1= NIEUWS- m ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND röS BEATRIX. FEUILLETON Buitenlandsch Overzicht BUITENLAND DUITSCHLAND BELGIE ENGELAND ZWITSERLAND HONGARIJE CHINA NUMMER 30 DONDERDAB 11 MAART 1926 22*™ JAARBANB NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Bur»» van Redactl» on Administratis i W»!»t«lng»l. GOES ij, 11 T H BA O M I" Hf C O IJ §1 Dt.3 D I N S 0 A U *J III Abonnementsprijs f 1,80 par drl. maanden, bij vooruitbetaling li Interloc. Telefooni Redactie en Administrate Telef. No. 207 I 'Ij Adïertentiln van 1 tot 0 regele fO.EO, alk* regal maar f 0,15 11 I' Bijkantoon MIDDELBURG, Markt 1 an 2i Tatafoon No. 474 'I' IjlTC nONDFRO^OS LSI QES /ATEROmGS I Contrac,r*ï®lP|,|l»' t# beginnen bl| 600 ragala, baduldand lagar „Luie monniken" Hoe vaak wordt deze uitdrukking on- doordacht gebezigjdl door liddien, die van bet monnikenwezen# niets afweten of han kennis dienaatojglaande hebben geput uit zeer verdachte bronnen. Zij mogen ,na keu nis genomen te hebben van wat hier volgt, hun oordeel herzien. Men schrijft uit Friesland aan „De Tijd".: In een historische bqsehouwing vani het oude zuivelbedrijf is djezer dagen voor het „Friesch Landbouwblad" nog' eens in het licht gesteld, hoe de dpor de religieuzen van verschillende kloosterorden in Fries land tijdens dp middeleeuwen verrichte Oultuurarbeid, den eersten belangrijken stoot aan den vooruitgang am de welvaart van de in die provincie reeds tweehonderd) jaar vóór Christus Geboorte uitgeoefende industrie heeft gegeven. Bereids sinds do 10 eeuw, aldus werd dpor dat orgaan dier „Eriesche Maatschappij' van Landbouw" ge constateerd, vindt men in dp LHooster- kronieken den door Plinius aan dp boter gegeven naam „butyTum" vermeld; welke naam een zeer sprekende gelijkenis ver toont met het Oud-Friesch» „buteva" en het Nieuw-Friesche „butter." De vanaf de 12e eeuw in de Friesoba kleistreken steeds krachtiger ontwikkelde beschavingsarbeid der religieuzen ken merkte zich reeds vanaf deu aanvalhg vooral door het ontginnen van woeste gron dan en het droogleggen van moerassen, meran en plassen. Uit talrijke in do oude Friesch e kloosterkronieken vermelde feiten is n.l. af te leiden, dat d(e monniken en conversen of lcokebroeders de landjbouw- <ii veeteeltbedrijven uitoefenden. De. meeste dier oirca vijftig in Fries land in de 12e en 'dp latere der midjiel- eer.wen gevestigde en bestaande voor malige kloosters behoorden tot do orc'ien der Cistereiënsers en Norbertijnen. Aan het hoof'd dier Friescho conventelnl, zooals bv.. van de abdijen „St. Mariën- gaarde" te Hallum', „CÏaeröamp" in het ten zuiden van Dokkum gelogen dorp Rin- tuinageest en „Bloemkamp" in het nabij Bolsward gelegen dorp Hartwerdl of 01- dekloostcr, stonden meestal zoowel zeer' practisch aangelegde a,ls buitengewoon weenscbappelijk onderlegde of geleerde mannen. Die ver in de toekomst vooruitziende abten of prelaten ontwierpen en bestuur den bet leggen van zee- enl andere dijken, het bouwen van sluizen etn| pjudere wtater- keoringxwerken, het vestigon van polderge malen en waterschappen, het graven va» kanalen en het herscheppen van woeste gronden, moerasseD, merem en plassen in vruchtbare bouw- en weilanden. Bovendien bevonden zich ondier de mon niken en conversen of leekebroeders der vcormalige Friesclhe kloosters zoowel be kwame ingenieurs en met een betreffende de landbouw-, veeteelt- en zuivelbedrij ven respectabele dosis technische of vak kennis begaafde boeren, als boeren- en gïonilarbeiders. Nevens uit de nogj aanwezige oude kro nieken dier voormalige conventen blijkt zulks b.v. uit het ook door niet-kath. Frie- sche geschiedschrijvers vermelde feit, dpt het z,g. Monnikenbildt ia de gemeente 't Biïdt.' alsmede dp eveneens uit de Middel eeuwen dateeiende zeeWerendp en andéré waterschapsWerken der gemeente Ferwer- deradeel dpor de Hallumer Norbertijnen aangelegd zijn. Natuurlijk bleven de zegenrijke gevol gen van de door dp religieuzen dier toen malige kloosters bewerkstelligde economi sche verbeteringen der landbouw-, veeteelt en zuivelbedrijven zooals ook in de boven vermelde historische beschouwing1 han het „Friesch Landbouwblad" pertinent ver klaard wordt, niet uit. Zulks bewijst b.v. bet in den Dom te Munster aanwezige van 60) 0— XXX'. De volgende dag was 'een Zaterdag, een- dag voor de armen bij de Valcreuses. Van 's morgens 7 uur stonden de deuren open en begon dje armenbedeeling. In de groote keuken waren tal van levensmiddelen op groote witte houten tafels opgestapeld, in het midden van de keuken stond een lange heldpr gedekte tafel, waaraan men kon aanzitten tot elf uur die dit deed kreeg l soep, vleesch en fruit. Behalve het eten kregen dp grijsaards, de vrouwen en kin- Bi deren nog andere versnaperingen, wanne I kleedcren, een brood en 15 centimen. I .Jaoques en Alice hadden het recht 'het I geld uit te deelen naar hun believen en zij waren alles behalve gierig. Al vroeg wa ren zij 's morgens met Beatrix in de keu ken present, deelden zelf de giften uit, on dervroegen, beschouwden, ja vervulden hun liefdadige taak met evenveel vreugde als verstand. Zoo waren zij opgevoed door Cecile en men zou hen nooit kunnen ver wijten dat Zij de moederlijke raadgevingen niet nakwamen. Mama, zei Alice in den namiddag van dpnzelfden dag tot haar moeder, vindt 1280 dateerende fresco, welke afbeeldt, dat de Friesche boeren dpn Bisschop' boter en kaas als geschenken aanbieden. Het vraagstuk der internationale rege ling van den achturendag is dezer dagen weer ter sprake gekomen in verband met een conferentie welke de ministers van Arbeid van Engeland, Frankrijk, Duitseli- land, Italië en België half Maart zullen houden. Men zal dan besprekingen houdten over de ratificatie der Washingtonsehe Conventie. Naar aanleiding hiervan schrijft de Belgische arbeidersleider Mertens in da Brusselsche „Peuple": Gelijk meu weet, ni'aakten do regeeringsgedelegeerdpn vani Engeland, België en Frankrijk op de .6.9 Xnternatinoale Arbeidscon'ferentio in 1924; bekend, dat hun landen' het voornemen koesterden, de achturenconventie te rali- 'ficeeren. Zij' spraken te zelfder tijd (lp hoop uit, dat dit vooi'beeld| voor andera egeeringen een aansporing zou zijn, een dergëlijken stap te ondernemen. Dit was zonder' twijfel bedoeld; aan het .adres van Duitschland, dat ('por een verordeninjg van December 1923 de verlenging: van den arbeidsduur tot 10 eu 12 uur mogelijk Inaakte, „met inachtneming van het be ginsel van den aohturendag". Na (te 6o Arbeidsconferentie voerden in Duitschland de arbeider-organisaties een krachtige cam pagne dio den Duitschen minister van Ar beid ten slotte hoopte te verklaren, dat de ratiiikatie door Duitschland niet zou uit blijven zoodra klaarheid over dp interpre tatie der conventie zou bestaan. Dit leidde tot de Barner Conferentie der ministers van Arbeid van Engeland, Duitschland:, België en Frankrijk. Sindsdien zijn 18 maanden voorbijgegaan, doch is het Joel, niettegenstaande do möeilijkhedpn: aanmer kelijk kleiner werden, nog niet bereikt. I 'Gewagende van de half Maart te hou den conferentie gaat de schrijver dan voort: „Mag worden toegelaten, dat lan den, die tot «dusverre, d. w. z. in 7 jaren, verzuimd hebben, artikel 405 van het •Vredesverdrag;' na te komen, naar goeidjdun- ken een conventie intorpreteeren, waaraan' reeds cenige landen, djie haar ratificeerden, gehouden zijn! Wij gelooven het niet!" En hij besluit: „Wij' gelooven, dat onze minister van Arbeid' Wauters goed z.al doen, er in Londeni op te wijzen, 'Jat het doel een spoedige en onvoorwaardelijke retificatie der conventie is. Dit is het eenigc middel, om dp Staten, <lie reeds ratificeerden, niet to ontmoedigen en alle andere Staten .aan te sporen, binnenkort tot ratificatie over te gaan". Van de zevende Volkenborndpvcrgade- ring" kamt 'tnavolgende nieuws tol ons: In de kringen der djelegoties van' de kleinere mbgtendheden neemt het verzet tegen de uitbreiding van dp® raad1 van den volkenbond' meer en meer toe. Do Zweedsehe delegatie, die talrijke be sprekingen voerde heeft deze voortgezet, en geeft zich klaarblijkelijk! moeite om alle neutrale staten en de kleinere leden van klje vergadering van den volkenbond, voor haar standpunt te winnen. Ook de Zwitsersche delegatie is, blijkens een klaarblijkelijk geïnspireerde mededjeeling in de „Journal de Genève", tegen de uitbreidjng vain den raad, behalve wat betreft de toelating van Duitschland. De Zwitsersche delegatie hoopt aldus heet het in dit bericht, dat het vraagsuk vau de uitbreiding van de® raad van d'eu volkenbond tor discussie aan de volledige vergadering zal worden voorgelegd;, waar voor noodig is, dat dp raad van id'en vol kenbond daartoe met algëmeene stemmenl besluit. Het zou de vergadering niet ge makkelijk! vallen om' een beslissing tot uit breiding, met algemeene steminen door dfeta u het goed dat wij een bezoek gaan bren gen bij onzen armen beschermeling? Wijl hebben zijn deel bewaard. Mevrouw de Valcreuse aarzelde. Ik bid er u om, goeie Mama. Ik verlang er erg naar om dien armen onge lukkige te hulp te komen, hij' was zoo goed voor ons! Ik wil je verzoek wel inwilligen op voorwaarde dat Elise of een bediende u vergezelt. Die grijsaard: is een vreemde ling, een onbekende. Alles wat hem om ringt, is geheimzinnig. Men moet voor zichtig zijln. Alice, die zich verheugde met de ge dachte dat zij! den Samaritaan van den toren terug zou zien, omhelsde hartelijk haar moeder om haar te bedanken voor, d<$ verleende toestemming en een kwartier daarna waren de vriendinnen op' weg naar den ouden toren en droegen een mandje bij zich vol levensmiddelen en met een beetje geld. Onderweg bespraken de jonge meisjes haar plan. Zij zouden den grijs aard nieuwe warme kleederen geven, hem van woonplaats doen veranderen, ja de laatste dagen van den grijsaard moesten toch gelukkig zijn. In plaats van ongeluk zou hij vredp leeren kennen. Dp liefdadig heid' waarvan hunne harte» vol waren, maakte hen blijde, bij al die toekomst plannen pin een ongelukkige te troosten en te helpen. raad genomen, ongedaan te maken. De Zwitsersche delegatie is echter onder geen omstandigheden iw staat zich aap te sluiten bij een opvatting van andere mo gendheden, dje in strijd met haar eigen opvatting is. Indien de raa>d| met eigen had eau bres in zijn positie slaat, zal het de vergadering voortaan onmogelijk zijn om over de moo- (lige middelen te beschikken om beslissin gen te treffen over eischen, die van' alle kanten aan haar worden gesteld. De raad van den volkenbond zal aan beteek'enis winnen, doch de vergaK'tprrug zal geheel zonder beteekenis worden, on geen enkele kleine staat kja® met een dergelijke, ont wikkeling tevreden zijn. De eerste gedelegeerde van China heeft aan de pers een verklaring doen toekomen, waarin hij zegt, dat China in het vraag stuk der uitbreiding van het aantal raads- zelels zich vrijwillig naar de meerderheid zal schikken. Indien alle overige ctendidja* ten behalve Duitschland hun verzoek voor een raadszetcl willen intrekken af bereid zijn om' daarmede tot 1 'Septembe re w.aoh- ten, zal ook de Chineesche delegatie toe stemmen in het uitsal der behandeling van deze kwestie. Echter, zoo verklaarde rite gedelegeerde, is onze opvatting, dpt bij een uitbreiding van het aantal rpadszetels ook slechts met een zetel deze aan China moet toekomen, in verband met de grootte van' het Chineesche rijk, zijn bevolking en productievermogen en omdat dp oudheid' van de Chineesche beschaving die van alle andere staten overtreft. De openingszitting der buitengewone Volkenbondsvergadering is zomdpr eenig incident verloopen, mlaar ook zqndcr feeste lijkheid, waarvoor anders toch Wel eenig'e reden was: de toetreding van Duitschland, als uitvloeisel van 't verdrag van Looarno. De reden voor deze mlatheidi ligt voor de hand: de kwestie dier permanente raads- zetels. Men kan nu wel de stelling aan, dat die voornaamste staten uit het Latijnscli ras, wel gaarne de toekejfning van permanente raadszetels aan Polen en Spanje zouden, hebben gezien! Doch Zweden is ook te Genève, dat hij zijn standpunt bleef; geen uitbreiding, zooals boven uitvoerig, is uiteengezet. Inderdaaidi dient 'dius de kwestie uitge steld tot September. Ook Nederland; denkt er zoo over, doch daar wij' niet vertegen woordigd zijn in dien Volken, bon dsraaJa! geeft ons „veto" niets. De stemming was daardoor zeer terug houdend, betgeen reodjs bleek uit de hoogst omzichtige woorden', waarmede burggraaf Ishii, die als raadsvoorzitter dp vergade ring opende, de oorzaak van deze buitenige- wone bijeenkomst herdacht en hetgeen ook' duidelijk werd, toen de met 36 van 'd'e 48 stemmen gekozen voorzitter Da Costa (Por tugal) een loftuiting hicld'op het werk vani Locarno en de mannen hier welkom heette; die de conferentie van Locarno tot een suc ces hadden gemaakt. Ze.lfs toen hiji uit drukkelijk Chamberlain vermeldde, was er g-eenerlei applaus. Dit Was natuurlijk niet een teeken van koelheid' jegens Chamber lain, maar een uitingl va® den ernst, waar-- mede de toestand beschouwd! wordt. Dat het tenslotte op een mislukken van Duitschland's toetreden of van Duitsch- land's niet verkrijgen van 'n permanenteSï' ■raadszetel zou kunnen uitloopem, blijft de meerderheid echter weigeren te gelooven. Er hebben gelijk bekend niet-officieele Besprekingen plaats gehad. Het eenige wat daarvan bekend wer'di isda.t er niets is gebeurd om) de moeilijkhed|en te vermeerderen, en dat de gesprekken tus- schen de staatslieden ree;d(s gediend hebbe® lot het uit den weg ruimen van verschei dene misverstanden, dje gednremid'e de laatste 14 dagen omtrent deze kwestie ont staan waren. Men betreurt algemeen,, da.t Zij vonden den bedelaar bedektf met zijn lompen, uitgestrekt op zijp bed van blade ren toen hij hen bemerkte, lachte hij1 hen toe, als waren zij' oude kennissen. Alice en Beatrix hadden moeite om hun tranen in te houden bij' het zien van zulk een groote ellende. Zij naderden den ongeluk- kigen grijsaard. Zij1 begrepen dat op dit oogenblik de honger zijta grootste foltering was, daarom openden zij het mandje, ga ven hem bouillon, vleesch en brood, wat bij met groote gulzigheid verslond. Zij1 lieten hem eerst zijn genoegen eten en vertelden toen aan den armen manfcdat er een liefdadige dame was, die hein wilde helpen. Zij haastten zich om het geheim' te doorgronden ten einde aan Clara del voorgeschiedenis van dezen ongelukkigen te kunnen meedeelen. Beatrix, die veel kalmer was, begon het terrein te ver kennen. Zij ging langzaam en Alice wilde sneller gaan, gedreven als zij! werd door haar heftige natuur. Zij' bleef maar vra gen, zeer zeker veel te vertrouwteüijjk, zij was zieli niet bewust, dat er uit haar onderzoek nog iets anders kon voortvloeien dan een eerbaar bestaan dat overladen was geweest- met ongelukkendpch toen de geheimzinnige grijsaard er van over tuigd was dat het om hem ging en dat men hem1 door middel van eenige ver klaringen een verandering van bestaan wilde geven, verborg hij' zijn gezicht in Bi'iand Genève weer heeft moeten ver laten en dat dit 'n kort, uitstel meebrengt, maar men gevoelt, dat de beteekenis van zijn aanwezigheid voor het bereiken va,U een resultaat, een uitstel der hoofdbespre kingen rechtvaardigt voor een dag of twee, tijd, Waarna men Briand terug dienkt te zien komen. Turkije heeft voorts do uitnoodiging van den Volkenbond om zich te doem vertegen woordigen op de economische conferentie ter bespreking van het vraagbtuk van Irak' afwijzend beantwoord. Ja, ja, Volkenbond en Volk'eiuibroeder- schap zijn twee heel verschillende tlingetm En wie daarvan één .dinlg maakt, djat is eerst een knap man. I Dje gevolgen vau den storm te Hamburg. De wind, meldt een bericht uit Ham burg, die Dinsdagmiddag reeids zeer sterk' was, ging Dinsdagavond plotseling over tot een Noord-Westelijken storm, Waardoor vrij g-roote schade is aangericht. D'e' brand weer moest herhaaldelijk' uitrukken cm hulp te verleenen. Zoo was van het hoofd station het dak van het middelste ged©ele ernstig beschadigd. Do wind had de dak bedekking over een oppervlakte van enkele vierkante meters weggescheurd. Op verschillende plaatsen werden ook de leidingdraden van de electrisclie tram afgeknapt. Schoorsteenen werden afge rukt, boamen ontworteld, terwijl van een in aanbouw' zijnd huis het dak weggesla gen Werd. In den loop van den nacht werd |he« middendak van het station nog verder" beschadigd, zoodat de bedekking over een oppervlakte van niet minder dan '200 vierk. meter weggeslagen is. Het Water steeg tot een hoogte vani 141/a voet, zoodat verscheidene kelders in de lager gelegen stadswijken onder liepen. Persoonlijke ongelukken zijh niet voorge komen. (Msbd1.)' Het monument voor Kardinaal Merrier. Naar de correspondent van de „N. R. Ct." te Brussel meldt, beschikt h^t co mité voor de oprichting van een monument ter herinnering aan Kardinaal Mercier thans reeds over vrij aanzienlijke bedra.- geD, zoodat het dan ook den beeldhouwer Rombaux, definitief, met de uitvoering van dit werk heeft kunnen belasten. Het monument zal op een der voornaamste pleinen van Brussel een plaats vinden. FRANKRIJK Het nieuwe habinet-Briand'. Briand is geslaagd in de k'abiueitefor- formatie. De officieele samenstelling van het kabinet is als volgt: Briand minister-president en buitenl. za ken. J Péret, financiën (rechts radicaal). Malvy, binnelandsche zaken. Laval, justitie. Lamoureux, onderwijs. De andere posten wórden bezet door dezelfde ministers als in het eerste ka- binet-Briand. Briand h'eeft Woensdagmorgen zijjn nieu we medewerkers aan den President der Republiek voorgesteld. De nieuwe regee ring zal zich waarschijnlijk 14 Maart aan de Kamer voorsteUen. De ontw openings conferentie, LONDEN, 9 Maart. (R. C.) De diplo matieke medewerker van de „D;aily Tel." verzekert op grond van betrouwbare in- lichtiugen da.t de Volkënbondsraad de bij eenkomst van de commissie van voorbe reiding der ontwapeningsconferentie (die op 15 Mei. te Genève zou beginnen) voor onbepaalden tijd zal uitstellen wegens het voortduren van het geschil tusschen' Zwit serland en Sow jet Rusland. De Volkenbond, De eerste Nederlandsche gedelggeerilej ter volkenbondsvergadering, Jhr. Loudon, is tot oncLervoorzittere der eerste commis sie gekozen, die onder Ghamberlain's pre sidium' Dnitschlands toelatingsaanvrage te behandelen heeft. Chamoerlain an Loudon hebben tevens de leiding verkregen van de subcommissie, die besprekingen van zuiver formeelen aard met Luther en Stresewan® te voeren heeft. In deze subcommissie zit o.a. ook Fridtjof Nansen, die steeds een der grootste ijveraars voor Duitschlands toetreden geweest is. GENÈVE. (V. D.) Ter Volkeaibondsvea.- gadering deed zich een pijnlijk' incidentl voor. Toen Bethlen, Je minist-ei'-presidenfc van Hongarije, binnentrad, werd bij door niemand begroet'. Deze wond zich daar over in erge mate op. Aan de Lokal Anzeiger wordt uit Ge nève .geseind, dat de Raad van den Vol kenbond Dinsdag toch besloten heeft, de. ontwapeningsconferentie tegen 17 Mei'bijl een te roepen, zonder er rekening meda te houden, of de diplomatieke moeilijkhe den tusschen Rusland etn Zwitserland dan reeds uit deu weg zijn geruimd. De valselie bankbiIjetleuzaak. De rechter van instructie te Boeda pest heeft, naar aanleiding va® een ano niem schrijven, een onderzoek doen instel len in de bagagezaal van het westelijk! sta tion, w aai- een koffer werd- gevondqnj,, waarin zich' nog 6674 valsche bankbil jetten van 1000 francs bevonden. In te genwoordigheid van de Fransche politie ambtenaren is proces-verbaal opgemaakt. De stukken zijn in beslag genomen. Over d'e 400.000.00(1 zielen. Blijkens een bericht uit Tokio had China bij de jongste volkstelling een zielental van 436 millioen. Korte berichten. In Cadix is een staking onder de ha venarbeiders uitgebroken. Het verkeer in de haven ligt nagenoeg stil. Reuter seint uit Beiroet, dat dei vreemde consuls in Damaskus hun land- genooten aangeraden hebben de stad zoo spoedig mogelijk te verlaten, aangezien in ■de omstreken weer rooverbenden gesigna leerd Zijn. Tengevolge van hevigen sneeuwval in de nabijheid van Davos een door ski- loopcrs en toeristen veel bezochte Alpen hut, door een lawine getroffen en ver woest. Er zijn 3 personen begraven; red- dingskolonnes zijn onderweg. Naar het „Wiener Tagblatt" uit Praag verneemt, is het eenige officieelei protocol van het treurspel van Mayerling van kroonprins Rudolf van Oostenrijk, dat keizer Frans Jozef indertijd aan den toen- maligen premier Taafe toevertrouwd had, vernield bij een brand, die onlangs het kasteel van Taafe in den omtrek van Praag geteisterd heeft. Daarbij: is ook da kostbare bibliotheek van het kasteel ver loren gegaan. Tengevolge van den regenval zijh de wateren in het Zuidelijk deel van het Zwarte Woud gestegen. De Rdjh steeg in zijh bovenloop aanzienlijk. Terwijl de Prins van Wales zelf in het hooge noorden was, brandde in Dart zijn handen en liepen er dikke tranijn over zij® vermagerde vingers. Beatrijs! werd; bij! het zien hiervan erg onthutst eu durfde niet verder gaan. Alide daar entegen hietdj vol en mjet de kindprlijpre vertrouwelijkheid zoo eigen aan de jeugd sprak zijl dringend: Waarom bewaart gij' toc'h het stilziwjjgen. Kunt gij ons niet eenige inlichtingen geven? Hij antwoordde niet. Toe geef ons nu eenige inlichtingen omtrent hetgeen ge vroeger ged.aan hebt. Wilt ge ons zeggen, wie ge zijt en uit welk land; komt uw familie? Hij hief langzaam het hoofd' op, keek het jonge meisje aan maar sprak nog niets. Toe antwoord nu, herhaalde zij smee- kend. Hij sloeg de oogen neer. Als ik u antwoord, ben ik verloren, zei hij op zulk een droeven toon, dat het bijna niet verstaan kon worden, toch zal ik u de waarheid zeggen. Gij zult dien ongelukkige leeren kennen wien gij goed wilt doen Met helderder stem! begon hijl nu: Ik heet Pierre Arnaud, ik was jaren lang in dienst bij mijnheer Delorme, die met Zijn neef A ilriaan te Saint-Garmain Woonde. Mijn meester deed alles voor de opvoeding van dit kind en willigde tot in het kleinste al zijn verlangens in. Mijn heer Delorme was een hoogmoedige, kou de man, die erg weinig geloofde maar alleen bereid was alles op te offeren ter verdediging en handhaving van zijh eer. Hij leefde zeer teruggetrokken, gaf mij: de zorg over het kind waarvan ik erg veel hield, mijn meester behandelde mij meer als bloedverwant en vriend, dan als knecht en ook Adriaan was een en al goedheid en aardigheid voor mij: aan mijn minste wen ken gehoorzaamde hij. Zoo duurde het voort totdat Adriaan negentien jaar was. Op zekeren dag riep Mijhheer Delorme, die altijd even stipt, even koud, maar ook even edelmoedig was, Adriaan bij zich en vertelde heml dat hij hem zijn gelhietela vermogen zou schenken als hij heml be loofde niet te trouwen. Adriaan was nog veel te jong om het gewicht van deze be lofte te begrijpen. Hij beloofde wat mijn heer Delorme verlangde. Mijin meester be moeide zich' om zoo te zeggen met. nie mand, alleen had hij eenige betrekkingen te Parijs. Tot deze behoorden ook een dame, een weduwe, wier naam ik mij niet meer kan herinneren: die dame had twee lieve dochters. Mijnheer Delorme bezocht hen zelden, maar Adriaan. stond! hij nog al eens toe d aar een visite te gaan maken. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1926 | | pagina 1