KA PP/F EN DE WIMPEL
c
smaken:
DEEL VAN ZIEKENFONDSPREMIES
ZOU HET RIJK KUNNEN BETALEN
Ja!
Shagretta
smaakt beter
dan shag!
Hector McNeil overleden.
IMI11
ÏÏlc7m£&m'j
OUDE SKELETTEN LAGEN TIEN
JAAR ONDER OORLOGSPUIN
Personenauto te water bij
pCSCilïJIS"
A. WILKING
D
éjoniïen boeien
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DONDERDAG 13 OCTOBER 1955
MOTIE VAN MIDDENSTANDERS
Maatregelen gevraagd voor
vrijwillig verzekerden,
Het Nederlands Verbond van Mid
denstandsverenigingen heeft Woens
dag in Utrecht een vak- en stands-
raadvergadering gehouden, waarin
een resolutie over het kartelwezen
Virginia
American
Half aumar
Zwaar
Geen wonderShagretta is
zo rijp-dank zij de natuur*
gefermenteerd^ tabak, die
bij het Clark Procédé EQ 7
wordt verwerkt Koop en
rook een pakje Shagretta
en vergelijk het met shag
Smaakt ook
beter in de ptfp
en een motie over de verhoging van
de ziekenfondspremies werden aan-
genoment In de ook aan de regering
ter kennis gebrachte motie spreekt
het Verbond de ernstige vrees uit, dat
iedere verdere verhoging van de con
tributie voor de vrywifilg verzeker
den bh de ziekenfondsen velen tot
uittreden uit de ziekenfondsen zal
noodzaken. Het doet een beroep op
de regering, maatregelen te treffen
om dit te voorkomen, door hetzy de
subsidie aan de ziekenfondsen belang
rijk te verhogen, hetzij door het in
voeren van een noodmaatregel, waar
door de vrijwillig verzekerden in de
gelegenheid worden gesteld op de
zelfde wijze lid te worden van een
ziekenfonds als de verplicht verze
kerden, waarbij het deel der premie
dat voor de verplicht verzekerden
door het bedrijfsleven wordt betaald,
voor de vrijwillig verzekerden door
het Rijk zal worden voldaan.
Kartels
In de resolutie over het kartelwe
zen wordt erkend, dat een meer ge
ordende economie voor de gemeen
schap als geheel grote voordelen kan
brengen, aat bedrijfsregelingen ove
rigens dikwijls noodzakelijk zijn,
maar dat een regeling van de econo
mische mededinging eveneens nood
zakelijk is.
Het Nederlands Verbond van Mid
denstandsverenigingen verwacht ech
ter van de regering dat by de beoor
deling van ae mededingingsregeling
rekening zal worden gehouden met
de belangen van het bedrijfsleven en
met de, ook voor het bedrijfsleven
noodzakelijke, rechtszekerheid en
acht het om die reden noodzakelijk
dat In het ontwerp van wet „rege
len omtrent de economische mede
dinging" alsnog de mogelijkheid van
beroep op een onafhankelyk college,
dat op bepaalde rechtsgronden de be
slissingen van de minister zal kun
nen toetsen, wordt opgenomen.
Voorts is het verbond van mening,
dat een kartelwetgeving welke waar
borgen biedt voor het algemeen be
lang en tevens de gemeenschap doet
delen in de voordelen van economi
sche samenwerking, voor het bedrijfs
leven een belangrijke bijdrage kan
vormen tot de onmisbare economi
sche ordening waarin de gezindheid
van de individuele ondernemer om zo
doelmatig mogelijk te werken wordt
gestimuleerd en o.a. door het opstel
len van calculatieschema's een ge
zonde concurrentie wordt bevorderd.
Het verbond ziet tevens in de ver
dere ontwikkeling van de publiek
rechtelijke bedrijfsorganisatie een be
langrijk middel om tot een goede
marktordening en regeling van de
mededinging te komen en roept het
bedrijfsleven op deze ontwikkeling
mogelijk te bevorderen.
Op de leeftijd van 48 jaar is Woens
dag te New York overleden bet Brit
se JLagerhuislid voor de Labourpartj]
en ex-minister van staat Hector
McNeil.
McNeil had, op weg van Engeland
naar New York met het passagiers
schip „Queen Mary", een hersenbloe
ding gekregen en werd bij aankomst
New York, negen dagen geleden,
onmiddellijk opgenomen in het „Co
lumbia Presbyterian Medical Centre"
aldaar. Zijn echtgenote begaf zich op
4 October per vliegtuig naar New
York om zich bij hem te voegen.
McNeil was Europees vertegen
woordiger voor de „Encyclopaedia
Britannica" en had zich voor zaken
naar New York begeven.
McNeil was één van de felste anti
communisten van de Labourpartij.
Geboren in 1907 als zoon van een
Schotse scheepsbouwer, begaf Hector
McNeil zich in de politiek na een kor
te journalistieke carrière. Bij de vor
ming van de Labourregering in 1945
werd hij benoemd tot onderminister
voor buitenlandse zaken en een jaar
later werd hij minister van staat.
Deze laatste functie behield hy tot
1950, toen hij staatssecretaris voor
aangelegenheden betreffende Schot
land werd.
Hertog van Edinburgh
bezocht Denemarken.
De hertog van Edinburgh is Woens
dag met het Engelse koninklijke
jacht „Britannia" in Kopenhagen
aangekomen.
Het bezoek van de hertog aan De
nemarken, dat vijf dagen zal duren,
vormt het hoogtepunt van de „Brit
se weken" in Denemarken, die sa
menvallen met de Britse handels- en
industrietentoonstelling, die 29 Sep
tember door koning Frederik is ge
opend.
tl. Do Kut K#t <to Kraak
zo dicht mogelijk langa de
pier veren, om mei la de
open see te xlja.
„Goed so, Jong;" riep
Kapple goedkeurend. „We
komen wel het eerste in Sld-
debu...." De rest van zijn
woorden werd overstemd
door een snel aanzwellend
geloei, en toen de gezag
voerder achter zich keek,
zag hij de Kraker aanko
men. De ndeuwe sleepboot
voer zó rakelings langs die
Kraak, dat (Jeze door de
enorme boeggolven van het
an diere schip haast op de
pier geworpen werd.
Loeiend echoot de Kraker
voorbij, eii het enige wat
Kappie doen kon, was het
schip ln machteloze woede
nastaren.
„B-hah!" mompelde hij.
„De echurkenl" Maar toen
werd hij haast van de been
geworpen door de deining,
die in het water ontstaan
was en tot zijn grote schrik
sag hij het ulrtelnde van de pier met angstwekkende
snelheid op zich afkomen...
VRIJDAG 14 OCTOBER.
HILVERSUM I. 403 m 746 kc/«. 7.00—
24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws- en SOS-berichten.
7.10 Gewijde muziek. 7.30 Gram. 7.45 Een
woord voor de dag. 8.00 Nieuws- en weer
berichten. 8.15 Gram. 9.00 Voor de zieken.
9.30 Voor de vrouw. 9.35 Waterst, 9.40 Om
roeporkest. 10.30 Morgendienst. 11.00 So-
pr. en plano. 11.30 Gram. 12.00 Zigeuner-
kwint. 12,30 Land- en tulnbouwmedede-
lingen, 12.33 Vocaal ens. 12.53 Gram. en act.
13,00 Nieuws. 13,15 Prot Interkerkelijk
Thuisfront. 13.20 Banjo-orkest. 13.50 Gram.
14.05 Voor de jeugd.. 14.25 Gram. 14.45
Plano duo. 15.15 Voordracht. 15.35 Meisjes
koor. 18.00 Tulnbouwpraaitje 16.15 Cello
en plano. 17.00 Voordracht. 17.20 Cantates.
17.40 Koersen. 17.45 Gram. 18.00 Stemmen
van Overzee. 18.15 Gram. 18.35 Cabaret
voor de jeugd. 19.00 Nieuws- en weerbe
richten. 19.10 Regeringsultzending: Ver
klaring en toelichting, waarin opgenomen:
l' „De bescherming bevolking als blijven
de organisatie", door Mr. L. Tielenlus
Kruijthoff. 2 Emigretlepraatje van H. A.
Luyk. 19.30 Gram. 20.00 Radiokrant.
20.20 Gram. 20.30 „De jeugd vliegt uit",
hoorspel. 21.00 Philh. orkest en sol. 21.30
Vocaal ens. en sol. 21,55 Promenade orkest.
Gram. 22.45 Avondovexdenking. 23.00
Nieuws, 23,15 „Langs wegen van Kunst en
Schoonheid". 23.35—24,00 Gram.
HILVERSUM H. 298 m 1007 kc/s. 7.00
VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 12.00
AVRO. 16.00 AVRO. 19.30 VPRO. 21.00
VARA. 22.40 VPRO. 23.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7,15 Gym.
7.30 Gram. 8,00 Nieuws. 8,18 Gram. 8,45
Voor de huisvrouw. 9.00 Gym. voor de
vrouw. 9.10 Gram. 9.40 Schoolradio. VPRO:
10.00 .Avonturen met kinderen", eaus.
10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 Voor de
kleuters. 10.40 Orgelspel. 11\05 „Het hangt
aan de muur en het tikt", 11.30 Pianotrio.
AVRO: 12.00 Lichte muziek. 12.30 Land
en tuimbouwmededelingen. 12.35 Sport en
prognose. 12.50 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15
Mededelingen en gram. 13.25 Lichte mu
ziek. 13.55 Koersen. 14.00 Orkest concert.
(Intermezzo: Literaire rubriek). 15.15 Ge-
var. programma voor de mil. VARA: 16.00
Muzikale caus. 16.30 Voor de jeugd. 17.00
Kamermuziek. 17.40 Roemeens ork. 18.00
Nieuws. 18.15 Act. 18.25 Instr. trio. 18.50
„De vrouw ln het bedrijfsleven", lezing.
19.05 Voor de kleuters. 19.15 Meisjeskoor.
VPRO: 19.30 „Evangelisch beraad", caus.
19.50 Nieuws van de VPRO. 19.55 „De vol
gende week", etreeknleuws. 20.00 NWS.
20.05 Boekbespreking. 20.15 Voordracht.
20.30 „Wereldfederallsten". 20.40 Muzikale
caus. VARA: 21.00 Gtmr. muziek. 21.40
Hoor en wederhoor. 22,10 Buitenl, week
overzicht. 22.25 Instr. kwint. VPRO: 22.40
.Vandaag", caius. 22.43 Avondwijding.
VARA: 23.00 Nieuws, en SOS-ber. 23,15—
24.00 Gram.
Advertentie
Peanut butter
(Pindakaas) is rflk aan vitamins
en een bron van kraoht en gezond,
hold. Ds fflnsts pindakaas komt
OPGRAVINGEN IN BERLIJN.
Neanderthaler maakte kennis met
hedendaagse „beschaving"
Speciale correspondentie)
Twee van de oudste en duurste mensen ter wereld zijn ln de bin
nenstad van Berlijn opgegraven. De een is rond 100.000 jaar oud, de leeftyd
van de ander wordt geschat op een dikke 50.000 jaar en dit is reeds de
tweede maal, dat zjj worden opgegraven. Het zyn namelyk de skeletten van
de Neanderthaler en de Aurignac-mens die bedolven lagen onder de puin
hopen van het Berlijnse Museum voor Volkenkunde.
Men wist precies, waar zy bedolven waren, doch tot nu toe had niemand
het aangedurfd, deze skeletten, die voor de wetenschap van onschatbare
waarde zyn, te bergen. De geringste onvoorzichtigheid, een over het hoofd
zien van het onaanzienlijkste botje, zou misschien de reconstructie onmo-
gelyk hebben gemaakt en een onoverzienbaar verlies aan de wetenschap
hebben berokkend.
Nu. na tien jaar, heeft men dan
eindelijk professor Gerhard Heberer,
een der meest vooraanstaande
anthropologen van Duitsland kunnen
bewegen, dit werk op zich te nemen.
Samen met zijn assistenten heeft
deze grootste Duitse deskundige op
het gebied van opgravingen de puin
hopen in de kelder van het voorma
lige museum aan de Potsdammer-
platz met een zeef onder handen ge
nomen. Alle deeltjes van de beende
ren werden voorzichtig met een pin
cet uit het puin gehaald, met een
zacht penseel afgestoft en in grote
bakken gelegd, één bak voor de
Neanderthaler, de andere voor de
Aurignao-mens.
Vele'botten waren ln kleine stuk_
jes uiteengevallen. Deze moeten later
weer samengevoegd worden. Andere
zijn zo voos geworden, dat zij in een
bijzonder procédé moeten worden ge
hard. Niettemin hoopt professor He
berer, deze moeilijke reconstructie tot
een goed einde te brengen.
Wereldsensatie
De Neanderthaler en de Aurignac
mens zijn de beide duurste mannen
ter wereld. In 1909 betaalde het Ber
lijnse Museum voor Volkenkunde er
het voor die tyd astronomische bedrag
van 160.000 goudmarken voor. Het
oudste der skeletten werd door de
Zwitser Otto Hauser bij het Zuid-
Franse plaatsje Le Moustier opgegra
ven. Het was het skelet van een
Neanderdal-mens zo genoemd
naar de eerste vondst van dien aard
in het Neanderdal bij Dlisseldorf
welke in het begin van de laatste ijs
tijd heeft geleefd.
Deze vondst was destijds een we-
Oude man verdronken.
Dinsdagavond Is een personenau
to, bestuurd door de heer K. uit
Streukel, bij het pontveer te Gene-
muiden te ver doorgereden en in het
Zwartewater terechtgekomen.
De bestuurder heeft zich door een
portierraam kunnen bevrijden, maar
zijn 70-jarige vader kon niet on
middellijk uit de inmiddels vol wa
ter gelopen auto worden bevrijd.
Toen men hem eruit had gehaald,
was hij reeds overleden.
reldsensatietevoren had men slechts
enkele schedelbeenderen, nooit een
compleet skelet van een Neandertha
ler gevonden.
Een jaar na de Neanderthaler
deed Hauser eveneens in Zuid-
Frankrijk een nog sensatione
ler vondst. Bj| opgravingen stiet
hij op een skelet, dat weliswaar
maar half zo oud was als d'e
Neanderthaler, maar in tegen
stelling tot deze reeds een grote
gelijkenis toonde met de heden
daagse mens.
Heden weten wij, dat Hauser hier
de oudst bekende „Homo. Sapiens"
heeft opgegraven, de eerste directe
voorganger van de mens van van
daag.
Hy werd In het Berlijnse Museum
voor Volkenkunde, samen met de
Neanderdal-mens precies zo uitge
stald in een glazen vitrine, als hij
50.000 jaar begraven had gelegen. Dè
broosheid van beide skeletten liet
niet toe, dat zij by heht uitbreken van
de tweede wereldoorlog ver weg wer
den gebracht. Zij kwamen niet ver_
der dan de kelder van het museum.
In Februari 1945 werd het museum
door brandbommen getroffen en voor
de tweede maal in hun leven, werden
deze voorvaderen van de mens begra
ven nu onder de puinhopen aan de
Postdammerplatz.
y he Span direetF
Zweed Wallenberg als
gevangene in, Azië?
Een vroegere Duitse krijgsgevange
ne is Woensdag uit Rusland terugge
keerd met het Dericht dat de Zweed
se diplomaat Raoul Wallenberg, die
vermoedelijk aan het eind van de
tweede wereldoorlog te Boedapest
door de Russische troepen werd ge
vangengenomen, nog in leven is en
zich in 1953 in Centraal Azië bevond.
De Duitse gevangene, Heinz Born-
schein, die afkomstig is uit West-
Berljjn, verklaarde, een Zweedse ar
chitect, Artur Tamvelius, te hebben
ontmoet, die beweerde Wallenberg in
1953 in Centraal Azië te hebben ge
zien.
Bornschein verklaarde; dat Tamve
lius hem had gezegd: „Als je naar
het Westen terugkeert, neem dan
alsjeblieft onmiddellijk contact op
met de Zweedse regering en vertel
dan alles wat je weet over Wallen
berg". Tamvelius vertelde hem, dat
Wallenberg in Praag was gear
resteerd en dat hjj zich waarschijnlijk
daarheen had begegeven toen de
Russen Boedapest bezetten, of kort
daarna. Tamvelius verklaarde Wal
lenberg in 1953 in het gebied van
Tal Sjet (Centraal-Azië) te hebben
ontmoet
Advertentie
Vc or Uw baby i
IDEALE LUIERS
SPECIAALZAAK VOOR BABY-UITZETTEN
HULST - Tel. 12 GOES - Tel. 2687
Hofleveranciers van H.M. de Koningin.
FEUILLETON
Claudia aarzelde.
„Ik heb er een hekel aan dat vreem
den mij helpen. Ik had myn eigen
meid mee moeten nemen. Maar die
brief wond my zo op, dat ik..."
„U wilt het water zeker lauw..."
„En de kuip graag halfvol!"
Claudia draaide de kranen open,
terwijl tante Cecilia haar spullen bij
elkaar zocht. Mathilde had haar werk
keurig gedaan, ontdekte ze, haar in
gedachten een pluim op de hoed ste
kend. Ze schrok op van een luide
geeuw, die onder het raam vandaan
scheen te komen.
„Peter zeker", zei ze, terwijl ze
haar hoofd schudde en zuchtte. En
nog geen seconde later bleek al, dat
ze gelijk had, toen Kitty's diepe
keellach door de stille zomernacht
woei. Daarna hoorde ze elkaar vlug
opvolgende, verschillende stemmen.
Ze waren tamelijk geforceerd en le
ken op hoge gilletjes met uitzonde
ring van één, die klonk alsof er een
man sprak met een visgraat in zijn
keel. Ze haastte zich naar het raam
en keek naar buiten,
door TERRY DEAN
Peter en Kitty zaten achter de
lage groene heg, die de tuin om
zoomde, op een platte stenen bank.
Ze waren niet ver weg, maar door
de ogen van Cecilia, die er in de
loop der jaren niet beter op ge
worden waren, léelc het, alsof ze ge
barentaal tegen elkaar spraken. Ce
cilia keek verbaasd naar hen. De
stemmen waren nu verstomd. Kitty
manipuleerde klaarblijkelijk met
haar vingers, zoals Peter wilde,
want hij nam haar hand in de zijne
en bewoog die op alle mogelijke ma
nieren. Cecilia gluurde alle kanten
uit. Er was niemand anders in de
tuin te zien.
- Ze zuchtte en mopperde: „De reis
heeft meer van mijn krachten ge-
eist, dan ik dacht. Je wordt een
oude vrouw, Cecilia Ponsonby en
het wordt zo langzamerhand tijd,
dat je dat gaat beseffen ook. Ik zal
een tukje moeten doen, voordat ik
Elwood en Letty aan kan pakken,
als ze zich laten zien, die dwazen".
„Had U het tegen mij, tante?"
vroeg Claudia, op haar toelopende.
„Je vriendin wacht In de tuin op
je", antwoordde die ontwijkend.
„Peter is bij haar. Ik geloof, dat ze
Kitty Blackwell heet".
Claudia snelde naar het raam,
toen ze wilde gaan roepen en wui
ven. „Wil je mij die opschudding
besparen, door naar beneden te
gaan en rustig met haar te gaan
praten Mijn oren trillen nog na
van het lawaai van die vliegtuig
motoren".
„Natuurlijk, tante Cecilia, het
spijt me..."
„Het zal je zeker belang inboe
zemen, wat ze je te vertellen heeft",
lachte Cecilia. En het was geen
aangename lach, die om haar dunne,
harde lippen speelde.
„Als ik zo vrij mag zijn, wat
denkt U, dat ze zeggen zal?"
„De waarheid. Over de liefde, om
zo te zeggen. Maar laat me je niet
langer ophouden. Je kunt de inlich
tingen uit de eerste hand krijgen.
Van juffrouw Blackwell zelf".
HOOFDSTUK VHI
Al een paar dagen na de onver
wachte komst van tante Cecilia, be
gon de spanning die haar aanwe
zigheid met zien meebracht zicht
baar invloed uit te oefenen op Let
ty en Elwood. Ze huppelde voort
durend pratende, flemende of drei
gende achter hen aan. Het tweetal
weigerde echter ook maar één duim
breed prijs te geven, voordat zij
haar beslissende aanval had gelan
ceerd: Wat tante Cecilia ook zei,
zij hadden hun wapenen klaar en
keer op keer verklaarden ze plech
tig, dat Claudia vrij was te doen
wat ze wilde. Zij was baas over
haar eigen leven en haar ouders
hadden niet het recht, hier op wel
ke manier dan ook invloed op uit
te oefenen, zeiden ze.
Cecilia haalde haar schouders op.
Waren ze hier dan allemaal gek?
En geloofden ze werkelijk, dat zij
haar plannen zou wijzigen? Dat ze
opnieuw geld in de fabriek zou ste
ken, alleen maar omdat ze toevallig
familie van de Ellissen was?
Haar aanwezigheid in Pottsville
hielp overigens geducht mee de
voornemens van Claudia in de war
te sturen. Het had de speculaties,
dat Elwood nu wel spoedig de ge
ruchten, als zouden de Ponsonby-
millioenen binnenkort aan zijn doch
ter toebehoren, zou bevestigen, doen
toenemen. De Ellissen wisten aan
welke kant hun brood geboterd
was, zo redeneerde men en Claudia
zou wel gedwongen worden die be
boterde kant boven te brengen. Geld
Is tenslotte geld, zo zei iedereen te
gen iedereen. En hoe gek kan die
wetenschap de mensen maken.
Peter tekende nog steeds alle no
ta's en voor hem bleef credlet steeds
ruimschoots voorradig. Twee en
twee maakte immers nog altijd
vier, volgens Bartjens!
Cecilia dacht er natuurlijk pre
cies zo over. De familie Ellis was
letterlijk ondergedompeld in 'n zee
van schulden. En wat hield hen
drijvende? Alleen Peter maar!
Om het allemaal nog wat inge
wikkelder te maken had Claudia
haar arrogante vriend Dick Forre
ster uitgenodigd voor een dinertje
in Huize Ellis, waar hij met zijn
aartsvijand, Cecilia Ponsonby, ken
nis zou komen maken.
Peter was de enige van het ge
zelschap die onbewogen bleef, onder
al deze stormen en die ondanks alles
gelukkig leek.
Hij had er niet het flauwste ver
moeden van, dat zijn tante hem had
voorbestemd, de grondlegger van 'n
nieuwe Ponsonby-dynastie te wor
den en hij genoot zichtbaar, telkens
als hij in het middelpunt van de be
langstelling stond. Vooral omdat
dat ook nog in hoofdzaak vrouwelij
ke beangstelling was. Hij verkneu
kelde zich in het gevoel van eigen
waarde, dat Claudia hem tijdens
hun eerste autotochtje had ingebla
zen. Zij was allerliefst, zo verze
kerde hij zichzelf maar Kitty
hij kende haar nauwelijks. Maar 't
duizelde hem als hij aan haar
dacht.
Het verzoek van Claudia aan
Dick, om met tante Cecilia kennis
te komen maken, vond bij deze op
zijn zachtst uitgedrukt weinig in
stemming. „Dat zal voor ons alle
maal niet erg plezierig zijn, Clau
dia", zei Dick. „En wat kunnen we
er mee winnen?"
„Een beslissing! Een definitieve
beslissing", antwoordde zij flink.
Zij nam haar arm van zijn schouder
en leunde lui achteruit tegen een
boom. In het rimpelige wateropper
vlak van het meertje weerkaatste
de volle maan. Ergens in de verte
zong een vogel.
Diclc zuchtte. Met zijn handen
verfrommelde hij zenuwachtig een
blad en zei: „Dus de langzaam-aan-
methode komt niet meer in aan
merking?"
„Dank zij jouw onhandige brief
heb ik daar geen kans voor gekre
gen".
„Maar er moest toch iets gedaan
worden, om Peter een halt toe te
roepen. Zoals het nu lijkt, zullen
de schuldeisers niet te houden zijn,
als ze merken dat ze er tussen ge
nomen zijn. Je had het niet zover
moeten laten komen".
„Denk je dat ik niet geprobeerd
heb er een stokje voor te steken?
Maar iedereen lachte me uit. Ze be
schouwen het allemaal als een
prachtige grap als ik zei, dat Peter
niet staat voor al zijn handtekenin
gen en dat hij geen halve cent be
zit".
„Dan had je Peter zelf wijzer
moeten maken".
„Dat kon niet. Vader heeft tante
Cecilia, voordat Peter hier kwam,
moeten beloven dat hij hem nooit
iets zou vertellen over onze finan
ciële moeilijkheden",
„Maar waarom dat?"
(Wordt vervolgd)
