NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
II
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
Buitenlandsch Overzicht
Misleidend?
FEUILLETON
BEATRIX.
BUITENLAND
BELGIE
DUITSCHLAND
HONGARIJE
HUMMER 7
DINSDA6 19 JANUARI 1926
22«tb JAARGANG
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bujoüux van Administratie Weoiolng»!, ÜOES
Interlcc. Teitfoon» Redact}* oei Administratie Telef. No. 20?
Bijkantoor 3VH0D£i.8URG, Markt 1 en 2t Telefoon No. 4-74
Abonnamanittprljs fi,£0 p»r dr!« maanden, bij voorultb»tallna
AdïurtonliBn van 1 tot 6 regel# fo.to, elite regel meer f0,10
Contractregelprlje, te beginne" bij ÈOC regels, beduidend lager
wore. WAARDE
VAN PUBLICïTÖÏ
WORDT GELEZEi
IN ALLE KRINGEN
Onze artikelen genieten in den laat-steli
tijd de eer der opmerkzaamheid van „H.et
Protestantsche Zuiden die zo onder liet
oogglas der kritische beschouwing neemt.
Intusschen schijnt dat oogglas min of
meer beslagen te zijn, zoodat het blad
maar in vage omtrekken onze artikelen
ziet en een gekleurd glas te zijn, zoodat
het de dingen anders ziet dan ze jn wer
kelijkheid zijn.
Zoo heeft ons hoofdartikel „Niet naar
Canossa" (nummer van 7 Januari j.l.) de
aandacht getrokken van „Het Protestant
sche Zuiden", dat in zijn nummer van
15 Januari j.l. erop reageert met god
artikel getiteldI)e boosheid der „Nieuwe
Zeeuwsdhe".
Daar hebt go het gekleurde oogglas.
Boos? Was er in ons artikel: „Niet naai
Canossa" eenige boosheid te bespeuren of
een teeken van kwaad humeur? Wio het
onbevooroordeeld leest zal moeten erken
nen dat het een rustig betoog was, gericht
tegen een uitdrukking van Kr. in „Het
Protestantsohc Zuiden"- waarmede wij ons
niet konden vereenigan. Dat mm het met
ons betoogt niet eens is, soit, maar men
lasjgo er.niet in, wat er niet in zit,. Of
moet op „Het Protestantsche Zuiden" het
spreekwoord worden toegepast: „zoo de
waard is, vertrouwt hij zijn gasten"?
„Het Protestantsche Zuiden" tast ons
betoog' aa%mét o.m. de navolgende passage:
Maar het blad misleidt in het hoofd
artikel van 7 Januari zijn lezers. Het
betoogt n.l. dat niemand in Nederland
bezwaar had tegen het zenden van een
gezant naar het hof van den Sultan van
Turkije te Kdnstantinopel, ofschoon dezo
.tevens het hoofd is der Mohammedanen.
Geen sterveling zag daarin een erken
ning van 't Mohammedanisme. Zoo zou
het ook gaan met het zenden van een
-afezant naar den Dalai Lama te Thibet.
Nu het echter den Paus geldt, steekt
het anti-papisme den kop op.
Het blad weet echter evengoed als wij
dat de vergelijking van den Sóltan vaaj
Turkije on den Paus n.ot opgaat. Im
mers de eerste is een wereldlijke vorst,
en vertegenwoordigde als zoodanig een
■wereldlijken Staat. Maar de Faus heeft
.geen grondgebied waarover hij den
scepter zwaait. Hij is alleen een Kerk
vorst. Dus wordt hij, door het zenden
van een gezant, als zoodanig gehuldigd,
wat geen enkel waardig Protestant doen
kan, zoo hij: zijn beginsel niet verloo
chent.
Haar hebt ge het beslagen oogglas.
Het blad geeft ons botoog onjuist weer,
verzwijgt de kern ervan. Wat toch schre-
van wij?
„TViji gaan niet naar Canossa". Met
andere woorden, „wij doen geen knieval
voor den Paus". Alsof het hebben van
oen diplomatieken vertegenwoordiger bij
het Vatikaan beteekent, een knieval
to doen voor den Paus.
Toen er te Constantinopel nog een
sultan troonde, beheerscher der geloo-
vigen van den Islam, was toen het heb
ben van een gezant aldaar, hetzelfde als
een knieval dóen voor het geestelijk
lioöfd van het Mohemmedanisme Én
zon Nederland een vertegenwoordiger
I accrediteert bij den DalaiLama van
'Pibeth, stelt ons land daarmede dan een
acte van onderdanigheid a.an den opper-
priester van het Boedhisme?
Heeft Hare Majesteit onze geëerbie
digde Koningin, toen zij1 jn 1899 tijmess
de Eerste Vredesconferentie e^n brief
richtte aan Paus Leo XIIJI met den
i aanhef: „Verheven Opperpriester", een
tónieval gedaan voor den Paus of alleen
erkend wat niet te loochenen valt
boe men het ook wende of keere
dat de Fans een grootmacht vormt van
Veroldwijden invloed, die men mot kan
43) -o-
Inderdaad, in zijn tegenwoordigheid
Scheen ik aan niets meer to denken.
Ik voelde, dat ik een nieuwe wereld was
binnengaan en een nieuw leven begon',
waarvan ik zelfs het begin in de salons
van Parijs nog nimmer gezien had. Ik be
zat een geluk, dat ik voor het bal in het
minst niet had kunnen vermoeden. Deze
«erste afspraak werd door meerdere gie-
vohfd- lederen dag gevoelde ik mij ge-
mkkigcr en mijn hemel zou geheel onbe-
v*)lkt, geweest zijn, als ik mij zelf van tijd
"w tijd niet verweten had, dat ik mjjjn
s?te°tpa onkundig liet van do liefde, die
voor Adxiaan had opgevat. Ik bo-
SHdP Dog niet, hoe ik deze voor hem ver
borgen kon houden, voor hem, voor wien
°oolt geheimen gehad had.
•Maar Adriaan verzette zich altijd tegen
■de mededeeling.
^Je moet nog een beetje wachten, Clara,
zei hij', ik zal het zelf wel aan mijnheer
Tréder vertéllen."
Toen ik op zekeren avond hém weer
eprak, bemerkte ik, dat hij erg ontstemd
wegcijferen zonder groote schade voor
het algemeen welzijn -Ver volken, bijzon
der voor wat den vrede c» de eendracht
onder do christen vorsten en natiën
aanbelangt?
Juist het vetgedrukte gedeelte vormt de
de quintessence van ons betöoig en maakt
de -weerlegging ervan door „Het Protes
tantsche Zuiden" iidel.
Ofschoon de Paus óp het oogenblik
geen wereldlijk vorst is in dien zin. dat
hij een grondgebied bezit waarover - hij
heerscht, is zijn invloed, ook op liet pro-
fano wereldgebeuren zoo geweldig, zoo
vérstrekkend, zoo whdomvattend. dat die
don invloed van vorsten en potentaten,
heerschend over uitgestrekte gebieden,
verre en verre ta boven gaat en dus het
hebben van een gezant bij z'ijn hof minstes
even gerechtvaardigd is als het hebben
van een gezant bij welk ander tijfledijK
vorst ook.
De brief, dien onze Koningin in 1899
tot iLco XIII richtte, is daarvan een on
loochenbaar en onomstootelijk bewijs.
Ja, als men dat niet wil inzien, niet wil
erkennen. Maar „met.onwillige honden is
het -slecht hazen vangen". Maar dat
neemt het feit niet weg, da.t eén Protes
tantsche natie de vraag terzijde latend
of Nederland 'n Protestantsche natio is
door bij' don Paus een gezant te aocrcdi-
teeron, het Protestantsch beginsel niet ver
loochent, want die igezant is daar niet om
hem to" erkennen als „de stedehouder von
Christus", maar om zijn oor te luisteren
te loggen bij iemand, wiens macht on pres
tige en invloed aequivalent zijn aan die
van een regeerend wereldlijk vorst.
Napoleon, geenszins 'n „Ultramontaan"
de Paus heeft veel van hem te lijden gehad
-maai' een geniaal mensohenkeaiaeir,
schatte zeer juist de betoekenis van don
Paus voor het wereldgebeuren, toen hij',
een zijner generaals naar Homo Zendende,
op diens vraag: „hoe moet ik den Paus
behandelen", antwoordde: „alsof hij be
vel voert over een -leger van honderddui
zend man". En nu bezat toenmaals de
Faus nog! zijh grondgebied, maar zijn
wereldlijke macht reikte er toch allerminst
toe, een staand leger van 100.000 man te 1
hebben-
De waarheid is soms hard. Dat. schijnt
ook hier het geval te zijn met „Het Pro
testantsche Zuiden". Maar dat mag geen
reden zijn, haar te ontgaan als zij onzen:
weg kruist. „De waarheid zal U vrij
maken" staat er geséhreven. Vrij van
vooroordeel, van vooropgezette meenïng,'
al kost het ons nog' zooveel, die te moeten'
prijsgeven.
Het is gegaan, zooials wij in ons vorig
overzicht aangaven: de groote regoerings-
coalitie is in Duitschland niet tot st.a,nd
gekomen. De President heeft nu denj rijks
kanselier Luther opgedragen, een neutraal
kabinet samen te stellen, neutraal dien
zin, dat het onafh|a(iikelijk zij, zoowel van
rechts als van links. De „Germtania",
het hoofdorgaan der Katholieken heeft
niet veel vertrouwen in die neutraliteitl
en vreest, dat uiterst rechts bij deze i'or-
jafetio weer een stem, in het kapittel' ztal
krijgen. Daarom eisahte het zekere waar
borgen daartegen. Toch zja,l het orgaan
-wel te vreden zijn, wlant ajapi Luther is
het niet zonder veel moeilijkheden ge
lukt, een lijst vam ministers samen- te
stellen, die gisteren aan den President zou
worden voorgelegd.
1 De lijst ziet er volgens „De Maasbode')
aldus uit:
Rijkskanselier dr. Lut-her.
[Minister van buitenlaudsche Zaken
Stresemann.
Minister van biijnenlandsche Zajkou:
Koch (democraat).
-. Minister van economie: "Burgers uit
Keulen (centrum).
en treurig was, toch had hij gelachen, toen
hij mij" gewaar werd.
Clara wo moeten van elkaar schei
den, ik Word naar Parijs terug geroepen,
morgen vertrek ik.
Morgen? riep ik' verschrikt, zoo
spoedig reeds?
Kom je dan niet meer terug, Adriaan?
Zeker en zoo gauw mogelijk, Clara.
Je moet weten, dat mijn oom, mijn
goede oom, die mij heeft opgevoed, ernstig
ziek is; hij kan ieder oogenblik sterven
en het is voor mij een heilige plicht om
hern do oogen te gaan sluiten.
Je komt terug, wat er ook moge ge
beuren?
Zeker Clara, wat er ook moge ge
beuren.
Er kwam- een oogenblik stilte: niette
genstaande hij zoo ernstig sprak, twijfel
de ik toch.
-' Clara,, zei hij plotseling ernstig, wilt
gij, voordat ik vertrek, mij een bewijs va»
uwe liefde geven?
Een bewijs van mijne liefde vroeg
ik verwonderd.
Ja, iederen avond zegt gij, dat gij'
mij bemint meer dan iemand ter wereld.
Hat is waar, uitgenomen mijn groot
papa.
Daar ben ik ook niet jaloersch op,
■Minister van financiën: .Reinhold (de
mocraat).
.Minister van arbeid: Br-ums (centrum)
Minister van verkeer: Krohne(Deut
sche volkspartij)
Minister van justitie en va» bezet se-
bied: Marx (centrum).
Minister van posterijen: Stingle (Bei-
crsche volkspartij).
'.Minister van rijksweer;. Geaslcr.
Tenzij er op het laatste oogenblik nog
een kink in demi kabel komt, heeft Dnitsoh-
land dus weer een rijksregeeriDg.
- De Italiaapsohe regeering heeft onlangs
do wet op de Kerkgenootschappen, voorna
melijk de R..-K. Kerk, herzien.
Men schrijft daarover uit .Ronie laan
„De Maasbode"!
Er heeft zich dezer dagen een polemiek
ontsponncui tusschen verschillende- fiseis-
tisahe bladen en de „Osservatore Rom'i,-
»o", waarbij bladen als h:et magonnieke
„Giorna.le dTtalig" zich natuurlijk schaar
den bij de fascistische, Waarvan ze anders
niets moeten hebben. De zaak. wiaaxom!
het gaat, is deze.
'Voor meerdere mhanden werd dbor
Mussolini een commissie ingesteld tot re
geling van het' zoogenapimde patriomio-
eccIesioBtico, n.l. gocd-éren en gelden, die
aan de Kerk toebehoord hebben, najaar door
de langdurige liberale regeeringen sinds
1870 ontvrreemd Zijn;.
Mussolini toonde daarbij zijn goeden' wil
om, althans eenigerm^jte en voor zoover
hij meende dit thans te kunnen dóen, het
onrecht, aaji geestelijke en kerkelijke .in
stellingen aangedfijfflu^ te herstelen:..
In de commissie wjaren, ook enkele
geestelijken opgenomen, die' evculw'el niet
officieel, noch officieus nataens het Vati-
c-aan |aan do werkzaa-mh«dou. der com
missie deelgenomen hebben. -
Dezer dagen nu is het herstol-ontwterp
der commissie gepubliceerd en het „Gjor-
nale- d'Italisi" en consorten wHuen er tor-
stond bij om to verkondigen, dat men veel
te ver gegaan w|a|s, terwijl de fascistische
bladen het ontwierp verheerlijkten.
De „Osservatore Romano" schreef dastr-
op een beschouwing';. ..wta.arin voornialmc-
lijk gezegd werd', dat; Kle hooflzaiok nog
ontbrak, n.l. do vrijheid van den Paus.
Hierop volgden Weer artikelen der fas-
iöiatisehe. bladen, waarqp' oenverklaring ju
het Vaticajajngeho blad verschenen is van
den volgenden inhoud i
„Onze beschouwing' van Malamda-g' is
door verschillende bladen verkeerd' be
grepen en heeft aanleiding gegeven tot
totaal verkeerde, uitleggingen en volstrekt
niet welwillende commentaren-. Het was
niet onze bedoeling, de belangrijkheid
in twijfel te-1 rekken vo n den sta.p, door
den staat godman en van de verbeteringen,
aangebracht in de kerkelijke Wetgeving,
om, het zeer zwtare onrecht dat heit Li-"
beralisme meer dan een halve eeuw lang
aian de Kerk aangedaan heeft te herstel
len. Wij -walden slechts in het licht stel
len, dat de commentaren van verschil
lende bladen, steunende op verkeerdje be
grippen omtrent feitelijke elementen, erg
overdreven -w!a,reii en geenrekening! ble
ken te houden met de zeer ernstige preju-
diüiale kwtestic, tengevolge waarvan de
Heilige Stoel, jammer genoeg, niet kon
medewerken gelijk te doen gebruikelijk
ia bij Werkzaamheden, die de saprenWer-
king van twee machten veronderstellen
prejudieiale kwestie, dje. alléén reedq
nist toelaat het- besproken ontwerp v|aln
kerkelijke wetgeving om te zetten in een
qwasitra-Otbat, gesloten tusschen den
staat en de Kerk ia Itolliö en dit -wegens
de feitelijk bestaande situio|tie, die reed(s
voor de tegenwbordige burgerlijke regee 1
ring." - -. j i I,
ïn Fra.ukr.jjV Wenscht niemand op het
oogenblik een ministerieel? crisis en in
geen geval hot- heengaan vaai den leider
zei Adriaan lachend.
En alsof hij1 spijt had., van dit woordje
scherts, nam hijaanstonds zijn ernstige
houding' weer aan.
"Luister Clara, zei hij' tot mij met een
zekere verlegenheid, zooals hij had, toen
wij elkaar- voor den eersten keer op het
terras ontmoetten, luister,.- omdat gij mij
bemint kan ons niets weerhouden, om te-
Hij wierp op mij een- erustigen en die
pen blik en aarzelde
Om tevroeg :ik-nieuwsgierig ge
worden. m
Om te trouwen voor mijn vertrek.
Trouwen riep ik verbaasd: uit.
Zou dat mogelijk - zijn
Naief als ik was, begreep ik niet, dat
een huwelijk mogelijk' was, zonder voor
afgaande formaliteiten-, zonder bepaalde
toebereidselen ea- ceremonies.
'.Dat- is heel bost-mogelijk, Olara.
Omdat wij elkaar beminnen, kan niets ter
wereld onze voreeniging" verhinderen, nie
mand heeft hetrrecht* aich 'daartegen ta
varzetten.
Ik ga u zeggen, wat,er 'gedaan moet
worden.
.En met zijn .hoogst innemende en vlei
ende stem legde hij mij. uit-,, wat er ver-
ciseht werd voor een geheim huwelijk.
Ik beminde Adriaan waaïachtig, jki had
va» het kabinet, Briapd. Indien doze
dus niet feil te scherp stelling zou tofil!-
len uomen eiu ^icüi voor eeu toenadering tot
de financieele opvatting V|9|ni het kartel
toegankelijk verkLiren, zou een overeen
komst tusschen d<> regeering en de meer
derheid der financWelo commissie wellicht
nog niet onmogelijk zijin. Op het oogenblik
is de tendenz in ieder geval ja ilfe rjefh-
ting eener verzoening, zonder dat meS
echter kan zeggen of in de praktijk over
eenstemming tusschen de zóó uiteenloo-
pende meeningen Doumer en het
kartel mogelijk zal zijn.
Het hangt van Brj-amd af, op welke
meerderheid hij zal ga,an steunen, zoo hij
inderdaad -9,an het bewind! wil blijvopl.'
Het kartel is eóhter nog lang niet zeker
v,an zijn overwinningMocht echter het
ministerie tot (Aftreden gedwbngant wor
den, zoodat Hèrriot do h abinetsformlaitifl
kan in handen; krijgen, d,alu gaat Frank
rijk naar een ijadieale dictatuur, die spoe
dig door de socialisten Zou 'wbrdlen overj
genomen. Briand zou zulks wel kunnen
voorkomen door Kamerontbinding, wajar-
nwe hij dreigt, docli die is o nwiaarschijn-
lijk als mapijtregei van een schipperaar,
die bang is voor krasse mpatregelen.
Enfin, do Kamer is tot heden verdaag;!).
1926 is het herdenkingsjaar van den
heilige van Assis.ië en vele vereerders van
Sfc Francdscus maken zich. op om dit
jaar een bedevaart naai' dit stadje te on
dernemen. Dit heefk den burgemeester der
stad Assisië appleiding gegeven zich. tot
zijn gemeentana.rem te wtenden met het
verzoek mede te werken tot een w'u-ardiga
viering van deze herdenkingl en hun daar
toe de noodige wenken gegeven: In da
eerste Maats dringt hij pbij 'hen opi pan
hun huizen zooveel mogelijk het historisch
karakter te hergeven, wjajt in vele gevalle»
met, geringe moeite en kosten kan ge-
suhnieden Dan. moetera de vensters en
halbons van bloemen voorzien worden
een wedstrijd zal meehelpen om deze'ver
siering aan te moedigen.
Op de voornaamste feestdagen moeten
do huizen van buiten verlicht worden,
doch 'niet met een doodac'he moderne elee-
trische verlichting, doch met flambou
wen en toortsen in smeedijzeren houders,
gelijk dn-t in de middeleeuwen gebruike
lijk was. Natuurlijk moeten do huizon
vlaggen, en wel met het stedelijk rood
blauw1. Het uithangen van wandtapijten
in dezelfde kleuren wordt aanbevolen,
vooral apn de bewtaners van de hoofdstra
ten. Op de feestdagen moet ieder burger
voorzien zijn vain de Ooearde, die plliéenj
inwoners mogen dragen, en die de gemeen
te verstrekt. Voorts dringt de burgemees
ter er nog' op aan, dint men de stratc®
schoon zal houden, logeerkamers beschik
baar zal stellen en de vreemdelingen zal
bejegenen op een wijze dam grooteu hei
lige waardig. Ieder moet er zoodoendp toe
meewerken den naam yjaim de stad, ófte dit
jaar tot in de verste uithoeken der wereld
gehoord zal worden, 'een goeden klank te
geven.
Een inboi initiatief van dezCta burger-'
vader. t 1 L
Mgr. Scghers.
Z. D. Hl. Monseigneur Segjhers, bisschop
v. Gen-t, die sedert eenigen tijd ernstig
ongesteld is, heeft Zondag de HH. Sacra
menten der Stervenden ontvangeh.
(Msbode)
D» toestand lau kant Merrier.
Men ontveinst zich niet, dat de alge-
meene situatie steeds zeer kritiek is en
dat het fataal zou kunnen worden, indien
de maag die nog steeds uiterst zwak is,
andermaal do voeding zou beginnen terug
te geven.
in hem alle vertrouwen, luisterde naar
hem, nam zijn bewijzen aan zonder den af
grond to zien, waarin hij mij zou storten.
En ik moet tot mijn schande bekennen, dat
het romantische en geheimzinnig^ vaa^ een
geheim huwelijk niet aan mijn jeugjdige
verbeelding mishaagde.
Doch ook een oogenblik ontwaakte ïn
mij het plichtgevoel en de kinderlijke
liefde.
Minstens ga ik toch aan grootpa het
plan van mijn huwelijk meedeelen, ook hij
heeft mij voor het grootste gedeelte van
mijn leven opgevoed.
Neen, Clara, dat moet je niet doen,
wacht nog een beetje, ik smeek het u, als
gij met mijnheer Tréder spTeekt, dan ben
ik een verloren man.
Ik was getroffen door den smeekenden
toon waarmede hij- deze woorden sprak,
en nog meer door de bleekheid die plot
seling zijn gelaat overtrok.
Do toestand waarin ik hem zag, had
mijn oogen moeten openen; maar neen, ik
beloofde hem1 niets te zullen zeggjen, en
wij scheidden van elkaar tot den volgen
den morgen.
Dien avond kon ik niet slapen. Allerlei
gedachten doorkruisten mijn geest, een
wrecde onzekerheid kwelde
m» en meer
dan eens maakte ik het besluit, om die
Onder de vele telegrammen,,, die. met
wenschen voor zij-n herstel aan kardinaal
Meroier werden toegezonden, zijn er ook
tweo van do bisschoppen van Tjtrecht en
Den Bosch. Zijn Eminentie stelde deze
attentie van doorliohtige leden van het
Nederlandsch episcopaat zeer op prijs.
(Maasbode.) i
Uit Karlsruhe wordt gemeld, dat de.
directeur van de tuchtschool te Fechin-
g'en, dr. Georgj, gewaarschuwd werd am
naar de gymnastiekzaal te komen, waar
een ongeval zou gebeurd zijn. Onderweg,
in een- lange eenzame gang werd de
directeur door twee schoten iu de borst
■getroffen en levensgevaarlijk gewond. Da
dader is ontkomen, maar men denkt met
een wraakoefening van een ontslagen',
tuchtschool jongen te doen te hebban.
Ecu gasontploffing,
Groote verwoesting
Te Berlijn is tengevolgjo van een he
vige gasontploffing' in de Kirchstxasso
een huis vernield, waarin zeven g"ezjnneh!
woonden. Zeven bewoners zijn gedood, 20
gewond. Het puin ligt 2Vr M. hoog. Ken
juist voorbrijijdendo leege autobus is ook
geheel vernield. Nog 2 vrouwen liggen'
onder het puin.
Iets oier den persoon van Pa-ins,
Wimi'isch gratz.
De inhechtenisneming van Prjns WHh-
dischgrat-z heeft waarlijk niet alleen in
Hongarije de algemeen© aandacht getrok
ken en iedereen vraagt zich dan ook af,
welke beweegredenen deze aristocraat toch'
wel gehad mag hebben, om zich in een
„onderneming" als de beruchte Hongjaar-
sche valschmunterij', te steken. Wel waa 1
's Prinsen zucht naar avonturen en l>ui-
tennissigheden in breeden kring .bokead
en daar hij zich bovendien licht beïnvloe
den laat, meent men wel dat hij: zich, tot
op zekere hoogte, met de^e affaire gjng
bemoeien, om het middelpunt te worden
eener, nu niet direct te apprecieeren be
langstelling;.
De familie Windscihgxatz is van oude
Opstenrijksche aristocratie en de thans
achter 6lot en grendel gesloten, Prins Liid-
wig, is de neef van Windischgriltz, dje
in het jaar 1848 in Hongarije pp den
voorgrond trad. Zijn vader was generaal
traditioneel was in de familie het dra
gen van de militaire uniform zoodal;
ook Lttdwig1 in 't leger dienst nam en hij
heeft zich herhaaldelijk op bijïondero wij
ze onderscheiden. Uit vrije beweging
streed liij mee zoowel in den Russisch-
Japanschen oorlog als in den strijd tus
schen Servië en Bulgarije, heeft zijn leven
dan ook herhaaldelijk op het spel gezet e»
het Oostonrijksche leger goede diensten
bewezen. Elegant en innemend vaiï karak
ter, slaagde hij er in, mede door zijn fa
milie-relaties, een flink vermogen bijeen
te krijgen en ook zijn politieke Kan am
stonden niet slecht, daar hij vele invloed
rijke vrienden in binnen- en buitenland
telde. Het woordje „politiek" is toen
in Windisohgraitz' toch al zeer uitgebreide
avontuurlijkheids-vocabulaire een voorna
me plaats gaan innemen.
1 Keizer Frans Jozef moest echter niet
veel van hem heb-ben. Daarentegen bezat
hjj het volste vertrouwen van koning Ka-
rel. Gedurende den treurigen tijd van het
debacle stond Windischgratz voortdurend
aan Karel's zijde en stelde alle mogelijke
pogingen in het werk, om de dreigende
catastrophe te voorkomen. En zelfs toen
zijn bemoeiingen mislukt waren en ko
ning Karelmet zijn familie naar Zwtser-
land moest vluchten, was het weer fV".in-
dischgr&tz, die de belangen des konings
ïn Weenen op nauwgezette vrijze behar
tigde. Toen ter tijd reisde hïj met een kof
fer vol goudstukken naar het gevluchte
koningspaar, dat daar in Zwitserland van
vereeniging, waarvan de gevolgen niet 'te
herstellen zouden zijn, te weigeren; het
kon nu nog. Had ik maar geluisterd] naar
de stem van mijn verstand en geweten!
Wat een tranen, wat een verwijjtingöti
zouden mij bespaard zijn!
Maar als men op een zeventien jarigen
leeftijd bemint, zonder eenigo ondervin<
ding van het leven, dan denkt men er nieN
aan dat men zijn ongeluk tegemoet gaat»
doch spoedig daarna heeft men berouw»
wanhoopt men, maar dan is het te laat.
En dit is mij overkomen.
Volgens de afspraak met Adriaan
maakt begaf ik mij' in zijn gezelschap
naar een priester in de nabuurschap, ca
liet hem heel gewillig spreken over <hs
verschillende voorwaarden, die voor een
geheim huwelijk moesten vervuld worden J
als onder suggestie antwoordde ik op alle
vragen, die de priester mij stelde, juist
zooals Adriaan dit wildeik vroeg mfj
niet af of ik den priester bedroog: ik ant
woordde Lij!::), werktuigelijk. - -
Zoo kwam alles dus voor ons huwelijk
gereed.
Op den bepaalden dag verliet ik heel
vroeg in den morgen het kasteel, het go-
zicht met een dikke voile bedekt om «jet
herkend te worden, snel sloeg ik de rich
ting in van de kerk. (Wordt vervolgtLJ
