TIENDAAGSE VOOR BETER WONEN Ko en Leini: liever geen ,hondemanden' Dick en Miep: een bevoorrecht paar Herman en Ilva: doe het zelf... COR EN BEP HELE HIJ SA IN SALONWAGEN BINNENHUISARCHITECT NODIG Wél degelijk van constructie - HOE ZOUDEN jullie je wo ning nu inrichten f Deze vraag hebben we in het kader van de actie voor woninginrichting voorge legd aan een Middelburgs ver loofd paar: Leini van Overbee- he (21), die tot voor kort werkzaam was op hel bureau van Pro Juventute en nu in va ders zaak meehelpt, en Ko Goossen (2S), die zich de we tenswaardigheden van het ho recabedrijf tracht eigen te ma ken. Na het gesprek bleek ons heel duidelijk, dat de keuze van hun woninginrichting stel lig niet tot onenigheid zal lei den. Zij hebben samen een be paalde voorstelling van hun meubels enz. gemaakt: niet te modern natuurlijk ook niet ouderwets terwijl er geen felle kleu Ir en in hun „nestje" te vinden zullen zijn. ,,'t Moet in ons huis „warm en gezellig zijn", verklaarde Ko, die normale stoelen wil hebben, waarin je goed kunt zitten. Be paald geen „hondemanden", voegde zijn verloofde er aan toe. „Vroeger stopten ze daar de honden in en toen ik die meubelen voor het eerst zag, kon ik niet direct geloven dat het stoelen moesten voorstel len". Leini en K willen bij de in richting van hun huis de gulden middenweg bewandelen: aan passing aan de huidige regels, maar geen supermoderne show. „Onze meubels moeten pret tig, gemakkelijk en degelijk van constructie zijn", zeiden ze beiden met overtuiging. Voor deze jongelui doen de moderne tafels, stoelen, banken, kasten enz. koud aan, terwijl in de fel- ie kleuren teveel variaties te vinden zijn. „Je raakt er zoi§ gauw op uitgekeken", betoog den ze. „Daarom voor ons zach te, enigszins donker getinte kleuren Zij zullen zich vast niet aansluiten bij diegenen, die moderne meubelen kopen, omdat hun kennissen en vrien den dat ook gedaan heben Hoewel de trouwdatum van I-eini en Ko nog niet direct op de kalenderblaadjes zal verschijnen zij hebben Moederlijk oog kwaliteitsoordeel VANDAAG voert in Zie- rikzee de draglinema chinist Cor Dalebout zijn bruid naar het stadhuis. Het is mej. Bep Verkaart, die te Beek eri Donk, in Noord Brabant met haar Cor een nieuwe salonwagen betrekt. Romantische lieden noemen zoiets in een vlaag van idyllische vervoering: het nestje... In dit geval dus een mobiel nestje, want een dragline- machinist hoort zijn woning overal bij de hand te heb ben. Ook een „salonwagen" absurde benaming eigen lijk is een woning, soms zelfs met verrassend veel ruimte. Vloerbedekking, stoelen, tafels, de hele hijsa moet er in. Anders blijft het een wagen en komt de salon niet aan z'n trekken. Wel wat cru om bij een tere zaak als het inrichteu-van- het-nestje over de „hele hij. sa" te spreken. de „grote dag" op begin volgend jaar vastgesteld tonen ze toch al een gere gelde belangstelling voor de toonzalen van de woningin- BINNENHUISARCHITECT NIET NODIG Zeeuwse richtingen i hoofdstad. Zijn verloofde wil het liefst kopen in een zaak, waar een binnenhuisarchitect hen van voorlichting kan voorzien. Want hoewel ze samen zich een bepaalde voorstelling hebben gemaakt, zullen ze toch zeker ae adviezen van deze deskun dige opvolgen, wanneer het er om gaat een zo gezellig moge lijk huis te krijgen. .Mogen de moeders - - zoals vroeger vaker dan thans ge beurde ook mee op die „on derzoekingstochten Alleen advies „Neen, helemaal niet. We doen het alleen", volgde als stellig antwoord. Moeder heeft bij Leini en Ko alleen een advi serende stem. Als ze iets aar digs ontdekt heeft, gaan de jon gelui er naar kijken, maar ver der komen de ouderen er niet aan te pas! Eén kamer vond dit tweetal voldoende. „Geen tweede ka mer als showroom of om nieuwe meubeltjes in op te bergen, zo als zo vaak gebeurt". In die grote kamer ruimen ze dan een plaats in voor een bankstel, een boekenkast-annex-theemeubel en een klein eethoekje. Dat al les op een vaste vloerbedekking met smyrnakleedjes. „Die we zelf bezig zijn te knopen". En wat de verdere inrichting betreft conform de ..grote stuk ken": niet te modern geen fel le kleuren. En op onze schilderijen moet je kunnen zien wat er voorgesteld wordt, voegen ze er nog aan toe. Geen „revolutie" ontketenen Miep v. d. Have (19) en Dick de Reus (24) uit Terneu- zen stappen op 9 juni aanstaande in liet huwelijksboot je. Miep is dameskapster in de zaak van liaar vader en Dick is bij de „bootmannen" aan de Terneuzense zee sluis. Zij vormen eigenlijk een bevoorrecht paar, dat op de „gewichtige" dag zo in een fonkelnieuwe en geheel ingerichte woning kan stappen. In de Johan Vermeer- straat. Momenteel zijn de schilders nog bezig „de laat ste hand" te leggen aan in- en exterieur van het huis maar in de loop van april hopen Miep en Diek met de inrichting van hun nieuwe woning te kunnen beginnen. „Geen binnenhuisarchitecten of andere al dan niet deskun dige adviseurs", zegt Miep heel beslist. „De grote woonkamer, die we daar Krijgen, ga ik nu eens helemaal zelf inrichten. Hoofdzaak daarbij is dat het gezellig wordt. Overigens hebben we alles al aange- Aan de muren niet te veel rompslomp Het toekomstige echtpaar de Reusv. d. Have is niet van zins een „revolutie" op woning inrichting-gebied te ontketenen. TIENDAAGSE „VELDTOCHT" TREKT OOK DOOR ZEELAND Donderdag begint er in Nederland een „veldtocht" tegen verouderde begrippen in de woninginrichting. Een tien daagse veldtocht zelfs Want van 16 tot en met 25 maart wordt de „1 O-daagse voor de woninginrichting" gehouden. Eigenlijk gaaf deze „1 O-daagse" minder tégen veronderde begrippen als wel vóór moderne opvattingen in de woninginrichting. Al lang is het verguisde „old finish" in de ban gedaan, maar iedere binnenhuisarchitect kan ver tellen, dat duizenden Nederlandse woonkamers veel meer gezellig, veel meer een mstpnnt, veel prak tischer, veel meer „eigentijds" kunnen worden. In verband met deze „10-daagse" hebben we in heel Zeeland aan verloofde paartjes en pas gehuwden ge vraagd hoe zij denken over het moderne meubel, over de inrichting van een woning en hoe zij hun huis gaan inkleden. Het resultaat van dit vraag en antwoordspel is op deze en volgende pagina's le vinden. Wie meer over de woninginrichting wil weten kan donderdagavond in Middelburg en vrijdagavond in Goes terecht, waar forumavonden worden gehou den over dit onderwerp. Aan het forum gaat een lezing met illustrerende dia's vooraf. schaft". Op de vraag of hij bij de keuze ook heeft mee geholpen, zegt Dick heel la coniek: „ik ben er bij ge weest...!" Dick is namelijk beter op de hoogte met het meren van Liberty-sehepen dan met wonmginrichten. Hoe dan ook, bun keuze is ge vallen op een bank met twee clubs, een gezellige eethoek, een bergmeubel, een apart tafeltje voor een plant en iets derge lijks en dat alles op een vaste vloerbedekking zonder verdere kleden of kleedjes. De normale plafond-verlichting („T.L. ver veelt zo gauw", vindt Dick) plus een staandeschemerlamp en wat schemerlampjes naar behoefte. Zeker geen grote ver scheidenheid van kleuren en ui teraard niet te veel rompslomp aan de muren. Miep is van mening dat de in richting van nun woning geen open monden en uitroepen van verbazing moet teweegbren gen. „Vooral niet té modern, dat kan koud aandoen. En ik wil het juist een beetje warm en vooral gezellig inrichten..!" Uitzoeken maar Maar zo ongeveer denkt de nuchtere Cor Dale bout er wel over. ..Je zoekt het maar uit" heeft hij tegen zijn bruid gezegd, „tot zover kun je gaan". Dat klinkt wel erg stoer en verve lend-zakelijk, maar zc kwaad heeft de bruide- gom-van-vandaag het nu ook weer niet be doeld. Misschien voelde hij zich wat niet op zijn gemak in win kels, waar het naar twist en nieuw hout ruikt. Over de keuze van het meu bilair heeft het verloofde paar weinig woorden gehad; het riioest „modern" zijn. voor het overige vond Cor al les goed. En ook mej. Ver- kaart heeft weinig halsbre kende toeren gemaakt, voor. dat zij definitief kon beslis sen. Wakend oog Geen folders, geen boekjes, niets. Ze stapte de winkel van een plaatselijke woning inrichter binnen en deed haar keuze. Onder het wa kend oog van haar moeder, in wier handen de kwali teitsbeoordeling was gelegd. „Maar ik heb zelf alles geko zen" zegt mej. Verkaart. als ze over dit excursietje spreekt. „De stoelen cognac met grijs, de véste vloerbe dekking blauw.grijs". Eindelijlk eens een paar zonder het geijkte, onvermijdelijke „bankstel'. Een misgreep. Want mej. Verkaart babbel de nog: „-Jammer, dat er in de wagen geen bankstel kan staan, 'k Had wel iets in 't. hoofd. Iets in teakhout en de bekleding leek me an gora". Waarom modern „Waarom koos U modern, juffrouw Verkaart?" Wat is eigenlijk modern Herman A. de Sutter (26) en llva M. I. de Pauw (21) hebben heel kort geleden liun kennis op het gebied van woninginrichting in de praktijk kun nen toepassen. Zij zijn namelijk ruim 4 weken ge leden om precies te zijn op de 7e februari in de echt verbonden. Herman en zijn bruid (uit IJ- zendïjke) hadden het geluk om de nieuwe woning Nieuwstraat 67 te Oostburg te kunnen betrekken. Als man het vak heeft hij uiteraard het voor deel dat hij precies weet welke kleuren al dan niet bij elkaar passen. „Ik heb het huis zelf geschil derd en de kleur van de meubelen daarbij aange past", aldus de jonge lieer des huizes. 'k Moet niets van dat antieke spul hebben. Van die grote stoelen. Je moet teveel boe nen. Ze staan wel gezellig. Bij oudei-e mensen. Niet bij jonge. Ik moet ze zelf niet hebben hoor!" Mevrouw Verkaart voegt daar nog aan toe: „Je wilt met je tijd mee. En van dat boenen is inderdaad waar". „Hoe zou U het doen, als U uw woning eens helemaal opnieuw mocht inrichten?" „Een bankstel. Ik zou het wel weten. Stevig. Niet van dat dunne, van dat fijne moder ne. Het; zou degelijk moeten zijn, niet al te modern, iets wat niet aan mode onderhe vig is!" En op de plagende reactie van de dochter: „Een bankstel voor bejaarde mensen zegt ze: „Maar daarom kun je het wel netjes willen heb ben!" Het behang (twee kleuren) is gedeeltelijk geel en daar past het beetje rood van de stoelen der eethoek aardig bij. „Een leuke combina tie", vinden beiden. Ilva's idee om bij de tweed clubs een nogal donkerblauwe bankzitting te nemen, kon Hermans goedkeuring toch echt niet weg dragen. „Dat moest iets lichter worden, vond hij en het werd iets lichter. „Wat bijpassende kleuren be treft, hebben schilders een beetje meer fantasie" aldus de heer de Sutter, die overigens van me ning is dat overeenstem ming over de definitieve keuze een kwestie is van het goed toepassen der spelregels! Heel gewoon Dan valt het woord „mo dern". „Wat is eigenlijk modern", zegt de jonge mevrouw de Sutler schou derophalend. Als men daar mee bedoeld het aller nieuwste. dan is het over één of twee jaar toch ook niet meer modern. Verder zal men bij de inrichting zelf ook steeds blijven zoe ken naar nieuwe wegen. Neen, wij hebben heel ge woon uitgezocht wat in on ze kamer past en wat wij zelf leuk en aardig vinden. En U ziet het resultaat". Wat nog meer Het is inderdaad een ge slaagde combinatie gewor den, een heel leuk bankstel, een gezellige eethoek, alles in bij eikaar passende kleu ren. Een jabo.vloerbedek- king zonder meer. „Mis schien leg ik er later nog wel eens een kleedje op, misschien ook niet", zegt mevrouw de Sntter. „Voor lopig is het geheel best □aar onze zin". Wij zouden er aan kannen toevoegen, „wat wil een pas getrouwd stel nog meer?"

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1961 | | pagina 25