De roman van
MANIÉ
ZATERDAG 14 OCTOBER 1933
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
r IN HET KRAAIENNEST
KERKELIJK LEVEN
IF DAVERENDE DINGEN 1
BOEK EN BLAD
nil ALLERLEI j
I GEKKE GESPREKKEN j
groote waarde
van publiciteit
FEUIL
O iider wij stoe z u iai ging.
In menig Wad leest men tegenwoordig
dei noodkreten van heit onderwijzend plerso-
neiel. da,t. "binnenkort opnieuw, 'wat zijn
salaris betreft, ee»n veer moet laten. En
wanneer men dan de vergelijkende .staatjes
zielti over des laatste tien of twaalf' jaar,
dan moeit men volmondig .erkenpe®, da,t de
teleurstelling heel goed tie begrijpen is.
.We1 weiten 'wel dait 's land's financiën mo
menteel in nood verkeere® .en dat menig
harde miaaitregel geitrofiien meet worden,
maar wij kunnen het idee niet van ons af
zetten, dat de leerkrachten wat al'te veiel
geplukhaard worden. Bezuiniging ,oipi On-
derwijis ie natuurlijk even hard geboden
als op andere dingen. Met erg' veel reden
kan eichter de vraag gesteld! worden af
men hij de versobering nie,t meer had
moeiten lette® opi andere cfbljeiciten dan de
salarissen.
Wanneer we. om ons heen zien zullen
wij tallen opmerken, dat. er hij! 'da scholen
bouw geen zuinigheid betracht [wordt. Diait
is behalve in de algemeene zheik'elijkle> zucht
naar luxe, ook 'te zoeken in de- belachelijk
overdreven cischen, die in giezondheidlsi-
sichoomheidsi- en bouwverordening gesteld
wordein. Bij het openhaar ztooW'el als heit
bijzonder onderwijs zijn zoo, vooral in de
grootere plaalts'en, paleizen verrezien, wel
ke enorme sommen aa.n rente-last en on
derhond verslinden. Verkwisting in heit
aanschaffen van leermiddelen is al eve®
vaak' te consitateeren. Dan beeft mlem da
school nog bievolkt met allerlei beambten,
„pielenzusters"osicho:olartisen, enz. enlz1. On
getwijfeld zijn het allemaal brave en nnt-
tigei menschen, doch het Onderwijs ma
ken ze peperduur. In Amsterdam bijv.
heeft men,b ©halve een x-ïst andere: geimie(xn;-
tielijke inspieicitenrsi, ook nog (n spBcialen
inspecteur voor dei lichamelijke iqp|v,oie-
ding. Salaris f7000. Dia mijnheer heeft
weer 'n hoofdklerk a 1' 3000. .De hoofd
klerk wislt zich een typiste te verschaften
met. 2340 salaris', die opi.haar beiurt weer
een tijdelijk schrijfster a f1490 li.iinexeiei'-
de„ Itex-wijl er ter compiteteering! j.o|g 'a
tijdelijk schrijver ook is. 'n Trapiahlon-
nement kost f' 135 per jia,ar. Die genxeenfe
in ha,ar royaliteit, presenteert den inspec
teur I 500 voor het gebruik va® een a®tta!
Dei gemeente ia niettemin ergi secuur ein
zeker om1 ;te oomtnoleeiien hoei 't pact het
karakter der dienstreizen staat, .is ar nog
weer 'n opizieh+er, die. .als vergoeding yoor
ixc-t gebruik van een motorfiets i'550 per
jaar toucheert.
Vvannaar aan deize en duizend andere
mistoestanden een eind werd gemaakt, kooi
er best zooveel uitgewonnen Wiordieax, dat
men va-n de salarissen iniet zpo'n groot
piereentage behoefde af tg nijpen,
ÜITKEJiK.
Zooveel v,an iziij.n. assen hield, moet hiij
geantwoord 'hebben:
„Ik houd niet van dat jagen en jach
ten. Die os schjjïxt voor miijj'een syimjlooiol
van behaaglijkheid en gemoedelijkheid. II,ij
is 'buitengewoon istei'k en .taoh loopt hij
niet met zijn krachten te koop, 'nxkar gaajt
rustig en bedachtzaam zijn gang. Hiijl is
pok niet trpitsch, werpt niet deu kopi in
de hoogte afs een overmoedig piaa.rd, miaar
doet eenvoudig zijln plicht. Diuaram hoaid
ik van lassenA
Hij! had gaarne dat de menschen met
hem lachten en hem voor een 'gek hieldp®,
„Want degenen" .z®o zeide hij', „die de
menschen vioor dwazen houden (zuj® lang
niet de donasten en aLechtsiten.'1''
.Versehillendei keeren moet hij', als er
menschen voorbij kwapmu Va® w^e biij
wist dia.t zie met hem' sploitjten, tot de ossen
gejSegid hebben
„Gaat toch .alsjeblieft naar rechts hee-
r.e'n ossen!" Of: „Blijft u toch alsjeblieft
in het midden van den weg, mij® betsite
hoorndie ren!'"
Die heele omtrek lachte natuurlijk over
Zulke gezegden. Men tikte met den vin
ger tegen het voorhoofd en maiakte een
veelzeggend gebaar. Wie had dit. ten
slotte niet gedaan?
Tiet zijn knecht z'eide hiij| dan 's avonds
echter: „Peter, ik heb' weer een -'goed wMs
Verrldht tfs
„Zoo, wien hebt gij! dan iets gegetveu
tm'ij'n|h)eier ?.i'
„Ik' heb de mens'chen laten lachen. Dla,t
is toöh oiok wa.t waard, zou ik' meenen."
Maar George Neist kon ook' heel ernstig
worden. Die vrouw v.an den knec'ht had
een gesprek' met een van zijn voornamo
bloiadvei'Wianten beluisterd.
D|a familieleden, allen rijkelui, schaam
den zich n.l. over dozen gekken Vrijgezel.
Vooral een zwager van ,hem die in de1-
aelfde plaats als hij woonde en .eigenaar
van een leerfabriek *vas, nam veell aafii-
istoiot pian heit boerenleven da,t Ge,oi-g|ei
leidde. De fabriekseigenaar loei'dja n.l. op
Zeer gnooten voet. Hij' gaf groots fees
tien, had twee auto's, rijpaarden, mlaakt's
diuta reizen naar badplaatsen kortom
h'ij! lleefde boven zlijn stand. Op zekeren
dag .geraakte hij' in financieel© möeillij|k'-
heden en bleef hem nie(hs andera ovfer
dan d© hulp van den verachten zwager
in te roepen.
„Hoeveel wilt gij! hebben, besta zwoe
ger?" vroee»' George Neist, nadat da
heer fabrikant, hem Zijii toestand' duide
lijk gemaakt had.
Dp fabrikant was verrast, want hij'
had hieel wat bezjjva.ren van den. gierigen
'Zwager verwachtmaar hij' hoomlde
al was hlet dan pok' wat aarzelend -
(fe som'.
Zonder een wimper te vertrekken
iqpiende de vrijjgezlel een Inde van een
oude. schrijftafel, nam er ©en chequebook
uit on schreef' een cheque van helt ge
naamde beding.
„Hartelijk dank! Hartelijk dank,!"
Georges Heist weerde af.
„Ik hieibi u slechts dit ©en© te zeggen
bieist© zWog.er. Gij' hebt izoo vaak" den
spot miet mijn leven gedreven, giijf helbt
u (altijd ov|er me geschaamd, maar ik
bid iu voort,aan te bedenken, dot ik H
misschien niet li.ad kunnen helpen afa ik
opi denzielfden voiet geieejfd had als gij'--'
Klort voior dien oorloig' stierf den üom'-
jpptó-millionair.
Niet veel menschen volgden z'ijn blaar,
want hij was 'wiel e©n „origineel1 tyjplel'
en een „uniclum1' 'zlooials innen diat zegt
maar wegens zij® gierigheid was| hij
niet hemind. Eerst jaren later begon men
heel anders over hem te denken. Nai zijln
dood wachtte® n.l. veel tarmen uit da
omgeving opi de ondersteuning: die ïedei'o
maand door pastoors van t,ali'ijk|e> paimi-
dhiës verdeeld werd en raak'tei het Ihngl-
Zamierhand bekend da.t de weldoener nie'-
mand anders was geweest dan- de loim'-
pien-milliomair. Elke maand had hij!" een
uanzLenlijke soim aan zijju biechtvader ge
geven ortt onder de .armen uit wijlden om'-
tr.ek' .uit te deel en echtet' onder één
voorwaarde: nooit den naam' van den
weldoener 'bekend te makdn, anders zbu1-
den de ax-men geen cent 'meer k'rijlgjen.
Zijn testament was even vneemld) als
bijl zelf'. Zijln knecht Peter erfde het huis,
de.n akker, ''benevens: da ossieln. MeieiT dan
honderd armen werden veu'lm'eld daialreln-
boven nog versclhilUende hospitalen, scho
len en kloosters. Ook 'de smid (die geregeld
zijn ossen besloeg, -jw zeer tevreden,
M,a.ar het testament bevatte aan het
eliot nog.een c£ja|Uisule: Die legaten m'oichtein
eleehts iuitb:eta,a2ld .worden, als de erf
genamen ibeloioflden te ziwijgen. „iWnnt aan
dank en aan de meening der menslclhcjn is
luiij labisolunt niets gplegen het is vol
doende' wapneer E|én weet, boa ik' Jeiefdo
e.n w.a,t ik deed. En alleeai dezle| Eéne zhjt
pver mij', den loimlpen-milliioinajr, zijln von
nis vellen. Ik lipopi (fut Hij! mijt genadig
tmiag zijn in het oordeel, want ik hebl ge
tracht z'óó te leven, dat de ©en© ha.ndi
niet wist, wat de andere deed.-fj"
DE H. WIIFRIDUS.
12 0'Oitober.
De H. Wilf'ridug, bisschop van 'York
in Engeland, was een, der .eerste verkon
digers van het H. Evangelie in ons land.
Ofschoon van koninklij'kei 'bloede toemdle
hij reeds in zijn pirilst© jeugd nieiginig' tot
lief. kloosterleven. Hij begaf zich naar een
eenzaam eiland aan de Sehotsohe kusten,
om daar he,t geestelijke leven te beoiefonien.
In dieni tijd waren er tuslscben Groöt-
Britannië exi Iei'land hoogtoopeinde gteschil-
len omtrent de viering v:an hot Paasth-
feesit. Sommigen wilden heit vieren op
den eersten Zondag na. de 21ate Maart,
terwijl anderen het volgens de traditie
wilden herdenken op den eersten Zondag
na de nieuwe .maan der Depltte-eivelniilnig.
Wdlfridus achitibei het- noodzakelijk dat
nierin verandering: wend gebracht. Hier
voor begaf hij zich naar Rome, en bestu
deerde dajr de kerkelijke oeriejmöniëëinl,
in bet bijzonder dei ber.ekeniing va,n het
Paaschfë-est. Op» zijn lerugTeiiis van Korno
ontving da II ei Lig e van den bisschop v.aiu
I.yon de kruinschering ein .wei'd hij1 door
deu bisBichopi van Winchester priester ge
wijd. Zi_n zacht karakter "deed hem de
genegenheid van koning Alfridus winnen,
en deze wilde hem tot do bisisdhoplplslijki'a
waardigheid verheffen, waartoa hij hem
na,ar Frankrijk zond onx gewijld te
den. In Engelamd zelf was hiervoor geen
gelegenheid. Xortihumble'rkndBezat steohhtls
één bissehopplelijke zetel, en da,ar er vo,or
da wijding van een n.ieuwiein bispehopi dria
anderen noocbig zijn, moest, de wijding in
Frau'k'rijk plaats hebben. In den tijd da,t
Wiillridus zich ta Piarijsi bevond, over
leed de bisschop van York. Nadat, jWil-
l'ridus de H. Bisschopiswijding had ontvan".
gen, werd hij mieitj algemeienia stemmen
tot bisschop: v.an York gekozen, ofschoon
bjj sledhte' 30 j,aar oud was. He,t .diunrd©
niet lang of' er ontstond twist tuis's'cbe®
Wiliiidus en den koning van Northumb'er-
liind, tengevolge waarvan Wilfridus v'an
zijn zeitel werd: verdreven.
Daar men in eigen land van geen recht
wilde1 hooren. besloot de heilige na,ar Riomiu
te vertreikkcn, om daar den Paus tever
zoeken, om door dia macht, v.an zijn'gezlag,
zijn herstelling opi den z<etel van ,Yoi-k
ifet liewierken. Hij vertrok pier gchi|pi naar
het vaste land, doch door ©en atlerke®
Weatenwind wierd het siöhipt uit de koers
gedreven, en werd hij met, zijn vaartuig
cp de kusten van Friesland gewlotplan.
Oiacliuon heit. zijn plan w.as om zoo istploio-
dig nvjgelijk te Roniia te zijn, kan hij' to.ob
<19 gelegenheid welke de Voorzieniglhleid
hora bood, om o.ok hier hak geloof te ver-
zomligem .en onze.voorouders te beikeiereim,
nitii. ongebruikt laten. Gedurende aes
maanden werkte hij hier mat dan gTootsten
ijver aan de verkondiging vian hak gelopf.
Z.i|u werk 'wiurd mat groof. sutcoocs be-
kroand. Een gr-ooite meniigtë ontving uit
zijn handen het II. Doopsel. Ongetwijfeld
zon de 11. Wilfridus zich nog langer in
Friesland hebben opgehouden, indien hef
voer zijn eier niet, noiodziaikelijk geweest
was, oox zich telgen de laster van zij®
vijandin te vrijwaren. Hij' vertrok door
Frankrijk naar Ramei. N.adak Wilfridus
alias met dein H. Yader geregeld had,
vertrok hij weer naar Engeland, maar
vergat, och ter ons V aderla nd niat Door
zijn verhalen over den treurige® toostand,
waarin onze, vooroudere v-cinkaerden, wist
liij dan gods dienst ij'ver van andere® gaand©
ta maken, zoadat ?ij zich gingen toe
leggen op de, pirediking :over het ware
geloot .onder die Friezen. Wij- 'liablbe®
aan Wilfridus d'ei overkomst, van den H.
Willibrord maar ons land ta danken. Na
nogmaals uit, zijn Bisdom verjaagd te zijn,
doch door een kerkvergadering volkomen
in zijn ©er hersteld, overleed de H. Wdlfri
dus dan 12den Oiötob'er 709.
Identiteit.
De geschiedenis die wij hieronder ver
halen, spieelde zich telgen 'heit «inde van
den wereldoorlog iaf, tpen in gehaal R[us-
land trapisgewijz'e een blavolkinglslstatisitiek
aangelegd en bijgehoudén zio,u worden. Mie®
vorderde daarmee slecht© zeer langzaam,
want de grondlsjlage® Waiaroyer men da
bleischikkin'g had, waren rijk aan leemten
em o,ok anders'zina hoogsit geibreikkiig. Dien
tengevolge duurde heit heel lang vlqor do
stiatiS'tickambtenaren heit Oexxal-dorpje Da
kar onder handen konden! neme®. Da
hoofdoommisearis zag da lijisffin in en deed,
naar aanleiding daarvan, a,a® hét. dorps
hoofd de volglende; sahrifltelijlkc vaaiaj" rich
ten:
en verzoekt u hiermede dep© «om-
missie omgaand mede te deelen, of' da in
lijst B2 veirmeldei Xwnn P. Poplofï' en de
in lijst B4 op|g|eniomen I. P. P|oplofï' iiden-
■tiiek' (dezelfde pjiersonen) zijn
Heit dorplsh'opf'd laisi den dieinstlblriief' her
haaldelijk en zorgvuldig jloor. Dam had
nij vier piijplen rook'ens noodig ;om oiver da
aangelegenheid na tp denike®, wiaama hij
zich, meit 'n lioofd, zwaar van ziorgen,
naar den politjedicinder bleigaf. Hij beval
dazen zich zwaar lp wapenen en heim ttuaar
dei hut van den dagloomer Iwan P. Pioppff
t,el volgen.
Iwan P. Popiofï' begon bij heit, ongielwiooia
bezoekmaar meer noig bij helt. zien van de
gewapende macht, te sidderen. „Rem je
identiek of nieft schreeuwde meneer het
dorpshoofd den argëloiozien man toe. Dia
arm© stakker verklaarde vol angslt, maar
beslist„Nee, waarachtig niet-, dat bien ik
niiat! Waaropl maneer heit doajplshioofd,
door zooveiel versltpikitheid vlerbittterd, den
politjeidiender een wenk' gaf ein Iwlan P.
Popofl', ondeir biewaiking, in hef, arrestan-
tenhok liet werpien.
ïoen begaven hoofd en dipmdar zioh
naar I. P. Poplof, den schoienlaptper van hat
dorpi, die al van het treurige Wadeaivaren
va® zijn neef en naamgenoot, had gehoord.
Hij gelooft zich van ©en gelijk' llqt te kun
nen redden, als hij baij tegendeel v,a®
Iwau's verklaring beweert,. Dus zegt hij
bescheiden„Ja, genadige haar, ife moet
het, bekennen ,tot mijn splijt ben ik iden
tiek!"
„In het hok met 'm", spil reeuw de- bet
dorpshoofd, „wianfc zijn schuld is glashel
der en onomistpioitelijk Wewez'en."
Een p'ia.ar dagen later ontvangt dte sitatis-
t|iek'-coimmiss:aris .een brief van bat dorps
hoofd van Dakar.
„Hooggeboren Heier
Uwe g,ez'egieind© regielen bievinidlen zich
in handen van uw door en doior pnwiaardi-
gein dienaar. Overeenkomstig uw y.einisich
heb ik mij tenslkond naar de woning van
Iwan P. Poplof f' -en I. P. Pioppf! beige, ven
en mij, voor de gloeide .orde, doior dien po-
litieidiender Senge Gi-agioa-ieff' daarbeien doien
vergezellen. Tlerwdjl de eier:S|tg|enoiamide bru
taal looig, blakende de tweede alias zonder
de. minste t erughouding. Ik liet bedde boos
doeners in dei gevangenis opisluitjep. Ik
waoht. thans uwe verdere Weivelen en geef
u inmiddels de heilige, verzekiering, daifc ik
van den hee'len ti-eurigen b!eias|t|en|bioiei niet
heit, minste of geringste geweten aoidb ver
nomen lieb:
M„ ie ders chapls zorg.
October-aflevering.
Dr. O. Di-iessen vervolgt in zijn op
stellen over Sociale Kindei'bygiëne VH
z'ijn bespreking over bet baden van de
zuigeling ,en béhandeit het nut van het
baden en verschillende vormen van bad
jes. Hij 'wlijlst er vooral op» dat een der
voordeelen van het baden is dat .het
kindje reeds vroeg zijp spieren leert (ge
bruiken en dat men niet zonder dbkter'sl
advies er toe moet overgaan om een kindl
door koude baden te harden.
Mr. L. He J], Smits behandelt in zij'n
beschouwingen over het Neo-Malthusia
nisme het verband tussehen godsdienst en
kïndex-beperking en wijst er opi dat tet
het geheele ciom'pfex der gegfevens duide
lijk de remmende kracht van het katholi
cisme naar varen treedt vergeleken m[et
den veel igex'ingeren weerstand van bjet
steeds meer verwlatergnd en naai' volsla
gen ongeloof neigend protestantisme.
Hij wij(st er tevens ook' opi dat het, ver-
keierfd is de loogan te sluiten voor 'de, kwiaal
der 'opBeltelijk'e geboortabeipBi'king, dia nok
de goede: katholieke streken van jaar tot
jaar cx-nstiger bedreigd en die ixx den
'laatste® tijd onder lxeit ,pxoml der sexu-
eele onthouding ook' in onze geloofstrouwe
gezinnen is binnen,geslop:em.
Jlmana's zleigen iwiordt door .Dt. Bea-n.
ZiUur© voortgezet wederom met tal van
ethnologist:be gegevens.
Maria toont in haar „Als het riet nog
jong isV duidelijk aan dat de method©
van straffen bij! jonge kindex-en, waarbij]
het verstand nog niet werkt, geheel an-
dex-s moet Zij'n dan bliji ouidera kinderen
.en dat spieoiaal bijl deze er oip gelet taoet
worden opi wclkle wij(zie zlij| reagee,ren op;
da uiterlijke straf-handelingen. Speciaal
vestigt ztij' de aandacht op: het slaan, wia|t
ovifr het algemeen meor nadeieten dan
v'ooiideelen heeft.
Antoion C'oolexx schetst in „Sitijbtj©"
boa de spr.aakonl'wikikeling vaxx z'ijU klleiu-
ter tot allerlei komische scènes aanlei
ding geeft.
Onder de Boekbespreking va.lt. Vooral
t'B nocm.en de uitvoex-ige bepordeieling tva®
hot bloek van Fanixxa W. Halte „Die
Vimxw in Sovjet-Rnsland'" door D|r. Lub-
Ibieirs.
Muzicih-aiwoidalu'ii.
P a g a n i n i. Éénmaal in zijn leven
heeft de. gierige Paganini gratis een con
cert. gegeven en dan nog wel tegen wil
en dank. Op» een reis door Engeland brak
juist, voor een fraaie, villa een a,si vlan zijn
rijtuig. De bewoner der villa,, een baronet,
nam den kunstenaar met veel eerbetoon in
zijn huis op, en wou do gelegenheid' aan
grijpen, om met, den beroemden gast te
pironhen tegenover zijn vrienden. Hij' gaf
een groot diner, .waarbij toevallig ook
een viool aanwezig Wias. Een bevallige
jongedame gaf die den meester in de hand
met zoo'n warmen blik, dat Paganini
niet kon weigeren esn begon te spelen.
Den volgenden morgen echter kwam
da secretarial van den kunstenaar bij den
baronet, dankte dien namens Paganini
voor de genoten gastvrijheid .en reikte
meteen een rekening voor vijftig guinjes
ovex Voor het gegeven concert. De baro
net betaalde Zwijgend.
Kort daarna kwam Paganini's reiswa
gen voor. Toen de piaarden aan wilden
zetten, hielden twee pootige bedienden zie
tegen. Paganini stak het hoofd uit het
raampje en vroeg wat er was. Toen kreeg
hij een rekening va.n den baroxxeif, voor
logies en maaltijden, ten bedrage van
vijftig .guinjes.
Paganini haalde met een zuur gezicht
zijn be'urs te voorschijn en betaalde de
vijftig' .guinjes.
Puccini. Een piepjonge componist
kwam bij den uitgever Rieoordi te Milaan.
„Hier is mijn nieuwste compositie, een
lied. Ik hoopl, dat u 't uit wilt geven."
Riceordi nam het manuscript, keek het,
even door en gaf 't terug. „Spijt me wel,"
zei hij, „maar dat kan ik niet uitgeven."
„Waarom dan niet?." stotterde het jong-
m-enseh verlegen.
„Hoor eens, vriend, dat lied zal geen
een da,me willen zingen, want 't begint
met, de woorden: Toen ik nog jongi W&s."
Blozend nam de jonge componist, zijn
manuscript weer aan en nam afscheid
tpt later. Het was Puccini.
Mozart reeds ten dooide opigeteekend,
bijna, geheel uitgeput, werkte nog met
vurxgen ijver aan zijn Requiem.
„Je spianfc je veel te veel in" zei zijn
vrouw bezorgd.
Mozartj sohuddei het hoofd. „Ik doe 't
toch zeker vo,or meizelf", z'ei hij zacht.
D© thee.
Het vaderland van de -theelpfant is. Chi
na, of Ja.pian, misschien wel beide. Da thee
is bij d© inboorlingen sindisi omhaugielxjik®'
tijden in gebruik'. In China is een bepaal
de streek, wa,ar die, plant getaald wordt
en deze stx-eek' wordt door de OhinaaZen
jreifc tiheeland genoeimd. In het blegin der
17© eeuw, toen de, Opist-Ind'iislolia Gonr-
piagme lxaar handel over geheel hat, Ooisten
vit'lireidde, werd de theaplant voor 'het
eerst in Europa, ingevoerd. De Cioimipiagnie
ging, teen o|ojk handel in 'tlióe drijve®. De
theehandel niét China leverde echter nijeit
genoeg winatien op en diaa-noui besloot men
om o,ok opi Java theeplantages aam tie leg
gen. Aanvankelijk mislukken deze proeven
echter; ©ers't in 1826 werden ©enig© goicdia
resultaten verkregen. De relgeieiring had
uit China, en Japan theezade® laten koxneu
m deze ,t© Buitenzorg geplant. De .planten
ontwikkelden zioh goed', m,a,ar daar men
niet wist, lxoe d'e, planten verzorgd! moes
ten worden, k'wiam men niet veel vorder.
Men zond t,oen©en ziaogeiuaomdem thee-
proever naar China, die aldaar mét, le
vensgevaar he|t kWeekan v'an de theeplaxit
bestudeerde. Hij Slaagde erin zioh hét ge:-
lii-i ux v.an de the:e-eul!t'ii|uir ieigan te maken
en nam ©enige Chinee zen, die hiervan go,ed
op da hoogte wiaren ,med;e naar Java. V,an
diau tijd af worden er ook opi Java grooltq
hoeveelheden 't|h©e glekwejékt-. Uit China
werd de theieplant overgob'radlit naar Indië,
Brazilië, hel, eiland Mauritfuis, Noord-Ame-
rika en naar de hop,gei dial en van den
Himalaya. Ons land was ©en diar eerste
staten van Ejurolpa, wiaar dit Cliineeachig
voior tbr,enigsel hef aerst© bakernd weird'. In
1660 wais da thae: in Engeland oiok reeds
,afge,mi®en bakicmd, zooal's blijkt uit ©en
piarkiments-adtie' v.an 'dat jaar, waarbij een
belasting van ongevieer nageinitig oent, werd
geheven van elke ka® ffiiee .WeUse in die
koffiehuizen werd Vëi-kioich|h|t. De thee
kostte toentertijd in Engeland' dertig t'ot
zes en dertig gulden per pond, ©n .©etn
geschenk van fcwieia plonid ie® dkie oms
tbe;e aan den koning Werd als zeer kost
baar beschouwd. Toon idle 'tihieie in Neder
land. Engeland ein Frankrijk sfeledsl .meer
gebruikt werd, wildle mien die theeplapt;
ook' na,ar Enrcipla
ken. Dit ging echter niat zoo,
11© Chineieaen, zagen dergelijlkle poigamiojen
me|t, leede ooglen aan, want alsj die thaehbora
in Eiuropa, geluklte, dia® Eu® handel
natuurlijk ©en groot verlies iijidetn. Oiok
was het zeer moieilij'k' om- op die lange
aelsreis de planten levend te honden, daar
zij groot© temperaltuurverwisisieilingien incieis-
ten ondeagaa®. Tqein bet bfcelkl dat hlat on
mogelijk w,a,s «en tjieielplant levend lOVer t,e
brengen, probeerde men heit. ine|t jde zaden,
uoch o,o.k dleize ppginigein misfuiklten. Twin
tig' jiaar lagg bléproefda Linné ©e® levende
fheeplant in Europa, tiei 'krijgen; herlhhaald©
malen lieit hij pflantiein ©n zaden uit China
meebrengen, maar steeds ware® zij dood
als z<j in Europa aankwam©®. Toen ver
zocht hij prof. Gmelin, dait hiji hem door
eten mosaovitischei karavaan th,aeiza,a,d z|on
laten meielbkengan, -doclx dit werd door dó
waakzaamheid van de Chineezlein verijdeld.
Soms. als men er zich over verheugde ein
delijk eens een levende fhqeïwisitér in Eu
ropa. l;e bezitten, zag men, als de plant be
gon te Moeien, dat men bedrogen was en
dat het slechte e©n soort kamillen waren,
welke men van de Ohine,ezten had ontvan
gen. De Zweeds'eh© sch,e|ap|gkapit|ein Carl
Gust® v EiCikberg bracht op verzoek ylan
Linné theezaden mee, welke liij kort na
zijn vertrek in ee,n pot meti aarde daad,
zoo,dat. z'ij voor del aankomst te Gpitken-
heig ontkiemden. Op 3 Oöteber 1554
kwam zoodoende hef eersite levend© tihlcie-
p'lantje in den plantentuin van Upsjajla..
Toen h'eweerden de Framsoheiu, dat zij
reeds vroeger dte ©erslje thclelplant. aan den
koning hadden aangeboden. D©ze plant
zou d'C.or ©en Fransehe geeisitelijfce. uit Chi
na, zijn mcicigebraoht. Lmné wis(t eiern ge
droogd blad van d,eizen heas|ter 'té verkrij
gen. Hierdoor b'lei«k h'eit, dat dit, de echt©
thee niet was en kwam aan die Zweden de
eer toe va® da eerste bloeiende thgipiaixt
in Europa te bezitten. Het oudste gteachrift
in Europa, waarin over de the© wordt, ge-
spirokem, is „Hiistorioa, Indica" hetwelk
tei Leiden in 1583 versoheen.
!J];i® Prins te Gient.
A(an 'het feestmaal na de „plaehtigë
oipjenb|are vergadering" der Koninklijk,©
Vlaam'siche Academie te Gent, heblben ook
da reisgenopten yan dr. P- .Cl Rontena
a,ang|ezJeten, Frans Mijbssen en Ra® Prins
'_(C. L. Sélhgw)- 1
Daatstgiénoéixide heeft daar 'bijl, wijlzle
van heildronk bet volgende pittige ge
legenheidsgedicht voorgedragen
iVanwaar het gfijizle water Ibheekt
(:n brandt tegen de duinen,
vanwaar nu dia eerste nevel druilt
door onze najaai'stuinen,
koracn, verkonxinei'd en venkleuimd
on ongetroost, w|ij! aj'men
Vjan hoog 'benoorden den Moerdijk',
om ons aan u t© waxlm'en.
(Wjijl kwanucn naar dit ander land
miet axniere, eigen Zed©,
andere in Zijn verschijlning en
in zlijb 'bijjzlonderheden,
maar zoo de hemel, die van kiin
tot kim damlpig zidh welfde,
aldaai', alhier, ons eender bleef,
Zoo Meief 'je taal thaolt'de.
.Wlij' konten na,ar dit land .als naar
oen .Vaderhuis, waarbinnen
inien eens ons Dietsche dicht«rs©ha'ljl
zlijn opgang Zag be|ginnen,
waar onzje Nedei'landsche taal'
de iSichoonheid leerde spélle®i
naar 't land, dat mlijl, injeer dan wat ook,
het land blijft van Geiztellei.
.Vergunt mij', in txw midden voor
teen ©ogenblik ,te teven
miet w;at hlijl uit dij|n ovarvload
ons allien heeft gegeven,
•een ooigenblik tegast te zlijn
binuen de stille hoven,
waar Wij: veiblëef', 'de moeiten van
'zijb mioeilijpt lllot te boven.
Z'ijn onbestreden grootheid k'mx
mijn kx-anken lof ontberen,
maar zonder u t.e ztegg;en, ka®
ik na.ar mlij'n huis nipt keeren,
lxoeaeer in onze jonkheid ons
Zij'n praohtig .woord bezielde,
wa,t ons Zijh (edele eenvoud was,
hqeveel wlijl van hem1 hielden.
En hoi© dat wonder Zich voltrok,
blij' hèm als nooit te voren
wiellic'ht, dat naar hiij! Zachter ztong,
het verder viel te, hooren,
ten dat, naai' hlij, zich toaer verstak'
ie® uiting Zoaht bijl mond©
van zijne afzonderlijke spTaak,
te beter wlijl verstonden.
■Wij dlankien, dat Wijl pus Zijln hart,
Zijn hiemtel open stekte,
diat ons Zijln stem' verschenen is,
tot vèr ovieT die Schelde,
wlij' banken, dat we, in jerbied één,
wat lilij' pns wilde ischenk'en,
aan U, aan ons gezamentldjk,
tezlamen hier gedenken.
Wa,t 'n doit va,n 'n b'a.by is balt Hoe
oud is ze,?
Twee maande®.
Zieker uw jongste, nietwiaari
Wij zijn thuis m'eit z'n aichten ©n we
hebben allemaal denzelfde® neus!
Och kom, werkelijk.? Wij zijn thuis
met, z'nt ienep, maar ied'er heeft den zijne.
rt
Verslaggever: „E® waarin Wesitiaat, in
hoofdzaak, het, onderzoiekingswerk' van den
professor.?"
Huishoudster„Den halve® da,g zoefjjt
hij naar zijn biril."
Honderd gulden per maand wilt, ,ui
mij als stenotypiste hij- de- oxifiwaipteninigiS'
■oonferentfi© betalen.? Da|t is; niet veal,
meneer
Nee, juffrouw, veel is' heit. niet, mo,ax
u moeit) niet vergeiten, daf het e» leivens-
positiel is!
v
„Ik weet eien gelegenheid vo;or jo, .om
in een barbierszaak in te trouwlein! Ala
je nn maiar vakman was...."
„Dat hen ik! Ik scheer mieiZelf."
Tante: „Daar hebl ik me wait aange
haald, om mijn neefje, die, pp de drie
jarige is, een vloo, yo,or zijn microscoop! te
geven nu komt de heele H.B,.S. Wier
om vlooien!"
Hij„Als die film: je zoo oplwinbt, Clate,
laten we dan maar liever wieg|ga,a®!"
ZijMaar H;enri, wees nou geen eptel-
bederver!"
„Gisteren had ik 'n verschrikklejlijktt
pieich. Bij vergislsing. ma,m ik «e® paikje
z'eitlpvlok'ken in p|la,ats van havervlokken!
en maakte daarvan havermout!"
„En wait zied je man ervan.?"
„Hij. was nielt meer tot Ttedaren te toen-
gen hij schuimbekte, letiterlijlk1!"
„Er staat hier in de, krant: De qpideinae-
ming is niet, meer liquide. Woitribleiteei-
keint dait.?"
„Liquide is vloeibaar."
„O, zoo, dus nui zititen die miemsichen;
op een droogje!" i 1
Jantje is ©ie® wijsneus; hiji doielt zijln
ouders de onimogleilij'kblte vragen.
„Mammie1," vraagt hij: vi-iendiellijk, „wa|t
hebben de, moitjten tech gegeten vóór Adam
en Eva hleeren droegen.?"
„Heiel veel vrouwelijke vtoiornapilen zijn
va® mannelijke afgeleid," ziegfc de onder-
wijz'eres, „bijvoorbeeld Rleiniera, van Red"
nier, Josefinie va,n Josief', Ernie|S|tjn© van
Ernesit. Wie kan mij" eien and'er voorbael'd
noeimen
„Barbara van Barbaar!"
„Dia mop," zegt, juffronw Aurelia, zu;ur,
„dia mop die u daarnet verteld hebif, is
ministens tweiehonderdl jaar piud!" »-
„Waf n lipl;ois|sja,al geheugen heblt ,u,
juffrouw!"
Bureaux van Redac'
Telefoon Interlocaa
Bijkantoor MIDDE
I
Bewust van haar
tegenover God en
wenscht d'e leiding
partij een wooi'd te s|
derlanders, in het bij
tholieke Nederlanders,
wiefe, hoe zij haai' pi
steatkundig teven in
welke beginselen zij
•vasthouden.
D|a Katholiek© Par|
wat zijl tot dusverre
man gewild heeft dat
„Eien vfijte vereenij
Nederlanders, die ,uit
politieke persoonCljkhd
Met hem erkent de
dat die. IKatlxolieken
maar ©ven diep' is zij
waarschuwing, diat
waakzaamheid een gd
het krachtigst bestaa
handhaafd. Djt bbstj
handhaven, niet door
tij te ziijtn, wal zij' n
tot grondsfag tei hou
program1, 'dat eigen
eigen Meur toont, ein
Wat dien jxrincipii
dit program 'bbtreft
Wéging'welke de
Voor lons banictelen pp I
en dopxraa® overtuigiij
moet geve®, is het
miet het oog op h©t
dl©'Katholieke Partij'
dia groote beginselen I
oplenbaring over oorsj
van het 'gezlag, piver
van den Staat, z(ooal
in d« enoyoliefcen der
in „Imnxortalei Dei
en in „Ubi lai^canio
XI, en voor de,zten til
der wat de taak' y
trejkking tot die taiapt
(geift, in de enojl
Annlo..'
D|a Katholieke P;|
tla altijd door haa
d|a,t diet wettige Oven
klieed is en gehoorza
eischen vpn allen, px|
God! is.
In dei lijn van eel
kent de Katholieke 1
reine rechten vaxx 1:
en de eigen taak v
dat zij' beschouwt a
aal© blezlit en welks
zien 'geëerbiedigd,
gewild en ook' m'ett
Voor de Ratliolii
reiniteit eichter geen
seft, d|af de minist
lijkheid een we&daa;
die Igeen werktuig in
is, miaar intiegendei
gte weten.
Omidiat, Zeker in
Overheid niet behoo I
vuldi zonder gezoixt
dia Kptholieke Parti|
vlej-! egenwoox'diging
werking vpn O verlui
miet wïjzle beperking
goied geordende mie
oj)ienb|are 'behandelin
Jjuist oï® dieizla gre
hun wezlenlïjke. bet
zlulHén in prakiijk'
gingen mloeten wore
waarachtig volksbfeCl
Eien x'egeeringsvoi'
pjax-tenxentiaira zJedlf'Ps
woixlt beschouwd,
liieke Partij1, als vk|
de gesehiedenis en c
Zulk een regeerind
voor gezlag en yiij I
Hij1 reed weig me
van ©en beigrafenis
hij nielt het gewoel
geweest, die hij in
De wagen zou j<uia
toen Rob uit alle
schrik in zijn Sbeln
Pas toch op, in
Een nxian 'sjproxiid
kant van den weg.
a.an du kans om owe
hert draaide zich c
bij lamgzaaani vende:
op. de lipipie®. M:
lippen, want de ms
reden had, had e«
ma.ten, dik sbopipii
kwiaa-daardigei o,og|e
hangende wenkbraj
dx© veel van grijp'
Eij 'een hbs paiaöhil
Rob herkende he
was Bunch, dei boclx
oogenblxa slingerde
ilocr de schok 'en de
^ijn mfeest'einsahiaip o'
