OPBOUW
.eü item's
Tragisch ongeluk
No. 45. 18 October 1946
TWEEDE BLAD
Leidersvergadering
met doodeiijken afloop
te Melissant
Tb'liïrtiono-
RATTEKRUXD
Aanstelling^ en
Ontslagvergunnigen
van de Bond van Ned. Herv.
Knapenverenigingen op G.G.
De middagvergadering of Jubileum
vergadering.
Precies 2 uur opende de voorzitter der
Jubileumcommissie de heer M. P. Tichelaar,
deze vergadering. In zijn openingswoord
heette hij allen welkom en dankte allen
namens 't Hoofdbestuur om met en voor
elkaar dit jubileum te gedenken. Wij zijn
nu degenen die de jeugd moeten onderwijzen
in de Vreze des Heren en dit moet uitge
dragen worden op alle terrein des levens.
Dit is een zware opdracht. Uit ons zeiven
kunnen we dat niet, evenals we nu niet
kunnen uitdragen de dank om dit jubileum
te vieren. Maar moge God ons daartoe de
kracht schenken. Om ons heen is het
streven naar eenheid en overbrugging.
Maar laten wij hier bijeen zijn in ootmoed
en dankbaarheid en onze eigen richting
bewaren. Vervolgens heette hij de afgevaar
digden van de andere Bonden, zowel geest
verwanten als niet-geestverwanten hartelijk
welkom, in 't bijzonder Ds. Batelaan, Di
rector van den Geref. Zendingsbond.
Verslag Bondssecretaris.
Na dit openingswoord kreeg de Bonds
secretaris, de heer C. Blokland, 't woord.
Hij memoreerde het ontstaan en de groei
van de Bond. In het begin was het tanend,
vooral met het Knapenblad, dat in het 2e
levensjaar van den Bond werd uitgegeven.
In het 9e jaarverslag kunnen we eindelijk
een batig slot hiervan vinden. Begon de
Bond aanvankelijk met 29 verenigingen, na
6 jaar was dit pas 44. Na 7 jaar 42, na 8 jaar
57, na 16 jaar 85, een recordjaar. In 1940
brak de oorlog uit, wat het werk zeer be
moeilijkte. De Bond werd niet verboden,
maar alles was tanend. In 1945 gaven 60
ver. acte de présence. In enkele maanden
groeide de Bond uit tot 118 ver. met plm.
3000 knapen. Door de oorlog hebben we
elkaar zeer nodig gekregen. In 1943 was er
763,41 in kas. Dit geld heeft men toen
omgezet in leidraden enz. opdat de bezetter
dit geld niet zou inpikken; De kas was daar
door echter leeg. 't Bondslied is eindelijk
na een lijdensweg van 25 jaar voor elkaar
gekomen. Van het bestuur hebben velen in
die 25 jaar hun post verlaten, maar de
voorzitter bleef, zodat het voor hem van
daag ook een jubileum betekent. Er waren
zelfs bestuursleden geweest, die nooit een
vergadering hadden bezocht.
Na dit verslag kwamen de ingekomen
stukken ter tafel. Felicitaties van Ds. Ver
meer te Utrecht. Van de Ned. Herv. Bond
van Jong.Ver. op G.G. Van de Bond van
Geref. J.V. Art. 31. Van de Bond van Chr.
Geref. Knapen-Ver. Een telefonische felici
tatie van de Ned. Herv. Meisjesbond.
Jubileumrede van Ds. Batelaan.
Hij%egon met allereerst dank te brengen
aan Gód den Heere, want Hij is het toch
waardoor we de knapen meegeven een vaste
lijn in handelen, denken en spreken voor
het moment dat ze hun plaats in het leven
innemen. In de tweede plaats past een
woord van dank aan de heren Noteboom
en Blokland, die zo lang dit werk deden.
Onze vreugde van deze dag is helaas be
trekkelijk. We moeten de zaken zuiver stel
len, want voordat de Bond werd opgericht,
was er ook al werk in de Kerk der Neder
landen ondeiide jeugd. Als dit onze instem
ming had gehad dan zou de oprichting fout
zijn geweest. Daarover is daarom ook droef
heid. 't N.J.V. kunnen we niet volgen, want
die verricht evangeliserend werk en sport
en spel nemen een zeer voorname plaats in.
Dit'gaat ten koste van 't enige nodige en
daarom kunnen we in 't N.J.V. nooit de
roeping vervullen die ons vertelt van dat
enige nodige, beide in leven en sterven.
't Gaat bij de opvoeding niet om ónze
inzichten maar het gaat om Gods wil, die
Hij ten uitvoer gebracht wil zien. De taak
van de Bond beperkt, begrenst zich daarom
alleen tot de zorg voor de jeugd van de Ned-
Herv. Kerk. Het werk kan en mag niets
anders zijn dan hulp voor 'f gezin. De op
dracht der Knapcnbond zij volgens Ps.
78 4: „Wij zullen het niet verbergen voor
hunne kinderen, voor het navolgende ge
slacht, vertellende de loffelijkheden dfcs
Heeren en Zijne sterkheid en Zijne wonde
ren, die Hij gedaan heeft".
Doel van de Bond zij: Opvoedingsinsti
tuut in voortzetting van het gezin, want
wij willen onze kinderen vertellen de loffe
lijkheden des Heeren en Zijn sterkte en Zijn
wonderen die Hij gedaan heeft. Die taak is
niet ten einde gekomen, maar er is juist
veel werk onder onze jeugd- Waarom? Om
dat de ontkerstening van ons volk zo groot
is in deze na-oorlogse tijd, omdat het volk
zover is afgedoold van Gods Woord en de
paden der Vaderen. In Ps. 78 is er sprake
van Vaders en kinderen. Er is weinig ware
vroomheid der kerkse mensen. Er is maar
'een klein getal van mensen die God Werke
lijk liefhebben. Hosea zei reeds: Er is geen
trouw, maar zonde. Hoe komt dit? Wel,
omdat in onze gezinnen niet meer beleefd
wordt, wat Asaf ons voorhoudt. Er is zo
weinig meer te bespeuren van getrouw
schriftonderzoek. Het Woord luidt echter:
„Onderzoekt de Schriften, want die zijn 't
die van Mij getuigen. In de huiselijke kring
is zoveel afwijking, zoveel vervlakking,
t Gevolg hiervan is ontaarding. Wat kan
het ons schelen, zegt dan de jeugd. Dit alles
vindt zijn oorzaak, omdat er geen kennis
meer is. Dus het huisgezin moet zijnop
voedingsinstituut bij uitnemendheid. Waar
is nóg of wéér die oude, trouwe huiselijke
sfeer? Men kent het niet meer, dat Vader
als een priester is.
Nu is er, terwijl.we dit constateren, één
gevaar en wel, dat de vereniging zich gaat
stellen in de plaats van het huisgezin. Dat
moet niet, want het huisgezin moet num
mer één zijn. We moeten het gezin helpen
de knapen op te voeden tot burgers, die
steunpilaren zijn bij de wederopbouw van
ons neergeslagen Vaderland. Alle werk
moet bij alles zijnGods loflijkheid, Zijn
wondermacht in 't volle licht te stellen.
God heeft er recht op om Hem te dienen.
Dan kan de Knapenbond meewerken aan
de lofverheerlijking Gods, God liefhebbend
boven alles. Dat is: heendragen van de
jeugd naar 't kruis van Golgotha. Gods
Woord moet daarom richtsnoer worden
voor onze gezinsopvoeding, op school, ca-
thechisatie en vereniging. De jeugd heen
leiden tot God, opdat God mag worden
grootgemaakt door die kinderen. Als eerste
eis geldt dan: Hoe zijn wij Leiders? Zijn
wij reeds zover, dan eerst bij onszelf begin
nen en leven uit die van God ontvangen
liefde. Ook wat nu op 't kerkelijk erf ge
beurt, moeten de knapen weten, want wat
weten ze daarvan als ze groot geworden
zijn, dus de Leiders zullen hen moeten voor
lichten. Hoe is Uw leven leiders, als ge gaat
ter Vereniging? Hebben ze een houvast aan
U, aan Uw gebed, aan Uw woord? Als ge
het houdt naar 't heilig blad, dan zal het
goed zijn. Dus nogmaals: Gods Woord
richtsnoer. En zo door die opvoeding en
leiding moeten de knapen straks Worden de
kurken waarop Nederland drijven zal. Zij
moeten 't worden, die pal zullen staan voor
de ere Gods. Dan zal er weer hoop zijn voor
de Kerk, voor 't Vaderland, voor 't Gezin.
Een volk zonder kennis wordt uitgeroeid
voor tijd en eeuwigheid.
De heer Noteboom wordt gehuldigd.
Hierna kreeg een der afgevaardigden van
Dordrecht het woord, die in een geestige
speech den heer Noteboom feliciteerde met
zijn 25-jarig voorzitterschap. Als blijk van
waardering werd hem een schilderstuk aan
geboden, terwijl mevr. Noteboom bloemen
kreeg.
Als punt 5 stond op het programma:
felicitaties afgevaardigden. Hiervan maak
ten gebruik: de Geref. Bond, de Geref.
Zendingsbond, Herv. Bond voor Inwen
dige Zending op Geref. groridslag, de Ned.
Herv. Zondagschoolbond en het N.J.V.
De heer Noteboom dankte alle afgevaar
digden voof hun vriendelijke woorden.
De heer Leonard nam vervolgens 't woord
om Ds. Batclaan de collecte der Jongens
dagen te Huizen gehouden, groot 114,09,
over te dragen.
Slotwoord.
Deze Jubileumdag werd gesloten door
een kort woord van Ds. Harkema. Hij me
moreerde dat wij hier samengekomen Waren
om te jubelen, om te zien wat We zijn. Is
dat het echte? Neen'. We zijn hier nl. om te
gedenken. En dan rijst in ons de vraag:
Hebben we werkelijk iets betekend? Voor
de jeugd? Voor de gezondmaking van ons
volk, voor de opheffing van de Kerk uit
haar band? Dan kan 't slechts zijn: groot
maken van de genade Gods. Als we zien
wat God gedaan heeft, ondanks onze zon
den, dan kunnen v/e jubelen vanwege de
grote daden Gods.
Zullen we over 25 jaar wat betekend
hebben voor 't Koninkrijk Gods. Wij zijn
uit onszelf zo moede, zo mat en toch zijn
we hier gekomen om God te loven. Dat
moet ons doel zijn. God alleen de eer. Laten
we dan zien dat Jezus Cnristus ons in Gods
Woord getekend wordt. Die met innerlijke
ontferming bewogen was, juist over die
moeden en matten. Wanneer Israël voor de
Rode Zee staat en geen uitweg meer ziet
voor de naderende Egyptenaren, komt toch
het bevel: „Zeg dat ze voorttrekken". En
daarom geldt ook voor ons: De verheffing
van de Naam Gods met de vernieuwing der
opdracht: Zie niet op uzelf, maar zeg dat ze
voorttrekken.
Na dit slotwoord liet Ds. Harkema' Ps.
89 8 zingen en ging voor in dankgebed.
Woensdagmorgen verloor een vrachtauto
komend uit de richting van Stellendam op
de hoek bij het tram-station een aanmerke
lijke hoeveelheid vis, waardoor op die plaats
het wegdek spiegelglad werd.
Toen de heer P. Vroegindeweij een poosje
later met zijn vrachtauto, komend uit de
richting van Dirksiand. op de bocht bij het
.tram-station wilde afremmen gleed de
wagen op de vettige massa zodanig, dat
deze een slag rondtolde waardoor de achter
kant van de auto tegen het hek aan de
andere zijde van de weg sloeg, waarop het
7-jarige zoontje van den heer C. Stolk Was
gezeten. Het jongetje werd ernstig gewond
en is in het Ziekenhuis te Dirksiand aan
de gevolgen overleden.
MIDDELHARNIS - TEL. 11
Eindelijk Verkrijgbaar
Zo mogelijk stevige verpakking, niet van
voedingsmiddelen afkomstig, meebrengen
Nu de rechters meer en meer ernst gaan
maken, met het nemen van maatregelen
tegen arbeiders, die zonder .goedvinden
van den werkgever en tegen Werkgevers, die
zonder goedvinden van den Werknemer de
arbeidsverhoudingen verbreken is'er alle
aanleiding, nader stil te staan bij deze
materie.
In het verleden was de toestand zoo, dat
de Werkgevers ontslag konden verleenen
aan hun arbeiders en de laatsten konden
wegblijven, zonder dat dit aanleiding kon
geven tot strafvervolging. Recht bestond
er niet en het is wel eens zoo uitgedrukt, dat
Wanneer een werkgever een arbeider had
met „blauwe oogen" en hij wenschte er
een met „bruine oogen" dientengevolge
ontslag mogelijk was. Met andere Woorden
er was bij geen der partijen een rechts
grond voor noodig.
Goede sociale verhoudingen eischen de
aanwezigheid van geldige rede voor be
ëindiging der arbeidsverhouding. Dit is
bescherming van den arbeider, maar ook
bescherming van het bedrijfsleven.
Reeds voor de bezetting was het te zien,
dat dit arbeidsrecht komen moest en komen
zou. Wie het pleit voert voor den bedrijfs-
vrede, verbonden aan door werkgevers en
Werknemers afgesloten collectieve arbeids
overeenkomsten moet toejuichen eiken
maatregel, die voor alle bedrijfsgenooten
zekerheid schenkt.
Nu door samenwerking van arbeiders en
werknemers er algemeene richtlijnen Wor
den vastgesteld voor de sociale verhoudin
gen in talrijke bedrijven heeft het verande
ren van werkgever niet veel zin meer, tenzij
men er de voorkeur aangeeft het recht op te
offeren aan een wilde prijsopdrijving, waar
van ieder zegt, dat het mis moet loopen.
De Chr. sociale bonden, die den klassen
strijd immer verwierpen en waartoe thans
ook de moderne bonden reeds theoretisch
hebben besloten, hebben ook in dit opzicht
de marschroute voor het sociale leven- aan
gegeven.
Het verleenen van ontslag is geregeld in
het Buitengewoon Besluit Arbeidsverhou
dingen 5 Oct. '45, welk besluit in afwachting
van een Wettelijke regeling thans geldend is.
Eerst wordt geregeld de verplichting tot
het door de oude werkgevers terug nemen
van alle Werknemers, die door toedoen van
den bezetter hun dienstverband moesten
onderbreken en nu recht kregen bij hun
ouden werkgever weer in dienst te treden.
In artikel 6 wordt bepaald, dat het den
werkgever en den werknemer verboden is,
zonder toestemming van den Directeur van
het Gewestelijk Arbeidsbureau de arbeias-
verhouding te beeindigen. Het tweede lid
somt een aantal gevallen op, waarin de
vergunning niet noodig is. De belangrijkste
is deze wanneer de beëindiging geschiedt
met wederzijdsch goedvinden. De arbeider
zal dus steeds aan zijn nieuwen werkgever
een schriftelijk bewijs moeten overleggen,
dat zijn vorigen werkgever met de verande
ring accoord gaat of een vergunning van den
Directeur van het Arbeidsbureau moeten
toonen. Bij verschil van meening is de
laatste steeds verplicht de beide partijen
te hooren alsmede de Commissie van advies,
die bestaat uit werkgevers en werknemers.
Daardoor is een waarborg geschapen, dat
Willekeur niet zal plaats hebben doch dat
er werkelijk recht plaats vindt.
De strafbepalingen geven naast gevange
nisstraf van twee maanden de mogelijkheid
tot het opleggen van een geldboete van drie
honderd t-ot duizend gulden.
Op grond van ditzelfde besluit zijn thans
ook een tweetal beschikkingen gekomen met
dezelfde strafmaat, nl. voor de bouwbedrij
ven en de textiel en IederverWerkende
bedrijven. Daarin is bepaald, dat voor het
aannemen van arbeiders steeds vergunning
noodig is van het Arbeidsbureau. De bedoe
ling daarvan is een geheel andere, nl. het
zooveel mogelijk distribueeren van de
beschikbare krachten.
Uit de bladen is reeds gebleken, dat de
rechters over zijn gegaan tot het opleggen
van gevangenisstraf, indien men niet tot
zijn ouden werkgever terugkeert en daar
ook zijn arbeid naar" behooren verricht.
De straffen zijn zwaar, maar beteekenen
niets voor hen, die ook in het bedrijfsleven
de sociale gerechtigheid voorstaan.
Wij moeten voorstaan goede loon en
ander sociale voorwaarden, daarnaast heeft
het bedrijfsleven dan recht om bij nakoming
van goede voorwaarden staat te kunnen
maken op het in dienst zijnde personeel.
Meer en meer zal het personeel voor het
eigen bedrijf moeten gaan voelen. Dan
wordt de arbeider verheven boven de machi
ne, die men al naar goeddunken gebruiken
of niet gebruiken kan, doch iemand, die
naar Gods bestel mede verantwoordelijk is
Voor het sociale en economische leven.
Daarom is de naleving van het besluit
Arbeidsverhoudingen een belangrijke schre
de op den weg naar goede bedrijfsverhou-
dingen.
Niet om de straf, doch om het volksbe
lang dienen werkgevers en werknemers dit
besluit na te komen.
SPREUK VAN DE WEEK
Temidden van een gezelschap,
waarin men niet thuis behoort,
voelt men zich eenzaam.
