c
CHRISTELIJK NATIONAAL STREEKBLAD Dinsdag en Vrijdag
VOOR GOEREE EN OVERFLAKKEE
r
3
Van over de Grenzen
Cel 601
MEDITATIE VOOR
DEN ZONDAG
ONDER DE LOUPE
VRIJDAG 18 OCT. 1946
Prijs per kwartaal f 1,50
Losse nummers f 0,15
Advertentieprijs 1—30 mm
14 cent per mm. Elke mm
daarboven 10 cent. Bij
contract aanzienlijke korting
OPBOUW
Tweede jaargang No. 45
Adres der redactie en Ad
ministratie Voorstr. A 239
Postbus 14
Middelharnis Tel. No. 332
Commissie van Redactie: Ds W. Anker, N. v. d. Brugge, A. van Eek, C. Edewaard, Mr. J. J. Groeneveld, Ds. N. de Jong, C. P. Kijkuit.
H. v. Rossum Jr., Ds. H. de Valk, C. M. Vogelaar.
HET EINDE DAAR
De Vredesconferentie te Parijs is geëin
digd. We kunnen gerust aannemen, dat de
voorbereidingen en de besprekingen voorde
meeste veldslagen van de laatste Wereld
oorlog, minder tijdrovend zijn geweest, dan
die, welke gehouden zijn voor de opstelling
van de vredesverdragen met de overwonnenn
vijanden.
Bovendien zal bij eerstgenoemde meer
eensgezindheid aan de dag zijn getreden,
zodat ze minder het karakter van een „veld
slag" hebben gedragen dan de vredesbe
sprekingen te Parijs. In totaal namen 21
landen aan de Conferentie deel. We verdeien
ze in 2 groepen, n.l. de Grote Vier en 17
andere landen. Er werd beraadslaagd over
de vredesverdragen met Italië, Hongarije,
Roemenië, Bulgarije en Finland. Reeds vóór
de Conferentie hadden de Grote Vier
maandenlang vergaderd over de ontwerp
verdragen. Het behoorde slechts tot de taak
der 17 andere landen, hun mening over deze
ontwerpen kenbaar te maken. Na afloop der
Conferentie zullen de Grote Vier, rekening
houdend met de besluiten en adviezen der
Conferentie, de uiteindelijke verdragen
opstellen. Alleen besluiten die met een 2/3
meerderheid zijn genomen, worden op aan
dringen van Rusland, slechts als volwaardig
beschouwd. Van deze stem-procedure heeft
Rusland niet veel profijt getrokken. De
meeste adviezen behaalden een 2/3 meerder
heid ten gunste van het „Westersblok".
Hiermee is echter de diepe kloof tussen Oost
en West niet overbrugd. De belangrijkste
kwestie, Waarin de beide kampen iets dichter
tot elkaar gekomen zijn, is de kwestie
Triëst. Maar de meeste onopgeloste pro
blemen vormen straks weer even zovele
twistpunten in de Raad van Vier, die binnen
kort weer bijeenkomt, ditmaal te New-York.
Wanneer men er nog eens in slaagt tot het
opstellen van de definitieve vredesverdragen
- te geraken, dan komt daarna het belang
rijkste vraagstuk aan de orde: de oplossing
van het probleem Duitsland. Wanneer we
zien hoe moeizaam de eerste verdragen tot
stand komen en hoe fel daarbij de belangen
der Groten reeds tegen elkaar botsen, dan
kunnen we ons indenken hoe het zal toegaan
bij de oplossing van het „eerste-rangs-pro
bleem Duitsland". We zien nu al duidelijk
bewaarheid het gezegde van een der grote
Staatslieden, dat het winnen van de vrede
moeilijker zal blijken te zijn dan het winnen
van de oorlog.
EEN VOLKSSTEMMING
is Zondag j.l. voor de derde maal in een jaar
in Frankrijk gehouden. Het ontwerp-grond-
wet, samengesteld door een wetgevende
commissie uit de Constituante, is thans
door het Franse volk, zij het met slechts
geringe meerderheid, goedgekeurd. 53,6
der bevolking stemde voor, 15,2
stemde tegen, terwijl 31,2% zich van
stemming onthield. Een derde der
bevolking toonde zich dus onverschiliig
voor de gang van zaken. Dit toont hoe mat
en vermoeid het Franse volk is. We herinne
ren er aan dat Generaal de Gaulle het volk
in verschillende redevoeringen heeft opge
wekt om tegen het ontwerp te stemmen.
Op 10 November a.s. worden verkiezingen
gehouden voor een nieuw parlement. Op
dezelfde dag (waarom toch juist op Zondag?)
werden ook verkiezingen gehouden in
Duitsland en wel in de Britse en Franse
zóne. Hier waren het verkiezingen voor de
besturen van grote steden en districten. Ook
hier was de belangstelling niet groot. Op
sommige plaatsen ging slechts 28 der
stemgerechtigden ter stembus. In de Franse
zóne hadden de Christen-Democraten de
leiding, terwijl in de Britse zóne de Sociaal
Democraten voorop gingen. In de Franse
zóne kwamen de communisten op de 4de
plaats met 125.000 stemmen.
HET RECHT SPREEKT
Wanneer U dit leest, hebben de 12 ter
dood veroordeelde misdadigers hun
smadelijk doodvonnis ondergaan. Reeds in
de dagen van Duitslands schijnbare onover
winnelijkheid, toen bijna geheel Europa
zuchtte onder een meedogenloze terreur,
toen duizenden en tienduizenden in kerkers
en kampen ten offer vielen aan het dierlijk
sadisme van de nazi-barbaren, toen stromen
bloeds vergoten werden door de Duitse
moordenaars, bereikten ons via de clandes
tiene radio, uit dè vrije wereld, berichten
over plannen, die beraamd en gemaakt
werden, om na afloop van de oorlog, de
misdadigers, voor de door hen bedreven
gruweldaden, te laten boeten.
Wat leek het ons. toen, in die bange,
uitzichtloze nacht van smart en smaad,
dwaas en voorbarig, om dergelijke plannen
te bespreken en bekend te maken. De vraag:
„Wanneer eindelijk en hoe worden wij ver
lost van onze barbaarse onderdrukkers?"
hield ons destijds meer bezig dan de vraag,
wat er met hen zou gebeuren na hun val.
Het leek ons vaak toch zo onwezenlijk, zo
onmogelijk, dat die zelfbewuste, snoevende
en brallende machthebbers, nog eens als
misdadigers voor het forum der wereld
zouden terecht staan en veroordeeld worden
Maar wat destijds verre toekomst-muziek
scheen, is nu grimmige werkelijkheid ge-
Worden. Onder de machtige mokerslagen
der vijanden is hun op onrecht en geweld
gegrondveste Babel ineengestort en verlaten
van vrienden, ontdaan van alle luister,
beroofd van alie macht, hebben ze het „des
doods schuldig" voor zich horen uitspreken.
Een minder gruwzame dood stierf in
Zweden de 61-jarige Pev Albiri Hansson,
die reeds 14 jaar Minister-President was.
Na een zeer vermoeiende dag met veel
conferentie's was de populaire Minister-
President met de tram op weg naar zijn
woning. Even na het verlaten van de tram
zakte hij op straat in elkaar en overleed aan
hartverlamming. Zijn verscheiden heeft in
geheel Zweden diepe indruk gemaakt.
Hansson heeft gedurende vele jaren aan de
Zweedse politiek leiding gegeven op een
wijze die bij vriend en vijand respect
afdwingt. Zijn naam was tot ver buiten
Zweden bekend en zijn woord had ook over
de grenzen van zijn land gezag. Dit is tref
fend gebleken bij de begrafenis. Vertegen
woordigers van de socialistische partijen uit
bijna alle Europese landen waren tegenwoor
dig en duizenden Zweden brachten den
dode een laatste groet.
RUMOER IS OOK VEROORZAAKT
IN AMERIKA
door de bewering van den journalist Robert
Pearson, als zou Amerika atoombommen aan
Engeland hebben geleverd. Amerika zou
dit gedaan hebben op aandrang van Canada,
dat gedreigd had geen uranium meer te
zullen leveren, wanneer Engeland van
I Amerika geen atoombommen ontving,
i Patterson, de Amerikaanse Minister van
Marine, heeft dit bericht ten stelligste ont
kend.
Daar, Waar het bloed van Neerlands
beste zonen is vergoten, daar waar de
grootste' helden hun laatste uren tot God
hebben gebeden; daar, daar was Cel 601,
de dodenkamer. Dit is de Cel in het Oranje-
hotel, waar de ter dood veroordeelden hun
laatste ideaal op de wanden hebben
geschreven.
Tijdens een indrukwekkende plechtigheid
is deze zaal thans gewijd aan hen die het
hoogste offer gaven. Er zal altijd licht
branden, er zullen altijd bloemen zijn, tot
een blijvende getuigenis van de hcroike
strijd en de Duitse wreedheden.
MARANATHA
1 Corinthe 16 22
Paulus schreef zijn brieven, zooals gij
Weet, in de Grieksche taal, die de bewoners
van Corinthe en andere plaatsen natuurlijk
kenden. Eigenaardig, dat hij tusschen het
Grieksch, Waarin hij dezen brief aan Corin
the geschreven heeft en dus ook dit diep
ontroerende: die den Heere Jezus Christus
niet liefheeft, zij een vervloeking tus-
schenvoegt een Hebreeuwsch of eigenlijk
Arameesch Woord- Zulke joodsche woorden
waren er meer: Halleluja, en: Amen. In de
prediking, die in de Grieksche taal geschied
de, werden die Woorden wel gebruikt. En
het woord Maranatha was blijkbaar ook
aan die niet-Joden bekend geworden. Over
de beteekenis zijn niet allen het eens.
Sommigen vertalen: de Heere komt. En
anderen zien er een bede in: Heere, kom!
zooals ge die bede ook vindt in Openbaring
22: kom, Heere Jezus.
Die den Heere Jezus niet liefheeft, zij een
vervloeking. Maranatha. Vergeet het niet,
onbekeerlijke van hart, de Heere komt!
De Rechter staat voor de deurEn dan, dan
zs 1 Hij u oordeelen 1 Nu is het nog het heden
der genade, maar welhaast te Iaat! Haast u,
om uws levens wil!
En wij zijn nog dichter bij deze ure, als
de volken den toorn des gerechts dragen
zullen en Christus Zijn haters zal oordeelen.
De teeidmen der tijden spellen steeds
duidelijker het Maranatha van Zijn weder
komst. Dan zuilen de onoprechten openbaar
worden. Zijn vloek zal treffen allen, die
Hem niet van harte hebben liefgehad. Zijt
gij bereid? Zal het u goed zijn als Hij u zal
onderzoeken? Of zal Hij ook u moeten
verdoen?
Die den Heere Jezus Christus niet lief
heeft, zij een vervloeking. Maranatha. Kom
Heere Jezus, kom haastelijk. De oprechten
van hart zien met verlangen uit naar de
wederkomst des Heeren. Er is.veel medelij
den met die zondaars, die Hem niet lief
hebben. We bidden voor hen, we vermanen
hen in den naam des Heeren. Maar het gaat
toch bovenal om de eer van onzen God en
Zaligmaker. O Heere, kom! maak een einde
aan al die openlijke en verborgen vijand
schap tegen U. O, Heere, kom! vertoon
Uw glans, vertoon Uw majesteit! toon het
voor aller oog, dat Gij de Overwinnaar zijt!
Doe de macht des boozen geheel te niet.
Verdelg al Uw vijanden. Laat Uw heerlijk
heid gezien worden door allen, die U haten.
Kom, o Heere, en verlos Uw Kerk! Dan zal
Uw Naam geprezen worden in de verdelging
Uwer vijanden, in de behoudenis Uwer
gunstgenooten
Is dat Maranatha ook uw gebed?
Is dat de troost van Christus' wedérkomst
voor u, dat Hij al Zijn vijanden, die om
Zijnentwil ook uw'vijanden zijn, in de
eeuwige verdoemenis zal Werpen, maar u
met Zijn uitverkorenen tot Zich in de
eeuwige heerlijkheid nemen zal?
Lees nu eens biddend dat wonderschoone
artikel 37 van onze Nederlandsche Geloofs
belijdenis en zeg het met 's Heeren Kerk:
daarom verwachten wij dien grooten dag
met een groot verlangen om ten voile te
genieten de beloften Gods in Jezus Christus
I onzen Heere. Maranatha!
M.
P. A. ZEILSTRA.
OM DE PRESTIGE VAN DE POLITIE
Hoe zit het met de
groepscommandant te Ouddorp?
Het is niet de eerste maal, dat ik dit
onderwerp aansnij. De indruk die ik al eens
meer te kennen heb gegeven, dat vooral de
poiitiezuivering een paskwil is geworden,
omdat er in de hogere regionen politiemensen
zitten, die daar belang bij hebben, schijnt
meer en meer bewaarheid te Worden.
Politiemensen, die zonder meer den vijand
hebben gediend, landgenoten aan den vijand
hebben overgeleverd, waardoor vele Neder
landers in de handen der Duitsers zijn
omgekomen, zijn thans Weer in dienst van
de Nederlandse justitie. Vorige week zag ik
in de buurt van Rotterdam een politieman
opereren, die het zijne had bijgedragen om
Nederlanders, die de strijd tegen den vijand
hadden aangebonden, in de handen der
S.D. over te leveren.
Deze week las ik in „De Ochtendpost"
een artikel, Waarin enkele feiten werden
gepubliceerd over gedragingen van politie
mensen, die thans weer bezig zijn het Neder
landse gezag te handhaven.
De groepscommandant te Ouddorp.
Een geval, indien het juist is wat „De
Ochtendpost" schrijft, geen licht geval, Wil
ik in 't kort overnemen, omdat het de nieuwe
groepscommandant te Ouddorp betreft.
Deze groepscommandant, C. Bloois, was
tijdens de bezetting groepscommandant te
Wateringen.
Bloois maakte op 1 Mei een proces-verbaal
op, Waarin hij rapporteert, dat hij „op de
openbare weg te Kwintsheul, gemeente
Wateringen, op de brug aldaar een achttal
persoden bij elkander" heeft gezien. Aange
zien op grond van de bijzondere beschikking
van den Heer Rijkscommissaris een decreet
was uitgevaardigd, waarbij het verboden is
deel te hemen aan samenscholingen in het
openbaar", heeft hij hen uiteengedreven en
er een van, een zekeren Thoen, die volgens
hem ook niet gunstig bekend stond ten
opzichte van zwarte handel enz, gearres
teerd, en voegt hieraan toe in zijn proces
verbaal: „Het zal zeer zeker een goede
uitwerking op de overigen in de plaats heb
ben, wanneer Thoen een voorbeeldige straf
ontvangt". Thoen werd door hem overge
geven aan de Sicherheitspolizei te Rotterdam
Óp 1 Mei 1943 heeft hij met de marechaus
sees G. Dorrestein en van der Hoven een
onderzoek ingesteld naar een stakersrel,
aangevoerd door een „onbekend persoon,
gekleed in een lichtgrijze jas". De man in
de lichtgrijze jas werd vervolgens door dezen
ijverigen speurder gevonden en aangehouden
te Wateringen en overgegeven aan de Sicher
heitspolizei te Rotterdam.
Op 10 Mei 1943 schrijft Bloois het volgende
briefje naar zijn commandant te Den Haag:
„Ik heb de eer U HoogEdelGestrenge be
leefd te verzoeken een viertal patronen no.
21 te mogen terug ontvangen, aangezien
deze patronen op Zondag 2 Mei j.l. door
ondergetekende te Kwintsheul tijdens sa
menscholen van mensen na 20.00 uur op
een afgelegen laan zijn verschoten, Waarbij
het hem niet is mogen gelukken enkele
hiervan raak te schieten".
Op 12 Mei schrijft Bloois aan den direc
teur van het Gewestelijk Arbeidsbureau te
Den Haag: „Ik heb de eer U hierbij een lijst
te doen toekomen van een negental perso
nen, dre in deze gemeente zwervend zijn
aangetroffen en als zwarte handelaren
bekend staan. Verzocht wordt deze personen
zo spoedig mogelijk op te roepen en hun te
plaatsen in een eventueel Werkkamp in
Duitsland". Hierna volgt een lijst met
namen.
Op 26 Mei 1943, omstreeks 7.00 uur werd
aan het Groepsbureau alhier, kennis ge
geven, dat zich in een druivenkas, staande
op een perceel tuingrond, gelegen aan de
Noordweg te Wateringen, een parachutist,
vermoedelijk een Engels vliegenier, bevond.
Naar aanleiding van deze mededeling heb-
