Li vond een draak Duitse weersverwachting op lange termijn wint aan betrouwbaarheid Geheimen der verdwenen voflkeren Winnaars Lexington Prijsvraag naar Parijs U doet toch ook mee DONDERDAG 23 APRIL 1959 PRO V l MC l A LR ZEEUWSE COURANT 13 (Advertentie) Zijn vondst leidde tot de ontdekking van een stad onder de gele aarde (X EN SLOT) TEGEN het einde van de vorige eeuw vond de Chinese boer Li een vreemd voorwerp op zijn rijstveld. Hij was bezig met ploegen nabij de Huan rivier toen de ploeg een aantal eigenaardig gevormde stukken been naar boven werkte. Ze waren glad gepolijst en sommige waren bedekt met figuurtjes en te keningen. Li, opgevoed in het bijgeloof van het oude Chi na, stelde meteen maar vast, dat het beenderen waren van draken en, met een fijn ge voel voor de commerciële zij de van de vondst, haastte hij zich naar de plaatselijke apotheker, wie hij de ganse voorraad verkocht. De apotheker maalde de beende ren tot poeder en jarenlang was de drakenmedicijn een gewild ar tikel in Hsiao T'un, vooral als kalmerend middel voor de zenu wen. Hsiao T'un is een onbetekenend plaatsje 300 miji ten zuiden van Peking en het duurde dan ook verscheidene jaren voordat een van deze beenderen per toeval in handen kwam van een antiquair. Dat was in 1S99. Hij won meteen inlichtingen in en kwam daardoor terecht bij boer Li, die, zoals de antiquair tot zijn grote schrik er voer, tijd tekort kwam om de ge vonden beenderen netjes te ont doen van de vreemde opschriften. Want de beste Li begreep wel, dat zelfs een mysterieuze draak geen inscripties op zijn botten liet aanbrengen. En hij had aan de apotheker een veel te beste afne mer om de man teleur Ce stellen. SLEUTEL GELUKKIG was niet de gehe le voorraad tot drakenmedi cijn verwerkt en zodoende waren de deskundigen In staat vast te stellen, dat de inscripties de oudste schriftvorm waren, die men in China kende. Meer nog, deze botten gaven de sleutel tot een tot dan toe onbekende perio de uit de Chinese beschaving. - Ze bevatten de rapporten uit de ar chieven van de Sjang-dynastie. Het schrift op de gepolijste osse- beenderen en het gladde schild van de eens heilige schildpad wa3 3500 jaar oud. Het kostte de ge leerden ongeveer 35 jaar om het schrift te ontcijferen en tot de ontdekking te komen, dat het hier zogenaamde orakelbeenderen be trof, waarop de Sjang-koningin en de waarzeggers hun vragen aan de goden vastlegden. Nog voordat men hun betekenis kende, hadden de botten al een hoge an tiquarische waarde en het be hoefde dan -ook geen verwonde ring te verwekken, dat ze met duizenden werden nagemaakt. Toen de Amerikaanse deskundige dr. H. G. Creel iri Peking een an tiquiteitenwinkeltje binnenstapte, liet men hem rustig nagemaakte exemplaren zien. Hij vertelde de man boos, dat hij zich niet liet bedotten, waarop de Chinees zon der blikken of blozen zei: „O, be doelt meneer werkelijk de echte beenderen. Welnu, die bewaren we achter de winkel. Komt U maar even mee". En zelfs in het Britse Museum bleek mij, dat de echte en ver valste orakelbeenderen door elk aar lagen. Maar goed, er waren desondanks nog duizenden echte beenderen in omloop en hun ontdekking door boer Li is van een niet te omvat ten betekenis geweest. In de eerste plaats omdat zij veel ver telden omtrent de Chinese leef wijze uit dat tijdperk en ten twee de omdat zij aanleiding werden tot de ontgraving van de hoofd stad van dit reeds lang verdwe nen volk. EERSTE BEWIJS TOEN de opgravingen in 1934 begonnen vond men de Grote Stad Sjang precies onder de rijstvelden, waar Li de beenderen had ontdekt. Van de huizen en paleizen, die hier werden blootgelegd, hebben we alle gegevens geput, die we over de oudste Chinese dynastie bezitten. Tot dat tijdstip was de Chinese geschiedenis voor 1122 voor Christus een men geling van legenden en voor oordelen. Sommige geschiedschrijvers hel len over naar de mening, dat het Chinese volk immigreerde uit Egypte of Babyion onder leiding van een mystieke Gele Keizer, maar de moderne archeologie denkt er anders over. Zij heeft voldoende bewijzen vergaard om te kunnen verklaren, dat de Sjangs de voorvaderen van de meeste volkeren in het verre oos ten zijn geweest. Een kwart van het gehele mensdom is uit deze dynastie voortgekomen. Geduren de 500 jaar, te beginnen met 1765 voor Christus, woonden zij in het noorden van China. Hun welvaart dankten zij aan de landbouw, schapen- en runderteelt, de jacht en een weinig handel. Ze bezaten boeken, hadden een tiendaagse week, gebruikten een zeilstenen kompas, pasten in be- Eerkte mate polygamie toe en ge- ruikten schelpen als betaalmid del. Als we de bamboeboeken mogen geloven dan was hun eerste ko ning een voorbeeld van goedheid, die zelfs verbood, dat er op de jacht jegens dieren wreedheden werden begaan. De laatste echter was een losbandig monarch, die geheel onder de betovering stond van een erotisch-sadistische ko ningin. BIJ hun nasporingen ont moetten archeologen vele struikelblokken op hun weg. Ze hadden het meest te leiden onder aanvallen van rondzwervende bandieten en Tsjiang Kai Sjek moest zelfs speciale orders uitvaardigen om het nationale Chinese on derzoekingswerk ongehinderd te kunnen laten voortgaan. Elk uur van de dag hielden gewapende soldaten de wacht bij de Amerikaanse en Chi nese geleerden met hun 300 werklieden. Ondanks alle moeilijkheden von den Carl Bishop, een archeoloog uit Washington en dr. Li Chi, een afgestudeerde van Harvard, de verdwenen hoofdstad van de Sjangs. Ze ontdekten, dat de Chi nezen 3300 jaar geleden hun hui zen van bamboe en hout maakten zoals ze ook nu nog gewend zijn te doen. De opgravingen leerden tevens, dat de oude Chinezen reeds op de hoogte waren van pla nologie en aan de hand van het feit, dat alle huizen op één rooi lijn stonden met de magnetische pool dat ze over een of ander kompas moesten hebben beschikt. Een deel van de stad, dat bedekt was met de resten van vele gebou wen en gebouwtjes wordt be schouwd als het overblijfsel van het koninklijk paleis. In een van de schatkamers vonden de onder zoekers bijna 6000 artikelen van brons, jade, goud en paarlemoer, alsmede "n grote voorraad schelp jes, die destijds als betaalmiddel golden. De gele aarde heeft slechts wei nig losgelaten over de sociale structuur van het koninkrijk, maar er schijnen toch rijksambte naren te zijn geweest, militaire leiders, priesters en WAARZEGGERS HET WAARZEGGEN was een belangrijk on derdeel van hun godsdienst. De Sjangs plachten zich steeds hun toekomst te laten voorspellen door waarzeg- De prijswinnaars v.i.n.r. P. H. BJekendaal, Amsterdam J. Bijleveld, Groningen; L. H. Wölters, Enschede; P. Gouwsioaard, Den Haag; JET. Bosch, Wierden; P. Th. Ceelen, Amsterdam; Mevr. A. W. van Stempfoort- Boers, Arnhem; A. H. F. Smit, Soest. Op de beenderen ontdekte men g figuurtjes en dit leidde tot de ontdekking van de hoofdstad van f§ de Sjang-dynastie. Tobaccos LEXINGTON Schiphol, 21 april i De acht winnaars van de maand maart ïn de grote Lexington prijsvraag vertrokken per speciaal Lexing- ton-vliegtuig naar Parijs. U ziet ze hier voor het vlieg tuig, vóór het vertrek van Schiphol. De acht winnaars van april gaan twee dagen naar. Kopen hagen! Vraag een afdruk van de. publicatie met algemene voorwaarden aan: Lexington - Postbus 305 - Den Haag gers, die in plaats van een kristallen bol een schild van de heilige schildpad gebruik ten, dat glad gewreven werd en waarin vervolgens een ovaalvormige holte werd ge kerfd. Als het orakel een vraag werd ge steld, bracht hij een hete bronzen punt in de opening, waardoor het schild of de bot uiteenspatte. De inscripties, die tevoren op het hei lige voorwerp waren aangebracht gaven dan het antwoord op de vraag. Zo moet iemand eens heb ben gevraagd of het zou gaan re genen en uit de naderhand bijge voegde inscriptie, dat het inder daad droog bleef, mogen we aflei- j den, dat de waarzegger op de vraag ontkennend had geant woord. MAANDELIJKS OVERZICHT UIT FRANKFORT De Sjangs vielen ten offer aan een barbaars volk, de Tsjous, dat in 1123 voor Christus uit het noord westen kwam binnenvallen. Ko ning Tsjou-sin, die toen aan de macht was, is een verdorven on derdrukker van zijn volk geweest en zijn vriendinnetje, mevrouw Ta-ki, was een sadiste, die het volk met vuur liet martelen, vol op genoot van losbandige liederen en obscene dansen en die orgiën hield tussen de met wijn gevulde vijvers van de paleistuinen. Toen de barbaren ten slotte de Sjangs definitief versloegen vluchtte Tsjou-sin naar zijn meest gelief koosde lusthof, trok zijn mooiste kleding aan en pleegde zelfmoord door het gebouw in brand te ste ken. ONTHOOFD DE KONING van de overwin- j naars, die hem had achter- i volgd kwam daar. de roken de puinhopen naderbij, schoot drie pijlen' in het reeds verkoolde lichaam en onthoofde het. Ditzelf de lot overkwam ook Ta-ki en een van de andere vriendinnetjes van j de koning. Maar de Tsjous beseften bijtijds dat ze veel konden leren van het door hen overwonnen volk. Ze be toonden de grootst mogelijke cle mentie met- de familie van de ko ning en bestudeerden intussen naarstig de levenswijze van het volk. Meestal bepaalden de over winnaars zicli ertoe de familiele den van de overwonnen koningen uit te roeien uit vrees voor toe komstige rebellie, doch de Tsjons lieten niet alleen de broer van de koning in leven, doch gaven hem zelfs de macht over een staatje ten zuiden van de Gele Rivier. (Copyright P.Z.C.-A.B.C. press), p Nog niet veel positiefs bekend over de komende zomer (Van onze weerkundige medewerker) Dikwijls wordt zo in april of mei aan de weerkundigen de vraag gesteld wat „men" zoal ran de komende zomer verwacht- Helaas is men met de verwachtingen op lange termijn nog niet zo ver gevorderd dat reeds in het voorjaar met grote zekerheid het karakter van de komende zomer kan worden voorspeld. Toch zijn er enkele landen, waaronder Duitsland, waar men al vele jaren een afdeling heeft die zich speciaal met verwachtingen op lange termijn bez'gbnndt en deze verwachtingen ook verstrekt. Zo ontvangen wij maandelijks uit Duitsland een uitvoerig overzicht met hoogtekaarten, zonnevlekkencijfers en tal van andere vergelijkingen enz. afkomstig van de Duitse weerdienst in Frankfort die maandelijks een overzicht uitgeeft van „Die Grossewetterlagen Mitteleuropas". De maandvoorspelling die reeds op de eerste dag van de maand weerstations wordt toegezon- lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll de helft van de maand aan de abon nees zodat het niet mogelijk is deze voorspellingen reeds aan het begin van de maand te publiceren. Het is met deze voorspellingen nog niet zo dat de mate van zekerheid overeenkomt met de dagelijkse weersverwachting van De Bilt, die voor ons land een gemiddelde zeker heid van 85 geeft. Toch menen wij uit de nabeschou wing van de Duitse voorspellingen in 1958 een vooruitgang te kunnen be speuren. Ook wij hebben de uitkom sten gecontroleerd en hoewel het ge middelde weertype tussen West- Duitsland en Nederland wel eens eni ge verschillen te zien geeft; komen deze in grote trekken, althans wat het temperatuurverloop betreft, sterk overeen. Men heeft in Duitsland de ware gemeten cijfers van de tempe ratuur van elke maand in 1958 kri tisch vergeleken met de gedane voor spelling en zo kwam men t.ot een betrouwbaarheid van 74.1 hetgeen wij zeker niet slecht mogen noemen. Hierna laten wij de maandelijkse uitkomsten volgen, 100 betekent dat de voorspelling geheel is uitge komen, 0 dat er niets van klopte. Januari 77 februari 90, maart 0, april 100, mei 25, juni 96, juli 55, augustus 65, september 100, oktober 96, november 85, december 100. Hieruit kan worden opgemaakt dat alleen de maart-, mei- en juli-voor- spelling teleurstellend was. Van maart klopte niets want- men meende aanwijzingen voor een te warme len temaand te hebben en de maand werd ruim twee graden konder dan normaal, evenals in ons land, met veel vorst- en sneeuwdagen. Maar de voorspellingen van februari, april, juni, september, oktober en de cember waren zeer goed. Het geven van een temperatuurvoor- spelling gaat beter dan een neerslag voorspelling want deze kwam in 1958 slechts voor 60.5 uit. Deze voorspellingen worden geheel langs wetenschappelijke weg verkre gen. Men werkt ook met vergelijkin gen en meent zodoende bepaalde sy stemen te vinden. Ook in de naaste toekomst zullen deze voorspellingen nog teleurstellingen blijven geven maar, en dat is hoopvol, er is voor uitgang te bespeuren. Na zonnevlekkenmaximum Wat de voorspelling van deze lente en de komende zomer betreft hebben wij nog niet veel positiefs kunnen le zen. Wel dat kon worden vastgesteld dat omstreeks oktober 1957 het elfjarige zonnevlekkenmaximum heeft plaats gehad De vlekkenactiviteit bleef ook in 1958 nog vrij groot op de zon maar is nu weer aan het afnemen. Dit betekent dat wij in de komende zomer bijna twee jaar na een zon nevlekkenmaximum leven. Sinds 1788 waren alle lentes twee jaar na zo'n maximum in Duitsland te nat, voor al de meimaand en de zomers droog. In 1939 en 1949 was dit ook in ons land het geval. Toch zou het voorbarig zïju om op grond van deze vergelijkingen (en dat heb ben de Duitse meteorologen ook nog niet gedaan) reeds nu al een mooie droge en meestal ook vrij warme zomer aan te kondigen- Wanneer zich echter de beschreven ontwikkeling, zoals meestal dus twee jaar né. een vlekkenmaximum voor komt, zon voordoen, dan... ja dan ma ken wij eindelijk eens weer een goe de kans op een mooie zomer. Maar- vertel nu nog niet aan een ieder die het horen wil dat dit al met zeker heid is voorspeld, want daarvan is ons althans niets bekend. De bevolking van het dorpje Cade-Nabbia (Noord-Italië) had reuze schik in 't aparte hoedje, dat bonds-kanselier Adenauer tijdens de wan deling droeg. Dr. Adenauer houdt een vakantie.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1959 | | pagina 13