Men,,
m
EERSTE BLAD
huishoudster
^VERKALKING.
iHBlONZEMI
Bruidsportretten
S. VAN DER PLAAT
Adverteert in ..Onze Eilanden"
ZATERDAG
20 OCTOBER 1928
Bieten rooien
PUROL
ROSA MARINA
COOLêlNGElo 79 - ROTTERDAM
Grootste inrichting in Nederland
DAMES Indien tijdig bericht ontvangen wordt,
ss is een cabine voor U gereserveerd.
te
.*n
rs
it
ULSTERS
degelijke midden,
kwaliteiten, aangename
pasvorm
10= TOT 30.SS
a. JL
Rotterdam
iagd in gezin van 2 per-
J O een dorp op Overflakkee
Zoo spoedig mogelijk een
-Jige flinke
l-huishoudster
'i jaar P.G. v.g.g.v. en liefst
net eenige verpleging,
n aan L. v. d. VELDE,
del, DIRKSLAND, onder
bt aanvallen van duizeligheid
jitv. gratis brochure No. 2.
HARD Co Den Haag
zijn onovertrefbaar
fijne kleur -
keurige afwerking
Aanbevelend,
Hobbemastraat - Middelharnis
2e atelier van
af het station
PrCVD K K f,l\ Lompen, metalen, zolderoprulmlnflen.
UEthAAUU Wij betalen de HOOGSTE prijzen.
HENDRIK WIJGERS,
rnestraat 38a - Tel. 31748 - ROTTERDAM.
Prijs per kwartaal f 1,
Losse nummers 0,078
ADVERTENTIËN
van 16 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen,
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
10E JAARGANG. - N°. 99
Week-revue.
Binnenland.
Verschillende Belgische bladen onthalen
hun lezers op berichten over den huidigen
stand der Belgisch-Nederlandsche relaties.
Voorlichting en dan een juiste voorlichting,
kan veeL misverstand voorkomen of doen
verdwijnen en verdient daarom ieders waar
deering. De wijze waarop enkele Belgische
bladen hun voorlichting geven op dit zeer
belangrijke punt, staat met de waarheid op
geen al te besten voet, ja zelfs in enkele
gevallen zelfs op geen enkelen voet. Het is
jammer, dat een goede verstandhouding op
een dergelijke wijze wordt vertroebeld of
misschien nog erger. Tot heden heeft de
Nederlandsche pers zich van alles onthou
den, wat een rustige atmosfeer, noodzakelijk
voor vruchtdragende besprekingen, zou kun
nen bederven. Ons kan in dezen dus geen
verwyt treffen. In de Brusselsche La Gazette
vonden we een artikel onder het hoofd „De
Geest van Munster", waaraan we het vol
gende ontleenen:
De Nederlanders laten geen gelegenheid
voorbij gaan om te doen gevoelen, dat zij
meester willen blijven op de Schelde. En
wederom hebben zij gehandeld met een ge
brek aan tact, dat hun eigen is. Toen Thonny
Albert naar de Kongo reisde, werd de ko
ninklijke standaard geheschen. Aan de grens
werd de vlag echter neergehaald, 't Schijnt,
dat Nederland zich zou verzet hebben tegen
de ontplooiing van de vlag van den koning
der Belgen.
Wij weten uit goede bron, dat de nieuwe
voorwaarden van Beelaerts van Blokland
door België niet kunnen aanvaard worden.
Nederland moet overtuigd zijn, dat de
tijden van Munster en van Utrecht voorbij
z]jn. Zoo niet, dan zal men de Schelde en
den Rijn internationaliseeren, zooals dit het
geval is met den Donau.
De onzin van dit artikel ia een droevig
voorbeeld van een onjuiste voorlichting en
commentaar hierop is overbodig. De Belgi
sche minister van buitenlandsche zaken
heeft ten overvloede, door bemiddeling van
het Belgische Telegraafagentschap de be
weringen van La Gazette officieel gelogen
straft.
Het groote en moeilijkste sleepwerk ter
wereld, het sleepen van het groote marine
dok naar Singapore is gelukkig door de sleep-
booten van Smit en Co's Internationale sleep
dienst volbracht. Volgens de Times beteekent
dit een nieuwe veer op de muts van ge
noemde onderneming en het hoofdbestuur
van de vereeniging „Oost en West" te Den
Haag heeft via het station Scheveningen-
Haven' een huldigend radio-telegram gezon
den aan kapitein Nils Person van deRoode
Zee. Dit telegram luidt:
„Hulde, gelukwenschen aan gezagvoer
ders, bemanningen, schitterend succes, waar
door opnieuw Nederlandsch vlag hoog
gehouden doorbekwaamheid, kloeke zee
manschap."
Deze hulde hebben onze zeerobben ten
volle verdiend. De moeilijkheid aan dit werk
waren talrijk en buitengewoon zwaar. Het
geheele werk is schitterend verloopen en
zelfs aanmerkelijk binnen den hiervoor be
rekenden tijd uitgevoerd. In een artikel van
de Evening News schrijft de scheepvaart
redacteur, dat de zeeverzekeraars van Lloyds
die tegen een premie van bijna elf millioen
gulden het risico voor het behouden over-
sleepen aanvaarden, ernstige bezwaren zou-
deD hebben gemaakt, indien het sleepen niet
door de Hollanders was aangenomen. De
Hollanders alleen bezitten de vereischte
ervaring en dit werk eischte bijzondere des
kundigheid. Bovendien bezitten alleen de
Hollanders sleepbooten, sterk genoeg, om dit
werk op te knappen.
Wij kunnen tevreden zijn met deze com
plimenten, evenals de assuradeurs, die in
hun vertrouwen in de Hollanders niet zijn
teleurgesteld en die zich wel van voldoening
in de handen zullen wrijven over het zoete
winstje, dat hierbij is behaald. Er was bij
aankomst te Singapore groote belang
stelling en het trof ook hier weer, dat deze
eenvoudige zeerobben in hun verslag over
hun langen tocht'.enkel klaagden over de een
tonigheid en dat over de gevaren met geen
woord wordt gerept. Zeü hebben er weinig
woorden over vuil gemaakt, daar houden ze
niet van. Het eenige waar ze vrees voor
hebben, dat is reclame. Zoo ooit, dan hebben
ze bij dit werk hun vroegere oorlam meer
dan verdiend.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Kloven, ontvellingen, schrammen
en andere huidverwondingen ver
zacht en geneest men snel met
Doos 30 en 60 ct.
FEUILLETON.
DOOR
MELATI VAN JAVA.
14)
In vroegere jaren zou een deftige Amsterdamsche
familie schande geroepen hebben over zulk een
uitwas bij een harer leden; nu echter waren de
tijden veranderd; mevrouw van Haeren ging mee
met haar tijd. Kunst was in de mode, en het
kleedde goed, op een kunstenaar in de familie te
roerrten. Zij was rijk genoeg om haar jongsten zoon
haar lieveling voor wien zij een bijzonder zwak
had dure liefhebberijen, sport enz. er op na te
laten houden; de jongen had het nu gezet op een
penseel en palet, een atelier, welnu! waarom zou
zij hem die liefhebberij ontzeggen, en waarlijk,
Frank meende het ernstig met zijn kunst, of liever
hij dacht het ernstig te meenen. Hij had de lessen
aan de kunst-academie gevolgd, maar was er mee
uitgescheiden, daar hij zijn talent niet aan banden
wilde leggen en vreesde dat zijn oorspronkelijkheid
er bij zou inschieten. Hij moest zelf zien en zelf
zoeken; daarvoor ging hij rond, altijd studiën
makende, veel doeken en schëtspapier bekrabbe-
lende en niets tot stand brengend.
Zijn moeder en zuster vonden dat hij zeer zon
derling zag, en begrepen niet waarom zijn boomen
paars en zijn koeien blauw, zijn menschen groen
moesten zijn, waarom alles zoo vol krassen en
Buitenland.
Het Duitsche luchtschip, de Graf Zeppelin,
is op zijn tocht naar Amerika niet zoo for
tuinlijk geweest dan zijn voorganger, de
Z.R. 8, die omgedoopt is in Los Angelos en
die vier jaar geleden den afstand aflegde in
drie etmalen. De Graf Zeppelin heeft er ruim
100 uur over gedaan, hetgeen een gevolg is
van het ongunstige weer, waardoor het lucht
schip eenige malen werd gedwongen van
koers te veranderen, wat weer tot gevolg
had, dat de afgelegde afstand aanmerkelijk
werd verlengd. Krachtige tegenwinden be
lemmerden bovendien in niet geringe mate
de snelheid van het groote luchtmonster,
En last not least werd onderweg een
der vinnen ernstig beschadigd, waardoor
om herstelling mogelijk te maken, de vaart
eveneens moest worden verminderd. Voor
deze vlucht was over de geheele wereld
enorme belangstelling. De bemanning bestond
uit 40 man, terwijl bovendien naast de voor
Amerika bestemde post, eveneens 20 pas
sagiers den tocht hebben meegemaakt, w.o.
zelfs een dame, die, de gewoonte van haar
sexe getrouw, juist op het laatste nipper
tje voor het vertrek kwam aanhollen, om dan
tot de ontdekking te komen, dat ze een
speciaal voor dit doel vervaardigden mantel
had vergeten. Zooiets zeer belangrijks kon
natuurlijk den geheelen tocht in gevaar bren
gen en daarom werd met het vertrek nog
even gewacht, totdat ook dit onontbeerlijke
kleedingstuk was gearriveerd. Gevaar voor
blinde passagiers was uitgesloten, wantDr.
Eckener verzekerde een der hiervoor bevrees
de Amerikaansche journalisten, die voor een
Amerikaansch krantenconcern als vertegen
woordiger meeging, dat blinde passagiers on-
weg, middels een parachute over boord
gezet zouden worden.
Ondanks al de ondervonden moeilijkheden
is de tocht met goed gevolg volbracht en
onder het geloei van sirenes daalde het
machtige luchtschip na zijn moeilijken tocht
op het vliegveld van Lakehurst en werd
hier aan den mast gemeerd. Hoe groot de be
langstelling wel was blijkt uit de cijfers, die
over het bezoek te Lakehurst worden gegeven.
Er stonden meer dan 14000 auto's gepar
keerd en alle midden van vervoer waren ge-
requireed om de talrijke nieuwsgierigen te
kunnen vervoeren.
Het luchtschip zal na eenige dagen en na
volledige herstelling den terugtocht naar
Duitschland aanvaarden. Reeds hebben zich
verschillende liefhebbers als passagiers aan
gemeld. Volgens nog onbevestigde berichten
is het schip reeds aan een Spaansche maat
schappij verkocht voor ongeveer 3 millioen
gulden. Bedoelde Spaansche maatschappij zal
een geregelde luchtverbinding door middel
van luchtschepen tot stand brengen, tussehen
Spanje en Zuid-Amerika. Binnenkort is het
dus tastbare en nuchtere werkelijkheid, dat
er een geregelde luchtverbinding bestaat tus
sehen Enropa en Amerika, waarbij we, voor
zien en omringd van alle mogelijke moderne
comfort de lucht doorklieven boven den groo-
ten waterplas. Indien het nog noodig ware,
dan is dit opnieuw een duidelijk bewijs, hoe
het menschelljk vernuft een volledige over
winning heeft behaald op de lucht. Als een
merkwaardigheid vermelden we nog, dat Dr.
Eckener, die nu allerwegen wordt gecom
plimenteerd met zijn behaald succes, vroe
ger een fel tegenstander was van bestuur
bare luchtschepen. Indertijd heeft hij zelfs
eenige felle artikelen geschreven tegen de uit
vinding van Graf Ferdinand von Zeppelin,
doch nadat hij op een uitnoodiging, die meer
op een uitdaging geleek, een proefvlucht had
meegemaakt was hij geheel en al enthousiast,
hij werd een trouw leerling en later een
bekwaam opvolger van zijn meester en
momenteel geldt hij als de grootste man
ter wereld op het gebied van Zeppeln-Lucht-
schepen.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
TELEFOON N2 10632
voor blijvende haargolving systeem „EUGEN"
benevens watergolving, ondulatie „MARCEL",
manicuren, pedicuren, massages, enz.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
voorwerp of figuur op te diepen.
Hij haalde zijn schouders op voor hun opmer
kingen; zij waren niet wijzer, zij stonden te laag,
zij begrepen niets van de nieuwe banen, welke de
kunst insloeg; haar oog was daartoe nog niet
geopend, haar visie niet genoeg ontwikkeld, en
om nu beter te kunnen toonen dat zij van haar
tijd waren, begonnen mevrouw en de jonge dames
Van Haeren langzamerhand te dwepen met de
nieuwe richting in de kunst, waarvan Frank een
der baanbrekers zou worden.
Henri, de oudste zoon, ergerde zich over dat
tijd, geld en verf vermorsen; dat gaf nooit iets,
nooit zou Frank eens iets voortbrengen, wat het
aanzien waard was, hij bleef een knoeier, een
morspot, meer niet. Mama was veel te zwak voor
hem; hij moest op zijn kantoor komen en daar
werken, dat zou mij wat beter voor hem zijn.
Frank nam zijn broer dat oordeel hoogst kwalijk
en besloot hem voortaan te negeeren; zijn artis
tieke natuur maakte hem het verbreken of liever
ontrafelen van alle banden hoogst makkelijk. Hij
kwam nooit meer bij Henri aan huis, ontmoette
hij hem bij mama, dan was hij koel beleefd, meer
niet.
Henri voorspelde zijn moeder, dat zij een massa
verdriet zou beleven aan haar vertroeteling, maar
mama luisterde niet en liet hem begaan.
„Ik heb zooveel verdriet van cijfers gehad toen
mijn man nog leefde en daarin opging," zeide zij,
„laat me "nu mijn kind daarmee niet vervolgen;
met het geld, dat die cijfers mij hebben aange
bracht, kan ik hem naar hartelust verf laten mor
sen. 't Is beter dat hij het daaraan uitgeeft dan
aan paarden of aan actrices."
Maar die liefhebberijen van haar artiest kostten
Zoetjes aan, alle goede dingen komen
immers langzaam en voor de slechte gaat
dit ook soms op, wordt de sluier opgelicht
over het geheim, hoe de uitgewezen Ameri
kaansche journalist Horan, aan de in de
Amerikaansche bladen gepubliceerde docu
menten is gekomen, betreffende het Engelsch-
Fransche vlootaccoord. De bladen van Hearst,
den Amerikaanschen krantenkoning, hebben
al deze documenten gepubliceerd en hierby
tevens een zeer vijandige commentaar ge
geven, vooral tegen Frankrijk. Allerlei ver
onderstellingen zjjn hierover geuit en de
Franschen hebben een uitgebreid onderzoek
naar deze kwestie gedaan en zijn trouweüs
nog aan het onderzoeken hiermee. Er werd
eerst gefluisterd, dat het hier een geval van
omkooping betrof en dat eenige hoogge
plaatste ambtenaren door eenige duizenden
dollars, hun plicht hadden vergeten. Het
officieele onderzoek heeft anders uitgewezen,
al wil dit nog niet zeggen, dat de waarde
volle dollars aan deze geheele geschiedenis
geheel en al vreemd zyn. Volgens de offici
eele.lezing zijn twee Fransche journalisten,
waarvan een als ambtenaar aan de pers-
afdeeling van het departement van Buiten
landsche Zaken was verbonden, het slacht
offer geworden van hun goede trouw. De
ambtenaar, die pas eenige jaren aan het
departement was verbonden, heeft, terwijl
hij tijdelijk met de leiding der persafdeeling
was belast, de betreffende documenten aan
een Fransch collega afgestaan, ter inzage
voor het maken van aanteekeningen. Deze
heeft het weer aan Horan afgestaan voor
eenzelfde doel en deze heeft de documenten
aan Hearst laten zien, die juist te Parijs
vertoefde en daarna zijn de documenten
irgeseind via Engeland naar Amerika.
Hearst is dus de schuldige en van corruptie
is dus volgens deze lezing geen sprake. Bij
wijze van straf is Horan uitgewezen en
bovendien heeft de Engelsch-Amerikaansche
journalisten-vereeniging, waarvan Horan lid
was, hem na een ingesteld onderzoek als
lid geroyeerd. Voorloopig is dit het laatste
bedrijf van het groote drama, getiteld En-
gelsch-Fransch vlootaccoord, dat de mensch-
heid zoo'n groote stap vooruit zou brengen
op den weg van waarachtige vrede. Mogelijk
beleven we nog eens een nieuwe opvoering,
met dezelfde artisten en de titelrollen en
laten we dan hopen, dat ze het er beter
afbrengen.
De Fransche regeering is de nachtmerrie
van deze mislukking nog niet geheel en al
te boven, doch haar aandacht wordt door
zooveel dingen in beslag genomen, dat het
te begrijpen is, dat af en toe de stemming
mevrouw Van Haeren meer dan zij zelfs haar
oudsten zoon bekennen wilde; om impressies op
te doen en studiën te maken, maakte hij groote
reizen; hij bracht winters in Rome, Constantinopel
en Algiers door; hij moest de middernachtzon zien
en den Mont-Blanc beklimmen, in afwachting dat
hij de Niagara bezocht.
Thuiskomende rustte hij uit, want hij moest
zijn indrukken verwerken, en zoo gingen de jaren
om en de vurig gewenschte meesterstukken bleven
uit; eenige schetsboeken vol krabbels en een paar
doeken, die op een zwelgpartij van verf geleken
en waartusschen men met zeer veel moeite een
paar menschen-figuren, boomen of huizen kon
gebracht. Zijn plannen waren grootsch, maar van
hun uitvoering zag men niets. Dikwijls plaagden
hem zijn zusters, vooral de jongste, Meta.
„Ik begrijp niet Frank," zeide zij dan, „wat je
cr aan hebt, altijd landschappen' bij nacht te
schilderen; de menschen zullen zeggen, dat je er
maar zwarte verf over gooit, omdat je de voor
werpen niet goed schilderen kunt."
„Een artist moet vrij zijn in de keuze en de
behandeling van zijn onderwerp!" Hij zette een
klein doek, dat er zeer bruinzwart uitzag, met hier
en daar roode punten en gele strepen, tegen zijn
schildersezel en vroeg of zij niet kon zien wat het
voorstelde.
Ja, het moet een brug beteekenen en een gracht
er onder en lantaarns en een schuit; maar dan
moet ik heel goed zien om er wijs uit te worden;
't lijkt wel een rebus of een vexirbeeld.Waar
is de bok en waar is de herder?"
Frank haalde zijn schouders op.
„Jelui begrijpt het niét. 'tls een kamer bij
schemerlicht."
niet al te beat is, Behalve de talrijke bui-
tenlandsche kwesties, baart ook het binnen
land de noodige zorg en er wordt veel, zeer
veel van de regeering gevergd.
Er hebben, behalve in het departement
Seine in geheel Frankryk verkiezingen plaats
gehad voor hernieuwing van de helft der
leden van de departementale raden en ar-
rondissementsbesturen. De uitslagen, voor
zoover bekend, toonen aan, dat er sinds de
verkiezingen geen groote wijzingen in de
party verhoudingen zijn ontstaan.
De socialistische partij en de radicaal
socialisten geven blijken, dat ze gaarne een
samenwerking wenschen tussehen hen en de
republikeinen. Het doel hiervan is de vor
ming van een Kartle, waardoor de regeeriDg
van Poincaré ten val zou worden gebracht.
Over en weer laten ze een zoet gefluit hoo-
ren, doch tot heden zijn al hun plannen nog
erg vaag.
De manoevers van een deel der Fransche
vloot hebben een zeer ongelukkigen afloop
gehad. Een der hieraan deelnemende duik-
booten is bij Oporto door een Grieksch
stoomschip, dat op weg was van Lissabon
naar Rotterdam geramd en is met eèn be
manning van 43 man in de diepte verdwe
nen. Uit het onderzoek is geblekeD, dat de
bemanning van het Griekscbe schip geen
schuld treft, waarschijnlijk zijn de lichten
van de laag op het water liggende duikboot
niet opgemerkt en de duikboot is zoo snel
gezonken, dat aan boord van het stoom
schip werd verondersteld, dat men op een
wrak was gestooten.
Engeland valt van het eene congres in
het ander. Eerst hebben de conservatieven,
daarna labour en nu zijn het liberalen, die
hun lofzangen hebben doen booren. Lloyd
George voorspelde, dat de komende verkie
zingen voor de liberalen een aanmerkelijke
winst zouden opleveren, do.ch tevens, dat geen
der drie partijen een volstrekte meerderheid
zal halen. Hij wenscht ook ha de verkiezin
gen de handen vrij te houden en verklaarde
„En als je het omkeert een storm op zee?
Hé!"
En als Meta het werk van den een of ander
begon te prijzen en zeide dat men daarvan ten
minste zien kon wat het beduidde, begon hij mede
lijdend te lachen. „Och ja, heel aardig! Oude-
pruikenkunstt"
Dezen zomer waren Frank's eischen zeer be
scheiden; hij wilde niets anders dan zeestudiën
maken; als Ma dan eens belet vroeg bij oom Théo.
Mevrouw Van Haeren had al sinds lang op
gehouden zich moe te maken over de zonderlinge
levenswijze van haar eenigen broeder. Hij noodigde
niemand der familie ooit uit; als er een kwam
was die welkom, en toen zij op verzoek van haar
lieveling, een verhaal verzon om hem den logé
aannemelijk te maken, kreeg zij een briefkaart
terug, alleen met de woorden:
„'tls goed! Hij zal me niet hinderen!"
Nu was Frank terug. De familie zat onder de
verande, die bekleed was met kurk, waarin allerlei
klim- en afhangende planten staken; mooie han
gers van terra cotta met lobelia's, varens, gera
niums wiegelden tussehen de sierlijke ijzeren
kolommen. Het tuintje was keurig onderhouden
geen grashalmpje stak boven het andere uit;
zooals in eiken Hollandschen tuin speelden rozen,
begonia's, geraniums en tulpen er een hoofdrol in;
zelfs een kleine fontein spoot af en toe, midden
op een perkje. „Alles even burgerlijk, even piete-
terig, al zijn de confituurtaarten en haringslaatjes
opgeruimd," meende Frank.
„Vertel ons liever toch wat van oom!" vroeg
mevrouw, die aan een geborduurden rand werkte,
„hoe gaat het hem?"
„O, bestl Altijd even druk. Ik geloof dat hij
nu al in drie dorpen praktizeert."
„En heb je hem niet gezegd, dat er nu zo.o'n
geschikte gelegenheid is zich hier te vestigen, die
misschien .nooit weer terugkomt?"
„Jawel, ik heb dat dadelijk gezegd, reeds op
den tram, anders zou ik het vergeten, maar oom
luisterde er niet eens naar."
„Hij is zoo vreemd!"
Dit tegen een dame van middelbaren leeftijd,
die op bezoek' was,
„En knap, Betsie, knapl Ik geloof, clat hier
menige professor is, die van hem een lesje zou
kunnen nemen."
„Maar waarom zondert hij zich zoo af?"
„Ja, waarom? DMr hebben mijn goede ouders
zich ook al suf over gedacht' en ze hebbm er veel
verdriet v.an gehad. Ik ben er nu wat overheen,
maar vroeger had ik er veel weet van, heel veel!"
„En hij komt nooit hier?" vroeg juffrouw Betsie.
„Nooit! Heb je hem wel hartelijk geïnviteerd
uit mijn naam, Frank?"
„Natuurlijk, ma!"
„En wat zeide hij?"
„Dat weet ik niet meer. „De stad kan mij missen
en ik de stad," of zoo iets; maar hij heeft er niets
geen trek in."
„Hoor je wel! Ik ga er eens even heen om hem
te halen. Op een dagje heen en weev. Nu is het
gemakkelijk, nu de tram er is, maar vroeger was
Duinwijk niet te bereiken, en ik heb hem jn geen
vijf jaren gezien."
„Maar hoe is hij in den omgang?" vroeg Betsie,
wie de geheimzinnige "dokter begon te interessee
ren, „in zich zelf gekeerd, somber, zoo iels als
menschenhaat en berouw?"
(Wordt vervolgd).