Qemeentersclit
eiNDOQh'S
ZATERDAG
7 JULI 1928
li KIKTE BLAD
COOIoSINGBlo 79 - ROTTERDAM
Grootste inrichting in Nederland
DAMES Indien tijdig bericht ontvangen wordt,
gss is een cabine voor U gereserveerd.
DWAALLICHTEN.
wam voor
ing van de
,tsen, meer
hoogte te
genomen
gevaar. Hij
chitterend).
ijze waarop
jenzine enz,
;ier- in Rot-
.atsen voor
het haven-
TDERT.
logies.
Op het s.s.
friba Lijn,
morgen op
gecontro-
nde vondst
de controle
orgen plek
nlogies een
bleek dit
ouden. De
een be-
partij o.a.
rs van Chi-
hebben de
accijDzen
isteld. Dit
gang.
»AAD
Zaansche
macht om-
i aan het
3 van Vliet
Het ble-
□dam, n.l.
in betrapt
werden
,u overge
bracht, waar S. een revolver trok en riep:
„Handen op!" De politie trok daarop even
eens een revolver en trofM in de borst. Een
groot aantal inbrekerwerktuigen werd in be
slag genomen. S. is in arrest gesteld, terwijl
M. is overgebracht naar het verpleeghuis.
Men vermoedt, dat zij verschillende inbraken
in de Zaanstreek op hun geweten hebben.
De politie te Krommenie heeft dan waar
schijnlijk een goede vangst gedaan.
ERNSTIG ONGELUK.
Twoe meisjes verdronken.
Zondagavond is in de Wijnhaven alhier
een ernstig ongeluk gebeurd, dat twee meisjes
het leven heeft gekost. De 18 jarige M v, d.
S., thuis behoorend aan boord van het in de
Wijnhaven liggende schip Arisje, was in een
roeiboot langszij gegaan om waschgoed uit
te spoelen, en had haar 5-jarigzusje C v. d.
S. bij zich in de boot genomen. Toen zij klaar
was en haar zusje weer aan boord van de
Arisje wilde tillen is de roeiboot vermoede
lijk onder haar uitgegleden en zijn beiden
te water geraakt, zonder ddt iemand dit heeft
opgemerkt. Toen de vader even later aan
boord kwam miste bij zijn beide kinderen.
Twee schippers van de in de buurt liggende
vaartuigen hebben met behulp van vaar-
boomen de beide lijken opgehaald. Zü blij ven
voorloopig aan boord. De reddingsbrigade
heeft gedurende meer dan een uur tever
geefs getracht de levensgeesten op te wekken.
Burgerlijke Staud,
BRIELLE.
"Van 22—28 Juni.
Ondertrouwd: J. van Meurs en P. M.
Barendrecht; L. J. Heijndijk en L. M. C.
Braven boer.
Gehuwd: G. J. Bout en J. P. de Gast.
OUDENHOORN.
Van 1—29 Juni.
Geboren: Hendrikus Laurentius Pieter,
z. van J Mol en A. P. van der Sloot; Geer-
truida, d. van L. Poldervaart en J. Stolk.
GehuwdA. van der Giessen en A. M.
Poldervaart; B. de Vries en E Dekker.
je lessen
de Gemeente-
ïleiding voor het
irlchtlng M. O.
tDUÏJN,
ente-Secretaris.
irichting M O.
TS PLAAT.
EERT IN 1
ANDEN
Verkrijgbaar bij alle Boekhandelaren.
AAfsfi* *i°mPeD» metalen, zolderopruimlngeiH.
i/irlUl/ Wij betalen de HOOGSTE prijzen.
HENDRIK WIJGERS,
aat 38a - Tel. 31748 - ROTTERDAM.
Men
lette
vooral op
den- naam
Saöapirin
daar deze
tabletten wettig
beschermd zijn
tegen namaak
en vervalsching.
Prijs 10 en 75 ct.
Proef b.uisjes
25 ct.
Dlf Apoth. eo Drogisten.
Prijs per kwartaal f 1,
Losse nummers 0,075
ADVERTENTIËN
van 16 regels 1,20
Elke regel meer 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
10E JAARGANG. - N°. 69
Week-revue.
Binnenland.
Onder zeer groote belangstelling heeft in
de historische Ridderzaal te Den Haag, de
plechtige opening plaats gevonden van het
12e congres der Unie van den Volkenbond,
waarvan vele vooraanstaande en invloedrtjke
personen lid zijn, tracht het werk van den
Volkenbond te steunen door propaganda in
de verschillende landen Op de congressen
worden de meest brandende vraagstukken
besproken en de hierover aangenomen resolu
ties worden ter kennis gebracht van den voor
zitter van den Volkenbond. Deze resoluties
hebben natuurlijk niet de minste bindende
kracht, doch zijn de duidelijkste aanwijzin
gen voor Geneve, wat er leeft en gewenscht
wordt onder de volkeren. Nadat Mr. Limburg
namens de Nederlandsche Vereeniging voor
Volkenbond en Vrede en minister Slotemaker
de Bruine by ontstentenis van minister de
Geer, namens onze regeering het congres
hebben toegesproken, heeft de voorzitter dei-
Unie, prof. Dembenski in een kernachtige
rede, het groote belang dezer internatio
nale congressen geschetst. In vlot Fransch
betoogde de voorzitter, dat wij ons op een
keerpunt der geschiedenis bevinden, waarbij
het materieele en cultureele bestaan der ge-
heele menschheid op het spel staat De bloe
dige beroeringen, die zich voor onze oogen
hebben afgespeeld, z^jn een tragische waar
schuwing, welke over de geheele wereld
moet klinken. Na afloop der opening is het
vredespaleis bezichtigd en is er te Scheve-
ningen een receptie gehouden, waar het
Haagsche Gemeentebestuur het congres
officieel ontving. Voor het heil der mensch
heid is het te hopen, dat deze internationale
Unie, welke door Mr. Limburg nog een
klein boompje werd genoemd, mag groeien
tot een machtigen stam en dat dit streven
ons in de toekomst zal weten te behoeden
voor nieuwe oorlogsgruwelen.
Onder ademlooze stilte ving op den tienden
dag van het „Veendammer"-strafproces het
O.M. waargenomen door Mr. Reilingh zyn
requisitoir aan. De wreker der beëedigde
gemeenschap maakte de balans op. Scherp
en logisch ontrafelde hij dit groote financieel
schandaal. Striemend vielen de sobere woor
den in de zaal, striemend zoowel voor de
beklaagden welke hier terecht stonden, als
voor diegenen, welke door de mazen van
het net wisten te ontkomen. Als het O.M.
voor Woltman een 6 jaar eischt ontstaat er
eenige beweging in de zaal. Deze zware
eisch was blijkbaar voor velen een verras
sing. Tegen Woltman jun. en Möhring is 1
jaar en drie maanden geeischt, terwjjl Mr.
Kortenoever is vrijgesproken. De verdedigers
hebben al hun welsprekendheid aangewend,
om de goede trouw aan te toonen. Een moei
lijke taak. Ook het beroep op de gezinnen
der verdachten, trof maar zwak. Hier staan
leiders terecht, welke door hun ontwikkeling
de draagkracht van hun handelingen moeten
overzien en aanvaarden. Jammer dat hier
niet meer verdachten in de beklaagdenbank
stonden, dat Lieberman met een groot deel
van den buit is ontkomén. Een deel hiervan
hebben curatoren nog kunnen achterhalen,
terwijl eenige advocaten zich een meester
hebben getoond in wat betreft, het binnen-
sleepen van eenige tonnen. Door den zwendel
met de Veendammer is nameloos leed aan
gebracht aan honderden geslachtofferde pand
briefhouders, wie tranen oprechter zijn, dan
de tranen in de beklaagdenbank. De hulde
aan de rechtbank gebracht voor de wijze en
ingrijpen en behandeling was dan ook vol
komen verdiend Van al de taliijke zwen-
delarijen van deo laatsten tijd, hebben we
geen meegemaakt, die weerzinwekkender
was dan deze.
De Olympische spelen in Amsterdam,
waarvoor nu niet meer zoo'n belangstelling
bestaat, althans voorloopig niet, nu het voet-
baltournooi is afgeloopen, hebben blijkens
de gegevens financieel een schitterend resul
taat gehad. Het hockytournooi heeft ruim
50 mille opgebracht en het voetbal-tournooi
bijna 550 mille. Voor het tweede deel der
spelen zijn aan abonnementsgelden reeds 227
mille ontvangen, hetgeen de totaal-recette
over de acht ton brengt. Als we juist zijn
ingelicht was een totaal van 7 ton reeds
voldoende geweest, om alle uitgaven te dek
ken, zoodat verwacht ban worden, dat er
een aardige duit zal overschieten. De zwart
kijkers krijgen dus ook hierin gelukkig on-
(Adv.)
De geschiedenis herhaalt zich. Onder voor
zitterschap van den Cochoslovaakschen mi
nister van buitenlandsche zaken, Benesj, is
de veiligheidscommissie te Genève bijeen-
:omen. Deze commissie, welke heeft te
adviseeren, hoe de zoozeer gewenschte veilig
heid is te bereiken, heeft verschillende ver
dienstelijke voorstellen der Duitschers in
behandeling gehad, welke in een vijftal punten
beoogden een gewapend conflict tusschen
twee of meerdere staten vrijwel onmogelijk
te maken, of tot het uiterste te beperken.
De voorstellers van heden hebben vroeger
voor den oorlog meer dan eens verschillende
vredespogingen tegengewerkt, doch deze rol
is nu door de Italianen en Engeland over
genomen. De afgevaardigden van Italië en
Engeland hebben deze Duitsche voorstellen
vrijwel onschadelqk gemaakt, door zooveel
voorbehouden te maken, dat er van de voor
stellen zoo goed als niets overblijft. En zoo
bleven we doordraaien in het beruchte krin
getje, totdat de bom barst en heel de wereld
de funeste gevolgen van deze politiek zal
ondervinden. Straks hebben we een papieren
veiligheid, waar niemand meer uitkanwqs
worden en waar niemand zich trouwens ook
maar aan wenscht te storen, indien het niet
in eigen braam te pas komt. De heeren
weten dit zelf heel goed, spelen liever struis
vogel politiek, steken liever den kop in het
zand, omdat hun zelfs de zedelijke moed
ontbreekt, de consequenties van hun han
delingen onder de oogen te zien. We worden
letterlijk begraven onder commissies en raden
en hoe meer raden, hoe grooter de radeloos
heid. Eerstdaags brijgen we nieuwe onderhan
delingen over Kellogg's nieuwe nota. Deze
nieuwe nota negeert verschillende Fransche
en Engelsche bezwaren, doch ondanks dit,
komen er uit Parijs en Londen berichten,
dat men daar over deze nieuwe nota zeer
voldaan is. Het klinkt wel wat vreemd. Over
eeDigen tijd zullen we weten, of deze be
richten oprecht gemeend waren.
Na eindelooze besprekingen is men er in
Duitschland in geslaagd een ministerie in
elkaar te timmeren, doch de oplossing is in
meer dan een opzicht te betreuren Dit zoo
genaamde kabinet van persooniykheden is
alles behalve een afspiegeling der verkiezin
gen. De ministers hebben geen fractioneele
verbintenis, zoodat bij ieder belangrijk en
principieel wetsontwerp danig zal worden
geschutterd. Met spanning werd daarom
ook uitgezien naar de regeeringsverklaring.
Deze regeeringsverklaring voldoet aan twee
eischen en wel, ze is meer dan lang, het
voorlezen duurde maar eventjes een uur en
ze is zoodanig opgesteld en vaag, dat vrijwel
ieder kabinet hiermede in zee zou kunnen
gaan. Belangryk werk is van dit kabinet
dan ook niet te verwachten. Het is maar
een tijdelijke noodmaatregel en in den a s.
herfst zullen nieuwe besprekingen plaats
hebben, om tot de groote coalitie te geraken.
Een der bitterste pillen voor de sociaal
democraten is wel geweest, dat ze door de
weigering van het Centrum gedwongen
waren, ook het departement van Arbeid te
bezetten. De minister van Arbeid is bij ar
beidsconflicten in laatste instantie scheids
rechter en dit is de reden waarom ze al
zeer weinig gebrand zijn, om dit departement
te bezetten. Wordt de levensdraad van het
huidige kabinet reeds eerder doorgesneden,
dan zullen reeds eerder besprekingen moeten
plaats hebben.
FEUILLETON.
INGEZONDEN MEDEDEEUNG.
TELEFOON NS 10632
voor blijvende haargolving systeem „EUGEN"
benevens watergolving, ondulatie „MARCEL",
manicuren, pedicuren, massages, enz.
In de Fransche Kamer is de motie Waller
in behandeling geweest, waarin vrijlating
werd gevraagd, der Elzassische afgeva
digden. Deze motie welke reeds eerder op
verzoek der regeering is uitgesteld is op
niets uitgeloopen. De regeering diende een
motie van vertrouwen in en vroeg opnieuw
verdaging. Met 420 tegen 150 stemmen werd
deze motie aangenomen. Er wordt dus niet
vooruitgeloopen op de beslissing van het hof
van cassatie te Parijs.
De vrouwenmoordenaar Landru heeft te,
Marseille een waardig navolger gevonden.
Een zekere Jeröme Prat alias Rey, een man
van middelbare leeftijd, maakte er zyn be
roep van door middel van huwelijksbureaux
en advertenties in kennis te komen met
trouwlustige dames en naze van hun spaar-
duiten te hebben beroofd, liet hij zijn slacht
offers op geheimzinnige wijze verdwijnen en
knoopte hij nieuwe relaties aan. Een deel
zijner slachtoffers heeft hij in den kelder
zijner woning begraven, terwijl er tevens
wordt vermoed, dat hij eenige ljjken door
de varkens heeft laten opvreten. Begrijpe
lijker wijze hebben de onthullingen over
dit lugubere bedrijf groote ontsteltenis te
weeg gebracht. De moordenaar heeft getracht
naar Algiers de wijk te nemen, doch voor
dat hij hier voet aan land kon zetten, was
hij reeds gearresteerd. Onder zijn talrijke
slachtoffers moet zich ook een Nederlandsche
gouvernante bevinden.
De staking in de haven van Antwerpen,
welke plotseling als een wilde staking is
begonnen, duurt nog steeds voort. De uit
gestrekte havencomplexen in Antwerpen
missen hun gewone bedrijvigheid en er wordt
slechts op enkele schepen gewerkt. Voor
zoover mogelijk, zijn alle booten welke voor
Antwerpen waren bestemd, naar andere
havens gedirigeerd.
Het uitbreken dezer staking, welke aan
communisten wordt geweten bracht de lei
ders der Belgische transportarbeiders in een
moeilijk parket. De heeren zaten in den
aanvang dan ook met de handen in het haar
en na eenige aarzeling hebben ze eindelijk
de leiding der staking overgenomen. By een
normaal verloop stellen de stakers reeds van
te voren eischen, doch hier deed zich het
geval voor, dat de heeren eerst na eenige
dagen in staat waren met hun eischen voor
den dag te komen. De reeders beschuldigen
de arbeiders van contractbreuk en hebben
tot een krachtig verzet besloten. Party en
j staan dan ook scherp tegenover elkaar, doch
I waar hier zeer groote belangen op het spel
staan, worden er alle pogingen aangewend,
om tot oplossing te geraken. Geruchten, dat
deze staking zich ook naar Rotterdam zou
uitbreiden zijn van allen grond ontbloot. Wel
zal volgens een verklaring van Edo Fimmen
vanwege de I. T. F. flnancieele steun aan de
stakers worden verleend.
E. WERNER
VERTALING VAN HERMINA.
Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.)
78)
„Dat weet ik wel, maar juist hem kan ik niets
verzoeken. De hertog zou mij dezelfde vraag doen
als alle anderen, hém mag ik het antwoord niet
schuldig blijven, en de waarheid kan ik hem niet
zeggen."
„Mij ook niet?" vroeg de jonge vorst, terwijl hij
op hem toetrad en hem de hand op den schouder
legde. „Waarom dringt ge er zoo op aan om bij ons
dienst te nemen? Wat zoekt of wenscht ge eigen
lijk in het Duitsche leger?"
Hartmut streek zich met de hand over het voor
hoofd, alsof hij hier iets wilde uitwisschen.
„De verlossing of den dood!" antwoordde hij op
doffen toon.
„Ge komt terug, juist zooals gij gegaan zijt
als een raadsel!" zeide Egon hoofdschuddend.
„Toen hebt ge mij elke nadere verklaring gewei
gerd: maar mag ik ook nu je geheim niet weten?"
„Maak, dat ik bij het leger word ingelijfd en
ik zal je alles vertellen!" riep Rojanow met koort
sige opgewondenheid. „Om het even onder welke
voorwaarden, als ik maar geplaatst word! Maar
spreek niet met den hertog, niet met een van de
generaals, maar wend je tot een van de mindere
kommandanten. Je naam, je bloedverwantschap
met het regeerend vorstelijk huls maken je voor
spraak machtig. Men zal vorst Adelsberg niet met
een weigering afschepen, als hijzelf een vrijwilliger
aangeeft."
„Maar men zal mij dezelfde vraag, doen als u.
Ge zijt Rumcniër
„Neen, neen!" barstte Hartmut driftig uit. „Als
ik 't je dan bekennen moet ik ben een Duit-
scher!"
Deze verklaring maakte niet zulk een geweldi
gen indruk als Hartmut misschien gevreesd had,
De vorst zag hem wel een oogenblik onthutst aan,
maar antwoordde toen:
„Dat heb ik soms vermoed. Wie een „Arivana'1
in het Duitsch kan schrijven, kan die taal maar
niet hebben aangeleerd en moet met haar zijn saam
gegroeid. Maar hoe heet ge dan Rojanow
„Dit is de naam van mijne moeder, die van een
Rumeensche Bojarenfamilie afstamde. Ikzelf heet
Hartmut van Faikenried."
Zijn eigen naam klonk hem wonderlijk vreemd
in de ooren; hij had dien sedert verscheidene jaren
niet- uitgesproken; maar ook Egon zag daarbij
verbaasd op.
„Van Faikenried? Heette zóo niet de Pruisische
overste, die indertijd met een geheime zending
uit Berlijn kwam? Staat gij in eenige betrekking
tot hem?"
„Hij is mijn vader."
De jonge vorst wierp een medelijdenden blik
op zijn vriend, daar hij zag, hoe hard dezen die
bekentenis viel. Hij begreep wel, dat zich een fami
liedrama hierachter verborg, en te kiesch om verder
daarin door te dringen, vroeg hij alleen:
„En wilt ge er niet voor uitkomen, dat gij een
zoon van je vader, dat ge een Faikenried zijt?
Daarmee zou elk Duitsch regiment voor je open
staan."
„Neen, daarmee was juist alle kans verloren
Voor tien jaar ben ik de Militaire Academie ont
vlucht."
„Hartmut!" klonk 't ontzet uit Egon's mond.
„Welnu, vindt gij dat ook zoo'n doodzonde,
evenals mijn vader? Maar gij zijt in vrijheid opge
groeid en hebt geen begrip van den ijzeren dwang,
die in zulke inrichtingen heerscht, van de tirannie,
waarmee men onder het juk van een blinde ge
hoorzaamheid wordt gehouden. Ik kon dat niet
verdragen, ik reikhalsde naar vrijheid en licht.
Ik smeekte, ik bad mijn vader vergeefs, hij hield
mij in boeien gekluisterd totdat ik ze verbrak
en met mijne moeder ontvluchtte."
Hij zeide dit alles op wanhopigen toon, met on
stuimig verzet; maar zijne oogen bleven daarbij
angstig op het gelaat van zijn toehoorder rusten.
De vader, met diens strenge begrippen van eer en
plicht, veroordeelde hem; maar de vriend, die
hem vergoodde, die met zijn vurige geestdrift voor
hem en zijn genie alles bewonderde wat hij deed,
deze zou toch zeker de noodzakelijkheid van dien
stap begrijpen. Die vriend zweeg echter, en in dat
zwijgen lag zijne veroordeeling.
„Dus gij ook, Egon?" De stem van den vrager,
die een paar minuten vergeefs op antwoord had
gewacht, klonk hard en bitter. „Ook gij, Egon, die
mij zoo dikwijls hebt gezegd, dat niets de vlucht
van een dichter mag belemmeren, dat hij de ban
den moet verbreken, die hem laag bij den grond
houden? Dat heb ik gedaan en dat zoudt gij ook
gedaan hebben,"
De reddingspogingen om de mannen van
Nobile te hulp te komen, hebben waarschijn
lijk weer nieuwe slachtoffers gevergd. Be
halve Amundsen, die als verloren wordt ber
schouwd, maakt men zich nu ernstig ongerust
over het uitblijven van den Russischen vlieger
Baboesjkin, welke na een onderzoekingstocht
naar de slachtoffers niet naar zijn vliegbasis
is teruggekeerd. Sinds eenigen tijd geeft de
Noorsche pers steeds scherpere critiek op
den tocht van Nobile, terwyi ook de Fran
sche pers al heel weinig te spreken is over
de organisatie der reddingspogingen der
Italianen. Verschillende bekende Poolonder-
zoekers wyten het tragisch verloop van den
tocht van Nobile geheel aan de onvoldoende
voorbereiding van Nobile. Deze critiek heeft
bij de Italianen een py'niy'ke indruk gemaakt.
Volgens deskundigen bestaat er geen hoop
meer, dat de met het luchtschip verder afge
dreven bemanning en de door Nobile uitge
zonden patroulle nog in leven zyn. Deze
worden als verloren beschouwd.
Geheel onverwachts kwam de tyding, dat
Pilsoedski, den president der Poolsche repu
bliek het ontslag van zijn kabinet heeft
aangeboden. Dit ontslag is aanvaard en het
nieuw gevormde kabinet bestaat voor het
grootste gedeelte uit ministers van het oude
kabinet. Pilsoedski zelf blijft minister van
oorlog, doch zal voorloopig eenigen tijd rust
nemen. De oorzaak van deze plotselinge ver
andering wordt geweten aan de herhaalde
botsingen van Pilsoedski met den Landdag,
waarbij Pilsoedski steeds de nederlaag heeft
geleden. Te oordeelen naar zijn eigen uit
latingen, schynt hy veel te voelen voor de
rol van dictator, zooiets als Mussolini.
In Mexico is Obregon Calles als president
opgevolgd, hetgeen dus beteekent, dat de
politiek van Calles op denzelfden voet zal
worden voortgezet. Om de verkiezing van
Obregon mogelijk te maken, is hij reeds
eerder president geweest, heeft Galles een
wetwljziging laten aannemen, waarbij werd
bepaald, dat ook oud-pre9identen weder her
kiesbaar waren. Hiervan heeft Obregon
dankbaar geprofiteerd, nadat hij eerst zijn
tegenstanders op Mexicaansche wijze, dat
wil zeggen, erg hardhandig, van het tooneel
heeft laten verdwijnen Ook Obregon iè een
voorstander van doorslaande argumenten en
waar hij als anti-clericaal bekend staat, ziet
De jonge vorst hief vastberaden het hoofd op,
„Neen, Hartmut, daarin vergist gij je. Misschien
zou ik van een strenge school zijn weggeloopen
uit den dienst gedeserteerd nooit I"
Daar was 't weer, dat harde woord „deserteeren."
't Dreef hem ook thans het bloed naar het aange
zicht.
Waarom zijt ge niet officier geworden!" ging
Egon voort. „Men wordt dat toch zoo gauw hier
bij ons. Na een paar jaren hadt ge dan immers je
ontslag kunnen nemen op een ouderdom, als het
leven pas begint Dan waart ge vrij geweest
met eerel"
Hartmut zweeg. Dit was hem ook eens door zijn
vader gezegd; maar hij had niet willen wachten
en gehoorzamen. De slagboom hinderde hem en
hij verbrak dien eenvoudig, zonder zich er over te
bekommeren, dat hij daarmee ook plicht en eer
overtrad.
„Ge weet niet, hoe alles mij toen tegelijk over
rompelde," antwoordde hij bedrukt. „Mijne moe
der ik zal haar niet aanklagen, maar zij is mijn
ongeluk geweest. Mijn vader had zich al in mijne
jeugd van haar gescheiden, ik meende dat zij dood
was, en daar dook zij op eens in mijn leven op en
trok mij onweerstaanbaar aan met haar warme,
moederlijke liefde, met hare beloften van vrijheid
en geluk. Zij alleen heeft schuld aan die rampzalig
verbroken belofte
„Welke belofte?" viel Egon haastig in. „Hadt
ge den eed dan al afgelegd."
„Neen, maar ik had mijn vader op mijn woord
beloofd, dat ik terug zou komen, als hij mij een
laatste onderhoud met mijne moeder toestond
„En in plaats daarvan zijt ge met haar ont
vlucht
,.Ja."
Dit antwoord klonk nauwelijks hoorbaar. Een
lange pauze volgde. De jonge vorst sprak geen
woord, maar op zijn open, anders zoo vroolijk ge
laat stond een diepe, bittere smart te lezen, mis
schien de bitterste, die hij ooit had ondervonden;
want in dit oogenblik verloor hij den zoo harts
tochtelijk beminden vriend.
Eindelijk nam Hartmut opnieuw het woord,
zonder op te zien.
„Ge begrijpt nu, waarom ik mij ten koste van
eiken prijs wil laten inlijven. Nu de oorlog uit
breekt, kan de man goedmaken, wat de knaap
heeft misdreven. Daarom verliet ik Sicilië al bij
de eerste dreigende geruchten en kwam pijlsnel
naar Duitschland. Ik hoopte terstond te worden
opgenomen en had niet het minste vermoeden
van al de hindernissen en bezwaren, waarmee ik te
kampen zou hebben. Maar gij kunt die uit den weg
ruimen, als gij mijn voorspraak wilt zijn."
„Neen, dat kan ik niet!" zeide Egon koel. „Na
wat ge mij zoo even verteld hebt, is dat onmogelijk.
Hartmut verbleekte en kwam met een driftig
gebaar vóór hem staan.
„Kunt ge niet? Dat wil zeggen ge wilt niet!"
De vorst zweeg.
„Egon!" klonk 't nu op gejaagden harts
tochtelijken toon „ge weet, dat ik je nooit met
een verzoek lastig ben gevallen, dit is de eerste
en laatste keer; maar ik bid je ik bezweer je,
weiger mij dezen vriendschapsdienst niet. Ge ver
lost mij daarmee van het noodlot, dat mij sedert
dien tijd vervolgt, 't is de verzoening met mijn
vader, de verzoening met mijzelf ge moet mij
helpen l"
i (Wordt vervolgd).