NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
DONDERDAG 9 FEBRUARI 1933
Ruslands geheime politie.
FEUILLETON
In twee werelddeelen.
|~l BUITENLAND |~1
IERLAND
NUMMER 17
29ste JAARGANG
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie en Administratie; Westsingel 75, GOES;
Telefoon Interlocaal No. 207, voor Redactie en Administratie.
Bijkantoor MIDDELBURG, Markt 1 en 2; Telefoon No. 474.
Abonnementsprijs f 1.90 per drie maanden, bij vooruitbetaling;
Advertentiën van 1 tot 6 regels f 0.90, elke regel meer f 0.15;
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager
GROOTE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT GELEZEN
IN ALLE KRINGEN
In het Djuitsehe tijdschrift „Gelbe
Hefte" komt eon studie voor over
de beruchte Russische Tscheka (Gd-
poe) van de hand van veldmaar
schalk-luitenant Franz Kidder van
W.eisjriTihaoyi von Mainpruglg' in
Baden bij; Weenen (Oos|teaiJij(k). Het
(artikel beruste geheel op de eigen
werken en uitspraken van Bolsje
wisten. Het dunkt ons zoo belang1:
rijk om een juisten kïj(k bei krijgen
(Op -den geest van het Russische
eommbinisjme, dat tegenwoordig een
bedreiging voor de geheele wereld
vormt, dat wij- het hier in de W-
taling van dr. B. W, Bpreektnan
B.J. laten volgen.
Lenin is persoonlijk de stichter van het
terrorisjtisohe systeem, dat van den Rws-
Isjsehen staat uitgaat. Bij1 elke gelegenheid
prentte hij den kameraden zoo nadrukke
lijk mogel'ijjk in, dat het een onvermij de-
lijk© noodzakelijkheid was, .terreur uit te
Oefenen. „Jullie denkt toch niet, dat wij'
zonder de allerwreedste terreur de over
winning zullen behalen?" Naar z'ijh mee
ning moe^t men altijd in den vijland zijn
tanden elaan, zooals een buldog. Twi©e
maanden na aanvaarding van zijn ambt,
dikteerde hij bet decreet over 'de stichting
van de Tscheka (gepoe) als het beste
•werktuig voor den allerrazendsjten klas:
senstrijd. Om daarin aan da dictatuur van
het proletariaat de overwinning te ver
zekeren, ïs: het absoluut noodzakelijk! allen
tegenstanders den ruggegraat te breken.
De comtahmisjtische inoraal bestaat in
moord en vernietiging jan de vijanden der
revolutie. Wat is, dus de Tscheka? „Zij
is. ons wiapien, dat neervelt, de onbarm
hartige, spelle, onmiddellijke onderdruk1-
king". „Want de communisten dorsten
naar wraak en wel in een mate, die heel
de Wereld omvat"; de beruchte aanvoerder
'der „leerkielen" tsfchekisten) 'Dlserseh-
in'sjky zeide: „Ik wil onbarmhartig zijn,
'om als een trouwe waakhond den Vijand* in
^tukken te scheuren". Zijn opvolger Urn1
sphilcht spreekt van niets ontziende likwi-
datie (de gewlonc Rusjsische term voor
luit den weg ruimen), een andere (Men'-
Êjchinsky) beveelt het „uitrotten en uit
branden der landheeren." Die burgerklasse
moet met geweld neergeworpen, platge
drukt en tot bet laatste! toe kapot worden
geslagen. Het behoort tot het wezen van
hun schriksysteem en tot de praktijken
van de Tscheka, dat de werkelijke of
vermeende Vijand de feitelijke berooving
van alle recht dag en nacht, mispchien
jarenlang moet verwachten. Van het be
gin af werden rijn onroenendeL goederen en
zijn kapitaal onteigend. Elk; oogenblik, kan
hij uit zijn woning gezet, uit zijn betrek
king weggestuurd, in de onmogelijkheid
worden geplaatst, zijp brood te verdienen
hechtenis van onbepaalden, misschien leT
.venslangen duur kan hem ieder oogenblik
in huis en op; straat treffen. Tschekacget-
vangenis, concentratiekamp. (Slowtiky) bes
teekenen een langzaam pf spellen dood.
In het concentratiekamp Bolowtejky
een eiland in de .Witte Zee zijn 'vol
gens betrouwbare berichten uit 'den herfst
van'1929, ongeveer 40.000 menschen bïj<-
een gebracht, daaronder 22000, verdacht
van tegenrevolutia en 6000 vrouwen.'De
toestand, waarin rij leven, is ontzettend-
eeuwige hongfer, hard werk, ellendige be1
huizing, misjhandeling en vernedering. Ter-
vervolging v,an eventucele vluchtelingen
ia, een aantal groote jachthonden aan1-
,w«zig. Die 22000 verdachten worden als
gijzelaars betechouWdde verordening' daar
omtrent luidt, ze bij Tiet ..uitbreken van
woelingen in het binnenland terstond dood
ie schieten. De Tscheka mag naar eigen
goeddunken, zonder eeaigen vorm van pirof-
ees, ieder willekeurig mensc-h, ook 'bui
tenlander^, op een of andere wij'ze om het
leven brengen. Het is w'aarseMjnlij(k, dat
73.—
„Kunt ge mij een paard ovea'laten,
vriend?" zjop keerde hij zich tot .zijn
■gastheer. „In dezei wildernissen is "een
man te voet elechts een halve man. Te.
paard is men het dubbele waard, en
ruiter en paard is imtaers één."
„Neem wat gijl wilt-, kies, gij hebt ze
gezien. De vos is voor ii de beste, een
trouw dier, en voor ons zwaar Werk wat
licht. Neem hean maar ,ik' ben 'betaald
en meer dan .betaald, zoo grpot is mijn
6chuld."
„Neen! zooveel geld heb ik' nog jnj me,
ik ben niet arm," lachte hij' bitter en boog
het hoofd, „en toch, ik ben zoo arm, zoo
arm, maar daa,r nu niets van, wat moet
het kosten'? want gij moet u een zwaar
der dier aanschaffen, dit is zoo een om
in dollen rit do.or de prarieën te zW.even,
'dus goed voor mij, een ander zal ,u hetere
en geëigender diensten jloen."
„Neen, vriend, geef' wat gij! wilt,"
maar Meiester Dorrens had trends geld
gereed, en spoedig was de handel gesloten.
Het middagmaal werd in stilte genomen.
het aantal terechtg©?|telden ooit geschied
kundig of Ejtatistiseh zeker kan WoTden
vastgesteld. Veiel is door de comtaiunisfcen
bekend gemaakt en volgemsi registers ge
publiceerd, veel werd verzwegen en ver
zwegen en verborgen, ook naderhand ver-
valseht of ontkend. 1)
In vele Ts|cheka-afdeelingem was er een
afzonderlijke ambtenaar voor het optee-
kenen van de lijkten; er bestonden echter
ook z.g. broederlijke groeven, waarin de
slachtoffers ongeteld wierden geworpen.
Eenige biimenlandsch© organisaties hebben
getracht, de slachtoffers deir eerste vijf
jaren naar de offioieeie opgaven en de
beste informaties op! te. tellen. Het getal
kwam tot rond 1.860.000 ter doodgebtrach-
ten, daaronder 28 bisschoppen, ongeveer
1200 priesters en geestelijken, enz. 2)
.Zeker is slechts, dat het getallen Zij'n,
die gelijk' zïjjn aan de verliezen van Kus-1
land in den Europleesehen oorlpig, getallen,
welke onze menschèïij'kë verbeelding zich
nauwelijks kan voorstellen. D'aarbijl moet
men in het dog houden, dat grootendeels
de tereehtgestelden mensehen w'aren, dia
hun geloof, hun vaderlandsliefde, hun
burgerlijke wereldb©schouwing' met woord
.of daad dorsten te belijden en zelf's in
het aangezicht des doods niet verloochen1:
den. Dus menschen van hoog© zedelijks
krachtEn zekier is het aantal gevangen
genomenen en verbannengn heeltemlaa! niet
meer aan te geven. Het behoort namjellijk
t ot het w'ezen Van del terreur, zeer breede
kringen der bevolking bang te maken en
gevangenneming als een soort preventief-
maatregel te beschouwen. GevaniglenneinSng
geldt iminers niet als straf voor den
vijand, maar als miaatregel, om druk op
deu verdachte uit te oefenen, en verdacht
rijn alle niet'-CommlunistenOok hebben
do communisten de methode, hun huis
zoekingen en gevangennemingen zeer ver
uit te strekken, om een paar werkelïjkte
vijanden te vangen. „Beter meer als min'-
der" zegg'en zij. Diaartoe dient dan ook
(1e maatregel, in de woning der gevangen
genomenen .een g'eheime Wacht te leggen
en alle toevallige bezoekers zonder uit
zondering g'evangen te nemen. Ook de
methode, gijfzelaaf^ langoren 'tijd in de
gevangenis te houden en ze desnoods' te
recht te stellen, is zeer gebruikelijk- In
de laatste jaren Werd deze methode heel
bij'zonder toegepast op buitenlanders al
leen al om den commimistisChiein propagan'-
ten in het buitenland veiligheid te ver
schaffen. (Men houdt dan die buitenlan
der.- als gijzelaars). Zoo is er in Sovjet-'
(Rusland bijna geen stadsbewoner -uit
gezonderd de comtn'unisten natuurlijk
die niet minstens eenin'aal gevangen gé-
zeten en met de holen vol ongedierte van
de Tscheka kennis heeft gemaakt! OnteT-
baren hebben meerinlalen van huiszoeking
of hechtenis te 1'ijHen gehad, sommigen
meer dan twintig rnlaal- j
1) Toen bijivoorbeeld in Augustus 1928
de Tsehekist Uritzkjy in Petersburg g'eL
dood werd en de socialist© Dioxa Kaplan
een aanslag op Lenin beproefde, werd een
■massaJ-terre-ur in liet gelheele land bevolen.
Mensohen w'erden in alfabetisme volgorde
of kamer aan kamfer vermoord. In Mjoiskou
•w'erden in één nacht honderd gevangenen
zonder meer doodgeschoten. JJje Töchekist
Lazis (Zwei Jahre bl. 24) schrift: „In
Petersburg alleen w'erden b'ijf 'de 500 menL
echen neergeschoten." lD[at belet den ee-re-
iTschekist prof. Koki'ow'sky niet in de
„Isfwestija" van 18 iDlecem'ber 1927 het
getal der slachtoffers van het' geheeld
land hechts oipl *600 te Schatten.»
2) De l'ijfst 'is in ronde getallen «la
volgt: 6000 leeraren en pfrofes>sorien, 8800
geneeSheeren, 54.000 officieren, 260.000
soldaten, 105.000 pblitieJ-ofïlcieren, 48000.
gendarmen, 12.800 ambtenaren, 35500 an
dere intellectuelen, 192.000 plroletariëü^-
arbeiders^ 815.000 boeren.
Allen voelden het afscheid, wat komen
?ln°' <».en 'vreemde vinden de har.
ten zich zoo licht en zoo innig.
h de deur aan het hekken werd ;a.f-
scneid genomen. Het paard stond er on-
getuigd te wachten. AUen stonden be-
drocid te kijken. Een handdruk' werd ge
wisseld en hij. had den voet reeds in den
m tMn W! aidl omkeerde, Hein
Mayken onstuimig opgreep, aan zijn hart
drukte en lustte op het voorhoofd. Toen
drukte hi, het kleine wicht-je iets in de
hand sprong m 't zadel, „bid voor mi"
riep hy nog, hij vloog meer weg, dan hij
wegreed. J
Het trouwe goede gezin staarde hem
achterna, .zoolang men hein zien kon
Toen ging ieder aan zijn werk, en' des
avonds sprak men nog lang van den won
deren vreemden man, die zoo ongelukkio-
scheen.
„Wij zullen voor hem bidden," zei de
vrouw, „eiken avond bij het slapengaan.
„Moeder!" zei kleine Bertus, „kijk' eens
wat klein Maijik'en he$ft. Zij- wil het niet
afgeven en heeft het van den .yl-eejnden
man gekregen, ik' heb het klaar gezien."
„Maijken, laat zien!" en de kleine opren*
'da het handje en ,er viel een klein zilvte-
ren rozenkransje ,uit.
En de eenzame ruiter in de onaïzien-
[I VAK OVER DE GRENZEN
Om Cor'siic'a.
Frankrijik is den laatsten tijd druif bezig
de verdediging van zltjp gebied ztoo hoog
mogelijk op' te voeren. Tal van gr,opt©
strategische w'eg'en worden aangelegd, ter
wijl ook de vestingen in de omgeving van
'Nice aanzienlijk rijn versterkt. Frank
rijk soliijnt vooral beduioht te zijn voor
aan vallen .uit de Middeilliainds'ehe zee. Het
is vooral uit dit oogpunt, dat het eiland
.Corsica thans de volle belangstelling heeft
van de Fransche legar-antoriteitea. Eierst
is er verleden jaar door de politioneelte
macht op1 het eiland een radicale Schoon
maak gehouden onder de bandieten, die
het geheele eiland terroriseerden en in
hun macht hielden.
Nu het eiland grootendeels van dit ge
boefte is gezuiverd, wil rnqn van het
eiland Corsica een tweede Helgoland ma
ken, een soort vestingeiland met feen gor
del van staal. De pliannen hiertoe sch|ijinen
reeds in een gevorderd stadium te Zijjn,
daar eenige w'eken geleden ee.n commissie,
samengesteld uit vertegenwoordigers van
leger en marine, welke comlmisjsie is be
last met het toezicht over den bouw' van
de moderne versterkingen, vanuit Toulon
naar Corsica is ven-trokken, teneinde ter
plaatse een onderzoek in te stellen. Kooals
bekend is de verhouding tussohen Frank
rlijjk en Italië sinds den w'erëldooirlog
steeds min of meer gespannen. Nu is het
wel opmerkeliijlk, dat vooral de Oostkust
van Corsica, welke naa.r Italië is ge-
ri.cht, bijlzonder wtordt versterkt. 'En dit
is nog te meer van belang, daar Italië
een nn niet zoo "heel besteheiden blik op
Corsica w erpt, hetgeen al meer dan eens
is opgevallen. Het bezit van het eiland
is nog altijd een der vele illusies, welke
het fascistisch Italië Koestert. Sirids eeniga
jaren is er in Italië een duidelijk' stre
ven merkbaar tfm te komen tot een ver
inniging van de Italia,ansch-Corsioaansche
betrekkingen. Te Livorno bestaat zelfs
■een bond tot dit doel, terwijl een der al-<
daar verschijnende dagbladen regelmatig
een pagina aan C,orica w|ij|dt. Men zegt,
dat deze speciale C.orsica-nummers dooi-
Corsic'anen worden geredigeerd, hetgeen
wel mogelijk is, daar zij in het Corsri
caansch verschïjlnen. Het, CoTsicaanseh is
een dialect, dat zeer veel opi het Ita-
liaanstoh llijlkt. Ook te Milaan verschijnt
een periodiek betreffende Corsica, liet
is inderdaad een feit, dat Corsicia zelf izicb
meer Italiaanseh dan Fransch voelt. Aan
de Universiteit te Pisa studeeren zelfs
een aantal vooruitstrevende jeugdige Cor-
sicanen, die voornemens zfijfn „de voor
hoede te vormen van het leger Corsica,an-
ische vrijwilligers, dat weldra zal be-
eta.an," zooals zlïjl 'ziob onlangs .uitlieten.
Trouwens in vroeger eeuwen is Corsica
b'ijjna. steeds onder Italia,ansehe heerSChialp-
p|ij| 'geweest. Reeds vóór Christus kwain
het eiland in bezit der Romeinen, dia
er een ballingsoord van maakten en er
zich verder niet veel aan gelegen lieten
liggen. In de tiend© eeuw- was Corsicia
onderhoorig aan het graafschap TosCane.
In de elfde eeuw wist Paus Gregorius
VII de Corsioanen te bewegen het opper
gezag van den Paus te aianvaarden, die als
zlijln plaatsvervanger aanwees den bisschop
van Pisa, waardoor het eiland feitelijk
in handen Kwam van de stad Pisa. E,en
groote verwarring ontstpnd, toen de
Genueezen een Kleine honderd jaar later
trachtte de macht op! het eiland Corsica, in
handen te krijgen. Het einde van dezie
verwikkelingen was, dat. Corsica zichzelf
in 1347 onder bescherming van da Genu
eezen stelde. ilV.el deden de FranSehen
eenige malen ppgingen Corsica te ('over
meesteren, waarin zi"ij| evenwel niet intoch
ten slagen; tot 1769 bleef Corsica onder
Genueeseli signatuur, in wielk' jaar zlijl
bare prairieën snikte: „Het ïoz'enkransje
van moeder zaliger, het ïs beter in ha,ar
onschuldige hand", en voort ging de wilde
rit over de eindelooze groene vlakte.
In jle Prairieën.
Het eindelooze, het doodstille, 't siteeds
hetzelfde, niet treurig, ook niet vroolijke,
zónder afwisseling.
Altijd de groene vlakte, na uren nn
uren rijdens, reizens, trekk'ens, altijd een
en hetzelfde, groene weiden, en aan den
gezichteinder steeds dezelfde wouden, reu'-
zenboomen, waaraan de slingerplanten
hun bloemenranken grillig speelseh op
hangen, waapaehter ondoorvlorschte wil
dernissen, geheimenissen van. het oer
woud, met zijn duizenden stetmmen, zijn
sombere wegen .als in een nooit eindendan
doolhof', het eeuwige', groene, sombere,
stille, beweeglijke raadsel, als een onein
dige sphinx, rijen 'aan rijen, en weer
nieuwe, steieds nieiuwe rijen, en dat, zonder
einde en zonder afwisseling, .groene zeeën,
oceanen van groen.
En dat duizenden mijlen lang «n breed,
steeds deizielfda groene wei, steeds' het
zelfde groene, eeuwige bosoh.
Wel rijn zij goed „eeuwig" geheeten,
die wouden. j
De 2on gaat onder, de zon gaat op,
het eiland tegen betaling van 'een som
gelde aan Frankrijik afstonden. Dit edict
werd uitgevaardigd den -15ien Augustus
en het was juist op! 'dienzelfden dag, dat
hïji geboren wterd, die eens als keizier
over het vergroote Frankrijk zjou heer-
schen, Napoleon, 'gindsdien is bet eiland
een Fransch departement, met een korte
onderbreking omstreeks 1795, toen er een
gemengd CorsiCaansch-Engelsdh bewind
was.
Labrador te koop.
■New Foundland, dat steeds ónder groo
te schuldenlast gebukt glaat, juverwieeglt
thans om uit de misère te geraken, La
brador aan Canada te vérkoopen. Die
Engelsohe en Canadaescihe regeering wil
len bat land, dat in dergeljijWel fipancieela
moeilijkheden is geraakt, te hulp komten
met een leening van 300.000 pond. Be
reids is door genoemd© regeeringen een
commissie benoemd tor bestudeering van
de economische toestanden in New!' Found-
land. Labrador is, weliswaar weinig ont
wikkeld, maar door rijjh .uitgestrekte bos
heken, belangrijke visscherij, nog "onaan
getaste rijkdom aan mineralen begeerens-
'w aardig en daardoor voor New Foundland
een voordeelig object van Tuilhandel. DleO
laats,ten tijti ontving de regeering van
New Foundland aanbiedingen uitFrank
rijk, Dluitschland, Kweden, Canada en da
Vereenigde Staten. HoeW'el Sir Richard
Squieres, de premier van 'New! Foundland,
verklaarde, dat de regeering definitief had
besjoten Labrador niet te verkoopen, heeft
«enigen tiijld geleden een lid van het kabi
net van New' Foundland medegedeeld, dat
de regeering keeft aangeboden het gelbied
van Labrador voor honderd millioen dol
lar aan Canada te verkoop'en. .Van D|uit-
ise'he. zlijlde werd onlangs het voorstel ge
daan labrador voor den duur van 99 jaar
le pachten op vrijwel dezelfde voorwaar
den «ls! die, welk© in de huidige overeen
komst miet Canada zijfn opgenomen. Dia
regeering van New-Foundland wenscht do
Souvereiniteit over Labrador echter uit
sluitend aan Canada ,toe te vertroulwen.
Dut New-Foundland Labrador aan nie
mand andera w'enscht te verkóoipen dan
aan Canada, is) zeer begrijpelijk, daar
het grootsjte gedeelte van dit schiereiland
.onder den naam van New-Qjuebeo1 deel
uitmaakt van de 'Canadeesjtehe provincie
Quebec'. Slechte een smalle strook' aan
de kuèt van den Atlantischen Octeaan
'van Kaap! Chidley aan de Sltraat Hudspn
tot Blante Siallon, een oppervlakte van
ongeveer 300.000 vierkante kilometer, be
hoort aan New-Foundland. Labrador ia
slechts zeer schaars bevolkt. Hek' totaal
hantal der inboorlingen (Eisjkimo's) 'be
draagt niet meer dan duiZeind. Natuurlijk
rijp er ook' versichRlendie blanken geves
tigd, doch ook hun aantal i^ betrekkelijk!
gering. Die Eskimo-bevolking is aan een
issterke wisseling onderhevigrijfhouden
zic'h voornamelijk bazig met de jacht en
de visjsteherijf. D|e voornaamste centra van
jacht en visscherij! rijn Wel Rïgolet aan
Hamilton, Battle Harbour en Grady. .Van
'het. binnenland van Labrador is) nog
slechts zeer weinig van bekend; het is
hoofdzakelijk de kuststrook', welke onder
zocht i^ en waar verschillend© nejier-
zettingen werden gtes|ticht. In 1903 on
dernamen de ontdekkingsreizigers Hub
bard en Wallace een tocht na|ar het 'bin
nenland van Labrador, Welke reis^ in 1905
gevolgd werd door een toicht van Mr-i
tHubbard. Ter bte^trijfling van de ver-
jpchillende inhee|msche ziekten Werden in
de kuststrook verstehillend© medische pos
ten opgericht, o.a. fe St. Anthony, Battle
Harbour en Indian Harbour. Dte Moravi
sche Broeders, di© hier verschillende ne
derzettingen hebben, voerden het rendier
in. Gedurende de laatste jaren houdt men
zich in de nederzlettingen van de Moravi
sche Broeders ook beizig met industrie;
de bereiding van wialvisjchtraan neemt in
de industrie een belangrijke plaats is.
altijd hetzelfde toonieel, hetzelfde beeld.
De schaduwen des avonds bedekken
ze met de zwarte vouwen van het kleed
des nachts, het rozige zonnelicht giet zijn
gouden golven over de wei, een groien
tapijt met diamanten doorspik't en sma,-
Tagden en robijnen, .aan den gezichteinder,
wanneer er .een eind aan te zien is, .dat
zelfde statige, onveranderlijke oerwoud.
Het was twee dagen later.
Meester Dorrens naderde de jachtgron-
dc-n, de wouden en meeren der Indianen.
Zij waren hem bekend. Zij ook1 kenden
den „stillen blanken", die zijn ]>art elders
had.
Langzaam reed hij voort. Hier moesten
zijl ergens zijn, en verwonderd Zooht hij
ze in de verte langzaam omblikk'end te
ontdekken. Het was een uur in den mid
dag en in de, schaduw van het woiud reed
hij' stapvoets verder.
Een wonderlijk kfeunen treft zijn oor.
Dat heeft niets menschelijks m'eer, een
rilling gaat hem door de leden, zijn vo,s
spitst de ooren, maar niet onrustig. Hij
dringt het woud binnen in de yjehtrng
van het gekerm, en op eens bleef! hij
stokstijf staan, als aian den groind ge
nageld.
Indianenwraak.
Het was ook een akelig schouwspel, dat
VOLKENBOND
Japiin wordt plooibaar.
Nu de z.g. „commissie van negentien''
den door Japan gesjtichten Mandsjoerijf-
slehen staat niet wil erkennen, heeft do
Jupansiche delegatie weder een nieuwe
poging gedaan om aïsjnog tot een toepas
sing van de verzoening^proeedure van art,
15 paragraaf 3 van het ,Volkenbonds[vef-
drag te komen. Matsjoeoka heeft gister
ochtend ,aan Sir Erie Dlrum'mbnd medege
deeld, dat Japan bereid zou dijfu aan da
te sfchep'pen verzoeningscommissie van
den Volkenbond een meer actief aandeel
in de besprekingen tusschen China en
Japan tot oplosjsing van het geschil too
te kennen dan Japan tot dusfvar had
'willen inwilligen. Bovendien matigt Ja
pan rij'n eisphen ten opzichte van da
beschouwing over Mantsjoekwo en de toe
lichting tot de verzoeningdresolutie aldus,
dat Japan nog sjechts wenteht, dat da
toelichting niet ten eenenmale een latere
erkenning van MantsjjoekWo op 'grond van
de oecbnomisiehe en pp!Riske ontwikkeling
van het land zal uitfluiten. Sir Erie
Drummond beloofde de nieuwe Japansehe
voorstellen met ©enige leden van de Com
missie van 19 te zullen bespreken, al
vorens ze officieel in de vergadering laan-
bangig te maken. Een dei- ernsjige moei"
ïijkheden, die ©en aanvaarden der 'Japan-
sphe voorstellen, die thans inderdaad heel
wat tegemoetkoming getofïnd hebben, in
den weg sjaan is, dat thans de Chineesöha
delegatie hardnekkig "verklaart ieder© wijl-
ziging van de ontworpten verZoeinings-
resplutie van Dteelember van de hand te
zullen wlijfzen.
BELGIE
Overal hetzelfde.
De s'Oicialistische partSjfcaad heeft gis
teren, aan de ecccialistisiefh'© Kamerfractie
een motie toegezonden, strekkende tot het
afsichaffen van ulle subsidieverleening aan
de vrijle, d. z. de katholieke soholgn.
De Valera tot minister-presidert herkozen.
Er was' geen pjlaats onbezet in het
vrijistaat-plarlement, toen de zitting, de
eerste na de verkiezingen, van de dail een
aanvang nam. De pjolitie had uitgebreide
voorzorgsmaatregelen getroffen, om! ma
nifestaties te verhinderen.
De Valera's herkiezing tot voorzitter
van den ministerraad Werd voorgesteld
door den afgevaardigde van da stad Cork,
die de hoopi uitsprak, dat hlijl, "bijl de vol
gende gelegenheid, D|e Valera zou kunnen
voordragen, niet alleen als| president van
den uitvoerenden raad, doch ,als| president
van heel de Iersjohe republiek.
Van de tribunes en op de regeerings-t
banken werd dit toeklomtefcvisioen toet gpoat
gejuich begroet.
Dte Valera werd herkozen met §2 tegen
54 stem'm'en.
DE DONAULANDEN
Graaf Albert Apponyi. f
Uit Genève komt het bericht, dat graaf
Albert Apponyi, de grijke Hongaarsjche
staatsman, die van 1924 af Hongarijfe tij
den Volkenbond heeft vertegenwoordigd
aldaar aan de longontsteking, die zieh
eenige dagen geleden tengevolge van een
bronchitis iblljl 'hem had ontwikkeld, is
overleden.
Graaf Appbnyi wasj een wlijfs en ervaren
'sjaatsman en een tekW;aa|m! redenaar,
Waarblijl rijn voortreffelijke k'ennisj van
Engelsjch, Fransch en Italiaansch hem
■goed te sitade kw'am. Als voorzitter van
de Hongaorsjcke afvaardiging ter vredes-
'conferentie heeft hlijf met'alle kracht helt
Verdrag van Trianon besjtreden. Den 16en
'Januari 1920 gaf hlijl voor den Oplpersitem
zioh daar aanbood aan Meester Dorrens,
Vreieseliker kon het wel niet.
In een lichting in het wond, aan den
stam of beter op den stam Van ©en iets
vooruitstaanden bolbm, was het lichaam
van ©en mensoh, vastgebonden.
Da arioien in da hoogte gestrekt, achter
den «tam vastgesnoerd, en 'in den Stam
vastgemaakt, die voeten elk' dfziondeslijik
met hout vastgespalkt in de schors.
Het. gezicht was plat tegen den stam
gedrukt.
Onmogelijk' was het dan ongelukkige,
de. minste beweging te maken.
Het geheele lichaam was roerloos vast
gemaakt.
Lange ondieipe sneden hadden den heelen
rug doorkorven, evenals de armen em de
beenen, en in dezte bloedige gleuven open
gescheurd en opengebarsten, niet dikkte
korsten geronnen bloed, gevuld, kropten
en liepen en beten _en zogen, duiz'etndom
groote, rossige mieren.
Geheele ©eharen togen o.p en af.
En zwermen van woedende wtespe®,
gondsden vinnig om het hoofd.
I (Wordt vervolgd.)!