ZATERDAG 6 MEI 1933
NIEUWE ZEEUWSC .E COURANT
IW HET KRAAIENNEST 1
Het tragisch geval.
BOEK EN BLAD
I DAVERENDE DINGEN 1
I GEKKE GESPREKKEN j
Horsenverzwa k'king.
Tioit !weik een geestelijke afwijking men
'komt, Wanneer men blind voor de werke
lijkheid blijft teren op en zweren bij een
vergaan verleden, laat de liberale pers in
haar politieke beschouwingen zien.
Z,0o fephreef de N. Eptt. Crt. deze
W'ögI?
„Aan dir. Co% ïsj de opdracht .gegeven,
eeen parlementair khbiniet" samen te steif
len. Hit hl de eerste mbie|ii5j|k:heid, die de
Jt'arm'ateiur izjal ontmoeten op zijh paÜ. Hij
is aan een piafleimfentajr kabinet (gehori-
den, maar een parlementair kabinet in
den eigenlijk! zin van het woord is; hier
te lande onbesjtaanbaalr.
D« bedoeling tzlaJi du'd Wel zijn, dat een
psleudóppdriementair 'k|a|binet zal worden
gevormd, ietó Waaraan wel de naam1 van
parlementair klabinet k'an wbrden gegeven,
<k>0h dat het "weiz'an van een parlementair
kabinet: homogeneïteit v,an staatkundig
beginqeïl t.usschen kabineten kamermeerf
depheid, mis^:.
iWlaiapslcliijlnlijik zjal' dr. Coïijjn, die niet
ataiatsreehtelïjlki geschoold is en de ware
beteefk'enisj van de staatsrecht elijk'e tonnen
niet altijd juislt voor opigen heeft, bij' de
overweging van de opdracht dusj wei aan
pen paxtSjkk|a|binet denken, aan een kabinet
op nauwkeu,rig ontschreven program, waar
voor bij! voorbaat Wijl de cmdertjaheidene
part5j[en, wla,arop het klabinet inzonderheid
denkt te sltöunen, instemming is verkregen.
Die heer ColÜjb heeft .voor: de) vorming
van «ullk 'een p.seUjdoép|a;r]|ementair kabi
net keuizd te over. In oen groot deel van
die realiter pers; is aangedrongen öpi een
kabinet, dat .uit de ou.de aoalitiq-partrijten
'Zou 'wörden gnreöruteeird en het "zon pmq
niet verwonderen, too. de heer TMijh in
die richting althiap's) begon, zijn voelhorens
uit te Zetten. i
(Wij1 laten nu terzijde, of "de tïj|d er naar
is^ om kulk een kabinet het meest aam de
behoeften tegemöietikbmend te achten. Wij
gelooven het niet, cm helbten fyerlfcden
week onze redenen daarvoor aangegeven.
'.Wie van de rechter perU)®^ 'kennis
genomen, zal ook! Wei' 'dpor qterken twijfel
bevangen zlijfn, of de heer Colijn met zulk
een coalitie-kabinet zal kunnen slagen.
Diuidelijlk' isj in ieder gevat daarbij gel
wórden, dat een goed gedeelte van de
Room'steh-Katholieken zijn verwiachtingen
heeft gebbulwd op een veel meer naar de
radicale rijide. georiënteerd kabinet, dan
een ooalitie-kla.b'inet zal kunnen zïph- Le-
ven!ajvatb|aiarheidl Zon zul'ki een kabinet
slechts kunnen hebben, zbo de formateur
bij' "voorbaat erop ging, rekenen, dat de
liberale partij» uit beginsel gpuvernemenj
teel is, 'zpodat hijl daarin, als in de Kamer
'bijl ©ene, of andere sjbemtaiing de nood aan
den m'an klomt, vergoeding, zal vinden
voor het verlies) aan stemtaen,' dat hij1
aa,n Room's|chen kiaht k'an hebben te
lijfden."
,Men schiet in 'n la.ch over zulk' proza.
Wat 'n grenz'enlooze pretentie jsjohuilt
er bijv. in dat zinnetje over den niet
staatsrechterlijk geslchoolden dr. Colijn.
't iStompizinnigsite hiervan is dat. men
van Colijnq tekortkomingspreekt, dio.ch
feitelijk de Koningin, die immers) de op-
dracht tot het vormen van een pjarlement
tair kabinet gaf, treft. jEn dat maakt dan
lawaai, afo 'n socialist Zich a,an oneer
biedigheid tegenover hethoofd van den
Staat beizbndrgt!
Van iwerteelijklheidisjzin is ook de op
merking btetreff'ende de sjolidariteit der
klath. Kamerleden geïjpeend, omdat deze
tensjliotte alk één mlan geregeld 'de regee-
aing gesteund hebben.
De libérale heerien zouden gouvernci-
m'enteeler rijin dam rij[! Jawel!
Van 1925 af toen de liberalen er alt)
de kippen bSjf w'aren om met de anti
papisten liet gezbntsohap bijf den Paus
weg te 'stemtoon, waardoor het pas ge:-
Voirmde k'abinetf-Colïjh viel tot in 1933
toen zïji via de motie-Boon het Kabinet-
R.uys] de Beerenb'roludki den nek braken,
ligt een peTio.de w'amrin de liberalen bijna
altijd in iOibls|ti-u:ctie. standen, tegen de re
geering. i'
(Ein op die. men'sloliem zbu dhr. Colijn
moeten rekenen. Hij' ztfl genoeg sjta,a,tsf
nechterlïjlke Scholing hebben, die dw'aze
invitatie voor kennisgeving,dan te nemen!
UITKIIJ1K.
pan, deed voorzichtig een oude man de
deiut epen. I i jTUIJ
„Wat wilt ,u;vroeg, bij onvriendelijk.
De kolonel vertelde' van de auto.
„Kom binnen, meneer, kom binnen. De
kamer iss een bbeekje in Wianorde. Volg
mijl n>aar, maneer."
Dei man leidde den kolonel naar eein ka
mer, die nauwelijks gemeubeld was ^n
wee© den kolonel een stoel aan.
Hiji qing .zitten, vermoeid alls hij was
van de lange wandeling door regent en
wind, Ploteeling_ Iwerd hjj „van "achteren
vastgegrepen en eer hij v.an dien. aoh.rik
was bekomen, hadden dikke kWden a'ijin
armen aan z'ijn lichaam vastlgeisUoeTid.
„Wat is HaitiWialt moeit dat?" fcrijschte
de kolonel.
Maar de. man, die hem had overvallen
was z'ee,r Sterk'. D'e tegenstand san deai
kolonel duuirdei niet lang; izïjta corpiutiantie
en zijin pelsjias', zwaar van den re,gein,
hinderden hem', en na een minuut of tien
zat 'hij! .stevig vast gebonden op zijn. steel
terw'ijlL een pr.opi in Zijn rniond 'wiaS geduwd.
„Het sp'ijit me1, meheea', dat ik deizio
me'tihcde moettaep'assien ,maiar de schurken
'laten mij geen anderen uitweg. Ik' ben
Dokter Ósborn, de bekende keel-,spieici'alisil„
U hebt toch wel e,ens van mij' gehoord
De ongelukkige kolonel Wrong srich in
alle 'bochten om uit den stoel te kamen,
Ja, hijl herinnerde izieh heel' goed dien
eigeiiaardigan chirurg, genaamd O'sboirn,
der plotseling krankzinnig was gdw!o,rd0n.
En ja, dat Was Waar ook, deiz-a man) had
een eigen hospitaal ergens hier in defti oui-
trek. i I _f
„Mijne collegay\zieide de krankzinnige,
„zijn afiguns'tdig op mijne epccesse» era zja
hebben jnij een he.elen tijd van mijn: vrij
heid beroofd, maa.r doo.r een handige ia;uo
ben ik hun weer iontsna.pt, Zij 'zeggen, dat
ik' geen operatic mag doen onder z'uilko
otostandighedeinj maiar ik zal ze io.onen eu
aan de heele wereld, hoe»gi'ma.kkeiijik dat
gaat. Bied geien tegenstand, meneer. Do
schurken hebben me alles ontnomen', izelfs
chloroform era aether heb ik niet moei',
maar dit instrumentje heb ik toph nog ,en
dat. is mij voldoende.
De' spreker 'haalde een lang, vlijimisiöherp
mes tc voorschijn en sitreek' met -ziju ster
ke, zenuwachtige vingers Ianigs dein; gicihe're
pen kamt.
„Het is er soherp genoeg yloiorj"
Hiji rjaderde den kolonel.
„Als ik ut veel ipijn .doe, meneer, dau
ligt heit niet aan mij, maar aan die Schur
ken, die mij allles pntjmnen hebbtein."
•Eien klop opl de deur onderbrak heit
all'een-gespnek van den krankzinnige. Hij
beeldc, dacht, oven besluiteloos! na, en legd®
toen het scherpe mös op de tafel.
„Zeker nog, een .patiënt", aeide hij! .ter
wijl hij de. Maimer niitlgipg.
Even later kwam' hij vergezeld vjan een
juffrouw terug, Zij! iwag jong, grapt van
gestalte en mooi van uiterlijk en terwijl
ziji 'de kamer binnenging aprak »e: „Ik
wilde naar Hiolly^ioioid omi een feestje
t'a zingen, toen plotseling jmijini paard sbei-
gerdei voor een ia;u|tos hieil viiell lopi den gliond
en- nu. is de as van mijln wagen, gebroken.
D'ei koeteien' aleide, dat Hollywopd dicht
bij ligt, Z.O.UI n mij idem weg'wïllenlwiijzten?,"
De dokter sloot de deur on n,ui zog. ze
dan gebonden kolOuel. Zij tlrad eVe.ni terug,
waulil,it evenen Werd getroffen, door
de bede ojn h;u|l!p;, die in de oog,era. van den
hullpieloozen kolonel te leizien stond.
„Do tweede patiënt", Zeide de chirurg;
met doctorale plechtigheid, terwijl hijl zich'
tot. de julDPro|u,w keerde; „D aul)lt een op»-
ratic meemaiken onder de meest moieilijke
.otolsta.ndig'heden. Daarna ben ik gaarne
bereid om u te (helpen." 1
Nu nam de ima,n heit' Bcherpie ..toes; .ap,
lachte vroolijk' en ging qaar kolonel Bol
ton toe.
„En zie zeggen nog wel, 'dat ik' krank
zinnig ben; wat stornjmelingcn1,. maar ze
zullen het z'ien!"
De aDgstige juffrouw doorzag, .alles.
„.Wacht eens even" rielp Zg, toien d!é
doldcr zich al over de, etqpl boog. .Wacht
cans"
.Wal, moest zie do,enals ze hulip! ging
na.lcn, zo.u de. man in den stoel zekert al
vermorrd z'ijn ,ee,r z.e 'terugkWam. 'Wiait
kon ze doen? In haar angtéb had ize„Móé
der, Maria.."
„Wacht eens meneer, u is doktor, niet
waar.?. Ik moeit- zingen in HpRywioiod, maar
mijn. stem isis een beetjeZou) lu
naur m'ij. willen luisteren.? U is immers
do-ktier,?"
„Ik ben de. beroemde dokter Oislbia.rn,", 'do
man wendde. Zich tot haar. „Dat Weet u
tóch zeker en ook waarom u hier, moei
zijln', is 't niet
„da ja, mlaar luislfcer eens naa,r tmiji, ik
verzoek' het ui."
•Met mes. werd We,er op tafel gelegddia
krankzinnige knikt© haar goedldeureind toe.
„Ik ben ook jnusiouisi; de opératie kan
ook' wel eve,ïi uitlgesteld Warden. Gaaij lu
maar 'zingen." i
11© juJ'irouw aarzelde ©en moment, toen
begon zé. te zingen en raog nooit te^vonan
zong Juffrouw Marcella, Clifford zioia
schoen, als in dien nacht.
De krankzinnige, za.t in, een groeten
stoel. Met een hand sloeg liij.de maat.
Toen Zij' o.p hield, klapte hij geweldig
in de handen. i
„B'is, bis, bis!" schreeuwde- hij! w.toieslt.
Hij had geen belangstelling meer in hef
mes, dat. onder zijn bereik lag. JVIu,i'cella
ging er een sltapje dichter maar toe. Als
ril 'heil eens. pakken kon en den man1 iln
den- stoel dan losmaken. i
De dokter Zag de beweging .jnet. een
vlugheid alleen eigen aan krankzinmigen
en legde het mies vlak' voor hein me,er.
„Zing ijoig eens! Zing inoig! .eens!" be
val hij. „Vroieger kregen wfe v.oor geo
opératie alcohol, nu ©en selliopn lied."
Marcella. .zong pipiniyuw, steeds opnieulw
maar hoe lang yo.u. datt; duren? Zou e.v
niemand langs komen?
D'e vaistgelbondan m;a.n bleef baar maar
aankijken met dezelfde vragende, .oojgetoi.
7ij gaf zich geen rekenschap, meer van
de. woorden, dié zij' zong, en eenmaal
toen haar stam oversloeg, bij' een booige
■nooit', fronste' Dokter Os'b'orn de wenk
brauwen.
Teen .ze terstond weer normaal doon>
zong, meende ze buiten iets fce hooren. Ja,
daar was iemand.
Steeds harder en harder zong ze om
zooi het geluid van de voetstappen ifce
smoren.
De deur werd met gelw'eld geaplend ten
drie mannen grepen de dokter, v,aSt.
„Hij is uit heit .kranibzinhigenigestóchil
ontvlucht", izeide een v#n de drie. „Wij
hebben heim al don heelen dag .gezoeh'i
en konden niet vermoeden, 'dat> 5jij(.weer
naar zijn vroeger hospitaal! was telrulg
gegaan. H)ij is zeer gevaarlijk; hij'. Vil
maar steeds öpexeeren, a.lljjld ataaf 'hij1
mot het mes .klaar."
Zoedra de. krankzinnige gebonden, was
werd de kolonel bevrijd.
Hij; kon niet genoeg woprden, viindein
om Marcella te. danken.
„Ik heb a,a,n U mijn 'leven te dankeln,
juffrouw", 'Zeide hij: pn vervolgens deelde
hij hen m,ede, dat hijl naar hier was ge
komen, omdat Z'n auto onkllaar was ge1-
TU.aVt.
Een van de verplegers zeide, dait hij
misschien wel kpn helpen omdat hij een
treetje van autp's afwist.
"??r,/raa«"' antwoordde de "kolonel,
en tot Marcella„Ik -ben bang, zelfs all
z'oul, M melt te laat. zijn, dat U var»
nac.t ïuet kunt zingen. Daarom verzoek
ik L,als de wa-gen Weer kla,ar ig, 'u
naar uw huis te mogen brengen. De ban
kolonel Bolton."
„Och maneer".! zeide MarcgUa,. „Ik'
ben u wel verplicht. Maar,, ziet u, ik
woon in DIk geef les in de muziek.
Ik ben Marcella Clifford."
„Nee, maar zeg"! dt.atterdc de kolo
nel. „Is u die jiui'f'rpuw Clifford, die
fliemei mijn neefmef Peter?."
De kolonel zweeg, pldtselling.
Marcella barstte uit in een zjemuwlach,
haar heele lichaam scihokte. Op. de- lang
durige inspanning volgde de nea-citie.
„Ik dacht da,'t üken nu begon
z'e te schreden.
„O-cli mijn allerbeste juffrouw Cliif'ford,
m-oiet, a n.u gaan huilen, niadat tui izioh jzloior
sit'erk en dapipier hebt geiaond? Kom! geel'
m'e. een hand! Wie g,a.an samen; naar huii®.
Mijn zuster z.a.l goed vo-or pr .zpigein, en
Peter, ja, Peter. En ik' was een doimme
kerel."
Den volgenden dag .verbrandde de Wic
hel' het testament. Notaris) Gust w,a,s er
bij! uitgenpodigd.
Uit „Esp'- Kafolik'a." B.
'Langzaam wandelde de inspecteur de
bijkans geheel verlaten, donkere straat in.
Als naar gewoonte gingen 'zijln blikken,
hoeWel hij- buiten dienst was, onderzoer
hemd rsfhd of bij nergens i-ets oingei-echtigls
of vei'daChts on,tw,aia.rde.
Toen hij pngeveer halverwege d'e strjaialt
gekomen was, begon hij! _ylulgg|gr te Xoo-
peu bijl het zien van een mian, tlie, met
ciera onaajigeistok'en, sigaar in dan mand,
in de donkiere portiek van ©en winkelhuis
Bltbttd. Toen. de inspecteur bij! .hem' wa.s,
zei de man opeens: j
„Het i-s in ordei 'hoior, inspieot-eur. Ik
waeiht hier oipi ecu Vriend. Twintig j.a.ar.
geleden hebben w,e afgeisp,luiten. Het
klinkt misschien, een beetje -grapjpig, niet?
Maar ik' zal bet u. vertellen!,, aflia (ui 'zJeker-
heiid hebben wilt. Ongeveer twintig jaiar
geleden stond er hier een restaurant
„Dat, is vijf jaiar gede'dera afgebroken."
zei ,de inspecteur. i i
De man in de plortiek sfreek een lucifer
af en ©tiak z'ijh sigaar aan. In 't liöht Va.n
hetl vlammetje werd een gebruind gelaat
zichtbaar, me.t vierkante kaken, pittige
o-oigen en een wit litteeken bijl het re.clifteir-
oug. Opl z'ijh das schitterde een groote
diamant. I 1 1 i I
„Twintig jaar geleden," vertelde, de
man vei'dei', „dineerde ik hiea? met mijn
vriend Jimtay WeUs, een baste kamera,a,d
en de t.oMle jongen vara de wereld. Ik
was achttien en Jimmy twintig Wtelwioo.nl
den hier samen op) één kamer, raet als tt|wee
broers. Den volgenden moggem Zuji; ik
naar 't Westen gaan om njijh fortuin te
maken, dimmy. kon je met geen stok
uit New-York krijgen; liijl vond het' de
e-enige, stad .o.p. a'arde. Enfin, o.m.kprt te
gaan, we sp'rakén dien avond af, .dat |w:e
elk'ü.ar' hier preieieS fwin'tig jaap later
weer 'zou,den ontmoeten, ongeacht hpe jw'e
er a»n toe zouden zijn of welke afstand
ons zou scheiden. We waren van! imeeuing,
dat we binnen twintig! jaar ojilze bestem
ming wel zouden hebben bereikt,, wat er
dau ook van ons zio.u z'ijra gewprdeai." 1
„Het klinkt heel interessant;," merkte
de inspecteur op. „Het; lijikl toe andere
wei een lange tijd, dien juffilie mioastem
wachten. Hebt u niets van jjlwl. vriend
gekoerd, sinds jullie elkaar vpor Jje't (jiaatet
liebben gezien?"
„O ja, we hebben een ifjidje imet lelkaar
ga-orrespondeerd," jztei rle andea-. „Majar
na een paar ]"aar zijj'n we eikaars Spiooir
kwijtgeraakt. Het .Westpn is, -zoo groiot,
nietwaar, en ik' "heb er als een dolle door
heen geraasd. Maar ik weet' Beker, dat
Jiuimy hieir zal' kiomen als liij' nog: leeft,
want hij w;a,s altjijld de; trou]w,9te, beste,
kerel van de wereld. Hijf vergeet het step
lig .niet. Ik heb duizend m'ijl afgelegd om
vanavond hier te. kunnem; kijin on ik he'b
ex geen sptjj't van' als mijn ou,de vriend
komt."
De wachtende oman haalde 'n prachtig
horloge t,e voprschij'n, dat rijlk' met kleius
diamanten was heZet.
„Drie minuten vóór tienen," zei hij'.
„H©t was precies tien uiur toe'n w'e hier
voor de deiur van he.t restaurant afscheid
van elkaar qamera."
„U hebt goed geboerd in het .JVesten,
niet vr,oeg de inspiecteur.
„Üitsteke.nd! Als Jimmy maa.r voor de
helft 'zO,o. fortuinlijk is geweest', ben ik
al blij! yo-or hem. Hef w:a,s een beetje, ©en
tobber, weet u, hoe goed 'hijl overigens' opfc:
was. Ik heib m©t de seharpiste. hersens
moeten concurreeren om te woonden wat ik
nu. ben. In New-York' Wondt! er nooit
uit je gehaald, wa,t! er in je zit. Daai' moet!
je voor in het W'eslten gijin."
De inspecteur keek ap ,zSj:n pdllshor-
loge.
„Ik moet weer vérder," zei hij. „Ik
hoop», dat je vriend khm't. Als bij! pr. cm
tien u.ur niet- is', wacht je dan niet, langer
op. hem?" i
„O ja," antwoordde dei ander gretig. „Ik-
wacht tot hailfeif opl hem. Als ;J immy .noig
in leven is, zal hij[ er dan zéker zijn. (goe
denavond, inspecteur."
„Goedenavond, majln'heer," groette de,.in
specteur tering en liij.,vei';voi'gde «lijnwag.
Het was intusisttheji, gaan motreg.era.eu
en de wind w'as veel kóutler geworden. D-e
weinige voorbijgangers haaistten zich huis
waarts, hjin kragen hop-g opigezet cn de
handen diep' in hum z'akkan. ©n ira de
portiek van e;en der winke'lsi stond do
man, die. duizend mijl had afgelegd, te
wachten ,op. een vriend, Waarmee- liij %in.-
tig jaar geleden oen afspraak' had ge
maakt ©n van wien hij!_miet ©eins iwist! ,of
liij' nog 'leefde. Hiij r,o»kle zijn sigaar
cn wachtte.
Hiji had ongeveer twintig minuten ge
wacht, toen ae.n rijlzige man in pen 'ïairige
.overjas', .waarvan de. kraag tot gan 'fïjln
«oren was opgeslagen, vlug, «n. jhem te«e-
irad. i f
„Een jij dat, Bob?" Vroeg hij' aarzelend.
„Ben jij het, Jimmy. .Wells?" riep de
man in de portiek' uit. i j
„Gelukkig!" riep' de nieulw-aangeik'onie-
ue. de handen yam den ander gfijpiand «a
ze druikkend. „Ja, je bent hef, ik zie het!
Ik was er zeker van, dat ik ja hier, zon
vinden als ja n«g. in leven' was. Wiel, (well1,
twintig jaar is ©en lange tijld! Hat o-uda
restaurant is verdwenen, 'Bob, ik (wte1
dat liat er nog w,as, dan konden Wie er
vanavond weer eens' dineeran'. JEfoie heb je
hetg. emaakt in het W.esifcen, kerel?"
Reusachtig. Het heeft me alles ge
geven, waar ik om gevraagd heb! Ja
bent. erg veranderd, Jiimimy. In mijin
■herinnering was je Veel kleiner."
„Ja, ilA bein nog een stuk. gegroeid ma
mij'n twintigste jaarv!'
„Gaat heit je goed in New-Y-ork',.
Jimmy,?."
„Nogal. Ik heib een haantje et,an de
gemeente. Ga mee, Biob; ik wetef 'n aajxlig
rustig plaatsje, waar We) «verfden oude'n
tijd kunnen boolmen." J 1
D'e, heide mannen 'liepen de straat: uit.
De man uit het Weisten, wieu's egoïsme
door 'Z'ij'n Succ'es' nog .gnoioter was geWpn'1-,
den, begon t.e verte'ljera hoe hij! Zijn car
rière had gemaakt. De ander, bijha cnJ
herkenbaar door .zijln overjas,, luisterde
'belangstellend. 1 1 i
Aan dan hoek van de straat was eera
winkel, Waarvan alle 'lichten jnog. branden.
Toen zjj in de 'lichtplek kwamen, kelken
Zij elkaar' onwillekeurig ,a,an.
De man uit het Westen bleef me<t leen
r,uk staan en greep den ander bij;zijn
„je b'ent Jimmy Wells| niet," riepj hij
.uih „Twintig ja,ar is wel lang, maar toch
niet lang genoeg ,om vara iemands Griek-
sahen ne.uis een ,mopi£iinodel te malton."
„Soms maken twintig jaar van een
goed mcnsch wel een slecht merasch", .zei
da groot© man, „Je bent 3I tien minuifen
langrmij'n arrestant, „Zachte Boh". Chica
go! dacht, dat j© naar hier wiaisi ^gekomen
en ze seinden pns, dat iz© gm hartig
wjoprdje jn©t ja sprjeken1 wilden. Ga ja
kalm mee? Ja,.?, D.at is verstandig. Maar
vóór we naar hejta bureau, gaan, moet ik' ja
cerat niog een briefje gevien. Dat' is tno
door iemand gevraagd. Je kunt het hier
wel even lezen, in het licht va.ni dien .win
kel. H©t is van inspecteur Jjnimy IWeüïs."
Da man ,udt het Westen \sqijwde he|t
stukje papier .oipen, dat de ander hem had
gegeven. Z'ijh handen beefddn niet, .toen
hijl. begon te lezen, maar to®n hiji. heb ,uj|lfc
had, trilden ze toch een beetje. Het. was
maar een hed Kort briefje:
„Biob ,dlr was op .tijd op de, afgesplroken
.plaats. Toen je dien lucifer .aanstak -voor
ja .sigaar, aag ik, dat het het gezicht was
van dien man, dien ze in Chicago, ziodhten.
Ik weet niet w'aaroim', maar ik kon je Zelf
nlët arresteeren. Daarom ben ik maar do
wach't gegaan en heb iemand gestuurd, die
zoo.wa t va,n m'ij'n gTiOpfte jas, om heft kaakje
op te k'nappien. 1 1. I i
Jimmy,".
Mannenadel cn Vr.nn,weneer.
Over dia .gijooite hervorming, liius-
giodsdicnsit, systemajtiscli in.gev.opi'd
iseihred pastoor A- van de Venn© aim a,l
z'n 8c artikel aisi iemand, die de geesten
geleidelijk o.p iets nieuws voorbereidt. Dat
dei inrichting van de .hn&kfeymex eein gods-
dieraiSitig Stempel inoiet drageln, is al vroe
ger betoogd en begrepen. Haoir heirsehapien
in eein 'huisikaip'el, waar de geesit'G'lodiSr.ond-
ziweeift en WierKt era rapelt zijn gieheimzimr
ni/ge .straling zielen raakt .en binnendringt,
is de quintessens vara ',t nieulwe betoog.
Want kerk- ,ein hui'sgodsdiemat staan in
innig Verband, w:a.ar de laatst© ,u.itges|t)or-
wein is, verschnompelf, Vterteeit o«k do
kerkgodsdiianjs-t,. Neen, de KerkT is niet al
leen de plaats wa.ar gebeden motet wtoird©.!!;,
Hje.tl laatste woord is. pfog nuqt, over dit
chapiiter vernomen we jviaohtiera met
belangstelling op de voflgerade artikeleh..-
Dan «ein treffend eenvoudig,, wniopige-
■schroofd in miemoriam aam de nagedadhtie-
nis van mlevr. Alb. Steenhoflf-iSmulders',
diii'. bestuurslid was Van heit hoofdbestuur
van Voor Eler ©ra Deugd en, kijachitiigd
istirijdster met de pen, veel' deed vop.r
bevordering vande openbar©! 'Zedelijkheid.
Over da vrouiw Wan tegenWloordigt be-
vïvtl dclz'e aflKverirag .pittige .gedachten Wan
Famikei, belicht door Pater Keulens. Zij
cohjStateeatdat, d© ©tenzij,digei .toeleg op
studie en de zoa'gelijkle w'aia.rnemiug H.a,n
vorant-woordelijlke ambten', .tie; vruiehtbaar^
h'aid der vrouw schijlnera teiglem te Wer-
k!eu„ Voor het oiud-Eemiinislm'e; ©en ge-
voielige slag wordt dit feit '©.elnmlaa]
als vaststaand bewezen,, pok' is er zWteai-
kinjï bij' hat nieuw-feministm© over walt do
tegenwoordige vroulwi denkt pvoT, de har
weJijkstrouW. Door de ondervinding ge
leerd, meent Famké, dat de vro.uiw weer
iu lra.air echtelijk' leven, in de opvoeding
barer kinderen en in de huishouding haar
voornaamst© teak' moet 'leeren zien. Ho.o
menige vr.0|iiw heeft 'haar nupt hejt lev.era,
aa.u, h aar .ziij'dei z!oo koel en tonder ©enige
bekoring, hef verhlljif in hui© zóó onge
zellig en saai gemaakt-, dajt .hij' la:ngz!aam
aan uithuizig era pp den langen du,W
ook put,nouw werd? AVeiderkeeuig ,'ga,ara
de mannen wel evelnmiinl vrij!juditHop
rnear de vrouw h©)t( Bpecdfiek-vroulwelijk©
pkijis geeft, des te mindcli' wordt rij ge
schikt om de. liefde vara 'Ren rpkn qt®
Zóódanig op Je wekken en levendig tie
houden.
Ouder den tiit'el woning .©in .zedelSjikhedd
iaat de wOniragrinelpeiatlricei Mie.j. van Bias1-
ten-B-altenburg orae kénlnis nranien Van de
voornaamste bepalingen uit de 60 arti
kelen! '.der tien panaigrafem vara de Wioe
Hing wielt. - Voor belanghebbende® ho,oigs|(»
in'twineeisafflt, vo«r anderen .faeinzaam.
Voor ©eruipuileiuaera 'bevat! deze. afleve
ring het vervolgartikel vjara Patas J. ,L.
Duifner M.S.C., haradleiende oyielr de vol
komen geho.otnzaaimlieidé, die de HOr.upUr
leute z'ij'n biechtvader moet Schenken era.
van Chriatius' gaast in de installijjig Vain
het Sacrament der Biecht.
Saamge,npinera is deZe efleVeri-ng weer
eerae, die ig.aa.rn© Zal' gelézen wardian.
Waarom de belasting hoog is.
Daar jvias een ingezetene van ©era dier
regentsfchappera in Oost-Java, die eera
stukje .grond ter oppervlakte vara 50
vierkante meter tegen een. civial prijislj©
van he't Gouvernement wilde k|oo,pg,n.
Eerst werd een rialclest gezoradea aam dgn
.tesLdent-af'deeiingsliopf'd; delz'e instruleerdc
zijnen geheimi-iscrjjver-secretarijs, het docu-
mcrat officieel door te zenden paar ,deo
aisij-resident, teneinde detoinl laaitste in
de gelegenheid te ételfen pp. rijn beurt
den regent errned gelukkig fe (mailton. Gij'
ycc,et hde dat ga.a,tiedere nieulw©1 pha.s!e in
da verzending wordt ingeluid dioior, bet
oonc'ipieeren vau een: hegeteidelnidera ibiief.
„Ik heb die eer, U.H-.E.G.eraiz."
Via den. negenschap'ssecretalris kWam het
rekeet bij dera deslbetrefffende wtedono, en
tenslotte, bij! den ass.-wedono, terecht. Deizo
gaf den loeirah 'van de desa waarin het
lapje 'grond gelegen was, opdracht, een
ond-erzipek in te stellen en evonitueelia be-
zWaren voor te brengen. 'E|n de loarah
ging .heen .era zag .dat het goéd wais en
toera was de eerste maand sedert de indie
ning vara het rekest verstreken. I -' 1
Nad,at het rapport wa,s uitgebracht werd
eane commissie benoemd, bestaande, uit
w'edoraO' gra aiss.-iwedono,; beidera trokken
■erop uit, veriiieerdera het advies vlam den
loerah, zagen dat het goed was era her
schreven de noodiige vellen panier, die
vervolgens bij'-den regent' werden inge
diend. De regent nu. was listiger daiï alle
ambtenaren en ontdekte eera toultj© in 'het
advies, het geschiedde dat de reeds! aan
merkelijk uitgegroeide ■paperlaSsenstiaipel te
rug werd gezonden naar den Wedorao, het
comimdsoiriaal onderzoek' werd hemgperad pn
eerae wijziging aangebracht.
De regent kreeg, .bet dossier era zie het
waisi z'e,er goed. Hijl liftt een brief schrij
ven „Ik heb de eer U.H.E|.G.enz.."
en toera dq ass.-resident voor loraftviswigst
affeekende in het register w:ap jle iiwiaeda
maand er geweest en brak de derde aan.
In vele gevallen ontdekt de ass.-residenit
e.erae fout, want! er behoeft nief al ta didpl
t,0 worden gegraven in de ©tukken om iets
onjuists tc yinden. Opnieuw 'werd twee
maal de hiërarchiesche weg .afgelegd, ver
gaderde de commissie, enlz'. en toen de'oss-
resident tera tweeden maje den buradel
pntving, was de derde maand gepasseerd
era brak de, vierde aan. Zoo. kwam bet
advies tenslotte bij! den resident. i I
Achtereenvolgens werd nu advies ge
vraagd aan: regentschapferaad, irrigatie,
boschwezen, leider landsgelbouyeradienijt,
provincialen w.a.fe.rstaiatsdiens|t, S.S. en) T.\
en den gouverneuir, wiellte laatste teri in
formatie afsc'hi'iflten kreeg „voor c|opy .a
cotpiy". Kortheidshalve vermelden wij
slechts, dat na ontvangst van het laatste
der vijf adviezen de 9d© maand Verstreken
was en de 10de aanbrak....
Dei gouverneur uit ving nu den comple
ten bundel, zag dat het 'goed ©ra naar
zijnen aard was #a ©p'rak: v.norlwla.aa', een
g'ropj, werk is t,o,t sjta,nd gebracht en .ilc
ben zeer tevreden. Gaat thans heen) era
vpltiuoi den arbeid! En brieven werden
gericht aan Bandoeng, waar de lcgeritó.m-
ma.ri.dant .alsnog, over d© kwestj.© moest
worden gehoord, en naar Batavia, iwiapr de
Vlootvoogd (heit „erfje lag yrijl dicht hiji de
kuistdiende te adviseeren.
Eindelijk' was alles in .ord.e ©n to©n Wlas
het .Maart 1933,' ruim .een jaar nadat
het rekest aan den resident in zee was
gegaan. En de secretaris ontving.eeajtbrief
van den gouverneur met ©ene zé© v(a|n bijt
lagen, waarin op grond van de adviezen,
eniz'. in overweging gegteven ;w:erd, eera,stuk
grond groot 50 vierk. M. telgen den pjirij's
van f 0,25 per vierk. meter af je ©taan
aan aanvrager.
Men stort de bewuste f'12,50 en vraagt
inschrijving bij' den residentie-rechter te
Pasoeroe,anna, verloop van 14 ma«ndem,
waarbij, alle diensten in geheel Ned.-Indië
mot uitzondering van Onderwijs gra 'E|ere-
dierast in 't geiweer gekomen ïrijn, ka.n dan
het lapje1 grond eigendom, genoemd wor
den
Geen w'ez'en kan zonder me.us ruiken,
'Zei de onderwijfeer.
Toch wel, merkte een tegensprekende
knaap op,, het viooltje. i
Bobby heeft zjch pnlangs, een waradel-
sitdk aiaingeséhaft. Tro.tsc'h wandelt hij
ermee door de straten o£sch)pion de ©tok
veel te lang voor hem is. j
Een bekende spreekt hem aan ep. gegt:
„Hallo, die stok' is veel t-e lang, je moet
er van onderen een stuk' afsraljden."
Zegt Bobby„Ga heen man.; vara onde
ren past bij1 mij 'juist goed, maar bijl is mij
van bóven tg l'érag.l" l
Agent „Hé, j.raffoolu.w, kunt u, niet le
zen? Dit. is een een-riohtinigstraait!" 1
IJuttr.„Ja, en wat (ep.ui dak?"
Agent „Dat- zou, dat zb maar in één
richting kan. berieden worden."
J ul'fr.„Maar, .agent, ik' rijld toch maar
in één richting?"
Wat doet jullie ,o.u.d-directeur tegen
woordig
Ja, wat hij1 doet? Blij icuzla barak heb1-
b'bera Ze hem er iirt ge,stoeten, dat weet, j,e,
en toen heeft hij: eerst no,g. een hypioitheeli-
barakjei opgericht en toon oibiigatieleeniin.-
gen geplaatst. Tegenwoordig doet hij! wan
alles en niets en toch rijidt hij) in een duro
auto, cn fuift flink. j' 'j
Maar w,aar leief'ti 'hij! dan Van'?
Béigrijp, je dat nieti? Van gebrek1 a,an
b&wij'.s. --
1 I
„Ik weet n;og niet of ik oor- of tandarijs
zal worden."
„Tandaxte natuurlijk. Jet moet nie|tj Verl
.geten, dat ©en mcnsch maar twee «oren
heelt, en met een beetje, geluk' 32
tanden." j
