Tweede Blad
ZATERDAG 1 JULI 1933
NIEUWE ZEEÜWSCHE COURANT
De Missionarissen van het
H. Hart
FEUILLETON
HOOG SPEL.
BINNENLAND
r- VAN HIER EN DAAR
ONTSPANNINGSLECTUUR
f IN HET KRAAIENNEST
door A. .Vinkasftófn jri.s.c'.
(D|e Missionarissen van heb Heilig Hart
vieren morgen het! feit van hun 50-
jarig verblijf in Nederland en in het bij
zonder in Tilburg. Die Congregatie werd
gesticht op 8 D|eceni:ber 1854 diaor den
HoogWaardigen pater Jules) Chevalier.
Als alle groot-a Zaken had piojk de Con
gregatie niet vele moeilijkheden tel kam
pen, eer Zij tot Waren groei kwam. In
Frankrijk werden de 'kloosterlingen in
18Ê0 verdreven. Ook! dezé Congregatie
trof dit lot. De stichter Ider Congregatie!
had zulk» voorzien en zij® maatregelen
getroffen. In Spanje cm Italië had hij
een toevluchtsoord gevonden en ook in
Nederland. 'De desjtijdsc-he Bisschop Van
den Bosjch Mgr. Godschalk1, had zijn villa
huize „Gerra," ter b-esphikking onzer
vluchtelingen :ges|teld', als zulks mocht
noodig blijken. En! het werd noadig"; be
gin November werden de novicen „g-ei-
wapender hand" uit het noviciaats|huis
te St. Gerand' le Buy, verdreven. Pater
Piperon werd de Zware taak' opgelegd
om de novicen naar Nederland te geleds
den en tevejnisj aangesteld toiti tnovicle|nm(|as-
ter. 'Het gastvrij! verblijf dpi hluiize „Gen-ra
duurde twee jaar. 'Banger maeudlelnl tlo
gasjten van da Welwillendheid van Mgr.
Godschalk! geen gebruik! te mogen m'aken
en Iz'agen pit naar een. toeer g|e|SMhilklfc
en grooter verblijf,, dat intu^sehen lioodig
was| geworden. Tioen vestigde men, zich
in Tilburg. Op da Veldhoven werd name
lijk een oude fabriek aangekocht en z;oo
goed en zoo k'wiaad ala het g'ing tojt
klooster ingericht. D'ez'elfde- ze-ereerw. pat-
ter Piperon was! hier de eerste Oyeatste,
Na -zeven jaar wa^ ook' dit gebouw te
klein geworden en! werd het' nieiuwe groo-
te missiehuis gebouwd opi den Bredasc'hen
tWeg. Eort nadien, in 1894, werd de Ne-
derland^dhe Provincie opgericht en kreeg
Nederland een geheel zelfstandig' bestuur.
Ofephoon -de Congregatie in Berg en Dpi,
in iSit-ad'sibroek en Overhoven (bij1 Sittard)
en te Tivotli bij! Eindhoven! rectoraten be
dient en in, Tilburg en; de andere plaatsen,
waar izlij' is gevestigd, ga,arue de dienst
doende geestelijkheid van dienst is, is
toch veruit haar voornaamste werk de
Mispiearbeid onder de heidenen. In 1880;
ia haar werk begonnen als missie-C|onj<
gregatie en spdert) dien zlijlni' iei élil missies
aan haar -zorgen toeverttpoiuw'd. Dief Neder -
landsche- Provincie heef't niet minder dan
vijf missies' ta verzorgen; drie daarvan
z'ij'n koloniale Missies! en liggen! in Neder-
landsph-Oost-Indië. In 1903 werd ha,ar
de eerste missia toegewezen en wel die
van Ned-erlandspb-NiauW-Guinea, bekend
om de koppenspellendo Marindiniöeiz'en.
Door Sjamenwlerking van missie en- regeie-
ring z'ij'n daar veel misbruiken geweken
voor een meer geregelde levenswijze. Het
aantal gedoept.en bedraagt er bijna veert
tig duizend. Een ander missiegebied ip
Nederlandsjch-Oiost-Indië is de Apostoli-
Bjche Prefectuur van Celebes, 'bestuurd
dopt Z. H-. Ejcc!. Mgr. Panisj. iu Tilburg!
wel bekend. E;en derde missie werd haar
opgedragen in 1927de mi-sjsie) v;an midden
CJiava, than^ geheeten de Apostolische Pre
fectuur van Poerw|akorta. In alle deZe
misjsies hebben del paters van! het H. Kart
alle reden toti dankbaarheid voor het goed
in alle opzichten, dat ziijl er a,an de be
volking mogen doen, dat echter te groo
ter zou zijn, als) niet de bezuinigingl OH
Nederlandac'h-Indië ,ook het missiewerk'
niet aioo zwaar had getroffen. Vandaar,
'dat het comité, dat zich) voor dé feest
viering sjameng'esbeld- heeft, niiet beter
iwis;t te doen, dan als ï'eestgesfclhenk h-en
giftvolor de mispiiesi te verzamelen. Til
burg heeft getoond, dat het uit heit hart
w'as gegiyp-en, want' de giften waren rui
mer, dan mlaari iojnjand had durven ho
pen. lEjen blïjyend-e herinnering, voor
iedereen goed zichtbaar, Zal bgsjtaan in
een beeldengroep in dien- nis|, boven den
ingang* van het! missiehuis, hetwelk'sinds
den bouw', ruim! veertig jaar geleden,
wachtte op -zulk! ©en groep'. Ook hierin
zal het misjsierwerk! werden aangegeven
en het innig verband, hetwelk er vaniaf'
de veiSitiging steady jkeeft bestaan t'usschen
deze Congregatie en d-e Tilburgsph-q (be
volking. Niet mindier dan ac'ht en dertig
zonen dezer is[tadl zijh als missioniarissein:
van het Heilig Hart naar de verschillen
de missies vertrokken. Hjet totaal laantal
uitgezonden Nederlandsp'he Missionarissen
27 -
Nui k'w'anien 3e pages iaat zilveren
kommen, kannen -en- hand-doidkem. Dei def
tige herren 'en dia,mes doioiptt|en hu'n|ria
handen in het wa^er en W&sditeji humme
vingers, tegen 'dajt, het dessert iz'oui worden
rondgediend en 'toen, zonder eiendige wiaar-
schuiwing maar ongeitfwij'f'eld ingevolge
een beviel v|a,n den Hertog Werden die
deuren, waaropl Madonna Fulvia zoo on-
aifgebroken had 'gdtjuTird, 'wijd lOtpien geiwior-
jjen en za,g z'-ij haar bediende met het
-grauWa gelaat,, d'en .troulwien Maria, die
eindelijk bestoven en met v'ei'wilderd uiter
lijk was teruggekeerd, tu-ss-chen twee sol
daten binniemikonniein.
.Hef gie-gons van viel© stemmen verstom
de, t-oen de stper© gestalte, nog alitijd ge
flankeerd door de, beide krijgslieden, d©'
kamer doorliep ,en tusséhieii de Ikafefa
doorgaande vlak vtoor den Hertog bteef
stilstaan. Toen 'hiji eindelijk sprak, Was
het echter niet tob dez'en, dat hijl zich
Wendde, maar 'tot Madonna Fulvia.
„Madonna, ik heb aan ufw' verzoek
voldaan en Ser Maitteioi hier gebracht."
De diepe -sitiltie, die opl izlijn Iwioorden
volgde. Werd -eindelijk door Gesar© onder
broken, die mie't- «en korten lach -zeide:
van deze Congrégjatie( gaat dei driehonderd
ver te boven. Voor een jeugdige Congre
gatie, wiant wiaiti bateekenan vijftig* jarem
voor een kloosterorde, een prachtig caj'ftirl
Behalve in da drie koloniale mis,si-as zijln
de Nederland's|c'he missionarissen van het
Heilig Hart werklzlaiaiml in Brazilië en op
de Philipipijh'Sjche eilanden, in welke lan
den hun een, afzonderlijk werkterne-in weird
aangewezen. In Nederland! isj dé Congre
gatie gevestigd te Tilburg, Waar het pro
vinciaal bestuur isl gevestigd en de Apos
tolische school. Een tweede dergelijke'Pp,
leidings;Sc'ho.ol is gevestigd in Driehuis
Velden, alwaar ook! de gymnasiale stu
dies- worden voltooid. Volgt het Norvici-
aatsjhiuis te- Berg en D|al en de lai'deeling
-Wijsbegeerte in het Missiehuis te Arn
hem. Hebben de toek!om's;tige priesters in
de>z© huizen da sjtudies doorloioipen, dad
volgt de, theologie, welke gedioicieerdi Wordt
in het mis|siehuis| te. Sjtein, waar zijl, no
pries;ter te ;Zijn gew'ijd, dooi' de Overheid
worden benoemd voor een der veirsjc-hil-
leude w«rken in de missies of' hier te lande,
om er anderen gelukkig) te mlaken met do'
levenS|beginselen, welke, hun- hot. leven! ge
lukkig maakt. Op 2 'Juli la.s. zal het feest
wiorden ingez'et door een Pontificale Hoiolg'-
mis, 'welke Mgr. A. El. Diepen heelt toe
gezegd te zullen öelebr,eieren in de kapel
van het Missiehuis te Tilburg. Dlaurua
'zal liet geschenk' worden aangeboden,
waarna receptie tel twaalf uur. 's-Avonds
zal bij' -gunstig) weer voor het eerst een
openluchtspel worden opgevoerd,, hetwelk
voor deize gelegenheid gemaakt is 'dora
den zeereei'waarden .piatad Jiac'. Slchi-eurs-,
zoon van de jubileerende Congregatie,
welk -spiel tot titel draagt „Offensief'' en
door geheel da Apostolische 'S'cho-ol, pil©
'studenten dus, zal Worden voorgedragen.
Een tweede -opvoering hiervan- zal plaats
vinden op Woensdag 5 (Jiuli. Zondag 9
[Jiuli zal er een feestelijke bijteepikamst
z'ij'n van alle medewerkers en madewen-k-
isters, zelatrieen en zelate-urs, leden van
mi'^siekringen, enz:., die het missiewerk
deizer -ciongregatie bevorderen.
Naar verlaging! van huur.
Wij lezen in de Telegraaf: Zijn wij!
welingelicht, dan ligt het in de bedoe
ling van het kabimet'-Golijh, in verband
met de campagne, die -het voert- tot ver
laging" van het levensniveau in dus land,
een ernstige poging te doen om diei huur
prijzen voor v-olksjwloningem omlaag te
drukken.
De regeering z'al het probl-eieiml uanpiak'-
van den kant der met overheidssteun
gebouwde vereeuigingsi- en gemeemtewoi-
ningen. Ondauksi den moeilijken toestand
der rijks- en gemeentofinanciën acht do
rege-ering de kwesjtia van verlaging k|an
de huurprijzen voor v,olks|w!o>ningen van
zulk een ingrijpend belang', dat zij' be
reid is daarvoor groot© f'ina-neieelej offers
te brengen.
Zoo noodig z'al' zijl de gemeentebestu
ren te hulpl komen, die, -zloo-als, bekénct is,
gedeeltelijk meebetalen -aan de bijdrage
voor gebouwde oiverheidsiwo-ning'en. Tëg-e-
lij'kertlij|d iz'al de regeering drukl uitoeiénen
op de gemeenteb'es|turen, om1, waar dit
hondig blijkt, dei pfijlzien van gemeente
lijken bouwgrond, hietzlij] in kbioip', hetzij
in erfpacht, bu-langTij'k1 te verminderen-
Eveneens| z'al zijl po-gingen doen om in
die gemeenten, waar de tarieven 'v-oioir
waterleiding, sftraaitbelasting', enz. te hoog
zijn, te -drukken.
Verder ligt het in de bedoeling der
regeering, fïnan-eieelen sjtaunl te verleeuein
voor den houw! van g,0iedk0|0pe arbeiders
woningen, w-elk-e in steden, zoo als Am
sterdam, Rotterdam en 'd-Gravenhage, ©en
huurprijs van f' 4, tot f 5 per w.eek niet
te bov,en gaan.
Naar aanleiding' van dit bericht merkt
de Ms|b. op, dat het vorig Kla.binet' -alles
wat zweemde na,ar huureiom!missiewetge!-
ving voortdurend en' beslist heeft gewei
gerd. VoorzloiOiver o-n^ b'ekend, heeft het
huidige Kabinet de kWe'^tie nog' niet be
handeld >en moet 'bovenstaand bericht als
uit de lucht gegrepen worden bes(chouwd.
Wel hebben w'ij! vernomen, dat niog
-steeds tusschen de D'epartementen van
Sociale Ziak-ên en Financiën onderhani-
deld wordt over verlaging der' huren van
de zgn. Woningwetwoningen, waar dezo
huren te hoog zijn. Hieryoioir is echter ver
laging van het rentetype der voorschotten
oi verhooging der bijdragen niOjoidZakelijk'.
Ook zlou in één btepaald de-el des| lands
waar de Régeering) eenigei zeggenschap
„B-iji G-od! M-o-esit hij gebracht- twiorden'?,"
„Ja U'wei Genade."
De Hertog lie,t zijn blik1 lover het
edele gezelschap gaan ien ridpi men een
liöht© verheffing V,an S|t|ehi tot hen:
„Hoort giji dab?, Hier hebt gij ©en
staaltje van het hooge ©ergelvloel van dé
Orsini's. E-en Or,sini moeit- gebracht -wor
den om een -bloedverwante -te bewaren
voor hel- lof, da.t haar iwach't." Hiijl keerde
zich- naar Mario. „Haal hem hier," aedde
hijl kortaf meit ©en gabaar van 'zijn m-ooi©
hand.
D'e knecht a.araeM» -echter om aan dit
bevel .te 'voldoen. Ni-et op id'en Hertog,
ma-a-r op Madonna Was iz-ijh blik geveistig'd,
-alsof hij 'wachtte tot 'zij dit belv-el Zoiu
bekraehiiigen. Zi; knikte ©n nu verliet hij
kame-r o,m -era-an te voldoen.
Do .deuren sloten zich achter ham', maar
heit zwijgen hield aan. 'Alfa aan-wiczigeu
waren ondier 'den indruk van bat k-opnande
treurspel -en Wehtten in spanning op dan
climax en heit -eind, die .weldra Zouden
volgen. Zieli's de imuizik,anten- -op' óe .gale
rij) ha-dden opgehouden met, e^pielën ©n geen
geluid verstoorde d© ibenanWende stilte.
Ces,a re Borgia leunde u eh-t-eroiVer in izijn
vergulden Zetel, terwijl -zijn tengere vin
gers met 'zijn kaïsfanjdbruincn haard speel
den en hij, tersluiks naar Madonna 'Fulvi-a
k'e-ek. Er wias iet-si vr-eemds in 'ha-ar ma
nieren. Zijl had iets over zich, dat. hij niet
oe-greep en dat zelfs zi,n wonderbaarlijke
heeft over de huren, in verbond met de
da,ar heersichende werkloosheid,, huurvar-
laging worden overwogen, maar in ven-
band met het gecompliceerd karakter der
bijdragen lieeft de zé zaak' nog' niet haar
beslag gekregen.
Mieren dooden een reuzenslang.
Op -de teruigr-eis van het, eiland Qelebes,
waar ik verscheidene jaren heb' doorge
bracht, schrijft John Freeman, blee'f ik
e-e-nige w'eken bijl ,eien vriend, die in de
Eaimponglsühe ,disitric|ten van Zuid-Sumatra
wiooude. Van d-e loverwieldigen-d© tr-opon-
pradht' van het eiland Sumatra, kan zich
iemand, die er nieitl gewleie-sjfc is, -geen voor
stelling makten. In d© rimb'oei (de tropi
sch© wildernis) huizen olifanten, tijlgers.
Hét dichte oerworaid is bevlalkt met- tapen,
in da rivieren loeft die 'krokodil. Verder
vindt m-en ©r rino-cerasson, rouiztanskag'eln
en papegaaien.
Een aanzienlijk gedeelte van heit, groote
eiland is in cuftuiur gebr-adht. In de
moerassige rijistveléen trekt <Le, buffel da
piloieg en ,opl die tabaks;- en rutbhei-pilan!-
tages zlamelen talfcoz© arbeidlersi, Bs.ftak-
kersj, Maleiersi, Javanen, Mennngkabauiers,
Chincie-zen .emiz'. deu oogst in.
Toen ik oipi ©en peChtemd met imijn vriend
a-an den rotsadhitigein oever v'a-n -de rivter
Aj-er Mseididi stiond, Zagen w-ij, ho© zicib
«an -aeii anderen oever in- lilet heefe- zand
aan den -Zoioim van het lOierWouid ©en vheiese-
lijke strij'd lalffelpleial'diei: Een ZodeVen nog
slapend op. den grand ligg'ende reu|zteneGan)g,
die den naam Python- draagt, wias- doior
ean zich op' marsoh b'e-vindleind legler van
ro-ode mieren lOvterv'alle-n gCwterden. In
©enig© -seconden 'wasi de slang g'e'heel met
mieren 'bedekt,; zij' snelde, voorwaarts!ra
zend van p'ijln trachtte zij met igroiOitie snel
heid den stroioim tje beTe-iken. N-Oig ziiie ik
het; ha,ar andetrs bont, sehuibblanlijf', th'ans
met mieren 'b'edekt, zich in de rivier
stortten. De slang z'wiom in het water,
verdween vbor ©enige lopgenlbikken in de
diepte om dan wleer aan de oppervlakte
te versthijHen. Twee dicht 'b'ij oina staandie
inlanders wiarein z'óó, oplgelwomleini, als ik
b'jii die anders zooi stioicijnisiche Aziatiem
zelden h'eb bieilaeffid. Iedere Keer, all's het
dier weer opdook, rieipiem zlij;: „Die slang-
is Weer bioveml"
Nu' verliet de gepijnigde Python de
rivier Weer. Wiiji Zagen, da.t, zij zich woe
dend cm een gladden boomstam wiond.
Dei mieren -zla,tie.n nog altijd opi haar huid;
in bet bijlzionder ,oipi den piaititeu klopl 'w|aren'
Zijl ials in kloimpien siamemgëballid.
7liji vraten ,a,an -dei oogen. ein WareH lomgiC;-
tlw'ijlfeld in menigte in den momd gedron
gen; heiede. at,ukfcen haddiein z'iji reiedsi uit
hef slanigenlijlf' giaklnaaag'd.
De Oo'st-Indischei mieren Zijn grooter
uan de 'bij- ons VoiorkOmeindei e'omrten. D-o
„bloedmieren", Zopials de, inlander zie Wiel
noemt, hebben ongeveer de lengte van
een vinger-nagel. Zij zijn hoogst volhar
dend in hun doen, en da.t '■beteelkeindB
net einde der slang.
Eensklaps: schoof de Pytjhon iwe-eï de
rivier in. Vóór W'ij' wisten wat er gebeurde
vloog z'ij er aan onzten oelvér 'weer uit,
geen tien meiter vain ons' af. Eien ,oo,gem-
bdik' latex had zij, haar enorm' flicbaaim
om den romp va,n een daar graz'endein
buitel gewonden. Wioeidend heet z'ij; in
dé flanken van 'hief he'ftig-snuivfeitd© dier.
Ik' neb zelden zulk ©en opWinmeindeln:,
spiannenden strijd gezien ia!®1, dozie slang
tegen z'ijn omlziohtibaxe vijanidein' streisd,
zonder echter in Werkelijkheid tegenstand
ta kunnen bieden. "Wlnnf, ik neem aan,
dat -dit anders zooi gevaarlijk© reptiel,
van zijn gezicht, beroofd, niet meer wist
wat te -doien oim zich misschien nog te
kunnen redden.
De buffel, door de tot waanzin ge
brachte slang zioogped als doodgedrukt,
viel met krampachtig© bewegingen ter
aard©; dan vloog hij, weer -op' en kWuoi
in zijn doodsangst lopi o-nis' af. Wij
vluchtten, om-dat Wte ,o®gie!w|apienid waren.
Den anderen, dag ging ik met ©en!
troepje M-aleiens' naar de pil'a-aite Iw-aar d'e
strijd zich !ai%eiapieiel'd had. Wij vonden
■dei dooide' slang; z'ij! iwiae, gied-eieltleffijk1, tpt
o,p .dei ruigWervels; algalcnaaigd. Opi ander©
plaatsen van haiar lijf b'evjoind 'zich nog
Wa,t! v'leésch. D-e schedel Wiasi K'lolllkomen
■blank uflgevréten. En vérdier iwias Ier niets
t e zien dan de sporen van dein' wieg die dé
voorttrekkende b'toedmienen genomen ha,d-
detn.
seherplzinnigheid niet v-ermoicht te door
gronden. i j j
Zi. aal daar met, aschgrauiw gelaat en
wi.-d open starende ooigen.
Toen klonken sfemm-en buiten de deur
luide, twisltende stemmen en verbra
ken de algemeen© Spanning.
,,Gi, kunt niet binnenkomen 1" riep ©ein
ruW'e- stem. „Gijl kunt, niet
En nu 'hoorden z'ij', ho,e Miarioi djn
ander met luide, trillende stam streng i-n
de réde viel.
,.b.e!b't gij dian nieit, heit bevel v'a.n den
B.ertioff gehoord, dat ik Matteo, Orsini
voor hem zon brengen? Hier heb ik Mat
teo Orsini en ik' .gehoorzaam slecht® aan
de' bevelen v,an Z.ijn.e Génade. Uit den
we'g -daar."
Maar -andere stommen proitesltee-rden en
klonken alle tegel-ijk, Zooda't, mien niet
anders onderscheidde dan eein verward
geschreeuw, Wlaarui-ti men niets kon ma-
lien. I i I l
EiCiisk'lapls stond Cesare van 'zijn pilaat©
o'p. 7ijn oo'gen schoten, vuur.
„Waf- is dat?" riep hiji. „Bij den hemelI
moet ik nog langer wachten iZ>et di-e
■deuren op'én."
E-en -geschuifel v,au lakéi-on vioÜgd'a ,op
heit -geluid van die -gebiedende stem. De
Hertog zonk weer in zijin Stipel ne'er en- ide
deuren Werden met kra-chit, opengetrokken.
Hetgeen daarachter was, werd vefboggen
door een scherm van o,ng©vieer ean half!
W?e lacht is een lafaard.
WE 'bevinden oma in een kl-asloika-all
van e-en Parijscbe Opieinbare Scboiol.
Ongeveer 40 jongens- luisteren viol aaair
diaiohh naar -d-e les van den meeeteir, die
da Kunst verstaat -hen beizig 4e ho-ud-en.
Op een plaat in kleurendruk iwdj'zend,
vraagt- hij
Is- dit e-ea gelwoon rund?,
Ne-en M-eiester.
Wiat' is heit, dan?
Een os, ©en Apds'-as'.
Twéé goede lantlWoiorden, Piooret.
Jongens, bekijkt, nu ©emsi die larmic, door de
Egyptische heiden-plrieiSters ibedrogen me
nigte', diei -den Apois-Osi aanlbidden. EleH
kia-chfelooe dier, dat aan huid-zieikte lijdt,
ee,n Albino, ,om liet zoo maar ©ons1 ,t.e noe
men, daar knielen Zij1 voor
Bij die vergelijking kijken tersfomd nlllé
leerlingen om n,a,ar een ktaaa-pi mletl (witte
vlasharen -en spierwit gezicht) en Zeggen
lachend:
Ook eien Apis, Gauthicr i® o-ok ©en
Apis-
Do leer,aar beaamt:
Inderdaad 1 Gijl hetbt 'gelijk, Gaultjhier
mijn be'ste kerel, in dien goéden ouden Ijijd
'haid mjen j© bepaald tot de waardigheid
van afgod vferheven.
Alge-m-een luidrudhtig giefecli.
Stilte nu. Laiat hem meit rusf. Wij
vervolgenIn de -oudheid hoerschte de
geiw'oont© om alles te vergo-d'en, tof God
t© maken iz'ooals olifanten, Ju'oikodilllein,
katten, vogel-s-, leivlentawe vo-orWerplen, en
m-en scire n. Britisich-Imdië is zoowaar nog
z'óó vroiom. Men aanbidt, er ©en, soort' v'et-
w'ammes. Wje vla-n jullie heeft ooit, ©en
Boeddha gezien
Meerderen antwoorddenIk, maeslter.
Ik zlag er -een, bewe'ert een kleu-ter,
in ©en meubelzaak iu de Ru© X., hiji was
klein en verguld.
Had hij «en dikken -buik?
Ja, ja., klinkt hef. van alïe Ifiainten.
Eon buik als ©en halve iwerellldbojl.
D:an w'as het -een Boeddha. Gewoon
lijk wordt 'hij in ziftend© houding voorge
steld. hij kan zich wegens die ve'tjmassa
niet be'wegen en zóó iwlaicht. hij tof h'em
-de dood löipt zijn leege hersie,p|an slaat.
4 hei kinderen tnaplpleeln van dei pret.
Helb't gij daif dier nu goed-beschouwd?
Ja. Meetster.
Yind.t gij- 'heit nieit dom ein d'waas- ,om
dat -bie-eisf te aanbidden?
- Ja, Mieieister.
Da,ar dia leiss-en over d-e vleiigelijlkendo
gooBidie-ns't-geiscbiedenis n zooveel belang
stelling schijnen in te bocizanneui, sprek'em
wij moigen aver het Katholicisme. Gij
zult -dan ho-onen, daif da katholieke teer
het in domheid nog win-t, van het Boeddhis
tisch igieiooif.
Geroezemoes in d-e klas.
Hoort gij; hef,.jongens di-e (lio-e -zegt
gij; dat?) jiei-tjot -da E|ers|te Goimmiunie voor
bereidt, -en gijl léden van het. Patronaat en
de Jeugdvereeniging,
Verlegen stilzwijgen in de meeste ban
ken.
Nu naar buiten vo,or het Vrij© kwar
tier Vo,orw:aarts|, twee 'aan twee.
De knapen ®tei'-m|en in draf oia,ar een
ka,le binnenplaats, wiaor wieHlioht e-en hon
derdtal kinderen Spélen -en stoeien.
Rechts bevindt -zich -een fontein met
arduinen békken, waarheen d-e 40 leerlin
gen uit -de ons; bekende klasse zich bege
ven en naar hun kam-eraaid- staan te- luis
teren, die hen met. van ijtvfer gloeiende
wangen toespreekt:
Hij had -geien recht- om dat te iz'eggen,
hijl iiod het' recht niet, onze meester. Hij
heeft ons beleedigd. In d© klas moeit hij
neutraal blijvien
Neutraal? hij? dat'bestaat niet!
Dat bestaat,wel! loop heen.... Hliji is
neutraal of 'hij' is heit niet....
Hoe -dei 'meester er toe komt jiuiöt
vundauag op .ons geloof zoo alf te gevfenj
weet ik nietj ziei ©e;n andere dreumes. Hij'
heeft, pa© mijn schoolt,aSeh dnoirsnuflffeld
en mijn C'ateiahisimus! verscheurd.
D'at je zoo dom bent en j-e dat laat
welgevallen! W'aarom dreig je hem niet
met je, Vader en Moeder? Bij mij had hij'
heb niet ge'w'aagd. Hij zou,....
Wat Zoiui hij!?....
Hij zona eens gezien hebben....
- Wiat -dan? Zeg op...
Vandaag zeg ik' niets. Maar morgen,
als hij w'eer met, ons geloof den -spot drijft,
lach ik niét. Ik ben -eien p-aitronaatsijqngeJn
e,n mi,n ouders gaan trouw naar de kerk.
Ein wie v-an jelui een hart in het lijf heetflt,
ao'Zijn -soldaten.
„Uwé Genade"... begon ©en van deze,
een oud vaandrig, die nu emeiek'elnd de
hand ophiel'.
Maar Cesare liet ham niet -uitspreken.
Zijn gebalde vuist kwam mak. ©en -har-dén
slag op- die- -ta-fel ne-er. „Ga-at opi zij- en
laait hij binnenkomen."
O'Ogenblikkelijlk verwijderen zidh de in
staal -gekleed© mannen van de deur en
werd luin plants ingen-om-en door Mario.
Eien O-ogenblik bleef' hij opi de,n drempel'
staan; zfn gelaat had ©en vastbera-don,
sombere uitdrukking. To-en trad liijl de
kamer in en istapite tu'ssoli-en d-e .tafels
door. Niemand lette echter op hém; all'er
ooigen wiar-en vol -vterbaizing -en in mi-et 'b'e-
grijpienden afschuw op datgene gericht,
wiat hem volgde.
Men zag nu' vier 'broeders vlan d-e Mis'e-
rieordia. in zwarte hegr-afenisikleedinig, hun-
na hoofden gedekt m-at vormlloioiz'e ka-pipen,
die tolt -over het gelu-ait reikten en Waarin
m-en ru'w tiwee. gaten had geklni-pt voor
do oegen, die men -er flauw dao-rhëen z'ag
schemieren. Zijl droegen tuisfldh'en- hen in
■een boar, 'bed-elit m-et. e'en -Zwart ï'luiweelen
kleied met zilveren rand, dat ov'er den
vloer sleepte, terwijl -zij tpfechtetaltiig vhort-
schred-en.
Zij waren reed's -midden in de kamér,
voordat he-1 ist-om vérbaaSd-e gezel-schap
tot 'bez-ininng k'wiam m ge'lij'ktij'dig e-en
luiden kreeit slaakte. Toen sprong lie
Nation a li© m e.
In 'n vorig artikeltje Zijn wijl even. in
gegaan op h'et internationale karakter
van de kath. Kerk, datl vollcbmen ten; on
rechte een -erg-ernis] in dte| oogen is, van dé
vele elementen, die tegenwoordig' -streven-
naar eén nationalisme door-dik-emj-dun
heen.
Tot welk 'n geesjtesverwilderin'g en fee-
del-ij'ko ontreddering d© ruoutelren komoln,
die hun hoogste doel in dit „ismie" zien,
bew'jjlsit de heksenketel in Dluitschland.
En geloof nu maar niet, diat het de
heffe van het volk alleen is-, die izi-c'h
in zelfverblinHing te buiten gaat.
Dx. Dietrich, president! van liet lands-
gereeht te Hedkiu'g'en, s^ehreief1 in JFelti
jongste nummer vau liet 1 vnornajaMste
Dluitsch-e juridische tijdschrift het vol
gende: f(t
„H,et nationale doel rechtvaardigt be-
piaalde daden, die yan buiten-af geziiem(
zioh als strafbare handelingen voordoen;
het kan een heeie sprie van haa'deiilijgen
als -zoodanig erkennen; toebrenging van
lichamelijk letsel, vrijiheidsberooving, van
moord, die -als( strijdmiddelen het eerst-
hiertoe gerekend moeten worden
.Wat voor den viij!a,nd 'in .den vreemde»
geldt, moet ook! op den vijand in eigen!
land worden toegepast. Zoo kan de rech
ter, die den moed heeif|t| dia weit) vrij te in
terpreteeren, reedlsi nu den juisten iweg
in dit belangrijke vraagstuk! vinden. Hij
begeeft 'zich hierbij! ook op- oud-Germaan-
sc'lie paden. D'e vijand in1 eigen land- werd
bij onze voorvaderen aan da veralchting
prijsgegeven; Hj| Werd' eerloos, r-ebhteloo®,
vogelvrij. Het sjond) iederen volksgenoot
vrij 'hem dood! t'e, sjaan, jn^ts hijl zich niet
op ge'wij'den grond) bevond. Het volledig
•uitro-eien van -den vijand in eigen land
vormt -een deel! van het hersjbel der D|uit-
^c'h-e -eer. Hieraan Kan de D|uitsche str.af|-
rechter -door vrije interpretatie van Jres
isjtrafwletboék deelnem-en. Bijl de aanst-aandq
herziening van het! strafwetboek deelne-
m)en. B'ij' de aansjtaande herziening van
het Sjtrafreéht -Zal .ongetwijfeld! ook het
hier besproken vraagstuk Wettelijk 'g'&i
reg-eld 'worden. DSt i^ toe te juichen, «na
dat hierdoor a,an veel onziekerh'eid leen
eindle wordt gemaakt en vrea^aieihtig(ef ge
moederen ontheven wérden) van diern jilieht;
tot vrije interpretaltiel van de wet."
Ziehier het heid-endomi in aij-n briiuti-
siten vorm ten troon verheven.
Ook de nieuW'a regeerder^ sclhijnen liet
roerend een-s| met die kmuppel-neei)-miaraal,
Verslc-liilLende misdadigers zijn op vrijo
voeten gesjtel-d de vieietamloordenaar
Heinis kreeg de functie van „politie1-
hervorm-er" in P-am-meren.
Op -de sjc'hrij'fta-tel! van dezen inijlnheiei
prijken -de portretten van de vijlf nat.
spc. beiestmiensclien, die het vorige jaar
te Beuthen een wieerloazien tegenstander
van 'z'ijh bed! lichtten en hemt voor da
oogen van -zijn moe-der letterlijk aifn
'sjlachtten
Laat -onsi dan maar liever van inters
nationalisjme verdiaoht wérden!
UITKIJ1K.
doet ztooals ik'. Hat. is- ons -geloof'! Zdlifs
een Turk duldt' nief da,t men zijn goids-
dienst bespot.
De knapien dringen dichter bijl elkaar;
hu-n oogen schitteren van vier-oiiïbwaardi-
-ging, de vuisten ballen zich'.
Enkele maken de opmerking ,zeer -ter-
snede
Aanhooren -moeten we hem'. Hij is
onze meester, We kunnen bef niet belet
ten Als Wé -e-e-na veel klalbaajl'
De aanvoerder ondeAr-eeklt hieim en zégt
nadenkend:
Neem, beter niets! Dian is- bet onge-
Klk aan onzé-n kant! Die' kans moigein !w©
hem- niet latien. Wje-1 hae|li ©envloiuidignie
mand lacht. AR'eein voor Pi-ciore-t hé'n ik
b-a-ng, Zo-o;'n laehbe-k
Piooret- zeer verstoord poept uit:
Ik Ik la-ch beslist niet,,!
De anderen beloven h'elm' e©n lamandel-
koek, waar liijl dol ppl is, anitiS hij- zich
goed houdt.
Nogmaals herhaalt de' -o-udst© yaetbé--
raid-emI -
Dus. niemand lacht mongem, da mees
ter kan zeggen Wat hij 'wil-. Wj-e lacht i3
een lafaardEn morgein kotn-etn wijl wéér
s-a-men hier opi -de pd'a-abs!
- Zoo, ziji het!
D-e een na, d-em -and-er treedt, -opi den- moe
digen makker toe en 'bezegelt, de overaein-
k'omst meit een ba-nddruk-
Hertog eu m-e-t hem -a.l die aanWeizigen
overeind, ter'wijl iu de algemeens -v'erwar-
riug niemand acht sloe'g opi Madonina,
Fulvia,, die ;Stil 'haar pü'aate naa-st Ceisare
Borgia, had verlaten.
Da dragers bleven -s'ta-an en -Zetten hun
grieizeligcn l-a®b neer, terwijll' Miaaio- o-p
Zij igiug o-m den Hertog- het- Igjezieht opi da
lijlk'biaiar nieit tic-; benemen.
„W|a|t i-s dat riep Borgia imiet -een drif-
figpn klank in -Zijn ©fem. „Wjat is dat voor
©en grap', die gijl durft tuit ta -hallen?,"
Ond-er het splrek'e-n keerde hiji zich maar
de p-laaits, Waar Madonna Fulvia 'had ge
zeten -en toen hiji-ziag, dat -die leeg wlas;
-Zocht hij met -zijn 'Mik' -die kaïn-er ro-n-d, tot
hijl haar eindelijk' ontdekt©, staande naaislb
Je baar.
„Het is geen ,grap', Uwé Gien-ade," an,t-
woorcM© z-ij miet fier opgeiheVen hoofd,
terwijl ©en tragisch- -zagevierenden glim-
ladh op haai- gelaat vsrspheien. „Eien
trouw -opvolgen -vlan uW ibiev-el anders
niet. U gelasfete ,-dialfc Matbeé» Orsini in
ulwi -handen zou -worde® owengeiev'erd.
Wanneer ik' -dart -d-eed, zou -u mij ontslaan
van -mijn belofte «mi me-tj n'W haudlan|g-er,
Pan-taleon® d-e.gli Uhertj te itroni'w'en. Ik
houd u aan -uiw Woord, -Uw.e Genade. Ik
b-en mijn deel v-a-n- da ovieraenkólmisb na
gekomen. Mia-fte-o, Orsini is hier." En
Zijl wees me't- -uitgestrekifen arm naar de
baar. i II
(Wordt vervolgd.) i
