De ups en clowns van Wendell Willkie. "akkEÓWS Mr. Stevens uit Detroit Ongeëvenaard enthousiasme, gevolgd door teleurstelling en oneenigheid in de Republikeinsche partij Prikkelbaar en opgewonden? Neem 'n "AKKERTJE" - het werkt kalmeerend op Uw ge-- - X heele gestel en.... in korten tijd I log in Europa schijnt er voor het Ameri kaansche publiek nog slechts één probleem van de eerste grootte te bestaan Ameri- ka's positie ten opzichte van de strijdende mogendheden. Met die internationale kwes tie staan alle binnenlandsche vraagstukken in min of meer nauw verband de herbewa pening, de invoering van den militairen dienstplicht, de strijd tegen politieke groe peeringen van on-democratisch karakter, en zelfs aangelegenheden als die van het overschot aan landbouwproducten, waar voor men nu een oplossing wil vinden door uitvoer naar Engeland op de grootst moge lijke schaal. Problemen waarover vroeger in Washington hevig werd gestreden, wor den nu door de internationale situatie als vanzelf opgelostde werkloosheid, nog kort geleden een der hoofdzorgen van de New Deal, neemt automatisch af door de versterking van het leger en de snel toene mende bedrijvigheid in vliegtuig- en wapen industrie de regeeringscontróle op parti culiere ondernemingen, vroeger eveneens een onderwerp van eeuwigdurend debat, is thans in enkele dagen een feit geworden omdat het defensie-programma die controle welhaast onvermijdelijk maakten zoo gaat het ook met tal van andere kwesties. Alles draait dus om de presidentieele op vattingen van de buitenlandsche politiek en, zooals gezegd, daarover zyn Roosevelt en Willkie het vrijwel met elkaar -eens. Er staat trouwens voor Willkie geen andere koers open, want Roosevelt's buitenland sche politiek is in het heele land zóó popu lair, dat een verkiezingscandidaat met een tegenovergesteld program in November geen schijn van kans zou hebben. Wat Will kie dus in de onplezierige positie brengt, de argumenten van zijn tegenstanders juist in de voornaamste opzichten te moe ten beamen en daardoor zijn eigen candida- tuur in de oogen van het voor détails onver schillige publiek aan beteekenis te doen verliezen. De ervaren politici van de Republikein sche party zien natuurlyk maar al te goed in, dat Willkie hun zaak zoodoende in groot gevaar brengt. Zij hebben hem dan ook al verscheidene waarschuwingen doen toekomen en hem dringend aangeraden, wat minder rond voor zijn meening uit te komen en toch liever den isolationisten wat honing om den mond te smeren. Willkie is daar echter de man niet naar en tal van Republikeinen, die nog onlangs de nomina tie van een niet-politicus toejuichten om dat. zy dien gauw onder hun invloed meen den te kunnen brengen, merken nu tot hun verdriet, dat zij zich hebben vergist. "Van daar dat er allerlei onweerswolkjes aan den in Juli nog zoo blauwen Republikeinschen hemel zichtbaar beginnen te worden. We kunnen ons dan ook gerust aan de voor spelling wagen, dat Willkie, éls hij dit na jaar mocht worden gekozen, als president niet minder vijanden in zyn eigen partij zal hebben dan Roosevelt nu onder de Democraten heeft. "Deze heele verkiezingscampagne is trou wens, wat dat betreft, een allerzonderlingst geval. Er gaat geen week voorby zonder dat leden van de Democratische partij er gens een „Willkie-for-President"-club op richten, terwijl groepen van Republikeinen zich revancheeren door propaganda voor Roosevelt te maken. En op denzelfden dag, waarop de Republikeinsche ex-gouverneur van Michigan, Chase S. Osborn (in 1936 een verwoede Roosevelt-bestryder), ver klaarde dat hij in November voor Roosevelt zal stemmen „omdat Roosevelt een huma nist en Willkie een „inhumanist" is", kon digde een der groote onaf hankeiyk-Demo- cratische dagbladen aan, deze keer propa ganda te zullen maken voor den Republi keinschen candidaat! Amerika is ongetwijfeld ook op politiek gebied nog steeds het land der onbegrens de mogelijkheden Wisselende stemr.-.!sig op de Amsterdamsche beurs. Hét zakenverkeer op de 'Amsterdamsche effectenbeurs was gisteren door elkander genomen, van kalmen aard. Eenige specia liteiten gaven echter flinke omzetten te aanschouwen en daardoor werd op de markt toch nog een cachet van activiteit gedrukt. De stemming was hoogst onzeker. Bij de opening was over het algemeen eenig ma teriaal aan de markt, zoodat de koersen zich lager stelden, doch daarna trad een herstel in, terwjjl in het verdere verloop op de prijsbeweging niet goed peil was te trek ken. In ieder geval zat er in de markt geen vaste lijn, maar wel kon worden geconsta teerd, dat het gemiddelde koerspeil lager was dan eergisteren. Voor Duitsche fond sen bestond eerder eenig aanbod, weliswaar was de verkoopsdi'ang niet groot. De han del in de Nederlandsche beleggingswaarden was van rustigen aard. De Nederlandsche staatspapieren waren niet veel veranderd, maar eerder toch aan den gedrulcten kant. Van de locale waarden waren het we derom Altu's, die de grootste beweging? ver oorzaakten. Unilevers hadden eveneens een onregelmatig verloop. De Philips aandeelen hadden een gedrukt voorkomen en kregen een verlies van eenige punten te boeken. De affaire in suikerfondsen was onbetee- kenend. In rubberfondsen was byna niets te doen. Tabakken waren stil en prijshou dend. De scheepvaartrubriek vertoonde niet veel bijzonders. De koersen weken niet veel af van die van eergisteren. Petroleurnfond- sen trokken maar matige belangstelling. De Amerikaansche afdeeling had een kalm voorkomen. Naar verhouding van de verdere kleine stijging in Wallstreet vielen de noteeringen niet mee. A Amsterdamsche Bank 108 107% A K.M. De Schelde Nat. Bez. 58% 59% C Ches. en Ohio 31% 33% C Kans. City South 5% 4% Ned. Ie lng. 1940 4 100 99% Ned. 2e lng. 1040 4 96% 96% Ned. met bel. fac. '40 4 1Ö0 99% Ned. 1000 '38 (31/,) 388% 87—% Indië 1000 1937 3 85% 85 A Koloniale Bank 145 146% A Ned. Ind'. Handelsb. 105 104% C Ned. Handel Mij. 94 94 A Van Berkels Pat. 53% 53 C Calvé Delft 83 82 A Lever Bros en Unilev. 122 11720 A Philips Gloeil. Gem. Bez. 188% 18582 C Am. Car Foundry 24 24%23% C Anaconda Copper 22% 21%—22% C Bethlehem Steel 68% 67%—68 C General Motor 41% 41 C Kenyec. Copper 29% 29 C North Am. Aviation 15% 14% C Rep. Steel 16% 16%—% C Un. States Steel 50% 49—50 C North Am. Cy. 16 16% A Kon. Petroleum Mij. 233 233—28 C Contin. Oil Cy. 15% 15% C Philips Petrol. 26% 27% C Shell Union 8% 8% C Tide Water Ass. Oil. 8% 8%—% A Ned. Scheepv. Unie 135% 135 /2- "6% A Handelsver. A'dam 370 365 A Ned. Ind. Suiker U. 205% 199% A Deli Batavia Mij. 134 134% C Deli Mij. 1000 194 194%—95 A Senembah Mij.. 157 15857 C Amsterdam Rubb. 199 1961/298 A Deli Bat. Rubb. Mij. 145 142% A Hessa. Rubber Mij. 99 98% A Serbadjadi Sum Rubb. 87 86% Het Noorderlicht. Het K.N.M.I. te De Bilt deelt niede In de avonden van 26 September, 27 Septem ber en 1 October werd hier te lande Noor derlicht waargenomen. Aan het meteorolo gisch instituut te De Bilt werden over het Poollicht van 26 September zeven berich ten ontvangen en wel uit Zeeuwsch- Vlaanderen, westelijk Noord-Brabant, Rot terdam, Wassenaar en Ede. Over het pool licht van 27 September kwam een bericht in nl. uit Schiermonnikoog, terwijl over het Poollicht van 1 October elf berichten ontvangen werden uit de provinciën Fries land, Overysel, Utrecht, Zuid-Holland, Noord-Holland en Noord-Brabant. Het magnetisme was in de bovengenoemde avonden het sterkst gestoord op 26 Sep tember, toen de grootste afwyking der declinatie te De Bilt 47 minuten bedroeg. In den avond van 27 September was de grootste afwyking 19 minuten en in dien van 1 October 25 minuten. .(Van onzen Amerlkaanschen correspondent) September 1940. De benoeming van Wendell Willkie tot Republikeinsch candidaat voor het presi dentschap van de Vereenigde Staten is een uiterst merkwaardig, in vele opzichten verrassend feit geweest en Willkie's verkie zingscampagne, waarvan de eerste en kalm ste helft nu voorbij is, heeft tot dusver ook al diverse merkwaardigheden en verras singen opgeleverd. Zelfs in het geval dat Willkie in November wordt verslagen, zal de voorgeschiedenis van zijn candidatuur stof genoeg opleveren voor een boeiend hoofdstuk in elk relaas van Amerika's bin nenlandsche politiek. Van het allereerste begin af was die can didatuur anders dan elke andere. Willkie was nog maar vijf maanden geleden een vol slagen onbekende persoonlijkheid voor 99 van het Amerikaansche publiek en in poli tieke kringen (zoowel in die van de Repu blikeinsch als van de Democratische party) haalde men by het noemen van zijn naam onverschillig de schouders op. Een kleine groep van bewonderaars, hoofdzakelijk sa mengesteld uit zakenlieden, advocaten en experts op publiciteits- en uitgeversgebied, begon toen propaganda voor hem te maken. Maar de politici wilden er niet aan. Zy we zen er op, dat een industrieel (Willkie was directeur van een particulier electriciteits- bedrijf) geen schijn van een kans zou heb ben, dat Willkie nog maar kort geleden lid van de Democratische partij was geweest en in 1932 zelf voor Roosevelt had gestemd, en dat het trouwens zelfs voor een meer populaire figuur dan Willkie al veel te laat was om nog vóór de in Juni te houden partij-conventie een succesvolle campagne te organiseeren. De politici bleken het ech ter by het verkeerde eind te hebben. In de korte periode van zeven weken, tusschen begin Mei en einde Juni, raakte heel Repu blikeinsch en zelfs een deel van Democra tisch Amerika in een Willkie-roes. In die zeven wéken werden er meer dan duizend Willkie-clubs opgericht, gingen vijftigdui zend vrijwillige propagandisten aan den slag om handteekeningen te verzamelen voor petities aan de party-conventie, werd door één comité propaganda-literatuur ver zonden aan 475.000 adressen, en kreeg Wiil- kiè drieduizend uitnoodigingen om spreek beurten te vervullen 1 Voordat die zeven weken om waren, was de kort tevoren nog onbekende Willkie een ernstige mededin ger voor den zoo populairen Dewey gewor den en had hij de invloedrijke senators Van- denberg en Taft al van hun plaatsen op de candidatenlijst verdrongen. Toen op 24 Juni de Republikeinsche conventie te Philadel phia begon, hadden Dewey en zijn verkie- zings-managers hun hoofdkwartier geves tigd in Hotel*Walton, een hoofdkwartier dat niet minder dan 78 hotelkamers in be slag nam senator Taft en zijn medewer kers beschikten, zelfs over 102 kameis, waai-voor ze beslag hadden moeten leggen op vier hotels. Maar deze beide en alle an dere candidaten, wier propaganda onder de deelnemers aan de conventie voortreffelijk was georganiseerd, moesten het afleggen tegen Willkie, die géén heirleger van pro pagandisten had meegebracht en slechts een suite van twee kamers in hotel Benja min Franklin bewoonde WAAROM POPULAIR? Hoe het mogelijk is, dat een vrywel on bekende er in zoo korten tyd in slaagde, zulk een lawine van populariteit aan het rollen te brengen, dat millioenen en millioe- nen Amerikanen erdoor werden meege sleurd? Daarover zou een uitvoerige bro chure te schryven zyn, waarin o.a. de Ame rikaansche gevoeligheid voor massa-sugges tie zoowel als de Amerikaansche geneigd heid tot het fêteeren van joviale persoon lijkheden als belangrijke factoren zouden moeten worden behandeld. Toen de journa listen Willkie-zelf de vraag stelden, waar aan hy zijn onverwachtsche populariteit DOOR R. ARDEN. ty De als scheidsrechter fungeerende boks leeraar moest zijn aanvankelijke oordeel corrigeeren. Peters bezat wel degeiyk de vernietigingswil van de Amerikaansche school. Het gelukte hem Grizzard in een hoek te dringen. Een hagel van slagen volgde, maar Grizzard legde een onver stoorbare hardheid aan den dag. Hy incasseerde alles, zonder eenige aandoe ning te laten blijken. En toen, geheel on verwacht, gelukte het hem, Peters een zwaren slag toe te brengen. Peters was on- middeliyk groggy, wankelde een paar se- vonden, hield zich met al zijn energie op de been en toen klonk de gong. De beide stryders gingen ieder naar hun hoek. Geestdriftige sportliefhebbers namen de rol op zich van secondanten en hielpen Grizzard en Peters weer op hun verhaal te komen. By 't begin van de tweede ronde mom pelde Grizzard zachtjes: „schoft". Peters fluisterde: „kidnapper". Toen waren er genoeg woorden gewisseld en wat daarop volgde was een formeele veldslag. De beide partyen waren volkomen gelykwaardig. Nu waren zij werkeiyk warm geworden, ze hadden beiden vergeten, waar ze zich be vonden, en vochten met de verbetenheid van twee woedende doggen. Geen van bei den hoorden ze de gong, die het einde van de tweede ronde aankondigde, en de scheidsrechter moest hen van elkaar halen. Het publiek, dat reeds lang bemerkt had, dat het hier niet een zuiver spor tieve kwestie betrof leefde geestdriftig mee. Het lawaai was zelfs op het prome nadedek te hooren en trok steeds meer nieuwsgierigen naar zich toe. Er werden zelfs reeds weddenschappen afgesloten. toeschreef, antwoordde hy „Be zou me natuurlyk het liefst verbeelden, dat het komt omdat ik zoo'n kei van een vent ben. Maar ik geloof dat de .eenige verklaring is, dat men den vertegenwoordiger of mis schien den voorlooper van een strooming in mij ziet". Met die strooming bedoelde hij naar hy later verklaarde, een algemeene ontevredenheid over de prestaties van de beroeps-politici, een erkenning van de be hoefte aan industrieel leiderschap in een crisis-tyd, en een einde van het wantrou wen der kleine burgery ten opzichte van de zakenwereld. Of hy, wat het laatste betreft, gelijk heeft gehad, zal de toekomst moeten leeren maar aan de juistheid van het eerste motief, de ontevredenheid over het getreuzel der beroeps-politici in een tijd waarin bovenal snel gehandeld moet worden, valt niet te twyfelen. De publieke opinie in Amerika heeft de laatste maan den herhaaldely'k en ondubbelzinnig uiting" gegeven aan die ontevredenheid en bij hun daden gedurende het eerste oorlogsjaar hebben regeering en parlement zich telkens weer door de openbare meening laten voort stuwen, omdat de burgery blykbaar veel beter wist wat ze wilde dan haar vertegen woordigers in Washington dat wisten. De Republikeinsche partij-conventie zelf was een der sprekendste voorbeelden van dien voortstuwenden invloed der publieke opinie op de politici drie-kwart van de gedelegeerden, die tenslotte voor Willkie stemden, hadden hem nog nooit gezien en een nóg grooter percentage had hem nooit hooren spreken en had nooit een van zijn tydschrift-artikelen gelezen maar elk hunner wist, dat millioenen leden der partij overal in het land, meegesleurd door een plotselinge golf van enthousiasme, de nomi natie van Willkie verlangden en die aan drang gesteund door het feit, dat de strijd tusschen de aanhangers der andere adspirant-candidaten op een dood punt was gekomen was sterk genoeg om tenslotte den doorslag te geven. AFKOELING. Maar sindsdien zyn byna twee en 'n halve maand verloopen en een zoo onberedeneerd enthousiasme als dat van de Willkie-lawine kan men vooral in Amerika moeilyk tien weken lang op het kookpunt houden. Er heeft zich korten tijd na de conventie dan ook een afkoeling ingezet, die zoo sterk is dat zy niemand kan ontgaan. De 'Republikeinsche pers tracht die afkoeling, die ook zij niet kan loochenen, op alle mo gelijke manieren te verontschuldigen en als een oppervlakkige inzinking van voorby- gaanden aard te karakteriseeren, maar het klinkt vaak of ze daar zelf niet in gelooft. Zelfs in gesprekken met rechtgeaarde Re publikeinen krijgt men nu vaak te hooren „Ik stem natuurlijk voor Willkie, maar ik vrees toch dat Roosevelt wel zal worden hei-kozen". En zij, die dat zeggen, waren twee maanden geleden nog rotsvast over tuigd van de daverende zege, die Willkie in November zou behalen De afkoeling van het enthousiasme da teert van den dag, waarop de Republikein sche candidaat de traditioneele verklaring aflegde dat hij de nominatie van de partij aanvaardde. Die rede was voor velen, die tot dusver Willkie alleen hadden bewon derd omdat zooveel anderen hem óók be wonderden, een teleurstelling. Want de candidaat bewees bij deze eerste speech ten aanhoore van een duizendkoppige massa ten eerste, dat hij niet zulk een fonkelend en meesleepend redenaar was als hij zich (volgens de geruchten in kleinen kring) had getoond en ten tweede dat hij het in veel te veel opzichtenmet Roosevelt eens was Plotseling drong het toot duizenden door, dat Willkie weliswaar en fanatieke anti- New Dealer is, maar dat de New Deal een zuiver binnenlandsche aangelegenheid is en op een oogenblik dat Amerika geheel en al in de buitenlandsche politiek opgaat, haar vroegere belangrijkheid grootendeels heeft verloren. Sedert het uitbreken van den oor- In de derde ronde openbaarde zich by beiden het ontbreken van een goede trai ning. Hun bewegingen werden geiydelyk langzamer en na korten tijd kwamen zy adem te kort. Ze bleven veel aan elkaar hangen en de scheidsrechter moest hen telkens van elkaar halen. Toen de gong weer klonk, verklaarde de scheidsrechter den stryd geëindigd. Noch Peters, noch Grizzard had er bezwaar tegen, ze waren beiden aan het eind van hun krachten. De boksleeraar gaf Nde uitspraak, die naar zijn meening op zyn plaats was: onbeslist! Niemand verzette er zich tegen, het was werkeiyk een juiste beoordeeling. „Heeren, de beide tegenstanders geven elkaar de hand! Het was een goede, spor tieve party!" „Bravo!" riep het publiek. De tegen standers moesten elkaar dus de hand geven. Ze deden het. „Een volgende keer met scherpere wa pens," mompelde Grizzard daarby. „Dan zul je er niet zonder scheuren af komen", fluisterde Peters terug. Ze verlieten den ring en begaven zich naar de douches. Toen Peters weer frisch en opgewekt in zyn kleedkamertje kwam, zat Stevens daar reeds. „Een mooie party, Peters Daarvoor betaal ik je honderd dollar extra. Ik had niet gedacht dat je tegen dien kerel op gewassen zou zyn. Ik was bang, dat je eraan zou gaan!" Peters kleedde zich aan. „Wat is die kerel hard", zeide hij, ter wijl hij zich in den spiegel bekeek. „Ik heb een paar blauwe en groene plekken opgeloo- pen. Maar één ding begrijp ik niet. Ste vens. Waarom heeft hy dat gedaan! Als je erover nadenkt was het van hem toch een groote stommiteit! We weten nu, wat we tevoren niet wisten: dat Grizzard aan boord is. Als hy zich rustig had gehouden en in zijn schulp was gebleven, dan ou het alles voor hem veel makkelijker ge weest zyn. Maar nu Stevens geeuwde. „Een van zijn oude fouten, Peters. Grizzard is een driftige duivel. Vroeger heeft hy al eens meer zulke dingen uitge haald, Ieder wist dadeiyk, als hy op de proppen kwam, hy kon het nooit geheim houden. Maar ofschoon hij de gewoonte heeft, open kaart te spelen, toch blyft hy gevaarlyk. We moeten namelyk niet ver geten, dat hy meestal nog een troef in handen heeft, die hy heel onverwacht aan het slot uitspeelt. Een gevaarlyk beest, Peters". Stevens grinnikte kwaadaardig. „Hy zal vandaag verbaasd zyn. geweest. Zonder twyfel hebben zyn vrienden hem inlichtingen gegeven en daarby ook ver teld, dat mr. Stevens uit Detroit geen groote vriend van bokspartijen is. Nu Wilde hy hem op zyn gezicht slaan cn dat is hem niet gelukt. Nu zit hy \st in zyn hut en breekt zich het hoofd over de vraag waar deze mr. Stevens deze lichaamskwa liteiten vandaan gehaald heeft. Schit terend!" HOOFDSTUK IV. De passagiers van de „Santa Barbara" vormden een tamelijk bont gezelschap. Er waren welgestelde kooplieden van ver schillende nationaliteit, verder Engelsche officieren, die hun Europeesch verlof achter den rug hadden en naar den dienst in de tropen terugkeerden. Ze maakten daarby expres gebruik van een Ameri- kaansch toeristenschip, omdat ze nog wel iets wilden beleven, voordat ze in hun gar nizoenen terugkwamen. Dan varen er ryke Amerikanen met hun kinderen, die blijkbaar slechts hiervoor aan de groote rondreis deelnamen' om vast te stellen, dat het „by hen thuis" alles veel moder ner en practischer was. Dames van alle leeftijden, die byna alle met een hinder lijke belangstelling voor het weer waren bezield: Krygen we geen storm, kapitein? No, Mylady, de barometer staat op mooi weer. De hemel zij dank, zei de een; jammer, zei de ander, het zou zoo romantisch zyn geweest. Het schip kan toch niet vergaan? No Mylady. Dat kan er toch gerust eens een storm komen? Zeker, Mylady, alleen zouden er dan veel gevallen van ernstige zeeziekte voorkomen. De dames, die vóór den storm waren, wer den daarop onzeker. Daar hadden ze niet aan gedacht. Dan maar liever zonder storm en zonder romantiek. Overigens was het 't oude liedje. Ieder probeerde zich op zijn eigen wyze te ver maken. Jurgen Peters had 'zich nog geen minuut verveeld. Er was zoo veel te zien, te hooren en te eten. Peters had alleen al acht dagen noodig om alle inrichtingen van het schip, die voor het luxueuse ge mak van de reizigers dienden, te le'eren kennen. Stevens kwam meestal slechts twee uren per dag by hem „voor het zicht van de menschen", zooals hy het uitdrukte. Ze zaten dan in de hut van Peters en deden of ze het over zaken had den. Stevens placht dan tot den steward te zeggen mr. Stevens wil nu een oogen blik niet gestoord worden, hy moet wer ken. Dat werken bestond dan daarin, dat de beide mannen languit gingen liggen en hun middagdutje deden of cigaretten rookten en op verveelden toon zoo nu en dan eens met elkaar praattem „Heeft Grizzard je het nog eens lastig gemaakt „Nee, heelemaal niet." „Zou hy alleen aan boord zyn Mis schien heeft hy hier nog medeplichtigen." „Geen idee." „We zullen het wel zien." „Hm." „Heb je al met aardige menschen kennis gemaakt „Gaat nogalniet veel te beteekenen." „En de schermleerares „Die is wel aardig, maar ze blijft op een afstand." „Ik zal straks een paar radiotelegram men opgeven om Grizard voor den gek Het Rijk komt de Nederlandsche orkesten te hulp. Behalve de subsidies wil het 20 van de salarissen der orkestleden garandeeren. Nederlands voornaamste muziekinstel ling, het Concertgebouw te Amsterdam, ziet zich voor het komende seizoen voor byzondere moeilijkheden geplaatst, doordat verschillende bronnen van inkomsten be- langrijk minder zullen opbrengen. De voorloopige verlies- en winstreke ning overhet boekjaar 1939/40 sluit met "een tekort van ruim 4000. In het credit is echter een bedrag van 20.000 geboekt wegens van particulieren ontvangen bijdra gen, zoodat het eigenlijke exploitatie-tekort 24.000 bedraagt. De begrooting voor 1940/41 wyst met de bestaande overheidssubsidies tengevolge van de lagere raming der inkomsten een tekort van ongeveer 75.000 aan. Het be stuur heeft hierin aanleiding gevonden, bij het Rijk en by de gemeente Amsterdam een crediet aan te vragen boven de be staande subsidies, met de bedoeling, dat uit dit crediet ter dekking van een moge- ïyk tekort geput kan worden. Het zal zich bovendien nog met $en dergelijk verzoek tot de provincie Noord-Holland wenden. Het probleem, waarvoor de leiding van het Concertgebouw zich in verband met de onzekerheid van de inkomsten gesteld ziet, doet zich bij. alle Nederlandsche orkes ten voor en heeft eenigen tijd geleden een punt van bespreking uitgemaakt in een door den secretaris-generaal van het de partement van ondenvijs, kunsten en we tenschappen met vertegenwoordigers van "de besturen der Nederlandsche orkesten gehouden besprekingen. Deze heeft daarna voor de orkesten een regeling tot stand weten te brengen, vol gens welke het Ryk, boven de tot dusverre verleende subsidies, voor acht maanden van het seizoen 1940/41 20 pet. van de sa larissen van de orkestleden garandeert, mits de besturen der orkesten (eventueel met steun van de plaatselyke overheid).' voor het andere deel daarvan opkomen. Ten opzichte van het Amsterdamsche Concertgebouw beteelcent deze regeling, dat het ryk voor deze instelling een ga rantie van ten hoogste 35.200 uitterkt. De gemeente Amsterdam zal volgens B. en W. op voorbeeld' van het Ryk het hare moeten doen om het Concertgebouw, voor zoover in haar vermogen ligt, in dezen moeilyken tyd te steunen. B, en W. geven den Raad derhalve in overweging, aan het Concertgebouw voor het seizoen 1940/41 onder door hem te stel len voorwaarden een subsidie van 100.500 te verleenen en bovendien een garantie van 20.000 in een mogelijk tekort in uitzicht te stellen. Aan het subsidie en de garantie zouden B. en W. behalve de gebruikeiyke bepalin gen inzake volksconcerten e.d., de voor waarde willen verbinden, dat het Concert gebouworkest kosteloos zijn medewerking verleent aan 23 van de bijzondere kunst manifestaties, welke dit seizoen in den Stadsschouwburg zullen plaats hebben. Nederlandsche Opera-stichting. De Nederlandsche Opera-Stichting, welke zich ten doel stelt, de oprichting van een nationale opera voor te bereiden, is voor nemens, indien haar van overheidswege voldoende financieele medewerking wordt verleend, in het komende seizoen vyf ope ra's in te studeeren, welke in verschillende steden des lands en ook in de hoofdstad zullen worden opgevoerd. Blykens de overgelegde begrooting zou voor 1940/41 in totaal een bedrag van 50.000 aan overheidsgelden beschikbaar moeten zyn. Het Rijk heeft een subsidie van 30.000 in uitzicht gesteld het restee- rende bedrag van 20,000 zou door andere overheidslichamen moeten worden opge bracht. Het bestuur der stichting heeft aan de gemeente Amsterdam een subsidie van 10.000 gevraagd. B. en W. van deze gemeente meenen dat het streven der Nederlandsche Operastich ting door de gemeente Amsterdam moet worden gesteund en stellen den Raad voor, aan deze stichting voor 1940/41 een subsi die van 10.000 te verleenen te houden. Hy snuffelt vast overal rond." „Aan wie „Aan den eon of ander, dat komt er niet opaari." „Maar je moet die menschen toch ken nen De echte Stevens greinsde. „Moet ik dat? Ik heb een paar blad zijden uit het New~Yorksche telefoonboek by"' me. Als mr. Hawkins op Broadway nu een telegram krygt, zal hy zeggen, dat het een vergissing is, en hij zal het in de .prul- lemant gooien. Als hij wat anders zegt, kan het me ook niet schelen. Ik ondertee- ken alleen met Henry. Maar Grizzard, die misschien kans ziet onze post na te snuf felen, kan er zijn hoofd ove breken en zyn vrienden in New York opdracht geven, de zaak na te gaan." „Hoe zou een man als Grizzard de kans krygen om onze post na te snffelen?" vroeg Peters verbaasd .„Dat is toch abso luut onmogelyk U bent de vertegenwoor diger van een bekende Amerikaansche firma en Grizzard is een camelijk proble matische figuur. Als u of ik dan natuur lyk, een paar woorden tot «en kapitein zeg, dan kan Grizzard toch zelfs gevangen genomen worden Wij beteekenen toch wat, niet waar Stevens knikte. „Natuurlijk beteekenen wo wat. We hebben zelfs een geweldigen naam in de Vereenigde Staten maat Grizzard heeft ook zyn relaties. Geld heeft hy net zoo goed. Achter hem staat een heel concern. Ik kan niets tegen hem be wijzen, anders was de zaak eenvoudig ge noeg." Stevens wierp zich op zijn andere zyde en was na vijf minuten vast inge slapen. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1940 | | pagina 6