TEN
dat
Seeding
loffen met 25 Korting
iker Fransstraat v. d. Takstraat
anyone Ploegen.
Scliipeggen.
ST00MB00TDIENST
Dienstr egell ng
31
WOENSDAG
OCTOBER 1928
ROSA MARINA
Bieten rooien
PUROL
rbaar.
ichinefabriek
lefoon 224
A1IDDELHARNIS-R0TTERDAM v.v.
via VLAARDINGEN
s.s. „MIDDELHARNIS"
aanvangende 7 Oct, 1928
van Middelhartais
op Maandag en Dinsdag
V. Mlddelharnis 4.36 vm. A.Vlaard. 7.00 vm.*
A. Rotterdam 8.00 vm.
Overige dagen (beb. Zon- en Feestd.)
V. Mlddelharnis 6.40 vm.A. Vlaard. 9.10 vm
A. Rotterdam 10.00 vm. A. Brlelle 10-20 vro.§
van Rotterdam
op Maandag en Dinsdag
V. Rotterdam 2.15 nm. V. Vlaard. 3.00nm. f
A. Mlddelharnis 5.30 nm.
Overige dagen (beb. Zon- en Feestd.)
Van 7 October t/m 3 November
en vanal 10 Februari.
V. Rotterdam 3.00nm. V.Vlaard. 3.55nm ft
V. Brlelle 2.25 nm.§ A. Mlddelharnis 6 20
Van 4 November t/m 9 Febrnarl
V. Rotterdam 2.15 nm. V. Vlaard. 3.00 nm.
A. Mlddelharnis 5.30 nm.
In aansluiting op den trein van 7.21 vm
en 7.12 vm. van Vlaardlngen.
In aansluiting op den trein van 9.21 vm.
en 9.42 vm. van Vlaardlngen.
f In aansluiting op den trein van 14.40
(2.40) en 14.51 nm. (2.51) te Vlaardlngen.
ff In aansluiting op den trein van 15.40
(3.40) nm. en 15.51 (3.51) te Vlaardlngen.
Te Vlaardlngen overstappen.
Op Zaterdag 1.25 n.m.
Ala Feestdagen zijn te beschouwen:
Nieuwjaarsdag, 2e Paaschdag, Hemelvaartsdag
3e Pluketerdag en de bolde Karitdafftn.
Ligplaats Boompjes
tegenover Reederljstraat.
Prijs per kwartaal f 1,—
Losse nummers 0,075
ADVERTENTIËN
van 16 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
10E JAARGANG. - N°. 102
Verslag van de vergadering van den Raad der
Gemeente Middelharnis op Vrijdag 26 Oc
tober des namiddags half drie uur.
Voorzitter Burgemeester den Hollander.
Alle leden tegenwoordig.
De VOORZITTER opende de vergadering
op de gebruikelijke wijze, waarna de notulen
der vorige vergadering werden voorgelezen en
onveranderd goedgekeurd.
1. Ingekomen stukken:
Procesverbaal van de kasopname bij den
gemeenteontvanger, waaruit bleek dat op 29/9
in kas was, overeenkomstig boeken en beschei
den, een bedrag van 5188,22i.
Een verzoek van de gemeente Arnemuiden
om adhaesie te betuigen aan een besluit van
dien Raad betreffende het navorderen van
schoolgeld door het Rijk op de gemeente.
B. en W. stelden voor dit verzoek voor ken
nisgeving aan te nemen, waartoe werd be
sloten.
Een schrijven van schilder A. van Strien,
waarin deze klaagt dat hij in vorig jaar zoo
weinig werk heeft gehad.
VOORZITTER zeide dat B. en W. dit heb
ben onderzocht, dat de klacht wel eenigszins
gegrond was, doch dat het niet altijd precies
is te verdeelen, doch zij den eerstvolgendenkeer
met dit verzoek rekening zullen houden.
Een schrijven van den Raad van Sommels-
dijk voor het plaatsen van een post op de be-
grooting der gasfabriek voor een te maken
wisselplaats achter de gasfabriek. De raming
bedraagt 3200,
VOORZITTER zeide dat de Hoofdin
genieur der Provincie eerst een plan heeft ge
maakt van 12.000,—. Daarna is een uit
gewerkt plan gekomen om den havendijk uit
te graven wat slechts 3200,kost en waar
mee toch het verkeer in de haven gebaat zou
zijn.
B. en W. waren echter van oordeel dat de
stagnatie niet zooveel voorkomt om een uit
gave van 3200,te rechtvaardigen. Thans
ligt er bij den havenmeester een klachtenboek
en aan de hand daarvan zullen we vaststellen
of de klachten van de schipperij zoo gegrond
zijn als wordt voorgedaan.
De Gascommissie is van oordeel dat er hoe
genaamd geen stagnatie is.
KOOTE zeide dat in heel 1927 zulks slechts
éénmaal is voorgekomen.
Besloten werd dit voorstel nader bij de be
handeling van de begrooting te behandelen.
Een verzoek van G. Bergman om geen pulp-
opslagplaatsen meer te doen toelaten aan den
Achterweg bij het perceel dat door hem bin
nenkort zal worden betrokken.
VOORZITTER zeide dat de vorige be
woners daar ook al over hadden geklaagd. Is
het oqrdeel van den Raad dat daartegen maat
regelen moeten worden genomen, dan zal de
politieverordening gewijzigd moeten worden.
SLIS zeide dat de opslag van enkel pulp
niet zoo bar stinkt. Vorig jaar waren echter,
bietenbladeren erdoor gedaan en dat geeft een
ondragelijke lucht.
STRUIK meende dat het toch ook maar niet
aanging in een boerengemeente om alles te
gaan verbieden. Bietenkoppen dat geeft een
ontzettenden stank, dat is waar, maar anders
is het niet zoo erg. Ook de mestputten stinken,
doch het gaat toch niet aan de meeste kleine
ook wel een paar groote boeren, met allerlei
ver'oocen in hun bedrijf schade aan te doen.
B. en W. stelden voor het aantal gevallen te
onderzoeken waar wel hinder wordt onder
vonden en dan te zien of er iets gedaan kan
FEUILLETON.
DOOR
MELATI VAN JAVA.
17)
Hij was weg en Rose-Marie keerde verbaasd
naar de opkamer terug. Gresinger zat op de canapé
naast Jansje en lachte luid: „Wel, wel! Zou hij
dat meenen, en dan noemt ze hem geen lief jet"
Wat is er toch" vroeg Rose-Marie.
„O, Roos!" riep Jansje opgetogen uit, „heb ik
't niet altijd gezegd: Mijnheer Frank wil met je
trouwen, en dan neemt hij mij mee en pa zal hij
met geld den mond stoppen."
„Kom, wat een gekheid!"
„Neen, 't is heusch waar, hoor! Ik heb het zelf
gehoord; 't lijkt een rijke sinjeur te zijn, en dan
ben ik jelui met fatsoen kwijt en kan eindelijk
aan mijn eigen geluk denken."
„Ik geloof 't nog niet; en al is 't zoo, dan is
het nog de vraag of ik het wil," zeide Rose-Marie
trotsch.
„Willen? Je staat achter de deur!" snauwde
Gresinger, „wis en waarachtig moet je willen, of
ik zal het je wel anders leeren. Je trouwtdien
mijnheer, hoor! en dan opgerukt, marschl"
„En u weet niets van hem, en ik ook niet, dan
alleen dat hij de neef is van den dokter."
„En die dokter, weet je daar zooveel van?"
,»Ja, daar heb ik goeds genoeg van gehoord.
worden.
Van Ged, Staten een schrijven over de gas-
prijsverlaging. Ged. Staten meenden dat zij
niet bevoegd zijn een bes'issing te nemen tus-
schen het geschil der gemeenten Middelharnis
en Sommelsdijk. Volgens Ged. Staten behoort
dit enkel tot de competentie van de Gas
commissie.
De Gemeenterekening. Ged. Staten ver
langen enkele wijzigingen van administra
tieven aard, waartoe werd besloten.
2. Wijziging Gemeente-begrooting 1928.
B. en W. stelden voor deze met enkele af-
en overschrijvingen te wijzigen, waartoe werd
besloten.
3. Onbewoonbaarverklaring van woningen
in de Nieuwstraat.
De Gezondheidscommissie had omtrent deze
woningen een rapport uitgebracht, waaruit
bleek dat de perceelen wijk B. No. 23, 24, 25,
26, 27 en 28 geheel onbewoonbaar bleken en
niet voor restauratie in aanmerking kunnen
komen, daar er letterlijk alles aan ontbreekt
en in strijd met de verordeningen zijn.
Betreffende het perceel aan de Voorstraat
deelde de commissie mede dat door verbete
ring hiervan nog iets te maken was. Doet de
eigenaar dit niet dan zal onbewoonbaar-ver
klaring eveneens moeten volgen ook voor dit
perceel.
B. en W. stelden daarna voor die woningen
in de Nieuwstraat onbewoonbaar te verklaren
en de ontruiming binnen 6 maanden te doen
geschieden. Hiertoe werd besloten.
Een verzoek was nog ingekomen van A. van
Zetten om in aanmerking te mogen komen voor
levering aan de gemeente.
B. en W. stelden voor met dit verzoek reke
ning te zullen houden bij eventueele leve
ringen.
Een schrijven van Van Splunter te Stad aan
't Haringvliet waarin deze verzoekt de straat
jes in de Nieuwstraat bij de rijbaan te trekken
daar hij al meermalen schade heeft onder
vonden door de zeer nauwe passage.
VOORZITTER zeide dat het euvel B. en W.
natuurlijk niet onbekend is.
KOOTE stelde voor de paaltjes weg te doen.
VOORZITTER zeide dat zuls zoo gemakke
lijk nog niet gaat; laten B. en W. echter eens
uitzien naar een algeheele oplossing van het
verkeer door b.v. de Nieuwstraat van eene
zijde te laten inrijden.
SLIS laten B. en W. dan ook gelijktijdig de
oude plannen van de doortrekking van de
Hoflaan nog eens ter hand nemen.
VOORZITTER meende dat dit door ont
eigening wel zal moeten gescheiden en dat zou
lang duren en duur zijn.
Besloten werd B. en W. nadere plannen ter
tafel te laten brengen.
4. Besloten werd het weiland op het Oos-
tersche gors publiek te verhuren.
5. Publieke aanbesteding van het ophalen
van vuilnis, ingaande 1 Januari 1929, voor den
tijd van vier jaren.
VOORZITTER zeide dat een van de tegen
woordige functionarissen het werk niet meer
wenscht voor te zetten, dus een andere rege
ling moet worden aangegaan.
STRUIK vroeg of het geen aanbeveling zou
verdienen een paard van gemeentewege aan te
schaffen. Daardoor schept men de kans dat er
menschen naar doen die anders niet kunnen
inschrijven omdat ze geen kapitaal hebben om
een paard aan te schaffen. Ook zou men de
levering van een paard apart kunnen aan
besteden, dat dan steeds ter beschikking van
den karreman komt te staan.
VAN DER MEIDE meende dat men het met
één paard niet zal af kunnen en stelde voor de
rioolputten steeds van gemeentewege buiten
de straatreini i ïg om te laten leegscheppen.
Hierdoor worden de menschen die het vuil op-
I halen van veel werk ontlast, want die hebben
j toch hun handen vol. Ook was het gewenscht
dat er een gesloten wagen kwam, zooals in de
steden.
I STRUIK was dit met van der Meide niet
eens.
DOORNBOS meende dat het gewenschter
was, dat alles in één hand werd gegeven.
VROEG1NDEWEIJ vroeg of het niet beter
was, dat, gezien de gevoelens van den raad,
B. en W. een nader plan uitwerken tegen de
volgende vergadering.
VOORZITTER meende dat het beter was
nu een besluit te nemen daar de tijd dringt.
Hij, wien de inschrijving gegund wordt, heeft
ook maar niet direct alle materialen bij de
hand. Wat moet er gebeuren, dat is vast; de
menschen die het nu doen, nu, die kunnen
niet meer doen, daarvan is iedereen wei over
tuigd. Geven we het ledigen van de putten in
handen van de vuilnismannen dan kunnen ze
het vast niet met één paard^af.
Besloten werd aan B. en W. een en ander ter
uitwerking over te laten tegen de volgende
vergadering, die dan in het laatst van de vol
gende maand gehouden zal moeten worden
Ik laat me niet uithuwelijken, en door u 't ailer-
minstl"
„Verbeeld je eens aanl Is je dit huwelijk nog
te min?"
„Ik geef niets om dien man."
„O Roos," snikte Jans, „je hebt ook niets voor
me over. Noch om voor hem tot model te zitten,
noch om hem te trouwen. Denk eens aan, we
zullen van hier weggaan, we zullen dat gekibbel
niet meer hooren en die lucht niet meer ruiken
en we krijgen geen slaag meer!"
„Kom Jans, ga mee naar boven! Ik heb geen
zin meer van avond in de kroeg te helpen."
„Hoor eens aan," gichelde Cresinger, „de nieuwe
mevrouw begint reeds met haar bereddering 1 Nu
slaap er maar eens op, hoor, en o wee als je wei
gert."
„Wat dan?"
„Dan sla ik je de armen en beenen stuk."
„Probeer het eens, er is nog politie in Amster
dam."
Toen de meisjes in haar benauwd kamertje
boven de herberg zaten, weer een paar trapjes
hooger, kon Jans maar niet uitscheiden over het
belangrijke voorval; zij vertelde haarfijn hoe 't
gekomen was en Rose-Marie luisterde toe.
„Ach, Roos, doe het toch!" vleide het kind,
,,'t is zoo niet langer uit te houden; hij is tegen
woordig alle dagén dronken. Denk eens aan, wat
het heerlijk zal zijn, als wij in een mooi huis wonen
en in nette kamers en misschien een meid krijgen
en dan hem nooit meer zien."
Rose-Marie zuchtte diep. „Ik zal nadenken,
Jans, dat beloof ik je antwoordde zij.
„En hij is zoo knap, en zoo net en beleefd!
Wat was hij niet vriendelijk van 't eerste oogen
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Kloven, ontvellingen, schrammen
en andere huidverwondingen ver
zacht en geneest men snel met
Doos 30 en 60 ct.
6. Het suppletoir kohier der Hondenbelas
ting werd vastgesteld op een bedrag van
49,75.
7. Nadere bespreking verkoop en afbraak
van de huizen naast het gemeentehuis.
B. en W. waren op het besluit van den raad,
om bij inschrijving die huizen te laten sloopen
teruggekomen, omdat zij bang waren even
tueel beschadigde zijmuren te krijgen aan het i
Raadhuis en konden dan niet houden staan
wat eventueel nog bruikbaar zou kunnen zijn
voor het nieuwe gebouwtje dat er zal komen, j
B. en W. stellen daarom voor die sloopings-
werken in eigen beheer te nemen. I
VAN DER MEIDE herinnerde nog eens aan
zijn verzoek om een kluis te bouwen. Ook
bracht hij de mogelijkheid ter sprake om een
lokaal te bouwen waarin de vereenigingen
kunnen vergaderen en repeteeren, opdat de
bewaarschool wordt ontheven van dien last.
Ook kan aldaar dan het ijken en het keuren
voor de militie geschieden waarvoor nu de
school gesloten moet worden.
Ook zou er misschien nog aangekoppeld
kunnen worden den bouw van een arrestanten
lokaal, daar we dit in 1930 toch rtioeten bou
wen. Ook het gebruik van de raadszaal zou dan
verminderd kunnen worden, indien we een
vergaderlokaal hebben, want de raadszaal
doet tegenwoordig voor allerlei doel dienst.
VOORZITTER gaf toe dat een arrestanten-
lokaal moet komen in 1930, dus dit mogelijk
een practischen kant zou zijn. Verder zullen
de plannen door de archeologische commissie
worden uitgewerkt als de raad maar kenbaar
blik dat hij mij in de tram droeg. Wat heb je
tegen hem?"
„Ik weet het niet, ik begrijp hem niet goed,"
zuchtte Rose-Marie. „Ga nu liggen, Jans; ik zal
nog wat haken. De kant is haast klaar."
„En dan van achteren beschouwd is het mis
schien maar goed, dat je niet als zijn model wou
zitten," ging het kind naif voort, „anders had hij
je zeker nooit ten huwelijk gevraagd, maar nu
ziet hij geen kans om je anders er toe te krijgen."
Rose-Marie werkte met koortsachtigen ijver
voort tot laat in den avond. Jansje sliep rustig
en beneden hoorde zij de schelle stem van Cre
singer tusschen het luidruchtige gelach en gevloek
der avondgasten. Zij maakte het raam open en
stak haar hoofd naar buiten; het was benauwd,
warmde akelige geuren van de gracht stegen tot
haar op, maar boven, hoog boven haar glinster
den de sterren zoo rein, zoo helder, zoo trouw!
„Vader, moeder!" bad zij. „Zie mij aan. Ik ben
zoo alléén 1 en 't is hier onhoudbaar 1"
Daar dacht zij aan allerlei heerlijke dingen,
dingen, die zij in haar jeugd had gekend, maar
sinds dien tijd steeds had moeten missenaan ruim
te, aan licht, aan bloemengeuren, aan beleefde
gesprekken en hoofsche manieren, aan hooge
kamers, aan mooie meubels, aan stilte, rust en
over dat alles heen kwam plotseling, als een veel
warmer stroom,, iets anders strijken, een heet,
een vurig verlangen naar nog meer dan dat alles,
een brandende dorst naar iets, dat al het andere
zou verdringen, haar ziel vervullen, haar hart
bevredigen. Het drong naar haar keel, het dreigde
haar te verstikken.
Zij stak haar hoofd verder uit het raam en haar
oog verloor zich daarboven tussehen de sterren;
maakt wat hij in dat gebouw wenscht.
KOESE vond dat er maar te weinig wordt
opgeschoten; de raad besluit wel doch de uit
voering laat op zich wachten, zoo is het met
vele dingen.
VOORZITTER: Misschien vragen B. en W.
wel te veel aan den raad.
STRUIK was het met Koese eens. De raad
neemt maar besluiten en er wordt niets gedaan.
Het publiek gaat er mee spotten, zoo ook met
die afbraak. De schoonheidscommissie houdt
het geregeld tegen en schiet met eventueele
plannen natuurlijk ook slecht op, dat kennen
we, ik zag maar liever dat de boel werd af
gebroken en de rommel werd weg gedaan.
Oude steenen die worden toch niet meer ge
bruikt tegenwoordig.
VOORZITTER meende dat de raad den boel
niet moet gaan verknoeien; we bezitten een
mooi raadhuis en laten we nu trachten de om
geving te laten aanpassen.
STRUIK vond het wel een beetje te bar dat
er telkens maar weer eenzelfde punt op de
agenda moet verschijnen.
KOOTE meende dat er nu besloten moet
worden om af te breken en binnen 14 dagen
uitvoeren.
VAN DER MEIDE meende dat het verwijt
aan B. en W. ten opzichte van dit werk te
voorbarig is. Er is besloten dat het voor 1 Nov.
afgebroken moet worden en we hebben dus
een week tijd.
VROEGINDEWEIJ meende dat met de uit
voering beter gewacht kon worden tot het
werk in het land wat was afgeloopen.
STRUIK: Dus weer uitstellen? We worden
uitgelachen.
DOORNBOS vond dat de critiek tegen B.
en W. was misplaatst. B. en W. hebben voor
zichtig gehandeld door het sloopingswerk in
eigen beheer te hebben willen houden.
8. Vaststelling begrooting Algemeen Arm
bestuur en Weeshuis 1929.
De Commissie vroeg hoe het land te Oude
Tonge was verhuurd.
VOORZITTER deelde mede dat dit pu
bliek is gegaan met vooruitbetaling van de
pacht.
De Commissie van onderzoek had geen
andere opmerkingen en adviseerde tot goed
keuring over te gaan.
SLIS vroeg een verhooging van de subsidie
der Wijkverpleging en de Vereen. Het Groene
Kruis.
VOORZITTER zeide dat B. en W. zulks al
in de begrooting hebben gedaan en dat de
Commissie er blijkbaar geen bezwaar tegen
heeft.
Daarna werden deze begrootingen goed
gekeurd.
9. Vaststellingen nieuwe pachten Burger
lijk Armbestuur.
Conform het voorstel van B. en W. werd
besloten.
10. De begrooting van het Vleeschkeu-
ringsbedrijf werd zonder discussie vastgesteld.
11. Onderwijszaken:
a. Aan Mej. Boomsma werd op haar ver
zoek, wegens benoeming in gelijke betrekking
te Den Haag, op de meest eervolle wijze ont
slag verleend als onderwijzeres aan de O. L
School met ingang van 1 Nov. a.s. onder voor
waarde dat haar zuster de diensten waar zal
nemen tot 1 December a.s.
b. Bespreking vervolgonderwijs.
B. en W. deelden mede dat er voldoende
leerlingen waren opgekomen om van het ver
volgonderwijs te genieten en dat de kosten zou_
INGEZONDEN MEDEDEELING.
zij vouwde haar handen, en stroomen tranen vloei
den langs haar wangen en hijgend snikte zij het
uit: „Dat is het wat ik noodig heb, waar ik naar
verlang, wat ik nooit heb gekend, dan vroeger,
heel veel vroeger, toen mama nog leefde, en mij
haar engel, haar lieveling noemde.Liefde, ge
luk! Ach, God! geef mij toch geluk, geluk en liefde!'
En als zij aan Frank dacht, dan was het of zij
én geluk én liefde van zich afstiet voor altijd.
„Hij heeft me niet lief, hij biedt mij nu zijn naam,"
dacht zij met wreede logica, „zooals hij me straks
een tientje bood, alleen om zijn model te .wezen.
En daarvoor ben ik te goed, veel te goed."
Zij trad naar het smalle ledikant, waar het
flauwe licht van de lantaarn buiten, het leelijke
kopje en het misvormde lichaam der slapende
Jans verlichtte; zij lachte in den slaap, zooals
zij overdag nooit lachte, en Rose-Marie huilde.
„Arme meid! Ik mag toch niet alles voor jc
opofferen, dat kan mama niet van mij verlangen,"
dacht zij, maar met de groote beweeglijkheid,
zoowel haar geest als haar physionomie eigen, viel
het haar plotseling in wat zij dan toch eigenlijk
opofferde. Deze! omgeving, bijna schandelijk, het
gezelschap van Gresinger en zijn kameraden, mis
schien wet een naderen failliet en dan, wat dan?
Zij wist wat er komen zou als zij bleef weigeren.
Jans zou onhandelbaarder en lastiger van humeur
worden dan ooit; Gresinger was in staat niet
alleen haar, maar ook zijn eigen dochter te mis
handelen. Wanneer zij alleen was, dan kon nie
mand haar dwingen, maar nu met die arme meidl
„Als ik maar wist, waarom ik het niet doen mag,
want ik mag het niet doen," vroeg zij telkens,
terwijl zij in slaap viel, zichzelf af. „Is 't om mij
of om haar, of om hem? Wat heb ik dan toch te
den bedragen 680,voor 16 jongens en 2
meisjes.
Echter waren B. en W. van oordeel dat de
kosten zijnde 680,het niet rechtvaardig
den dien cursus te houden omdat het resultaat
meestal zoo weinig is wegens het wegblijven
der leerlingen na enkele weken.
SLIS meende dat de kosten welke aan dezen
cursus verbonden zijn, zeer goed besteed wor
den, wat kan een volkskind beter worden mee
gegeven dan een dosis kennis.
ZAAIJER zeide dat het hoofd der Jongens
school er persoonlijk weinig voor gevoelt. B.
en W. meenden dat het beter was, indien de
betrokken onderwijzers zelf dien cursus sticht
ten en dat de gemeente subsidieerde in de kos
ten daaraan verbonden.
KOOTE zeide dat er slechts één onderwijzer
was die les wilde geven, zoodat ook daar de
animo gering voor is.
VAN DER MEIDE meende dat het beter
was geweest, indien B. en W. zelf hadden
onderzocht of de onderwijzers zich aan dien
cursus wilden geven.
Ook is in dezen zomer met algemeene stem
men besloten tot het houden van een cursus
van vervolgonderwijs. Daarna heeft een op
roeping van leerlingen plaats gehad, ook van
die zijde is er voldoende belangstelling gebleken
en nu willen de raadsleden de zaak niet door
zetten, waar ze dezen zomer wel voor waren.
Spreker zeide die houding niet te kunnen be
grijpen. De voorspellingen dat leerlingen weg-
loopen zijn uit de lucht gegrepen.
DOORNBOS vond 680,niet gerecht
vaardigd, gezien het groote bedrag dat toch al
voor het O. L. onderwijs wordt besteed, 't Is
voor het Bijz. onderwijs om van te water
tanden.
SLIS meende dat Doornbos het Chr. onder
wijs hier beter had kunnen verzwijgen, dat
heeft hier niets mee te maken. Wel is het
vreemd dat de oproeping van leerlingen zoo
vreemd is gegaan. Waarom de aanmelding
niet bij de hoofden der school, zooals dat altijd
gebruikelijk was. De bewering van Doornbos
over het Bijz. onderwijs gaat bovendien niet
op, want onder de aangegeven leerlingen zijn
er ook wel die hun L. Onderwijs op een Chr.
school hebben genoten.
VOGELAAR meende dat het in de praktijk
duur schoolgeld zal worden en rechtvaardigde
het standpunt van B. en W. Ook loopen we
natuurlijk het risico dat de Chr. School om
gelden komt voor een dergelijken cursus.
SLIS: Dan zal ik evengoed daartoe mede
werken.
Het voorstel van Slis om tot het geven van
vervolgonderwijs over te gaan werd verworpen
met 8 tegen 3 stemmen, die van Slis, Koese en
van der Meide vóór.
VOORZITTER meende dat B. en W. nu
maar zullen afwachten of er iets van een par
ticulieren cursus zal komen.
SLIS: Afwachten tot den volgenden winter
zeker.
c. Aanstelling 2e leerkracht U.L.O. school.
B. en W. stelden voor een tijdelijke leer
kracht te benoemen.
verwachten? Dag aan dag dit leven! Is dat dan
zooveel waardl" Zij viel in slaap, zonder tot eenig
besluit gekomen te zijn.
De familie Van Haeren zat aan de koffietafel,
en, o wonder, zeide Meta, Frank
„Meisjes," zeide hij kalm en bedaard als altijd,
„wanneer jelui gedaan hebt, verzoek ik je vrien
delijk mij alleen te laten met mama, want ik
heb haar wat te zeggen."
„Mijn hemel!" wat klinkt dat deftig, riep Meta,
„ben je verliefd? Ik geef een dubbeltje aan den
armen als ik dat eens zien kon. De verfpot en
penseelen in het vuur! Henri zei het van de week
nog. Ik wou dat de jongen eens flink verliefd werd
en een flinke vrouw kreeg. Toe broer, is 't dat?"
„Och, plaag hem niet," vermaande Sophie,
,,'t is zeker iets van zijn nieuw schilderij, misschien
een reis om de wereld wel!"
„Maar stellig iets dat geld kost," plaagde Meta
verder. „Raad ik het niet?"
„Ik laat het niet raden, doe maar geen moeite,
kinderen, dat is niet goed in deze hitte."
Toen het dejeuner afgeloopen was, stonden
de meisjes op en vroegen:
„Moeten wij nu gaan, Frank?"
„Als het je belieft!"
„Nu, we zullen niet luisteren, hoor!"
Nadat ze weg waren, ging Frank naar alle deu
ren om te zien of zij zich ook ergens verborgen
hadden, en zijn moeder zeide geërgerd:
„Maar Frank, waarvoor zie je ze nu aan? Om
voor luistervink te spelen?
(Wordt vervolgd).