D
Havens van het Nabije Oosten
welke wij nimmer zagen
f KLANKBORV1
C
Ruim 40.000 man Nederlandse
troepen in West-Duitsland
BEZWAREN VAN DORDRECHT
TEGEN MOERDIJKKANAAL
RECTORAATSOVERDRACHTEN
AAN DE UNIVERSITEITEN
DINSDAG 21 SEPTEMBER 1954
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
PER „EOS" NAAR DE ZUIDERZON (VI)
Na Aleandrië kwam de koorts Beiroet? Laat me maar
liggen Latakia? Wat kan het me schelen
Aphrodite? Othello en Desdemona? Cyprus? Het laat
me Siberisch Ontsnapping in Latakia De eerste
stuurman als scheepsarts. In Turkije:
alleen patentgeneesmiddelen.
Aan boord ri.s. Eos. Haven van Izmir. 10 September.
Nauwelijks had het fiere motorschip Eos van de K.N.S.M. de haven
van Alexandrië verlaten, hoog op de golven nu het leeg raakte en
kittig dansend, of de koorts kwam aangeslopen. Zij kwam snel en
geniepig, zij overrompelde een mens onverhoeds en moorddadig. Het was
maar niet zo eventjes een klein koortsje. Neen, de thermometer vloog
naar de veertig. En wie heeft daarvan terug met gepast geld? De Eos,
die voor een normaal mens met zijn sierlijke slingeringen langs de hori
zon al fel genoeg te keer kan gaan je wordt van de ene wand tegen de
andere gesmakt en zelfs op de toiletten zyn handgrepen nodig om je even
wicht te bewaren die Eos veranderde nu in een heksenketel. Voor onze
allesbehalve kwieke ogen draaide het schip compleet verticaal en horizon
taal om zjjn lengteas en te midden van dit alles voelden wij ons tot grote
dingen in staat. In staat. Want terwijl het vocht ons langs de slapen gut
ste, zwierden wy als een zoutzak heen en weer, van bakboord naar stuur
boord, van de vloer naar de zoldering. Wy vonden het reusachtig, maai
de kapitein en de eerste stuurman dachten er anders over, pakten ons bij
kop en staart en stopten ons onder de dekens.
De Syriërs keken meer dan arg
wanend. Zij roken onraad. Hun dok
ter sprong op. Toen sprak de kapitein
het verlossende woord:
„Drunk", zei hij. Dronken. Als
een aap
De Syriërs tekenden vol afschuw
ons paspoort. De hofmeester zeulde
ons weer naar bed.
Uit onze patrijspoort hebben we
later even Latakia zien liggen, klein
en onaanzienlijk.
Zo lagen wij daar dan in onze hut,
terwijl de Eos koers zette naar
het Noord-Oosten, naar de hoofd
stad van de Libanon, naar Beiroet.
Beiroet! Alexandrië was een Poort
naar het Oosten geweest, Beiroet zou
het Oosten zijn
Op een morgen vielen de motoren
stil. Zelfs ons bonzende hoofd consta
teerde, dat de Eos gemeerd werd. Het
liet ons koud.
Zoals zij twee-en-een-halve dag
trouw hadden gedaan, verschenen de
kapitein en de eerste in de hut, dit
maal echter niet om te kijken, hoe
het stond met de patiënt, maar om
door G. BALLINTIJN
plechtig aan te kondigen, dat Beiroet
bereikt was. Beiroet, waarnaar wij zo
verlangend hadden uitgezien. Onze
enige reactie was: „Laat me maar
liggen.Wij baadden voort in ons
zweet, want de thermometer zwierf
nog altijd rond de veertig.
Des avonds kwam de stuurman aan
boord met een Perzisch tapijt, dat hy
in Beiroet gekocht had. Hij krijgt na
vier jaar getrouwd te zyn, eindelijk
een eigen woning. Een Perzisch
kleed! Terwijl hij juist de man is, die
altijd waarschuwde, dat er ieder jaar
scheepsladingen vol Hollandse tapij
ten naar Beiroet gaan om daar het
stempel Teheran en een loodje te krij
gen, voor zij als Perzisch teruggaan
naar Nederland! Zelfs met 40 graden
koorts om zachtjes te lachen in Bei
roet
Wij vroegen hoe de stad was.
„Precies als alle andere steden",
zeiden ze. Maar dat doen ze altijd.
En wij geloven het nog niet.
Vóór Latakia.
Een dag later lag de Eos op de rede
van Latakia. de haven van Syrië.
De koorts regeerde voort en de
kapitein „kneep hem" een beetje. De
Syrische gezondheidsdienst is lastig
en de kans was niet denkbeeldig, dat
men ons vast zou willen houden in
een ziekenhuis. De kapitein wilde lie
ver op Cyprus een Engelse dokter
roepen.
Het gevaar bleek niet denkbeeldig.
Want hardnekkig begeerden douane
en gezondheidsdienst, die ter inspec
tie aan boord kwamen, ook de passa
gier te zien.
Nu waren wij er na drie dagen 40
raden allesbehalve rooskleurig aan
oe en onze benen waren beslist niet
in staat ons te dragen. Maar er hielp
geen moederkelief aan en met enig
kunst en zeer veel vliegwerk hielp de
hofmeester ons in een overhemd en
een shortje. Wij trokken duizelend een
kam door ons peper en zouthaar, de
hofmeester steunde ons tot voor de
deur van de salon, opende die en
allersierlijkst tuimelden wij het hol
van de leeuw binnen, neersmakkend
op de eerste de beste stoel die wij
zagen.
WEDUWE. Mevrouw Magda Lu-
pescu, weduwe van wjjlen ex-ko
ning Carol van Roemenië, heeft een
aanklacht ingediend tegen een band
leider van een hotel in Lissabon.
Toen ze binnentrad in de danszaal
en vergezeld was van een rijke Ame
rikaan, begon het orkest plotseling
,Die lustige Wit-
een potpourri uit
we" te spelen.
AANBEVOLEN. P. C. Brederode
zei de: „Oefening in ontbering blijft
ons op dit ondermaanse ten drin
gendste aanbevolen".
EERSTE WOORD. Eerst nu wordt
het eerste woord bekend, dat gene
raal de Castries sprak toen hij na
zijn vrijlating uit krijgsgevangen
schap in een Frans kamp arriveerde.
Hij zei: „Breng me direct een portie
patates frites".
KRANT. De Chinese krant „King
Ku" in Peking beweert, dat ze 2350
jaar verschijnt. Dat feit werd feeste
lijk gevierd, maar het eerste exem
plaar van de krant was niet aan
wezig.
BRANDWEER. De brandweer in
Narbonne (Frankrijk) hield kort ge
leden een demonstratie, die aange
kondigd werd door de burgemeester:
„Als het Zaterdagochtend regent, zal
de brandweer des middags demon
streren. Als het 's middags regent,
zal ze des ochtends in actie komen".
Vooral dat laatste lijkt erg ingewik
keld.
Cyprus.
Ach en nu kwam Cyprus. De man
nen van-de Eos zijn beslist geen
romantici. Zij zijn nuchtere Hol
landse zeelieden. Maar zonder uitzon
dering dwéépten zij met Cyprus!
En o, wij wisten! Hier had uit het
blinkende schuim van de diepblauwe
zee eenmaal Venus het levenslicht
aanschouwd! Hier bestond reeds 6000
jaar voor Christus een bloeiende
steentijdcültuur. Hier kwamen 800
voor Christus de Phoeniciërs en later
de Assyriërs, de Egyptenaren, de Per
zen, de Grieken,'de Romeinen, in bon
te afwisseling. Hier kwamen de
Kruisvaarders en trouwde in 1192
Richard Leeuwenhart koningin Beren-
gera van Navarre, fin Limassol). Al
len lieten er hun rijke sporen achter
En hier kwamen de Venetiaanse ves
tingbouwers, die de schitterende ves
tingwerken bouwden, welke het land
nog beheersen. Hier liggen de ruïnes
van Curium, een koningsstad uit de
Grieks-Romeinse tijd. En hier, in Fa-
magusta, speelt Othello van Shake
speare en vond Desdemona de dood.
Van dit alles niets zien?
Helaas, helaas, het liet ons onver
schillig.
Er verscheen een arts, die een long
ontsteking vermoedde, kou gevat in
Alexandrië. Hij ried opname aan in
een ziekenhuis, of een penicilline-
kuur van drie dagen. Dan zouden wij
in Smyrna zijn en konden alsnog naaf
een ziekenhuis. Wij kozen het laatste.
Een kwartier lang hebben wij, ste
vig ingepakt in wollen dekens, on
danks de hitte, op het dek van de Eos
naar Famagusta gekeken. Met wee
moedige koortsogen zagen wij de to
ren van Othelloin de verte.
Scheepsarts.
Toen verscheen de eerste stuurman,
die hier aan boord de rol van
scheepsarts vervult, met een pan
heet water en een grote wasknijper 'n
onze hut. Alsmede met een medicyn-
spuit. Krachttermen uitstotend als hij
zijn vingers brandde, vulde hij de ge
desinfecteerde spuit met penicilline.
Daarna gaf hij een kort bevel: ..Om
draaien!' Na hetwelk hy de vloeistof
in ons bovenbeen spoot. Niet bepaald
pijnloos.
Drie dagen herhaalde hy deze ope
ratie. Wy kwamen koortsvrij, maar
uitgeput, in Izmir aan.
Daar zijn wij toen naar een arts
getogen, die in Europa had gestu
deerd Hij sprak vloeiend Frans. Duits
en Engels, dr Osman Mortan. Hij
bleek een zeer vriendelijk man, onder
zocht om zoro-vuldig en verklaarde,
dat de penicilline haar werk goed had
gedaan. Hij schreef geneesmiddelen
voor, om op te knappen.
Vaag hadden wij op Oosterse won
dermiddelen gehoopt.
„O neen", zei dr Osman, „in modern
Turkije werkt men alleen nog maar
met patentgeneesmiddelen. U kunt ze
bij iedere drogist krijgen".
Zij bleken van Nederlandse. Ame
rikaanse en Franse makely.
Maar wij knapten er spoedig van
op en omdat wy meer dan een week
in Smyrna bleven, hebben wij zowaar
deze stad nog gezien!
Leerlingen van de Chr. School-Singel-
straat ie Middelburg vol aandacht by
het „handzingen".
(Foto P.Z.C.)
(Voor verslag zie pag. 2)
Belangen van gemeente
aangetast
B. en W. van Dordrecht hebben
tezamen met d Kamer van Koop
handel en Fabrieken van Dordrecht
en omstreken (en brief gericht aan
de ministerraad, waarin bezwaren
worden gemaakt tegen het advies
SteenhergheVan Cauwelaert over
vraagstukken van waterwegen en
havenproblemen.
In 1952 werd een commissie be
noemd, die in October van dat jaar
het resultaat van haar arbeid in een
rapport bekend heeft gemaakt.
Men acht thans het moment ge
komen om dit rapport aan de mi
nisterraad ter kennisneming en ter
bestudering aan te bieden. De con
clusies, waartoe he' komt, luiden:
1. Gelet op het verband tussen Dor
drecht en Rotterdam met betrekking
tot dezelfde gerichtheid t.o.v. de zee
en het achterland, zal een verzwak
king van de positie van Rotterdam
onvermijdelijk een nadelige invloed
hebben op het verkeer in de Dordtse,
haven.
2. Dc positie van Dordrecht' als
sleepvaartcentrum en wisselstation
komt in gevaar. Het is niet denk
beeldig, gelet op de eigen Belgische
sleepdienst in de dokken van Ant
werpen, dat het slepen op het ka-
raal, met uitsluiting van anderen
geheel door Antwerpen zal worden
verzorgd. Hierdoor zullen de Dordtse
z.g. „benedenboten" minder emplooi
vinden.
3. Aangenomen wordt dat met het
totstandkomen van het kanaal, de
vaart over de nieuwe Merwede zal
toenemen, temeer wanneer de nieu
we Merwede van verlichting zal
worden voorzien.
4. Verscherpte concurrentiestrijd
wegens het drukken van Belgische
zijde van vrachtprijzen en sleeplo
nen.
5. De uitschakeling van Dordrecht
za voor de direct belanghebbenden
by de scheepvaart vèrstrelckende ge
volgen hebben.
6. De middenstand zal van een en
ander nadeel ondervinden.
7. In het algemeen mag gezegd
worden dat een Moerdijkkanaal
Dordtse belangen zal aantasten.
In ieder geval dient op dit punt
het advies SteenbergheVan Cau
welaert nadere bestudering en aan
vulling. Waarschijnlijk, of liever ze
ker, zal het resultaat van een der
gelijke nadere bestudering geen be
slissende betekenis kunnen hebben
ten aanzien van de hoofdvraag of
het Moerdijkkanaal tot stand moet
komen of niet. Wel zal echter even
zeker daarbij moeten worden nage
gaan welke maatregelen ter veilig
stelling van de belangen van Dor
drecht en omstreken zullen moeten
worden getroffen.
Ned. luchtmacht
naar Duitsland
De luchtvaartmedewerker van „The
Times" bericht dat het squadrnn no.
306 van de Nederlandse Koninklijke
luchtmacht voor het eerst aan een
oefening zal deelnemen als „Battle
Royal", die van 22 tot en met 28
September in Duitsland wordt gehou
den. Hij voegt er aan toe, dat dit tac
tische verkenningssquadron de eer
ste Nederlandse eenheid zal zyn. dat
in de toekomst zijn vaste basis zal
hebben in West-Duitsland.
Bij informatie te Den Haag verna
men wij. dat het inderdaad in het
voornemen ligt het genoemde squa
dron permanent in West-Duitsland te
stationneren. Het is evenwel nog niet
met zekerheid bekend of dit voorne
men werkelijkheid zal worden en
wanneer het squadron dan van basis
zal verhuizen. Het squadron no. 306
is thans uitgerust met Thunderjet-
straal jagers.
0 Bijna iedere dag drijven er bedwelm
de en ten dode opgeschreven vissen
in enkele wateren rond Gouda Het wa
ter is verontreinigd door de lozing van
het rioolwater van Gouda in de Buiten
IJssel.
In Leiden, Utrecht, Amsterdam,
Groningen en Nijmegen zijn Maan
dag de rectoraten van de universitei
ten overgedragen. Het rectoraat van
de Leidse universiteit werd door prof.
mr. J. M. van Bemmelen overgedra
gen aan prof. dr. J. N. Bakhuizen
van den Brink. De rector magnificus
van de universiteit te Utrecht, prof.
dr. H. C. Rümke droeg zijn ambt over
aan prof. dr. H. W. Julius.
Prof. Van Bemmelen betreurde, dat
in Indonesië nog steeds wantrouwen
blijkt te heersen tegen het onderwijs
in Nederland, blijkens een nog
steeds afnemend aantal Indonesische
studenten hier te lande. De scheiden
de rector constateerde, dat in het af-
felopen jaar ongeveer 20 nieuwe vak-
en of wetenscnapsonderdelen aan 't
onderwysprogramma zyn toegevoegd,
waaruit het gevaar voortvloeit dat de
„hoofdvakken" in het gedrang ko
men door een te vergaande speciali
satie.
Sprekende over de studenten noem-
OEFENING „BATTLE ROYAL"
Grootste van alle NAVO-manoeuvres
(Van onze speciale verslaggever)
Paderborn, 21 September. In de loop van deze dag moeten de ruim 40.000
man Nederlandse troepen, die aan de oefening „Battle Royal" deelnemen,
hun concentratie hebben voltooid in een gebied, dat ruwweg geschat ligt
in de driehoek Lingen-Linden-Oldenburg, en dat voor deze gelegenheid
„Noordland" is gedoopt. Vannacht omstreeks 4 uur zullen zij de lijn Rheine-
Oeyenhausen op hetzelfde punt in Zuidelijke richting overschrijden, en als
dc opzet gelukt is, zullen zij zich omstreeks 29 September niet al te ver van
Keulen en Düsseldorf bevinden.
Deze grootste van alle NAVO-ma
noeuvres waaraan door 140.000 man
Nederlandse, Britse, Canadese, Belgi
sche en Amerikaanse troepen wordt
deelgenomen, onderscheidt zich, be
halve door zijn omvang, door drie fa
cetten van zyn voorgangers: le: er
wordt een aanvallende actie onderno
men, hetgeen kenmerkend genoemd
mag worden voor het groeiend zelf
vertrouwen van de NAVO-landen in
eigen kracht, 2e: er moeten grote
afstanden worden afgelegd, waarby
het interessant zal zijn te zien, hoe
slechts aan vlak terrein gewende Ne
derlanders zich houden in de uitlopers
van het Weserbergland, het Teuto-
burgerwoud en wellicht ook de ber
gen van het Sauerlahd, 3e: er zal ge
bruik worden gemaakt van atoomar
tillerie.
Er zyn voor deze oefening twee
groepen van z.g. „atoom-scheiasrech-
cers geformeerd, elk 160 man sterk.
Uiterlijk 4 uur voordat het atoom
projectiel wordt geworpen, zullen de
ze teams op de hoogte worden ge
steld van de plaats, waar dit zal ge
schieden. Zo omzichtig mogelijk be
geven zij zich dan met hun voertui
gen naar de plaats.
Honderd man, in battledress ge
kleed, vormen dan zo onopvallend
mogelijk een kring met een straal
van 400 m rond de plek waar straks
een rookgranaat het centrum van de
„fatale" explosie zal aanduiden. De
tweede groep van 60 man vormt een
cirkel met een straal van 1 mijl. Op
het moment, waarop de rookgranaat
ontploft, krijgt het atoom-scheids-
reentersteam zijn taak. Dan trekken
alle 160 man gelijktijdig een wit hemd
aan over hun uniform. Wat zich bin
nen de binnenste cirkel bevindt, wordt
geacht voor 100 buiten gevecht ge
steld te zijn. War zich in de buitenste
cirkel bevindt, voor maximaal 50
ENGELSE PARACHUTISTEN.
Werd de manoeuvre van 1952 „Hold
Fast" genaamd door de soldaten
ironisch „slaap vast" genoerhd, de
oefening van 1954 zal deze naam stel
lig niet dragen. Het ziet er in tegen
deel naar uit, dat er door velen na af
loop van een tekort aan slaap ge
waagd zal worden. Stellig zal dit het
geval zijn gedurende het komende
weekeinde, wanneer Engelse para
chutisten rechtstreeks uit Engeland
overkomen en ergens in het manoeu-
gerkorps
een Can
an Nederlands standpunt bezien
is het interessant, dat luit.-generaal
Opsomer behalve zijn eigen eerste
legerkorps van 2 divisies plus leger
korpstroepen ook een trits pantser
divisies en wel de fameuze zevende
Montgomery's „woestijnratten" on
der zijn bevelen heeft. Naast en sa
men met het Nederlandse legerkorps
werkt een Brits legerkorps, dat even
zo is samengesteld als het Nederland-
brengt een Belgisch le
is op de been, versterkt met
een Canadese infanteriebrigade en
een Britse parachutistenbrigade.
Aan beide zijden zyn Amerikanen in
gedeeld met zware (280 mm) artille
rie, waarmee zowel brisant- als
atoomgranaten kunnen worden afge
schoten.
De Nederlandse cavaleristen zullen
voor het eerst laten zien, wat zy met
Centurions kunnen aanvangen. Van
Britse zyde worden de allernieuwste
Conquerors in het veld gebracht. De
leiding van de oefening ligt in han
den van generaal Sir Richard Gale,
bevelhebber van de Northern Army
Group en van luchtmaarschalk Sir
Henry Broadhurst, commandant van
de tweede geallieerde tactische lucht
macht.
0 In Columbia is een poging ontdekt om
illegaal 800 revolvers van Spaanse make
lij in te voeren. De revolvers bevonden
zich aan boord van een vliegtuig van een
internationale partij, komende uit Pana
ma. De autoriteiten bewaren het stilzwij
gen.
0 De nieuwbenoemde ambassadrice van
Pakistan. Begum Lyaquat Ali Khan. heeft
gisteren ten paleize Voorhout haar ge
loofsbrieven overhandigd aan H.M. de
Koningin.
de prof. Rümke de bewering, dat de
tegenwoordige jeugd minder is dan
die van 30 jaar geleden, volkomen
ongegrond. Voorts wees hij op de be
tekenis van het verstrekken van stu
diebeurzen en schonk in zijn af
scheidsrede grote aandacht aan de
werkzaamheden waarin de Neder
landse universiteiten gezamenlijk op
treden.
De rector magnificus van de Rijks
universiteit te Groningen, prof. jhr.
dr. P. J. van Winter droeg zyn waar
digheid over aan zijn opvolger, prof.
dr. W. J. W. Koster.
In een uitvoerige rede heeft de rec-
tor-magnificus prof. dr. W*. M. Woer
deman van de gemeentelijke univer
siteit van Amsterdam verslag uitge
bracht over het afgelopen studiejaar.
Hy deelde mede dat ae senaat der
universiteit besloten heeft prof. dr. J.
Tinbergen een ere-doctoraat in de
economische wetenschappen te verle
nen. Voorts zal een ere-doctoraat in
de letteren en wijsbegeerte worden
toegekend aan de letterkundige Dirk
Coster.
Aan de r.k. universiteit te Nyme-
gen droeg prof. dr. J. H. Robbens het
rectoraat over aan prof. dr. L. Ro
gier.
De aftredende rector-magnificus
prof. ir. W. J. Dewez van de Land
bouwhogeschool te Wageningen droeg
zijn taak over aan de nieuwe rector
prof. ir. W. F. Eysvoogel.
Mevrouw A. M. Berry
in ons land.
Presidente wereldvereniging
van Plattelandsvrouwen.
De ruim 50-jarige mevrouw A. M.
Berry, zes maal grootmoeder, eigena
resse van een 16.000 hectare grote
schapenfarm in Queensland (Austra
lië) voortreffelijk amazone en presi
dente van de „Wereldvereniging van
Plattelandsvrouwen", thans op we
reldreis om de internationale contac
ten tussen de plattelandsvrouwen te
verstevigen, bezoekt deze week Ne
derland.
Mevrouw Berry vertelde tydens een
persconferentie óver de bijzondere si
tuatie. waarin de Australische platte
landsvrouw. vanwege de enorme on
derlinge afstanden, verkeert. De Au
stralische vrouwenbond was een der
organisatoren van de „vliegende dok-
tersdienst", exploiteert tehuizen voor
schoolgaande jeugd, kraamklinieken,
ziekenhuizen, vacantie-oorden. vrou
wenclubs in diverse steden, alsmede
voorts in een aantal steden centrale
„rustkamers", waar moeders zich
kunnen opfrissen, hun kinderen ver
zorgen etc.
Voor dit werk wordt met de rege
ringen in Australië en met het Rode
Kruis en andere organisaties nauw
contact gehouden.
Mevrouw Berry kwam Zondagavond
in Nederland aan a s. Vrijdag ver
trekt zjj naar Londen. In die tussen-
tyd zal zy o.m. Schouwen-Duiveland,
de Noord Oost-Polder en de volksho
geschool te Eerbeek bezoeken.
0 De burgemeester van Wateringen, de
heef- Meissen, hoopt op 29 September a.s.
aan de Leidse universiteit te promoveren
tot doctor in de rechtsgeleerdheid.
Het WereHsrebeuren
W.
Niet in Navo?
De uitnodigingen voor de negen
mogendhedenconferentie te Lon
den zijn verzonden en men moet
dus aannemen, dat de Engelse en
Amerikaanse ministers van buiten
landse zaken een schema gereed heb
ben voor de Duitse herbewapening.
Een schema, dat ze straks in deze
conferentie tot basis voor een over
eenkomst met Duitsland willen ma
ken.
Voor wat Eden betreft is bet onge
veer bekend, waarheen deze staatsman
sturen wil. Hij meent het verdrag van
Brussel tc kunnen uitbreiden met
West-Duitsland. Dat verdrag is een
vaag verdrag, zo echt in de lijn van
de Engelse politiek. Het spreekt van
vriendschap en samenwerking, maar
het geeft geen binding in militair- op
zicht. De staten, die er aan deelnemen,
kunnen voor zichzelf beslissen, wat ze
aan de hand van dit verdrag met en
voor hun bondgenoten willen doen.
Omdat dit verdrag niet toereikend
is voor het regelen van de Duitse her
bewapening. zou Duitsland daarnaast
in de N.A.V.O. opgenomen moeten
worden, en dat zou dan met zekere
beperkingen moeten geschieden. Dat
is wat Eden besproken heeft in een
aantal Europese hoofdsteden om de
negen mogendhedenconferentie aan
een onderhandelingsschema te helpen.
at Dulles echter besproken heeft
in Bonn en in Londen is niet
bekend geworden.
Men heeft na zijn bezoek volstaan
met publicaties over de hartelijke
eensgezindheid en over de souvereini-
teitsverlening aan West-Duitsland,
maar de werkelijke onderwerpen van
de discussie werden niet bekend ge
maakt.
Toch heeft Dulles een verontruste
en snelle reis naar Europa gunaakt,
omdat hij het niet eens war met be
paalde activiteiten van Eden en er
moet dus nog iets anders aan de orde
geweest zijn dan de „hartelijke eens
gezindheid" en de West-Duitse souve-
reiniteit. waarover Londen en Wash
ington hei al lang roerend eens zijn.
Misschien kan in dit verband een
publicatie van de Amerikaanse diplo
maat en Rusland-expert George Ken-
nan ons op weg helpen. Hij heeft een
lang bezoek aan West-Duitsland ge
bracht om daar de opinie te peilen.
In de ..New York Times" heeft hij
naar aanleiding van dat bezoek een
artikel geschreven.
Hij meent, dat de verwerping van
de E.V.G. weliswaar een ernstige te
genslag is, maar aanvaarding van de
E.V.G. zou het Duitse vraagstuk nog
ingewikkelder gemaakt hebben dat.
het thans reeds is.
Ook de opneming van Duitsland in
de N.A.V.O. en een nauwere militaire
samenwerking tussen Engeland en de
West-Europese landen zal naar de
mening van Kennan slechts onzeker
heden brengen.
De „Europese gemeenschap" wordt
door die maatregelen geen stap dich
terbij gebracht.
Kennan meent dat een oplossing van
de moeilijkheden moet voldoen aan
drie voorwaarden.
Ten eerste moet West-Duitsland zo
sterk zijn, dat Rusland geen aanval
riskeert, maar de strijdmacht in West-
Duitsland mag geen bedreiging vor
men voor de Sowjet-Unie.
Ten tweede moet de militaire in
spanning van het gehele Westen zo
groot zijn, dat men in een gunstige
positie is om te onderhandelen met
Rusland over de Duitse eenheid en de
Oostenrijkse kwestie.
En ten derde moeten de gematigde
en Europees gezinde elementen in de
West-Duitse bondsrepubliek alle steun
ontvangen, want anders raakt de
West-Europese samenwerking bij de
Duitsers in discrediet
Op grond van deze drie voor
waarden komt Kennan tot de
conclusie, dat de Verenigde Sta
ten een garantie moeten geven aan
West-Duitsland in die zin. dat de in
tegriteit van het West-Duitse grond
gebied (en Berlijn) van vitaal belang
wordt geacht voor Amerika en dat
men niet werkloos zal toezien als dit
grondgebied wordt aangetast.
West-Duitsland zou souverein moe
ten worden en de samenwerking op
militair gebied zou in wederzijds over
leg vastgelegd kunnen worden zonder
dat men Duitsland opneemt in de
N.A.V.O„ want dan zou men Rusland
al te zeer voor het hoofd stoten.
Tot zover de mening van Kennan.
Men kent die mening ongetwijfeld
bij het Amerikaanse ministerie van
buitenlandse zaken. Raden we ver
mis, wanneer we aannemen, dat de
inzichten van Dulles ongeveer in de
zelfde richting gaan als die van Ken
nan.
We geloven van niet. maar het zal
nog wel enige dagen duren aleer Dul
les het licht van de publiciteit op zijn
plannen laat vallen. Tot zolang zal
men geduld moeten hebben.