D Havens van het Nabije Oosten welke wij nimmer zagen f KLANKBORV1 C Ruim 40.000 man Nederlandse troepen in West-Duitsland BEZWAREN VAN DORDRECHT TEGEN MOERDIJKKANAAL RECTORAATSOVERDRACHTEN AAN DE UNIVERSITEITEN DINSDAG 21 SEPTEMBER 1954 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT PER „EOS" NAAR DE ZUIDERZON (VI) Na Aleandrië kwam de koorts Beiroet? Laat me maar liggen Latakia? Wat kan het me schelen Aphrodite? Othello en Desdemona? Cyprus? Het laat me Siberisch Ontsnapping in Latakia De eerste stuurman als scheepsarts. In Turkije: alleen patentgeneesmiddelen. Aan boord ri.s. Eos. Haven van Izmir. 10 September. Nauwelijks had het fiere motorschip Eos van de K.N.S.M. de haven van Alexandrië verlaten, hoog op de golven nu het leeg raakte en kittig dansend, of de koorts kwam aangeslopen. Zij kwam snel en geniepig, zij overrompelde een mens onverhoeds en moorddadig. Het was maar niet zo eventjes een klein koortsje. Neen, de thermometer vloog naar de veertig. En wie heeft daarvan terug met gepast geld? De Eos, die voor een normaal mens met zijn sierlijke slingeringen langs de hori zon al fel genoeg te keer kan gaan je wordt van de ene wand tegen de andere gesmakt en zelfs op de toiletten zyn handgrepen nodig om je even wicht te bewaren die Eos veranderde nu in een heksenketel. Voor onze allesbehalve kwieke ogen draaide het schip compleet verticaal en horizon taal om zjjn lengteas en te midden van dit alles voelden wij ons tot grote dingen in staat. In staat. Want terwijl het vocht ons langs de slapen gut ste, zwierden wy als een zoutzak heen en weer, van bakboord naar stuur boord, van de vloer naar de zoldering. Wy vonden het reusachtig, maai de kapitein en de eerste stuurman dachten er anders over, pakten ons bij kop en staart en stopten ons onder de dekens. De Syriërs keken meer dan arg wanend. Zij roken onraad. Hun dok ter sprong op. Toen sprak de kapitein het verlossende woord: „Drunk", zei hij. Dronken. Als een aap De Syriërs tekenden vol afschuw ons paspoort. De hofmeester zeulde ons weer naar bed. Uit onze patrijspoort hebben we later even Latakia zien liggen, klein en onaanzienlijk. Zo lagen wij daar dan in onze hut, terwijl de Eos koers zette naar het Noord-Oosten, naar de hoofd stad van de Libanon, naar Beiroet. Beiroet! Alexandrië was een Poort naar het Oosten geweest, Beiroet zou het Oosten zijn Op een morgen vielen de motoren stil. Zelfs ons bonzende hoofd consta teerde, dat de Eos gemeerd werd. Het liet ons koud. Zoals zij twee-en-een-halve dag trouw hadden gedaan, verschenen de kapitein en de eerste in de hut, dit maal echter niet om te kijken, hoe het stond met de patiënt, maar om door G. BALLINTIJN plechtig aan te kondigen, dat Beiroet bereikt was. Beiroet, waarnaar wij zo verlangend hadden uitgezien. Onze enige reactie was: „Laat me maar liggen.Wij baadden voort in ons zweet, want de thermometer zwierf nog altijd rond de veertig. Des avonds kwam de stuurman aan boord met een Perzisch tapijt, dat hy in Beiroet gekocht had. Hij krijgt na vier jaar getrouwd te zyn, eindelijk een eigen woning. Een Perzisch kleed! Terwijl hij juist de man is, die altijd waarschuwde, dat er ieder jaar scheepsladingen vol Hollandse tapij ten naar Beiroet gaan om daar het stempel Teheran en een loodje te krij gen, voor zij als Perzisch teruggaan naar Nederland! Zelfs met 40 graden koorts om zachtjes te lachen in Bei roet Wij vroegen hoe de stad was. „Precies als alle andere steden", zeiden ze. Maar dat doen ze altijd. En wij geloven het nog niet. Vóór Latakia. Een dag later lag de Eos op de rede van Latakia. de haven van Syrië. De koorts regeerde voort en de kapitein „kneep hem" een beetje. De Syrische gezondheidsdienst is lastig en de kans was niet denkbeeldig, dat men ons vast zou willen houden in een ziekenhuis. De kapitein wilde lie ver op Cyprus een Engelse dokter roepen. Het gevaar bleek niet denkbeeldig. Want hardnekkig begeerden douane en gezondheidsdienst, die ter inspec tie aan boord kwamen, ook de passa gier te zien. Nu waren wij er na drie dagen 40 raden allesbehalve rooskleurig aan oe en onze benen waren beslist niet in staat ons te dragen. Maar er hielp geen moederkelief aan en met enig kunst en zeer veel vliegwerk hielp de hofmeester ons in een overhemd en een shortje. Wij trokken duizelend een kam door ons peper en zouthaar, de hofmeester steunde ons tot voor de deur van de salon, opende die en allersierlijkst tuimelden wij het hol van de leeuw binnen, neersmakkend op de eerste de beste stoel die wij zagen. WEDUWE. Mevrouw Magda Lu- pescu, weduwe van wjjlen ex-ko ning Carol van Roemenië, heeft een aanklacht ingediend tegen een band leider van een hotel in Lissabon. Toen ze binnentrad in de danszaal en vergezeld was van een rijke Ame rikaan, begon het orkest plotseling ,Die lustige Wit- een potpourri uit we" te spelen. AANBEVOLEN. P. C. Brederode zei de: „Oefening in ontbering blijft ons op dit ondermaanse ten drin gendste aanbevolen". EERSTE WOORD. Eerst nu wordt het eerste woord bekend, dat gene raal de Castries sprak toen hij na zijn vrijlating uit krijgsgevangen schap in een Frans kamp arriveerde. Hij zei: „Breng me direct een portie patates frites". KRANT. De Chinese krant „King Ku" in Peking beweert, dat ze 2350 jaar verschijnt. Dat feit werd feeste lijk gevierd, maar het eerste exem plaar van de krant was niet aan wezig. BRANDWEER. De brandweer in Narbonne (Frankrijk) hield kort ge leden een demonstratie, die aange kondigd werd door de burgemeester: „Als het Zaterdagochtend regent, zal de brandweer des middags demon streren. Als het 's middags regent, zal ze des ochtends in actie komen". Vooral dat laatste lijkt erg ingewik keld. Cyprus. Ach en nu kwam Cyprus. De man nen van-de Eos zijn beslist geen romantici. Zij zijn nuchtere Hol landse zeelieden. Maar zonder uitzon dering dwéépten zij met Cyprus! En o, wij wisten! Hier had uit het blinkende schuim van de diepblauwe zee eenmaal Venus het levenslicht aanschouwd! Hier bestond reeds 6000 jaar voor Christus een bloeiende steentijdcültuur. Hier kwamen 800 voor Christus de Phoeniciërs en later de Assyriërs, de Egyptenaren, de Per zen, de Grieken,'de Romeinen, in bon te afwisseling. Hier kwamen de Kruisvaarders en trouwde in 1192 Richard Leeuwenhart koningin Beren- gera van Navarre, fin Limassol). Al len lieten er hun rijke sporen achter En hier kwamen de Venetiaanse ves tingbouwers, die de schitterende ves tingwerken bouwden, welke het land nog beheersen. Hier liggen de ruïnes van Curium, een koningsstad uit de Grieks-Romeinse tijd. En hier, in Fa- magusta, speelt Othello van Shake speare en vond Desdemona de dood. Van dit alles niets zien? Helaas, helaas, het liet ons onver schillig. Er verscheen een arts, die een long ontsteking vermoedde, kou gevat in Alexandrië. Hij ried opname aan in een ziekenhuis, of een penicilline- kuur van drie dagen. Dan zouden wij in Smyrna zijn en konden alsnog naaf een ziekenhuis. Wij kozen het laatste. Een kwartier lang hebben wij, ste vig ingepakt in wollen dekens, on danks de hitte, op het dek van de Eos naar Famagusta gekeken. Met wee moedige koortsogen zagen wij de to ren van Othelloin de verte. Scheepsarts. Toen verscheen de eerste stuurman, die hier aan boord de rol van scheepsarts vervult, met een pan heet water en een grote wasknijper 'n onze hut. Alsmede met een medicyn- spuit. Krachttermen uitstotend als hij zijn vingers brandde, vulde hij de ge desinfecteerde spuit met penicilline. Daarna gaf hij een kort bevel: ..Om draaien!' Na hetwelk hy de vloeistof in ons bovenbeen spoot. Niet bepaald pijnloos. Drie dagen herhaalde hy deze ope ratie. Wy kwamen koortsvrij, maar uitgeput, in Izmir aan. Daar zijn wij toen naar een arts getogen, die in Europa had gestu deerd Hij sprak vloeiend Frans. Duits en Engels, dr Osman Mortan. Hij bleek een zeer vriendelijk man, onder zocht om zoro-vuldig en verklaarde, dat de penicilline haar werk goed had gedaan. Hij schreef geneesmiddelen voor, om op te knappen. Vaag hadden wij op Oosterse won dermiddelen gehoopt. „O neen", zei dr Osman, „in modern Turkije werkt men alleen nog maar met patentgeneesmiddelen. U kunt ze bij iedere drogist krijgen". Zij bleken van Nederlandse. Ame rikaanse en Franse makely. Maar wij knapten er spoedig van op en omdat wy meer dan een week in Smyrna bleven, hebben wij zowaar deze stad nog gezien! Leerlingen van de Chr. School-Singel- straat ie Middelburg vol aandacht by het „handzingen". (Foto P.Z.C.) (Voor verslag zie pag. 2) Belangen van gemeente aangetast B. en W. van Dordrecht hebben tezamen met d Kamer van Koop handel en Fabrieken van Dordrecht en omstreken (en brief gericht aan de ministerraad, waarin bezwaren worden gemaakt tegen het advies SteenhergheVan Cauwelaert over vraagstukken van waterwegen en havenproblemen. In 1952 werd een commissie be noemd, die in October van dat jaar het resultaat van haar arbeid in een rapport bekend heeft gemaakt. Men acht thans het moment ge komen om dit rapport aan de mi nisterraad ter kennisneming en ter bestudering aan te bieden. De con clusies, waartoe he' komt, luiden: 1. Gelet op het verband tussen Dor drecht en Rotterdam met betrekking tot dezelfde gerichtheid t.o.v. de zee en het achterland, zal een verzwak king van de positie van Rotterdam onvermijdelijk een nadelige invloed hebben op het verkeer in de Dordtse, haven. 2. Dc positie van Dordrecht' als sleepvaartcentrum en wisselstation komt in gevaar. Het is niet denk beeldig, gelet op de eigen Belgische sleepdienst in de dokken van Ant werpen, dat het slepen op het ka- raal, met uitsluiting van anderen geheel door Antwerpen zal worden verzorgd. Hierdoor zullen de Dordtse z.g. „benedenboten" minder emplooi vinden. 3. Aangenomen wordt dat met het totstandkomen van het kanaal, de vaart over de nieuwe Merwede zal toenemen, temeer wanneer de nieu we Merwede van verlichting zal worden voorzien. 4. Verscherpte concurrentiestrijd wegens het drukken van Belgische zijde van vrachtprijzen en sleeplo nen. 5. De uitschakeling van Dordrecht za voor de direct belanghebbenden by de scheepvaart vèrstrelckende ge volgen hebben. 6. De middenstand zal van een en ander nadeel ondervinden. 7. In het algemeen mag gezegd worden dat een Moerdijkkanaal Dordtse belangen zal aantasten. In ieder geval dient op dit punt het advies SteenbergheVan Cau welaert nadere bestudering en aan vulling. Waarschijnlijk, of liever ze ker, zal het resultaat van een der gelijke nadere bestudering geen be slissende betekenis kunnen hebben ten aanzien van de hoofdvraag of het Moerdijkkanaal tot stand moet komen of niet. Wel zal echter even zeker daarbij moeten worden nage gaan welke maatregelen ter veilig stelling van de belangen van Dor drecht en omstreken zullen moeten worden getroffen. Ned. luchtmacht naar Duitsland De luchtvaartmedewerker van „The Times" bericht dat het squadrnn no. 306 van de Nederlandse Koninklijke luchtmacht voor het eerst aan een oefening zal deelnemen als „Battle Royal", die van 22 tot en met 28 September in Duitsland wordt gehou den. Hij voegt er aan toe, dat dit tac tische verkenningssquadron de eer ste Nederlandse eenheid zal zyn. dat in de toekomst zijn vaste basis zal hebben in West-Duitsland. Bij informatie te Den Haag verna men wij. dat het inderdaad in het voornemen ligt het genoemde squa dron permanent in West-Duitsland te stationneren. Het is evenwel nog niet met zekerheid bekend of dit voorne men werkelijkheid zal worden en wanneer het squadron dan van basis zal verhuizen. Het squadron no. 306 is thans uitgerust met Thunderjet- straal jagers. 0 Bijna iedere dag drijven er bedwelm de en ten dode opgeschreven vissen in enkele wateren rond Gouda Het wa ter is verontreinigd door de lozing van het rioolwater van Gouda in de Buiten IJssel. In Leiden, Utrecht, Amsterdam, Groningen en Nijmegen zijn Maan dag de rectoraten van de universitei ten overgedragen. Het rectoraat van de Leidse universiteit werd door prof. mr. J. M. van Bemmelen overgedra gen aan prof. dr. J. N. Bakhuizen van den Brink. De rector magnificus van de universiteit te Utrecht, prof. dr. H. C. Rümke droeg zijn ambt over aan prof. dr. H. W. Julius. Prof. Van Bemmelen betreurde, dat in Indonesië nog steeds wantrouwen blijkt te heersen tegen het onderwijs in Nederland, blijkens een nog steeds afnemend aantal Indonesische studenten hier te lande. De scheiden de rector constateerde, dat in het af- felopen jaar ongeveer 20 nieuwe vak- en of wetenscnapsonderdelen aan 't onderwysprogramma zyn toegevoegd, waaruit het gevaar voortvloeit dat de „hoofdvakken" in het gedrang ko men door een te vergaande speciali satie. Sprekende over de studenten noem- OEFENING „BATTLE ROYAL" Grootste van alle NAVO-manoeuvres (Van onze speciale verslaggever) Paderborn, 21 September. In de loop van deze dag moeten de ruim 40.000 man Nederlandse troepen, die aan de oefening „Battle Royal" deelnemen, hun concentratie hebben voltooid in een gebied, dat ruwweg geschat ligt in de driehoek Lingen-Linden-Oldenburg, en dat voor deze gelegenheid „Noordland" is gedoopt. Vannacht omstreeks 4 uur zullen zij de lijn Rheine- Oeyenhausen op hetzelfde punt in Zuidelijke richting overschrijden, en als dc opzet gelukt is, zullen zij zich omstreeks 29 September niet al te ver van Keulen en Düsseldorf bevinden. Deze grootste van alle NAVO-ma noeuvres waaraan door 140.000 man Nederlandse, Britse, Canadese, Belgi sche en Amerikaanse troepen wordt deelgenomen, onderscheidt zich, be halve door zijn omvang, door drie fa cetten van zyn voorgangers: le: er wordt een aanvallende actie onderno men, hetgeen kenmerkend genoemd mag worden voor het groeiend zelf vertrouwen van de NAVO-landen in eigen kracht, 2e: er moeten grote afstanden worden afgelegd, waarby het interessant zal zijn te zien, hoe slechts aan vlak terrein gewende Ne derlanders zich houden in de uitlopers van het Weserbergland, het Teuto- burgerwoud en wellicht ook de ber gen van het Sauerlahd, 3e: er zal ge bruik worden gemaakt van atoomar tillerie. Er zyn voor deze oefening twee groepen van z.g. „atoom-scheiasrech- cers geformeerd, elk 160 man sterk. Uiterlijk 4 uur voordat het atoom projectiel wordt geworpen, zullen de ze teams op de hoogte worden ge steld van de plaats, waar dit zal ge schieden. Zo omzichtig mogelijk be geven zij zich dan met hun voertui gen naar de plaats. Honderd man, in battledress ge kleed, vormen dan zo onopvallend mogelijk een kring met een straal van 400 m rond de plek waar straks een rookgranaat het centrum van de „fatale" explosie zal aanduiden. De tweede groep van 60 man vormt een cirkel met een straal van 1 mijl. Op het moment, waarop de rookgranaat ontploft, krijgt het atoom-scheids- reentersteam zijn taak. Dan trekken alle 160 man gelijktijdig een wit hemd aan over hun uniform. Wat zich bin nen de binnenste cirkel bevindt, wordt geacht voor 100 buiten gevecht ge steld te zijn. War zich in de buitenste cirkel bevindt, voor maximaal 50 ENGELSE PARACHUTISTEN. Werd de manoeuvre van 1952 „Hold Fast" genaamd door de soldaten ironisch „slaap vast" genoerhd, de oefening van 1954 zal deze naam stel lig niet dragen. Het ziet er in tegen deel naar uit, dat er door velen na af loop van een tekort aan slaap ge waagd zal worden. Stellig zal dit het geval zijn gedurende het komende weekeinde, wanneer Engelse para chutisten rechtstreeks uit Engeland overkomen en ergens in het manoeu- gerkorps een Can an Nederlands standpunt bezien is het interessant, dat luit.-generaal Opsomer behalve zijn eigen eerste legerkorps van 2 divisies plus leger korpstroepen ook een trits pantser divisies en wel de fameuze zevende Montgomery's „woestijnratten" on der zijn bevelen heeft. Naast en sa men met het Nederlandse legerkorps werkt een Brits legerkorps, dat even zo is samengesteld als het Nederland- brengt een Belgisch le is op de been, versterkt met een Canadese infanteriebrigade en een Britse parachutistenbrigade. Aan beide zijden zyn Amerikanen in gedeeld met zware (280 mm) artille rie, waarmee zowel brisant- als atoomgranaten kunnen worden afge schoten. De Nederlandse cavaleristen zullen voor het eerst laten zien, wat zy met Centurions kunnen aanvangen. Van Britse zyde worden de allernieuwste Conquerors in het veld gebracht. De leiding van de oefening ligt in han den van generaal Sir Richard Gale, bevelhebber van de Northern Army Group en van luchtmaarschalk Sir Henry Broadhurst, commandant van de tweede geallieerde tactische lucht macht. 0 In Columbia is een poging ontdekt om illegaal 800 revolvers van Spaanse make lij in te voeren. De revolvers bevonden zich aan boord van een vliegtuig van een internationale partij, komende uit Pana ma. De autoriteiten bewaren het stilzwij gen. 0 De nieuwbenoemde ambassadrice van Pakistan. Begum Lyaquat Ali Khan. heeft gisteren ten paleize Voorhout haar ge loofsbrieven overhandigd aan H.M. de Koningin. de prof. Rümke de bewering, dat de tegenwoordige jeugd minder is dan die van 30 jaar geleden, volkomen ongegrond. Voorts wees hij op de be tekenis van het verstrekken van stu diebeurzen en schonk in zijn af scheidsrede grote aandacht aan de werkzaamheden waarin de Neder landse universiteiten gezamenlijk op treden. De rector magnificus van de Rijks universiteit te Groningen, prof. jhr. dr. P. J. van Winter droeg zyn waar digheid over aan zijn opvolger, prof. dr. W. J. W. Koster. In een uitvoerige rede heeft de rec- tor-magnificus prof. dr. W*. M. Woer deman van de gemeentelijke univer siteit van Amsterdam verslag uitge bracht over het afgelopen studiejaar. Hy deelde mede dat ae senaat der universiteit besloten heeft prof. dr. J. Tinbergen een ere-doctoraat in de economische wetenschappen te verle nen. Voorts zal een ere-doctoraat in de letteren en wijsbegeerte worden toegekend aan de letterkundige Dirk Coster. Aan de r.k. universiteit te Nyme- gen droeg prof. dr. J. H. Robbens het rectoraat over aan prof. dr. L. Ro gier. De aftredende rector-magnificus prof. ir. W. J. Dewez van de Land bouwhogeschool te Wageningen droeg zijn taak over aan de nieuwe rector prof. ir. W. F. Eysvoogel. Mevrouw A. M. Berry in ons land. Presidente wereldvereniging van Plattelandsvrouwen. De ruim 50-jarige mevrouw A. M. Berry, zes maal grootmoeder, eigena resse van een 16.000 hectare grote schapenfarm in Queensland (Austra lië) voortreffelijk amazone en presi dente van de „Wereldvereniging van Plattelandsvrouwen", thans op we reldreis om de internationale contac ten tussen de plattelandsvrouwen te verstevigen, bezoekt deze week Ne derland. Mevrouw Berry vertelde tydens een persconferentie óver de bijzondere si tuatie. waarin de Australische platte landsvrouw. vanwege de enorme on derlinge afstanden, verkeert. De Au stralische vrouwenbond was een der organisatoren van de „vliegende dok- tersdienst", exploiteert tehuizen voor schoolgaande jeugd, kraamklinieken, ziekenhuizen, vacantie-oorden. vrou wenclubs in diverse steden, alsmede voorts in een aantal steden centrale „rustkamers", waar moeders zich kunnen opfrissen, hun kinderen ver zorgen etc. Voor dit werk wordt met de rege ringen in Australië en met het Rode Kruis en andere organisaties nauw contact gehouden. Mevrouw Berry kwam Zondagavond in Nederland aan a s. Vrijdag ver trekt zjj naar Londen. In die tussen- tyd zal zy o.m. Schouwen-Duiveland, de Noord Oost-Polder en de volksho geschool te Eerbeek bezoeken. 0 De burgemeester van Wateringen, de heef- Meissen, hoopt op 29 September a.s. aan de Leidse universiteit te promoveren tot doctor in de rechtsgeleerdheid. Het WereHsrebeuren W. Niet in Navo? De uitnodigingen voor de negen mogendhedenconferentie te Lon den zijn verzonden en men moet dus aannemen, dat de Engelse en Amerikaanse ministers van buiten landse zaken een schema gereed heb ben voor de Duitse herbewapening. Een schema, dat ze straks in deze conferentie tot basis voor een over eenkomst met Duitsland willen ma ken. Voor wat Eden betreft is bet onge veer bekend, waarheen deze staatsman sturen wil. Hij meent het verdrag van Brussel tc kunnen uitbreiden met West-Duitsland. Dat verdrag is een vaag verdrag, zo echt in de lijn van de Engelse politiek. Het spreekt van vriendschap en samenwerking, maar het geeft geen binding in militair- op zicht. De staten, die er aan deelnemen, kunnen voor zichzelf beslissen, wat ze aan de hand van dit verdrag met en voor hun bondgenoten willen doen. Omdat dit verdrag niet toereikend is voor het regelen van de Duitse her bewapening. zou Duitsland daarnaast in de N.A.V.O. opgenomen moeten worden, en dat zou dan met zekere beperkingen moeten geschieden. Dat is wat Eden besproken heeft in een aantal Europese hoofdsteden om de negen mogendhedenconferentie aan een onderhandelingsschema te helpen. at Dulles echter besproken heeft in Bonn en in Londen is niet bekend geworden. Men heeft na zijn bezoek volstaan met publicaties over de hartelijke eensgezindheid en over de souvereini- teitsverlening aan West-Duitsland, maar de werkelijke onderwerpen van de discussie werden niet bekend ge maakt. Toch heeft Dulles een verontruste en snelle reis naar Europa gunaakt, omdat hij het niet eens war met be paalde activiteiten van Eden en er moet dus nog iets anders aan de orde geweest zijn dan de „hartelijke eens gezindheid" en de West-Duitse souve- reiniteit. waarover Londen en Wash ington hei al lang roerend eens zijn. Misschien kan in dit verband een publicatie van de Amerikaanse diplo maat en Rusland-expert George Ken- nan ons op weg helpen. Hij heeft een lang bezoek aan West-Duitsland ge bracht om daar de opinie te peilen. In de ..New York Times" heeft hij naar aanleiding van dat bezoek een artikel geschreven. Hij meent, dat de verwerping van de E.V.G. weliswaar een ernstige te genslag is, maar aanvaarding van de E.V.G. zou het Duitse vraagstuk nog ingewikkelder gemaakt hebben dat. het thans reeds is. Ook de opneming van Duitsland in de N.A.V.O. en een nauwere militaire samenwerking tussen Engeland en de West-Europese landen zal naar de mening van Kennan slechts onzeker heden brengen. De „Europese gemeenschap" wordt door die maatregelen geen stap dich terbij gebracht. Kennan meent dat een oplossing van de moeilijkheden moet voldoen aan drie voorwaarden. Ten eerste moet West-Duitsland zo sterk zijn, dat Rusland geen aanval riskeert, maar de strijdmacht in West- Duitsland mag geen bedreiging vor men voor de Sowjet-Unie. Ten tweede moet de militaire in spanning van het gehele Westen zo groot zijn, dat men in een gunstige positie is om te onderhandelen met Rusland over de Duitse eenheid en de Oostenrijkse kwestie. En ten derde moeten de gematigde en Europees gezinde elementen in de West-Duitse bondsrepubliek alle steun ontvangen, want anders raakt de West-Europese samenwerking bij de Duitsers in discrediet Op grond van deze drie voor waarden komt Kennan tot de conclusie, dat de Verenigde Sta ten een garantie moeten geven aan West-Duitsland in die zin. dat de in tegriteit van het West-Duitse grond gebied (en Berlijn) van vitaal belang wordt geacht voor Amerika en dat men niet werkloos zal toezien als dit grondgebied wordt aangetast. West-Duitsland zou souverein moe ten worden en de samenwerking op militair gebied zou in wederzijds over leg vastgelegd kunnen worden zonder dat men Duitsland opneemt in de N.A.V.O„ want dan zou men Rusland al te zeer voor het hoofd stoten. Tot zover de mening van Kennan. Men kent die mening ongetwijfeld bij het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken. Raden we ver mis, wanneer we aannemen, dat de inzichten van Dulles ongeveer in de zelfde richting gaan als die van Ken nan. We geloven van niet. maar het zal nog wel enige dagen duren aleer Dul les het licht van de publiciteit op zijn plannen laat vallen. Tot zolang zal men geduld moeten hebben.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1954 | | pagina 5