Walcherse badplaatsen bereiden
zich voor op een goed
seizoen
JIMMY BROWN, sportheld
Domburg heeft te weinig bedden
NEDERLAND GEBRUIKT MEER
DAN HET BETALEN KAN
WELKE KANSEN HEEFT HET
COMMUNISME IN INDONESIË?
Zeeuwse Almanak
De Koningin vraagi sieun voor hei Rode Kruis
v_
J
MAANDAG 22 MEI 1950
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
rant Duinheuvel (met ca, 25 bedden).
Ook Hotel TEurope, vacantieoord voor
het personeel van enige banken, is
vergroot.
Eén van Domburg's grootste attrac
ties in het verleden vormden de golf
links, die echter in de oorlog verloren
gingen. De mogelijkheid is niet uitge.
sloten, dat een nieuw golfterrein wordt
aangelegd en wel in het duingebied
achter Westhove en Berkenbosch.
Daarover wordt nog onderhandeld.
DE ANDERE BADPLAATSEN.
Ook in de andere Walcherse bad
plaatsen is men optimistisch gestemd
over het bezoek in de komende maan-
Overal komen vele aanvragen om logies binnen.
„Het is nog stilletjes meneer". De zwartgerokte kellner verschuift de
rieten stoeltjes op het zonnige Domburgse caféterrasje. „Voor ons is het
de stilte voor de storm; nog een paar weken en we komen weer handen
tekort!"
De Walcherse badplaatsen maken zich op in een sfeer van gespannen
verwachting, van bedrijvigheid en bereddering de gasten te ontvangen.
Hotel-, café- en pensioncxploitanten, gemeentebesturen en V.V.V.'s, yscó-
mannetjes en rywielbewaarders, zy allen zien het komende seizoen met
vertrouwen tegemoet, omdat het een goed seizoen belooft te worden. Ge
zien het aantal aanvragen om logies schijnt de populariteit van de Wal
cherse kust by de Nederlanders en Belgen nog steeds te stijgen.
„Wat wij de gasten deze zomer kun
nen bieden? Wel, in de eerste plaats
het typische karakter van Domburg,
de rustige familiebadplaats, die echter
ook aantrekkingskracht uitoefent op
dagjesmensen", vertelt de gemeente
secretaris, de heer B. Goedbloed. „Vrij
veel badgasten komen ieder jaar terug;
ik ken een familie, die hier van Pasen
tot October verblijft en als het uur van
vertrek slaat, scheelt het weinig of er
komen waterlanders! Ja, Domburg is
geliefd. En verder? Op 15 Juli viert de
muziekvereniging haar gouden jubi
leum met een festival, waaraan mis
schien ook een tuinfeest wordt verbon
den. Onze nieuwe tennisvelden blijken
voor velen een grote attractie te vor
men. Ik venvacht zeker deze zomer
aardige wedstrijden".
„Natuurlijk leven ook hier onver
vulde verlangens, maar om die te rea
liseren is er veel geld nodig én dat is
voor Domburg, dat voor 25 verwoest
werd het grote probleem. Wij hebben
al 35 mille uitgegeven voor de toe
gangswegen naar 't strand en het wan
delpad. maar weten niet. hoe groot de
rijksbijdrage zal zijn. En dan ons wa
terleidingbedrijf. dat er nooit was ge
komen. als Domburg geen badplaats
was geweest. De oorlogsschade wordt
op een kleine ton geschat. Alleen al
het bouwkundig herstel van de 7 mi
nuten lang beschoten watertoren
kostte 50.000".
ONVERVULDE VERLANGENS.
,;in ons herbouwplan is een weg ge
projecteerd vanaf het eind van de
Noordstraat naar de Westkappelse weg
met twee parkeerterreinen. Dat is niet
eens helemaal toekomstmuziek, want
nog dit jaar hopen wij een gedeelte
van die nieuwe weg en één parkeer
terrein te kunnen aanleggen. Later
komt er ook een doorbraak van He
renstraat naar Kerkhofweg, waardoor
de mogelijkheid ontstaat éénrichtings
verkeer in te voeren. De toegang tot
het Oosterstrand wordt thans verbe
terd".
De heer Goedbloed uitte ook nog en
kele persoonlijke wensen: een goed ge
outilleerd badpaviljoen (maar. dat zou
véél geld kosten!) en de oprichting
van een plaatselijke zwemclub, waar
uit een reddingsbrigade kan worden
samengesteld.
De secretaris van de V.V.V., de heer
P. J. Elout, koestert echter een nog
groter verlangen: méér hotel- en pen
sionaccommodatie. „Belangstelling voor
onze badplaats is er genoeg", zegt hij,
„nu al komen er gemiddeld per dag
van zeven families aanvragen om lo
gies bij V.V.V. binnen. Momenteel
hebben wc 993 bedden beschikbaar;
een aantal, dat zeker voor uitbreiding
vatbaar is".
Overigens is dit al groter dan vorig
jaar, want de bodega De Dolfijn is uit
gebreid met het hotel The Wigwam en
binnenkort opent aan het einde van de
Noordstraat het hotel-pension-restau-
den, niet alleen van logé's. maar even
zeer van dagjesmensen. Vlissingen, dat
zijn Boulevard Bankert verbetert en
waar het strandpaviljoen nog dit sei
zoen gereed komt, rekent natuurlijk
weer op een invasie van Belgen. Kou-
dekerke, dat zich terecht beroemt op
zijn beschutte strand in Dishoek, heeft
120 bedden beschikbaar, terwijl een
nieuw pension gebouwd wordt. Aan
particulier initiatief is het te danken,
dat de grote overgang over de duinen
naar het strand verhard is.
Zoutelande met zijn populair Zuider-
strand hoopt ook dit jaar weer min
stens 3000 gasten te ontvangen. De ge
meubileerde kamers en woningen zijn
voor Augustus vrijwel allemaal reeds
verhuurd en ook de hotel- en pension
houders ontvangen veel aanvragen. Er
zijn plannen in de maak om betere
wandelpaden aan te leggen.
De pensionhouders in Oostkapelle
met totaal ong. 90 bedden, hebben
evenmin reden tot klagen. In Vrou
wenpolder wordt gelegenheid geboden
houten kampeertenten te plaatsen, zij
het onder bepaalde voorwaarden. De
gemeente heeft eindelijk een terrein
van 3 ha. kunnen kopen voor plaatsing
van zomerwoningen. In deze opkomen
de badplaats zijn 176 bedden beschik
baar en ook hier komen zeer veel aan
vragen binnen, zodat talrijke families
teleurgesteld moeten worden.
Als het nu maar een mooie, warme
zomer wordt
BETALINGSBALANS IS SOMBER.
(Van onze economische medewerker).
Het is maar weer een moeilijk stuk geweest, die deviezennota, waar
mee de minister van Financiën de vorige week op de proppen is geko
men. We willen er evenwel toch wat van vertellen, omdat uit al die dorre
en ingewikkelde cyfers is af te lezen hoe de vlag er voorstaat.
Het begin en einde van alle wijsheid is onze betalingsbalans. Een staat
met een linker en rechterzijde, die, zoals het een goede balans betaamt,
in evenwicht moet zijn. Aan de linkerzijde staan dan alle ontvangsten
wegens goederenuitvoer, ontvangen dividenden, verkoop van effecten en
ontvangen leningen en Marshallgelden. Rechts komen alle betalingen
wegens goederenuitvoer, aflossingen van leningen enz.
Zo is dan de boekhoudkundige
vorm. Maar het komt natuurlijk aan
op de bedragen, die worden inge
vuld op de goederen- en geldstroom
naar en uit het buitenland. Zo'n be
talingsbalans is per slot van rekening
niet meer dan een verantwoording
van hetgeen wij, Nederlandse volk,
in het afgelopen jaar voor zaken
met het buitenland hebben gedaan.
CONTANTEN.
De grondgedachte is daarbij weer,
dat het wel heel mooi is om je le
vensstandaard fe verbeteren en om
dus veel in het' buitenland te kopen,
maar dat deze vlieger alleen opgaat,
als er voor contanten wordt gezorgd.
Lukt dit niet, dan behoort eigenlijk
de tering naar de nering te worden
gezet.
Inderdaad is dit gemakkelijker se-
zegd dan gedaan. Zouden wij we:
erke-
lijk niet meer kopen in het buiten
land dan wij aan buitenlands geld
(of deviezen) daarvoor hebben, dan
was er van een „er bovenop komen"
helemaal geen sprake. Onze regering
heeft dan ook geprobeerd een tus
senweg te bewandelen: wel meer
Pleidooi voor Amerikaanse
hulp.
Onder de titel „De enige hoop van
Indonesië" wordt in het katholieke
weekblad „Amerika", dat te New
York verschijnt, een opmerkelijk plei
dooi geleverd voor Amerikaanse eco
nomische en culturele steun aan In
donesië. De schrijver is de heer H.
Bastiaanse, die 25 jaar missionaris
in Indonesië is geweest.
In het artikel wordt er op gewe-
DE NACHTEGALEN ZINGEN
Er zit in Zoutelande een nachtegaal
genesteld, vlak bij een woning. Hij
zingt. Als het stil wordt in het dorpje
en duister, begin hij. Uren houdt hij
het vol. En er zullen meer nachtega
len zijn in Zeeland. En ook zij zingen.
Uit volle borst.
Dat is natuurlijk niet belangrijk. Er
zijn veel belangrijker dingen in de
wereld. Een krant, die zichzelf res
pecteertmaakt van zoiets zelfs geen
bericht.
Dwaas eigenlijk, dat de kranten zo
vol staan met berichten over onpret
tige dingen. Men zou haast gaan den
ken, dat journalisten zwartkijkers
zijn. Het nachtegalenlied, zij vermel
den het niet. En het behoort toch tot
de zeldzame dingen, die een mens een
warm geluksgevoel kunnen geven.
Ook met het geluk is het echter
raar gesteld: Men hunkert er naar en
als het voor het grijpen ligt, laat men
het liggen. Men jakkert liever.
Hoevelen zullen naar de nachtegaal
gaan luisteren uit Zeelands steden?
Het kost weinig tijd en weinig moeite.
En de nachtegaal zingt maar zo
hort
s opgeleide rimboesoldaten, "jon-
is, die in de tweede wereldoorlog
zen, dat de slechte financiële toe
stand één der voornaamste oorzaken
is van de bestuursverwarring in In
donesië. De communisten hebben be
wezen, dat zy verwarring handig
kunnen uitbuiten. Sedert het misluk
te oproer van Tan Malakka is ech
ter geen communistische opstand
voorgekomen.
De schrijver ziet echter gevaar in
het huidige Indonesische leger, dat
samengesteld is uit door de Japan
ners '"3 gjg|jujK|j|f•-
gens,
dienst moesten nemen in verban!
met een mogelijke invasie door de
Amerikanen. Met de Japanse wa
pens, die zy behielden, vochten zij
als guerilla's door tijdens de strijd
om de onafhankelijkheid. Hun opvoe
ding bestond slechts uit vechten.
Roof en plundering zit hun in het
bloed. Nu zij hun onafhankelijkheid
bereikt hebben, weigeren zij naar 't
platteland terug te keren. De com
munisten zouden gemakkeleijk een
beroep op hen kunnen doen. Niet om
de communistische theorieën, want
zij hebben geen duidelijk beeld van
wat het communisme eigenlijk be
tekent, doch. eenvoudig, omdat zy
rusteloos zijn. Een opstand onder
leiding van de communisten zou een
uitlaat verschaffen voor hun ruste
loosheid en ontevredenheid. Het
vraagstuk, wat men moet aanvan
gen met dergelijke soldaten, is ech
ter niet zo dringend als een crisis,
die voortspruit uit overbevolking,
armoede en analphabetisme onder 't
gewone volk.
Deze onopgeloste moeilijkheden
scheppen een vruchtbare bodem voor
een potentiële groei van het commu
nisme.
Het artikel besluit:
„Het communisme in Indonesië
zal slechts kans krijgen, indien de
regering in gebreke zou blijven wer
kelijke vooruitgang op sociaal ge
bied en op het terrein van de volks
opvoeding te weeg te brengen en in
dien zij niet de huidige lage levens
standaard zou verhogen.
doch dan met mate kopen dan we
kunnen uitgeven en het verschil zien
te lenen.
Dit lenen ging in 1946 en 1947 nog
wel, maar nadien toch niet meer zo
gemakkelijk; het zou dan ook zeker
spaak zijn gelopen, ware het niet
dat de Marshallhulp (en nog wel gra
tis) voor het nodige geld had ge
zorgd.
MILLI ARDEN.
Wagen we ons thans aan een paar
cyfers, dan blijkt dat in 1949 onze
uitgaven voor o.a. goederenaanko
pen, dienstenverkeer, te betalen ren
ten, aflossingen van verstrekte cre-
dieten in totaal 6Ü milliard heeft
gevergd. We ontvingen door goede
renverkoop, ontvangen dividenden
en dienstenverkeer 5% milliard.
Er was dus 1 milliard nodig om
dit gat te stoppen. We ontvingen
evenwel meer en wel ca 1 Vz mil
liard door Marshallschenking, credie-
ten en verkoop van effecten. En met
die Vz milliard extra kochten we
wat goud en buitenlandse deviezen
als appeltje voor de dorst en hier
mee sloot onze betalingsbalans weer
als een bus.
Een goede minister van Financiën
laat het hier natuurlijk niet bij; hij
vertelt nog tal van andere bijzonder
heden. Eén hiervan is, dat er zo'n
nauw verband is tussen het gat in
onze betalingsbalans ende geld-
hoeveelheid in het binnenland.
Eigenlijk is dit ook wel begrype-
lijk. Hoe meer geld er in circulatie
komt, hoe meer koopkracht er is en
hoe groter de drang wordt om (onno
dig) in te voeren. Deze extra koop
kracht oefent ook een zuigkracht
uit op hetgeen er geproduceerd is
in eigen land, waardoor er te weinig
overblijft voor de uitvoer. Bovendien
zal die extra koopkracht vrijwillige
werkloosheid en lage arbeidsproduc
tiviteit in de hand werken.
HET GAT.
De minister van Financiën moet
het ene oog gericht houden op dat
gat in die betalingsbalans, op een zo
doelmatige invoer, op een zo groot
Het Nederlandse Roode Kruis
organiseert, zoals gemeld, ge
durende veertien dagen door
het gehele land 'n inzamelings
actie. H.M. Koningin Juliana
schreef hiervoor bovenstaande
aanbeveling.
pFannen in de war kan sturen. En
als we nu weten, dat het verder stij
gen van de geldcirculatie grotendeels
afhankelijk is van het feit of de over-
igelyke uitvoer en zijn andere oog
de geldcirculatie, die al zyn mooie
't Bezoek dat H.M. Koningin Juliana en Z.H. Prins Bernhard deze week aan
Frankrijk zal brengen, is voor dit land een groot evenement. Reeds gerui
me tyd is men bezig voorbereidingen te treffen, zowel in als buiten het Ely-
see Paleis, waar het Koninklijk echtpaar zal verblijven. Deze foto toont het
„Salon des Dames" in het Elysee Paleis, dat ter beschikking van Koningin
Juilana zal worden gesteld.
heid zelve de tering naar de nering
weet te zetten m.a.w. niet zoveel uit-
ge-'t dat zij ^!d moet lenen op kor
te termijn, dan voelen wij wel, dat
ons financieel-economisch mechanis
me heel veel weg heeft van het fijne
raderwerk uit uw polshorloge of
wekker. Er is niet veel nodig om
brokken te maken.
Wij laten het hierbij. 1949 was niet
ongunstig doch mede dank zij mee
vallertjes als gunstige oogsten in
Nederland en ongunstige elders als
mede de extra uitvoer naar Duits
land.
Het is moeilyk de toekomst te'pei
len, doch zeker is, dat de grote over
heidsuitgaven een groot gevaar vor
men voor onze geldcirculatie. Zelfs
de regering ziet dit in en we zullen
dus maar afwachten in hoeverre zij
er in slaagt dit gevaar af te wen
telen.
(Nadruk verboden).
De mening van de generaals
Bradley en Clay.
Generaal Bradley, chef van de Ame
rikaanse strijdkrachten, heeft Vrijdag
in een toespraak de Ver. Staten aan
gespoord snel de leiding te nemen van
de Westelijke wereld. Dit was de bes
te manier om de huidige „halve oor
log" te voeren.
Generaal Clay zei in een toespraak
„dat hij zijn uniform niet had uitge
trokken indien hij van mening was,
dat een oorlog aanstaande moet wor
den geacht".
Dat klonk hoopvol. Hij voegde er
helaas aan toe: „Ik ben wel van me
ning, dat de Sowjet-Unie voorberei
dingen treft voor een oorlog in de toe
komst, waarschijnlijk over een jaar
of tien". Dat klonk weer minder
hoopvol. Enfin, in een jaar of tien
kan veel gebeuren.
82. Intussen was Jimmy Brown zich niet in het
minst bewust welk een ravage hij had aangericht
onder het moreel van zijn tegenstanders. Via Cala-
mademmen en Kippenburg was hij naar Sloten ge
ijld en vandaar naar IJlst en Sneek. En bij elke
contróle werd hij toegejuicht en aangemoedigd
door een steeds geestdriftiger wordende Sietske,
die in de auto van Piet Potlood de grootste moeite
had de fameuze rijder bij te houden. De ver
slaggever begon er zelfs van te mopperen. „Ik krijg
niet eens de tijd om mijn krant op de hoogte te
houden van het verloop van de wedstrijd", riep hij
wanhopig uit. ,,Zeg die aap toch eens dat hij wat
kalmer aan doe, dan kan ik tenminste een stukje
van mijn verslag doortelefoneren".
Het Wereldgebeuren
Dreigend gevaar
Dit keer is in deze rubriek het
woord aan de Britse journalist Ward
Price, een dergenen, die de gebeurte
nissen in Azië op lange termijn veel
belangrijker acht dan de verschuivin
gen in Europa. Het bestaansrecht van
deze mening wordt verdedigd in on
derstaande beschouwing:
Ieder, die zich nog de toestand in
Europa kan herinneren van de jaren
1938-'39, toen het langzaam maar ze
ker op een oorlog aanliep, kan thans
een grimmige parallel trekken met
de situatie, zoals deze zich momenteel
in Zuid-Oost-Azië ontwikkelt. Het
huidige communisme, dat gelijk
twaalf jaar geleden het nationaal so
cialisme steeds dreigender begint
te worden, vindt daar nog slechts wei
felende en verdeelde tegenstanders
tegenover zich. Week na week wordt
het gevaar groter. Het laatste bol
werk van de Chinese nationalisten,
Hainan, is gevallen, waardoor de weg
naar Frans Indo-China is geopend;
de ongeregeldheden in Malakka ne
men met de dag toe; in het hartje van
het vredige Singapore werd een bom
geworpen naar de Britse gouverneur;
in Honkong vonden de laatste dagen
tal van incideiiten plaats; in Saigon
werd op klaarlichte dag een Frans di
plomaat vermoord.
Al deze incidenten voorspellen een
groots militair offensief der commu
nisten. Doch terwijl het gevaar steeds
dreigender wordt, houden de Westerse
mogendheden hun aandacht blijvend
geconcentreerd op Duitsland en spe
ciaal op Berlijn.
Deze voordeur van het Stalinisti
sche rijk wordt door de Westerse mo
gendheden goed bewaakt; daarente
gen is het weer de achterdeur in Oost-
Azië waardoor waarschijnlijk het vol
gende offensief zal losbarsten. Ame
rikaanse ambassadeurs, zoals dr. Phi
lip Jessup en Griffin zwerven thans
door het Verre Oosten zoals Norman
Davi^kort voor het uitbreken van de
tweeor wereldoorlog de Europese
hoofdsteden bezocht. „Economische
missies" ontwerpen plannen en doen
voorstellen om het Oosterse levens
peil te vei"beteren. Er zal echter een
generatie voor nodig zijn om deze
herstelplannen ten uitvoer te bren
gen; en 't communistische gevaar is
dreigend
Nog altijd liggen over de grens ten
Zuiden van Mao's troepen de rijkste
rijstvelden van de gehele wereld. Door
wie wordt deze gevulde rijstschuur
bewaakt? In Indo-China door Franse
troepen, die grotendeels bestaan uit
leden van het Vreemdelingen-legioen,
die door de inheemse bevolking wor
den beschouwd als indringers; in Si-
am door vijf divisies zonder enige mo
derne uitrusting, in Birma door een
regiment, dat de handen vol heeft aan
de onophoudelijke binnenlandse twis
ten. De" optimisten, die menen, dat de
Chinese communistische regering te
veel interne moeilijkheden zou hebben
om met haar troepen een agressie
buiten de Chinese grenzen te onder
nemen, zouden zich af kunnen vra
gen hoe de Chinese machthebbers de
ontevredenheid van de hongerende
Chinese be.volking beter tevreden
kunnen stellen dan door zich te ver
zekeren van de ryke hulpbronnen der
zwakke staten aan China's Zuid
grens. Dat de communisten Z. O.
Azië zullen binnen dringen is onver
mijdelijk. Eén ding zou hen misschien
nog kunnen afschrikken het risico
nl. daarbij in een overhaaste oorlog
te kunnen worden betrokken, waar
voor Rusland en zyn satellieten (nog)
niet klaar zyn. Is dit risico groot ge
noeg om Moskou een adempauze te
gunnen
De Verenigde Staten zullen wapens
naar Indo-China zenden, terwyl 70
millioen dollar aan Siarn is beloofd.
De Amerikaanse hulp moge dan
een bijdrage zyn tot de verdediging
van deze vier verleidelijke objecten -
Indo-China, Malakka, Siam en Bir
ma voldoende is deze echter niet.
Het is moeilyk te geloven, dat Ame
rika troepen zou blijven sturen voor
een wereldoorlog op kleine schaal in
deze afgelegen hoek der aardbol. Het
is daarom zaak, dat de Zuid-Oost
Aziatische landen zelf maatregelen
treffen en hun defensieve kracht ver
hogen door hun defensieplannen te
coördineren.
Woningbouw in Maart.
Volgens gegevens van het Centraal
Bureau voor de Statistiek kwamen
in Maart 1950 3893 nieuwe woningen
gereed. Voor de overeenkomstige
maand van de jaren 1946 t.m. 1949
zijn deze cijfers resp. 58, 149, 2123 en
3455. In het eerste kwartaal van 1950
werden 10.498 woningen voltooid
(eerste kwartaal 1949: 9505).
In Zeeland kwamen in Maart 164
woningen gereed (v. j. 240),
