JIMMY BROWN, sportheld no. Koning Metusa liet de heilige krokodillen doodschieten Hereniging van beide Lutherse Kerken tot stand gekomen Toch is 'i zo I VAKCENTRALEN ONGERUST OVER STIJGENDE WERKLOOSHEID Bc ZATERDAG 9 FEBRUARI 1952 -M. PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DE MACHT VAN HET BIJGELOOF. Overstroming teisterde Oeganda Van onze correspondent) Cairo, Februari - Over het uitgestrekte gebied van Oeganda in Brits Aequatoriaal-Afrika heerst de 27-jarige Eduard Frederick Walugumbe Muterb! Luwangula onder de naam Mutesa II. Voor hjj de troon van zijn voorouders besteeg, had de prins in Europa, vooral in Cambridge, een grondige opleiding genoten en was met de gehele geestelijke uitrusting van een moderne Europeaan naar zjjn vaderland teruggekeerd. Korte tijd na zijn troonsbestijging had hjj gelegenheid zijn moderne opvattingen, die niet altijd in overeenstemming zijn met de diep gewortelde overleveringen van zijn volk, in praktijk te brengen. Niet ver van zijn hoofdstad ligt het heilige meer, waarin veel krokodillen leven, die beschouwd worden als vererenswaardige schepselen, zelfs als voorouders der dynastie. Ze werden altjjd met bijzondere eerbied verzorgd en de voorganger van de nieuwe koning, Mutesa I, die voor de Engelse gasten van zijn hof aan de oever van het meer een golfterrein had laten aanleggen, heeft nooit vergeten met klem op een goede behandeling van de dieren aan te dringen. Terwille van de krokodillen werd zelfs een uitzondering gemaakt op de gebruikelijke spelregels en het reglement van de golfclub van Oe- Sanda schreef uitdrukkelijk voor, at een speler, wiens bal in de nabij heid van een krokodil terecht kwam, het recht had een andere golfbal in het spel te brengen. Zoveel eerbied had zijn zoon en opvolger Mutesa II echter niet; om de spelers onaangenaamheden te besparen beval de nieuwe souverein zelfs, dat alle krokodillen doodge schoten moesten worden. Zijn raad gevers aan het hof,, verontwaardigd over dit gebrek aan piëteit, prote steerden vergeefs: de krokodillen waren altijd door de leden van de dynastie in ere gehouden. Enkele tientallen jaren geleden had de grootvader van de regerende koning, Nwanga, de krokodillen in het heili ge meer zelfs met mensenvlees ge voederd; dat ging nu natuurlijk niet meer, maar daarom mocht men toch 19G Ons reukorgaan is een buitenge woon gevoelig zintuig. Natuxirlijk, er zijn dieren, die ons in dit opzicht ver re overtreffen, maar men hoede zich in dit opzicht voor voorbarige conclu- sies. Om de gebrekkigheid van het menselijk reukvermogen aan te to nen, heeft men tot voor kort gewezen op verschillende soorten insecten, waarvan de mannetjes de vrouwelijke exemplaren konden „ruiken" op af standen van 10, 25, ja soms 100 kilo meter! De onderzoeking en van de laatste tijd hebben echter aangetoond dat in de onderzochte gevallen geen sprake is van ruiken, doch van het opvangen van bepaalde trillingen, die door de wijfjes worden uitgezonden met daarvoor bestemde organen. Bovendien moet men by de beoor deling van het reulcvermogen in het oog houden dat een dergelijk zintuig ingericht is overeenkomstig de te ver richten functies. De teek bijv., die zich vanaf de takken der bomen op een zoogdier laat vallen, is zeer ge voelig voor de geur van boterzuur. Alle andere geuren zijn niet voor hem waarneembaar om. de eenvoudige re den dat ze geen betekenis voor hem hebben. In een speciale functie kan het reukorgaan van bepaalde dieren dus scherper zijn dan dat van de mens, maar dit wil nog niet zeggen, dat een dergelijk dier ook dlles scher per ruikt. Doodgraafkevers en aas vliegen ruiken op grote afstand het vergane vlees en de raaf ruikt zelfs het dode dier als het door de sneeuw bedekt is. Maar de enige conclusie die wij daaruit mogen trekken is, dat deze dieren voor deze bepaalde geu ren een grotere gevoeligheid hebben dan wij. Een algemene veroordeling van onze neus mag echter niet op deze gronden steunen. Eet is nu duidelijk dat roofdieren die door de reuk van het spoor de prooi moeten vinden, in het algemeen een scherpere onderscheiding van geuren hebben dan de mens. Hiervan zijn markante voorbeelden te noe men. Behalve organische geuren ruikt de hond echter ook stoffen, die in het natuurleven van geen betekenis zijn. Ook ai zetten wij een grote hoe veelheid kinine vlak voor ons, we kunnen er geen geur aan ontdekken. De hond echter wèl. Ook ruikt hij op lossingen van zoutzuur en zwavelzuur In verdunningen van een bïïlioen en meer, terwijl deze stoffen toch voor ons volkomen reukloos zijxu Uit al deze uitvoerige proeven mag men ongetwijfeld de gevolgtrekking ma ken dat een hond véél fijner en scher per ruikt dan de mens. Maar het menselijk reukorgaan is ook niet mis.' Laten we eens één gram iodoform, mercaptaan of muskus ne men. Natuurlijk ruiken we dat.' Eén duizendste deel daarvan kunnen we ook nog ruikenMaar laten we daar dan nog eens het duizendste deel van nemen. We ruiken het nog steeds. Nogmaals het duizendste deel daar- van. Oolc die minimale hoeveelheid levert ons geen moeilijkheden op. En zelfs wanneer we van dat één-mïl- liardste gram nogmaals het duizend ste deel nemen, dan nóg kan de mens deze geur waarnemen. Dus verder geen miskenning meer van onze neus.' En overstappend op een ander Oiiderwerp ook geen onderschat ting meer van de woordenrijkdom van het kind. Want deze, door vele ooms en tantes in de meest kinderachtige vorm toegesproken kleuters, blijken een woordenschat te bezitten waar van U versteld zult staan. H. Pétillon. niet meteen in het andere uiterste vervallen. Mutesa, die verschillende universi teitsdiploma's bezit, hoorde deze pro testen met een geringschattend glimlachje aan en was op zijn beurt verontwaardigd, dat men kon aanne men, dat hij van krokodillen zou af stammen, zoals het volksgeloof van Oeganda zegt. Om te bewijzen, dat hij vrij was van vooroordelen nodig de hij zijn Engelse vrienden uit met hun beste geweren te komen en or ganiseerde eén jacht op krokodillen. Na drie dagen was het heilige meer volkomen gezuiverd van zijn bewo ners. OVERSTROMING Enkele dagen later echter meldde de bewaker van het golfterrein, dat hij aan de overkant van het meer een krokodil gezien had. Metusa gaf onmiddellijk bevel om het dier, dat blijkbaar de dans ontsprongen was, dood te schieten. Weer werd er he vig geschoten en de krokodil ver dween De dag daarop brak er bo ven het meer een., orkaanachtig on weer uit, waardoor de rivieren en meren in de omgeving buiten hun oevers traden. Dit was het begin van een verschrikkelijke overstroming, die de vruchtbare dalen van Oegan da teisterde en honderden mensen en duizenden dieren van alle soorten als slachtoffers eiste. Sinds mensen heugenis had men iets dergelijks niet beleefd. In de archieven van het me teorologisch instituut is geen enkele aanwijzing te vinden, die een verkla ring zou kunnen geven voor de bui tengewone hevigheid van dit ver schijnsel. Nog groter was echter de verbazing toen de overstroming voorbij was: het heilige meer droogde op en in de modder op de bodem ervan wemelde het van krokodillen. De regering zag zich genoodzaakt de gehele omgeving te alarmeren en de bewoners te waar schuwen, die daardoor in een ware paniek geraakten. Metusa II heeft echter een nieuwe residentie hoog boven zijn hoofdstad betrokken, waat hij over een andere legende van zijn volk nadenkt, waarin de volgende waarschuwing voorkomt: „Als het heilige meer opdroogt, dan moet de koning onder vreselijke pijnen ster ven". (Nadruk verboden) Europese landbouw- integratie. MINISTER MANSHOLT IN PARIJS. Het bezoek, dat minister Mansho.t deze week In Parjjs heeft afgelegd, heeft geleid tot uitvoerige gedach- tenwisseling met de Franse ministers Pflimlin en Laurens over de Integra tie van de landbouw in Europa. Vast gesteld kon worden, dat het Franse en Nederlandse standpunt elkaar nog dichter waren genaderd dan voor heen. Verwacht mag worden dat de Franse regering op korte termijn haar uitnodiging aan de landen van de Raad van Europa met inbegrip van Oostenrijk, Portugal en Zwitser land zal effectueren, en dat deze con ferentie omstreeks Maart-April in Parijs zal worden gehouden. SCHRIJVEN AAN DE REGERING Uitvoering van aantal maatregelen geëist l)e Raad Yan Vakcentralen, bestaande uit C.N.V., K.A.B. en N.V.Y heeft zich Vrjjdag met een brief tot de regering gewend, waarin hij bljjk geeft van zjjn grote ongerustheid aangaande de stjjglng van de werk loosheid In de laatste maanden. In verschillende bedrijfstakken beeft aldus de brief de werkloosheid een zodanige omvang aangenomen, dat speciale maatregelen vereist zjjn. Koningin Elizabeth verlaat op Londen Airport het toestel, dat haar uit Afrika overbracht. Bleek en vermoeid van de lange reis zette Elizabeth II Donderdag, voor de eerste maal als Koningin van het Britse Gemenebest voet op Engelse bodem. STEMMEN UIT DE KERKEN Fusie kan zeer belangrijk blijken Nadat op 12 Januari 1952 de Algemene Kerkelijke Vergadering van liet Hersteld Evangelisch Luthers Kerkgenootschap besloten had terug te ke ren in de Evangelisch Lutherse Kerk in Nederland en voortaan met haar één geheel te vormen, was er blijdschap in Luthers Nederland. Immers toen kon het hereniglngsbesluit van de Evangelisch Lutherse Kerk vastgesteld worden. BELANGRIJK. De fusie zal organisatorisch wei van de Evang. Lutli. Synode van 24 ^_t., ^esAui^_ ly.^t licht zeer belangrijk blijken. Immers s volgt: „De Synode van de Evang, Luth. Kerk... overwegende dat in 1793 een aantal leden der Lutherse Ge meente binnen Amsterdam zich van de Gemeente heeft afgescheiden en een afzonderlijke gemeente, de Her steld Evang. Luth. gemeente binnen Amsterdam heeft opgericht, waaruit later, nadat de gemeenten te Medem- blilt, Hoorn, Enkhuizen enzzich bij haar hadden gevoegd, het thans bestaande Hersteld Evang. Luth. Kerkgenootschap is gegroeid, dat de Evang. Luth. kerk deze scheiding steeds heeft betreurd enzbe sluittot de hereniging van het Herst. Evang. Luth. kerkgenootschap met de Evang. Luth. kerk, door het Herst. Evang. Luth. kerkgenootschap weder in de Evang. Luth. kerk Op de Synodevergadering van de Evang. Luth. kerk van 31 Januari j.l. zijn de gemachtigden van de Algeme ne Kerkelijke Vergadering van de Herst. Evang. Luth. kerk ontvangen. De officiële herenigingsakte werd on dertekend door de beide voorzitters en secretarissen. De schelding sinds 1791 behoorde tot het verleden. NIEUW BEGIN. Thans is een nieuw begin aan de Luth. kerk in Nederland gegeven. Want het was zeer nodig dat de fusie tot stand kwam. Principiëel gesproken waren in Ne derland twee Lutherse kerken niet nodig. Immers beiden ondertekenden in 1947 het rapport van Lund, dat de gemeenschappelijke basis was voor de Lutherse wereldfederatie, omvat tende practiseh alle 70 h 80 millioen Lutheranen over de gehele wereld. In dit rapport komen zeer principiële vragen aan de orde: belijdenis, doop, avondmaal, rentmeesterschap enz. Door het rapport van Lund konden beide Lutherse kerken elkander vin den op basis van de principiële kern van de Lutherse belijdenis. Zodoende bleken de grieven van de Herstelden, die zich juist op grond van princi piële kwesties in 1791 afscheidden, ;hans niet meer houdbaar. (Een en ander werd reeds in enige artikelen uitvoerig behandeld in de afgelopen jaren in de Prov. Zeeuwse Courant). gezamenlijk kan een Veel grotere geestelijke kracht ontplooid worden. Zo kan men om een voorbeeld te noemen, thans in Amsterdam in tien verschillende delen der stad een Lu therse kerkdienst houden. De wijken in deze stad kunnen doelmatiger be werkt worden. De meeste Lutherse gemeenten zullen een kleiner kerke lijk gebied te bewerken krijgen, waar door veel energie bespaard of doel matiger aangewend kan worden. Ook de opleiding tot predikant is niet meer gedeeld. Veel meer werk kan gemeenschap pelijk worden verricht en taken kun nen ondernomen, waartegen men, al leen staande, geestelijk of financieel, niet opgewassen was. Gezamenlijk zal men zich beter kunnen concentreren op de vragen die deze wereld in nood stelt.- Ook in de Oecumenische Raad van Kerken in Nederland kan men nu met één Luthers geluid rekening houden. Zo zouden we door kunnen gaan. De Lutherse kerk heeft in de afge lopen halve eeuw harde slagen ont vangen. Het verlies aan leden is pro- centsgewijs zeer hoog geweest. In deze tijd echter blijkt er overal In de wereld een zeer grote belang stelling te bestaan voor de theologie en de praktjjk der Lutheranen. De bijdrage van de Lutherse kerk In de wereld aan het oecumenische gesprek is zeer belangrgk. Bekende figuren als ds. Niemöller, Alb. Schweitzer, Kaj Munk (f), Berggrav, hebben vele niet Lutheranen iets te zeggen en doen ook in ons land in wijde kring hun in vloed op de kerkelijke en niet-kerke- lyke schare gelden. Geleerden als Nygren, Schlink, Althaus beïnvloeden het theologisch dénken in Europa. Meer dan ooit heeft de Lutherse kerk in Nederland contact met het Dc Raad van Vakcentralen verzocht de regering een aantal maatregelen ten spoedigste ten uitvoer te leggen en daarover onverwijld besprekingen met de Raad te voeren. Deze maat regelen zijn: 1. Oplossing van de financiering»- moeilijkheden bij de woningbouw. De R.V.V. is van mening, dat de sane ring van de betalingsbalans thans zo ver gevorderd is. dat thans we gens het niet in voldoende mate functionneren van de kapitaalmarkt, de financiering van de uitvoering van het verhoogde woningbouwpro- gramma door het Rijk zelf verant woord moet worden geacht. In ver band met de ontwikkeling van de woningbouw acht de raad het ge wenst ten spoedigste de bestudering van het vraagstuk der huren ter hand te nemen. 2. Versnelde uitvoering van streekplannen ter bestrijding van de werkloosheid voor Zuid-West en Oos telijk Groningen, Oostelijk Friesland, Zuid-Oost Drente, Noord-Oost Over- ijsel, Oostelijk West-Friesland, Zuid westelijk en Noord-Oostelijk Noord- Brabant en Noordelijk Limburg. 3. De Raad vreest dat de beperking van de consumptiemogelijkheden der werknemers, die sedert Maart 1951 is doorgevoerd, wel productieve krachten voor militaire doeleinden heeft vrijgemaakt, doch dat tot dus verre van deze krachten in onvol doende mate gebruik is gemaakt wegens het in te traag tempo plaat sen van militaire orders. Indien de deflatoire werking van deze ver traagde ontwikkeling niet spoedig een einde neemt, acht de Raad een van de consnmoriebeper- king noodzakelijk. De Raad wénst daarover nadere besprekingen met de regering te voeren, teneinde de werkloosheid, die het gevolg is van een te ver gaande consumptiebeper king, in bepaalde bedrijfstakken ef fectief te bestrijden. 4. De Raad acht activering van de provinciale commissies voor de werkgelegenheid, het coördinatie college voor openbare werken en de interdepartementale commissie voor de werkgelegenheid noodzakelijk om „Karei Doorman" liet welkom in Aruba. Het bestuurscollege en verschillen de andere burgerlijke autoriteiten van Aruba hebben naar aanleiding van het voornemen van de commandant van dc ..Karei Doorman" om bij het be zoek vau dit vliegdekschip aan ge noemd eiland op de rede te blijven liggen, te kennen gegeven, dat dit be zoek niet welkom is. Daar het bezoek slechts een representatief karakter droeg, is het afgelast. Evenals twee jaar geleden was van Arubaanse zijde sterk aangedrongen op een bezoek van de „Karei Door man" aan dat eiland. De comman dant had daarin toegestemd en men maakte zich op voor een grootse ont vangst van schip en bemanning. Toen echter bekend werd, dat het vlieg dekschip niet in de nieuwe haven zou afmeren, doch op de rede zou blijven ontstond grote ontevredenheid, die zich uitte in telegrammen aan de commandant van de „Doorman" en in artikelen in de pers. De „Breezand". die Woensdag bij de Ingang van de haven van Sligo (Zuid- Ieriand) was gestrand. Is Vrijdag op eigen kracht vlot gekomen. zo spoedig mogelijk te kunnen be schikken over een totaal overzicht van dc in d© provincies aanwezige- mogelijkheden voor de uitvoering van openbare werken. Lutheranisme in de wereld. Ongetwij feld zullen deze contacten ook vrucht dragend blijken voor de andere ker ken in Nederland. In de Hervormde kerk in Nederland zjjn Lutherse tendenzen te vinden. En wellicht mag de nu herenigde Lutherse kerk met groter élan haar oecumenische taak verder' voortzet ten en zal deze hereniging misschien een teken en voorbeeld voor andere gescheiden kerken zijn. Wellicht mag ook deze hereniging daartoe dienen dat er eenmaal in Nederland komt: één reformatorische kerk, waarin de verschillende accenten hun plaats en taak hebben. H. J. •77737—li 12. Toen het oude vrouwtje hoorde, dat Jimmy Brown niets meer of minder dan de nieuwe sluis wachter was, zei ze met bihberende stem; „O mens, hoe durf je hier dag en nacht te blijven. Ik sta hier nu vijf minuutjes met je te graten, maar ik begrijp zelf niet hoe ik dat in m'n hoofd haal, want ik sta gewoon met me leven te spélen!" Ze pakte schielijk haar karrebies van de grond en snelde weg. Ze riep nog iets naar Jimmy, maar deze verstond haar niet. Hjj haalde zijn schouders maar eens op en liep naar zjjn woning terug. „Vrouwepraat!" bromde hij. „Wat moet een verstandig mens dédr nu van geloven? Zeven mensen, die zo maar verdwenen zjjn. Er zal wel héél iets anders achter zitten". In de sluiswach terswoning begon hjj met een vuurtje aan te ste ken. Er stond een gezellig potkacheltje, dat wel dra begon te snorren. „En nu nog een bakje kof fie", bromde hjj, „dan ontbreekt er aan mijn ge luk niets meer". Toch deed Jimmy tegen het val len van de avond nog een ronde door het huis en hij vergat evenmin de voor- en achterdeur stevig op slot te draaien. Het wereldgebeuren Teleurgesteld, maar niet ontmoedigd.... Het schokkende bericht van het overlijden van Koning George VI van Engeland heeft deze week haast vanzelfsprekend de aan dacht wat afgeleid van enkele a< de- re gebeurtenissen en ontwikkelingen, waarvan de betekenis toch -liet on derschat mag worden In de eerste plaats is in het Palais de Chaillot te Parijs de zesde algemene vergade ring der Ver. Naties geëindigd. Als de befaamde 'nachtkaars En zo als te doen gebruikelijk, vrager, we ons ooit bij dit einde af of deze bjj- eenkomst der volkeren voor de We reldvrede en voor ons aller toekomst ook enig resultaat heeft opgele'- rd. Het antwoord op deze vraag kan he laas moeiljjk anders luiden dan: bit ter weinig! Men kan dat beireu'en, maar het zou dom zijn de trieste re aliteit met wat mooi klinkende ohra- sen te verdoezelen. Ook de voo*-zlt- ter van deze Assemblée. de Mexiesan dr, Nervo. heeft 'lat blijkbaar niet willen doen en het speechje. waarme de hij de zitting sloot, was dan ook weinig zeggend en zuivej formeel. En de wereld zal het moeten ioen met de overigens wel wat schrale troostwoorden, welke de nog Immer vitale mrs. Roosevelt sprak voor de laatste hamerslag viel: .Wij zijn te leurgesteld, maar niet ontmoedigC'. Teleurgesteldinderdaad Wnnt het kleine beetje hoop. dat 'eder goedwillende wereldburger *och in November nog wel moet hebben ge koesterd. nl. dat men er in Parjjs in zou slagen althans enige toenade ring tussen de grote tegenstanders te bereiken, is volkomen ijdci geble ken. Dat was reeds in de eerste we ken duidelijk toen Acheson en Wys- jinsky zich als ware kemphanen uit putten in net over en weer lanceren van scherpe beschuldigingen en vin nigheden. Al mogen de Westerse geallieer den er dan inderdaad in ge slaagd zjjn de Russen een en kele maai een concessie af te dwin gen (bijv. ten aanzien van de con- tröle op een atoomverbod), er vrlg- den dan toch altjjd weer nieuwe com plicaties, waarmede de Russen vol gens' hun bekende techniek, de zaak weer ingewikkelder maakten dan zij ooit was. Tot een werkeljjk „vreed zaam samenleven", als waarvan onze minister van buitenlandse za ken. nu-. Stikker, voor het forum dei- Ver. Naties sprak, heeft Parjjs 1951 '52 ons geen stap nader gebracht. Ook niet door de houding van dc Arabische en in iets mindere mate toch ook de Latijns-Amerikaanse naties die bjj meer dan één gelegen heid willens en wetens in de kaart van de Russen speelden, kmter en alleen omdat zjj zich lieten voort drijven door hun veel te egocentrisch gerichte nationale sentimenten. Het zal van het grootste gewicht zjjn. dat de Westerse leiders er voor alles naar streven met deze „oppo santen" te komen tot een eensgezin de politiek. Teleurgesteld, maar niet ontmoe digd, zeide mr3 Roosevelt. En met dit laatste doelde zij ongetwijfeld op het economische en sociale werk dei- Ver. Naties, dat trots alle tegenstel lingen voortgang vond. De strijd te gen honger, ziekte en gebrek, de hulp aan millioenen ontheemden de onverdroten inspanning om in hun ontwikkeling achtergebleven gebie den politiek. sociaal èn economisch vooruit te heipen worden door de gespecialiseerde organen var, de Ver. Naties volgehouden en doorgezet en al moge het politieke steekspel van de politieke leiders ons menigmaal het schaamrood naar de kaken ia- gen. wat door deze organen en haar duizenden functionarissen voor de lijdende mensheid wordt gedaan, rechtvaardigt ten slotte toch het in standhouden van de georganiseerde volkerengemeenschap. onn heeft deze week eveneens om belangstelling gevraagd om dat daar 00 het hoogste West- Duitse niveau, d.w.z. In de Bnndsoag. de strijd werd gestreden om West- Duitslands bfidriee in de Weri-Euro- nese verdediginesgemeenschap. Bondskanselier Adenauer, die enkele dagen geleden we wat ere hoog van de toren had geblazen door de Saar- kwestie en het Duitse N.A 7 O '>d- maatschap min of meer als conditio sine qua non te stellen is zo wils ge weest wat water in zijn wjjn te doen door de persberichten over vtjn aan vankelijke verklaringen te lor-ohenen. Ere elegant was dit met maar mis schien toch wel verstandig. Want in de Bondsdag zag hij zich Donderdag en Vrijdag ten slotte ges'.eld niet alleen tegenover de bekende -ppositie van links, waarbn de sociaa1 demo craten nog eens nadmkkelh'K specu leerden. dat zh het West-mrtse "nik op dit moment nog niet rijp achten voor her-militarisatic maar ook tegen bezwaren en moeilijk ver vulbare verlangens uit de Ining '-an zün regeringscoalitie. Adenauer is er ten slotte toch in geslaagd een motie aangenomen te Krijgen, die in feite een goedkeuring van de Duitse bjjdrage betekent. Maar zij was uitermate voorzichtig en vaag gesteld. Anders was het mis schien toch nog op een mislukking uitgelopen. Teleurstellend inderdaad. Maar toch bevredigend ook....,.?

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1952 | | pagina 5