TIENDAAGSE VOOR BETER WONEN
Ko en Leini: liever geen ,hondemanden'
Dick en Miep: een
bevoorrecht paar
Herman en Ilva:
doe het zelf...
COR EN BEP
HELE HIJ SA IN
SALONWAGEN
BINNENHUISARCHITECT NODIG
Wél degelijk van
constructie
- HOE ZOUDEN jullie je wo
ning nu inrichten f
Deze vraag hebben we in
het kader van de actie voor
woninginrichting voorge
legd aan een Middelburgs ver
loofd paar: Leini van Overbee-
he (21), die tot voor kort
werkzaam was op hel bureau
van Pro Juventute en nu in va
ders zaak meehelpt, en Ko
Goossen (2S), die zich de we
tenswaardigheden van het ho
recabedrijf tracht eigen te ma
ken. Na het gesprek bleek ons
heel duidelijk, dat de keuze
van hun woninginrichting stel
lig niet tot onenigheid zal lei
den. Zij hebben samen een be
paalde voorstelling van hun
meubels enz. gemaakt: niet te
modern natuurlijk ook niet
ouderwets terwijl er geen
felle kleu Ir en in hun „nestje"
te vinden zullen zijn.
,,'t Moet in ons huis „warm en
gezellig zijn", verklaarde Ko,
die normale stoelen wil hebben,
waarin je goed kunt zitten. Be
paald geen „hondemanden",
voegde zijn verloofde er aan
toe. „Vroeger stopten ze daar
de honden in en toen ik die
meubelen voor het eerst zag,
kon ik niet direct geloven dat
het stoelen moesten voorstel
len".
Leini en K willen bij de in
richting van hun huis de gulden
middenweg bewandelen: aan
passing aan de huidige regels,
maar geen supermoderne show.
„Onze meubels moeten pret
tig, gemakkelijk en degelijk
van constructie zijn", zeiden ze
beiden met overtuiging. Voor
deze jongelui doen de moderne
tafels, stoelen, banken, kasten
enz. koud aan, terwijl in de fel-
ie kleuren teveel variaties te
vinden zijn. „Je raakt er zoi§
gauw op uitgekeken", betoog
den ze. „Daarom voor ons zach
te, enigszins donker getinte
kleuren Zij zullen zich vast
niet aansluiten bij diegenen,
die moderne meubelen kopen,
omdat hun kennissen en vrien
den dat ook gedaan heben
Hoewel de trouwdatum van
I-eini en Ko nog niet direct
op de kalenderblaadjes zal
verschijnen zij hebben
Moederlijk oog
kwaliteitsoordeel
VANDAAG voert in Zie-
rikzee de draglinema
chinist Cor Dalebout
zijn bruid naar het
stadhuis. Het is mej.
Bep Verkaart, die te
Beek eri Donk, in Noord
Brabant met haar Cor
een nieuwe salonwagen
betrekt. Romantische
lieden noemen zoiets in
een vlaag van idyllische
vervoering: het nestje...
In dit geval dus een mobiel
nestje, want een dragline-
machinist hoort zijn woning
overal bij de hand te heb
ben. Ook een „salonwagen"
absurde benaming eigen
lijk is een woning, soms
zelfs met verrassend veel
ruimte. Vloerbedekking,
stoelen, tafels, de hele hijsa
moet er in. Anders blijft het
een wagen en komt de salon
niet aan z'n trekken.
Wel wat cru om bij een tere
zaak als het inrichteu-van-
het-nestje over de „hele hij.
sa" te spreken.
de „grote dag" op begin
volgend jaar vastgesteld
tonen ze toch al een gere
gelde belangstelling voor de
toonzalen van de woningin-
BINNENHUISARCHITECT NIET NODIG
Zeeuwse
richtingen i
hoofdstad.
Zijn verloofde wil het liefst
kopen in een zaak, waar een
binnenhuisarchitect hen van
voorlichting kan voorzien.
Want hoewel ze samen zich een
bepaalde voorstelling hebben
gemaakt, zullen ze toch zeker
ae adviezen van deze deskun
dige opvolgen, wanneer het er
om gaat een zo gezellig moge
lijk huis te krijgen.
.Mogen de moeders - - zoals
vroeger vaker dan thans ge
beurde ook mee op die „on
derzoekingstochten
Alleen advies
„Neen, helemaal niet. We doen
het alleen", volgde als stellig
antwoord. Moeder heeft bij
Leini en Ko alleen een advi
serende stem. Als ze iets aar
digs ontdekt heeft, gaan de jon
gelui er naar kijken, maar ver
der komen de ouderen er niet
aan te pas!
Eén kamer vond dit tweetal
voldoende. „Geen tweede ka
mer als showroom of om nieuwe
meubeltjes in op te bergen, zo
als zo vaak gebeurt". In die
grote kamer ruimen ze dan een
plaats in voor een bankstel, een
boekenkast-annex-theemeubel
en een klein eethoekje. Dat al
les op een vaste vloerbedekking
met smyrnakleedjes. „Die we
zelf bezig zijn te knopen".
En wat de verdere inrichting
betreft conform de ..grote stuk
ken": niet te modern geen fel
le kleuren.
En op onze schilderijen moet je
kunnen zien wat er voorgesteld
wordt, voegen ze er nog aan
toe.
Geen „revolutie" ontketenen
Miep v. d. Have (19) en Dick de Reus (24) uit Terneu-
zen stappen op 9 juni aanstaande in liet huwelijksboot
je. Miep is dameskapster in de zaak van liaar vader en
Dick is bij de „bootmannen" aan de Terneuzense zee
sluis. Zij vormen eigenlijk een bevoorrecht paar, dat op
de „gewichtige" dag zo in een fonkelnieuwe en geheel
ingerichte woning kan stappen. In de Johan Vermeer-
straat. Momenteel zijn de schilders nog bezig „de laat
ste hand" te leggen aan in- en exterieur van het huis
maar in de loop van april hopen Miep en Diek met de
inrichting van hun nieuwe woning te kunnen beginnen.
„Geen binnenhuisarchitecten
of andere al dan niet deskun
dige adviseurs", zegt Miep heel
beslist. „De grote woonkamer,
die we daar Krijgen, ga ik nu
eens helemaal zelf inrichten.
Hoofdzaak daarbij is dat het
gezellig wordt. Overigens
hebben we alles al aange-
Aan de muren niet te
veel rompslomp
Het toekomstige echtpaar de
Reusv. d. Have is niet van
zins een „revolutie" op woning
inrichting-gebied te ontketenen.
TIENDAAGSE „VELDTOCHT"
TREKT OOK DOOR ZEELAND
Donderdag begint er in Nederland een „veldtocht" tegen
verouderde begrippen in de woninginrichting. Een tien
daagse veldtocht zelfs Want van 16 tot en met 25
maart wordt de „1 O-daagse voor de woninginrichting"
gehouden. Eigenlijk gaaf deze „1 O-daagse" minder
tégen veronderde begrippen als wel vóór moderne
opvattingen in de woninginrichting.
Al lang is het verguisde „old finish" in de ban
gedaan, maar iedere binnenhuisarchitect kan ver
tellen, dat duizenden Nederlandse woonkamers veel
meer gezellig, veel meer een mstpnnt, veel prak
tischer, veel meer „eigentijds" kunnen worden.
In verband met deze „10-daagse" hebben we in heel
Zeeland aan verloofde paartjes en pas gehuwden ge
vraagd hoe zij denken over het moderne meubel, over
de inrichting van een woning en hoe zij hun huis gaan
inkleden. Het resultaat van dit vraag en antwoordspel
is op deze en volgende pagina's le vinden.
Wie meer over de woninginrichting wil weten kan
donderdagavond in Middelburg en vrijdagavond
in Goes terecht, waar forumavonden worden gehou
den over dit onderwerp. Aan het forum gaat een
lezing met illustrerende dia's vooraf.
schaft". Op de vraag of hij
bij de keuze ook heeft mee
geholpen, zegt Dick heel la
coniek: „ik ben er bij ge
weest...!" Dick is namelijk
beter op de hoogte met het
meren van Liberty-sehepen
dan met wonmginrichten.
Hoe dan ook, bun keuze is ge
vallen op een bank met twee
clubs, een gezellige eethoek, een
bergmeubel, een apart tafeltje
voor een plant en iets derge
lijks en dat alles op een vaste
vloerbedekking zonder verdere
kleden of kleedjes. De normale
plafond-verlichting („T.L. ver
veelt zo gauw", vindt Dick)
plus een staandeschemerlamp
en wat schemerlampjes naar
behoefte. Zeker geen grote ver
scheidenheid van kleuren en ui
teraard niet te veel rompslomp
aan de muren.
Miep is van mening dat de in
richting van nun woning geen
open monden en uitroepen van
verbazing moet teweegbren
gen. „Vooral niet té modern,
dat kan koud aandoen. En ik
wil het juist een beetje warm
en vooral gezellig inrichten..!"
Uitzoeken maar
Maar zo ongeveer denkt
de nuchtere Cor Dale
bout er wel over. ..Je
zoekt het maar uit"
heeft hij tegen zijn
bruid gezegd, „tot zover
kun je gaan". Dat klinkt
wel erg stoer en verve
lend-zakelijk, maar zc
kwaad heeft de bruide-
gom-van-vandaag het
nu ook weer niet be
doeld.
Misschien voelde hij zich wat
niet op zijn gemak in win
kels, waar het naar twist en
nieuw hout ruikt.
Over de keuze van het meu
bilair heeft het verloofde
paar weinig woorden gehad;
het riioest „modern" zijn.
voor het overige vond Cor al
les goed. En ook mej. Ver-
kaart heeft weinig halsbre
kende toeren gemaakt, voor.
dat zij definitief kon beslis
sen.
Wakend oog
Geen folders, geen boekjes,
niets. Ze stapte de winkel
van een plaatselijke woning
inrichter binnen en deed
haar keuze. Onder het wa
kend oog van haar moeder,
in wier handen de kwali
teitsbeoordeling was gelegd.
„Maar ik heb zelf alles geko
zen" zegt mej. Verkaart. als
ze over dit excursietje
spreekt. „De stoelen cognac
met grijs, de véste vloerbe
dekking blauw.grijs".
Eindelijlk eens een paar zonder
het geijkte, onvermijdelijke
„bankstel'. Een misgreep.
Want mej. Verkaart babbel
de nog: „-Jammer, dat er in
de wagen geen bankstel kan
staan, 'k Had wel iets in 't.
hoofd. Iets in teakhout
en de bekleding leek me an
gora".
Waarom modern
„Waarom koos U modern,
juffrouw Verkaart?"
Wat is eigenlijk modern
Herman A. de Sutter (26) en llva M. I. de Pauw
(21) hebben heel kort geleden liun kennis op het
gebied van woninginrichting in de praktijk kun
nen toepassen. Zij zijn namelijk ruim 4 weken ge
leden om precies te zijn op de 7e februari in
de echt verbonden. Herman en zijn bruid (uit IJ-
zendïjke) hadden het geluk om de nieuwe woning
Nieuwstraat 67 te Oostburg te kunnen betrekken.
Als man het vak heeft hij uiteraard het voor
deel dat hij precies weet welke kleuren al dan niet
bij elkaar passen. „Ik heb het huis zelf geschil
derd en de kleur van de meubelen daarbij aange
past", aldus de jonge lieer des huizes.
'k Moet niets van dat antieke
spul hebben. Van die grote
stoelen. Je moet teveel boe
nen. Ze staan wel gezellig.
Bij oudei-e mensen. Niet bij
jonge. Ik moet ze zelf niet
hebben hoor!"
Mevrouw Verkaart voegt daar
nog aan toe: „Je wilt met je
tijd mee. En van dat boenen
is inderdaad waar".
„Hoe zou U het doen, als U
uw woning eens helemaal
opnieuw mocht inrichten?"
„Een bankstel. Ik zou het wel
weten. Stevig. Niet van dat
dunne, van dat fijne moder
ne. Het; zou degelijk moeten
zijn, niet al te modern, iets
wat niet aan mode onderhe
vig is!"
En op de plagende reactie van
de dochter: „Een bankstel
voor bejaarde mensen
zegt ze: „Maar daarom kun
je het wel netjes willen heb
ben!"
Het behang (twee kleuren)
is gedeeltelijk geel en daar
past het beetje rood van de
stoelen der eethoek aardig
bij. „Een leuke combina
tie", vinden beiden. Ilva's
idee om bij de tweed clubs
een nogal donkerblauwe
bankzitting te nemen, kon
Hermans goedkeuring toch
echt niet weg dragen.
„Dat moest iets lichter
worden, vond hij en het
werd iets lichter. „Wat
bijpassende kleuren be
treft, hebben schilders
een beetje meer fantasie"
aldus de heer de Sutter,
die overigens van me
ning is dat overeenstem
ming over de definitieve
keuze een kwestie is van
het goed toepassen der
spelregels!
Heel gewoon
Dan valt het woord „mo
dern". „Wat is eigenlijk
modern", zegt de jonge
mevrouw de Sutler schou
derophalend. Als men daar
mee bedoeld het aller
nieuwste. dan is het over
één of twee jaar toch ook
niet meer modern. Verder
zal men bij de inrichting
zelf ook steeds blijven zoe
ken naar nieuwe wegen.
Neen, wij hebben heel ge
woon uitgezocht wat in on
ze kamer past en wat wij
zelf leuk en aardig vinden.
En U ziet het resultaat".
Wat nog meer
Het is inderdaad een ge
slaagde combinatie gewor
den, een heel leuk bankstel,
een gezellige eethoek, alles
in bij eikaar passende kleu
ren. Een jabo.vloerbedek-
king zonder meer. „Mis
schien leg ik er later nog
wel eens een kleedje op,
misschien ook niet", zegt
mevrouw de Sntter. „Voor
lopig is het geheel best
□aar onze zin". Wij zouden
er aan kannen toevoegen,
„wat wil een pas getrouwd
stel nog meer?"