4%%
99%%
PANDBRIEVEN
10PING
HOORNVEE
HEKEN
Pootuien
Aderverkalking
INSULAIRE HYPOTHEEKBANK
TE ZIERÏKZEE
Opent). Vrijw. Verkooping
nieuw Timmerhout
en Sloophout,
Vraagt ons Adrertentie-tariel
WOENSDAG
22 FEBRUAR11928
Officieele Mededeelingen.
Pluimveeteelt.
DWAALLICHTEN.
VERSLAGEN
v. ds. v. d. Zee
Langstraat, vm. en nm. dhr. Vetter.
Den Bommel, vm. ds. v. d. Zee en nam.leeskerk.
Stad aan 't Haringvliet, vm.ds. Polhujjs en nam.
leeskerk.
GEREFORMEERDE KERK.
Middelharnis, vm. en 'sav. ds. Steenblok uit
Lopik.
Stellendam, vm. en 'sav. dhr. v. Ginhoven uit
Barendrecht.
Ouddorp, vm. en nam. ds. Diemer.
Ooltgensplaat, vm. en 'sav. ds. De Lange.
Den Bommel, vm. en nm. ds. Schaafsma.
Stad a.'t Haringvliet, vm. en'sav.ds.DeGraafF.
OUD-GEREFORMEERDE GEMEENTE.
Stad aan't Haringvliet, vm.,nm.en 'sav.leeskerk.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN.
Dirksland, vm. en 'sav. ds. De Blois.
Herkingen, vm., nm en 'sav. leeskerk.
DOOPSGEZINDE KERK.
Ouddorp, vm. en 'sav. ds. Schopenhouer.
Oorzaak en gevolg.
Meier„Als ik me niet lekker gevoel, drink
ik vlug eenige stevige borrels en dan gevoel
ik me direct opgeknapt.
Jansen„Dus je roode neus is eigenlijk het
gevolg van een maagkwaal."
Hy wist wat er in zat.
Ht)„Ik zou graag een kleinigheid willen
eten."
Kelner„Wenscht U een worstje met
brood
Hij: „Om 'sHemels naam niet. (Vertrou
welijk). Ik ben zelf slager, snap je."
AN
'T HARINGVLIET.
29 FEBRUARI 1928,
ee uur.
|vanden heer A. FRIS
VAN BUUREN.
ode- en witte kool,
savoye, spitskool,
ten.legaardappe-
:egen billijke prijzen.
11 ge prijsopgaaf.
•ORT, tuinman,
VIJNDRECHT
Neiging tot aanvallen van duizelig
heid. Vraagt uitv. gratis brochure 2,
Dr. GEBHARD Co., Den Haag
van
als: planken, palen, bad-
dings, balken, schotten,
deaaren, enz.;
te ACHTHUIZEN aan het tramsta
tion op Dinsdag 21 Februari 1928,
des namiddags 2 uur.
te MIDDELHARNIS aan de Kaai
op Woensdag 22 Februari 1928, des
namiddags 2 uur.
te SOMMELSDIJK aan de Kaai op
Donderdag 23 Februari 1928 des na
middags 2 uur.
te OUDDORP aan het tramstation op
Vrijdag 24 Februari 1928, des na
middags 2 uur.
te NIEUWE TONGE aan het tram
station op Zaterdag 25 Februari
1928 des namiddags 2 ure.
Deurwaarder GROENENDIJK.
Prijs per kwartaalf I,
Losse nummers „0,076
Advertentiën v. 1—6 regels 1,20
Elke regel meer. 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,— per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent,
Oit blad verschijnt lederen g
Woensdag- en Zaterdagmorgen. -
Hst wordt uitgegeven deer de
KV. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. Ho. 15
Voorstraat Middelharnis.
10E JAARGANG. - N°. 32
Opsluiting Kooieenden.
De Commissaris der Koningin in de Pro
vincie Zuid-Holland brengt ter kennis van
belanghebbenden, dat Gedeputeerde Staten,
ter voldoening aan het bepaalde bij Art. 34
der Jachtwet 1923, bij hun besluit van 7
Februari 1928 No. 42 hebben bepaald, dat
in deze provincie de kooieenden door den
kooiman moeten worden opgesloten of ge
hokt gedurende het tijdvak
2 JULI tot en met 15 SEPTEMBER 1928.
Deze kennisgeving zal, in plano gedrukt,
worden afgekondigd en aangeplakt waar
zulks te doen gebruikelijk is, alsmede in
de Nederlandsche Staatscourant worden ge
plaatst.
's-Gravenhage, 17 Februari 1928.
De Commissaris der Koningin voornoemd,
L. VON FISENNE, Lo.-Comm.
Vragendeze rubriek betreffendekunnen
door onze abonné's worden gezonden aan
Dr. B. J. C. te Hennepe, Diergaarde
singel 96c Botterdam. Postzegel van
7| cent voor antwoord insluiten.
Broodeioren en broeden onder de hen.
I.
Hoewel er gelukkig een einde is gekomen
aan de ouderwetsche opvattingen over broe
den, worden er nog steeds zeer vele fouten
begaan en gaan er jaarlijks noodeloos dui
zenden eieren verloren, door ze als broed-
eieren te bezigen, zonder dat men zich van
te voren heeft overtuigd, of ze hiervoor wel
geschikt zijn. De verschillende afwijkingen,
welke een ei als broedei ongeschikt maken,
zullen wij aan het einde van dit artikel behan
delen. Al die duizenden goedkoope broed-
eieren, welke niet afkomstig zijn, van een
eerste klas gecontroleerde foktoom kunnen
geen aanspraak maken op den naam „broedei
Ondanks hun schynbaar goedkoopen prijs, zyn
dit de duurste broedeieren.
Betaal gerust een paar stuivers per ei
meer, want dit wordt ruimschoots vergoed
door de toekomstige hoogere productie. Boven
dien smaakt men dan ook de voldoening,
dat men werkelijk prima materiaal heeft,
dat den toets der critiek kan dooistaan.Nu
zou ik niet graag willen beweren, dat uit
een broedei van een eerste klas foktoom
altijd een prima hen of haan voortkomt.
Daarvoor is noodig, dat ook de verdere ver
zorging van kuiken tot hen deskundig ge
schiedt en dit laat nog wel eens een en ander
te wenschen over. Om evenwel goede afstam
melingen te verkrijgen, hebben we te zorgen
voor uitstekend fokmateriaal, daar anders
onze pogingen reeds van te voren tot een
negatief resultaat zijn gedoemd. Leg daarom
die goedkoope aanbiedingen, welke straks
weer van alle kanten loskomen, gerust ter
zijde. Er komt heel wat voor kijken om
goede foktomen samen te stellen. Voordat
de eerste broedeieren kunnen worden af
geleverd, zijn er heel wat zorgen en moeiten
aan besteed en kosten gemaakt. Al deze
moeiteü, zorgen en kosten moeten dor den
prijs worden vergoed. Een fokker is nu een
maal geen filantroop.
Merkwaardig bij vele goedkoope aanbie
dingen is wel, dat de leverancier van deze
broedeieren in enkele gevallen zooveel broed
eieren van zijn zoogenaamde foktoom aflevert,
dat deze kippen minstens 5 6 eieren per dag
moeten leggen, om den verkochten voorraad
te procudeeren. Dit is op zijn minst geDomen
al zeer verdacht. Ik heb aan de kletstafel bij
een borrel wel eens buitengewone legpres-
taties moeten aanhooren, doch 5 5,6 per dag
zyn me tot op heden nog bespaard. Wel is
er van een doodgewone, geminachte kip
welke per toeval ons eens met een ei verraste
een halve eiermachine gemaakt, doch is het
nog niet gelukt om van een kip een schildpad
te maken, welke er eenige honderden in een
paar dagen legt.
O )k het geschikte aanbod van een vriende-
ïy'ken buurman, welke voor eenigejaren eens
een toompje raskippen beeft gekocht, zouden
we liever niet willen accepteeren. Willen
we er weinig voor uitgeven, dan verdient
het natuurlijk de voorkeur, boven het nemen
van een aantal eieren uit een willekeurig
eiermandje. Neem in elk geval van twee
kwaden de beste. Zet dan evenwel gelijktijdig
alle verwachtingen op zij, om voor teleur
stellingen te worden behoed. IrUiet gunstigste
geval zal er een stelletje donzige kuikentjes
worden geboren, welke beter geschikt zijn
om de kinderen te vermaken, als om er
nog goede kippen van te maken.
Bij het broeden onder de hen berekent
men maximum een 15 eieren per kip. Dé
moeilijkheid is echter om op het juiste mo
ment aan een broedsche kip te komen. Het
stomme leest wordt maar niet op commando
broedscb. Bij de lichte rasseD is de broedsch-
heid bijna geheel weggefokt, zoodat wy in
de meeste gevallen gedwongen zyn, onze
toevlucht te nemen tot de zwaardere rassen.
In den regel zullen wij de broedneigingen
moeten aanwakkeren, om in den aanvang
van het broedseizoen over voldoende broed
sche kippen te kunnen beschikkep. Daartoe
worden eenige kippen van het tweede legjaar
afgezonderd in een warm hok en gevoederd
met uitsluitend graan, waarin veel mais en
wat hennep. Tegen den tijd, dat wy broedsche
kippen noodig hebben, plaatsen we in het
hok eenige nesten met kunsteieren en ver-
toonen ze voldoende broedneigingen, dan
kunnen 's avonds de eieren onder de kip
worden gebracht. Alvorens dit plaats heeft,
wordt de broedster eerst duchtig onder han
den genomen tegen ongedierte. Wij hebbeü
dit in een onzer voorgaande artikelen reeds
uitvoerig behandeld.
De eieren worden eerst geschouwd. Hoe
verscher de eieren zijn, hoe beter. Broedeieren
kunnen wel eenige tijd op een koele, donkere,
niet te vochtige plaats liggend als in het nest
worden bewaard, doch het verdient aan
beveling geen oudere eieren te gebruiken
dan drie weken oud. Dageiyks moeten ze
worden gekeerd om de kiem los te houden
en het doorzakken van de dooier te voor
komen. De eieren worden aan een der zijden
gemerkt met een streepje en aan de andere
zijde met een kruisje. Door geregeld dagelijks
deze teekens voorzichtig naar boven te draaien
is men verzekerd, dat deze keering heeft
plaats gehad.
Bij het schouwen van d9 eieren, dat het
beste door een schouwlamp kan geschieden,
worden onregelmatig gevormde eieren ter
zijde gelegd. Ook de kleine en de groote
worden naar de keuken verwezen.
FEUILLETON.
E. WERNER
VERTALING VAN HERMINA.
Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.)
41)
Hier, in het hertogelijk paleis, door feestgedruisch
omgeven, waren er geen beletselen van dien aard
te overwinnen; maar ook hier stond die man weer
vóór haar en wendde de donkere, als vuur schit
terende oogen niet van haar aangezicht af.
„Blijft ge nog een poos op Rodeck, mijnheer
Rojanow?" vroeg Adelheid op dien onverschilligent
toon, waarop men in gezelschap algemeene vragen
en opmerkingen wisselt.
„Denkelijk nog een veertien dagen. Zoolang de
hertog op Furstenstein is, zai ook vorst Adelsberg
zijn jachtslot niet verlaten. Later heb ik plan hem
naar de stad te vergezellen."
„En zal men u daar als dichter leeren kennen?"
„Mij, mevrouw?"
„Dit heb ik ten minste van vorst Egon gehoord."
„Voorshands is 't alleen zijn idee," hernam
Hartmut achteloos. „Hij heeft 't zich nu eens in
het hoofd gezet mijne „Arivana" te zien opvoeren."
„Arivana? Een wonderlijke titel!"
,,'t Is een oostersche naam uit een Indische sage,
welker poëtische inkleeding mij zóó bekoorde,
dat ik de verzoeking niet kon weerstaan om daar-
Eieren welke een lichte dooier vertoonen
voor de schouwlamp, of barstjes, of waar van
de schaal zich gevlekt voordoet, welke de
luchtkamer niet aan het stompe eind hebben
of er een wandelende luchtkamer op nahou
den, die zich door het geheele ei verplaatst,
als we het ei omdraaien, gaan onherroepelijk
hun bestemming als voedings- én genotmid
del vervullen. Proefondervindelijk is bewezen,
dat hieruit geen kuikens zijn te broeden.
Dit artikel wordt over 14 dagen vervolgd
Vergadering van het Groene JKruis te
OUD DORP gehouden op Vrijdag 17
Februari in do Oude School.
De Voorzitter de heer J. Breen, sprak een
hartelijk woord van welkom tot de aanwezi
gen die talrijk waren opgekomenen bracht
in herinnering de drukke bezigheid van het
Bestuur, naar aanleiding van de voorberei
dende werkzaamheden, die in verband ston
den met de benoeming van een wijkzuster
alhier. Als vrucht van al die pogingen, kan
hij thans de mededeelingen doen, dat alles
vlot van stapel is geloopen, en dat thans
zooals de vergadering zag, de wijkzuster in
het midden was. De keuze die het Bestuur
gedaan heeft in Zuster v. d. Berg is reeds
gebleken een goede keuze te zijn geweest.
Verder sprak hij den wensch uit dat de werk
zaamheden nu voor dezen avond, vlot van
stapel zouden loopen en de besprekingen
zakelijk mogen zyn.
Hierbij gaf de Voorzitter het woord aan
den Secretaris Dr. Polderman die de notulen
der vorige vergadering, alsmede het jaarver
slag voorlas.
De Secretaris liet in dit jaarverslag uit
komen, het voorrecht dat hy thans geniet
boven zyn voorgangers, dat hij thans de
blijde mededeeling kon doen dat onze ver-
eeniging thans in het bezit isvaneenwyk-
verpleegster. Onze Afdeeling kan du al zeg
gen, gezien haar tijd dat zij in dienst is,
volkomen tevreden is over haar werk. Vanaf
11 Juli dat zij in betrekking gekomen is,
heeft zij al in 41 gezinnen bezoek gebracht.
De waarde van dat werk wordt nog beter
gevoeld door de verpleegden.
De werkzaamheden voor doze Afdeeling
zijn ook dit jaar niet onvruchtbaar geweest.
Het houden van lezingen en een Gursus voor
eerste hulp by ongelukken zijn reeds dit jaar
gehouden, terwyi nog een bakercursus in
voorbereiding is. De vorplegings artikelen
waarover het Groene Kruis beschikt zijn allen
in goede staat. Het leden aantal is geklom
men van 526 tot 689 leden. De hoop wordt
uitgesproken, dat spoedig eene vereeniging
zal worden opgericht voor ziekenverpleging.
Ofschoon er nog veel braak ligt, zullen wij
toch niet rusten voordat wij ons doel hebben
bereikt. Dat dan het jaar 1928 voor deze
Afdeeling een voorspoedig jaar moge blij
ken, en dat wij met nog meer genoegen in
een volgend jaarverslag daarvan melding
kunnen maken.
Na voorlezing van dit nog meer uitge
breide jaarverslag, dankt de Voorzitter na
mens de aanwezigen onzen Secretaris voor
zijn keurig verslag, en geeft de gelegenheid
om naar aanleiding daarvan het woord te
doen voeren, Niemand der aanwezigen maakt
hiervan gebruik. Als nu wordt er eencom-
INGEZONDEN MEDEDEELING.
van een drama te vervaardigen."
„En heet de heldin van dat drama Arivana?"
„Neen, dit is slechts de naam van een over
oude plek, die met die sage in verband staat. De
heldin heet Ada!"
Rojanow sprak dezen naam halfluid en als aar
zelend uit, maar een zegevierende flikkering ver
toonde zich in zijne oogen, want wederom zag hij
haar min of meer ontstellen, evenals straks toen
hij binnenkwam. Langzaam trad hij eenige schre
den nader, terwijl hij voortging:
„Ik hoorde dien naam voor de eerste maal op
Indischen bodem, en hij had voor mij een wonder
baar liefelijken klanken nu hoor ik hier, dat de
verkorting van een Duitschen naam juist zóó is."
„Van den naam Adelheid ja! Ik werd thuis
bij mijn vader altijd zoo genoemd, maar 't is toch
niets bijzonder merkwaardigs, dat men dezelfde
klanken in verschillende talen terugvindt."
Dit gezegde moest onverschillig klinken, maar
de jonge vrouw hield de oogen daarbij neerge
slagen en tuurde op de bloem, die in hare hand
heen en weder wiegelde.
„O neen!" stemde Hartmut toe. ,,'t Heeft mij
alleen maar getroffen, dat men dezelfde oude
overleveringen bij bijna alle volken aantreft. Zij
zijn op verschillende manieren ingekleed, maar wat
als kern daarin* leeft, de hartstochten, het geluk
en de droefheid der menschenkinderen, deze vindt
men overal terug."
Adelheid haalde even de schouders op.
„Daarover wil ik liever met een dichter niet
strijden; maar ik verbeeld mij toch, dat onze
Duitsche sagen een anderen stempel dragen dan
die droomerige Indische sprookjes."
„Dat kan wel wezen, maar als gij wat scherpe
missie benoemd bestaande uit de leden J.
Westhoeve, KI. Akershoek en Joh. Breen Gz.
teneinde als vaste commissie te fungeeren
voor het nazien der rekening, zoowel nu als
voor het volgende jaar, terwijl als plaatsver
vangende leden worden benoemd de leden
J. Mierop, P. Tanis en S. Bezuijen. De reke
ning van het Groene Kruis sloot met een
batig saldo van 1825,4-2, De rekening van
de afdeeling wijkverpleging sloot een batig
saldo van f 470,37.
De Afdeeling T. B. C. bestrijding sloot met
een nadeelig saldo van 9,10.
De begroot ingen voor het jaar 1928 werden
vastgesteld en goedgekeurd. Vau de gelegen
heid tot vragen stellen werd gebruik gemaakt,
door de leden T. de Ronde en J. Mierop.
De eerste wilde opheldering hebben over de
aangeschafte nieuwe ligtent en of deze nu
zoo veel meer waard is, als die tent welke
het Groene Ktuis zeer aanmerkelijk minder
kan koopen van hom, als deze nu nieuw
aangeschafte voor den prijs van 285,50.
J. Mierop vroeg opheldering over een post
van 150 op de begrooting ten dienste voor
plaatsvervanging voor verpleegster.
Beide vragers werden door den Voorzitter
beantwoord. De eerste, dat -de nieuwe tent
meer waarde had als de aangebodene, en de
tweede vrager, dat de Zuster zich voorbereidt
voor T. B. C. diploma en dat voot deze studie
onze wijkzuster nog wel eenigen tijd uit onze
gemeente zal moeten.
Alsnu komt aan de orde verkiezing van
2 bestuursleden wegens aftreding der heeren
J. Breen en C. Breen. Bij gehouden stem
ming verkreeg de heer J. Breen 152 en C.
Breen 138 stemmen. Uitgebracht waren 202
stemmen, zoodat de overige stemmen ver
deeld waren over ongeveer 20 verschillende
personen.
ziet, zult ge toch in beide verwante trekken op
merken. Ook de Arivana-sage vertoont die trek
ken, althans in den hoofdpersoon, den jongen
priester, die zich met lijf en ziel aan de godheid
heeft gewijd, aan het brandende heilige vuur,
en die nu door de aardsche liefde met al haar gloed
en hartstocht wordt aangegrepen, zóo dat
zijne priestergelofte daarin "ondergaat."
Kalm en eerbiedig stond hij tegenover haar,
maar zijne stem had een zonderling omsluierden
klank, alsof zich achter dit verhaal nog een andere
geheime bedoeling verborg. Nu sloeg de jonge
vrouw op eens de neergeslagen oogleden op en liet
den blik ernstig op het gelaat van den spreker
rusten.
„En En hoe liep 't af?"
„Het eind is de dood zooals in de meeste
sagen! 't Komt uit, dat hij zijne gelofte heeft ver
broken en de schuldigen worden aan de beleedigde
godheid geoff >rd de priester sterft in de vlam
men mét de vrouw die hij jiefheeft."
Een korte pauze volgde maar nu stond Adel
heid schielijk op. Blijkbaar wilde zij het gesprek
afbreken.
„Ge hebt gelijk, die sage heeft eenige overeen
komst met de onzen, al is 't maar wat de oude leer
van schuld en verzoening 'betreft."
„Noemt ge dat schuld, mevrouw?" barstte
Hartmut uit. „Nu ja, de menschen beschouwen
't als schuld en straffen 't ook met den dood, zon
der te vermoeden, hoe zalig zulk een straf kan zijn.
Zoo in vuur en vlammen op te gaan, als men het
hoogste aardsche geluk heeft genoten, en dat ge
luk nog stervende te bezitten dat is een heer
lijke, een goddelijke dood, meer waard dan een
geheel leven vol armzalige alledaagschheden. Daar
De Voorzitter brengt nu aan-de orde punt
7 der agenda„Bespreking voorstel tot mach
tiging v. h. Bestuur tot eventueelen aankoop
van een woning voor de wijkverpleegster.
De toelichting van het bestuur was, dat
een huurwoning altijd een groote onzeker
heid geeft, en dat het gewenscht was om
een eigen woning te hebben voor de ver
pleegster. De kosten behoeven- niet af te
schrikken omdat de huürpry's met de rente
elkander zouden kuonen dekken. Bovendien
zouden wij ingeval van opzegging van huur
der tegenwoordige woning, toch altijd om
moeten zien naar een woning dicht bij den
dokter öf althans binnen de kom der ge
meente. Wanneer wij nu als Bestuur gemach
tigd worden om bij een voorkomende gelegen
heid een woning te kunnen koopen, dan onder
vingen wij een groot bezwaar. Op het oogen-
blik heeft het Bestuur nog niets op 't oog,
doch zooiets kan onverwachts zich voordoen.
Dus om die reden wordt de machtiging ge
vraagd van de openbare vergadering.
De heer Pik vraagt aan het bestuur wat
voor prijs van woning men op het oog heeft.
Want aan dien prijs hangt het juist af. Wij
persoonlijk als leden moeten ons indenken,
dat wij het betalen moeten uit onze contri
butie. De secretaris pleit voor de noodzake
lijkheid voor een vast gebouw, ook voorde
toekomst. Hij ziet de kans hier schoon om
een tinnen afzienbaren tijd hier een consul
tatiebureau in 't leven te roepen voor T.b.c.-
lijders. De gezonde omgeving leent zich bier
te Ouddorp daarvoor bijzonder. Vooral wan
neer wij hier nog eens zoo ver komen, dat
wij ook electrische verlichting krijgen, tot
behulp der behandeling met de bestralings
methoden.
Het ligt in spr. plan om öeT. b. c.-bestry-
drng flink ter hand te nemen en daarom was
stijgt het eeuwig en onsterfelijk recht der liefde in
vurige vlammen hemelwaarts, ten spijt van alle
menschelijke leerstellingen en vindt gij zulk
een eind dan niet benijdenswaardig?"
De jonge vrouw was min of meer verbleekt; zij
antwoordde echter op vasten toon:
„Neen! Benijdenswaardig is alleefi de dood voor
een hoogen, heiligen plicht, het offer van een rein
leven. Men kan een schuld vergeven, maar niet
bewonderen."
Hartmut beet zich op de lippen en een dreigen
de blik trof de witte gestalte, die zoo ernstig.en
ongenaakbaar vóór hem stond. Daarop glimlachte
hij echter.
„Een harde uitspraak, die ook mijn werk treft,
daar ik al mijn best heb gedaan om dat liefhebben
en sterven te verklaren 1 Als de wereld evenzoo oor
deelt O, vergun mij, mevrouw!"
Hij trad schielijk op den divan toe, waarop zij
had gezeten en waar haar waaier met de camelia
was blijven liggen.
„Dank!" zeide Adelheid, de hand daarnaar uit
strekkende; maar hij gaf haar slechts den waaier
alleen.
„Pardon! Toen ik mijn „Arivana" dichtte
onder de veranda van een klein Indisch huis,
kwamen deze bloemen overal uit het donkere'loof
te voorschijn en nu groeten ze mij in het koude
noorden Mag ik die bloem niet behouden?"
Adelheid maakte een half onwillig gebaar.
„Neen! Waarom?"
„Waarom? Als een herinnering aan het harde
oordeel uit den mond eener vrouw, die den schoo-
nen naam van de heldin uit mijne sage draagt. Zie
mevrouw, daar staan ook witte camelia's in bloei,
fijne sneeuwwitte bloemengij hebt onbewust de
roode, de vuurkleurige, van haar stengel gebroken,
en de dichter zijn nu ééns bijgcloovig. Laat mij
die bloem behouden, als een teeken dat mijn werk
nog genade zal vinden in uwe oogen wanneer gij
't eens zult leeren kennen. Ge weet niet, hoe veel
mij daaraan is gelegen!"
„Mijnheer Rojanow, ik Blijkbaar wilde zij
tegen dit gezegde opkomen, maar hij viel haar in
de rede en ging op gesmóorden en toch harts
tochtelijken toon voort:
„Wat kan een enkele bloem schelen, die ge
achteloos plukt en achteloos laat verwelken? Maar
voor mij laat mij dit teeken behouden, mevrouw,
ik smeek 't u!"
Hij stond nu vlak bij haar. De bekoring, die hij
als knaap reeds onbewust uitoefende, als hij de
menschen met zijn vleien ontwapende, had de
man als een macht leeren kennen, die nooit faalde
en die hij in zijn voordeel wist aan te wenden. Zijne
stem had weer dien zachten gedempten toon, die
als muziek het oor streelde, en zijne oogen, die
donkere raadselachtige oogen, waren met een half
sombere, half smeekende uitdrukking op de jonge
vrouw gevestigd. Hare bleekheid was nog toe
genomen, maar zij antwoordde niet.
„Mag ik?" herhaalde hij nóg zachter, nóg vlei
ender, terwijl hij de „vuurkleurige" bloem aan
de lippen drukte"; maar juist dit gebaar verbrak
de betoovering. Eensklaps richtte Adelheid zich
op.
„Ik moet u verzoeken, mijnheer Rojanow, mij
die bloem lerug te geven. Ze is voor mijn echtge
noot bestemd."
„O zoo neem me niet kwalijk, mevrouw van
Walmoden!"
(Wordt vervolgd).
