PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURAKT Is Sjahrir communist? RAZENDE BOL HAVENDORP De Soedan Montgomery Vandaag sprak mei Sta/in Ij90e Jaargang - No. 2T Uitgave van de Firma Provinciale Zeeuwsche Courant, Middelburg. Drukkerij Firma F. van de Velde Jr., Vlisslrgen. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en alg. Christelijke feestdagen. WO. DE MIDDELBÜRGSCHE, VLISSINGSCHE, GOESCHE, BRESKENSCHE COURANT EN VRIJE STEMMEN Zaterdag 25 Jan. 1947 ABONNEMENTSPRIJS 25 cent per week, 3-20 per kwartaal» franco per post, 1 3.45 per kwartaal. Losse nummers 5 cent. ADVER TENTIEPRIJS 12 cent per mm. minimum per advertentie 2.— Bureaux gevestigd te Vikingen Walslraat 58 fill, tfl 10 (2 'ijneri -. Middelburg t.ondensche Kaai 29 tel 2077 en 2924, Goes - Turfkade 15. tel 2475. Oostburg (iratemastraat 3, tel 102- Terneuzen Rrouweriistr- 2. Postrek. nr. 35930L P-Z.C-. Middelburg- Het Wereldgebeuren: Twistappel tusschen Engeland en Egypte EÉN EN ONDEELBAAR IS DE LEUS der NATIONALISTEN. De zaak voor de Ver. Naties Ten Zuiden van Egypte, voor een deel begrensd door de Roo- de Zee Ligt een enorm gebied, de Soedan. Het wordt bewoond door en nog vrij" primitieve be volking, hoofdzakelijk bestaande uit negers en Arabieren en staat dientengevolge op een lage trap vanontwikkeling. Maar door de Soedan stroomt de Nijl en aan de oevers van deze groote rivier worden aanzienlijke hoe veelheden katoen verbouwd. Dat alleen al maakt de Soedan voor de Egyptenaren, dia bovendien histprische aanspraken hebben, een 'begeerenswaardig gebied. De Egyptische nationalisten wenschen in feite de Soedan bij hun land te voegen en zij heb ben daarvoor een krachtige leu ze uitgedacht: Egypte en de Soedan zijn één en ondeelbaar. Het is deze leus, die de reeds maanden aan de gang zijnde onderhandelingen tusschen Egypte en Engeland over een nieuw yerdrag telkens opnieuw in een impasse brengt en waar schijnlijk oorzaak zal zijn van hun totale mislukking. Want bij de Britten vinden de Egyptische aanspraken begrijoelijkerwijs 'n weinig gewillig gehoor. De Engelschen hebben vorig jaar met een royaal gebaar aan Egypte snelle en volledige mili taire ontruiming toegezegd en dat vinden zij welletjes. Zij voe len er weinig voor om nu ook nog de Soedan aan Egypte prijs te geven. Als argument voeren zij aan, dat zij de bevolking van de Soedan zelfbestuur hebben beloofd en die belofte niet wil len schenden door een beslis sing te nemen, die het lot van Soe'an voor eens en voor al vastlegt Ongetwijfeld is er on der de inheemsche bevolking 'n sterke groep, die naar zelfbe-i stuur in de toekomst streeft en de So°dan liever onder een ver- licht Engelsch bestuur dan on der de plak van de Egyptena ren. ziet. Meer echter dan be zorgdheid om het lot der bevol king spreekt bij de Britten het overigens gezonde eigen belang een woordje mee. De ontruiming van Egypte betee- kent immers niet, dat de Engel- sche regeering nu maar meteen al haar militaire posities rondom Nieuwe re^eering in Griekenland, Offensief tegen guerilla-troepen. Tsaldaris, de Grleksche eer ste minister, heeft medege deeld, dat een nieuwe coalitie- regeering op breede basis is samengestefd. Zeven van de 8 parlemen taire partijen waren het met elkaar eens geworden inzake de formatie van een coalitie- regeering. Tsaldaris verklaarde, dat de Grieksche generale staf de plannen heeft klaar liggen voor een beslissende aanval op de Grieksche guerilla- strijdkrachten. „Wij zullen binnen enkele dagen van het defensief naar een tegenoffensief overgaan" aldus Tsaldaris. Oorlogvoeren in de Poolstreken onmogelijk door de kou. Een groep van ruim vijftien honderd officieren en man schappen van het Amerlkaan- sche leger heeft gedurende eenige weken gekampeerd in tenten in de wouden bij Fair banks, in Alaska, om waarne mingen te doen over de mo gelijkheden van oorlogvoering brj Poolstreek-temperaturen, aldus meldt de „Times". Vol gens mededeelingen van den commandant van de groep zou er geen sprake van eenige actie kunnen zijn bij een tem peratuur van minder dan vijf tig gr ai en Celclus onder nul. Bij een dergelijke temperatuur, aldus de commandant, kan een mensch niet diep genoeg inademen, daar de koude lucht zgn longen zou doen bevrie zen. Men kan geen metaal aanpakken en niet eenige tnd achtereen in de buitenlucht verblijven. Sommige mannen werden door de koude bevan gen zoodat zij als patiënten behandeld moesten worden. de Roode Zee en het Suez-ka- naal prijs wil geven. Integen deel. zij zoekt naar gebieden, die Egypte als militaire basis kunnen vervangen en daarbij is uiteraard het oog gevallen op de Soedan. Sinds 1899 is de Soedan een condominion, een soort gemeen schappelijke kolonie van Enge land en Egypte onder gemeen schappelijk EngelschEgyp tisch bestuur. Totdat de Soedaneesche bevolking politiek zoover gevorderd is, dat zij in staat is zelf een beslissing te nemen wil de Engelsche regee ring deze toestand voorloopig bestendigen. Het «onflict om de Soedan heeft zich de laatste dagen aanzienlijk toegespitst. Met groote meerderheid heeft de Egyptische Senaat een resolu tie aangenomen, die voortbor duurt op het thema van de „één en ondeelbaarheid" en onver zoenlijk staat tegenover het Britsche standpunt. De onder handelingen zijn zoo goed als afgebroken en er is sprake van, dat de Egyptische regeering haar heil hooger op gaat zoeken en de zaak aan de Ver. Naties zal voorleggen. Of zij voor het forum der naties in het gelijk gesteld zal worden, is zeer de vraag. Een.bevredigende regeling zal in elk geval zeer moeilijk te vinden zijn en zeker niet zon der concessies van beide kan ten tot stand komen. Yoego-SIavië en Italië. Yoegoe Slavlë en Italië heb ben besloten de onderlinge di plomatieke betrekkingen te herstellen. Er zullen politieke vertegenwoordigers worden be noemd, die na de ondertee- kening v.in het vredesverdrag de rang van ambassadeur krrjgen. Het Radiobestel. Naar het A.N.P. verneemt is zeer spoedig de benoeming te verwachten van mr. Ph. de Vries, secretaris van de stich ting Radio Nederland, tot ad- j unct-regeeringscomm issaris voor het radiowezen. Geschiedkundigen mogen Duitsche documenten bestudeeren. De Amerlkaansche en Brit sche regeeringen zijn overeen gekomen om de publicatie van officieele stukken van het Duitsche ministerie van bui- tenlandsche zaken en derge lijke documenten aan voor aanstaande historici over te laten. De geleerden zullen vrije toegang hebben tot de Duitsche archieven en zullen alle documenten voor publica tie mogen uitzoeken, die naar hun meering noodzakelijk zijn om een goed begrip te krij gen van de Duitsche buiten- landsche politiek vóór en tij dens de fweede wereldoorlog. Dok gelicht te Soerabala. De Droogdok-maatschappg te Soerabaia heeft onlangs een dok van 15.500 ton ge licht en hoopt het begin Maart in bedrijf te kunnen stellen. Op dit oogenblik werkt men met een dok van 2.000 ton. is het 80 jaar geleden, dat de Belgische musi coloog Alfred Wotquen- ne te Lobbes (Henegou wen) werd geboren. MORGEN. is het 10 jaar gele den. dat de gemeente raad van Rotterdam be sloot tot de bouw van de Maastunnel: is het 200 jaar gele den. dat de Nederland- sche genre-, historie, en portretschilder. etser en boetseerder. Willem van Mieris, te Leiden overleed: viert de befaamde Nederlandsche portret schilder Kees van Don gen te Parijs zijn 70e verjaardag. Er komen witte boonen. Eenige tijd geleden heeft de Ned regeering een overeen komst gesloten met de Int. Noodvoedselraad voor de im port van een niet onbelangrij ke hoeveelheid witte boonen. Binnenkort kan de eerste hoe veelheid witte boonen in ons land worden verwacht. Deze boonen zijn aangekocht in ver band met de schaarschte aan frjne peulvruchten. Zij zullen tegen redelijke prijzen ln het binnenland worden Paul Ramaller, de opvolger van Blum. Eischen der Londensche chauffeurs gebillijkt De byzondere commissie van onderzoek heeft de voornaam ste eischen van de Londen sche chauffeurs, die door hun staking eerder in deze maand de markten ruim een week lang blokkeerden, gerecht vaardigd bevonden. De com missie beval aan. dat een 44-urige wc oek zou wor den toegestaan en wel voor 1 Maart a.s. en dat eveneens de eischen betreffende de be talingsbasis en het over werk geld zouden worden ingewil ligd. De zaak zal nu verder behandeld worden door de ge zamenlijke industrieele raad. En moest zwaar slikken De Amerlkaansche bladen „New York Times" en „News week", publiceeren een nage noeg geluidend verslag van het bezoek van den chef van de Britsche generale staf, Montgomery, aan Stalin. Hier in wordt gezegd, dat Mont gomery Stalin persoonlijk beeft gerustgesteld inzake de hechtheid van het Britsch- Russische bondgenootschaps verdrag, dat volgens „Praw- da" door Bevin zou zijn opzij gezet. „Newsweek" schrijft, dat Stalin tijdens het afscheids diner op het Kremlin aan Montgomery gevraagd heeft, wat deze 'dacht van de kan- Ten van het tot stand komen van een militair verdrag met Dngeland. Montgomery, aldus iet blad, moest zwaar slikken ïlvorens hij kon antwoorden: .Maar mgnheer Stalin. we nebben toch reeds zoo'n ver drag geteekend". Stalin moet toen luchtig met de hand heb ben gewuifd, zeggende: „Ik bedoel een echt verdrag en geen Bevln-verdrag". „New York Times" schrijft, dat Montgomery van mee ning was, dat hij. Stalin van de hechtheid van 'het verdrag had overtuigd Daarom was hg zoo verrast door de aan val van „Prawda". Hij stond er op „Prawda" zelf te ant woorden, terwgl hr verzocht zyn antwoord onder de per- soonh e aandacht van Stalin te brengen. Uit doorgaans betrouw bare bron te Stockholm wordt vernomen, dat de Sowjet-re- geering aan Finland heeft verzocht om een half aandeel in de voornaamste maatschap- pyen op aandeelen, die eigen dom der Finsche regeering zyn. De „Prawda" heeft --ens de officieele verklaring van de Britsche regeering, welke gegeven werd naar aan leiding van een artikel in het betrokken blad over een uit lating van Bevin, niet aan vaard. Luchthaven bij Rotterdam. Twee Nederlandsche lucht vaartexperts,. de heeren van Heemskerck en Dellaert, keer den uir Amerika terug van een studiereis. Zij bestudeerden daar de groote luchthavens en kregen de ondubbelzinnige be vestiging op de goede weg te zijn met de geprojecteerde ont wikkeling van Schiphof tot up- to-date wereldluchthaven, zoo verzekerden zij Woensdag te Amsterdam. Op èen desbetreffende vraag antwoordde de heer Dellaert, dat eerlang stellig een tweede luchthaven naast Schiphol ge bouwd za! moeten worden en dat deze in de nabijheid van Rotterdam zal komen te liggen. Reeds voor de oorlog was het aantal aankomende en vertrek kende vliegtuigen op Schiphol gemiddeld 300 per dag. Daarin waren begrepen de militaire toestellen, de Fokkermachines, etc. Na de oorlog beperkt het verkeer op Schiphol zich tot de civiele lijndiensten, behoudens enkele lesvluchten van de K.L. M. Desondanks werden in Au gustus van het vorig jaar op enkele dagen reeds 285 „move ments" bereikt. Voor het New Yorksche vliegveld La Guardia is dat aantal gemiddeld 800 per et maal. 10.200 man grondperso neel zijn op deze luchthaven werkzaam. KORTE PREDICATIE CONSERVATIEF OF VOORUITSTREVEND Het Evangelie draagt in zich een bewarend element. Allereerst bewaart het ons, onder de hoede Gods, van den booze. Ook zijn wij geroepen het te bewaren. Immers het brengt ons de boodschap Gods, in Jezus Christus. In Hem is het licht der lichten opgegaan. Maar dit Evangelie zal ook aangevochten worden. Want het keert zich tegen de zelf zucht en gemakzucht, het eischt de geheele mensch op, dat wij niet leven uit ons zelf. maar uit God. Daarom heeft het bewaren zin. Het kost strijd, het niet te verliezen. De kerk heet de schatbewaar- ster van het Evangelie. Zij heeft de wacht te houden bij het Woord van God in een we reld, die anders aan zelfvertée- ring zou ondergaan. Maar wat wij te bewaren hebben, is geen dood kapitaal. Het is het zaad. dat wel in de grond bewaard wordt, maar juist daar uitspruit en tot ont wikkeling komt. Het is leven en wekt leven. Het draagt ook in zich een belofte voor de toekomst. Grondtoon van het Oude Testa ment is, dat de dag des Heeren komt. Ook is in het Nieuwe Testament de blik voorwaarts gericht. Paulus jaagt naar het wit, vergetende hetgeen achter is en Jezus zegt: Niemand, die de hand aan de ploeg slaat en ziet naar hetgeen achter is, is bekwaam tot het Koninkrijk Gods. Wij maken onderscheid tus schen conservatieven en voor- uitstrevenden, naarmate men het oude meer wil bewaren of open staat voor het nieuwe. Het Evangelie staat aan gene zijde van beide. Het is noch oud. noch nieuw. Het is eeuwig. Daarom werkt het critisch in elke tijd. Het keert zich tegen het con servatisme. Niemand doet nieu- EERSTE KAMER. Gaf Commissie-Generaal Ned.-lndië prijs? De Eerste Kamer bracht voorloopig verslag uit over de begrooting 1947 afdeeling Over- zeesche Gebiedsdeelen. Verscheidene leden uitten hun ontevredenheid over het ontbreken van gelegenheid om tijdig hun meening te zeggen over het Cheribon-accoord. Eenigen waren van opinie, dat de minister teveel over laat aan den luitenant-gouver neur-generaal. COMMUNISME. Geconstateerd werd, dat het bestand op een mislukking ls uitgeloopen. Deze leden ves tigden ook de aandacht op uit latingen van den heer Sjahrir En den vooruitstrevende roept het tot bezinning. Zonder Mij kunt gij niets doen. Behoudzucht onder meer leidt 'tot' onvruchtbaarheid. Vooruitstreven zonder vaste lijn leidt tot doelloosheid. Jezus zegt: Ik ben de eerste èn de laatste. Hij is de zekere weg uit het verleden naar een lichtende toekomst. Ds. A. W. M. ODÉ. Goes. Geruchten over Dr. van Mook. Aneta meldt uit Batavia, dat de geruchten over een af treden thans van Dr. van Mook pertinent onjuist z\jn. Commissie-generaal bezoekt Sjahrir. Donderdagmiddag heeft op nieuw een bijeenkomst tuschen de commissie-generaal en de Indonesische delegatie plaats gehad, thans ten huize san Sjahrir. Er werd echter geen com muniqué verstrekt. Vrijdag middag zou wederom verga derd worden. Oorlogsmisdadigers komen voor. In de komende weken zal de temporaire krijgsraad te Ba tavia verschillende zaken te gen Japansche oorlogsmisda digers jn behandeling nemen. ,In het begin van de volgende we wijn in oude lederen zakkeirr "maand zal o.m. terechtstaan de bq vele krijgsgevangenen en geïnterneerden der kam pen in Tjimahi welbekende Japannees Yamaguchi, die daar plaatselijk militair com mandant der Japannee zen was. Verder zal er o.m. een be gin worden gemaakt met de beruchte Floreszaak, waarbij niet minder dan 30 Japannee- zen voor den rechter zullen verschijnen. In begin Maart zal de temporaire krijgsraad de zaak tegen de Batavlasche kempeitai in behandeling ne men. op een open brief in de Daily Worker. Daarin worden namely k hervormingen aange kondigd, die neerkomen op het verwerkelijken van de commu nistische leer. Zij vreezen, dat onder Sjah rir en Soekarno de republiek Indonesia een voorpost van Rusland zal worden. Critiek werd ook uitgeoe fend op den voorzitter van de Commissie-Generaal, den heer Schermerhorn, in verband met zqn welsprekendheid. WOORDEN VAN LOF. Andere leden wezen er daar tegenover op, dat de Com missie-Generaal tegenover de Indonesiërs de komst van Ne derlandsche troepen had door gezet. Zij meenden, dat de Com missie-Generaal een vertrou wenscrisis had bezworen. Bezwaar werd gemaakt te gen het persoonlijke karakter van de aanvallen op prof. Schermerhorn en Dr. van Mook. Gevraagd werd in hoeverre Engeland en Amerika invloed hebben uitgeoefend op het ba- sisaccoord. Ook werd gevraagd de zoo genaamde „bindende notulen" van Linggadjati ter lezing *te leggen voor de leden. Aangedrongen werd op wachten met de onderteeke- ning der overeenkomst totdat alle geïnterneerden op Java en Sumatra waren vrijgelaten. Geklaagd werd over de voor lichting uit Ned. Indië. NOTA PROF. MOLENAAR. By dit voorloopig verslag was gevoegd een nota van Prof. Molenaar, waarin uit voerig de vraag wordt behan deld of de bevolking van In donesia, 100 vrijheid kan dragen en wat de taak is van het Nederlandsche volk tegen over de Indonesiërs, Hij meent, dat de' Commis- sie-Generaal het koninkrijk der Nederlanden heeft prijsgege ven. Prof. Molenaar stelt tenslot te voor een kleine commissie te vormen, die zal adviseeren over de structuur van het koninkrijk met eerbiediging van de gerechtvaardigde wen schen der Indonesische volke ren. heeft zijn buit prijsgegeven De „Lilian" op eigen kracht weer vlot gekomen. De laatste uren. De zandbank „De razende bol" heeft haar buit, het 1500 ton nietende gestrande Deen- sche s.s. „Lilian", na 11 dagen prqjs moeten geven. Vrijdag morgen omstreeks 9 uur is het schip op eigen kracht los gekomen .nadat de sleepboot „Hudson", die gisteravond bij springtij heeft getracht de boot naar het nog slechts 25 meter verwijderde diepe wa ter te sleepen, het gestrande schip tot aan de rand der vrij heid had gebracht. Van de 1500 ton pijpaarde, waarvan in de loop der dagen een gedeelte overboord moest worden geworpen om het lichten van het schip te ver gemakkelijken, bevindt zich nog ongeveer 1000 ton in het schip. een geslaagd experiment ER GROEIT EEN NIEUWE GEMEENSCHAP. Weinig 'klachten. Achter de haven van Vlissin- gen ligt „Havendorp", een blok vormig. Amerikaansch-aange- legd complex woningen, met een bestaansrecht van ten hoogste 10 jaar. Even heeft dit dorp de vroede vaderen van Vlissingen hartkloppingen be zorgd, omdat straten nu een maal namen moeten hebben. Maar waar van stonde af aan vast stond, dat het „Haven- dorp" zou zijn, bleek ook deze moeilijkheid te overwinnen. Een Havendorper woont natuurlijk een Anker- of Kabclstraat, zonder dat dit veel te beteeke- nen heeft overigens, want de nummering van de huizen gaat, onafhankelijk van de straten, gewoon door. In de „stad" wordt min of meer uit de hoogte over „Ha vendorp" gesproken en men beschouwt er de Havendorpers als zwaar-getroffenen. Maar de Havendorpers gaan rustig hun gang en het leven reilt en zeilt spelen de kinderen, alleen hier he^t het geen boulevard, maar tankgracht en net als in de stad „kankert" vader over zijn rookrantsoen en moeder over de thcebon die uitblijft. En toch zijn ze tevreden in Havendorp. Want hier zitten ze in eigen huis en niet meer ergens bij anderen in, onder nog moeilijker omstandigheden. Er is een bakker, slager, krui denier, sigarenwinkelier, groen tehandelaar. melkboer, schoen maker, postkantoor en distribu tiebureau. Wat al deze dingen aangaat kan Havendorp zich zelf bedruipen. Er staat zelfs nog een pand leeg voor een rijwielhandelaar, die echter op zijn vestigingsvergunning wacht, zooals Havendorp op fietsen wacht, want de bus-. KLACHTEN De bus, ja de bus. Ja na tuurlijk men weet en kent de moeilijkheden. waarmee de Stoomtram WaLheren te kam pen heeft en er is niemand er, net als in de stad. Op straat Havendorp, die verlangt, dat er op slag luxe-bussen zullen gaan rijden. Over het tarief, dat im mers onlangs door het ijveren van de vereeniging „Haven dorps belang" werd verlaagd, wordt ook niet meer gepraat. Maar er is iets anders. Iedere morgen en middag brengt de bus de leergierige jeugd van Havendorp naar school, j Prach tig. Maar vele angstige moeders en bezorgde vaders vragen zich af of er op deze bus geen con ducteur zou kunnen meereizen Want deze bussen worden propvol gestouwd met kinderen. Roerige schoolkinderen, die óf met vrees in het hart naar de „nare" school toegaan, öf er blij vandaan komen, kinderen zon der toezicht, wgt soms bloed neuzen of erger: gescheurde kleeren tengevolge heeft. Er is nog een andere grief, die eigenlijk niet zoo zeer Ha vendorp dan wel zijn verbin ding met de stad betreft. De verlichting in Havendorp is uit stekend en meer dan voldoen de. Maar de oude weg naar Havendorp toe is pikke, pikke donker en niet bepaald een aangename wandelweg. DE TOEKOMST. Maar bij deze klachten blijf- het, en tegen alle verwachtin gen in voelt ieder zich thuis in Havendorp. Natuurlijk zijn er menschen, tengevolge van de oorlog zeer zwaar gedupeerd, in Havendorp terechtgekomen, die zoo spoedig mogelijk terug willen naar de stad, maar dat percentage is zeer gering. In de toekomst zal in Havendorp dan ook zeer zeker aparte gemeen schap ontstaan. De vereeniging „Havendorps belang", die reeds zooveel voor de „dorpelingen" deed, is dien aangaande zeer actief. Men is thans bezi^ met de bouw van een recreatiezaal aan de Haven weg, die mettertijd de cantine zal vervangen van het Zwrt- schersch barakkenkamp (er heerscht tusschen deze beide, zeer verschillende dorpen, een goede verstandhouding) waar alles, tot kerkdiensten toe, in wordt gehouden. Er wordt gewerkt aan een speelplaats voor de kinderen. Havendorp, dat uiterst brand baar is, beschikt over een vrij willige brandweer en een baby-motorspuitje, waarmee re gelmatig wordt geoefend. Het experiment van het nood woningendorp is, alles bijeen genomen, werkelijk geslaagd. Men gaf aan de bewoners niet alleen een eigen woning, maar meer dan dat, een ge meenschap waarin zij zich thuis voelen 1 DE LAATSTE NACHT. 25 meter scheidden de „Li lian" Donderdagavond nog van het diepe water, toen de I,Hudson" de kabels strak trok en de bemanning vari de „Lilian" met de eigen lie ren het gestrande schip naar de uitgeworpen ankers toe hieuwde. Moeizaam, maar ge stadig schuurde de romp over het zand, terwgl de water pompen onafgebroken het nog steeds naar binrienstroomende water uit het schip loosden. Twee uur lang vochten de mannen tegen de elementen, die langzaam maar zeker werden geslagen. Tgdens het werk kwam de zekerheid van het succes, naarmate men de rand van de zandbank nader de en daarom besloot Deensche kapitein geen pgp- aarde meer overboord te zet ten. Tegen middernacht lag het schip weer vast, doordal de eb was-ingetreden. Op dat moment scheidden echter nog slechts enkele meters van zyn vrgheid. 's Morgens ontplooiden de mannen nieuwe activiteit. De ankers waren reeds op eeni ge afstand van het schip uit geworpen, de kettingen hingen in de lieren van het schip en by het eerste ochtendgloren liet men de machinekaifer op volle kracht werken. De lie ren draalden, de kettingen stonden strak en de schroef van het schip sloeg het water kolkend onder de achtersteven uit. Spoedig kwam er bewe. ging in de „Lilian", die ten slotte de laatste meters over de zandbank heen steeds vlug ger aflegde en tot groote, vreugde van de bemanning olotseling vlot kwam. De lange stryd was gewon nen. de ankers werden inge haald en op eigen kracht stoomde de „Lilian" voor het eerst na 13 dagen weer vry en doelbewust op open zee. Hij sloeg de boel liever stuk! „Liever gooi ik mgn woning in puin. dan dat ik menschen uit Indonesië onderdak geef", zei de 61-jarige Auke Diedorp, een politiek delinquent* die in afwachting van zijn berech ting tgdelijk in vrijheid was gesteld. Auke Diedorp heeft zich tgdens de oorlog 'volgens de PJt.A, alles behalve fraai ge- dragen. Hg was een vriend van de Duitschers en deed za ken met de soldaten. Deze za ken brachten hem veel geld op, hg bewoont een praentig huis aan een van de grachten in Amsterdam. Om het ver blijf van de Duitschers alhier voor hen te veraangenamen, ging hg des avonds er op uit om meisjes over te halen deel te nemen aan braspartgen met Duitsche officieren. Het huisvestingsbureau was van oordeel, dat Diedorp wel enkele kamers van zgn groote woning ter beschikking zou kunnen stellen van Nederlan ders, die geen dak boven hun hoofd hebben. Hg weigerde de gegadigden echter de toegang tot zgn huis en toen hg meen de, dat hg niet by zgn weige ring kon blijven, heeft hg een gedeelte van zgn meubelen stukgeslagen, de vaste wasch- tafels en spiegels in zgn wo ning vernietigd. De PJEt.A. heeft Diedorp opnieuw gevangen genomen. Benoemingen in de Hooge Raad. Naar wg vernemen zgn be noemd tot raadsheeren in de Hooge Raad der Nederlanden: mr. H. F. F. Dubois directeur van 's Rgks belastingen en do. melnen, te 's-Gravenhage: prof. mr. M. P. Vrg, hoog leeraar in de rechtsgeleerd heid te Groningen; mr. T. Y. Boltjes, raadsheer in het ge rechtshof te Amsterdam en mr. F. J. de Jong, rechter in de rèchtbank te 's-Gravenha ge. De organisatie van het bedrijfsleven. Vrijdagmiddag- ls door den minister van economische za ken geïnstalleerd, de commis sie uit de Stichting van de Arbeid, welke tot taak heeft, om, aan de hand van eenige door den minister van econo mische zaken in overleg met zgn ambtgenooten vastgestel de richtlgnen een voorontwerp van wet op de publiekrechte lijke organisatie van het be drijfsleven met toelichting uit te werken. Als voorzitter van genoem de commissie is aangewezen nrof. dr. F. J. H. M. van der Ven

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1947 | | pagina 1