NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS DONDERDAG 9 FEBRUARI 1933 Ruslands geheime politie. FEUILLETON In twee werelddeelen. |~l BUITENLAND |~1 IERLAND NUMMER 17 29ste JAARGANG NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Bureaux van Redactie en Administratie; Westsingel 75, GOES; Telefoon Interlocaal No. 207, voor Redactie en Administratie. Bijkantoor MIDDELBURG, Markt 1 en 2; Telefoon No. 474. Abonnementsprijs f 1.90 per drie maanden, bij vooruitbetaling; Advertentiën van 1 tot 6 regels f 0.90, elke regel meer f 0.15; Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager GROOTE WAARDE VAN PUBLICITEIT WORDT GELEZEN IN ALLE KRINGEN In het Djuitsehe tijdschrift „Gelbe Hefte" komt eon studie voor over de beruchte Russische Tscheka (Gd- poe) van de hand van veldmaar schalk-luitenant Franz Kidder van W.eisjriTihaoyi von Mainpruglg' in Baden bij; Weenen (Oos|teaiJij(k). Het (artikel beruste geheel op de eigen werken en uitspraken van Bolsje wisten. Het dunkt ons zoo belang1: rijk om een juisten kïj(k bei krijgen (Op -den geest van het Russische eommbinisjme, dat tegenwoordig een bedreiging voor de geheele wereld vormt, dat wij- het hier in de W- taling van dr. B. W, Bpreektnan B.J. laten volgen. Lenin is persoonlijk de stichter van het terrorisjtisohe systeem, dat van den Rws- Isjsehen staat uitgaat. Bij1 elke gelegenheid prentte hij den kameraden zoo nadrukke lijk mogel'ijjk in, dat het een onvermij de- lijk© noodzakelijkheid was, .terreur uit te Oefenen. „Jullie denkt toch niet, dat wij' zonder de allerwreedste terreur de over winning zullen behalen?" Naar z'ijh mee ning moe^t men altijd in den vijland zijn tanden elaan, zooals een buldog. Twi©e maanden na aanvaarding van zijn ambt, dikteerde hij bet decreet over 'de stichting van de Tscheka (gepoe) als het beste •werktuig voor den allerrazendsjten klas: senstrijd. Om daarin aan da dictatuur van het proletariaat de overwinning te ver zekeren, ïs: het absoluut noodzakelijk! allen tegenstanders den ruggegraat te breken. De comtahmisjtische inoraal bestaat in moord en vernietiging jan de vijanden der revolutie. Wat is, dus de Tscheka? „Zij is. ons wiapien, dat neervelt, de onbarm hartige, spelle, onmiddellijke onderdruk1- king". „Want de communisten dorsten naar wraak en wel in een mate, die heel de Wereld omvat"; de beruchte aanvoerder 'der „leerkielen" tsfchekisten) 'Dlserseh- in'sjky zeide: „Ik wil onbarmhartig zijn, 'om als een trouwe waakhond den Vijand* in ^tukken te scheuren". Zijn opvolger Urn1 sphilcht spreekt van niets ontziende likwi- datie (de gewlonc Rusjsische term voor luit den weg ruimen), een andere (Men'- Êjchinsky) beveelt het „uitrotten en uit branden der landheeren." Die burgerklasse moet met geweld neergeworpen, platge drukt en tot bet laatste! toe kapot worden geslagen. Het behoort tot het wezen van hun schriksysteem en tot de praktijken van de Tscheka, dat de werkelijke of vermeende Vijand de feitelijke berooving van alle recht dag en nacht, mispchien jarenlang moet verwachten. Van het be gin af werden rijn onroenendeL goederen en zijn kapitaal onteigend. Elk; oogenblik, kan hij uit zijn woning gezet, uit zijn betrek king weggestuurd, in de onmogelijkheid worden geplaatst, zijp brood te verdienen hechtenis van onbepaalden, misschien leT .venslangen duur kan hem ieder oogenblik in huis en op; straat treffen. Tschekacget- vangenis, concentratiekamp. (Slowtiky) bes teekenen een langzaam pf spellen dood. In het concentratiekamp Bolowtejky een eiland in de .Witte Zee zijn 'vol gens betrouwbare berichten uit 'den herfst van'1929, ongeveer 40.000 menschen bïj<- een gebracht, daaronder 22000, verdacht van tegenrevolutia en 6000 vrouwen.'De toestand, waarin rij leven, is ontzettend- eeuwige hongfer, hard werk, ellendige be1 huizing, misjhandeling en vernedering. Ter- vervolging v,an eventucele vluchtelingen ia, een aantal groote jachthonden aan1- ,w«zig. Die 22000 verdachten worden als gijzelaars betechouWdde verordening' daar omtrent luidt, ze bij Tiet ..uitbreken van woelingen in het binnenland terstond dood ie schieten. De Tscheka mag naar eigen goeddunken, zonder eeaigen vorm van pirof- ees, ieder willekeurig mensc-h, ook 'bui tenlander^, op een of andere wij'ze om het leven brengen. Het is w'aarseMjnlij(k, dat 73.— „Kunt ge mij een paard ovea'laten, vriend?" zjop keerde hij zich tot .zijn ■gastheer. „In dezei wildernissen is "een man te voet elechts een halve man. Te. paard is men het dubbele waard, en ruiter en paard is imtaers één." „Neem wat gijl wilt-, kies, gij hebt ze gezien. De vos is voor ii de beste, een trouw dier, en voor ons zwaar Werk wat licht. Neem hean maar ,ik' ben 'betaald en meer dan .betaald, zoo grpot is mijn 6chuld." „Neen! zooveel geld heb ik' nog jnj me, ik ben niet arm," lachte hij' bitter en boog het hoofd, „en toch, ik ben zoo arm, zoo arm, maar daa,r nu niets van, wat moet het kosten'? want gij moet u een zwaar der dier aanschaffen, dit is zoo een om in dollen rit do.or de prarieën te zW.even, 'dus goed voor mij, een ander zal ,u hetere en geëigender diensten jloen." „Neen, vriend, geef' wat gij! wilt," maar Meiester Dorrens had trends geld gereed, en spoedig was de handel gesloten. Het middagmaal werd in stilte genomen. het aantal terechtg©?|telden ooit geschied kundig of Ejtatistiseh zeker kan WoTden vastgesteld. Veiel is door de comtaiunisfcen bekend gemaakt en volgemsi registers ge publiceerd, veel werd verzwegen en ver zwegen en verborgen, ook naderhand ver- valseht of ontkend. 1) In vele Ts|cheka-afdeelingem was er een afzonderlijke ambtenaar voor het optee- kenen van de lijkten; er bestonden echter ook z.g. broederlijke groeven, waarin de slachtoffers ongeteld wierden geworpen. Eenige biimenlandsch© organisaties hebben getracht, de slachtoffers deir eerste vijf jaren naar de offioieeie opgaven en de beste informaties op! te. tellen. Het getal kwam tot rond 1.860.000 ter doodgebtrach- ten, daaronder 28 bisschoppen, ongeveer 1200 priesters en geestelijken, enz. 2) .Zeker is slechts, dat het getallen Zij'n, die gelijk' zïjjn aan de verliezen van Kus-1 land in den Europleesehen oorlpig, getallen, welke onze menschèïij'kë verbeelding zich nauwelijks kan voorstellen. D'aarbijl moet men in het dog houden, dat grootendeels de tereehtgestelden mensehen w'aren, dia hun geloof, hun vaderlandsliefde, hun burgerlijke wereldb©schouwing' met woord .of daad dorsten te belijden en zelf's in het aangezicht des doods niet verloochen1: den. Dus menschen van hoog© zedelijks krachtEn zekier is het aantal gevangen genomenen en verbannengn heeltemlaa! niet meer aan te geven. Het behoort namjellijk t ot het w'ezen Van del terreur, zeer breede kringen der bevolking bang te maken en gevangenneming als een soort preventief- maatregel te beschouwen. GevaniglenneinSng geldt iminers niet als straf voor den vijand, maar als miaatregel, om druk op deu verdachte uit te oefenen, en verdacht rijn alle niet'-CommlunistenOok hebben do communisten de methode, hun huis zoekingen en gevangennemingen zeer ver uit te strekken, om een paar werkelïjkte vijanden te vangen. „Beter meer als min'- der" zegg'en zij. Diaartoe dient dan ook (1e maatregel, in de woning der gevangen genomenen .een g'eheime Wacht te leggen en alle toevallige bezoekers zonder uit zondering g'evangen te nemen. Ook de methode, gijfzelaaf^ langoren 'tijd in de gevangenis te houden en ze desnoods' te recht te stellen, is zeer gebruikelijk- In de laatste jaren Werd deze methode heel bij'zonder toegepast op buitenlanders al leen al om den commimistisChiein propagan'- ten in het buitenland veiligheid te ver schaffen. (Men houdt dan die buitenlan der.- als gijzelaars). Zoo is er in Sovjet-' (Rusland bijna geen stadsbewoner -uit gezonderd de comtn'unisten natuurlijk die niet minstens eenin'aal gevangen gé- zeten en met de holen vol ongedierte van de Tscheka kennis heeft gemaakt! OnteT- baren hebben meerinlalen van huiszoeking of hechtenis te 1'ijHen gehad, sommigen meer dan twintig rnlaal- j 1) Toen bijivoorbeeld in Augustus 1928 de Tsehekist Uritzkjy in Petersburg g'eL dood werd en de socialist© Dioxa Kaplan een aanslag op Lenin beproefde, werd een ■massaJ-terre-ur in liet gelheele land bevolen. Mensohen w'erden in alfabetisme volgorde of kamer aan kamfer vermoord. In Mjoiskou •w'erden in één nacht honderd gevangenen zonder meer doodgeschoten. JJje Töchekist Lazis (Zwei Jahre bl. 24) schrift: „In Petersburg alleen w'erden b'ijf 'de 500 menL echen neergeschoten." lD[at belet den ee-re- iTschekist prof. Koki'ow'sky niet in de „Isfwestija" van 18 iDlecem'ber 1927 het getal der slachtoffers van het' geheeld land hechts oipl *600 te Schatten.» 2) De l'ijfst 'is in ronde getallen «la volgt: 6000 leeraren en pfrofes>sorien, 8800 geneeSheeren, 54.000 officieren, 260.000 soldaten, 105.000 pblitieJ-ofïlcieren, 48000. gendarmen, 12.800 ambtenaren, 35500 an dere intellectuelen, 192.000 plroletariëü^- arbeiders^ 815.000 boeren. Allen voelden het afscheid, wat komen ?ln°' <».en 'vreemde vinden de har. ten zich zoo licht en zoo innig. h de deur aan het hekken werd ;a.f- scneid genomen. Het paard stond er on- getuigd te wachten. AUen stonden be- drocid te kijken. Een handdruk' werd ge wisseld en hij. had den voet reeds in den m tMn W! aidl omkeerde, Hein Mayken onstuimig opgreep, aan zijn hart drukte en lustte op het voorhoofd. Toen drukte hi, het kleine wicht-je iets in de hand sprong m 't zadel, „bid voor mi" riep hy nog, hij vloog meer weg, dan hij wegreed. J Het trouwe goede gezin staarde hem achterna, .zoolang men hein zien kon Toen ging ieder aan zijn werk, en' des avonds sprak men nog lang van den won deren vreemden man, die zoo ongelukkio- scheen. „Wij zullen voor hem bidden," zei de vrouw, „eiken avond bij het slapengaan. „Moeder!" zei kleine Bertus, „kijk' eens wat klein Maijik'en he$ft. Zij- wil het niet afgeven en heeft het van den .yl-eejnden man gekregen, ik' heb het klaar gezien." „Maijken, laat zien!" en de kleine opren* 'da het handje en ,er viel een klein zilvte- ren rozenkransje ,uit. En de eenzame ruiter in de onaïzien- [I VAK OVER DE GRENZEN Om Cor'siic'a. Frankrijik is den laatsten tijd druif bezig de verdediging van zltjp gebied ztoo hoog mogelijk op' te voeren. Tal van gr,opt© strategische w'eg'en worden aangelegd, ter wijl ook de vestingen in de omgeving van 'Nice aanzienlijk rijn versterkt. Frank rijk soliijnt vooral beduioht te zijn voor aan vallen .uit de Middeilliainds'ehe zee. Het is vooral uit dit oogpunt, dat het eiland .Corsica thans de volle belangstelling heeft van de Fransche legar-antoriteitea. Eierst is er verleden jaar door de politioneelte macht op1 het eiland een radicale Schoon maak gehouden onder de bandieten, die het geheele eiland terroriseerden en in hun macht hielden. Nu het eiland grootendeels van dit ge boefte is gezuiverd, wil rnqn van het eiland Corsica een tweede Helgoland ma ken, een soort vestingeiland met feen gor del van staal. De pliannen hiertoe sch|ijinen reeds in een gevorderd stadium te Zijjn, daar eenige w'eken geleden ee.n commissie, samengesteld uit vertegenwoordigers van leger en marine, welke comlmisjsie is be last met het toezicht over den bouw' van de moderne versterkingen, vanuit Toulon naar Corsica is ven-trokken, teneinde ter plaatse een onderzoek in te stellen. Kooals bekend is de verhouding tussohen Frank rlijjk en Italië sinds den w'erëldooirlog steeds min of meer gespannen. Nu is het wel opmerkeliijlk, dat vooral de Oostkust van Corsica, welke naa.r Italië is ge- ri.cht, bijlzonder wtordt versterkt. 'En dit is nog te meer van belang, daar Italië een nn niet zoo "heel besteheiden blik op Corsica w erpt, hetgeen al meer dan eens is opgevallen. Het bezit van het eiland is nog altijd een der vele illusies, welke het fascistisch Italië Koestert. Sirids eeniga jaren is er in Italië een duidelijk' stre ven merkbaar tfm te komen tot een ver inniging van de Italia,ansch-Corsioaansche betrekkingen. Te Livorno bestaat zelfs ■een bond tot dit doel, terwijl een der al-< daar verschijnende dagbladen regelmatig een pagina aan C,orica w|ij|dt. Men zegt, dat deze speciale C.orsica-nummers dooi- Corsic'anen worden geredigeerd, hetgeen wel mogelijk is, daar zij in het Corsri caansch verschïjlnen. Het, CoTsicaanseh is een dialect, dat zeer veel opi het Ita- liaanstoh llijlkt. Ook te Milaan verschijnt een periodiek betreffende Corsica, liet is inderdaad een feit, dat Corsicia zelf izicb meer Italiaanseh dan Fransch voelt. Aan de Universiteit te Pisa studeeren zelfs een aantal vooruitstrevende jeugdige Cor- sicanen, die voornemens zfijfn „de voor hoede te vormen van het leger Corsica,an- ische vrijwilligers, dat weldra zal be- eta.an," zooals zlïjl 'ziob onlangs .uitlieten. Trouwens in vroeger eeuwen is Corsica b'ijjna. steeds onder Italia,ansehe heerSChialp- p|ij| 'geweest. Reeds vóór Christus kwain het eiland in bezit der Romeinen, dia er een ballingsoord van maakten en er zich verder niet veel aan gelegen lieten liggen. In de tiend© eeuw- was Corsicia onderhoorig aan het graafschap TosCane. In de elfde eeuw wist Paus Gregorius VII de Corsioanen te bewegen het opper gezag van den Paus te aianvaarden, die als zlijln plaatsvervanger aanwees den bisschop van Pisa, waardoor het eiland feitelijk in handen Kwam van de stad Pisa. E,en groote verwarring ontstpnd, toen de Genueezen een Kleine honderd jaar later trachtte de macht op! het eiland Corsica, in handen te krijgen. Het einde van dezie verwikkelingen was, dat. Corsica zichzelf in 1347 onder bescherming van da Genu eezen stelde. ilV.el deden de FranSehen eenige malen ppgingen Corsica te ('over meesteren, waarin zi"ij| evenwel niet intoch ten slagen; tot 1769 bleef Corsica onder Genueeseli signatuur, in wielk' jaar zlijl bare prairieën snikte: „Het ïoz'enkransje van moeder zaliger, het ïs beter in ha,ar onschuldige hand", en voort ging de wilde rit over de eindelooze groene vlakte. In jle Prairieën. Het eindelooze, het doodstille, 't siteeds hetzelfde, niet treurig, ook niet vroolijke, zónder afwisseling. Altijd de groene vlakte, na uren nn uren rijdens, reizens, trekk'ens, altijd een en hetzelfde, groene weiden, en aan den gezichteinder steeds dezelfde wouden, reu'- zenboomen, waaraan de slingerplanten hun bloemenranken grillig speelseh op hangen, waapaehter ondoorvlorschte wil dernissen, geheimenissen van. het oer woud, met zijn duizenden stetmmen, zijn sombere wegen .als in een nooit eindendan doolhof', het eeuwige', groene, sombere, stille, beweeglijke raadsel, als een onein dige sphinx, rijen 'aan rijen, en weer nieuwe, steieds nieiuwe rijen, en dat, zonder einde en zonder afwisseling, .groene zeeën, oceanen van groen. En dat duizenden mijlen lang «n breed, steeds deizielfda groene wei, steeds' het zelfde groene, eeuwige bosoh. Wel rijn zij goed „eeuwig" geheeten, die wouden. j De 2on gaat onder, de zon gaat op, het eiland tegen betaling van 'een som gelde aan Frankrijik afstonden. Dit edict werd uitgevaardigd den -15ien Augustus en het was juist op! 'dienzelfden dag, dat hïji geboren wterd, die eens als keizier over het vergroote Frankrijk zjou heer- schen, Napoleon, 'gindsdien is bet eiland een Fransch departement, met een korte onderbreking omstreeks 1795, toen er een gemengd CorsiCaansch-Engelsdh bewind was. Labrador te koop. ■New Foundland, dat steeds ónder groo te schuldenlast gebukt glaat, juverwieeglt thans om uit de misère te geraken, La brador aan Canada te vérkoopen. Die Engelsohe en Canadaescihe regeering wil len bat land, dat in dergeljijWel fipancieela moeilijkheden is geraakt, te hulp komten met een leening van 300.000 pond. Be reids is door genoemd© regeeringen een commissie benoemd tor bestudeering van de economische toestanden in New!' Found- land. Labrador is, weliswaar weinig ont wikkeld, maar door rijjh .uitgestrekte bos heken, belangrijke visscherij, nog "onaan getaste rijkdom aan mineralen begeerens- 'w aardig en daardoor voor New Foundland een voordeelig object van Tuilhandel. DleO laats,ten tijti ontving de regeering van New Foundland aanbiedingen uitFrank rijk, Dluitschland, Kweden, Canada en da Vereenigde Staten. HoeW'el Sir Richard Squieres, de premier van 'New! Foundland, verklaarde, dat de regeering definitief had besjoten Labrador niet te verkoopen, heeft «enigen tiijld geleden een lid van het kabi net van New' Foundland medegedeeld, dat de regeering keeft aangeboden het gelbied van Labrador voor honderd millioen dol lar aan Canada te verkoop'en. .Van D|uit- ise'he. zlijlde werd onlangs het voorstel ge daan labrador voor den duur van 99 jaar le pachten op vrijwel dezelfde voorwaar den «ls! die, welk© in de huidige overeen komst miet Canada zijfn opgenomen. Dia regeering van New-Foundland wenscht do Souvereiniteit over Labrador echter uit sluitend aan Canada ,toe te vertroulwen. Dut New-Foundland Labrador aan nie mand andera w'enscht te verkóoipen dan aan Canada, is) zeer begrijpelijk, daar het grootsjte gedeelte van dit schiereiland .onder den naam van New-Qjuebeo1 deel uitmaakt van de 'Canadeesjtehe provincie Quebec'. Slechte een smalle strook' aan de kuèt van den Atlantischen Octeaan 'van Kaap! Chidley aan de Sltraat Hudspn tot Blante Siallon, een oppervlakte van ongeveer 300.000 vierkante kilometer, be hoort aan New-Foundland. Labrador ia slechts zeer schaars bevolkt. Hek' totaal hantal der inboorlingen (Eisjkimo's) 'be draagt niet meer dan duiZeind. Natuurlijk rijp er ook' versichRlendie blanken geves tigd, doch ook hun aantal i^ betrekkelijk! gering. Die Eskimo-bevolking is aan een issterke wisseling onderhevigrijfhouden zic'h voornamelijk bazig met de jacht en de visjsteherijf. D|e voornaamste centra van jacht en visscherij! rijn Wel Rïgolet aan Hamilton, Battle Harbour en Grady. .Van 'het. binnenland van Labrador is) nog slechts zeer weinig van bekend; het is hoofdzakelijk de kuststrook', welke onder zocht i^ en waar verschillend© nejier- zettingen werden gtes|ticht. In 1903 on dernamen de ontdekkingsreizigers Hub bard en Wallace een tocht na|ar het 'bin nenland van Labrador, Welke reis^ in 1905 gevolgd werd door een toicht van Mr-i tHubbard. Ter bte^trijfling van de ver- jpchillende inhee|msche ziekten Werden in de kuststrook verstehillend© medische pos ten opgericht, o.a. fe St. Anthony, Battle Harbour en Indian Harbour. Dte Moravi sche Broeders, di© hier verschillende ne derzettingen hebben, voerden het rendier in. Gedurende de laatste jaren houdt men zich in de nederzlettingen van de Moravi sche Broeders ook beizig met industrie; de bereiding van wialvisjchtraan neemt in de industrie een belangrijke plaats is. altijd hetzelfde toonieel, hetzelfde beeld. De schaduwen des avonds bedekken ze met de zwarte vouwen van het kleed des nachts, het rozige zonnelicht giet zijn gouden golven over de wei, een groien tapijt met diamanten doorspik't en sma,- Tagden en robijnen, .aan den gezichteinder, wanneer er .een eind aan te zien is, .dat zelfde statige, onveranderlijke oerwoud. Het was twee dagen later. Meester Dorrens naderde de jachtgron- dc-n, de wouden en meeren der Indianen. Zij waren hem bekend. Zij ook1 kenden den „stillen blanken", die zijn ]>art elders had. Langzaam reed hij voort. Hier moesten zijl ergens zijn, en verwonderd Zooht hij ze in de verte langzaam omblikk'end te ontdekken. Het was een uur in den mid dag en in de, schaduw van het woiud reed hij' stapvoets verder. Een wonderlijk kfeunen treft zijn oor. Dat heeft niets menschelijks m'eer, een rilling gaat hem door de leden, zijn vo,s spitst de ooren, maar niet onrustig. Hij dringt het woud binnen in de yjehtrng van het gekerm, en op eens bleef! hij stokstijf staan, als aian den groind ge nageld. Indianenwraak. Het was ook een akelig schouwspel, dat VOLKENBOND Japiin wordt plooibaar. Nu de z.g. „commissie van negentien'' den door Japan gesjtichten Mandsjoerijf- slehen staat niet wil erkennen, heeft do Jupansiche delegatie weder een nieuwe poging gedaan om aïsjnog tot een toepas sing van de verzoening^proeedure van art, 15 paragraaf 3 van het ,Volkenbonds[vef- drag te komen. Matsjoeoka heeft gister ochtend ,aan Sir Erie Dlrum'mbnd medege deeld, dat Japan bereid zou dijfu aan da te sfchep'pen verzoeningscommissie van den Volkenbond een meer actief aandeel in de besprekingen tusschen China en Japan tot oplosjsing van het geschil too te kennen dan Japan tot dusfvar had 'willen inwilligen. Bovendien matigt Ja pan rij'n eisphen ten opzichte van da beschouwing over Mantsjoekwo en de toe lichting tot de verzoeningdresolutie aldus, dat Japan nog sjechts wenteht, dat da toelichting niet ten eenenmale een latere erkenning van MantsjjoekWo op 'grond van de oecbnomisiehe en pp!Riske ontwikkeling van het land zal uitfluiten. Sir Erie Drummond beloofde de nieuwe Japansehe voorstellen met ©enige leden van de Com missie van 19 te zullen bespreken, al vorens ze officieel in de vergadering laan- bangig te maken. Een dei- ernsjige moei" ïijkheden, die ©en aanvaarden der 'Japan- sphe voorstellen, die thans inderdaad heel wat tegemoetkoming getofïnd hebben, in den weg sjaan is, dat thans de Chineesöha delegatie hardnekkig "verklaart ieder© wijl- ziging van de ontworpten verZoeinings- resplutie van Dteelember van de hand te zullen wlijfzen. BELGIE Overal hetzelfde. De s'Oicialistische partSjfcaad heeft gis teren, aan de ecccialistisiefh'© Kamerfractie een motie toegezonden, strekkende tot het afsichaffen van ulle subsidieverleening aan de vrijle, d. z. de katholieke soholgn. De Valera tot minister-presidert herkozen. Er was' geen pjlaats onbezet in het vrijistaat-plarlement, toen de zitting, de eerste na de verkiezingen, van de dail een aanvang nam. De pjolitie had uitgebreide voorzorgsmaatregelen getroffen, om! ma nifestaties te verhinderen. De Valera's herkiezing tot voorzitter van den ministerraad Werd voorgesteld door den afgevaardigde van da stad Cork, die de hoopi uitsprak, dat hlijl, "bijl de vol gende gelegenheid, D|e Valera zou kunnen voordragen, niet alleen als| president van den uitvoerenden raad, doch ,als| president van heel de Iersjohe republiek. Van de tribunes en op de regeerings-t banken werd dit toeklomtefcvisioen toet gpoat gejuich begroet. Dte Valera werd herkozen met §2 tegen 54 stem'm'en. DE DONAULANDEN Graaf Albert Apponyi. f Uit Genève komt het bericht, dat graaf Albert Apponyi, de grijke Hongaarsjche staatsman, die van 1924 af Hongarijfe tij den Volkenbond heeft vertegenwoordigd aldaar aan de longontsteking, die zieh eenige dagen geleden tengevolge van een bronchitis iblljl 'hem had ontwikkeld, is overleden. Graaf Appbnyi wasj een wlijfs en ervaren 'sjaatsman en een tekW;aa|m! redenaar, Waarblijl rijn voortreffelijke k'ennisj van Engelsjch, Fransch en Italiaansch hem ■goed te sitade kw'am. Als voorzitter van de Hongaorsjcke afvaardiging ter vredes- 'conferentie heeft hlijf met'alle kracht helt Verdrag van Trianon besjtreden. Den 16en 'Januari 1920 gaf hlijl voor den Oplpersitem zioh daar aanbood aan Meester Dorrens, Vreieseliker kon het wel niet. In een lichting in het wond, aan den stam of beter op den stam Van ©en iets vooruitstaanden bolbm, was het lichaam van ©en mensoh, vastgebonden. Da arioien in da hoogte gestrekt, achter den «tam vastgesnoerd, en 'in den Stam vastgemaakt, die voeten elk' dfziondeslijik met hout vastgespalkt in de schors. Het. gezicht was plat tegen den stam gedrukt. Onmogelijk' was het dan ongelukkige, de. minste beweging te maken. Het geheele lichaam was roerloos vast gemaakt. Lange ondieipe sneden hadden den heelen rug doorkorven, evenals de armen em de beenen, en in dezte bloedige gleuven open gescheurd en opengebarsten, niet dikkte korsten geronnen bloed, gevuld, kropten en liepen en beten _en zogen, duiz'etndom groote, rossige mieren. Geheele ©eharen togen o.p en af. En zwermen van woedende wtespe®, gondsden vinnig om het hoofd. I (Wordt vervolgd.)!

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1933 | | pagina 1