1= NIEUWS- m ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND röS
BEATRIX.
FEUILLETON
Buitenlandsch Overzicht
BUITENLAND
DUITSCHLAND
BELGIE
ENGELAND
ZWITSERLAND
HONGARIJE
CHINA
NUMMER 30
DONDERDAB 11 MAART 1926
22*™ JAARBANB
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bur»» van Redactl» on Administratis i W»!»t«lng»l. GOES ij, 11 T H BA O M I" Hf C O IJ §1 Dt.3 D I N S 0 A U *J III Abonnementsprijs f 1,80 par drl. maanden, bij vooruitbetaling li
Interloc. Telefooni Redactie en Administrate Telef. No. 207 I 'Ij Adïertentiln van 1 tot 0 regele fO.EO, alk* regal maar f 0,15 11
I' Bijkantoon MIDDELBURG, Markt 1 an 2i Tatafoon No. 474 'I' IjlTC nONDFRO^OS LSI QES /ATEROmGS I Contrac,r*ï®lP|,|l»' t# beginnen bl| 600 ragala, baduldand lagar
„Luie monniken"
Hoe vaak wordt deze uitdrukking on-
doordacht gebezigjdl door liddien, die van
bet monnikenwezen# niets afweten of han
kennis dienaatojglaande hebben geput uit
zeer verdachte bronnen. Zij mogen ,na keu
nis genomen te hebben van wat hier volgt,
hun oordeel herzien.
Men schrijft uit Friesland aan „De
Tijd".:
In een historische bqsehouwing vani het
oude zuivelbedrijf is djezer dagen voor het
„Friesch Landbouwblad" nog' eens in het
licht gesteld, hoe de dpor de religieuzen
van verschillende kloosterorden in Fries
land tijdens dp middeleeuwen verrichte
Oultuurarbeid, den eersten belangrijken
stoot aan den vooruitgang am de welvaart
van de in die provincie reeds tweehonderd)
jaar vóór Christus Geboorte uitgeoefende
industrie heeft gegeven. Bereids sinds do
10 eeuw, aldus werd dpor dat orgaan dier
„Eriesche Maatschappij' van Landbouw" ge
constateerd, vindt men in dp LHooster-
kronieken den door Plinius aan dp boter
gegeven naam „butyTum" vermeld; welke
naam een zeer sprekende gelijkenis ver
toont met het Oud-Friesch» „buteva" en
het Nieuw-Friesche „butter."
De vanaf de 12e eeuw in de Friesoba
kleistreken steeds krachtiger ontwikkelde
beschavingsarbeid der religieuzen ken
merkte zich reeds vanaf deu aanvalhg
vooral door het ontginnen van woeste gron
dan en het droogleggen van moerassen,
meran en plassen. Uit talrijke in do oude
Friesch e kloosterkronieken vermelde feiten
is n.l. af te leiden, dat d(e monniken en
conversen of lcokebroeders de landjbouw-
<ii veeteeltbedrijven uitoefenden.
De. meeste dier oirca vijftig in Fries
land in de 12e en 'dp latere der midjiel-
eer.wen gevestigde en bestaande voor
malige kloosters behoorden tot do orc'ien
der Cistereiënsers en Norbertijnen.
Aan het hoof'd dier Friescho conventelnl,
zooals bv.. van de abdijen „St. Mariën-
gaarde" te Hallum', „CÏaeröamp" in het
ten zuiden van Dokkum gelogen dorp Rin-
tuinageest en „Bloemkamp" in het nabij
Bolsward gelegen dorp Hartwerdl of 01-
dekloostcr, stonden meestal zoowel zeer'
practisch aangelegde a,ls buitengewoon
weenscbappelijk onderlegde of geleerde
mannen.
Die ver in de toekomst vooruitziende
abten of prelaten ontwierpen en bestuur
den bet leggen van zee- enl andere dijken,
het bouwen van sluizen etn| pjudere wtater-
keoringxwerken, het vestigon van polderge
malen en waterschappen, het graven va»
kanalen en het herscheppen van woeste
gronden, moerasseD, merem en plassen in
vruchtbare bouw- en weilanden.
Bovendien bevonden zich ondier de mon
niken en conversen of leekebroeders der
vcormalige Friesclhe kloosters zoowel be
kwame ingenieurs en met een betreffende
de landbouw-, veeteelt- en zuivelbedrij
ven respectabele dosis technische of vak
kennis begaafde boeren, als boeren- en
gïonilarbeiders.
Nevens uit de nogj aanwezige oude kro
nieken dier voormalige conventen blijkt
zulks b.v. uit het ook door niet-kath. Frie-
sche geschiedschrijvers vermelde feit, dpt
het z,g. Monnikenbildt ia de gemeente 't
Biïdt.' alsmede dp eveneens uit de Middel
eeuwen dateeiende zeeWerendp en andéré
waterschapsWerken der gemeente Ferwer-
deradeel dpor de Hallumer Norbertijnen
aangelegd zijn.
Natuurlijk bleven de zegenrijke gevol
gen van de door dp religieuzen dier toen
malige kloosters bewerkstelligde economi
sche verbeteringen der landbouw-, veeteelt
en zuivelbedrijven zooals ook in de boven
vermelde historische beschouwing1 han het
„Friesch Landbouwblad" pertinent ver
klaard wordt, niet uit. Zulks bewijst b.v.
bet in den Dom te Munster aanwezige van
60) 0—
XXX'.
De volgende dag was 'een Zaterdag, een-
dag voor de armen bij de Valcreuses. Van
's morgens 7 uur stonden de deuren open
en begon dje armenbedeeling. In de groote
keuken waren tal van levensmiddelen op
groote witte houten tafels opgestapeld, in
het midden van de keuken stond een lange
heldpr gedekte tafel, waaraan men kon
aanzitten tot elf uur die dit deed kreeg
l soep, vleesch en fruit. Behalve het eten
kregen dp grijsaards, de vrouwen en kin-
Bi deren nog andere versnaperingen, wanne
I kleedcren, een brood en 15 centimen.
I .Jaoques en Alice hadden het recht 'het
I geld uit te deelen naar hun believen en zij
waren alles behalve gierig. Al vroeg wa
ren zij 's morgens met Beatrix in de keu
ken present, deelden zelf de giften uit, on
dervroegen, beschouwden, ja vervulden
hun liefdadige taak met evenveel vreugde
als verstand. Zoo waren zij opgevoed door
Cecile en men zou hen nooit kunnen ver
wijten dat Zij de moederlijke raadgevingen
niet nakwamen.
Mama, zei Alice in den namiddag
van dpnzelfden dag tot haar moeder, vindt
1280 dateerende fresco, welke afbeeldt,
dat de Friesche boeren dpn Bisschop' boter
en kaas als geschenken aanbieden.
Het vraagstuk der internationale rege
ling van den achturendag is dezer dagen
weer ter sprake gekomen in verband met
een conferentie welke de ministers van
Arbeid van Engeland, Frankrijk, Duitseli-
land, Italië en België half Maart zullen
houden. Men zal dan besprekingen houdten
over de ratificatie der Washingtonsehe
Conventie.
Naar aanleiding hiervan schrijft de
Belgische arbeidersleider Mertens in da
Brusselsche „Peuple": Gelijk meu weet,
ni'aakten do regeeringsgedelegeerdpn vani
Engeland, België en Frankrijk op de .6.9
Xnternatinoale Arbeidscon'ferentio in 1924;
bekend, dat hun landen' het voornemen
koesterden, de achturenconventie te rali-
'ficeeren. Zij' spraken te zelfder tijd (lp
hoop uit, dat dit vooi'beeld| voor andera
egeeringen een aansporing zou zijn, een
dergëlijken stap te ondernemen. Dit was
zonder' twijfel bedoeld; aan het .adres van
Duitschland, dat ('por een verordeninjg
van December 1923 de verlenging: van den
arbeidsduur tot 10 eu 12 uur mogelijk
Inaakte, „met inachtneming van het be
ginsel van den aohturendag". Na (te 6o
Arbeidsconferentie voerden in Duitschland
de arbeider-organisaties een krachtige cam
pagne dio den Duitschen minister van Ar
beid ten slotte hoopte te verklaren, dat de
ratiiikatie door Duitschland niet zou uit
blijven zoodra klaarheid over dp interpre
tatie der conventie zou bestaan. Dit leidde
tot de Barner Conferentie der ministers
van Arbeid van Engeland, Duitschland:,
België en Frankrijk. Sindsdien zijn 18
maanden voorbijgegaan, doch is het Joel,
niettegenstaande do möeilijkhedpn: aanmer
kelijk kleiner werden, nog niet bereikt. I
'Gewagende van de half Maart te hou
den conferentie gaat de schrijver dan
voort: „Mag worden toegelaten, dat lan
den, die tot «dusverre, d. w. z. in 7 jaren,
verzuimd hebben, artikel 405 van het
•Vredesverdrag;' na te komen, naar goeidjdun-
ken een conventie intorpreteeren, waaraan'
reeds cenige landen, djie haar ratificeerden,
gehouden zijn! Wij gelooven het niet!"
En hij besluit: „Wij' gelooven, dat onze
minister van Arbeid' Wauters goed z.al
doen, er in Londeni op te wijzen, 'Jat het
doel een spoedige en onvoorwaardelijke
retificatie der conventie is. Dit is het
eenigc middel, om dp Staten, <lie reeds
ratificeerden, niet to ontmoedigen en alle
andere Staten .aan te sporen, binnenkort
tot ratificatie over te gaan".
Van de zevende Volkenborndpvcrgade-
ring" kamt 'tnavolgende nieuws tol ons:
In de kringen der djelegoties van' de
kleinere mbgtendheden neemt het verzet
tegen de uitbreiding van dp® raad1 van den
volkenbond' meer en meer toe.
Do Zweedsehe delegatie, die talrijke be
sprekingen voerde heeft deze voortgezet,
en geeft zich klaarblijkelijk! moeite om alle
neutrale staten en de kleinere leden van klje
vergadering van den volkenbond, voor haar
standpunt te winnen. Ook de Zwitsersche
delegatie is, blijkens een klaarblijkelijk
geïnspireerde mededjeeling in de „Journal
de Genève", tegen de uitbreidjng vain den
raad, behalve wat betreft de toelating van
Duitschland.
De Zwitsersche delegatie hoopt aldus
heet het in dit bericht, dat het vraagsuk
vau de uitbreiding van de® raad van d'eu
volkenbond tor discussie aan de volledige
vergadering zal worden voorgelegd;, waar
voor noodig is, dat dp raad van id'en vol
kenbond daartoe met algëmeene stemmenl
besluit. Het zou de vergadering niet ge
makkelijk! vallen om' een beslissing tot uit
breiding, met algemeene steminen door dfeta
u het goed dat wij een bezoek gaan bren
gen bij onzen armen beschermeling? Wijl
hebben zijn deel bewaard.
Mevrouw de Valcreuse aarzelde.
Ik bid er u om, goeie Mama. Ik
verlang er erg naar om dien armen onge
lukkige te hulp te komen, hij' was zoo
goed voor ons!
Ik wil je verzoek wel inwilligen op
voorwaarde dat Elise of een bediende u
vergezelt. Die grijsaard: is een vreemde
ling, een onbekende. Alles wat hem om
ringt, is geheimzinnig. Men moet voor
zichtig zijln.
Alice, die zich verheugde met de ge
dachte dat zij! den Samaritaan van den
toren terug zou zien, omhelsde hartelijk
haar moeder om haar te bedanken voor, d<$
verleende toestemming en een kwartier
daarna waren de vriendinnen op' weg naar
den ouden toren en droegen een mandje
bij zich vol levensmiddelen en met een
beetje geld. Onderweg bespraken de jonge
meisjes haar plan. Zij zouden den grijs
aard nieuwe warme kleederen geven, hem
van woonplaats doen veranderen, ja de
laatste dagen van den grijsaard moesten
toch gelukkig zijn. In plaats van ongeluk
zou hij vredp leeren kennen. Dp liefdadig
heid' waarvan hunne harte» vol waren,
maakte hen blijde, bij al die toekomst
plannen pin een ongelukkige te troosten en
te helpen.
raad genomen, ongedaan te maken. De
Zwitsersche delegatie is echter onder
geen omstandigheden iw staat zich aap te
sluiten bij een opvatting van andere mo
gendheden, dje in strijd met haar eigen
opvatting is.
Indien de raa>d| met eigen had eau bres
in zijn positie slaat, zal het de vergadering
voortaan onmogelijk zijn om over de moo-
(lige middelen te beschikken om beslissin
gen te treffen over eischen, die van' alle
kanten aan haar worden gesteld. De raad
van den volkenbond zal aan beteek'enis
winnen, doch de vergaK'tprrug zal geheel
zonder beteekenis worden, on geen enkele
kleine staat kja® met een dergelijke, ont
wikkeling tevreden zijn.
De eerste gedelegeerde van China heeft
aan de pers een verklaring doen toekomen,
waarin hij zegt, dat China in het vraag
stuk der uitbreiding van het aantal raads-
zelels zich vrijwillig naar de meerderheid
zal schikken. Indien alle overige ctendidja*
ten behalve Duitschland hun verzoek voor
een raadszetcl willen intrekken af bereid
zijn om' daarmede tot 1 'Septembe re w.aoh-
ten, zal ook de Chineesche delegatie toe
stemmen in het uitsal der behandeling van
deze kwestie. Echter, zoo verklaarde rite
gedelegeerde, is onze opvatting, dpt bij een
uitbreiding van het aantal rpadszetels ook
slechts met een zetel deze aan China moet
toekomen, in verband met de grootte van'
het Chineesche rijk, zijn bevolking en
productievermogen en omdat dp oudheid'
van de Chineesche beschaving die van alle
andere staten overtreft.
De openingszitting der buitengewone
Volkenbondsvergadering is zomdpr eenig
incident verloopen, mlaar ook zqndcr feeste
lijkheid, waarvoor anders toch Wel eenig'e
reden was: de toetreding van Duitschland,
als uitvloeisel van 't verdrag van Looarno.
De reden voor deze mlatheidi ligt voor de
hand: de kwestie dier permanente raads-
zetels.
Men kan nu wel de stelling aan, dat die
voornaamste staten uit het Latijnscli ras,
wel gaarne de toekejfning van permanente
raadszetels aan Polen en Spanje zouden,
hebben gezien!
Doch Zweden is ook te Genève, dat hij
zijn standpunt bleef; geen uitbreiding,
zooals boven uitvoerig, is uiteengezet.
Inderdaaidi dient 'dius de kwestie uitge
steld tot September. Ook Nederland; denkt
er zoo over, doch daar wij' niet vertegen
woordigd zijn in dien Volken, bon dsraaJa!
geeft ons „veto" niets.
De stemming was daardoor zeer terug
houdend, betgeen reodjs bleek uit de hoogst
omzichtige woorden', waarmede burggraaf
Ishii, die als raadsvoorzitter dp vergade
ring opende, de oorzaak van deze buitenige-
wone bijeenkomst herdacht en hetgeen ook'
duidelijk werd, toen de met 36 van 'd'e 48
stemmen gekozen voorzitter Da Costa (Por
tugal) een loftuiting hicld'op het werk vani
Locarno en de mannen hier welkom heette;
die de conferentie van Locarno tot een suc
ces hadden gemaakt. Ze.lfs toen hiji uit
drukkelijk Chamberlain vermeldde, was er
g-eenerlei applaus. Dit Was natuurlijk niet
een teeken van koelheid' jegens Chamber
lain, maar een uitingl va® den ernst, waar--
mede de toestand beschouwd! wordt. Dat
het tenslotte op een mislukken van
Duitschland's toetreden of van Duitsch-
land's niet verkrijgen van 'n permanenteSï'
■raadszetel zou kunnen uitloopem, blijft de
meerderheid echter weigeren te gelooven.
Er hebben gelijk bekend niet-officieele
Besprekingen plaats gehad. Het eenige
wat daarvan bekend wer'di isda.t er
niets is gebeurd om) de moeilijkhed|en te
vermeerderen, en dat de gesprekken tus-
schen de staatslieden ree;d(s gediend hebbe®
lot het uit den weg ruimen van verschei
dene misverstanden, dje gednremid'e de
laatste 14 dagen omtrent deze kwestie ont
staan waren. Men betreurt algemeen,, da.t
Zij vonden den bedelaar bedektf met zijn
lompen, uitgestrekt op zijp bed van blade
ren toen hij hen bemerkte, lachte hij1 hen
toe, als waren zij' oude kennissen. Alice
en Beatrix hadden moeite om hun tranen
in te houden bij' het zien van zulk een
groote ellende. Zij naderden den ongeluk-
kigen grijsaard. Zij1 begrepen dat op dit
oogenblik de honger zijta grootste foltering
was, daarom openden zij het mandje, ga
ven hem bouillon, vleesch en brood, wat
bij met groote gulzigheid verslond. Zij1
lieten hem eerst zijn genoegen eten en
vertelden toen aan den armen manfcdat er
een liefdadige dame was, die hein wilde
helpen. Zij haastten zich om het geheim'
te doorgronden ten einde aan Clara del
voorgeschiedenis van dezen ongelukkigen
te kunnen meedeelen. Beatrix, die veel
kalmer was, begon het terrein te ver
kennen. Zij ging langzaam en Alice wilde
sneller gaan, gedreven als zij! werd door
haar heftige natuur. Zij' bleef maar vra
gen, zeer zeker veel te vertrouwteüijjk,
zij was zieli niet bewust, dat er uit haar
onderzoek nog iets anders kon voortvloeien
dan een eerbaar bestaan dat overladen
was geweest- met ongelukkendpch toen
de geheimzinnige grijsaard er van over
tuigd was dat het om hem ging en dat
men hem1 door middel van eenige ver
klaringen een verandering van bestaan
wilde geven, verborg hij' zijn gezicht in
Bi'iand Genève weer heeft moeten ver
laten en dat dit 'n kort, uitstel meebrengt,
maar men gevoelt, dat de beteekenis van
zijn aanwezigheid voor het bereiken va,U
een resultaat, een uitstel der hoofdbespre
kingen rechtvaardigt voor een dag of twee,
tijd, Waarna men Briand terug dienkt te
zien komen.
Turkije heeft voorts do uitnoodiging van
den Volkenbond om zich te doem vertegen
woordigen op de economische conferentie
ter bespreking van het vraagbtuk van Irak'
afwijzend beantwoord.
Ja, ja, Volkenbond en Volk'eiuibroeder-
schap zijn twee heel verschillende tlingetm
En wie daarvan één .dinlg maakt, djat is
eerst een knap man. I
Dje gevolgen vau den storm te
Hamburg.
De wind, meldt een bericht uit Ham
burg, die Dinsdagmiddag reeids zeer sterk'
was, ging Dinsdagavond plotseling over
tot een Noord-Westelijken storm, Waardoor
vrij g-roote schade is aangericht. D'e' brand
weer moest herhaaldelijk' uitrukken cm
hulp te verleenen. Zoo was van het hoofd
station het dak van het middelste ged©ele
ernstig beschadigd. Do wind had de dak
bedekking over een oppervlakte van enkele
vierkante meters weggescheurd.
Op verschillende plaatsen werden ook
de leidingdraden van de electrisclie tram
afgeknapt. Schoorsteenen werden afge
rukt, boamen ontworteld, terwijl van een
in aanbouw' zijnd huis het dak weggesla
gen Werd.
In den loop van den nacht werd |he«
middendak van het station nog verder"
beschadigd, zoodat de bedekking over een
oppervlakte van niet minder dan '200
vierk. meter weggeslagen is.
Het Water steeg tot een hoogte vani
141/a voet, zoodat verscheidene kelders
in de lager gelegen stadswijken onder
liepen.
Persoonlijke ongelukken zijh niet voorge
komen. (Msbd1.)'
Het monument voor Kardinaal
Merrier.
Naar de correspondent van de „N. R.
Ct." te Brussel meldt, beschikt h^t co
mité voor de oprichting van een monument
ter herinnering aan Kardinaal Mercier
thans reeds over vrij aanzienlijke bedra.-
geD, zoodat het dan ook den beeldhouwer
Rombaux, definitief, met de uitvoering
van dit werk heeft kunnen belasten. Het
monument zal op een der voornaamste
pleinen van Brussel een plaats vinden.
FRANKRIJK
Het nieuwe habinet-Briand'.
Briand is geslaagd in de k'abiueitefor-
formatie. De officieele samenstelling van
het kabinet is als volgt:
Briand minister-president en buitenl. za
ken. J
Péret, financiën (rechts radicaal).
Malvy, binnelandsche zaken.
Laval, justitie.
Lamoureux, onderwijs.
De andere posten wórden bezet door
dezelfde ministers als in het eerste ka-
binet-Briand.
Briand h'eeft Woensdagmorgen zijjn nieu
we medewerkers aan den President der
Republiek voorgesteld. De nieuwe regee
ring zal zich waarschijnlijk 14 Maart aan
de Kamer voorsteUen.
De ontw openings conferentie,
LONDEN, 9 Maart. (R. C.) De diplo
matieke medewerker van de „D;aily Tel."
verzekert op grond van betrouwbare in-
lichtiugen da.t de Volkënbondsraad de bij
eenkomst van de commissie van voorbe
reiding der ontwapeningsconferentie (die
op 15 Mei. te Genève zou beginnen) voor
onbepaalden tijd zal uitstellen wegens het
voortduren van het geschil tusschen' Zwit
serland en Sow jet Rusland.
De Volkenbond,
De eerste Nederlandsche gedelggeerilej
ter volkenbondsvergadering, Jhr. Loudon,
is tot oncLervoorzittere der eerste commis
sie gekozen, die onder Ghamberlain's pre
sidium' Dnitschlands toelatingsaanvrage te
behandelen heeft. Chamoerlain an Loudon
hebben tevens de leiding verkregen van de
subcommissie, die besprekingen van zuiver
formeelen aard met Luther en Stresewan®
te voeren heeft. In deze subcommissie zit
o.a. ook Fridtjof Nansen, die steeds een
der grootste ijveraars voor Duitschlands
toetreden geweest is.
GENÈVE. (V. D.) Ter Volkeaibondsvea.-
gadering deed zich een pijnlijk' incidentl
voor. Toen Bethlen, Je minist-ei'-presidenfc
van Hongarije, binnentrad, werd bij door
niemand begroet'. Deze wond zich daar
over in erge mate op.
Aan de Lokal Anzeiger wordt uit Ge
nève .geseind, dat de Raad van den Vol
kenbond Dinsdag toch besloten heeft, de.
ontwapeningsconferentie tegen 17 Mei'bijl
een te roepen, zonder er rekening meda
te houden, of de diplomatieke moeilijkhe
den tusschen Rusland etn Zwitserland dan
reeds uit deu weg zijn geruimd.
De valselie bankbiIjetleuzaak.
De rechter van instructie te Boeda
pest heeft, naar aanleiding va® een ano
niem schrijven, een onderzoek doen instel
len in de bagagezaal van het westelijk! sta
tion, w aai- een koffer werd- gevondqnj,,
waarin zich' nog 6674 valsche bankbil
jetten van 1000 francs bevonden. In te
genwoordigheid van de Fransche politie
ambtenaren is proces-verbaal opgemaakt.
De stukken zijn in beslag genomen.
Over d'e 400.000.00(1 zielen.
Blijkens een bericht uit Tokio had China
bij de jongste volkstelling een zielental
van 436 millioen.
Korte berichten.
In Cadix is een staking onder de ha
venarbeiders uitgebroken. Het verkeer in
de haven ligt nagenoeg stil.
Reuter seint uit Beiroet, dat dei
vreemde consuls in Damaskus hun land-
genooten aangeraden hebben de stad zoo
spoedig mogelijk te verlaten, aangezien in
■de omstreken weer rooverbenden gesigna
leerd Zijn.
Tengevolge van hevigen sneeuwval
in de nabijheid van Davos een door ski-
loopcrs en toeristen veel bezochte Alpen
hut, door een lawine getroffen en ver
woest. Er zijn 3 personen begraven; red-
dingskolonnes zijn onderweg.
Naar het „Wiener Tagblatt" uit
Praag verneemt, is het eenige officieelei
protocol van het treurspel van Mayerling
van kroonprins Rudolf van Oostenrijk, dat
keizer Frans Jozef indertijd aan den toen-
maligen premier Taafe toevertrouwd had,
vernield bij een brand, die onlangs het
kasteel van Taafe in den omtrek van
Praag geteisterd heeft. Daarbij: is ook da
kostbare bibliotheek van het kasteel ver
loren gegaan.
Tengevolge van den regenval zijh de
wateren in het Zuidelijk deel van het
Zwarte Woud gestegen. De Rdjh steeg
in zijh bovenloop aanzienlijk.
Terwijl de Prins van Wales zelf in
het hooge noorden was, brandde in Dart
zijn handen en liepen er dikke tranijn
over zij® vermagerde vingers. Beatrijs!
werd; bij! het zien hiervan erg onthutst
eu durfde niet verder gaan. Alide daar
entegen hietdj vol en mjet de kindprlijpre
vertrouwelijkheid zoo eigen aan de jeugd
sprak zijl dringend: Waarom bewaart gij'
toc'h het stilziwjjgen. Kunt gij ons niet
eenige inlichtingen geven?
Hij antwoordde niet.
Toe geef ons nu eenige inlichtingen
omtrent hetgeen ge vroeger ged.aan hebt.
Wilt ge ons zeggen, wie ge zijt en uit
welk land; komt uw familie?
Hij hief langzaam het hoofd' op, keek
het jonge meisje aan maar sprak nog
niets.
Toe antwoord nu, herhaalde zij smee-
kend.
Hij sloeg de oogen neer.
Als ik u antwoord, ben ik verloren,
zei hij op zulk een droeven toon, dat het
bijna niet verstaan kon worden, toch zal
ik u de waarheid zeggen. Gij zult dien
ongelukkige leeren kennen wien gij goed
wilt doen Met helderder stem! begon hijl
nu:
Ik heet Pierre Arnaud, ik was jaren
lang in dienst bij mijnheer Delorme, die
met Zijn neef A ilriaan te Saint-Garmain
Woonde. Mijn meester deed alles voor de
opvoeding van dit kind en willigde tot in
het kleinste al zijn verlangens in. Mijn
heer Delorme was een hoogmoedige, kou
de man, die erg weinig geloofde maar
alleen bereid was alles op te offeren ter
verdediging en handhaving van zijh eer.
Hij leefde zeer teruggetrokken, gaf mij:
de zorg over het kind waarvan ik erg veel
hield, mijn meester behandelde mij meer
als bloedverwant en vriend, dan als knecht
en ook Adriaan was een en al goedheid en
aardigheid voor mij: aan mijn minste wen
ken gehoorzaamde hij. Zoo duurde het
voort totdat Adriaan negentien jaar was.
Op zekeren dag riep Mijhheer Delorme,
die altijd even stipt, even koud, maar ook
even edelmoedig was, Adriaan bij zich en
vertelde heml dat hij hem zijn gelhietela
vermogen zou schenken als hij heml be
loofde niet te trouwen. Adriaan was nog
veel te jong om het gewicht van deze be
lofte te begrijpen. Hij beloofde wat mijn
heer Delorme verlangde. Mijin meester be
moeide zich' om zoo te zeggen met. nie
mand, alleen had hij eenige betrekkingen
te Parijs. Tot deze behoorden ook een
dame, een weduwe, wier naam ik mij niet
meer kan herinneren: die dame had twee
lieve dochters. Mijnheer Delorme bezocht
hen zelden, maar Adriaan. stond! hij nog al
eens toe d aar een visite te gaan maken.
(Wordt vervolgd.)