..LEZERS SCHRIJVEN.. Zeeuwse jongen was eregast van jachtvliegers op basis Volkel ONS GELD OVER DERTIG JAAR SLECHTS DE HELFT WAARD? VERLIES- EN WINSTREKENING NEDERLANDSE CULTUURGROND WOENSDAG 27 JUNI 1956 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 7 PRIVÉ LUCHTVAARTSHOW BOVEN BRABANT Klaas Zachariasse uit Goes maakte kennis met moderne luchtmacht (Van een speciale verslaggever) Een zestienjarige leerling van het Chr. Lyceum voor Zeeland te Goes, Klaas Zachariasse, heeft gisteren als ere-gast van de Koninklijke Lucht macht het werken en vliegen op de basis Volkel bij Eindhoven van dichtbij gadegeslagen. Voor hem alleen vloog een hypermoderne Thunderstreak- straaljager enkele malen op maximum snelheid laag over de startbaan, klom een Canberra-straalbommenwerper van de R.A.F. stijl tot duizeling wekkende hoogte en werd een georganiseerde brand, een laaiende vuurzee van ongeveer iOOO liter benzine en kerosine, in vüfendertig seconden ge blust. En om deze dag nog onvergeteiyirer te maken: een gratis retour Goes- Volkel per helikopter met een tussenlanding in Gilze-Rijen. kolonel D. Berlijn, de commandant yan het 313e squadron, majoor P. Benjamins, zijn plaatsvervanger, ka pitein S. Sjoerdsma en de kapitein G. B. B. Pladet. Na een hartelijk wel komstwoord van kolonel Berlijn, dat door dr. Barends beantwoord werd de twee mannen bleken oude strijd makkers te zgn bezichtigde men gevolgd door een legertje pers- en ra diomensen, de basis. Volkel is een operationeel vliegveld en het was er dan ook een voortdu rend komen en gaan van allerlei toestellen, die de ene landing na de andere maakten. Op de grond taxieden de moderne straaljagers luid gierend naar de startbaan, ter- Dat was allemaal het gevolg van het feit, dat Klaas enkele maanden ge leden een nationale wedstrijd in vlieg tuigherkenning heeft gewonnen en dat een Zeeuwse piloot, de kapitein vlieger G. B. B. Pladet uit Westdorpe dit in een krant las. „Ha" dacht de kapitein Pladet, „een Zeeuwse jongen, die alle profs de baas is, daar moeten wij iets aan doen". Hij pleegde overleg met zijn collega's van het 313e squadron jachtvliegers en gezamenlijk begonnen de mannen zoals men dat in militaire kringen noemt te „ritselen". Het resultaat hiervan was, dat dinsdagmorgen om streeks negen uur de luitenant-vlieger W. van Houtert een Hiller-helikopter op het gemeentelijk sportterrein te Goes neerzette om Klaas Zachariasse en zijn rector/mentor, dr. D. Barends zelf een oud-oorlogsvlieger in luchtmachtstijl naar de vliegbasis Volkel over te brengen. Het landinj met rood- kend en een groot leerlingen van het christelijk lyceum had zich langs het veld opgesteld om Klaas uitgeleide te doen. Toen de heli kopter landde kregen Klaas en de rector een plaatsje aan weerszijden van de piloot en nagewuifd door schoolvrienden en -vriendinnetjes ver trok het kleine gezelschap voor een tocht over het Brabantse landschap naar Volkel. Na een tussenlanding op Gilze-Rijen om brandstof te laden ar riveerde de „wentelwiek" even over elf uur op Volkel. Het gezelschap werd verwelkomd door de commandant van de basis, de Koningin Elizabeth II van Engeland overhandigt haar gemaal, de hertog van Edinburgh, de polotrofee, die hij met zijn ploeg „Windsor Park" ver wierf na de strijd tegen ,J?riar Park". wijl in de stralend-bleuwe lucht verschillende toestellen staaltjes formatievliegen toonden. Tijdens een bezoek aan de barakken van 313 werden de Zeeuwen aan de vliegers voorgesteld en na een ge meenschappelijke lunch inspecteerden zij achtereenvolgens de briefingroom, waar de vliegers ingelicht worden over het weer, de opgegeven doelen en de te verwachten vijand; de verkeers toren, die het landen en starten van de toestellen regelt; de G.C.A.-radar, waarmee men bij slecht zicht de vlieg tuigen tot op enkele meters boven de baan „praat"; de brandweer, die met grote schuimblussers in recordtijd de felste benzinebranden kan blussen en de linktrainer waarin de vliegers op instrumenten leren vliegen. Tijdens het bezoek op de verkeers toren verrichtten énkele vliegtuigen van de Nederlandse en de Britse luchtmacht ter demonstratie enkele stunts, zoals op topsnelheid vliegen op slechts enkele meters langs de toren en een stijle klim maken zonder „aan loop". Na een warme maaltijd namen dr. Barendsc en Klaas Zachariasse af scheid van hun gastheren om de te rugtocht, weer per Hiller, te aanvaar den. „Het was een prachtige dag" al dus Klaas, bedeesd, maar enthousiast. Op de vraag of hij nu ook voor de luchtmacht gewonnen was en of hij vlieger wilde worden, antwoordde hij voorzichtig: „Dat weet ik nog niet, eerst nog twee jaar naar school. DE KOOPKRACHT VAN DE GULDEN Produktievergroting niet evenredig aan loonsverhogingen (Door onze economische medewerker) Minister Van de Kieft heeft kortgeleden ongetwijfeld op heel wat zere tenen getrapt toen hij op een vergadering van partijgenoten- werkgevers zei, dat de gulden in de komende dertig jaar met de helft in waarde zou dalen. Want in feite betekent deze voor een minister van financiën zo merkwaardige uitspraak dat ons prijsniveau over enkele tientallen jaren verdubbeld zal zijn. De ervaringen uit het verleden geven inderdaad voedsel aan de idee, dat wij ons met de koopkracht van de gulden nogal eens op glad ijs bevinden. Alleen al sedert 1939 toch zijn de kosten van levens onderhoud bijna 3 maal zo hoog géworden en is de koopkracht van de gulden bijaldien tot bijna 1/3 van de gulden van 1939 gedaald. Slechts de laatste paar jaar zijn de kosten van levensonderhoud be hoorlijk stabiel gebleven, ook al is er de allerlaatste tijd een tendens dat zij weer oplopen. Operatie Keesje Versluis twijfelachtig De Zweedse professor Olivecrona is na zijn onderzoek tot de conclusie gekomen, dat ernstig moet worden getwijfeld aan de mogelijkheden van een operatie van Keesje Versluis, 't tienjarige Sliedrechtse jongetje, dat dank zrj een inzamelingsactie, die vanuit Sliedrecht was georganiseerd, onder behandeling van de Zweedse chirurg kon worden gesteld. Het comité „Keesje Versluis" heeft verzocht verder geen nieuwe actie te ondernemen, doch alleen reeds inge zamelde gelden af te dragen ter af wikkeling van de noodzakelijk ge maakte kosten. De woorden van de minister dra- fen echter het grote gevaar in zich, at zij de inflatïementaliteit verster ken, het geloof bij velen dat de prij zen nog verder gaan stijgen. Het is heus met voor niets dat in het pas verschenen verslag van de Bank voor Internationale Betalingen te Bazel vooral gewezen wordt op de nood zaak om juist aan deze mentaliteit een eind te maken. Want als wij het als vanzelfspre kend gaan beschouwen, dat de prij zen voortdurend blijven stijgen en de gulden steeds minder waard wordt, dan wordt tegelijkertijd ook de bijl gelegd aan de wortels van het spa ren. Wij hebben die invloed op de spaarlust zeer goed 5 6 jaren ge leden kunnen waarnemen. Toen in •1950 en 1951 het vertrouwen in de gulden klein was, waren de terug betalingen bij de spaarbanken froter dan de inleggingen. En pas g het stijgen van het vertrouwen in de gulden steeg ook de spaar lust weer. Ideaal voor spaarders maar ook voor spaarbanken en andere instel lingen, die spaargelden aantrekken, zou natuurlijk een gulden met stabie le waarde zgn. Dit blijkt echter een utopie te zijn, waarin met onze mi nister van financiën vele economen niet geloven. In een tgd van hoogconjunctuur zullen de prijzen namelijk geleidelijk aan oplopen, is er wat men tegen woordig wel noemt een kruipende in flatie, terwijl alleen in een tijd van depressie de prijzen behoorlijk dalen en de koopkracht van de gulden stijgt, zoals de dertiger jaren hebben bewezen. Niemand wil uiteraard meer terug naar zo'n crisistijd. Het is zelfs hele maal niet zeker dat die beslist na de huidige hoogconjunctuur moet ko men. Liever spreekt men tegenwoor dig van de conjunctuur als van een lift, die tijdens haar tocht naar bo ven thans alleen maar is blgven hangen. ongetwijfeld te wijten (of moeten wjj zeggen te danken aan het ingrjjpen van de autoriteiten in vele landen, die vonden dat die lift veel te snel aan het stijgen was. Zij hebben toen door een verhoging van de renteta rieven en door een bemoeilijking van de kredietverstrekking in verschil lende gevallen de vaart er uit weten te halen. Wij geloven dat het gevaar dat het mes er bij ons te diep in is gegaan, nog niet al te groot is. De op inflatie gerichte tendensen zijn daarvoor nog le sterk, waarbij wij in het bijzonder aan de loonsverhogingen vah thans en van die in het niet verre verschiet denken, juist omdat die loonsverho gingen nog steeds niet gepaard gaan met een overeenkomstige stijging van de arbeidsproduktiviteit. Het blijft voor ons dan ook een vraagpunt of de minister van Econo mische Zaken er ook in de toekomst in zal slagen het prijsniveau te stabi liseren, mede omdat hij o m. de groothandelsprijzen niet in de hand heeft. Het zou voor de hand liggen dat in een tijd dat de conjunctuurlift blijft hangen, de prijzen en de kosten van levensonderhoud zich niet noe menswaard bewegen. Zij dalen pas in een uitgesproken periode van de flatie, die juist kenmerkend is voor een terugslag. Zij gaan weer stijgen als de lift omhoog schiet, waaruit voortvloeit dat het ideaal van een zeer rustige, stijgende welvaart, gepaard gaande met een stabiel prijsniveau en een stabiele koopkracht van de gulden moeilijk te verwezenlijken zal zijn. Glunderend landde gisteravond even over achten de zestienjarige Klaas Zachariasse per Hiller-helikopter op het gemeentelijk sportterrein in Goes. Met de rector van het christelijk ly ceum voor Zeeland, dr. D. Barends, was hij de gast geweest van de jacht vliegers op de operationele basis Vol kel. De luitenant-vlieger W. van Hou ten bracht hen beiden in luchtmacht- stijl 's-avonds weer even thuis. (Foto P.Z.C.) Opleving in Amerikaanse auto-industrie Vakbonden niet optimistisch Volgens een woordvoerder van het Amerikaans-i departement van arbeid woiden er steeds meer ontslagen ar beiders van de Amerikaanse auto-in dustrie teruggeroepen, al zijn nog steeds ongeveer 200 000 van de in totaal meer dan 700.000 arbeiders zonder werk. Sedert he» begin van deze maand zijn er echiei ongeveer 11.000 arbei ders meer 'eruggenomen dan ontsla gen Men heeft dar. ook de indruk, dat de Amerikaanse auto-industrie, die aan de rand van een ernstige inzinking is geweest, haar evenwicht heeft her wonnen. De autome;.tschappijen zijn over het algemeen optimistisch gestemd als ge volg van ber.chten van de handelaars, dat het Amerikaanse publiek eindelijk weer normaal auto's gaat kopen. De verwachting .s, dat het verzet van de kopers gehe- zal worden overwonnen, wanneer eenmaal de modellen 1957 aan de markt komen, hetgeen over 3 4 maanden het geval zal zijn. De vakbonden zijn echter van me ning, dat er nog te veel ongunstige factoren zijn om een werkelijk belang rijke verbetering van de afzet te kun nen verwachten. Zij vestigen er de aandacht np. dat de produktie nog steeds lager is dan verleden jaar, ter wijl zij voorts verwachten, dat de on verkochte voorraad van ruim 800.000 auto's een deprimerende invloed zal hebben op de verkoop der nieuwe mo dellen. LAND AANWINST HARDE NOODZAAK Zeeland steekt gunstig af Cultuurgrond is een kostbaar Iets. Zeker In een land als het onze; het dichtstbevolkte land ter wereld. Wjj zijn daarvan zo zeer overtuigd, dat we er enorme bedragen voor over hebben om nieuwe cultuurgrond te winnen uit water en van onherbergzaam gebied bruikbaar land te maken. Het is echter goed tegenover deze landwinning, welke de rechtgeaarde Nederlander met trcts vervuld, ook eens de keerzijde van de medaille te stellen; het belangrgk cultunrgrondvcrlies, als gevolg van woningbouw, In dustrievestiging, aanleg van wegen, sportvelden enz., zo schrijft „De Land- bode". Als we over een en ander de cyfers van het CBS zien (in de Maandsta- tistiek van de Landbouw) dan bLykt, dat 1955 een voor de land- en tuinbouw onvoordelig jaar Is geweest. De oppervlakte cultuurgrond die ln 1955 n.l. voor het agrarisch grondgebruik verloren ging bedroeg een kleine 4800 ha. Tegenover dit verlies aan cultuur grond stond in 1955 een winst aan nieuwe cultuurgrond van bijna 2500 ha. Het wü zeggen, dat vorig jaar in ons land tweemaal zoveel cultuur grond moest worden prijsgegeven, als aan landaanwinst werd geboekt. Inderdaad een bedenkelijk verschijn sel dat zeker de aandacht verdient. De cijfers wijzen verder uit, dat in dë jarén 1951 tot en met 1955 in Ne derland een kleine 20.000 ha cultuur grond aan het agrarisch grondgebruik onttrokken werden. Dat is een opper vlakte groter dan de winst van een hele Wieringermeer, ofwel een halve Noordoostpolder. In deze 5 jaren werd ongeveer 21.000 ha aan cultuurgrond gewon nen, wat dus zeggen wil dat in deze periode het grondverlies en de grond- winst elkander vrijwel Ln evenwicht hielden. Hier zgn de cgfers over het aantal hectares dat in de jaren 1951 t.e.m. 1955 in de verschillende provin cies werd gewonnen en verloren winst verlies Groningen 517 924 Friesland 1423 850 Drente 6613 866 Overrjsel 4085 2634 Gelderland 851 1824 Utrecht 288 849 Noord-Holland 100 2612 Zuid-Holland 414 3406 Zeeland 1047 398 Brabant 3476 2329 Limburg 2379 1777 Een paar kanttekeningen nog daar bij. En dan stellen we op de eerste plaats vast, dat men de op gave van de landaanwinning ln Ne derland niet anders dan een harde noodzaak noemen mag. Degenen die misschien geneigd zjjn in de landaan winning een alleen maar agrarisch belang te zien, mogen bedenken, dat het er met ons land nationaal bezien somber voor zou staan, als het cul- tuurgrondverlies niet op een of ande re wijze kon worden gecompenseerd. Vervolgens moge deze ontwikke ling on3 nog eens vermanen met de cultuurgrond zuinig en met de nodige ernst om te springen. We zullen de laatsten zgn om te ontkennen dat ook woningbouw dringend nodig is, dat industrievestiging een levenszaak is voor ons groeiend volk dat in deze tijd van toenemend verkeer het we gennet daarbij moet worden aange past, dat er voor de bevolking in gro te wooncentra recreatie wenselijk 13 in de vorm van sportvelden enz., aldus „De Landbode". Kerkdienst uit Amersfoort voor de televisie Op 1 juli wu het Ikor een televisie uitzending verzorgen van een kerk dienst te S'averdcn. Deze uitzending kan echter om technische redenen niet doorgaan. In plaats daarvan wordt nu van 17 tot 18 uur een dienst uit Amers foort uitgezonden. Kwakzalverij In een Zeeuws advertentieblad ver scheen d.d. 1 september 1955 een vry uitvoerig en sensationeel artikel, ge wijd aan de toevallige uitvinding van de „Bouée Antitartre", een apparaat je, dat genezing zou brengen voor reumatieklijders, terwijl aan het eind van dit bericht werd gezegd, dat er spoedig een uiteenzetting zou volgen in een medisch tijdschrift, en dat het „ministerie van volksgezondheid te Parijs" de „brandende vraag" aan gaande deze zaak in onderzoek had genomen. Voorts werden naam en adres van de importerende firma (Mulimex Agenaies te Den Haag) vermeld. Gedurende een half jaar daarna heb ik in bedoeld blad uitgezien naar nadere mededelingen omtrent deze kwestie, doch zonder resultaat. Daar om verzocht ik toen de redactie in een „ingezonden stuk", of zij kon me dedelen, wat de uitspraak van het Franse ministerie was geweest en in welk medisch tijdschrift de aange kondigde uiteenzetting was versche nen. Mijn „ingezonden" werd niet opge nomen. Wel ontving ik van de redac tie een schrijven, waarin zij o.a. me dedeelde, op 24 november 1955 nog een advertentie, waarin bedoeld ar tikel werd aangeboden, te hebben ge plaatst. En nu geef ik letterlijk weer, wat de redactie zelf hieraan toevoeg de: „Prompt enige dagen later werden wjj opgeheld door een Amsterdams medisch advies-bureau, met het ver zoek, dit soort annonces niet meer te willen opnemen, daar de uitwerking van de apparaten nihil was en dns de kopers er door werden gedupeerd". Tenslotte verzekerde de redactie dat zn niettegenstaande het scha- depostje verdere plaatsing van de ze advertenties had gestopt. Hoewel ik van mening was, dat na plaatsing van gesignaleerd arti kel een waarschuwing aan haar lezers een morele plicht zou zijn ge weest, heb ik met dit antwoord ge noeo-en genomen. Tot mijn niet geringe verbazing verscheen echter in het laatste num mer (21 juni) van meergenoemd ad vertentieblad een grote advertentie, waarin het gewraakte apparaat op nieuw wordt aangeprezen. Waar het mij bovendien bekend is, dat het. „Maandblad tegen kwakzal verij" in een uitvoerig artikel tegen dit instrument als volkomen waarde loos heeft gewaarschuwd, meen ik, nu de redactie van dit advertentie blad tegen beter weten in er mee doorgaat haar lezers te misleiden, dat net meer dan tijd wordt, langs deze weg publiciteit aan deze zaak te geven. U, mijnheer de redacteur, zeg ik dank voor de welwillende opname van dit schryven. P. H. MEERHOLZ Vlissingen, 23 juni 1956 Zeeland, let op uw saeck! Met grote belangstelling heb ik dezer dagen in de pers gelezen, dat de pas gekozen Zeeuwse Fruitkonin- gin in gezelschap van twee „hofda mes" en een gevolg van twintig an dere Zeeuwse schonen allen ver sierd met onze elegante gewestelijke klederdracht 'n goodwill-reis naar het buitenland gaat maken. Alle lof verdient dit werkelijk originele plan. Mag ik echter een waarschuwend woord laten horen, voordat wij even tueel een groep als boerinnen ver momde jongedames op de argeloze buitenlanders loslaten Ik ben misschien voorbarig met deze waarschuwing, omdat het mij niet bekend is of de dames in kwes tie tot de boerenstand behoren en dus van huis Uit gewend zijn de Zeeuwse dracht te dragen. Want nie mand, toch, dan een dochter van het platteland kan met recht en gratie zich met deze dracht tooien. Alom in den lande zien -rij in het zomersei zoen de treurige schertsfiguren, die zich om de vreemdelins •- om ande re redenen optuigen als vertegen woordigster van de een of andere plaats, streek of provincie Het re sultaat zou grappig kunnen zijn, ware het niet zo in-treuri°\ Dit heb ben wij onlangs kunnen meemaken bij de onthulling van het Monument op de Dam in 's lands hoofdstad, toen als mede-afgevaardigde van Zeeland in de stoet meeliep een Walchers boerinnetje, dat waarschijnlijk voor 't eerst van haar leven het Walcherse kostuum had aangetrokken. Het re sultaat was dan ook wel te merken. Bij deze en dergelijke gelegenheden speelt de ambitie vaok een overwe gende rol, met als gevolg, dat men een karikatuur van 't prototype ziet, dat slechts thuishoort op de planken van een Amerikaanse vaudeville. Ik vraag mij dan ook in gemoede af, of het werkelijk zo moeilijk is om een echt frisse, gezonde, blozende boerin bereid te vinden haar provin cie te vertegenwoordigen in plaats van een mager, melkwit stads juffer tje in kennelijk niet bij haar passen de klederdracht, met gepermanent haar, gelakte nagels, platgedrukte, scheefzittende muts en tot overmaat van ramp ook nog behangen met burgersieraden Ook al trekken vele centra van vreemdelingenverkeer zich hiervan niets aan, laat ons Zeeuwen er toch voor waken, dat het dragen van ons prachtige nationale kostuum niet tot een schertsvertoning wordt. Dirk L. Broeder. Nyenrode, Breukelen. Radio-ontvangst Zo nu en dan verschijnen in uw blad artikelen over de televisietoren te Goes. De ene keer zijn deze be richten wat pessimistisch ten op zichte van de douw, de andere keer ziet het er naar uit, dat de toren nog dit jaar zal kunnen worden afge bouwd en zelfs kort daarna in ge bruik zal kunnen worden genomen. Wat velen in Zeeland echter nog meer interesseert dan de televisie, is of tegelijk daarmee ook F.M.-zenders op de toren zullen worden geplaatst Bijna iedereen, die de laatste jaren een nieuw radiotoestel heeft gekocht, is daardoor in het bezit gekomen van de F.M. 3-meter band, doch daarop is hier in Zeeland weinig te beluiste ren, Zelfs met 'n F.M. dipool anten ne op het dak zijn de ontvangstmo gelijkheden klein, daar de stations die men daarmee bereiken kan te ver verwijderd zgn (Engeland of Duits land) en dan nog zeer wisselvallig doorkomen, vaak vermengd met ruis en storingen. F.M. zal alleen dan mooi kunnen zijn, indien men binnen een straal van 60 km. (in sommige gevallen meer) woont. Ik meen namens vele luisteraars de vraag te mogen stellen: Wordt te gelijk met de televisie ook de F.M.- band in bedrijf gesteld voor het uit zenden van de beide Hilversumse programma's? Het is namelijk mo menteel zo, dat de F.M. een zeer groot gedeelte van de bevolking kan bereiken met kwaliteitsmuziek, daar practisch iedereen thans de F.M.- band op zijn toestel heeft, terwijl daarentegen nog altijd door een veel kleinere groep der bevolking televi sie zal worden aanschouwd. Ik spreek daarom de hoop uit, dat de liefhebbers van kwaliteitsont vangst niet zullen worden vergeten en niet ten achter zullen worden ge steld bij de televisiekijkers. Goes Een radioluisteraar Noot van de redactie: Naar men ons van bevoegde zijde mededeelde, wordt de plaatsing van een F.M.- zender op ae televisietoren te Goes wel overwogen, doch een beslissing hierover is nog niet genomen. Vakantie-perikelen in uw blad van enige dagen gele den schrijft de redacteur van de Kantlijn over de lange vakanties bij het onderwijs in Nederland. In uw blad van 23 juni wordt hierop op sar castische wijze van antwoord gediend door enige leraren. Dit geeft mij aan leiding om de pen op te nemen. Allereerst wil ik zeggen, dat ik er ten volle van overtuigd ben dat het ambt van leraar niet gemakkelijk is en hoge eisen stelt aan het zenuw gestel. Ik vind echter wèl, dat de leraren teveel suggereren dat dit speciaal met hun ambt het geval is. Er zijn 'n heleboel functies die veel van ie mands zenuwen eisen. Wat denkt U bijvoorbeeld van een buschauffeur In druk stadsverkeer, functies bij de po litie, een arts, een chef in een groot bedrijf enz. enz. Mijn eigen beroep heb ik niet genoemd om geheel on partijdig tc blijven. Al de hier ge noemde mensen zullen ook hun va kantie broodnodig hebben, net zo foed als de leraren. Ik ben het vol- omen eens met de redacteur van uw blad, dat een vakantie van bijvoor beeld 7 weken in de zomer te lang is en niet meer past in deze tijd. Naar mijn mening is 4 weken vol doende. De leraren en de leerlingen kunnen dan heerlijk uitrusten en be hoeven er geen baantje bij te zoeken. Een ambtenaar met vier weken vakanie in het jaar waarmee hij tevreden is. Schildpad I Meneer de redacteur, Dezer dagen las ik in uw blad iets over de vqndst van een schildpad in Kapelle. Nu wil ik U het volgende on der de aandacht brengen (ae schild pad moet dan 17 a 18 jaar oud zgn). Wij woonden in Vlissingen en in 1938 kochten wij voor de kinderen een schildpad. Bij het uitbreken van de oorlog hadden wij niet langer de be schikking over een tuin en gedurende één jaar vertoefde het dier in Middel burg. Een jaar later verhuisden we naar Hoedelcenskerke. Wij hadden daar weer een tuin en de schildpad, Gerrit genaamd, ging mee. Tijdens het landingsoffensief op 26 oktober 1944 sloeg een granaat in ons huis. Ook in de tuin kwam een granaat tot ontploffing en er ontstond een grote kuil. De schildpad hebben wij nadien nooit meer gezien. Zou het mogelgk zijn, dat het dier toch ln leven is ge bleven Wellicht is het gevonden exemplaar „onze" Gerrit. We hebben hem nooit gemerkt, maar misschien zouden wij hem nog herkennen. Gaar ne wi] ik iets over deze schildpad ver nemen Mevrouw -J. van Weele-Kerkhove. Ambrosius Bosschaertstraat 6 Vlissingen. Schildpad II Mijne heren, Naar aanleiding van een bericht in de P.Z.C. betreffende een schildpad, deel ik-U mee, dat bij mijn kleinzoon, die reeds vier jaar in Australië ver toeft, ongeveer twee jaar voor zijn vertrek eèn schildpad is weggelopen. Dat is dus al zes jaar geleden. Wij hebben overal gezocht maar hem nooit terug kunnen vinden. De be schrijving van de gevonden schildpad komt vrijwel overeen met die van net bewuste exemplaar. Of hij in zes jaar de afstand van Vlissingen naar Kapel le heeft kunnen afleggen, is een vraag die ik ter beantwoording aan U 'er- laat. Vlissingen. H. Meijer. Zeeuwse dracht Gachte redactie In mijn onlangs ingezonden schrij ven: „Zo is Zeeland niet", wees ik er op, dat men de Zeeuwse dracht niet moet demonstreren door verklede personen. Daartoe gaf de Zeeuwse aankleding van twee meisjes, die een urn hielpen aandragen bij de onthulling van het vrijheidsmonu ment te Amsterdam aanleiding. Het in z.g. Walchers kostuum ge klede meisje was meer een bespot ting dan een demonstratie dezer kle ding. Daar het andere meisje de katho lieke Zuidbevelandse dracht aan had, was het door de neerhangende muts niet goed te zien, hoe haar de hoofdtooi stond. Ook hield zij haar hoofd wat op zij. Ik heb later gehoord, dat moeite, noch kosten gespaard zijn om zo goed mogelijk de dracht te doen be naderen, hetgeen blijkens een ande re foto vrij goed gelukt is. Maar het doel van mijn Ingezon den schrijven is hetzelfde gebleven n.l.: Geen demonstratie van de Zeeuwse dracht door mannen of vrouwén, die haar in het dagelijks leven niet dragen of nooit gedragen hebben. Dan is het meestal een mis lukking. Daarom nogmaals: Zo is Zeeland niet. R. B. J. d, Ui

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1956 | | pagina 7