he' doornige Pad
PROVINCIALE ZEEUWSCHE COURANT
De unificatie in de sportwereld is bereikt.
Verlenging militairen diensttijd in de
Ver. Staten.
Ch. HUhlt 'ICMAjUH. JvifH ...HK£t
Tweede Blad
De heer Lotsy spreekt over het programma voor de toekomst
Maatregelen om de sport in goede banen
te leiden.
Dinsdag 22 Juli 1941
Roosevelt's boodischap aan het Congres.
Onder leiding van prof. J. van Dam,
secretaris-generaal van het departement
van opvoeding, wetenschap en cultuurbe
scherming vond Zaterdagmiddag een
bijeenkomst plaats van'de voorzitters der
leidende sportbonden in ons land, alsmede
vertegenwoordigers van de dagblad- en
periodieke pers, waarin door het college
van gevolmachtigden voor de sport bij dit
departement van opvoeding, wetenschap
en cultuurbescherming bjj monde van den
heer K. J. J. Lotsy, "een Uiteenzetting
werd gegeven van de maatregelen, die door
dit college reeds zjjn getroffen en in de
toekomst zullen worden getroffen om de
Nederlandsche sport in goede banen te
leiden.
De heer Lotsy memoreerde wat aan de
benoeming van de drie leden van het col
lege van gevolmachtigden is voorafgegaan.
Reeds waren stappen ondernomen door de
nationale stichting voor lichamelijke op
voeding om tot de gewenschte unificatie
in de sport te komen, hetgeen de fusie der
voetbalbonden tot gevolg had.
Daarna werd ik, aldus de heer Lotsy,
uitgenoodigd het werk inzake de unificatie
over te nemen.
In het afgeloopen Jaar zijn 32 sport
bonden tot volkomen unlficatjp over
gegaan. Met nog een drietal zijn op
het oogenblik besprekingen nog gaan
de, doch ook hier zal de unificatie
moeten komen, zoodat wfl thans kun
nen zeggen, dat de volkomen unifica
tie in de sportwereld is bereikt.
Nog andere moeilijkheden werden in de
thans achter ons liggende periode opge
lost: o.a. het vrijmaken der verschillende
bezette terreinen, het benzfhevraagstuk,
hetgeen vooral van belang was voor een
behoorlijk verloop van de normale voetbal
competitie in. den Nederlandschen voetbal
bond, het'gesperde gebied
in Zeeland, de opheffing van het
boksverbod in samenwerking met het de
partement van binnenlandsche zaken, zoo
dat nu vrijwel overal in het openbaar ge
bokst kan worden en de opheffing van het
totalisatorverbod! zoo belangrijk voor het
verkrijgen van een goede floreerende paar
densport.
Door de benoeming van de heeren H. A.
Stuling, J. de Valk en m|jn persoon als
gevolmachtigden voor de sport, by het de
partement van lichamelijke opvoeding, we
tenschap en cultuurbescherming is een
nieuwe periode ingeleid, aldus de heer
Lotsy.
De prettige verhouding tusschen de drie
leden van het college van gevolmachtigden
voor de sport garandeert een goede samen
werking. Deze samenwerking vindt zijn
centrale punt in het nieuwe bureau, dat
zal worden góvestigd in de Jan van Nas-
saustraat, waar dr. J. Miedema zjjn zetel
zal krijgen om alle loopende zaken af te
handelen en als vraagbaak voor iedereen
te dienen.
Vervolgens besprak de heer Lotsy het
programma voor de toekomst.
HET PROGRAM VOOR DE
TOEKOMST.
In het kort samengevat komt dit pro
gram op het volgende neer
1). Er zal naar worden gestreefd,
de opleiding van instructeurs voor alle
daarvoor in aanmerking komende tak
ken van sport centraal van staatswege
te doen organiseeren en regelen, en de
opleiding direct onder toezicht van
het college van gevolmachtigden voor
de sport te doen plaatsen.
Ten aanzien van de opleiding van deze
instructeurs zal in overleg worden getre
den met de daarvoor in aanmerking ko
mende sportbonden. Het is van groot be
lang voor het algemeen welzjjn van ons
volk, dat de opvoeding en in dit geval
speciaal de lichamelijke opvoeding van de
jeugd in vertrouwde handen is.
Hier is dus een strenge contröle noodza
kelijk, doch daar staat tegenover, dat wij
er naar moeten streven, dat dan ook het
beroep van gymnastiekleeraar en sportlei
der wettelijk zal worden beschermd.
2). Voor lederen tak van sport zal
een bond als leidend lichaam worden
aangewezen. Omgekeerd zal in prin
cipe een bond slechts de zorg voor één
tak van sport toegewezen kunnen
krygen. Wij stellen ons hierbij op het
standpunt, dat de geestelijke belangen
der sportbeoefenaars beter elders ge
diend kunnen worden, zoodat w\j ons
niet zullen kunnen vereenigen met
confessioneele technische commissies
of andere confessioneele commissies in
sportaangelegenheden.
Wij moeten in de sport de verdeeldheid
zoo ver mogelijk houden en goed door
drongen z|jn van het feit, dat alleen een
drachtig samenwerken ons een gezond en
krachtig sportleven brengen kan.
3). De lijst van leidende sportbonden zal
zoo spoedig mogelijk worden gepubliceerd.
Aan de voorbereiding hiervan wordt reeds
gewerkt.
4). Het organiseeren of spelen van
wedstrijden op een bepaald gebied van
sport zal slechts zijn toegestaan, indien de
betrokken leidende sportbond daaraan
zijn goedkeuring heeft verleend.
5.) Voor verschillende daarvoor in
aanmerking komende takken van sport
zal de duur van het vjedstrijdseizoen
worden vastgesteld. Het resteerende
gedeelte van het jaar zal voor de be
trokken tak van sport als „gesloten
sezioen" worden verklaard.
Reeds heeft de Nederlandsche Voetbal
bond in overleg met het college het be
sluit genomen tot een gesloten wedstrijd
seizoen over te gaan. Ik noodig de andere
sportbonden bij deze uit tot een zelfde be
sluit over te gaan. Natuurlijk wil dit wed
strijdverbod niet zeggen, "dat men in eigen
milieu in eigen kring en clubverband niet
zal mogen oefenen en trainen. Het eerste
elftal van een vereeniging zal, natuurlijk
op een oefenavond een wedstrijd mogen
spelen tegen het tweede elftal'van dezelf
de vereeniging. Dit is trouwens noodza
kelijk, omdat men bij den aanvang van de
nieuwe competitie toch gereed moet z|jn
met een eenigszins ingespeeld elftal.
6). Het afnemen van vaardigheids-
diploma's zal worden gecentraliseerd,
liet ligt in onze bedoeling met ingang
van 1 Januari a.s. de eischen te formulee
ren waarbjj rekening wordt gehouden met
de leeftijden zoowel van de schooljeugd
als van de schoolvrije jeugd en de ouderen,
dus voor alle categorieën van sportbe
oefenaars.
Alle andere vaardigheidseischen
zullen moeten verdwijnen.
Nu op de scholen meer wordt gedaan
aan lichamelijke opvoeding zullen wij in
de toekomst de minimum eischen iets
hooger kunnen en mogen stellen. Wij
moeten verder bouwen op het prachtige
materiaal, dat w|j in onze schoolgaande
jeugd bezitten. Met 1 Januari zal zoowel
het vaardigheidsdiploma als het insigne
reeds beschikbaar gesteld moeten worden.
7) Het N.O.C. zal zich, evenals tot nu
toe het geval was, o.m. bezig houden met
het verrichten van alle werkzaamheden,
die verband houden met de voorbereiding
en de uitzending van de vertegenwoordi
gende landenploegen, die deelnemen aan
de Olympische spelen. Daarnaast zal aan
Nederlandsche kinderen naar de
Ostmark.
Naar het A.N.P. verneemt zal ook dezen
zomer, z|j het op beperkte schaal, weder
een aantal Nederlandsche kinderen
ongeveer zes weken in de Ostmark
doorbrengen als gasten van verschei
dene families aldaar, die verleden
jaar eveneens Nederlandsche kinderen heb
ben verzorgd. Daar ditmaal ook uit andere
deelen van Europa kinderen naar de Ost
mark worden uitgezonden, is de plaatsing
beperkt tot ongeveer vier honderd Neder
landsche kinderen, nl. uit Amsterdam, Rot
terdam, Den Haag, Utrecht en Haarlem,
die daaraan de meeste behoefte hebben.
Vrijdag 8 Augustus zullen zij naar de
Ostmark vertrekken, om daar te verble
ven tot Vrijdag 19 September.
VRIJWILLIGERSLEGIOEN
NEDERLAND.
Vanaf Donderdag 24 Juli 1941 zullen
de aanmeldingsbureaus gecentraliseerd
worden te Amsterdam (hotel Van Gelder
Damrak) en Den Haag (Koninginnegracht
22). Vrijwilligers uit het overige gedeelte
van het land wordt verzocht zich vanaf
dien datum rechtstreeks te wenden tot het
hoofdkwartier, Koninginnegracht 22, Den
Haag.
De ambulance van het
Vrijwilligerslegioen Nederland.
De Nederlandsche ambulance, welke
binnenkort zal vertrekken, heeft tot taak
den nood te lenigen van militairen en bur
gers, die slachtoffer z|jn geworden van de
krijgshandelingen in Oost Europa. Vriend
en vijand hebben hulp noodig, zoowel de
Finsche, de Roemeensche en Duitsche sol
daten worden verzorgd, alsook de Russi
sche. Hoewel onzerzijds nog geen oproep
tot financieelen steun werd gedaan, ont
ving de Nederlandsche ambulance reeds
belangrijke geldsbedragen, hetgeen van
zelfsprekend in hooge mate wordt gewaar
deerd.
Dokters en verplegend personeel, die
zich wenschen op te geven voor de Neder
landsche ambulance, kunnen zich schrifte
lijk melden aan het
Hoofdkwartier Vrijwilligers legioen
Nederland, Koninginnegracht 22,
's-Gravenhage.
Afdeeling ambulance.
het N.O.C. worden Verzocht, het organi
seeren van het afnemen van die vaardig-
heidsproeven op zich te willen nemen.-
Het N.O.C. heeft zich hiertoe in prin
cipe reeds bereid verklaard.
8) Er zal naar worden gestreefd, het
beroep' van gymnastiekleeraar en sport
leider wettelijk te doen beschermen.
9) Er zal naar worden gestreefd
op geenerlei wijze in de sport poli
tieke en confessioneele verschillen
naar voren te laten komen.
Wij staan thans aan de periode van
opbouw. Wie evenals ik reeds verschillen
de malen getuige is geweest van de Olym
pische Spelen, die begrijpt beter dan ieder
ander de groote waarde van een gezond
en sportief volk met een gezonde en spor
tieve jeugd als kern.
Dan kan men de sport evenals men dat
deed in de oudheid, aanvoelen als een
soort religie. Men eert in de veredeling van
de sportieve prestaties van het menschelijk
lichaam, den schepper al wat schoon en
goed is. Laten wij daarom onze beste
krachten geven aan den opbouw van onze
Nederlandsche jeugd, de sportieve pres
taties beschouwend als de viering van het
feest van de jeugd en van do menscheljjke
lente, zoo besloot de heer Lotsy.
Aan het einde van <ïeze bijeenkomst
werden verschillende vragen gesteld, waar_
by o.a. werd medegedeeld, dat het in de
bedoeling ligt van het college een wed
strijdkalender samen te stellen voor alle
takken van sport.
President Roosevelt heeft gisteren
naar Associated Press meldt, zijn aan
gekondigde boodschap tot het Congres
gericht, waarin hij verlenging van den
diensttijd van één jaar voor de militai
ren in actieven dienst, de nationale
garde en de reservisten eischte.
Deze boodschap werd bovendien op
gramofoonplaten opgenomen en per
radio uitgezonden. Ter motiveering
voerde Roosevelt aan, dat de natie
zonder verlenging van den diensttijd
een groot risico op zich neemt en het
leger binnen twee maanden in staat
van ontbinding zou verkeeren. Op het
Congres rust de verantwoordelijkheid
tot handhaving van het str|jdvermogen
van het leger.
Roosevelt betoogde voorts, dat de
omstandigheden gewijzigd zijn sinds
het oogenblik, waarop men den dienst
tijd tot een jaar beperkte. De interna
tionale situatie is niet minder ernstig
dan een jaar geleden. Deze situatie
eischt, dat het leger op volledige sterk
te en in een staat van aigeheele pa
raatheid wordt gehouden. Tot slot
gaf Roosevelt uiting aan de hoop,
dat het Congres den nationaien crisis
toestand hetzij voor een beperkte pe
riode dan wel tot intrekking door het
Congres of den president zal erkennen.
BOODSCHAP VAN ROOSEVELT.
De boodschap, waarin president Roose
velt aan het Congres de verlenging van den
militairen diensttijd vroeg, is over alle
radiostations uitgezonden. De correspon
dent te Washington van de New' York
Herald Tribune meldt, aldus het D.N.B.,
dat Roosevelt besloten heeft tot dezen
maatregel, omdat hij weet, dat zijn eisch
stuit op sterken tegenstand van het volk
Verkeersongevallen In Mei.
De K.N.A.C. schrijft:
De laatste gegevens van het Centraal
Bureau voor de Statistiek inzake de
slachtoffers van verkeersongevallen op den
openbaren weg vertoonen voor de maand
Mei 1941 ongeveer hetzelfde beeld als
voor April.
De cijfers voor de eerste 5 maanden van
het jaar zijn als volgt (tusschen haakjes
de overeenkomstige cijfers van vorig jaar)
Gedood: Januari 44 (27); Februari 43
(34); Maart 32 (45); April 28 (63); Mei
29 (49).
Ernstig gewond: Januari 188 (281); Fe
bruari 142 (225); Maart 185 (180); April
149 (352)Mei 154 (247).
Wederom bljjkt het aantal ongevallen
in de groote steden met meer dan 100.000
inwoners relatief te z|jn toegenomen. In
de 8 groote steden (Amsterdam, Rotter
dam, Den Haag, Utrecht, Groningen, Haar
lem, Eindhoven en Tilburg) bedroeg het
percentage van het aantal dooden ten op
zichte van de cijfers voor het geheele
land 34,5 (vorige maand 28,6 en dat
der ernstig gewonden 61,7 (vorige maand
53,0
Meer dan ooit is het dus zaak, meent
de K.N.A.C., de grootste voorzichtigheid
te betrachten in het stadsverkeer. Er moge
nog eens op worden gewezen, dat men
verplicht is aan militaire voertuigen onder
allo omstandigheden voorrang te verlee-
nen. Bovendien bedenke men zulks in
verband met het eveneens zeer groote
aantal niet-militaire Duitsche voertuigen
hier te lande dat in Duitschland het
motorische verkeer b|j kruispunten altijd
voorrang heeft boven het niet-motorische
verkeer (rijwielen, bakfietsen, karren).
en omdat het Congres, naar de adviseurs
van den president hem hebben verklaard,
alleen dan zjjn goedkeuring eraan zal
hechten, wanneer Roosevelt alle middelen
om druk uit te oefenen toepast. De New
York Times noemt de radio-uitzending een
ongewone maatregel. De vroegere gouver
neur van Kansas, Landon, heeft volgens
een D.N.B. bericht verklaard, dat de ver-:
lenging van den militairen dienst niet
noodig zou z|jn geweest, wanneer Roose
velt zich in zijn buitenlandsche politiek
zou hebben onthouden van provocaties. De
verlenging van den diensttijd toont het volk
opnieuw, dat de beloften van Roosevelt
voor zjjn verkiezing niets anders z|jn ge
weest dan holle toezeggingen
EEN DIPLOMATIEKE VERTEGEN
WOORDIGER VaN BRrrSCHJNDlÊ
TE WASHINGTON.
De nieuw benoemde diplomatieke ver
tegenwoordiger van Britsch-Indië te Wa
shington, Sir Girja Shankar Bajpai, zal
.naar de New York Herald Tribune uit
New York meldt, in het begin van den
herfst naar Amerika vertrekken.
Londensche regeeringskringen geven toe,
zoo meldt de Amerikaansche correspon
dent dat deze eerste afvaardiging van een
Britsch-Indischen diplomatieken vertegen
woordiger naar Amerika geheel en al met
de traditie breekt. Z|j weigerden echter
antwoord te geven op de vraag, of deze
benoeming een stap beteekent in de rich
ting van de erkenning van Britsch-Indië
als Dominion. Deze benoeming is door de
steeds belangrijker wordende rol van
Britsch-Indië b|j het vervullen van de oor-
logsopgaven noodzakelijk geworden. Verder
maakten de te verwachten Amerikaansche
oorlogsleveranties aan Britsch-Indië het
wenschelijk een diplomatieke vertegenwoor
diging op te richten.
OPROEP.
Alarmsingnalen schetteren trommels
roffelen commando's weerklinken. Ne
derlanders aantreden, want dit geldt u.
Europa wordt bedreigd, Christendom, be
schaving en cultuur z|jn in gevaar. Het
bolsjewistische monster heeft het masker
afgerukt. Stalin, de moordenaar meent,
dat zijn tijd gekomen is. Reeds slachtten
zijn duivelsche satalieten duizenden af.
In het Oosten branden steden en dörpen.
De hel is losgebroken en alle krachten
moeten worden ingespannen teneinde de
gevaren te keeren en het Sovjet-monster
te vernietigen.
Daarom schetteren ook hier de signalen,
roffelen de trommels en klinken de com
mando's. Daarom wordt ook van u ver
wacht, dat u deze zult hooren, ernaar zult
handelen, dusuw plicht doen en aan
treden in onze gelederen. Het vrijwilligers
legioen Nederland maakt zich op. Binnen
enkele dagen zal het ten strijde trekken.
Dan zullen zij marcheeren, onze dapperen,
dan zullen de vaandels wapperen boven
colonnes, samengesteld uit vastberaden
kerels van ons bloed. Nederlanders zullen
het zijn, die samen met de heldhaftige
strijders uit alle landen van Europa den
zegen zullen bevechten.
„Nederlanders aan het Oostfront in den
aanval". Zoo zullen de couranten in het
vaderland getuigen van him daden en g|j...
gij zoudt daar niet bij zijn?
Alarmsignalen schetteren trommels
roffelen Nederlanders hoort g|j ze niet?
Toont wat ge waard zjjt. Volgt het voor
beeld van de duizenden, die weten wat hun
plicht is en
Meldt u aan b|j het Vrijwilligerslegioen,
Nederland, Koninginnegracht 22,
's-Gravenhage.
1 t.uwj.im.i
FRANCES BRAYBROOKE
25
„Dat is een aardig meisjezei de jonge
Michael Lascott, die naast z|jn dokter en
steunend op den arm van z|jn moeder
kamer vier naderde. De wond aan z|jn
been, gevolg van een val, vereischte een
vermoeiende operatie. Hij zoü weken lang
moeten blijven liggen en daar zag h|j erg
tegen op. Als h|j achttien was, zou sir
Michael Lascott in het bezit geraken van
het fortuin, dat zijn vader had nagelaten,
hetwelk beteekende, dat hjj na verloop
van iets meer dan een jaar volkomen zjjn
eigen meester zou zijn. Terwijl h|j naar
diens verhalen luisterde, bedacht Tony,
dat deze adellijke jongeman het meest
verwende kereltje was, dat hjj ooit had
moeten opereeren.
„Dit is een erg kleine kamer, dokter
Dare", merkte lady Lascott op, terwijl haar
oogen bleven rusten op Mavis' ranke
figuurtje?"
„De kamer is groot genoeg en het is
de beste die we hebben."
Sir Michael, die zich van het misnoegen
van den chirurg bewust was, glimlachte
en keek naar Mavis, die voorbij rende om
haar plichten in de vrouwenafdeeling te
hervatten.
„Ik hoop, dat dit aardige meisje me zal
verplegen", zei hij.
„Dat is nog een leerlinge. Zuster Wel-
born zal u verplegen", merkte Tony op.
Gedurende de dagen, die volgden, hoorde
Mavis veel over den lastlgen patiën,t In
kamer vier. Dien last veroorzaakte hij zoo
wel vóór als na de operatie en hij had
een antipathie tegen zuster Welbom op
gevat. Zuster Ellis had dan ook haar
plaats ingenomen en dokter Dare was boos.
Toen Mavis op een morgen door de gang
liep met in haar armen een stapel schoon
linnen, zag ze plotseling een verontwaar
digde zuster Ellis uit kamer vier vluchten,
gevolgd door een theekopje, dat te pletter
vloog tegen den muur.
„Ga er uit en blijf er uit!" riep een
schelle "jongensstem haar achterna.
„Dat zal ik zeker doen." De beleedigde
zuster zette haar kap. recht. „Dit is toch
te veel. Ik zal de directrice uw gedrag
mededeelen, jongeheer!"
Ze verdween en Mavis, de stapel linnen
neerzettend, raapte de scherven bij elkaar
en ging haastig de kamer binnen.
„Ik zei u toch er uit te gaanO, het
is de aardige zuster!"
„U had zuster Ellis wel ernstige ver
wondingen kunnen toebrengen", zei Mavis
tegen sir Michael, die haar aldus had
verwelkomd. „U moest zich schamen om
u zoo als een baby te gedragen."
Ze legde de verwarde dekens weer recht
en schudde de kussens wat op onder de
krullende haren van den bedorven jongen,
die nooit had geleerd zich onder zelf
bedwang te hcuden.
„Dat doe ik niet, gaf hjj boos ten ant
woord. „Ik haat die bazige oude zuster.
Mijn hoofd gloeit als vuur en mijn been
doet geweldig pjjn."
„Ik zal een compres met eau-de-cologne
en .water op uw hoofd leggen."
Zonder zich verder te bedenken, ging
Mavis heen, om enkele minuten later
terug te komen met een kom. Voorzichtig
legde ze een koelen doek op zijn heete
voorhoofd, onderwijl zacht' pratend en het
hem gemakkelijk makend.
Ze was nog steeds bezig, toen een geluid
in de deuropening haar deed opkijken. De
directrice met de beleedigde zuster Ellis
en nog een andere zuster stonden hen
gade te slaan
„Wat doet u hier, zuster Casslene?"
vroeg de directrice op koelen toon. „U
heeft toch zeker niets met dezen patiënt
hier te maken?"
„Ik kwam voorbjj ik Hjj zei,
dat zijn hoofd zoo'n pijn deed sta
melde Mavis.
„Ga naar uw eigen afdeeling, ik zie u
straks nog", kwam het bevel.
Mavis, die in gedachten door de gang
liep, botste plotseling tegen Tony op.
„Hallo, wat is er nu aan de hand?"
vroeg hjj lachend. „Zjjn er weer moeilijk
heden? Wat een dom meisje ben je toch,
om zoo de moeilijkheden tegemoet te
loopen!"
Bijna vriendschappelijk vertelde Mavis
hem wat haar was overkomen.
„H'm. Die Michael Lascott is een last
post, hy moet eens flink aangepakt wor
den, maar h|j is er op het oogenblik te
ziek voor."
Zij vervolgden daarna ieder hun weg.
„Al weer herrie, verzuchtte Mavis later
tegen Dorothy. „Ik heb nou ook alt|jd
wat. Ik kon het niet helpen, dat ik mede
lijden met dien jongen had. Zuster Ellis
is ook zoo'n ouwe zeurkous", besloot z|j
met jeugdige critiek.
„Maar een heel goede verpleegster", ver
klaarde Dorothy. „Die man in kamer vier
veroorzaakt meer last dan iemand ooit
te voren heeft gedaan. Dokter Dare wil,
dat hij hier blijft voor de electrische be
handeling van zijn been, want dat kan
niet bij hem thuis worden gedaan. Maar
ik verwacht, dat ze hem wel zullen weg
sturen als hij zoo blijft doorgaan en dat
verdient ie."
„De directrice wil zuster Casslene spre
ken."
Een bekend verzoek, dacht Mavis, ter
wijl zij zich haastte om aan dat verzoek
te voldoen. Maar ofschoon de directrice
even streng keek als altijd, toonde ze toch
meer toegevendheid ten opzichte van
Mavis.
„Dokter Dare Wil, dat u de zorg op u
neemt voor den patiënt in kamer vier,
die speciaal naar u heeft gevraagd", kon
digde ze aan. Mavis herademde. Zulke
woorden had ze in de verste verte niet
verwacht.
„Als sir Michael zoo ziek is, dan moe
ten we natuurlijk tegemoetkomend z|jn",
ging de directrice verder. „Het spreekt
vanzelf, dat zuster Ellis toezicht op u zal
houden, maar u bent voorloopig ontslagen
van andere plichten, zoodat u uw tijd
aan hem kunt besteden."
Geen wonder, dacht de directrice bij
zich zelf, dat die verwende schooljongen
de aardige vrooljjke Mavis Casslene pre
fereerde boven de zure zuster Ellis. Dat
was zuiver menschelijk en uit eigen onder
vinding wist de directrice bovendien, dat,
ofschoon Mavis als leerlinge nog verschil
lende fouten maakte, zij een goede ver
pleegster zou worden. Ze had er slag van
om de menschen naar haar hand te zet
ten. De directrice was niet blind, zooals
haar omgeving wel eens veronderstelde.
Ze had haar eigen meening over Mayis,
anders had zelfs Tony Dare er haar niet
toe kunnen brengen om een leerlinge met
een zoo belangrijk geval te belasten. Ze
gaf het meisje enkele korte Instructies en
een ernstige waarschuwing voor wat be
treft haar verantwoordelijkheid en zond
haar dan weg met de opdracht naar kamer
vier te gaan.
Mavis werd bijna vroolijk door haar
patiënt begroet.
„Ik zal zoo goed en zoo kwaad als dat
gaat, doen wat u zegt", kondigde hij aan.
„U moet precies doen wat ik zeg", was
het rustige antwoord. „Anders word ik
teruggestuurd naar de vrouwenafdeeling."
Hij was ziek genoeg om blij te zjjn, dat
hij stil kon liggen en dat zij voor hem
zorgde. H|j stelde de zachte aanraking
van haar hand op prijs, alsook de klank
van haar zachte diepe stem.
Nadat Mavis als zjjn verpleegster haar
intrede had gedaan, ging het beter met
Michael. Zijn temperatuur was gedaald.
Hij nam zijn medicijn en at wat hem werd
voorgezet, nadat hij sinds zijn komst in
het ziekenhuis had geweigerd eenig voedsel
aan te raken.
„Je moet tooverkracht bezitten, Mavis",
zei Tony zacht, met een zjjdelingschen blik
op de zuster, die met hem binnen was ge
komen. Dan hardop: „Ga zoo voort, zus
ter. Ik ben erg tevreden met mijn patiënt".
Mavis was prettig om naar te kijken
voor zieke oogen, dacht Tony opgelucht.
„Ik heb erg medelijden met je", ver
klaarde Mavis op den dag, dat Michael
voor het eerst in bed mocht opzitten, ge
steund door kussens.
„Medelijden?" vroeg de jongen verbaasd.
„Waarom?"
„Je hebt zooveel leuke jaren gemist,
doordat je niet naar school bent geweest,
maar altijd thuis les hebt gekregen. De
broers van Janet hebben op school wat
een prettigen tijd gehad", zei Mavis rond
uit
„Moeder wilde me nooit naar school
laten gaan", verklaarde hij.
{Wordt vervolgd.)'
