TEN dat Seeding loffen met 25 Korting iker Fransstraat v. d. Takstraat anyone Ploegen. Scliipeggen. ST00MB00TDIENST Dienstr egell ng 31 WOENSDAG OCTOBER 1928 ROSA MARINA Bieten rooien PUROL rbaar. ichinefabriek lefoon 224 A1IDDELHARNIS-R0TTERDAM v.v. via VLAARDINGEN s.s. „MIDDELHARNIS" aanvangende 7 Oct, 1928 van Middelhartais op Maandag en Dinsdag V. Mlddelharnis 4.36 vm. A.Vlaard. 7.00 vm.* A. Rotterdam 8.00 vm. Overige dagen (beb. Zon- en Feestd.) V. Mlddelharnis 6.40 vm.A. Vlaard. 9.10 vm A. Rotterdam 10.00 vm. A. Brlelle 10-20 vro.§ van Rotterdam op Maandag en Dinsdag V. Rotterdam 2.15 nm. V. Vlaard. 3.00nm. f A. Mlddelharnis 5.30 nm. Overige dagen (beb. Zon- en Feestd.) Van 7 October t/m 3 November en vanal 10 Februari. V. Rotterdam 3.00nm. V.Vlaard. 3.55nm ft V. Brlelle 2.25 nm.§ A. Mlddelharnis 6 20 Van 4 November t/m 9 Febrnarl V. Rotterdam 2.15 nm. V. Vlaard. 3.00 nm. A. Mlddelharnis 5.30 nm. In aansluiting op den trein van 7.21 vm en 7.12 vm. van Vlaardlngen. In aansluiting op den trein van 9.21 vm. en 9.42 vm. van Vlaardlngen. f In aansluiting op den trein van 14.40 (2.40) en 14.51 nm. (2.51) te Vlaardlngen. ff In aansluiting op den trein van 15.40 (3.40) nm. en 15.51 (3.51) te Vlaardlngen. Te Vlaardlngen overstappen. Op Zaterdag 1.25 n.m. Ala Feestdagen zijn te beschouwen: Nieuwjaarsdag, 2e Paaschdag, Hemelvaartsdag 3e Pluketerdag en de bolde Karitdafftn. Ligplaats Boompjes tegenover Reederljstraat. Prijs per kwartaal f 1,— Losse nummers 0,075 ADVERTENTIËN van 16 regels 1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 10E JAARGANG. - N°. 102 Verslag van de vergadering van den Raad der Gemeente Middelharnis op Vrijdag 26 Oc tober des namiddags half drie uur. Voorzitter Burgemeester den Hollander. Alle leden tegenwoordig. De VOORZITTER opende de vergadering op de gebruikelijke wijze, waarna de notulen der vorige vergadering werden voorgelezen en onveranderd goedgekeurd. 1. Ingekomen stukken: Procesverbaal van de kasopname bij den gemeenteontvanger, waaruit bleek dat op 29/9 in kas was, overeenkomstig boeken en beschei den, een bedrag van 5188,22i. Een verzoek van de gemeente Arnemuiden om adhaesie te betuigen aan een besluit van dien Raad betreffende het navorderen van schoolgeld door het Rijk op de gemeente. B. en W. stelden voor dit verzoek voor ken nisgeving aan te nemen, waartoe werd be sloten. Een schrijven van schilder A. van Strien, waarin deze klaagt dat hij in vorig jaar zoo weinig werk heeft gehad. VOORZITTER zeide dat B. en W. dit heb ben onderzocht, dat de klacht wel eenigszins gegrond was, doch dat het niet altijd precies is te verdeelen, doch zij den eerstvolgendenkeer met dit verzoek rekening zullen houden. Een schrijven van den Raad van Sommels- dijk voor het plaatsen van een post op de be- grooting der gasfabriek voor een te maken wisselplaats achter de gasfabriek. De raming bedraagt 3200, VOORZITTER zeide dat de Hoofdin genieur der Provincie eerst een plan heeft ge maakt van 12.000,—. Daarna is een uit gewerkt plan gekomen om den havendijk uit te graven wat slechts 3200,kost en waar mee toch het verkeer in de haven gebaat zou zijn. B. en W. waren echter van oordeel dat de stagnatie niet zooveel voorkomt om een uit gave van 3200,te rechtvaardigen. Thans ligt er bij den havenmeester een klachtenboek en aan de hand daarvan zullen we vaststellen of de klachten van de schipperij zoo gegrond zijn als wordt voorgedaan. De Gascommissie is van oordeel dat er hoe genaamd geen stagnatie is. KOOTE zeide dat in heel 1927 zulks slechts éénmaal is voorgekomen. Besloten werd dit voorstel nader bij de be handeling van de begrooting te behandelen. Een verzoek van G. Bergman om geen pulp- opslagplaatsen meer te doen toelaten aan den Achterweg bij het perceel dat door hem bin nenkort zal worden betrokken. VOORZITTER zeide dat de vorige be woners daar ook al over hadden geklaagd. Is het oqrdeel van den Raad dat daartegen maat regelen moeten worden genomen, dan zal de politieverordening gewijzigd moeten worden. SLIS zeide dat de opslag van enkel pulp niet zoo bar stinkt. Vorig jaar waren echter, bietenbladeren erdoor gedaan en dat geeft een ondragelijke lucht. STRUIK meende dat het toch ook maar niet aanging in een boerengemeente om alles te gaan verbieden. Bietenkoppen dat geeft een ontzettenden stank, dat is waar, maar anders is het niet zoo erg. Ook de mestputten stinken, doch het gaat toch niet aan de meeste kleine ook wel een paar groote boeren, met allerlei ver'oocen in hun bedrijf schade aan te doen. B. en W. stelden voor het aantal gevallen te onderzoeken waar wel hinder wordt onder vonden en dan te zien of er iets gedaan kan FEUILLETON. DOOR MELATI VAN JAVA. 17) Hij was weg en Rose-Marie keerde verbaasd naar de opkamer terug. Gresinger zat op de canapé naast Jansje en lachte luid: „Wel, wel! Zou hij dat meenen, en dan noemt ze hem geen lief jet" Wat is er toch" vroeg Rose-Marie. „O, Roos!" riep Jansje opgetogen uit, „heb ik 't niet altijd gezegd: Mijnheer Frank wil met je trouwen, en dan neemt hij mij mee en pa zal hij met geld den mond stoppen." „Kom, wat een gekheid!" „Neen, 't is heusch waar, hoor! Ik heb het zelf gehoord; 't lijkt een rijke sinjeur te zijn, en dan ben ik jelui met fatsoen kwijt en kan eindelijk aan mijn eigen geluk denken." „Ik geloof 't nog niet; en al is 't zoo, dan is het nog de vraag of ik het wil," zeide Rose-Marie trotsch. „Willen? Je staat achter de deur!" snauwde Gresinger, „wis en waarachtig moet je willen, of ik zal het je wel anders leeren. Je trouwtdien mijnheer, hoor! en dan opgerukt, marschl" „En u weet niets van hem, en ik ook niet, dan alleen dat hij de neef is van den dokter." „En die dokter, weet je daar zooveel van?" ,»Ja, daar heb ik goeds genoeg van gehoord. worden. Van Ged, Staten een schrijven over de gas- prijsverlaging. Ged. Staten meenden dat zij niet bevoegd zijn een bes'issing te nemen tus- schen het geschil der gemeenten Middelharnis en Sommelsdijk. Volgens Ged. Staten behoort dit enkel tot de competentie van de Gas commissie. De Gemeenterekening. Ged. Staten ver langen enkele wijzigingen van administra tieven aard, waartoe werd besloten. 2. Wijziging Gemeente-begrooting 1928. B. en W. stelden voor deze met enkele af- en overschrijvingen te wijzigen, waartoe werd besloten. 3. Onbewoonbaarverklaring van woningen in de Nieuwstraat. De Gezondheidscommissie had omtrent deze woningen een rapport uitgebracht, waaruit bleek dat de perceelen wijk B. No. 23, 24, 25, 26, 27 en 28 geheel onbewoonbaar bleken en niet voor restauratie in aanmerking kunnen komen, daar er letterlijk alles aan ontbreekt en in strijd met de verordeningen zijn. Betreffende het perceel aan de Voorstraat deelde de commissie mede dat door verbete ring hiervan nog iets te maken was. Doet de eigenaar dit niet dan zal onbewoonbaar-ver klaring eveneens moeten volgen ook voor dit perceel. B. en W. stelden daarna voor die woningen in de Nieuwstraat onbewoonbaar te verklaren en de ontruiming binnen 6 maanden te doen geschieden. Hiertoe werd besloten. Een verzoek was nog ingekomen van A. van Zetten om in aanmerking te mogen komen voor levering aan de gemeente. B. en W. stelden voor met dit verzoek reke ning te zullen houden bij eventueele leve ringen. Een schrijven van Van Splunter te Stad aan 't Haringvliet waarin deze verzoekt de straat jes in de Nieuwstraat bij de rijbaan te trekken daar hij al meermalen schade heeft onder vonden door de zeer nauwe passage. VOORZITTER zeide dat het euvel B. en W. natuurlijk niet onbekend is. KOOTE stelde voor de paaltjes weg te doen. VOORZITTER zeide dat zuls zoo gemakke lijk nog niet gaat; laten B. en W. echter eens uitzien naar een algeheele oplossing van het verkeer door b.v. de Nieuwstraat van eene zijde te laten inrijden. SLIS laten B. en W. dan ook gelijktijdig de oude plannen van de doortrekking van de Hoflaan nog eens ter hand nemen. VOORZITTER meende dat dit door ont eigening wel zal moeten gescheiden en dat zou lang duren en duur zijn. Besloten werd B. en W. nadere plannen ter tafel te laten brengen. 4. Besloten werd het weiland op het Oos- tersche gors publiek te verhuren. 5. Publieke aanbesteding van het ophalen van vuilnis, ingaande 1 Januari 1929, voor den tijd van vier jaren. VOORZITTER zeide dat een van de tegen woordige functionarissen het werk niet meer wenscht voor te zetten, dus een andere rege ling moet worden aangegaan. STRUIK vroeg of het geen aanbeveling zou verdienen een paard van gemeentewege aan te schaffen. Daardoor schept men de kans dat er menschen naar doen die anders niet kunnen inschrijven omdat ze geen kapitaal hebben om een paard aan te schaffen. Ook zou men de levering van een paard apart kunnen aan besteden, dat dan steeds ter beschikking van den karreman komt te staan. VAN DER MEIDE meende dat men het met één paard niet zal af kunnen en stelde voor de rioolputten steeds van gemeentewege buiten de straatreini i ïg om te laten leegscheppen. Hierdoor worden de menschen die het vuil op- I halen van veel werk ontlast, want die hebben j toch hun handen vol. Ook was het gewenscht dat er een gesloten wagen kwam, zooals in de steden. I STRUIK was dit met van der Meide niet eens. DOORNBOS meende dat het gewenschter was, dat alles in één hand werd gegeven. VROEG1NDEWEIJ vroeg of het niet beter was, dat, gezien de gevoelens van den raad, B. en W. een nader plan uitwerken tegen de volgende vergadering. VOORZITTER meende dat het beter was nu een besluit te nemen daar de tijd dringt. Hij, wien de inschrijving gegund wordt, heeft ook maar niet direct alle materialen bij de hand. Wat moet er gebeuren, dat is vast; de menschen die het nu doen, nu, die kunnen niet meer doen, daarvan is iedereen wei over tuigd. Geven we het ledigen van de putten in handen van de vuilnismannen dan kunnen ze het vast niet met één paard^af. Besloten werd aan B. en W. een en ander ter uitwerking over te laten tegen de volgende vergadering, die dan in het laatst van de vol gende maand gehouden zal moeten worden Ik laat me niet uithuwelijken, en door u 't ailer- minstl" „Verbeeld je eens aanl Is je dit huwelijk nog te min?" „Ik geef niets om dien man." „O Roos," snikte Jans, „je hebt ook niets voor me over. Noch om voor hem tot model te zitten, noch om hem te trouwen. Denk eens aan, we zullen van hier weggaan, we zullen dat gekibbel niet meer hooren en die lucht niet meer ruiken en we krijgen geen slaag meer!" „Kom Jans, ga mee naar boven! Ik heb geen zin meer van avond in de kroeg te helpen." „Hoor eens aan," gichelde Cresinger, „de nieuwe mevrouw begint reeds met haar bereddering 1 Nu slaap er maar eens op, hoor, en o wee als je wei gert." „Wat dan?" „Dan sla ik je de armen en beenen stuk." „Probeer het eens, er is nog politie in Amster dam." Toen de meisjes in haar benauwd kamertje boven de herberg zaten, weer een paar trapjes hooger, kon Jans maar niet uitscheiden over het belangrijke voorval; zij vertelde haarfijn hoe 't gekomen was en Rose-Marie luisterde toe. „Ach, Roos, doe het toch!" vleide het kind, ,,'t is zoo niet langer uit te houden; hij is tegen woordig alle dagén dronken. Denk eens aan, wat het heerlijk zal zijn, als wij in een mooi huis wonen en in nette kamers en misschien een meid krijgen en dan hem nooit meer zien." Rose-Marie zuchtte diep. „Ik zal nadenken, Jans, dat beloof ik je antwoordde zij. „En hij is zoo knap, en zoo net en beleefd! Wat was hij niet vriendelijk van 't eerste oogen INGEZONDEN MEDEDEELING. Kloven, ontvellingen, schrammen en andere huidverwondingen ver zacht en geneest men snel met Doos 30 en 60 ct. 6. Het suppletoir kohier der Hondenbelas ting werd vastgesteld op een bedrag van 49,75. 7. Nadere bespreking verkoop en afbraak van de huizen naast het gemeentehuis. B. en W. waren op het besluit van den raad, om bij inschrijving die huizen te laten sloopen teruggekomen, omdat zij bang waren even tueel beschadigde zijmuren te krijgen aan het i Raadhuis en konden dan niet houden staan wat eventueel nog bruikbaar zou kunnen zijn voor het nieuwe gebouwtje dat er zal komen, j B. en W. stellen daarom voor die sloopings- werken in eigen beheer te nemen. I VAN DER MEIDE herinnerde nog eens aan zijn verzoek om een kluis te bouwen. Ook bracht hij de mogelijkheid ter sprake om een lokaal te bouwen waarin de vereenigingen kunnen vergaderen en repeteeren, opdat de bewaarschool wordt ontheven van dien last. Ook kan aldaar dan het ijken en het keuren voor de militie geschieden waarvoor nu de school gesloten moet worden. Ook zou er misschien nog aangekoppeld kunnen worden den bouw van een arrestanten lokaal, daar we dit in 1930 toch rtioeten bou wen. Ook het gebruik van de raadszaal zou dan verminderd kunnen worden, indien we een vergaderlokaal hebben, want de raadszaal doet tegenwoordig voor allerlei doel dienst. VOORZITTER gaf toe dat een arrestanten- lokaal moet komen in 1930, dus dit mogelijk een practischen kant zou zijn. Verder zullen de plannen door de archeologische commissie worden uitgewerkt als de raad maar kenbaar blik dat hij mij in de tram droeg. Wat heb je tegen hem?" „Ik weet het niet, ik begrijp hem niet goed," zuchtte Rose-Marie. „Ga nu liggen, Jans; ik zal nog wat haken. De kant is haast klaar." „En dan van achteren beschouwd is het mis schien maar goed, dat je niet als zijn model wou zitten," ging het kind naif voort, „anders had hij je zeker nooit ten huwelijk gevraagd, maar nu ziet hij geen kans om je anders er toe te krijgen." Rose-Marie werkte met koortsachtigen ijver voort tot laat in den avond. Jansje sliep rustig en beneden hoorde zij de schelle stem van Cre singer tusschen het luidruchtige gelach en gevloek der avondgasten. Zij maakte het raam open en stak haar hoofd naar buiten; het was benauwd, warmde akelige geuren van de gracht stegen tot haar op, maar boven, hoog boven haar glinster den de sterren zoo rein, zoo helder, zoo trouw! „Vader, moeder!" bad zij. „Zie mij aan. Ik ben zoo alléén 1 en 't is hier onhoudbaar 1" Daar dacht zij aan allerlei heerlijke dingen, dingen, die zij in haar jeugd had gekend, maar sinds dien tijd steeds had moeten missenaan ruim te, aan licht, aan bloemengeuren, aan beleefde gesprekken en hoofsche manieren, aan hooge kamers, aan mooie meubels, aan stilte, rust en over dat alles heen kwam plotseling, als een veel warmer stroom,, iets anders strijken, een heet, een vurig verlangen naar nog meer dan dat alles, een brandende dorst naar iets, dat al het andere zou verdringen, haar ziel vervullen, haar hart bevredigen. Het drong naar haar keel, het dreigde haar te verstikken. Zij stak haar hoofd verder uit het raam en haar oog verloor zich daarboven tussehen de sterren; maakt wat hij in dat gebouw wenscht. KOESE vond dat er maar te weinig wordt opgeschoten; de raad besluit wel doch de uit voering laat op zich wachten, zoo is het met vele dingen. VOORZITTER: Misschien vragen B. en W. wel te veel aan den raad. STRUIK was het met Koese eens. De raad neemt maar besluiten en er wordt niets gedaan. Het publiek gaat er mee spotten, zoo ook met die afbraak. De schoonheidscommissie houdt het geregeld tegen en schiet met eventueele plannen natuurlijk ook slecht op, dat kennen we, ik zag maar liever dat de boel werd af gebroken en de rommel werd weg gedaan. Oude steenen die worden toch niet meer ge bruikt tegenwoordig. VOORZITTER meende dat de raad den boel niet moet gaan verknoeien; we bezitten een mooi raadhuis en laten we nu trachten de om geving te laten aanpassen. STRUIK vond het wel een beetje te bar dat er telkens maar weer eenzelfde punt op de agenda moet verschijnen. KOOTE meende dat er nu besloten moet worden om af te breken en binnen 14 dagen uitvoeren. VAN DER MEIDE meende dat het verwijt aan B. en W. ten opzichte van dit werk te voorbarig is. Er is besloten dat het voor 1 Nov. afgebroken moet worden en we hebben dus een week tijd. VROEGINDEWEIJ meende dat met de uit voering beter gewacht kon worden tot het werk in het land wat was afgeloopen. STRUIK: Dus weer uitstellen? We worden uitgelachen. DOORNBOS vond dat de critiek tegen B. en W. was misplaatst. B. en W. hebben voor zichtig gehandeld door het sloopingswerk in eigen beheer te hebben willen houden. 8. Vaststelling begrooting Algemeen Arm bestuur en Weeshuis 1929. De Commissie vroeg hoe het land te Oude Tonge was verhuurd. VOORZITTER deelde mede dat dit pu bliek is gegaan met vooruitbetaling van de pacht. De Commissie van onderzoek had geen andere opmerkingen en adviseerde tot goed keuring over te gaan. SLIS vroeg een verhooging van de subsidie der Wijkverpleging en de Vereen. Het Groene Kruis. VOORZITTER zeide dat B. en W. zulks al in de begrooting hebben gedaan en dat de Commissie er blijkbaar geen bezwaar tegen heeft. Daarna werden deze begrootingen goed gekeurd. 9. Vaststellingen nieuwe pachten Burger lijk Armbestuur. Conform het voorstel van B. en W. werd besloten. 10. De begrooting van het Vleeschkeu- ringsbedrijf werd zonder discussie vastgesteld. 11. Onderwijszaken: a. Aan Mej. Boomsma werd op haar ver zoek, wegens benoeming in gelijke betrekking te Den Haag, op de meest eervolle wijze ont slag verleend als onderwijzeres aan de O. L School met ingang van 1 Nov. a.s. onder voor waarde dat haar zuster de diensten waar zal nemen tot 1 December a.s. b. Bespreking vervolgonderwijs. B. en W. deelden mede dat er voldoende leerlingen waren opgekomen om van het ver volgonderwijs te genieten en dat de kosten zou_ INGEZONDEN MEDEDEELING. zij vouwde haar handen, en stroomen tranen vloei den langs haar wangen en hijgend snikte zij het uit: „Dat is het wat ik noodig heb, waar ik naar verlang, wat ik nooit heb gekend, dan vroeger, heel veel vroeger, toen mama nog leefde, en mij haar engel, haar lieveling noemde.Liefde, ge luk! Ach, God! geef mij toch geluk, geluk en liefde!' En als zij aan Frank dacht, dan was het of zij én geluk én liefde van zich afstiet voor altijd. „Hij heeft me niet lief, hij biedt mij nu zijn naam," dacht zij met wreede logica, „zooals hij me straks een tientje bood, alleen om zijn model te .wezen. En daarvoor ben ik te goed, veel te goed." Zij trad naar het smalle ledikant, waar het flauwe licht van de lantaarn buiten, het leelijke kopje en het misvormde lichaam der slapende Jans verlichtte; zij lachte in den slaap, zooals zij overdag nooit lachte, en Rose-Marie huilde. „Arme meid! Ik mag toch niet alles voor jc opofferen, dat kan mama niet van mij verlangen," dacht zij, maar met de groote beweeglijkheid, zoowel haar geest als haar physionomie eigen, viel het haar plotseling in wat zij dan toch eigenlijk opofferde. Deze! omgeving, bijna schandelijk, het gezelschap van Gresinger en zijn kameraden, mis schien wet een naderen failliet en dan, wat dan? Zij wist wat er komen zou als zij bleef weigeren. Jans zou onhandelbaarder en lastiger van humeur worden dan ooit; Gresinger was in staat niet alleen haar, maar ook zijn eigen dochter te mis handelen. Wanneer zij alleen was, dan kon nie mand haar dwingen, maar nu met die arme meidl „Als ik maar wist, waarom ik het niet doen mag, want ik mag het niet doen," vroeg zij telkens, terwijl zij in slaap viel, zichzelf af. „Is 't om mij of om haar, of om hem? Wat heb ik dan toch te den bedragen 680,voor 16 jongens en 2 meisjes. Echter waren B. en W. van oordeel dat de kosten zijnde 680,het niet rechtvaardig den dien cursus te houden omdat het resultaat meestal zoo weinig is wegens het wegblijven der leerlingen na enkele weken. SLIS meende dat de kosten welke aan dezen cursus verbonden zijn, zeer goed besteed wor den, wat kan een volkskind beter worden mee gegeven dan een dosis kennis. ZAAIJER zeide dat het hoofd der Jongens school er persoonlijk weinig voor gevoelt. B. en W. meenden dat het beter was, indien de betrokken onderwijzers zelf dien cursus sticht ten en dat de gemeente subsidieerde in de kos ten daaraan verbonden. KOOTE zeide dat er slechts één onderwijzer was die les wilde geven, zoodat ook daar de animo gering voor is. VAN DER MEIDE meende dat het beter was geweest, indien B. en W. zelf hadden onderzocht of de onderwijzers zich aan dien cursus wilden geven. Ook is in dezen zomer met algemeene stem men besloten tot het houden van een cursus van vervolgonderwijs. Daarna heeft een op roeping van leerlingen plaats gehad, ook van die zijde is er voldoende belangstelling gebleken en nu willen de raadsleden de zaak niet door zetten, waar ze dezen zomer wel voor waren. Spreker zeide die houding niet te kunnen be grijpen. De voorspellingen dat leerlingen weg- loopen zijn uit de lucht gegrepen. DOORNBOS vond 680,niet gerecht vaardigd, gezien het groote bedrag dat toch al voor het O. L. onderwijs wordt besteed, 't Is voor het Bijz. onderwijs om van te water tanden. SLIS meende dat Doornbos het Chr. onder wijs hier beter had kunnen verzwijgen, dat heeft hier niets mee te maken. Wel is het vreemd dat de oproeping van leerlingen zoo vreemd is gegaan. Waarom de aanmelding niet bij de hoofden der school, zooals dat altijd gebruikelijk was. De bewering van Doornbos over het Bijz. onderwijs gaat bovendien niet op, want onder de aangegeven leerlingen zijn er ook wel die hun L. Onderwijs op een Chr. school hebben genoten. VOGELAAR meende dat het in de praktijk duur schoolgeld zal worden en rechtvaardigde het standpunt van B. en W. Ook loopen we natuurlijk het risico dat de Chr. School om gelden komt voor een dergelijken cursus. SLIS: Dan zal ik evengoed daartoe mede werken. Het voorstel van Slis om tot het geven van vervolgonderwijs over te gaan werd verworpen met 8 tegen 3 stemmen, die van Slis, Koese en van der Meide vóór. VOORZITTER meende dat B. en W. nu maar zullen afwachten of er iets van een par ticulieren cursus zal komen. SLIS: Afwachten tot den volgenden winter zeker. c. Aanstelling 2e leerkracht U.L.O. school. B. en W. stelden voor een tijdelijke leer kracht te benoemen. verwachten? Dag aan dag dit leven! Is dat dan zooveel waardl" Zij viel in slaap, zonder tot eenig besluit gekomen te zijn. De familie Van Haeren zat aan de koffietafel, en, o wonder, zeide Meta, Frank „Meisjes," zeide hij kalm en bedaard als altijd, „wanneer jelui gedaan hebt, verzoek ik je vrien delijk mij alleen te laten met mama, want ik heb haar wat te zeggen." „Mijn hemel!" wat klinkt dat deftig, riep Meta, „ben je verliefd? Ik geef een dubbeltje aan den armen als ik dat eens zien kon. De verfpot en penseelen in het vuur! Henri zei het van de week nog. Ik wou dat de jongen eens flink verliefd werd en een flinke vrouw kreeg. Toe broer, is 't dat?" „Och, plaag hem niet," vermaande Sophie, ,,'t is zeker iets van zijn nieuw schilderij, misschien een reis om de wereld wel!" „Maar stellig iets dat geld kost," plaagde Meta verder. „Raad ik het niet?" „Ik laat het niet raden, doe maar geen moeite, kinderen, dat is niet goed in deze hitte." Toen het dejeuner afgeloopen was, stonden de meisjes op en vroegen: „Moeten wij nu gaan, Frank?" „Als het je belieft!" „Nu, we zullen niet luisteren, hoor!" Nadat ze weg waren, ging Frank naar alle deu ren om te zien of zij zich ook ergens verborgen hadden, en zijn moeder zeide geërgerd: „Maar Frank, waarvoor zie je ze nu aan? Om voor luistervink te spelen? (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1928 | | pagina 1