten, zodat liet hem
niet duidelijk is waaruit ceu ver
meend gevaar voor de Firato zou
moeten bestaan.
Eén importeur en fabrikant van
elektronische apparatuur, de heer
Rood uit Rijswijk maakte zich ern
stig ongerust over Amerikaanse ves
tigingen in Europa. Hij was van me
ning dat. de Europese en ook dc Ne
derlandse industrie zich veel meer zal
moeten gaan specialiseren op het fa
briceren van hoogwaardige appara
ten en hij kreeg de indruk dat de re
gering door het stimuleren van Ame
rikaanse vestigingen in Nederland op
de verkeerde weg is. Hij wees er op
dat de In Zwitserland met veel vreug
de binnengehaalde Amerikaanse in
dustrie op het ogenblik niet meer
wordt toegejuicht doch in tegenstel
ling als een last wordt ondervonden.
blijvenden vervolgden hun weg. tot
zij de „naamloze pas" bereikten. Daar
ontdekte Bonatti, dat de jonge Parij
zenaar Guillaume niet meer bij hen
was. Guillaume was een speciale
vriend van Vieille en toen men hem
later vond, was ook hij dood.
Nachtmerrie
De rest van de terugtocht was een
nachtmerrie, zo vertelt Ponatti.
Voor zijn ogen zag hij zijn beste
vriend, de beroemde Alpengids
Oggioni sterven. Mazaud, die
naast hem had gelopen, zei, dat
zijn einde ook spoedig komen zou,
maar de professor van de Sorbon-
ne had het mis. Niet hij stierf,
maar Kohlmann, een paar meter
van de schuilhut op de Gamba
pas. Op dat moment ontwaakten
Bonatti en zijn metgezel Gallieni
uit de halfslaap, waarin zij uren
voortgeschrompeld waren, omdat
er vreemde stemmen tot hen door
drongen.
Men had, toen de zeven mannen zo
lang uitbleven, een reddingsteam uit
gezonden. Het kwam juist op tijd. De
redders slaagden erin de lijken te ber
gen van Oggioni, Guillaume en Kohl
mann. Maar Vieille werd niet gevon
den. Hem had de Mont Elanc behou
den als ware het om zijn naam van
„berg van de witte dood" eer aan te
doen.
Mazaud kwam er af met bevroren te
nen en Bonatti leed ernstig aan
shock. Men zegt, dat de dood van Og
gioni hem meer heeft aangepakt dan
de kou, die dagenlang- aan zijn uitge
putte lichaam knaagde. Bonatti was
nog maar nauwelijks op de been, of
een straaljager vernielde een stuk
van de kabelbaan... weer ging hij er
op uit. Ditmaal om anderen te redden
en niet om de verschrikkelijke Mont
Blanc uit te dagen.
Gids doet relaas van ramp
Het Wereldgebeuren
zag komen. „Er was een knal als van
een kanonschot. De cabine voor ons
viel en die achter ons hingen slinger
den ook los. Wijzelf begonnen ook te
slingeren als razenden, we dachten
dat alles was afgelopen, maar er ge
beurde niets, we bleven hangen.
Ik kroop uit de cabine en klom als
een spin langs de kabel tot ik in vei
ligheid was. Ik had op het laatst hele
maal geen gevoel meer in mijn ar-
Bij ongeluk met
kabelbaan
zes doden
De overlevenden van de ramp op
de Mont Blanc hebben gisteren
verhalen gedaan over vrees en
heldenmoed bij het redden van
de 81 mensen die ill kleine cabi- j men> en alleen het aangezicht van de
lies boven de eeuwige sneeuw j dood maakte dat ik volhield."
van de Vallee Blanche hebben
gehangen. Bij dit ongeluk, dat
tot nu toe in zijn soort nog niet
is voorgekomen, vonden zes
mensen, vier Duitsers en twee
Italianen, de dood.
De omgekomen slachtoffers zaten in
twee van een groep van drie cabines,
die langs dc overgebleven draagkabel
snorde, ontspoorde en ongeveer 160
meter lager tegen de rotswand van de
Gros Rognon te pletter sloegen.
Allen veilig
Gistermorgen laat werd de laatste
van de 81 overlevenden door een heli
kopter veilig naar Chamonix ge
bracht, nadat velen van hen de nacht
in de ijzige stilte boven de berg had
den doorgebracht, bijgelicht door de
volle maan en zoeklichten, die waren
opgesteld om het moreel hoog te
houden.
De gendarmerie van Chamonix heeft
bekendgemaakt dat er een politioneel
en militair onderzoek naar de oor
zaak van het ongeluk is geopend, dal
vier of vijf dagen zal duren.
Heldenmoed
De reddingsploegen prijzen de hel
denmoed van de ervaren gids
Christian Mollier uit Chamonix,
die zich langs 'n loshangend stuk
van de gebroken kabel naar bene
den liet zakken, met 't doel de in
genieurs te waarschuwen voor 't
dodelijke gevaar wanneer onmid
dellijk pogingen zouden worden
gedaan de cabine binnen te trek
ken.
Volgens Mollier hingen twee cabines
van een groep van drie „aan een zij
den draadje". De kleinse beweging
zou de inzittenden het leven gekost
hebben, Mollier lclom op het dak van
de slingerende cabine en gebruikte
zijn alpinistentouw om deze cabine
aan de draagkabel vast te binden.
Daarna sprak hij de inzittende vrouw
moed in, voor hij aan zijn gevaarlijke
afdaling begon. „Ik was heel erg
bang", zei hij.
Kanonschot
Christian Mollier zei dat hij in een
van de cabines stond toen hij de
Franse straaljager recht op zich af
Cubanen roven
schip en vragen
asiel in V.S.
De „National Broadcasting
Company" (N.B.C.) in New
York heeft gisteren omgeroepen
dat gewapende passagiers een
Cubaans schip hebben overge
nomen en dc kapitein gedwon
gen hebben naar Port Antonio
in Jamaica te varen.
Volgens de correspondent van de
maatschappij waren de passagiers ge
wapend met pistolen en speren waar
mee gevist wordt. Negenentwintig
van de dertig passagiers zouden asiel
gevraagd hebben.
Straaljager was op
verplichte route
Het vliegtuig dat de trekkabel heeft
vernield van de kabelbaan op de
Mont Blanc, was op een verplichte
route toen het ongeluk gebeurde. Dit
is hekend gemaakt door het ministe
rie der strijdkrachten. De piloot, ka
pitein Ziegler, maakte een ruime
bocht opdat een collega die hem uit
het oog verloren had hem weer in
zicht zou krijgen.
Dit was een gebruikelijke handeling,
zeide het ministerie. Ziegler, die een
verkenningsvlucht maakte, voelde
een schok tegen zijn vleugeltip toen
hij de bocht draaide. Het vliegtuig
trilde hevig. Op dat ogenblik kreeg
het andere vliegtuig Ziegler in het
oog en vertelde hem dat een brand
stoftank was afgerukt. Ziegler vloog
onmiddellijk naar zijn basis terug.
Inmiddels waarschuwde hij alle con
trolestations dat hij iets geraakt had.
Maar pas na de landing vernam hij
wat de oorzaak van de schok was
geweest.
Filmacteur Coburn
overleden
Te New York is op 84 jarige leeftijd
de acteur Charles Coburn overleden,
waar hij woensdag een ernstige keel
operatie had ondergaan.
Coburn heeft een lange en roemrijke
loopbaan gehad als karakterspeler
in de filmwereld.
Meer interesse van I.K.K.
voor ontwikkelingslanden
Ter inleiding van de terugblik op de
activiteiten van de Internationale
Kamer van Koophandel in 1960 heeft
de voorzitter van de Nederlandse, or
ganisatie voor de I.K.K., prof. dr. J.
F. ten Doesschate, onder meer ge
zegd het opmerkelijk te achten, dat
de aandacht van de I.K.K. voor de
vraagstukken rond de ontwikkelings
landen sterk was toegenomen.
„De overrompelend snelle emancipa
tie van Afrika is daar vanzelfspre
kend niet vreemd aan. Het aantal
onderontwikkelde landen, dat in de
Kamer door een nationale afdeling
is vertegenwoordigd, neemt voortdu
rend toe. Bij elke nieuwe toetreding
zal de I.K.K. zich ervan dienen te
vergewissen of van hen inderdaad
verwacht kan worden, dat zij. uit
eigen beleving en niet alleen maar
op grond van vage algemene theo
rieën, begrip kunnen opbrengen voor
de grote denkbeelden waarvoor de
Kamer staat, en die alle hun wortel
vinden in het feit, dat "de I.K.K. nu
eenmaal een wereldorganisatie is van
het particuliere bedrijfsleven". Aan
elke nieuwe nationale afdeling, zo
meende prof. Ten Doesschate, mag
de I.K.K. de eis stellen dat er een
redelijke mate van zekerheid bestaat
dat de leden van die afdeling de men
taliteit bezitten die nodig is, om op
te komen voor de grondbeginselen
van de Kamer als vertegenwoordig
ster van het particuliere bedrijfs
leven.
Minister Visser vertrekt
niet naar de West
Het oriëntatiebezoek dat de minister
van defensie, ir. S. H. Visser, van
plan was in september aan Surina
me en de Nedei'landse Antillen te
brengen, is wegens drukke werk
zaamheden uitgesteld.
Mevrouw Violet Butler, een Londense
huismoeder, heeft in een Engelse
voetbalpool de fabelachtige som van
ruim 965.000 gulden gewonnen.... Met
een stuivertje als inzet. Geen icon-
der dat haar beide dochters Sandra
en Marion dit een reden voor een
knuffeltje vinden. Ook de schoonzus
ter van mevrouw Butler (achter
grond) ziet de toekomst zonnig te
gemoet.
Akkoord over
vertrek Belgen
uit Katanga
De V.N. en de Belgische consul-
generaal in Elizabethstad heb
ben gisteren meegedeeld dat er
een vriendschappeHjke schik
king is getroffen waarbij de Bel
gische officieren van de Katan-
gaanse gendarmerie in het con
sulaat mogen blijven in afwach
ting van hun repatriëring, die
echter zo snel mogelijk dient te
geschieden.
Eerder hadden de V.N. geëist dat alle
Europese officieren van de gendarme
rie zich bij de V.N.-troepen zouden
melden.
Het vertrek van Belgische officieren
en hun gezinnen begint vandaag. De
Belgische minister van buitenlandse
zaken Spaak heeft in een telegram
aan de secretaris-generaal der V.N.
Hammarskjöld krachtig geprotes
teerd tegen de arrestatie, in opdracht
van dc volkerenorganisatie, van de in
het Katangaanse leger dienende Bel
gische officieren.
Onrust zaaien
Hït ziet ernaar uit, dat dc dagen
van premier Tsjombe in Katan
ga geteld zijn en ook dat zijn
staat zich niet als een min of meer
onafhankelijke deelstaat van de Kon-
go-republiek zal kunnen handhaven.
Dat is dan een gevolg van de actie,
welke door troepen van de Verenigde
Naties is ontketend tegen Katanga.
Hier doet zich het allerpijnlijkste feit
voor, dat deze troepen zich keren te-
de de enige Kongo-provïneic waar
rust en orde heersten, waar de blan
ken en hun gezinnen niet onderwor
pen waren aan een afgrijselijke ter
reur en waar het economisch leven
normaal voortging.
Het gevolg zal waarschijnlijk zijn,
dat ook in Katanga dezelfde chaos
zal ontstaan, die in dc rest van Kon
go heerst. Zoals men weet zijn
stammenoorlogen en plunderingen
daar aan de. orde van de dag.
De actie van de V.N.-troepen is te
meer opvallend omdat de leiders van
het Verenigde Naties-bureau in Kon
go zich niet keren tegen Stanleystad.
waar het bewind van viee-premier
Gizenga nog altijd volledig commu
nistische kenmerken vertoont en
waar zo pas nog de Amerikaanse
consul werd mishandeld, waar een
(blanke) vertegenwoordiger van de
Verenigde Naties werd gearresteerd
en waar communistische adviseurs
van de heer Gizenga feitelijk de la
kens uitdelen.
Wat het optreden tegen Tsjombe
betreft heeft het bureau van
de Verenigde Naties in Kongo
zich beroepen op het feit dat Tsjom
be weigerde de buitenlandse officie
ren uit zijn leger en uit zijn gendar
merie te ontslaan. De algemene ver
gadering van de Verenigde Naties
had zich vóór die verwijdering uit
gesproken. Niemand kan dat laatste
uiteraard ontkennen, maar dezelfde
vergadering had zich ook uitgespro
ken voor het herstellen van orde en
rust. in Kongo en wat nu in Katanga
gebeurt is juist het verwekken van
onrust.
Daarbij geeft dan het feit, dat de
„blanke adviseurs" van Tsjombe
worden verdreven en gearresteerd,
terwijl de communistische (blanke)
adviseurs van Gizenga in Stanley
stad vrij blijven rondlopen, toch wel
heel erg te denken.
De slotsom van dat denken kan al
leen maar zijn, dat het Verenigde
Naties-bureau in Kongo een eigen le
ven is gaan leiden en dat dit leven
bepaald wordt door de politieke en
raciale inzichten van enkele mannen
aan de top.
Hier is weer eens opnieuw gebleken,
dat men van mannen, die men ver-
zamelt uit diverse landen om te za-
j men een „neutrale" instantie te vor
men, geen neutrale daden kan ver-
I wachten. Er is in zo'n vreemd ge-
j zeischap geen neutraliteit denkbaar!
Probeert men de politiek van de
V.N.-mannen in Kongo te analyse
ren, dan blijkt die politiek te zijn:
neutralistisch ten opzichte van het
communisme en anti-westers.
Daarnaast voeren de V.N.-machthbe-
bers elk nog een eigen politiek in
die zin, dat mannen uit andere Afri
kaanse staten zich afvragen hoe zij
in Kongo de belangen van hun Afri
kaanse herkomstland kunnen dienen.
Dat laatste mag ook wel gezegd wor
den van de V.N.-mannen. die afkom
stig zijn uit India, want ook India
dat zovele' emigranten naar Afrika
zond wil in dat Afrika wel graag
een vinger in de pap houden, al was
het maar om daar strak economische
voordelen te behalen.
(Van onze Brugse correspondent) Regeringsfunctionarissen, curatoren
Er is nog steeds geen oplossing ge
vonden voor de moeilijkheden, waar
mee de scheepswerven van Vlaande
ren in Brugge kampen. De werklie
den en ambtenaren van de werven
hadden al hun hoop gebouwd op de be
sprekingen, die woensdag op het Bel
gische ministerie van financiën wer
den gevoerd.
Diplomaat op de wip
Het botert niet
in Kongolese
regering
De premier van de centrale Kon
golese regering, Cyrille Adoela,
zou volgens diplomatieke zegs
lieden gewgïgerd hebben de uit
wijzing van de Amerikaanse
consul te Stanleystad, Cassily,
door vice-premier Gizenga te
aanvaarden en de huidige toe
stand beschreven hebben als een
„krachtmeting".
Het bevel werd gegeven in een brief
die Gizenga ondertekende met „viee-
premier van Kongo". Cassily kreeg
bevel „het grondgebied van de repu
bliek Kongo onmiddellijk te verlaten
wegens ophitsing van de bevolking."
Hij is nu in Leopoldstad.
Adoela zou gistermorgen tijdens
een onderhoud van drie kwartier
de Amerikaanse zaakgelastigde
George Godley hebben meege
deeld, dat Gizenga „absoluut niet
het recht had" Cassilly uit te wij
zen. Volgens de zegslieden had de
premier verklaard dat. de huidige
toestand een „krachtmeting" was
en dat Cassilly zo lang als nodig
te Leopoldstad zou mogen blijven.
Intussen heeft de V.N,, geen enkel be
richt uit Stanleystad meer vrijgege
ven. Het feit dat de V.N.-vertegen-
woordiger Carl Englund daar zater
dag korte tijd onder arrest was ge
weest is per ongeluk uitgelekt en is
slechts aarzelend door de woordvoer
der van de V.N. bevestigd.
Deze woordvoerder onthulde later dal
350 niait extra troepen uit Ethiopië
te Stanleystad waren aangekomen
ter versterking van het V.N .-garni
zoen dat nu op 2000 man is gebracht.
van de werven, de bank Lambert, die
de Griekse reder Aristoteles Onassis
vertegenwoordigt, verschillende fi
nancieringsinstanties en afgevaardig
den van de maatschappij uit Ecuador
die zes schepen in België zou bestel
len, zouden in deze vergadering pro
beren tot een oplossing te komen.
Gisteravond werd evenwel het ont
goochelende nieuws vernomen, dat de
onderhandelingen op niets zijn uitge
lopen. De kans is daarom grdbt, dat
een belangrijk deel van het personeel
binnen korte tijd zal worden ontsla
gen.
Wilton Feycnoord heeft een vrij stug
ge houding aangenomen. De maat
schappij wilde zich alleen voor de
scheepswerven van Vlaanderen inte
resseren en een aannemelijk bod
doen op de aankoop van de Brugse
werf, op voorwaarde dat het thans
nog op stapel liggend fruitschip
C 38 verder op de werf zou wor
den afgewerkt. Dit laatste lijkt even
wel voorlopig onmogelijk.
En gezien het feit, dat de Verenig
de Naties in Kongo dus een
soort Afro-Aziatische en anti
westerse politiek volgen, zou men
luidkeels moeten lachen als men be
merkt, dat de kosten van de V.N.-
activiteiten in Kongo hoofdzakelijk
worden betaald door de Verenigde
Staten, Engeland enz. Engeland al
leen geeft 80.000 pond per week uit
voor het „buitenkansje", dat in Kon
go de V.N.-militairen en andere V.N.-
gezaghebbers bezig zijn de Engelse
belangen te benadelen en zo moge
lijk te vernietigen;
Men zou er luidkeels om moeten
lachen, maar daarna zou men zich
toch voor het voorhoofd moeten
slaan en zich afvragen hoe lang een
dergelijke dwaasheid nog kan duren,
j Over drie weken begint"de vergade
ring van de Verenigde Naties, waar
in de Kongo-kwestie zal worden be
sproken.
Rusland zal dan een rookscherm
van klachten oplaten en achter dat
rookscherm zal de heer Gizenga, die
reeds een nieuwe Loemoembistenpar-
tij oprichtte, voortwroeten in Kongo.
Zou het één jaar duren voordat hij
onder het oog van de V.N.-troepen
een greep doet naar de macht?
Dan kan het Belgische blad ..La
Libre Belgique" opnieuw schrijven,
dat het optreden van de Verenigde
Naties in Kongo: „zo verraderlijk en
weinig diplomatiek is, dat men er
verstomd van staat".
SIT DOWN-STAKING IN
STROKARTON-INDUSTRIE
Een aantal werknemers van de X.V.
Strokarton- cn Papierfabriek W. A.
Scholten in Sappenneer is gistermid
dag een sit down staking begonnen.
De vuren werden onderhouden doch
verder werd door de stakende groep
niet gewerkt. Later in de middag
werd dit initiatief overgenomen door
een groep werknemers van de N.V.
Strokartonfabriek „Britannia" in
Oude Pekela.
Inzet van deze wilde stakingen zijn
de zogenaamde secondaire arbeids
voorwaarden in de strokarton-indus
trie. Verleden week hebben ongeveer
300 leden van de Algemene Bedrijfs
groepen Centrale (ABC) in Oude
Pekela een vergadering gehouden,
waarbij reeds het woord „staking"
is gevallen.
GIZENGA ...de man van
de toekomst in Kongo?.