Qemeentersclit eiNDOQh'S ZATERDAG 7 JULI 1928 li KIKTE BLAD COOIoSINGBlo 79 - ROTTERDAM Grootste inrichting in Nederland DAMES Indien tijdig bericht ontvangen wordt, gss is een cabine voor U gereserveerd. DWAALLICHTEN. wam voor ing van de ,tsen, meer hoogte te genomen gevaar. Hij chitterend). ijze waarop jenzine enz, ;ier- in Rot- .atsen voor het haven- TDERT. logies. Op het s.s. friba Lijn, morgen op gecontro- nde vondst de controle orgen plek nlogies een bleek dit ouden. De een be- partij o.a. rs van Chi- hebben de accijDzen isteld. Dit gang. »AAD Zaansche macht om- i aan het 3 van Vliet Het ble- □dam, n.l. in betrapt werden ,u overge bracht, waar S. een revolver trok en riep: „Handen op!" De politie trok daarop even eens een revolver en trofM in de borst. Een groot aantal inbrekerwerktuigen werd in be slag genomen. S. is in arrest gesteld, terwijl M. is overgebracht naar het verpleeghuis. Men vermoedt, dat zij verschillende inbraken in de Zaanstreek op hun geweten hebben. De politie te Krommenie heeft dan waar schijnlijk een goede vangst gedaan. ERNSTIG ONGELUK. Twoe meisjes verdronken. Zondagavond is in de Wijnhaven alhier een ernstig ongeluk gebeurd, dat twee meisjes het leven heeft gekost. De 18 jarige M v, d. S., thuis behoorend aan boord van het in de Wijnhaven liggende schip Arisje, was in een roeiboot langszij gegaan om waschgoed uit te spoelen, en had haar 5-jarigzusje C v. d. S. bij zich in de boot genomen. Toen zij klaar was en haar zusje weer aan boord van de Arisje wilde tillen is de roeiboot vermoede lijk onder haar uitgegleden en zijn beiden te water geraakt, zonder ddt iemand dit heeft opgemerkt. Toen de vader even later aan boord kwam miste bij zijn beide kinderen. Twee schippers van de in de buurt liggende vaartuigen hebben met behulp van vaar- boomen de beide lijken opgehaald. Zü blij ven voorloopig aan boord. De reddingsbrigade heeft gedurende meer dan een uur tever geefs getracht de levensgeesten op te wekken. Burgerlijke Staud, BRIELLE. "Van 22—28 Juni. Ondertrouwd: J. van Meurs en P. M. Barendrecht; L. J. Heijndijk en L. M. C. Braven boer. Gehuwd: G. J. Bout en J. P. de Gast. OUDENHOORN. Van 1—29 Juni. Geboren: Hendrikus Laurentius Pieter, z. van J Mol en A. P. van der Sloot; Geer- truida, d. van L. Poldervaart en J. Stolk. GehuwdA. van der Giessen en A. M. Poldervaart; B. de Vries en E Dekker. je lessen de Gemeente- ïleiding voor het irlchtlng M. O. tDUÏJN, ente-Secretaris. irichting M O. TS PLAAT. EERT IN 1 ANDEN Verkrijgbaar bij alle Boekhandelaren. AAfsfi* *i°mPeD» metalen, zolderopruimlngeiH. i/irlUl/ Wij betalen de HOOGSTE prijzen. HENDRIK WIJGERS, aat 38a - Tel. 31748 - ROTTERDAM. Men lette vooral op den- naam Saöapirin daar deze tabletten wettig beschermd zijn tegen namaak en vervalsching. Prijs 10 en 75 ct. Proef b.uisjes 25 ct. Dlf Apoth. eo Drogisten. Prijs per kwartaal f 1, Losse nummers 0,075 ADVERTENTIËN van 16 regels 1,20 Elke regel meer 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 10E JAARGANG. - N°. 69 Week-revue. Binnenland. Onder zeer groote belangstelling heeft in de historische Ridderzaal te Den Haag, de plechtige opening plaats gevonden van het 12e congres der Unie van den Volkenbond, waarvan vele vooraanstaande en invloedrtjke personen lid zijn, tracht het werk van den Volkenbond te steunen door propaganda in de verschillende landen Op de congressen worden de meest brandende vraagstukken besproken en de hierover aangenomen resolu ties worden ter kennis gebracht van den voor zitter van den Volkenbond. Deze resoluties hebben natuurlijk niet de minste bindende kracht, doch zijn de duidelijkste aanwijzin gen voor Geneve, wat er leeft en gewenscht wordt onder de volkeren. Nadat Mr. Limburg namens de Nederlandsche Vereeniging voor Volkenbond en Vrede en minister Slotemaker de Bruine by ontstentenis van minister de Geer, namens onze regeering het congres hebben toegesproken, heeft de voorzitter dei- Unie, prof. Dembenski in een kernachtige rede, het groote belang dezer internatio nale congressen geschetst. In vlot Fransch betoogde de voorzitter, dat wij ons op een keerpunt der geschiedenis bevinden, waarbij het materieele en cultureele bestaan der ge- heele menschheid op het spel staat De bloe dige beroeringen, die zich voor onze oogen hebben afgespeeld, z^jn een tragische waar schuwing, welke over de geheele wereld moet klinken. Na afloop der opening is het vredespaleis bezichtigd en is er te Scheve- ningen een receptie gehouden, waar het Haagsche Gemeentebestuur het congres officieel ontving. Voor het heil der mensch heid is het te hopen, dat deze internationale Unie, welke door Mr. Limburg nog een klein boompje werd genoemd, mag groeien tot een machtigen stam en dat dit streven ons in de toekomst zal weten te behoeden voor nieuwe oorlogsgruwelen. Onder ademlooze stilte ving op den tienden dag van het „Veendammer"-strafproces het O.M. waargenomen door Mr. Reilingh zyn requisitoir aan. De wreker der beëedigde gemeenschap maakte de balans op. Scherp en logisch ontrafelde hij dit groote financieel schandaal. Striemend vielen de sobere woor den in de zaal, striemend zoowel voor de beklaagden welke hier terecht stonden, als voor diegenen, welke door de mazen van het net wisten te ontkomen. Als het O.M. voor Woltman een 6 jaar eischt ontstaat er eenige beweging in de zaal. Deze zware eisch was blijkbaar voor velen een verras sing. Tegen Woltman jun. en Möhring is 1 jaar en drie maanden geeischt, terwjjl Mr. Kortenoever is vrijgesproken. De verdedigers hebben al hun welsprekendheid aangewend, om de goede trouw aan te toonen. Een moei lijke taak. Ook het beroep op de gezinnen der verdachten, trof maar zwak. Hier staan leiders terecht, welke door hun ontwikkeling de draagkracht van hun handelingen moeten overzien en aanvaarden. Jammer dat hier niet meer verdachten in de beklaagdenbank stonden, dat Lieberman met een groot deel van den buit is ontkomén. Een deel hiervan hebben curatoren nog kunnen achterhalen, terwijl eenige advocaten zich een meester hebben getoond in wat betreft, het binnen- sleepen van eenige tonnen. Door den zwendel met de Veendammer is nameloos leed aan gebracht aan honderden geslachtofferde pand briefhouders, wie tranen oprechter zijn, dan de tranen in de beklaagdenbank. De hulde aan de rechtbank gebracht voor de wijze en ingrijpen en behandeling was dan ook vol komen verdiend Van al de taliijke zwen- delarijen van deo laatsten tijd, hebben we geen meegemaakt, die weerzinwekkender was dan deze. De Olympische spelen in Amsterdam, waarvoor nu niet meer zoo'n belangstelling bestaat, althans voorloopig niet, nu het voet- baltournooi is afgeloopen, hebben blijkens de gegevens financieel een schitterend resul taat gehad. Het hockytournooi heeft ruim 50 mille opgebracht en het voetbal-tournooi bijna 550 mille. Voor het tweede deel der spelen zijn aan abonnementsgelden reeds 227 mille ontvangen, hetgeen de totaal-recette over de acht ton brengt. Als we juist zijn ingelicht was een totaal van 7 ton reeds voldoende geweest, om alle uitgaven te dek ken, zoodat verwacht ban worden, dat er een aardige duit zal overschieten. De zwart kijkers krijgen dus ook hierin gelukkig on- (Adv.) De geschiedenis herhaalt zich. Onder voor zitterschap van den Cochoslovaakschen mi nister van buitenlandsche zaken, Benesj, is de veiligheidscommissie te Genève bijeen- :omen. Deze commissie, welke heeft te adviseeren, hoe de zoozeer gewenschte veilig heid is te bereiken, heeft verschillende ver dienstelijke voorstellen der Duitschers in behandeling gehad, welke in een vijftal punten beoogden een gewapend conflict tusschen twee of meerdere staten vrijwel onmogelijk te maken, of tot het uiterste te beperken. De voorstellers van heden hebben vroeger voor den oorlog meer dan eens verschillende vredespogingen tegengewerkt, doch deze rol is nu door de Italianen en Engeland over genomen. De afgevaardigden van Italië en Engeland hebben deze Duitsche voorstellen vrijwel onschadelqk gemaakt, door zooveel voorbehouden te maken, dat er van de voor stellen zoo goed als niets overblijft. En zoo bleven we doordraaien in het beruchte krin getje, totdat de bom barst en heel de wereld de funeste gevolgen van deze politiek zal ondervinden. Straks hebben we een papieren veiligheid, waar niemand meer uitkanwqs worden en waar niemand zich trouwens ook maar aan wenscht te storen, indien het niet in eigen braam te pas komt. De heeren weten dit zelf heel goed, spelen liever struis vogel politiek, steken liever den kop in het zand, omdat hun zelfs de zedelijke moed ontbreekt, de consequenties van hun han delingen onder de oogen te zien. We worden letterlijk begraven onder commissies en raden en hoe meer raden, hoe grooter de radeloos heid. Eerstdaags brijgen we nieuwe onderhan delingen over Kellogg's nieuwe nota. Deze nieuwe nota negeert verschillende Fransche en Engelsche bezwaren, doch ondanks dit, komen er uit Parijs en Londen berichten, dat men daar over deze nieuwe nota zeer voldaan is. Het klinkt wel wat vreemd. Over eeDigen tijd zullen we weten, of deze be richten oprecht gemeend waren. Na eindelooze besprekingen is men er in Duitschland in geslaagd een ministerie in elkaar te timmeren, doch de oplossing is in meer dan een opzicht te betreuren Dit zoo genaamde kabinet van persooniykheden is alles behalve een afspiegeling der verkiezin gen. De ministers hebben geen fractioneele verbintenis, zoodat bij ieder belangrijk en principieel wetsontwerp danig zal worden geschutterd. Met spanning werd daarom ook uitgezien naar de regeeringsverklaring. Deze regeeringsverklaring voldoet aan twee eischen en wel, ze is meer dan lang, het voorlezen duurde maar eventjes een uur en ze is zoodanig opgesteld en vaag, dat vrijwel ieder kabinet hiermede in zee zou kunnen gaan. Belangryk werk is van dit kabinet dan ook niet te verwachten. Het is maar een tijdelijke noodmaatregel en in den a s. herfst zullen nieuwe besprekingen plaats hebben, om tot de groote coalitie te geraken. Een der bitterste pillen voor de sociaal democraten is wel geweest, dat ze door de weigering van het Centrum gedwongen waren, ook het departement van Arbeid te bezetten. De minister van Arbeid is bij ar beidsconflicten in laatste instantie scheids rechter en dit is de reden waarom ze al zeer weinig gebrand zijn, om dit departement te bezetten. Wordt de levensdraad van het huidige kabinet reeds eerder doorgesneden, dan zullen reeds eerder besprekingen moeten plaats hebben. FEUILLETON. INGEZONDEN MEDEDEEUNG. TELEFOON NS 10632 voor blijvende haargolving systeem „EUGEN" benevens watergolving, ondulatie „MARCEL", manicuren, pedicuren, massages, enz. In de Fransche Kamer is de motie Waller in behandeling geweest, waarin vrijlating werd gevraagd, der Elzassische afgeva digden. Deze motie welke reeds eerder op verzoek der regeering is uitgesteld is op niets uitgeloopen. De regeering diende een motie van vertrouwen in en vroeg opnieuw verdaging. Met 420 tegen 150 stemmen werd deze motie aangenomen. Er wordt dus niet vooruitgeloopen op de beslissing van het hof van cassatie te Parijs. De vrouwenmoordenaar Landru heeft te, Marseille een waardig navolger gevonden. Een zekere Jeröme Prat alias Rey, een man van middelbare leeftijd, maakte er zyn be roep van door middel van huwelijksbureaux en advertenties in kennis te komen met trouwlustige dames en naze van hun spaar- duiten te hebben beroofd, liet hij zijn slacht offers op geheimzinnige wijze verdwijnen en knoopte hij nieuwe relaties aan. Een deel zijner slachtoffers heeft hij in den kelder zijner woning begraven, terwijl er tevens wordt vermoed, dat hij eenige ljjken door de varkens heeft laten opvreten. Begrijpe lijker wijze hebben de onthullingen over dit lugubere bedrijf groote ontsteltenis te weeg gebracht. De moordenaar heeft getracht naar Algiers de wijk te nemen, doch voor dat hij hier voet aan land kon zetten, was hij reeds gearresteerd. Onder zijn talrijke slachtoffers moet zich ook een Nederlandsche gouvernante bevinden. De staking in de haven van Antwerpen, welke plotseling als een wilde staking is begonnen, duurt nog steeds voort. De uit gestrekte havencomplexen in Antwerpen missen hun gewone bedrijvigheid en er wordt slechts op enkele schepen gewerkt. Voor zoover mogelijk, zijn alle booten welke voor Antwerpen waren bestemd, naar andere havens gedirigeerd. Het uitbreken dezer staking, welke aan communisten wordt geweten bracht de lei ders der Belgische transportarbeiders in een moeilijk parket. De heeren zaten in den aanvang dan ook met de handen in het haar en na eenige aarzeling hebben ze eindelijk de leiding der staking overgenomen. By een normaal verloop stellen de stakers reeds van te voren eischen, doch hier deed zich het geval voor, dat de heeren eerst na eenige dagen in staat waren met hun eischen voor den dag te komen. De reeders beschuldigen de arbeiders van contractbreuk en hebben tot een krachtig verzet besloten. Party en j staan dan ook scherp tegenover elkaar, doch I waar hier zeer groote belangen op het spel staan, worden er alle pogingen aangewend, om tot oplossing te geraken. Geruchten, dat deze staking zich ook naar Rotterdam zou uitbreiden zijn van allen grond ontbloot. Wel zal volgens een verklaring van Edo Fimmen vanwege de I. T. F. flnancieele steun aan de stakers worden verleend. E. WERNER VERTALING VAN HERMINA. Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.) 78) „Dat weet ik wel, maar juist hem kan ik niets verzoeken. De hertog zou mij dezelfde vraag doen als alle anderen, hém mag ik het antwoord niet schuldig blijven, en de waarheid kan ik hem niet zeggen." „Mij ook niet?" vroeg de jonge vorst, terwijl hij op hem toetrad en hem de hand op den schouder legde. „Waarom dringt ge er zoo op aan om bij ons dienst te nemen? Wat zoekt of wenscht ge eigen lijk in het Duitsche leger?" Hartmut streek zich met de hand over het voor hoofd, alsof hij hier iets wilde uitwisschen. „De verlossing of den dood!" antwoordde hij op doffen toon. „Ge komt terug, juist zooals gij gegaan zijt als een raadsel!" zeide Egon hoofdschuddend. „Toen hebt ge mij elke nadere verklaring gewei gerd: maar mag ik ook nu je geheim niet weten?" „Maak, dat ik bij het leger word ingelijfd en ik zal je alles vertellen!" riep Rojanow met koort sige opgewondenheid. „Om het even onder welke voorwaarden, als ik maar geplaatst word! Maar spreek niet met den hertog, niet met een van de generaals, maar wend je tot een van de mindere kommandanten. Je naam, je bloedverwantschap met het regeerend vorstelijk huls maken je voor spraak machtig. Men zal vorst Adelsberg niet met een weigering afschepen, als hijzelf een vrijwilliger aangeeft." „Maar men zal mij dezelfde vraag, doen als u. Ge zijt Rumcniër „Neen, neen!" barstte Hartmut driftig uit. „Als ik 't je dan bekennen moet ik ben een Duit- scher!" Deze verklaring maakte niet zulk een geweldi gen indruk als Hartmut misschien gevreesd had, De vorst zag hem wel een oogenblik onthutst aan, maar antwoordde toen: „Dat heb ik soms vermoed. Wie een „Arivana'1 in het Duitsch kan schrijven, kan die taal maar niet hebben aangeleerd en moet met haar zijn saam gegroeid. Maar hoe heet ge dan Rojanow „Dit is de naam van mijne moeder, die van een Rumeensche Bojarenfamilie afstamde. Ikzelf heet Hartmut van Faikenried." Zijn eigen naam klonk hem wonderlijk vreemd in de ooren; hij had dien sedert verscheidene jaren niet- uitgesproken; maar ook Egon zag daarbij verbaasd op. „Van Faikenried? Heette zóo niet de Pruisische overste, die indertijd met een geheime zending uit Berlijn kwam? Staat gij in eenige betrekking tot hem?" „Hij is mijn vader." De jonge vorst wierp een medelijdenden blik op zijn vriend, daar hij zag, hoe hard dezen die bekentenis viel. Hij begreep wel, dat zich een fami liedrama hierachter verborg, en te kiesch om verder daarin door te dringen, vroeg hij alleen: „En wilt ge er niet voor uitkomen, dat gij een zoon van je vader, dat ge een Faikenried zijt? Daarmee zou elk Duitsch regiment voor je open staan." „Neen, daarmee was juist alle kans verloren Voor tien jaar ben ik de Militaire Academie ont vlucht." „Hartmut!" klonk 't ontzet uit Egon's mond. „Welnu, vindt gij dat ook zoo'n doodzonde, evenals mijn vader? Maar gij zijt in vrijheid opge groeid en hebt geen begrip van den ijzeren dwang, die in zulke inrichtingen heerscht, van de tirannie, waarmee men onder het juk van een blinde ge hoorzaamheid wordt gehouden. Ik kon dat niet verdragen, ik reikhalsde naar vrijheid en licht. Ik smeekte, ik bad mijn vader vergeefs, hij hield mij in boeien gekluisterd totdat ik ze verbrak en met mijne moeder ontvluchtte." Hij zeide dit alles op wanhopigen toon, met on stuimig verzet; maar zijne oogen bleven daarbij angstig op het gelaat van zijn toehoorder rusten. De vader, met diens strenge begrippen van eer en plicht, veroordeelde hem; maar de vriend, die hem vergoodde, die met zijn vurige geestdrift voor hem en zijn genie alles bewonderde wat hij deed, deze zou toch zeker de noodzakelijkheid van dien stap begrijpen. Die vriend zweeg echter, en in dat zwijgen lag zijne veroordeeling. „Dus gij ook, Egon?" De stem van den vrager, die een paar minuten vergeefs op antwoord had gewacht, klonk hard en bitter. „Ook gij, Egon, die mij zoo dikwijls hebt gezegd, dat niets de vlucht van een dichter mag belemmeren, dat hij de ban den moet verbreken, die hem laag bij den grond houden? Dat heb ik gedaan en dat zoudt gij ook gedaan hebben," De reddingspogingen om de mannen van Nobile te hulp te komen, hebben waarschijn lijk weer nieuwe slachtoffers gevergd. Be halve Amundsen, die als verloren wordt ber schouwd, maakt men zich nu ernstig ongerust over het uitblijven van den Russischen vlieger Baboesjkin, welke na een onderzoekingstocht naar de slachtoffers niet naar zijn vliegbasis is teruggekeerd. Sinds eenigen tijd geeft de Noorsche pers steeds scherpere critiek op den tocht van Nobile, terwyi ook de Fran sche pers al heel weinig te spreken is over de organisatie der reddingspogingen der Italianen. Verschillende bekende Poolonder- zoekers wyten het tragisch verloop van den tocht van Nobile geheel aan de onvoldoende voorbereiding van Nobile. Deze critiek heeft bij de Italianen een py'niy'ke indruk gemaakt. Volgens deskundigen bestaat er geen hoop meer, dat de met het luchtschip verder afge dreven bemanning en de door Nobile uitge zonden patroulle nog in leven zyn. Deze worden als verloren beschouwd. Geheel onverwachts kwam de tyding, dat Pilsoedski, den president der Poolsche repu bliek het ontslag van zijn kabinet heeft aangeboden. Dit ontslag is aanvaard en het nieuw gevormde kabinet bestaat voor het grootste gedeelte uit ministers van het oude kabinet. Pilsoedski zelf blijft minister van oorlog, doch zal voorloopig eenigen tijd rust nemen. De oorzaak van deze plotselinge ver andering wordt geweten aan de herhaalde botsingen van Pilsoedski met den Landdag, waarbij Pilsoedski steeds de nederlaag heeft geleden. Te oordeelen naar zijn eigen uit latingen, schynt hy veel te voelen voor de rol van dictator, zooiets als Mussolini. In Mexico is Obregon Calles als president opgevolgd, hetgeen dus beteekent, dat de politiek van Calles op denzelfden voet zal worden voortgezet. Om de verkiezing van Obregon mogelijk te maken, is hij reeds eerder president geweest, heeft Galles een wetwljziging laten aannemen, waarbij werd bepaald, dat ook oud-pre9identen weder her kiesbaar waren. Hiervan heeft Obregon dankbaar geprofiteerd, nadat hij eerst zijn tegenstanders op Mexicaansche wijze, dat wil zeggen, erg hardhandig, van het tooneel heeft laten verdwijnen Ook Obregon iè een voorstander van doorslaande argumenten en waar hij als anti-clericaal bekend staat, ziet De jonge vorst hief vastberaden het hoofd op, „Neen, Hartmut, daarin vergist gij je. Misschien zou ik van een strenge school zijn weggeloopen uit den dienst gedeserteerd nooit I" Daar was 't weer, dat harde woord „deserteeren." 't Dreef hem ook thans het bloed naar het aange zicht. Waarom zijt ge niet officier geworden!" ging Egon voort. „Men wordt dat toch zoo gauw hier bij ons. Na een paar jaren hadt ge dan immers je ontslag kunnen nemen op een ouderdom, als het leven pas begint Dan waart ge vrij geweest met eerel" Hartmut zweeg. Dit was hem ook eens door zijn vader gezegd; maar hij had niet willen wachten en gehoorzamen. De slagboom hinderde hem en hij verbrak dien eenvoudig, zonder zich er over te bekommeren, dat hij daarmee ook plicht en eer overtrad. „Ge weet niet, hoe alles mij toen tegelijk over rompelde," antwoordde hij bedrukt. „Mijne moe der ik zal haar niet aanklagen, maar zij is mijn ongeluk geweest. Mijn vader had zich al in mijne jeugd van haar gescheiden, ik meende dat zij dood was, en daar dook zij op eens in mijn leven op en trok mij onweerstaanbaar aan met haar warme, moederlijke liefde, met hare beloften van vrijheid en geluk. Zij alleen heeft schuld aan die rampzalig verbroken belofte „Welke belofte?" viel Egon haastig in. „Hadt ge den eed dan al afgelegd." „Neen, maar ik had mijn vader op mijn woord beloofd, dat ik terug zou komen, als hij mij een laatste onderhoud met mijne moeder toestond „En in plaats daarvan zijt ge met haar ont vlucht ,.Ja." Dit antwoord klonk nauwelijks hoorbaar. Een lange pauze volgde. De jonge vorst sprak geen woord, maar op zijn open, anders zoo vroolijk ge laat stond een diepe, bittere smart te lezen, mis schien de bitterste, die hij ooit had ondervonden; want in dit oogenblik verloor hij den zoo harts tochtelijk beminden vriend. Eindelijk nam Hartmut opnieuw het woord, zonder op te zien. „Ge begrijpt nu, waarom ik mij ten koste van eiken prijs wil laten inlijven. Nu de oorlog uit breekt, kan de man goedmaken, wat de knaap heeft misdreven. Daarom verliet ik Sicilië al bij de eerste dreigende geruchten en kwam pijlsnel naar Duitschland. Ik hoopte terstond te worden opgenomen en had niet het minste vermoeden van al de hindernissen en bezwaren, waarmee ik te kampen zou hebben. Maar gij kunt die uit den weg ruimen, als gij mijn voorspraak wilt zijn." „Neen, dat kan ik niet!" zeide Egon koel. „Na wat ge mij zoo even verteld hebt, is dat onmogelijk. Hartmut verbleekte en kwam met een driftig gebaar vóór hem staan. „Kunt ge niet? Dat wil zeggen ge wilt niet!" De vorst zweeg. „Egon!" klonk 't nu op gejaagden harts tochtelijken toon „ge weet, dat ik je nooit met een verzoek lastig ben gevallen, dit is de eerste en laatste keer; maar ik bid je ik bezweer je, weiger mij dezen vriendschapsdienst niet. Ge ver lost mij daarmee van het noodlot, dat mij sedert dien tijd vervolgt, 't is de verzoening met mijn vader, de verzoening met mijzelf ge moet mij helpen l" i (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1928 | | pagina 1