-AND
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
uiming.
teleening,
osito's
i 4 pet.
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS ,1,
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS T
feuilleton"
BEATRIX.
binnenland™
Ib COURANT
:heer-
Gillette
f 12.50
IAIDDELBUR&
|n.
middelburg;
3AZIJN.
net 30 Januari
DONDERDAG 28 JANUARI 1926
4
BUITENLAND
BELGIE
FRANKRIJK
tdschap,
grootst
/waarde
te doen.
peling is
kost-
barbier?
bder ge-
beter,
lijden en
dt nage-
iessen en
LAT
raat - Telefoon 12
.RTIKELEN
p r ij z e n.
Zie de Etalages
25 Januari 192(5.
<t. Tarwe met ruim aan-
soort onveranderd, ove-
er. Puike f 14,50—f 15,
12,75, Kogge lager f 8
lier 110,50—f 11/25, Ha-
?5, .Klein® groene erwten.
2f 15, Bruine boonem
per 100 K'.Gr. (21.)
Heden waren aangevoerd
en, 181 vette en gr&skai-
alver en 595 schapen en
varkens.
vette koeien: le kw.
kW. 1,071/2—0,95, 3e kw.
na le kw. 1,151,20, 2®
3e kw. 0,850,70; kal-
,751,95, 2e kw. 1,55
5—0,95; scliapen: 1® kw.
kw. 0,750,65, 3e kw.
0,850,95; varkens la
2e kw. ,8881» 8e kvyi
soort: SE9.5.
voerd uitsluitend schoon:
00 st., prijzen 95143;
10.000 st., prijzen 195
idsch geel 4200 st., prij-
an wit 6300 st., prijzen
auw-rood 250 st., prijzen-
SPQNDENTIE
rslag van de vergadering
van Koophandel en Fa-
eeuwschee ilanden plaatsen
Redactie.
1CH WEERBERICHT
gen verricht in den uw-
uari en' medegedeeld flbor
Meteorologisch Instituut
meterstand 774.6 te Zue-
5.8 te Reykjavik,
van den avond va* heden
van morgan.
krachtige of sorrnachigei
tot Zuidelijke wind, Zwaar
rokken, regenbuien, zelf--
NUMMER 11
22stk JAARGANG
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie s» Admlriletreii» i Wo»Wn2»i, GOES
Interloc. Telefoon: Redactie en AdminleirafieTelof. No. 207
Bijkantoor: MIDDELBURG, Markt 1 en 2| Telefoon No. 474
Abonnementsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling
Advsrtsntiën van 1 tot 6 regels f 0,90, elke regel meer f 0,15
Contractragelprljo, te beglnnes ol) 600 regels, beduidend lager
SRGOTEWAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT GELEZEN
IN ALLE KRINGEN
Reactionair en Democratisch
Onze provincie, meer in het bijzonder
West ZeeucVsch-Vlaanderen, is dezer da-'
gen het tooneel geweest van de operaties
der roode propagandisten,, die aan tie goed-
geloovigen het (iocialistischs regime kwa
men aanprijzen als de panacee, het alge-
meene heulsap, tegen sociale en politieke
kwalen.
En het waren zoo maar niet dc eersten
de besten, die ten tooneele verschenen,
neen, de „uppei ten", de „fino fleur" der
partij werd uitgezondennaar Biervliet
een Tweede Kamerlid, naar IJzendijke
een senator; „Mein Liebchen, was willst
dn noch mehr".
Ho lieercn hebbeii gesproken over den
politieken toestand en dc christelijke re
geer tng. Ook' zonder een verslag van
hunne redevoeringen te hebben/kun men
weten wat zij le berde brachten. Natuur,
lijk een acte van besckuldgiing tegen de
christelijke regeering, die reactionair is,
(d. w. gekant tegen eiken vooruitgang)
en militairistisch.
Maar zet men de socialisten aan het
roer van staat, dan verandert de toestand
als bij tooverslag, zij, de blanke en rappe
duiven van vrede en vooruitgang, bren
gen in een minimum van tijd de heilstaat
tot werkelijkheid. .Daaromleve de roode
democratie!
Ja, en dan klappen de toehoorders en Zij
verlaten dc vergadering met de gedachte;
„hij de rooden moet je toch maar wezen
em iets voor de toekomst te verhopen,
maar bij de christeiijken't is je
zwartste reactie."
De sukkels, de bedrogenen! Want lioe
geheel anders is de werkelijkheid. Neem
b.v. het land in de onmiddellijke, nabijheid!
van Biervliet en IJzendijke: België. Daar
is een democratische, regeering .met een
kabinet waarin verschillende socialisten
zitten. Dezer dagen nam de minister van
landverdedigihg ontslag.'
De Brusselsche correspondent van ..Het
Volk" berichtte:
„Zooals voorzien heeft generaal Kos
ten s ontslag genomen als minister van
Landsverdediging. Hij Zal vervangen
werden óf door den heer de. Liederker-
ken óf door Vandevyvere, die met Zij,n
tegenwoordige portefeuille dan ook
landsverdediging zou waarnomen. Het
ontslag" van Kesfcens zal op- ,dc samen'
stelling van de regeering en haar pro
gram niet den minsten invloed hebben;
Do „Peuplevan Vrijdag schrijft: de
dcmokratische regeering blijft bestaatf
en met haar het militair program".
Djt laatste klinkt erg mooi, schrijft
„D,e Tijd". Maar wat dit „militair pro
gram" van „de democratische regeering"
bevat, mogen dc lezers van „Het Volk"
niet weten.
Deze democratische regeering heeft, met
instemming van alle socialistische, minis
ters, het militair- contingent voor 1926
op 77,000 man en den diensttijd yam 1925
af op 10 maanden voor de infanterie, 12
voorde artillerie, en 13 voor de cavalerie
vastgesteld1). Ondanks 't feit, dat bij' de
verkiezingen een vermindering van den'
diensttijd tot zes maanden is beloofd.
Ziedaar Wat „Het Volk" met geestdrift
inoemt een militair program van een de
mocratische regeering. r
In Nederland is het contingent door
een Christelijk bewind zonder sociaal-de
mocraten vastgesteld op 19,500 man, de
diensttijd op \5p cm een halve maand.
Maar hier is de regee-ring natuurlijk
niet „democratisch"! Wel peen, man, reac
tionair, je zwartste reactie! Wie lacht
daar?
x) Maandag j.l. is het ontwerp militia-
wet, waarbij de diensttijd van 10 maan
den reads wordt toegepast op de lichting
1925, bij de Belgische Kamer- ingediend.
Red. „N.Z.Ct."-
47) _o_
Th heb een zfeer net meisje gekend,
die heel jong stierf, men heeft gezegd dat
ktj aan de tering gestorven is. Hot is al
lang geleden, maar als ik mij niet vergis,
was baar familienaam Tréder.
Naar ouder gewoonte werd de graaf on
geduldig.
D.us gjj kunt geen andere inlichtin
gen geven dan over den dood van mejuf
frouw1 Tréder, die een net meisje -was en
aan de tering stierf.
even stil, riep het orakel,
alt lachend, half boos, heb nu eens eVen
geduld. j
(Wacht, au schiet mij meer te binnen,
e juffrouw Tréder heette Stephanie en
was gehuwd met, een zeer netten man, Er-
neet d Astray. Ik heb ze gekend en daar
na vernomen, dat zij! buiten gestorven zijd,
dc eene kort na den ander.
.Welnu, de dame Clara d'Astray, waar
van je. het adres weet, kan misschien de
zuster van Ernest zijn of do dochter.
Ziedaar het eerste gegeven dat je Zal hel-
Kardinaal Merrier t
De „Maasbode" deelt nog enkele feiten
en anecdoten uit dit mooie leven mede:
Tijdens den oorlog vernam de kardinaal
dat in een arm huisgezin-do vader en de
moeder op sterven lagen en dat de Daiit-
schers hun dood stonden af tc .wachten,
om er mot de matras vandoor tegman. Jk
moet die mensohen absoluut troosten, zei
Z.Ein., en hij ging naar hot .schamel huis
in een volksbuurt. In do keuken stonden
dc kinderen te weenen. Hij praatte eerst
met het stervend ouderpaar, gaf het zijn
zegen en ging dan bij de kinderen zit
ten, d,ie hij bij zijn vertrek een milde gift
achterliet.
Toen hij' nog'proïossor was aan het Hoo-
go'r Instituut voor Wijsbegeerte te Leu
ven, organiseerde hij' af en toe een feestje
voor zijn Meehelsche studenten. Hij! dronk
er noch bier noch wijn, maar om geen
afbreuk te doen aan de vale genoegens
van een fuifje, simuleerde hij, dat hij een
sigaar rookte!
De gelukkige Meehelsche jubilarissen
van een goud,en bruiloft, beschouwden het
als de' grootste eer van hun leven, door
■Jen kardinaal ontvangen tc worden en dat
deed hij, telkens als het geval zich voor
deed. Hij inviteerde ze dan aan zijn tafel,
deed ze hun levensgeschiedenis vertellen
en liet ze nooit weggaan zond,er zo ecu
aandenken te hebben gegeven.
Hij leefde in de grootste gemoedelijk
heid met zijn klein personeel, waarmede
lii; des avonds yi de kapel samenkwam.
D,aar baden zij dan het rozenhoedje. Na
het gebed kregen knechten en dienstboden
elk afzonderlijk zijn vaderlijken zegen.
Een paar weken geleden, korten tijd na
zijn operatie, vernam hij, dpt in dezelfde
kliniek zich een vrouw uit Meehelen be
vond. Regelmatig liet hij najr haai- toe
stand inioraeeren en als hij bloemen
kreeg, liet hij dp helft ervan naar de ka
mer der Meehelsche - brengen.
De kinderen van Meehelen hadden in
den kardinaal eep g-rootén vriend. Als hij
in de straten wandelde, "had hij altijd 'een
kleine bend® dreumessen om zich heen en
dan was het een worstelen, om wie aan
zijn hand mocht meestappen. Hij had al
tijd wat lekkernij voor hen in zijn zakkfen
Hij was eenvoudig, omdat de eenvoud
een aspect van de waarheid is. -Een zij
ner geliefkoosde leuzen luidde; „Ik bén
geboren voor de waarheid en haar alléén
wil ik kennen".
Zijn dagelijksch leven.
Zijne Jhainentie stond regelmatig eiken
dag om 5 uur op. Een half uur later be
vond hij zich in de privé-kapel, waar hij,
geknield op den vloer en onbewe.egIijk als
een standbeeld, gedurende een uur 'in me
ditatie bleef. Om half zeven droeg hij
do Tl. Mis op met een devotie, die steeds
al de aanwezigen stichtte. Na de H. Mis
verrichtte hij nog gedurende een kwartier
dankgebeden en ontbeet dan met koffie,
dankgebeden en ontbeet dan met koffie,
brood en -boter- en soms ook met een
stukje peperkoek. Maai- dat was in zijn
oogen een sar^anapalesk ontbijt en heel
dikwijls at hij des morgens alleen maar-
een stuk droog brood.
Gedurende dat ontbijt las hij de ingeko
men correspondentie en de kranten. Het
bureauwerk werd vervolgens tot één uur
voortgezet.
Het middagmaal was eveneens eenvou
dig: soep, een stukje vleesch met aardap
pelen en groenten en daarna wat dessert.
Geen wijn, noch bier, maar water- als
tafeldrank.
De kardinaal was een hevig tegenstan
der van nuttelooze .uitgaven. Zijn mande
menten en de manuscripten van zijn boe
ken, zijd op de ekerzijde van circulaires
of oude brieven geschreven. Ik' geef gaar
ne royaal om den nood te helepn lenigen,
zei hij, maar ik zou het mij zélf kwalijk
pen bij je verder onderzoek.
•Persoonlijk ken ye zeker- niets van
die dame?
Absoluut niets. Ik vermoedde haar
bestaan niet. Je bent de eerste die over
haar spreekt.
Tot wie moet ik mij nu verder rich
ten? zei da graaf, slecht gehumeurd.
O, dat is heel eenvoudig, vriend. Be
geef u naar den concierge van het huis,
rue de Cour cc 11 es 11.
- Naar den concierge. Zoudt ge dan
willen,- dat ik wat kletspraatjes ging ma
ken in het kamertje van een concierge, Zei
de graaf verontwaardigd.
Ik, ik wil niets. Ik heb je gezegd
wat ik wist, indien dat niet voldoende
is,1 spijt het mij, als ik voor mij zelf inlich
tingen moest hebben, iou ik niet aarzelen
het middel te gebruiken wat ik je aan
geef. Niemand dan die waakhond van -dat
huis zou u beter kunnen vertellen, of die
dame rijk of arm is, gehuwd of weduwe.
Vooral dat laatste wil je zeker graag we
ten, zei Breval een beetje grijnsln-dbend.
-Juist dat is het.
Denk je er soms over waarde gjraafj
om aan je mooie dochter een schoonmoe
der te geven?
Alles behalve, wat een dwaasheid,
nemen ook maar één cent te verspillen.
Na het. diner bezocht Z.Em. het IL Sa
crament en werkte dan weer tot half vijf,
tot men hom een kop njelk bracht, Waarna
het wérk tot des a.vondi 0 uur werd voort-
gezet. Dan volgde wéér een bezoek van
een half uur in de kapel.
Om half acht souper l een Stukje Vleesch1,
aardappelen en wat dessert. De dag ein
digde met liet bidden in de kapel van het
rozenhoedje, 'en met een meditatie van 20
minuten. Om half KL begaf Z.Em. zich
i.er ruste.
■Wij lezen in „Het CéiitrunT'ï
Slechts zij, die tot de onmiddellijke om
geving van den doorluchtigen Prelaat be
hoorden, wisten, dat Sinds ongeveer een
jaar, zekere verschijnselen, zoo niet van
ziekte, dan toch van verzwakking, zicht
baar wérden. Dit viel bijzonder op na het
middagmaal. Immer had Z.E. de gewoon
te, na den afloop er van dadelijk vaar. tafel
op te staan en, zoo hot wOder ook maar
eenigszins toeliet, in den tuin van zijn
aartsbisschoppelijk paleis al wandelend zijn
brevier te bidden. 'Doch r-eecls geruimen
tijd wérd de Kardinaal, na den eten, over
weldigd door een zekere Verdooving, sen
kortstondige loomheid, die -de zoo hygië
nische wandeling in open lucht meermaals
deed verwaarloozen, en dan ook wees op
een langzaam minder normale bedrijvig
heid der spijsverteringsorganen.
Niemand echter tenzij1 de goneoshee-
ren, cn dan 'wellicht iiog in liet laatste
ziektestadium, had 1st flauwst vermoe
den van den ernst der kwaal,' die verra
derlijk haar verdoken sloopingswerk voort
zette. Trouwens, wie zou, bij het zien van
dien rijzigen grijsaard, wiens witte haren
lokten om een gelaat, dat bij de rimpels
van den onderen ook den zoo fijnen en
frisschen blos van de jeugd bleef dragen,
en wiens oogen klaarder spiegelden dan
het helderst; mineraalwater, wie zou
vermoed hebben, dat die vorstelijk-recht
voortschrijdende Kerkvoogd binnen Zoo
weinig tijds zou noórgeworpan worden op
de operatietafel eener kliniek, wélke hij
niet meer levend verlaten zou?
Het verwekte dan ook algèmocne. ver
slagenheid, toen de tijding van het onver
mijdelijke--- der LcelkuiiSige bewerking do
ronde deed. Zorgbekenld. werd er gretig
naar dc 'gezondheidsbullctins uitgezien
door de in gebed beidende bovolking.
Waren de eerste Berichten tamelijk ge
ruststellend, weldra bleek het hun, die
uit het bekendgemaakte kanden gissen
wat inen verborgen hield, beangstigend
duidelijk, dat de hoop op genezing met
ieder uur kleiner, het gevaar van een
noodlottige ontknooping met ieder uur
grooter werd. En zij, die er in slaagden,
dichter dan de groote menigte in de nabij
heid van den vereerden kranke te geraken,
hier en daar een woord op te vangen of
een veclb-etcekenend Zwijgen op be mer
ken van de meest-ingewijÜenvernamen
zelfs, dat de voorgenomen operatie niet
doorgedreven was, dat de dokters, bij het
vaststellen van d-e geweldige, ontstuit-
bare vorderingen, welke de maagkanker
reed's gemaakt had, de toegebrachte ope
ning onverrichter zake terug gesloten had'-
den, en dat zij het zoo kostbare leven van
den dierbaren lijder nog- enkel "wat kunst
matig konden rekkon, zonder de minste
hoop, het te zullen redden.
Rouwbeklag van den Paus.
Mgr. Mie-ara, Pauselijk nuntius te Brus
sel ontving van kardinaal Gaspa-rri het
volgende telegram^
„De Heilige Vader, die zeer getroffen
is door het onherstelbaar verlies, dat de
Katholieke Kerk en de edele Belgische na
tie hebben gelegen door het afsterven van
den doorluchtigen kardinaal Mercier, ver
zoekt Uwe Excellentie om zijn innige deel
neming kenbaar.te maken aan het aarts
bisdom Meehelen, aan het Belgisch epis-
capaat, aan het geheele land en ook aan
de -souvereinen, die zooveel genegenheid-
en eerbied1 aan den illustren en grootén
prins der Kerk hebben betoond".
zei de graaf, beter geluimd. En dadelijk
sloeg de graaf nu een beteren toon aan.
Neen, hierin zit het geheim niet, ik' kan
je wel zeggen, waarover het gaat. Een
arme weesjongen, in wiens lot ik veel be
lang stel, gaat dienen bij1 mevrouw d'As
tray en om' dien jongen geen teleurstelling
te bereiden, wilde ik graag weten of dat
huis voor hem geschikt is.
Wat is dat een mooie daad van u,
waarde vriend, belangstelling toonen in
een weesjongen en in zijn toekomst, dat
is de grootste tpenschliavendheid. Ik wist
wel dat ge van nature zoo waait.
Breval deed zich geweld aan om dit
Zonder te lachen te zeggen, inwéjndilo-
dacht hij1 heel anders.
De graaf stond op en reikte hem de
lrand.
Ik' dank u voor uwe 'inlichtingten en
heb erg veel spijt dat ge me er not* niet
meer kunt geven, ik zal beproeven ze nog
beter te krijgen.
Nqg een oogenblik, «prak-hét orakel
weer. Ik krijg een ingeving. Gteef mij
het adres, morgen voor mijn déjeuner zal
ik n»ar de .reu Courcelles" gaan en mor
gen als je het goed vindt, zullen we hier
elkaar weer ontmoeten. Ik twijfel er niet
aan /of ik zal n voel te- vertellen hebben,-
De herdenking in da Kamer.
Dinsdag j.l. is kardinaal Mercier in de
Belgische Kamer in eerbiedige en huldi
gende bewoordingen herdacht dooi' Bru
nei, den socialistischen voorzitter en door
minister-president Poullct.
Laatstgenoemde diende -ter onmiddellij
ke behandeling een wetsvoorstel in om de
begrafenis van den Kardinaal op staats
kosten te doen geschieden.
Dit voorstel werd aangenomen met j95
■stemmen te-gen 2 van de communisten, 1
van do socialisten cn 5 onthoudingen (de
Vlaamsche Frontpartijers).»
De socialistische tegenstemmer Ernest,
had zich ook verklaard tegen bijzetting
van het lijk van den Kardinaal in jlo 'St.
Romboutsherk, op grond Van een vroegere
wet. Zijn bezwaar vond echter geen weer
klank. ju
Onder degenen, (lie de publieke opinie
als opvolgers van kardinaal Mercier aan
wijst, worden genoemd do vicarissen-gene
raal mgr. Van Roy cn mgr. Van' Cauwen-
bergh, de Dominikanerpat-er Rutten, allen
Vlamingen en mg-r. Ladeuze, rector der
Leuvionsc'hei Universiteit, een Waal. D®
Vlamingen hopen op de benoeming van
een Vlaming. Men zegt, dat ais Leo XIIJ
nog geleefd had, toen Mercïer's voorgan
ger stierf, de Vlaming, mgr. Heijlen, die
zich in de bijzondere, vriendschap van
Paus Leo mocht verheugen, aartsbisschop
van Meehelen zou zijn geworden.
De spioiuiage der Eugélschcn
iu Frankrijk.
In verband- met de spionnagozaak,
waarvoor zich drie Engelschen in hechte
nis bevinden, is Maandag de danseres An-
drée Lefèbre uit Toulon aangehouden.
Deze aanhouding versterkt de reeds zeer
bezwarende aanwijzingen tegen John
Leather, den aanstichter van de organi
salie tot het zich verschaffen van inlich
tingen over de geheele Ekansche marine
luchtvaartdienst.
Korte berichten.
Uit New-York wordt geméld dat uit
de gegevens van de Metropolitan Life
insurance Kociety blijkt, dat het aantal
sterfgevallen 'ten gevolge van alcoholmis
bruik in het afgcloopen jaar vier maal zoo
groot w,as als iu 1920.
- Gemeld wordt, dat de, bevolking van
net arrondissement Yperen zeer ontstemd
is over de trage wijze waarop de vergoe
dingen der oorlogsschade worden uitge
keerd. D;e burgemeesters «n wethouders
der gemeenten van dit an'ondissemeint
komen 30 dezer te Yperen bijeen om over
oen 'voorstel tot collectieve ontslagneming
een definitief besluit te nemen.
- Iu den Duitsch-en Rijksdag heeft Dr.
Luther Dinsdag de aangekondigde regee-
ringsverklaring afgelegd. Gisteren en he
den zijn de debatten over de verklaring
éuin den gang.
De Fransche kamer begon Dinsdag
het groote debat over de financieelc plan
nen van Dourner.
Naar uit Sydney (Australië) wordt
gemeld, is een hevige aardschok geregis
treerd, vermoedelijk op een afstand van
1750 Engelsche mi,len; waarschijnlijk in
de buurt van de Samoa-eilanden.
Uit een rede ran Baron van Wijnbergen.
Het R.-K. Kamerlid Baron Van Wijn
bergen heeft Zondag voor de R.-K. Kies-
vereeniging van Woertjen een politieke
rede gehouden.
Wij nemen er een paar passages uit.
Samenwerking tusschen Katho
lieken 'en Protestanten.
.Wanneer het aan Kuyper, Sehaepman
en de Savornin Lohmann eens gegeven
zou zijn terug te komen en weer een
plaats in te nemen op het Binnenhdf, dan
dat niet alleen voor u van waarde is,
maar ook voor den armen weesjonglen.
-Afgesproken, antwoordde de "graaf,
die ook een gelukkige ingeving k'reeg.
Hij1 liet het adres achter en verliet „de
Club."
Breval die zich van do door hem aan
genomen zending zou kwijten, deed dit
niet zoozeer om den graaf te pleizieren,
als wel uit eigen nieuwsgierigheid, hem
Zoo eigen. Niet voor niets noemde men
hem „de levende coiiraot."-
Hij- draaide en draaide nog eens het
papiertje, waarop het adres geschreven
stond, om zijn vingers, nieuwsgieriger dan
ooit en zich overgevend aan allerlei over
peinzingen.
Denk nu maai- niet vriend, dat ik
uw geschiedenis over- den weesjongen als
een woordj .van het Evangelie aannetem.
Uw geschiedenis, is niet geheel cn al echt,
de weduwe die ontbreekt, zal ik misschien
morgen vinden en dan zal uw aandoening
allergrootst zijn.
Beaumont ,'n mensehlievend man. Beau
mont en gepatenteerde beschermer va-n
weduwe en wees, ba, ha!
Die man heeft de teugels in handen van
een of andere kuiperij, waaruit hij geld
hoopt te eia-an. .Waarom dat volhardend
zou, gelooft spr., dr. Kuyper weer aan
stonds naar boven kunnen gaan, Scbaep-
mau zou ©enigen en Lohmann vrij
geruimen tijd beneden blijven. Meer dan
lot Jusver zal -er voeling en contact noo-
dtg zijn. Wil liet goed blijven gaan, dan
zuilen Katholieken en Protestanten el
kaar mSeten willen begrijpen en verstaan.
Evenzeer als er Protestanten zijn met wie
wij niet kunnen samenwerken, omd.at zij
niets van den Katholieken geest b-eg'rij-^
pen, zijn er ook Katholieken, die niet
met Protestanten kunnen omgaan, omdat
zij dézen niet begrijpen.
Toch is dit noodzakelijk, vooral in
Bo Kamer. Daartoe moet er in de. fracties
de nogdige discipline, zijn, -de leiders wor
den zooveel mogelijk gevolgd, ook wanneer
men het niet met hen eens is. Dje volg
zaamheid en discipline bestaan bij de
Anti-ReVolutionnairen en bij de Katholie
ken, de Christelijk-Hjstoriscihen gev.en ten
dézen in den laatsten lijd een vrij treurig
beeld tc zien. De heer Heemskerk zoide,.
dat de Christ.-Hist. weinig politiek ge
schoold zijn. Dat was zeer juist. Zoover
is het Jaar gekomen, dat bij de stemming
op 11 November de. tegenwoordige leider
el-er O,-II.-fractie willens en wetens afwe
zig bleef, omjat hij wist, dat men hem
niet zou volgen, terwijl hij zijn leden vrij
liet de bekende daad te voltrekken. Ook!
bleek' herhaaldelijk, dat in die Partij de
jongere leden zich niet meer naast, maar
boven de leiding plaatsen. In dien kring
blijken meer (le propagandisten, dan de
politici aan het woord te Zijn, die fractie
geeft geen voldoende zekerheid voor sa
menwerking en deze kan niet worden her
steld, zonder dat hierin verandering komt.
Wol men zich piaatsen onder den heer
Lingbeek, dan is het met de samenwer
king gedaan, omdat deze er niet van we
ten wil. Ofschoon het te betreuren ïs,
dat er een anti-papistisehe strooming door
een gedeelte der Partij' en door haar
■hoofdorgaan gaat, mén bedenke wel, dat
niet alle Christ.-Hist. zoo oorde-elen. Spr.
bedoelt hier niet alleen de leden der
Oh.-Hist. Eerste. Kamerfractie, maar te
vens betreuren vele vooraanstaande leden
der Unie dezen gang- van zaken. Spr. be
grijpt, dat de Katholieken bitter kunnen
worden na sommige uitlatingen van Chr.- 1
Hjst. zijde, maar laten zij hun kalmte be
waren, laten wij de sfeer begrijpen, wiaariji
vele Protestanten zijn groot gebracht e»
hen doen gevoelen, dat wij hen nog ver-
tröuwen, dan zal straks de samenwerking
gemakkelijker word;en hersteld.
Hét gezantsdhap.
Spr. wijdde dan zijn aandacht aan de
gezantschapscrisis en herinnerd® er aan,
hoe na. de overweldiging van Rome, Ne
derland een der allereerste staten was,
die den gezant bij den Paus terugriep.
Nederland had geen gezant bij1 het Yati-
caan van 18.721915. {Wel was ïn het
program van .Sehaepman een clausule op
genomen, die betreurde -en herstel hiervan
vroeg terwille van de waardigheid des
peuten, maar bij het optreden van het
kabinet Kuyper in 1901 heeft Sehaepman
den eisch niet gesteld. Ook bij volgende
rcchtsche kabinetten werd in dien toe
stand berust, totdat in 1913, in tijd van
nood, men terug ging naar den Paus. Hst
kabinet C'ort van der* Linden stelde voor
(1e afgebroken relatie te herstellen in da»
vorm van een tijdelijke missie en dit al
leen op grond, van het nationaal belang.
Om goed te laten uitkomen, dat het niet
gedaan, werd om den katholieken te belie
ven, zeide de heer Cort v. d. Linde, dat
hij „het ook gedaan zou hebben, .al woonde
er geen enkele katholiek in Ned|erland".
Feiten.
Simla 1920 was het gezantschap- perma
nent gewordendat was een voldongen'
feit. Tusschen Nederland en het Vaticaan
was niets voorgevallen. D|e Minister van
Buitenlandgehe Zaken achtte het gezant
schap in 's lands belang, de Ohrist.-His-
toriachen dienden 11 Nov. geen amende
ment in.
nasporen van alles wat Mevrouw Clara
d'Astray aangaat, waaxom blijft hij onver
schillig bij den dood van Ernest en Ste
phanie?
Overigens zegt men van hem, dat hij in
staat is zijn ziel aan den duivel te ver-
koopen, niet voor een plas van een Ka»
thedraal, zooals een Duitsch architect aan
de oevers van den Rijn, maar voor eenige
francs.
Mevrouw Clara d'Astray die de dochter
wel kon zijn van Ernest, eec deftig, man,
maar tev-ens een goed echtgenoot, moet
ook wel achtenswaardig, en rijk zijn. 'Db
graaf heeft zeker iets met haar voor. Als
ik haar kende zou ik niet aarzelen haar
te waarschuwen. Tot morgén vroeg. La
ten wij hopen dat de waakhond van de'
„rue de CourceRes" malkeljjk te genaken
zal zijn en dat hij, getroffen door mijn
sympathie voor de goede mevrouw d'As
tray mij alle sterke en ztoakke kanten van
de. plaats zal leeren kennen. Dnaxna. zul
ik handelen.
Geheel voldaan pver zijiü besluit, ging
Breval naar bed.
(Wordt vervolgd.)