Men,, m EERSTE BLAD huishoudster ^VERKALKING. iHBlONZEMI Bruidsportretten S. VAN DER PLAAT Adverteert in ..Onze Eilanden" ZATERDAG 20 OCTOBER 1928 Bieten rooien PUROL ROSA MARINA COOLêlNGElo 79 - ROTTERDAM Grootste inrichting in Nederland DAMES Indien tijdig bericht ontvangen wordt, ss is een cabine voor U gereserveerd. te .*n rs it ULSTERS degelijke midden, kwaliteiten, aangename pasvorm 10= TOT 30.SS a. JL Rotterdam iagd in gezin van 2 per- J O een dorp op Overflakkee Zoo spoedig mogelijk een -Jige flinke l-huishoudster 'i jaar P.G. v.g.g.v. en liefst net eenige verpleging, n aan L. v. d. VELDE, del, DIRKSLAND, onder bt aanvallen van duizeligheid jitv. gratis brochure No. 2. HARD Co Den Haag zijn onovertrefbaar fijne kleur - keurige afwerking Aanbevelend, Hobbemastraat - Middelharnis 2e atelier van af het station PrCVD K K f,l\ Lompen, metalen, zolderoprulmlnflen. UEthAAUU Wij betalen de HOOGSTE prijzen. HENDRIK WIJGERS, rnestraat 38a - Tel. 31748 - ROTTERDAM. Prijs per kwartaal f 1, Losse nummers 0,078 ADVERTENTIËN van 16 regels 1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen, Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 10E JAARGANG. - N°. 99 Week-revue. Binnenland. Verschillende Belgische bladen onthalen hun lezers op berichten over den huidigen stand der Belgisch-Nederlandsche relaties. Voorlichting en dan een juiste voorlichting, kan veeL misverstand voorkomen of doen verdwijnen en verdient daarom ieders waar deering. De wijze waarop enkele Belgische bladen hun voorlichting geven op dit zeer belangrijke punt, staat met de waarheid op geen al te besten voet, ja zelfs in enkele gevallen zelfs op geen enkelen voet. Het is jammer, dat een goede verstandhouding op een dergelijke wijze wordt vertroebeld of misschien nog erger. Tot heden heeft de Nederlandsche pers zich van alles onthou den, wat een rustige atmosfeer, noodzakelijk voor vruchtdragende besprekingen, zou kun nen bederven. Ons kan in dezen dus geen verwyt treffen. In de Brusselsche La Gazette vonden we een artikel onder het hoofd „De Geest van Munster", waaraan we het vol gende ontleenen: De Nederlanders laten geen gelegenheid voorbij gaan om te doen gevoelen, dat zij meester willen blijven op de Schelde. En wederom hebben zij gehandeld met een ge brek aan tact, dat hun eigen is. Toen Thonny Albert naar de Kongo reisde, werd de ko ninklijke standaard geheschen. Aan de grens werd de vlag echter neergehaald, 't Schijnt, dat Nederland zich zou verzet hebben tegen de ontplooiing van de vlag van den koning der Belgen. Wij weten uit goede bron, dat de nieuwe voorwaarden van Beelaerts van Blokland door België niet kunnen aanvaard worden. Nederland moet overtuigd zijn, dat de tijden van Munster en van Utrecht voorbij z]jn. Zoo niet, dan zal men de Schelde en den Rijn internationaliseeren, zooals dit het geval is met den Donau. De onzin van dit artikel ia een droevig voorbeeld van een onjuiste voorlichting en commentaar hierop is overbodig. De Belgi sche minister van buitenlandsche zaken heeft ten overvloede, door bemiddeling van het Belgische Telegraafagentschap de be weringen van La Gazette officieel gelogen straft. Het groote en moeilijkste sleepwerk ter wereld, het sleepen van het groote marine dok naar Singapore is gelukkig door de sleep- booten van Smit en Co's Internationale sleep dienst volbracht. Volgens de Times beteekent dit een nieuwe veer op de muts van ge noemde onderneming en het hoofdbestuur van de vereeniging „Oost en West" te Den Haag heeft via het station Scheveningen- Haven' een huldigend radio-telegram gezon den aan kapitein Nils Person van deRoode Zee. Dit telegram luidt: „Hulde, gelukwenschen aan gezagvoer ders, bemanningen, schitterend succes, waar door opnieuw Nederlandsch vlag hoog gehouden doorbekwaamheid, kloeke zee manschap." Deze hulde hebben onze zeerobben ten volle verdiend. De moeilijkheid aan dit werk waren talrijk en buitengewoon zwaar. Het geheele werk is schitterend verloopen en zelfs aanmerkelijk binnen den hiervoor be rekenden tijd uitgevoerd. In een artikel van de Evening News schrijft de scheepvaart redacteur, dat de zeeverzekeraars van Lloyds die tegen een premie van bijna elf millioen gulden het risico voor het behouden over- sleepen aanvaarden, ernstige bezwaren zou- deD hebben gemaakt, indien het sleepen niet door de Hollanders was aangenomen. De Hollanders alleen bezitten de vereischte ervaring en dit werk eischte bijzondere des kundigheid. Bovendien bezitten alleen de Hollanders sleepbooten, sterk genoeg, om dit werk op te knappen. Wij kunnen tevreden zijn met deze com plimenten, evenals de assuradeurs, die in hun vertrouwen in de Hollanders niet zijn teleurgesteld en die zich wel van voldoening in de handen zullen wrijven over het zoete winstje, dat hierbij is behaald. Er was bij aankomst te Singapore groote belang stelling en het trof ook hier weer, dat deze eenvoudige zeerobben in hun verslag over hun langen tocht'.enkel klaagden over de een tonigheid en dat over de gevaren met geen woord wordt gerept. Zeü hebben er weinig woorden over vuil gemaakt, daar houden ze niet van. Het eenige waar ze vrees voor hebben, dat is reclame. Zoo ooit, dan hebben ze bij dit werk hun vroegere oorlam meer dan verdiend. INGEZONDEN MEDEDEELING. Kloven, ontvellingen, schrammen en andere huidverwondingen ver zacht en geneest men snel met Doos 30 en 60 ct. FEUILLETON. DOOR MELATI VAN JAVA. 14) In vroegere jaren zou een deftige Amsterdamsche familie schande geroepen hebben over zulk een uitwas bij een harer leden; nu echter waren de tijden veranderd; mevrouw van Haeren ging mee met haar tijd. Kunst was in de mode, en het kleedde goed, op een kunstenaar in de familie te roerrten. Zij was rijk genoeg om haar jongsten zoon haar lieveling voor wien zij een bijzonder zwak had dure liefhebberijen, sport enz. er op na te laten houden; de jongen had het nu gezet op een penseel en palet, een atelier, welnu! waarom zou zij hem die liefhebberij ontzeggen, en waarlijk, Frank meende het ernstig met zijn kunst, of liever hij dacht het ernstig te meenen. Hij had de lessen aan de kunst-academie gevolgd, maar was er mee uitgescheiden, daar hij zijn talent niet aan banden wilde leggen en vreesde dat zijn oorspronkelijkheid er bij zou inschieten. Hij moest zelf zien en zelf zoeken; daarvoor ging hij rond, altijd studiën makende, veel doeken en schëtspapier bekrabbe- lende en niets tot stand brengend. Zijn moeder en zuster vonden dat hij zeer zon derling zag, en begrepen niet waarom zijn boomen paars en zijn koeien blauw, zijn menschen groen moesten zijn, waarom alles zoo vol krassen en Buitenland. Het Duitsche luchtschip, de Graf Zeppelin, is op zijn tocht naar Amerika niet zoo for tuinlijk geweest dan zijn voorganger, de Z.R. 8, die omgedoopt is in Los Angelos en die vier jaar geleden den afstand aflegde in drie etmalen. De Graf Zeppelin heeft er ruim 100 uur over gedaan, hetgeen een gevolg is van het ongunstige weer, waardoor het lucht schip eenige malen werd gedwongen van koers te veranderen, wat weer tot gevolg had, dat de afgelegde afstand aanmerkelijk werd verlengd. Krachtige tegenwinden be lemmerden bovendien in niet geringe mate de snelheid van het groote luchtmonster, En last not least werd onderweg een der vinnen ernstig beschadigd, waardoor om herstelling mogelijk te maken, de vaart eveneens moest worden verminderd. Voor deze vlucht was over de geheele wereld enorme belangstelling. De bemanning bestond uit 40 man, terwijl bovendien naast de voor Amerika bestemde post, eveneens 20 pas sagiers den tocht hebben meegemaakt, w.o. zelfs een dame, die, de gewoonte van haar sexe getrouw, juist op het laatste nipper tje voor het vertrek kwam aanhollen, om dan tot de ontdekking te komen, dat ze een speciaal voor dit doel vervaardigden mantel had vergeten. Zooiets zeer belangrijks kon natuurlijk den geheelen tocht in gevaar bren gen en daarom werd met het vertrek nog even gewacht, totdat ook dit onontbeerlijke kleedingstuk was gearriveerd. Gevaar voor blinde passagiers was uitgesloten, wantDr. Eckener verzekerde een der hiervoor bevrees de Amerikaansche journalisten, die voor een Amerikaansch krantenconcern als vertegen woordiger meeging, dat blinde passagiers on- weg, middels een parachute over boord gezet zouden worden. Ondanks al de ondervonden moeilijkheden is de tocht met goed gevolg volbracht en onder het geloei van sirenes daalde het machtige luchtschip na zijn moeilijken tocht op het vliegveld van Lakehurst en werd hier aan den mast gemeerd. Hoe groot de be langstelling wel was blijkt uit de cijfers, die over het bezoek te Lakehurst worden gegeven. Er stonden meer dan 14000 auto's gepar keerd en alle midden van vervoer waren ge- requireed om de talrijke nieuwsgierigen te kunnen vervoeren. Het luchtschip zal na eenige dagen en na volledige herstelling den terugtocht naar Duitschland aanvaarden. Reeds hebben zich verschillende liefhebbers als passagiers aan gemeld. Volgens nog onbevestigde berichten is het schip reeds aan een Spaansche maat schappij verkocht voor ongeveer 3 millioen gulden. Bedoelde Spaansche maatschappij zal een geregelde luchtverbinding door middel van luchtschepen tot stand brengen, tussehen Spanje en Zuid-Amerika. Binnenkort is het dus tastbare en nuchtere werkelijkheid, dat er een geregelde luchtverbinding bestaat tus sehen Enropa en Amerika, waarbij we, voor zien en omringd van alle mogelijke moderne comfort de lucht doorklieven boven den groo- ten waterplas. Indien het nog noodig ware, dan is dit opnieuw een duidelijk bewijs, hoe het menschelljk vernuft een volledige over winning heeft behaald op de lucht. Als een merkwaardigheid vermelden we nog, dat Dr. Eckener, die nu allerwegen wordt gecom plimenteerd met zijn behaald succes, vroe ger een fel tegenstander was van bestuur bare luchtschepen. Indertijd heeft hij zelfs eenige felle artikelen geschreven tegen de uit vinding van Graf Ferdinand von Zeppelin, doch nadat hij op een uitnoodiging, die meer op een uitdaging geleek, een proefvlucht had meegemaakt was hij geheel en al enthousiast, hij werd een trouw leerling en later een bekwaam opvolger van zijn meester en momenteel geldt hij als de grootste man ter wereld op het gebied van Zeppeln-Lucht- schepen. INGEZONDEN MEDEDEELING. TELEFOON N2 10632 voor blijvende haargolving systeem „EUGEN" benevens watergolving, ondulatie „MARCEL", manicuren, pedicuren, massages, enz. INGEZONDEN MEDEDEELING. voorwerp of figuur op te diepen. Hij haalde zijn schouders op voor hun opmer kingen; zij waren niet wijzer, zij stonden te laag, zij begrepen niets van de nieuwe banen, welke de kunst insloeg; haar oog was daartoe nog niet geopend, haar visie niet genoeg ontwikkeld, en om nu beter te kunnen toonen dat zij van haar tijd waren, begonnen mevrouw en de jonge dames Van Haeren langzamerhand te dwepen met de nieuwe richting in de kunst, waarvan Frank een der baanbrekers zou worden. Henri, de oudste zoon, ergerde zich over dat tijd, geld en verf vermorsen; dat gaf nooit iets, nooit zou Frank eens iets voortbrengen, wat het aanzien waard was, hij bleef een knoeier, een morspot, meer niet. Mama was veel te zwak voor hem; hij moest op zijn kantoor komen en daar werken, dat zou mij wat beter voor hem zijn. Frank nam zijn broer dat oordeel hoogst kwalijk en besloot hem voortaan te negeeren; zijn artis tieke natuur maakte hem het verbreken of liever ontrafelen van alle banden hoogst makkelijk. Hij kwam nooit meer bij Henri aan huis, ontmoette hij hem bij mama, dan was hij koel beleefd, meer niet. Henri voorspelde zijn moeder, dat zij een massa verdriet zou beleven aan haar vertroeteling, maar mama luisterde niet en liet hem begaan. „Ik heb zooveel verdriet van cijfers gehad toen mijn man nog leefde en daarin opging," zeide zij, „laat me "nu mijn kind daarmee niet vervolgen; met het geld, dat die cijfers mij hebben aange bracht, kan ik hem naar hartelust verf laten mor sen. 't Is beter dat hij het daaraan uitgeeft dan aan paarden of aan actrices." Maar die liefhebberijen van haar artiest kostten Zoetjes aan, alle goede dingen komen immers langzaam en voor de slechte gaat dit ook soms op, wordt de sluier opgelicht over het geheim, hoe de uitgewezen Ameri kaansche journalist Horan, aan de in de Amerikaansche bladen gepubliceerde docu menten is gekomen, betreffende het Engelsch- Fransche vlootaccoord. De bladen van Hearst, den Amerikaanschen krantenkoning, hebben al deze documenten gepubliceerd en hierby tevens een zeer vijandige commentaar ge geven, vooral tegen Frankrijk. Allerlei ver onderstellingen zjjn hierover geuit en de Franschen hebben een uitgebreid onderzoek naar deze kwestie gedaan en zijn trouweüs nog aan het onderzoeken hiermee. Er werd eerst gefluisterd, dat het hier een geval van omkooping betrof en dat eenige hoogge plaatste ambtenaren door eenige duizenden dollars, hun plicht hadden vergeten. Het officieele onderzoek heeft anders uitgewezen, al wil dit nog niet zeggen, dat de waarde volle dollars aan deze geheele geschiedenis geheel en al vreemd zyn. Volgens de offici eele.lezing zijn twee Fransche journalisten, waarvan een als ambtenaar aan de pers- afdeeling van het departement van Buiten landsche Zaken was verbonden, het slacht offer geworden van hun goede trouw. De ambtenaar, die pas eenige jaren aan het departement was verbonden, heeft, terwijl hij tijdelijk met de leiding der persafdeeling was belast, de betreffende documenten aan een Fransch collega afgestaan, ter inzage voor het maken van aanteekeningen. Deze heeft het weer aan Horan afgestaan voor eenzelfde doel en deze heeft de documenten aan Hearst laten zien, die juist te Parijs vertoefde en daarna zijn de documenten irgeseind via Engeland naar Amerika. Hearst is dus de schuldige en van corruptie is dus volgens deze lezing geen sprake. Bij wijze van straf is Horan uitgewezen en bovendien heeft de Engelsch-Amerikaansche journalisten-vereeniging, waarvan Horan lid was, hem na een ingesteld onderzoek als lid geroyeerd. Voorloopig is dit het laatste bedrijf van het groote drama, getiteld En- gelsch-Fransch vlootaccoord, dat de mensch- heid zoo'n groote stap vooruit zou brengen op den weg van waarachtige vrede. Mogelijk beleven we nog eens een nieuwe opvoering, met dezelfde artisten en de titelrollen en laten we dan hopen, dat ze het er beter afbrengen. De Fransche regeering is de nachtmerrie van deze mislukking nog niet geheel en al te boven, doch haar aandacht wordt door zooveel dingen in beslag genomen, dat het te begrijpen is, dat af en toe de stemming mevrouw Van Haeren meer dan zij zelfs haar oudsten zoon bekennen wilde; om impressies op te doen en studiën te maken, maakte hij groote reizen; hij bracht winters in Rome, Constantinopel en Algiers door; hij moest de middernachtzon zien en den Mont-Blanc beklimmen, in afwachting dat hij de Niagara bezocht. Thuiskomende rustte hij uit, want hij moest zijn indrukken verwerken, en zoo gingen de jaren om en de vurig gewenschte meesterstukken bleven uit; eenige schetsboeken vol krabbels en een paar doeken, die op een zwelgpartij van verf geleken en waartusschen men met zeer veel moeite een paar menschen-figuren, boomen of huizen kon gebracht. Zijn plannen waren grootsch, maar van hun uitvoering zag men niets. Dikwijls plaagden hem zijn zusters, vooral de jongste, Meta. „Ik begrijp niet Frank," zeide zij dan, „wat je cr aan hebt, altijd landschappen' bij nacht te schilderen; de menschen zullen zeggen, dat je er maar zwarte verf over gooit, omdat je de voor werpen niet goed schilderen kunt." „Een artist moet vrij zijn in de keuze en de behandeling van zijn onderwerp!" Hij zette een klein doek, dat er zeer bruinzwart uitzag, met hier en daar roode punten en gele strepen, tegen zijn schildersezel en vroeg of zij niet kon zien wat het voorstelde. Ja, het moet een brug beteekenen en een gracht er onder en lantaarns en een schuit; maar dan moet ik heel goed zien om er wijs uit te worden; 't lijkt wel een rebus of een vexirbeeld.Waar is de bok en waar is de herder?" Frank haalde zijn schouders op. „Jelui begrijpt het niét. 'tls een kamer bij schemerlicht." niet al te beat is, Behalve de talrijke bui- tenlandsche kwesties, baart ook het binnen land de noodige zorg en er wordt veel, zeer veel van de regeering gevergd. Er hebben, behalve in het departement Seine in geheel Frankryk verkiezingen plaats gehad voor hernieuwing van de helft der leden van de departementale raden en ar- rondissementsbesturen. De uitslagen, voor zoover bekend, toonen aan, dat er sinds de verkiezingen geen groote wijzingen in de party verhoudingen zijn ontstaan. De socialistische partij en de radicaal socialisten geven blijken, dat ze gaarne een samenwerking wenschen tussehen hen en de republikeinen. Het doel hiervan is de vor ming van een Kartle, waardoor de regeeriDg van Poincaré ten val zou worden gebracht. Over en weer laten ze een zoet gefluit hoo- ren, doch tot heden zijn al hun plannen nog erg vaag. De manoevers van een deel der Fransche vloot hebben een zeer ongelukkigen afloop gehad. Een der hieraan deelnemende duik- booten is bij Oporto door een Grieksch stoomschip, dat op weg was van Lissabon naar Rotterdam geramd en is met eèn be manning van 43 man in de diepte verdwe nen. Uit het onderzoek is geblekeD, dat de bemanning van het Griekscbe schip geen schuld treft, waarschijnlijk zijn de lichten van de laag op het water liggende duikboot niet opgemerkt en de duikboot is zoo snel gezonken, dat aan boord van het stoom schip werd verondersteld, dat men op een wrak was gestooten. Engeland valt van het eene congres in het ander. Eerst hebben de conservatieven, daarna labour en nu zijn het liberalen, die hun lofzangen hebben doen booren. Lloyd George voorspelde, dat de komende verkie zingen voor de liberalen een aanmerkelijke winst zouden opleveren, do.ch tevens, dat geen der drie partijen een volstrekte meerderheid zal halen. Hij wenscht ook ha de verkiezin gen de handen vrij te houden en verklaarde „En als je het omkeert een storm op zee? Hé!" En als Meta het werk van den een of ander begon te prijzen en zeide dat men daarvan ten minste zien kon wat het beduidde, begon hij mede lijdend te lachen. „Och ja, heel aardig! Oude- pruikenkunstt" Dezen zomer waren Frank's eischen zeer be scheiden; hij wilde niets anders dan zeestudiën maken; als Ma dan eens belet vroeg bij oom Théo. Mevrouw Van Haeren had al sinds lang op gehouden zich moe te maken over de zonderlinge levenswijze van haar eenigen broeder. Hij noodigde niemand der familie ooit uit; als er een kwam was die welkom, en toen zij op verzoek van haar lieveling, een verhaal verzon om hem den logé aannemelijk te maken, kreeg zij een briefkaart terug, alleen met de woorden: „'tls goed! Hij zal me niet hinderen!" Nu was Frank terug. De familie zat onder de verande, die bekleed was met kurk, waarin allerlei klim- en afhangende planten staken; mooie han gers van terra cotta met lobelia's, varens, gera niums wiegelden tussehen de sierlijke ijzeren kolommen. Het tuintje was keurig onderhouden geen grashalmpje stak boven het andere uit; zooals in eiken Hollandschen tuin speelden rozen, begonia's, geraniums en tulpen er een hoofdrol in; zelfs een kleine fontein spoot af en toe, midden op een perkje. „Alles even burgerlijk, even piete- terig, al zijn de confituurtaarten en haringslaatjes opgeruimd," meende Frank. „Vertel ons liever toch wat van oom!" vroeg mevrouw, die aan een geborduurden rand werkte, „hoe gaat het hem?" „O, bestl Altijd even druk. Ik geloof dat hij nu al in drie dorpen praktizeert." „En heb je hem niet gezegd, dat er nu zo.o'n geschikte gelegenheid is zich hier te vestigen, die misschien .nooit weer terugkomt?" „Jawel, ik heb dat dadelijk gezegd, reeds op den tram, anders zou ik het vergeten, maar oom luisterde er niet eens naar." „Hij is zoo vreemd!" Dit tegen een dame van middelbaren leeftijd, die op bezoek' was, „En knap, Betsie, knapl Ik geloof, clat hier menige professor is, die van hem een lesje zou kunnen nemen." „Maar waarom zondert hij zich zoo af?" „Ja, waarom? DMr hebben mijn goede ouders zich ook al suf over gedacht' en ze hebbm er veel verdriet v.an gehad. Ik ben er nu wat overheen, maar vroeger had ik er veel weet van, heel veel!" „En hij komt nooit hier?" vroeg juffrouw Betsie. „Nooit! Heb je hem wel hartelijk geïnviteerd uit mijn naam, Frank?" „Natuurlijk, ma!" „En wat zeide hij?" „Dat weet ik niet meer. „De stad kan mij missen en ik de stad," of zoo iets; maar hij heeft er niets geen trek in." „Hoor je wel! Ik ga er eens even heen om hem te halen. Op een dagje heen en weev. Nu is het gemakkelijk, nu de tram er is, maar vroeger was Duinwijk niet te bereiken, en ik heb hem jn geen vijf jaren gezien." „Maar hoe is hij in den omgang?" vroeg Betsie, wie de geheimzinnige "dokter begon te interessee ren, „in zich zelf gekeerd, somber, zoo iels als menschenhaat en berouw?" (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1928 | | pagina 1