JIMMY BROWN, sportheld no.
Koning Metusa liet de heilige
krokodillen doodschieten
Hereniging van beide Lutherse
Kerken tot stand gekomen
Toch is 'i zo I
VAKCENTRALEN ONGERUST OVER
STIJGENDE WERKLOOSHEID
Bc
ZATERDAG 9 FEBRUARI 1952
-M.
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DE MACHT VAN HET BIJGELOOF.
Overstroming teisterde Oeganda
Van onze correspondent)
Cairo, Februari - Over het uitgestrekte gebied van Oeganda in Brits
Aequatoriaal-Afrika heerst de 27-jarige Eduard Frederick Walugumbe
Muterb! Luwangula onder de naam Mutesa II. Voor hjj de troon van zijn
voorouders besteeg, had de prins in Europa, vooral in Cambridge, een
grondige opleiding genoten en was met de gehele geestelijke uitrusting
van een moderne Europeaan naar zjjn vaderland teruggekeerd. Korte tijd
na zijn troonsbestijging had hjj gelegenheid zijn moderne opvattingen, die
niet altijd in overeenstemming zijn met de diep gewortelde overleveringen
van zijn volk, in praktijk te brengen.
Niet ver van zijn hoofdstad ligt het heilige meer, waarin veel krokodillen
leven, die beschouwd worden als vererenswaardige schepselen, zelfs als
voorouders der dynastie. Ze werden altjjd met bijzondere eerbied verzorgd
en de voorganger van de nieuwe koning, Mutesa I, die voor de Engelse
gasten van zijn hof aan de oever van het meer een golfterrein had laten
aanleggen, heeft nooit vergeten met klem op een goede behandeling van
de dieren aan te dringen.
Terwille van de krokodillen werd
zelfs een uitzondering gemaakt op
de gebruikelijke spelregels en het
reglement van de golfclub van Oe-
Sanda schreef uitdrukkelijk voor,
at een speler, wiens bal in de nabij
heid van een krokodil terecht kwam,
het recht had een andere golfbal in
het spel te brengen.
Zoveel eerbied had zijn zoon
en opvolger Mutesa II echter niet;
om de spelers onaangenaamheden te
besparen beval de nieuwe souverein
zelfs, dat alle krokodillen doodge
schoten moesten worden. Zijn raad
gevers aan het hof,, verontwaardigd
over dit gebrek aan piëteit, prote
steerden vergeefs: de krokodillen
waren altijd door de leden van de
dynastie in ere gehouden. Enkele
tientallen jaren geleden had de
grootvader van de regerende koning,
Nwanga, de krokodillen in het heili
ge meer zelfs met mensenvlees ge
voederd; dat ging nu natuurlijk niet
meer, maar daarom mocht men toch
19G
Ons reukorgaan is een buitenge
woon gevoelig zintuig. Natuxirlijk, er
zijn dieren, die ons in dit opzicht ver
re overtreffen, maar men hoede zich
in dit opzicht voor voorbarige conclu-
sies. Om de gebrekkigheid van het
menselijk reukvermogen aan te to
nen, heeft men tot voor kort gewezen
op verschillende soorten insecten,
waarvan de mannetjes de vrouwelijke
exemplaren konden „ruiken" op af
standen van 10, 25, ja soms 100 kilo
meter! De onderzoeking en van de
laatste tijd hebben echter aangetoond
dat in de onderzochte gevallen geen
sprake is van ruiken, doch van het
opvangen van bepaalde trillingen, die
door de wijfjes worden uitgezonden
met daarvoor bestemde organen.
Bovendien moet men by de beoor
deling van het reulcvermogen in het
oog houden dat een dergelijk zintuig
ingericht is overeenkomstig de te ver
richten functies. De teek bijv., die
zich vanaf de takken der bomen op
een zoogdier laat vallen, is zeer ge
voelig voor de geur van boterzuur.
Alle andere geuren zijn niet voor hem
waarneembaar om. de eenvoudige re
den dat ze geen betekenis voor hem
hebben. In een speciale functie kan
het reukorgaan van bepaalde dieren
dus scherper zijn dan dat van de
mens, maar dit wil nog niet zeggen,
dat een dergelijk dier ook dlles scher
per ruikt. Doodgraafkevers en aas
vliegen ruiken op grote afstand het
vergane vlees en de raaf ruikt zelfs
het dode dier als het door de sneeuw
bedekt is. Maar de enige conclusie
die wij daaruit mogen trekken is, dat
deze dieren voor deze bepaalde geu
ren een grotere gevoeligheid hebben
dan wij. Een algemene veroordeling
van onze neus mag echter niet op
deze gronden steunen.
Eet is nu duidelijk dat roofdieren
die door de reuk van het spoor de
prooi moeten vinden, in het algemeen
een scherpere onderscheiding van
geuren hebben dan de mens. Hiervan
zijn markante voorbeelden te noe
men. Behalve organische geuren ruikt
de hond echter ook stoffen, die in het
natuurleven van geen betekenis zijn.
Ook ai zetten wij een grote hoe
veelheid kinine vlak voor ons, we
kunnen er geen geur aan ontdekken.
De hond echter wèl. Ook ruikt hij op
lossingen van zoutzuur en zwavelzuur
In verdunningen van een bïïlioen en
meer, terwijl deze stoffen toch voor
ons volkomen reukloos zijxu Uit al
deze uitvoerige proeven mag men
ongetwijfeld de gevolgtrekking ma
ken dat een hond véél fijner en scher
per ruikt dan de mens.
Maar het menselijk reukorgaan is
ook niet mis.' Laten we eens één gram
iodoform, mercaptaan of muskus ne
men. Natuurlijk ruiken we dat.' Eén
duizendste deel daarvan kunnen we
ook nog ruikenMaar laten we daar
dan nog eens het duizendste deel van
nemen. We ruiken het nog steeds.
Nogmaals het duizendste deel daar-
van. Oolc die minimale hoeveelheid
levert ons geen moeilijkheden op. En
zelfs wanneer we van dat één-mïl-
liardste gram nogmaals het duizend
ste deel nemen, dan nóg kan de mens
deze geur waarnemen.
Dus verder geen miskenning meer
van onze neus.'
En overstappend op een ander
Oiiderwerp ook geen onderschat
ting meer van de woordenrijkdom van
het kind. Want deze, door vele ooms
en tantes in de meest kinderachtige
vorm toegesproken kleuters, blijken
een woordenschat te bezitten waar
van U versteld zult staan.
H. Pétillon.
niet meteen in het andere uiterste
vervallen.
Mutesa, die verschillende universi
teitsdiploma's bezit, hoorde deze pro
testen met een geringschattend
glimlachje aan en was op zijn beurt
verontwaardigd, dat men kon aanne
men, dat hij van krokodillen zou af
stammen, zoals het volksgeloof van
Oeganda zegt. Om te bewijzen, dat
hij vrij was van vooroordelen nodig
de hij zijn Engelse vrienden uit met
hun beste geweren te komen en or
ganiseerde eén jacht op krokodillen.
Na drie dagen was het heilige meer
volkomen gezuiverd van zijn bewo
ners.
OVERSTROMING
Enkele dagen later echter meldde
de bewaker van het golfterrein, dat
hij aan de overkant van het meer
een krokodil gezien had. Metusa gaf
onmiddellijk bevel om het dier, dat
blijkbaar de dans ontsprongen was,
dood te schieten. Weer werd er he
vig geschoten en de krokodil ver
dween De dag daarop brak er bo
ven het meer een., orkaanachtig on
weer uit, waardoor de rivieren en
meren in de omgeving buiten hun
oevers traden. Dit was het begin van
een verschrikkelijke overstroming,
die de vruchtbare dalen van Oegan
da teisterde en honderden mensen en
duizenden dieren van alle soorten
als slachtoffers eiste. Sinds mensen
heugenis had men iets dergelijks niet
beleefd. In de archieven van het me
teorologisch instituut is geen enkele
aanwijzing te vinden, die een verkla
ring zou kunnen geven voor de bui
tengewone hevigheid van dit ver
schijnsel.
Nog groter was echter de verbazing
toen de overstroming voorbij was:
het heilige meer droogde op en in de
modder op de bodem ervan wemelde
het van krokodillen. De regering zag
zich genoodzaakt de gehele omgeving
te alarmeren en de bewoners te waar
schuwen, die daardoor in een ware
paniek geraakten. Metusa II heeft
echter een nieuwe residentie hoog
boven zijn hoofdstad betrokken, waat
hij over een andere legende van zijn
volk nadenkt, waarin de volgende
waarschuwing voorkomt: „Als het
heilige meer opdroogt, dan moet de
koning onder vreselijke pijnen ster
ven".
(Nadruk verboden)
Europese landbouw-
integratie.
MINISTER MANSHOLT
IN PARIJS.
Het bezoek, dat minister Mansho.t
deze week In Parjjs heeft afgelegd,
heeft geleid tot uitvoerige gedach-
tenwisseling met de Franse ministers
Pflimlin en Laurens over de Integra
tie van de landbouw in Europa. Vast
gesteld kon worden, dat het Franse
en Nederlandse standpunt elkaar nog
dichter waren genaderd dan voor
heen.
Verwacht mag worden dat de
Franse regering op korte termijn
haar uitnodiging aan de landen van
de Raad van Europa met inbegrip
van Oostenrijk, Portugal en Zwitser
land zal effectueren, en dat deze con
ferentie omstreeks Maart-April in
Parijs zal worden gehouden.
SCHRIJVEN AAN DE REGERING
Uitvoering van aantal maatregelen geëist
l)e Raad Yan Vakcentralen, bestaande uit C.N.V., K.A.B. en N.V.Y
heeft zich Vrjjdag met een brief tot de regering gewend, waarin hij bljjk
geeft van zjjn grote ongerustheid aangaande de stjjglng van de werk
loosheid In de laatste maanden. In verschillende bedrijfstakken beeft
aldus de brief de werkloosheid een zodanige omvang aangenomen,
dat speciale maatregelen vereist zjjn.
Koningin Elizabeth verlaat op Londen Airport het toestel, dat haar uit
Afrika overbracht. Bleek en vermoeid van de lange reis zette Elizabeth
II Donderdag, voor de eerste maal als Koningin van het Britse Gemenebest
voet op Engelse bodem.
STEMMEN UIT DE KERKEN
Fusie kan zeer belangrijk blijken
Nadat op 12 Januari 1952 de Algemene Kerkelijke Vergadering van liet
Hersteld Evangelisch Luthers Kerkgenootschap besloten had terug te ke
ren in de Evangelisch Lutherse Kerk in Nederland en voortaan met haar
één geheel te vormen, was er blijdschap in Luthers Nederland. Immers toen
kon het hereniglngsbesluit van de Evangelisch Lutherse Kerk vastgesteld
worden.
BELANGRIJK.
De fusie zal organisatorisch wei
van de Evang. Lutli. Synode van 24
^_t., ^esAui^_ ly.^t licht zeer belangrijk blijken. Immers
s volgt: „De Synode van de Evang,
Luth. Kerk... overwegende dat in 1793
een aantal leden der Lutherse Ge
meente binnen Amsterdam zich van
de Gemeente heeft afgescheiden en
een afzonderlijke gemeente, de Her
steld Evang. Luth. gemeente binnen
Amsterdam heeft opgericht, waaruit
later, nadat de gemeenten te Medem-
blilt, Hoorn, Enkhuizen enzzich
bij haar hadden gevoegd, het thans
bestaande Hersteld Evang. Luth.
Kerkgenootschap is gegroeid, dat de
Evang. Luth. kerk deze scheiding
steeds heeft betreurd enzbe
sluittot de hereniging van het
Herst. Evang. Luth. kerkgenootschap
met de Evang. Luth. kerk, door het
Herst. Evang. Luth. kerkgenootschap
weder in de Evang. Luth. kerk
Op de Synodevergadering van de
Evang. Luth. kerk van 31 Januari j.l.
zijn de gemachtigden van de Algeme
ne Kerkelijke Vergadering van de
Herst. Evang. Luth. kerk ontvangen.
De officiële herenigingsakte werd on
dertekend door de beide voorzitters
en secretarissen.
De schelding sinds 1791 behoorde
tot het verleden.
NIEUW BEGIN.
Thans is een nieuw begin aan de
Luth. kerk in Nederland gegeven.
Want het was zeer nodig dat de fusie
tot stand kwam.
Principiëel gesproken waren in Ne
derland twee Lutherse kerken niet
nodig. Immers beiden ondertekenden
in 1947 het rapport van Lund, dat de
gemeenschappelijke basis was voor
de Lutherse wereldfederatie, omvat
tende practiseh alle 70 h 80 millioen
Lutheranen over de gehele wereld. In
dit rapport komen zeer principiële
vragen aan de orde: belijdenis, doop,
avondmaal, rentmeesterschap enz.
Door het rapport van Lund konden
beide Lutherse kerken elkander vin
den op basis van de principiële kern
van de Lutherse belijdenis. Zodoende
bleken de grieven van de Herstelden,
die zich juist op grond van princi
piële kwesties in 1791 afscheidden,
;hans niet meer houdbaar. (Een en
ander werd reeds in enige artikelen
uitvoerig behandeld in de afgelopen
jaren in de Prov. Zeeuwse Courant).
gezamenlijk kan een Veel grotere
geestelijke kracht ontplooid worden.
Zo kan men om een voorbeeld te
noemen, thans in Amsterdam in tien
verschillende delen der stad een Lu
therse kerkdienst houden. De wijken
in deze stad kunnen doelmatiger be
werkt worden. De meeste Lutherse
gemeenten zullen een kleiner kerke
lijk gebied te bewerken krijgen, waar
door veel energie bespaard of doel
matiger aangewend kan worden. Ook
de opleiding tot predikant is niet
meer gedeeld.
Veel meer werk kan gemeenschap
pelijk worden verricht en taken kun
nen ondernomen, waartegen men, al
leen staande, geestelijk of financieel,
niet opgewassen was.
Gezamenlijk zal men zich beter
kunnen concentreren op de vragen
die deze wereld in nood stelt.- Ook in
de Oecumenische Raad van Kerken
in Nederland kan men nu met één
Luthers geluid rekening houden. Zo
zouden we door kunnen gaan.
De Lutherse kerk heeft in de afge
lopen halve eeuw harde slagen ont
vangen. Het verlies aan leden is pro-
centsgewijs zeer hoog geweest.
In deze tijd echter blijkt er overal
In de wereld een zeer grote belang
stelling te bestaan voor de theologie
en de praktjjk der Lutheranen. De
bijdrage van de Lutherse kerk In de
wereld aan het oecumenische gesprek
is zeer belangrgk. Bekende figuren
als ds. Niemöller, Alb. Schweitzer, Kaj
Munk (f), Berggrav, hebben vele niet
Lutheranen iets te zeggen en doen
ook in ons land in wijde kring hun in
vloed op de kerkelijke en niet-kerke-
lyke schare gelden. Geleerden als
Nygren, Schlink, Althaus beïnvloeden
het theologisch dénken in Europa.
Meer dan ooit heeft de Lutherse
kerk in Nederland contact met het
Dc Raad van Vakcentralen verzocht
de regering een aantal maatregelen
ten spoedigste ten uitvoer te leggen
en daarover onverwijld besprekingen
met de Raad te voeren. Deze maat
regelen zijn:
1. Oplossing van de financiering»-
moeilijkheden bij de woningbouw. De
R.V.V. is van mening, dat de sane
ring van de betalingsbalans thans
zo ver gevorderd is. dat thans we
gens het niet in voldoende mate
functionneren van de kapitaalmarkt,
de financiering van de uitvoering
van het verhoogde woningbouwpro-
gramma door het Rijk zelf verant
woord moet worden geacht. In ver
band met de ontwikkeling van de
woningbouw acht de raad het ge
wenst ten spoedigste de bestudering
van het vraagstuk der huren ter
hand te nemen.
2. Versnelde uitvoering van
streekplannen ter bestrijding van de
werkloosheid voor Zuid-West en Oos
telijk Groningen, Oostelijk Friesland,
Zuid-Oost Drente, Noord-Oost Over-
ijsel, Oostelijk West-Friesland, Zuid
westelijk en Noord-Oostelijk Noord-
Brabant en Noordelijk Limburg.
3. De Raad vreest dat de beperking
van de consumptiemogelijkheden der
werknemers, die sedert Maart 1951
is doorgevoerd, wel productieve
krachten voor militaire doeleinden
heeft vrijgemaakt, doch dat tot dus
verre van deze krachten in onvol
doende mate gebruik is gemaakt
wegens het in te traag tempo plaat
sen van militaire orders. Indien de
deflatoire werking van deze ver
traagde ontwikkeling niet spoedig
een einde neemt, acht de Raad een
van de consnmoriebeper-
king noodzakelijk. De Raad wénst
daarover nadere besprekingen met
de regering te voeren, teneinde de
werkloosheid, die het gevolg is van
een te ver gaande consumptiebeper
king, in bepaalde bedrijfstakken ef
fectief te bestrijden.
4. De Raad acht activering van
de provinciale commissies voor de
werkgelegenheid, het coördinatie
college voor openbare werken en de
interdepartementale commissie voor
de werkgelegenheid noodzakelijk om
„Karei Doorman" liet
welkom in Aruba.
Het bestuurscollege en verschillen
de andere burgerlijke autoriteiten van
Aruba hebben naar aanleiding van het
voornemen van de commandant van
dc ..Karei Doorman" om bij het be
zoek vau dit vliegdekschip aan ge
noemd eiland op de rede te blijven
liggen, te kennen gegeven, dat dit be
zoek niet welkom is. Daar het bezoek
slechts een representatief karakter
droeg, is het afgelast.
Evenals twee jaar geleden was van
Arubaanse zijde sterk aangedrongen
op een bezoek van de „Karei Door
man" aan dat eiland. De comman
dant had daarin toegestemd en men
maakte zich op voor een grootse ont
vangst van schip en bemanning. Toen
echter bekend werd, dat het vlieg
dekschip niet in de nieuwe haven zou
afmeren, doch op de rede zou blijven
ontstond grote ontevredenheid, die
zich uitte in telegrammen aan de
commandant van de „Doorman" en in
artikelen in de pers.
De „Breezand". die Woensdag bij de
Ingang van de haven van Sligo (Zuid-
Ieriand) was gestrand. Is Vrijdag op eigen
kracht vlot gekomen.
zo spoedig mogelijk te kunnen be
schikken over een totaal overzicht
van dc in d© provincies aanwezige-
mogelijkheden voor de uitvoering van
openbare werken.
Lutheranisme in de wereld. Ongetwij
feld zullen deze contacten ook vrucht
dragend blijken voor de andere ker
ken in Nederland.
In de Hervormde kerk in Nederland
zjjn Lutherse tendenzen te vinden.
En wellicht mag de nu herenigde
Lutherse kerk met groter élan haar
oecumenische taak verder' voortzet
ten en zal deze hereniging misschien
een teken en voorbeeld voor andere
gescheiden kerken zijn. Wellicht mag
ook deze hereniging daartoe dienen
dat er eenmaal in Nederland komt:
één reformatorische kerk, waarin de
verschillende accenten hun plaats en
taak hebben. H. J.
•77737—li
12. Toen het oude vrouwtje hoorde, dat Jimmy
Brown niets meer of minder dan de nieuwe sluis
wachter was, zei ze met bihberende stem; „O
mens, hoe durf je hier dag en nacht te blijven. Ik
sta hier nu vijf minuutjes met je te graten, maar
ik begrijp zelf niet hoe ik dat in m'n hoofd haal,
want ik sta gewoon met me leven te spélen!"
Ze pakte schielijk haar karrebies van de grond
en snelde weg. Ze riep nog iets naar Jimmy,
maar deze verstond haar niet. Hjj haalde zijn
schouders maar eens op en liep naar zjjn woning
terug. „Vrouwepraat!" bromde hij. „Wat moet
een verstandig mens dédr nu van geloven? Zeven
mensen, die zo maar verdwenen zjjn. Er zal wel
héél iets anders achter zitten". In de sluiswach
terswoning begon hjj met een vuurtje aan te ste
ken. Er stond een gezellig potkacheltje, dat wel
dra begon te snorren. „En nu nog een bakje kof
fie", bromde hjj, „dan ontbreekt er aan mijn ge
luk niets meer". Toch deed Jimmy tegen het val
len van de avond nog een ronde door het huis en
hij vergat evenmin de voor- en achterdeur stevig
op slot te draaien.
Het wereldgebeuren
Teleurgesteld, maar
niet ontmoedigd....
Het schokkende bericht van het
overlijden van Koning George
VI van Engeland heeft deze
week haast vanzelfsprekend de aan
dacht wat afgeleid van enkele a< de-
re gebeurtenissen en ontwikkelingen,
waarvan de betekenis toch -liet on
derschat mag worden In de eerste
plaats is in het Palais de Chaillot te
Parijs de zesde algemene vergade
ring der Ver. Naties geëindigd. Als
de befaamde 'nachtkaars En zo
als te doen gebruikelijk, vrager, we
ons ooit bij dit einde af of deze bjj-
eenkomst der volkeren voor de We
reldvrede en voor ons aller toekomst
ook enig resultaat heeft opgele'- rd.
Het antwoord op deze vraag kan he
laas moeiljjk anders luiden dan: bit
ter weinig! Men kan dat beireu'en,
maar het zou dom zijn de trieste re
aliteit met wat mooi klinkende ohra-
sen te verdoezelen. Ook de voo*-zlt-
ter van deze Assemblée. de Mexiesan
dr, Nervo. heeft 'lat blijkbaar niet
willen doen en het speechje. waarme
de hij de zitting sloot, was dan ook
weinig zeggend en zuivej formeel.
En de wereld zal het moeten ioen
met de overigens wel wat schrale
troostwoorden, welke de nog Immer
vitale mrs. Roosevelt sprak voor de
laatste hamerslag viel: .Wij zijn te
leurgesteld, maar niet ontmoedigC'.
Teleurgesteldinderdaad Wnnt
het kleine beetje hoop. dat 'eder
goedwillende wereldburger *och in
November nog wel moet hebben ge
koesterd. nl. dat men er in Parjjs
in zou slagen althans enige toenade
ring tussen de grote tegenstanders
te bereiken, is volkomen ijdci geble
ken. Dat was reeds in de eerste we
ken duidelijk toen Acheson en Wys-
jinsky zich als ware kemphanen uit
putten in net over en weer lanceren
van scherpe beschuldigingen en vin
nigheden.
Al mogen de Westerse geallieer
den er dan inderdaad in ge
slaagd zjjn de Russen een en
kele maai een concessie af te dwin
gen (bijv. ten aanzien van de con-
tröle op een atoomverbod), er vrlg-
den dan toch altjjd weer nieuwe com
plicaties, waarmede de Russen vol
gens' hun bekende techniek, de zaak
weer ingewikkelder maakten dan zij
ooit was. Tot een werkeljjk „vreed
zaam samenleven", als waarvan
onze minister van buitenlandse za
ken. nu-. Stikker, voor het forum dei-
Ver. Naties sprak, heeft Parjjs 1951
'52 ons geen stap nader gebracht.
Ook niet door de houding van dc
Arabische en in iets mindere mate
toch ook de Latijns-Amerikaanse
naties die bjj meer dan één gelegen
heid willens en wetens in de kaart
van de Russen speelden, kmter en
alleen omdat zjj zich lieten voort
drijven door hun veel te egocentrisch
gerichte nationale sentimenten.
Het zal van het grootste gewicht
zjjn. dat de Westerse leiders er voor
alles naar streven met deze „oppo
santen" te komen tot een eensgezin
de politiek.
Teleurgesteld, maar niet ontmoe
digd, zeide mr3 Roosevelt. En met
dit laatste doelde zij ongetwijfeld op
het economische en sociale werk dei-
Ver. Naties, dat trots alle tegenstel
lingen voortgang vond. De strijd te
gen honger, ziekte en gebrek, de
hulp aan millioenen ontheemden de
onverdroten inspanning om in hun
ontwikkeling achtergebleven gebie
den politiek. sociaal èn economisch
vooruit te heipen worden door de
gespecialiseerde organen var, de Ver.
Naties volgehouden en doorgezet en
al moge het politieke steekspel van
de politieke leiders ons menigmaal
het schaamrood naar de kaken ia-
gen. wat door deze organen en haar
duizenden functionarissen voor de
lijdende mensheid wordt gedaan,
rechtvaardigt ten slotte toch het in
standhouden van de georganiseerde
volkerengemeenschap.
onn heeft deze week eveneens
om belangstelling gevraagd om
dat daar 00 het hoogste West-
Duitse niveau, d.w.z. In de Bnndsoag.
de strijd werd gestreden om West-
Duitslands bfidriee in de Weri-Euro-
nese verdediginesgemeenschap.
Bondskanselier Adenauer, die enkele
dagen geleden we wat ere hoog van
de toren had geblazen door de Saar-
kwestie en het Duitse N.A 7 O '>d-
maatschap min of meer als conditio
sine qua non te stellen is zo wils ge
weest wat water in zijn wjjn te doen
door de persberichten over vtjn aan
vankelijke verklaringen te lor-ohenen.
Ere elegant was dit met maar mis
schien toch wel verstandig. Want in
de Bondsdag zag hij zich Donderdag
en Vrijdag ten slotte ges'.eld niet
alleen tegenover de bekende -ppositie
van links, waarbn de sociaa1 demo
craten nog eens nadmkkelh'K specu
leerden. dat zh het West-mrtse "nik
op dit moment nog niet rijp
achten voor her-militarisatic maar
ook tegen bezwaren en moeilijk ver
vulbare verlangens uit de Ining '-an
zün regeringscoalitie.
Adenauer is er ten slotte toch in
geslaagd een motie aangenomen te
Krijgen, die in feite een goedkeuring
van de Duitse bjjdrage betekent.
Maar zij was uitermate voorzichtig
en vaag gesteld. Anders was het mis
schien toch nog op een mislukking
uitgelopen. Teleurstellend inderdaad.
Maar toch bevredigend ook....,.?