NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VDDR GEHEEL ZEELAND
l-Hollandsch
Dagblad
VERBEEM, GOES.
OIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
MÜ
d-Holland
BEATRIX.
Hulp voor het overstroomde gebied.
[OU Hfrti
DONDERDAG 7 JANUARI J926
lm alüocwte eti succestolla
i Noord-Holland bown'lY?
„Niet naar Canossa".
FEUILLETON
Buitenlandsch Overzicht
Oproep van het R.-K. Huisvestingscomité.
NUMMER 2
S2«th JAARGANS
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van RetfaoU» «kj, AdmFmclratiei Weataingdl, QOES
interloc, "Télafconi Rédn.ctl» en AdminJatratle Telef, No. 207
Bijkantoor; MIDDELBURG. Markt 1 2| Telefoon No. 474
Abonnementsprijs f 1,90 p.r drl» maanden, bij vooruitbetaling
Alvertentian van t tot 6 regal* f 0,£ O, alk» ra gal maar f 0,15
Contractragalprljs, ta beginnen bi] 500 regale, beduidend lager
ÖR90TE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT GELEZEN
IN ALLE KRINGEN
I 7
aanbiedingen, aanvragen,
jkingen, enz. in
kt geleien dagblad in Noord-
boien bet Y, met edities
.maar, Helder, Hoorn, nir-
provtacie - - -
voor advertentietarieven
men aan de Administratie
LEIN 6 - ALKMAAR
Telefoon 433 en 633
Heden
Lucifers voor 75 cent.
s bus Appelstroop 38 ct.
e Roodbolkaas 190 cent.
ne Kaas 55 ct. per pond.
Kaas 62 ct. per pond-
tte Kaas 85 ct. p. poUfL
ïamworst 13 ct. per ons.
Ontbijtkoek 20—40 cent.
vorst 85 cent per pond.
'aren van f3.voor f 2,75
kistje en dan nog een
iten mip cftdcftU.
kistjes Sigaren, 50 stuks,
>r f 1,50.
tertjes Jam (2 pond) ct.
id prima Cacao met 2 pond
iker voor 100 cent.
uw voordeel en gebruikt
J. Ultra d 65 cent of E.V.-
oudduif Margarine a 70 ct.
r pond.
ie 100 cent per pond.
e 95 cent per half pond.
Alles met groene 'bons.
komt zonder zorg aan uw
shoudelijke artikelen. Vraagt
l Oadeaulijst en ook uw
Nieuwjaarskalender.
r E.V. Ochtendvoer a ööct.11
r 2'/a K.ö: met groene boa
eieren kiezen voor je geld»
leefd aanbevelend:
Teteteon Hl.
In liet Protesten tsche „Zuiden' oen
Ckristelijik-Historisch orgaan, dat in do
antipapistische kakophonie, waarop wij'
in deze tijden vergast worden, z'ij'n partij'
aardig meeblaast, heeft onlangs een zcjfcro
Kr. een forsöheji bazninstoot gegeven.
„Niet naar Canossa'' t) heet de manhaftige
titel vB.n een artkel, waarin de starre
onverzoenlijkheid van de Chrstelijk-Histo-
xieche partij en de Oh rstdgte-Historiscfao
Kamerfractie op het stuk van het ge
zantschap bij den Paus nog eens extra
wordt onderstreept; En het st.uk, dat
eigenlijk gericht is tegen de „Nj,euwe Rbt-
tordajnsefao Courant", die, o, gruwel, dr.
De Vissor had voorgesteld als bedelend
om de gunst dor Katholieken, eindigt -mot
deze fanfaxonnade„Voor een gang naar
Canossa zijn zij' (de Oliri stelijii-Mjstori-
schen) niet te vinden. Met hun medewer
king' komt de gezant te Bomc niet terugl.
Ook niet via Been".
„Goed gebruld, leeuw!" Zoo zouden wij
den' heer Kr. willen toeroepen. Alleen
zouden wij' heim tevens attent erop willen
maken, dat veel gewichtiger, bekwamer
en invloedrijke, personnages dan hij ook
zoo gebruld hebben, doch later oen lief
ding of voor over gehad zouden hebben,
indien zij hun geluid ongedaan haddon
kunnen maken. „Niat naar Canossa", zoo
riep ook weleer Bismarck in den Kultur-
kanipf, doch hij moest later zijn woorden
inslikken,- want: hij' legde het af in den
strijd tegen de Katholieke Kerk, of, om.
in den stijl der heeren antipapisten to
blijven, tegen "Rome", 't Woord van ,D|®
Maistre: „celui qui mange du Papc, e.n
meurt" blijft nog altijd van toepassing.
Men zegt», dat onder „Kr." zich zeer
manhaftig verbergt een Ohristelijk-Histo-
risch Kamerlid. Indien het door hem in
„Het Protestantscke Zuiden" geschreven
artikel „Niet naai' Canossa", ons een
staaltje geeft van zijn politiek in- en
doorzicht, dan kunnen wij noch ons par
lement in het algemeen, noöh de rechter
zijde van de Tweede Kamer in het bij
zonder met het bezit van dit Kamerlid
geluk wenschen. Hpe toch kan van den
arbeid van iemand, die de bijzaken voor
de hoofdzaak aanziet, partijwinst boven
het coalitiebelang stelt, aar. kiezersgunst
dé voorkeur .geeft boven 's lands belang,
vruchtbaar effect worden verwacht ten
bate eener christelijke staatkunde-. die de
drie gecoaliseerde partijen der rechterzijde
gezamenlijk in Nederland wensckem to
voeren, omdat zijl ieder aan zich jaelf
overgelaten, daartoe onmachtig zijn. De
heer Kr. moest weten, dat toen Schaepi-
ma®Kuijper en Lohman hunne partijen
coaliseerden, zijl zeer goed -wisten, dat
aan specifiek R.oomsche, A nlirevolutjo-
naire of Oliristelijk-Hjstoriscihe wenschen
op het stuk van regeeren en staatsbeleid;
menigmaal hot zwijgen Zou moeten worden
opgelegd omwille van een hoogjer goed:
het mogelijk te maken, dat in ons land
ook Van regeeringswege zou worden reke
ning gehouden met Gods wil en g;ebod, op
ons regeer.ngswezen zou gedrukt worden
het christelijk stempel. Ook op politiek
terrein zoo goed als op dat der religie is
het de geest van ongodisme, voortwoeke
rend zedenbederf en neo-pa.ganisme, die
slechts door een eendrachtig optreden dei-
drie partijen, die ook in het staatswezen-
Christus als hun Koning erkenden, kan
worden bestreden met kans op suOces.
Daartegen vallen de religieverschillen der
gecoaliseerde partijen weg, terwijl dat wat
hen verbindt het stoelen op eenzelfden
wortel des geloofs des te soherpier in
het licht treedt; Een afgrond toch scheidt
hen van de aanhangers van het liberalis
me, socialisme en communisme. Bjaarom
kon'tegen deze tegenstanders een vereend
front maken worden ondernomen met een
zelfde leuze: „tegen de Revolutie het
Evangelie".
39) -0-
Bjj do herinnering aan het afscheid van
haar papa, werd mevrouw d'Astray door
droefheid overvallen; zij veegde twee dik
ke tranen, die langs haar magere wangen
hepen, af en haar smart overheersefhend
vervolgde zij verder:
Do prettige blijheid, die Voorbeen in ons
huis heersehte, werd nu gevolgd door een
stilte des grafs en een akelige wanhoop.
Het verlies vaal mijn vader, dat zoo spoe
dig op dat van mijn moeder gevolgd was,
had een verschrikkelijke® indruk op mijn
grootpa gemaakt. Indien mijn tegenwoor
digheid hem niet aan het leven had doen
hechten, dan zou hij graag aan God de ge
nade gevraagd hebben, om biji zijn dochter
en schoonzoon te komen.
Omdat, het leven op het kasteel zoo
treurig was geworden, besloot mijn groot
pa het lancj te verlaten, ten minste de
wintermaandenhij kocht in do „rue Cour-
oauos het huis dgt ik nu bewoon en in
het midden van November namen wij mot
meerderen van ons, de meest trouwe hé-
wenden en vooral Fran^odse, er onzen
En het vervolg leerde, dgjj het bovieaigé-'
noemdo^ driemanschap goed gezien had.
Zoolang de gecoaliseerde partijen do gj'oote
beginselen in hel; oog vatten en het hfrogjo
belang dat aan hun eendrachtig! samen
gaan vast zat, gedachtig bleven, Was do
Coalitie een zegen voor ons christen volk
in Nederland. Daarbij zijn offers gebracht
moeten worden van de zijde van elk der
gecoaliseerde partijen, maai' ze werden blij
moedig gébracht in het besef, dat liet
particulier belang van een bepaalde groep
ondergeschikt is aan het algemeen belang
der coalitie in haar geheel, terwijl dat
algemeen belang g-oen ander Was dan liet
belang air land en volk1. Daarop, en
daarop alleen toch was al het werken en
streven der coalitie gericht. En daaraan
stond niets zoozeer in den Weg als het
aanblazen .van den religiehaat en het
toespitsen der religieuze verschillen.2)
Totdat op den onzaligen elfden Novem
ber des jaars 1925 een ondergeschikt deel
van het politiek regeeringsbeleid het
hebben Van een diplomatiek vertegenwoor
diger hij het Vatikaa.n maar dat door
do uit do céalitie voortgekomen regéei'ing
als een onontbeerlijke schakel in d,cn gan-
schen keten van haar beleid werd bc-
schonwd, door een 'fractie der coalitio
in de Tweede Kamer wordt verloochend,
ofschoon die fractie wist, dat die ver
loochening de coalitie zou doen uiteem-
vallen, een gat zou slaan in den dijk, die
nu reod,s tol van jaren don stroom van
anti-christelijke politek tegenheid. Of
schoon zij1 'wist, dflt van de o-verplijdjo
gretig de gelegenheid zou worden aange
grepen, om de coalitie, welke hun gestadig!
een doorn in het oog was, ten val te bren
gen. En zoowel Socialisten als Vrijzin
nig-De,mocraten in de Kamer grepen die
gelegenheid; aan met liet bekende gjevolg.
Is er grooter kortzichtigheid,, grootere
lichtzinnigheid; denkbaar? En het motief?
„Wij gaan niet naar Canossa.'1 Met andpre
woorden, „wij doen geen knieval voor den
Paus", Alsof het hebben van een cljplo-
matieken vertegenwoordiger hij het Va-
likaa.ii bcteekent, een knieval te dpon voor
don Paus.
Toen cr te G'onstantinopel nog een sul
tan troonde, bohcerscher der geloovigpn
van den Islam, was toon het liobben van
een gezant, aldaar, hetzelfde als een knie
val te doen voor het geestelijk lioofd van
het Mohammedanisme? En zoo Nederland
een vertegenwoordiger accrediteert bij den
DalaiLama va.n Tibeth, stolt ons land
daarmede dan een acte van onderdanigheid!
aan den opperpriester van het Boedhismei?
Heeft Hare Majesteit onze geëerbiedig-
d,e Koningin, toe.n zij in 1899 tijdens de
Eer.ste Vredesconferentie een brief richtte
aan Paus Leo XIII met d.en aanhef: „Ver
heven Opperpriester", een knieval gedaan
voor den Paus of alleen erkend wat niet
te loochenen valt hoe men het ook
wénde of fceere 'dat de Paus een
grootmacht vormt van wereldwijde® in
vloed, die men niet kan wegcijferen zonder
groote schade voor het algemeen welzijin
d,er volken, bijzonder voor wat den vrede
en de eendracht onder de christen vorsten
on natiën aanbelangt?
Met machtspreuken regeert men niet en
met schetterende leuzen voert men geen
politiek', die op vruchten mag bogen.
Hoogstens kan men d,oen denken aan die
„tomneliers de Bourgogne" van wie do
mare ging', dat zij maakten „beaueoup clo
bruit et peu de besogne", of zoqafo
het in 't Hollandsoh heet„veel1 ge
schreeuw maar weinig wol."
1) Deze uitdrukking is ontleend aan
't historisch feit van den vrijwillige® gangl
van Keizer Hendrik IV naar het bergslot
Canossa, bij Modena in 1077, waar toen
Paus Gregorius VII verbleef opi zijn door
reis naar den Rijksdag te Worms. Hen
drik IV die zich jegens de goddelijke en
mentohelijke wetten vergre-pen had, was
door Gregorius VII in den kerkelijke® ban
intrek. Ik was nu ongeveer acht jaar en
ten gevolge van ongelukken in onze fa
milie, was mijn opvoeding erg verwaar
loosd. Dit begreep de gpede grijsaard,
die nu een oogenblik zijn verdriet wilde
vergeten, om zich geheel met mij' bezig
te houden; hij begon zelfs belang te stel
den in mijn studies en in mijn vorderin
gen. Hij kwam er bij zitten als ik les
kreeg; hij was gelukkig als hij1 mij' eenigo
regels hoorde lezen of als ik een versje
opdreunde, dat ik'geleerd had, Seed ver
schillende vragen aan mijn leermeester, en
wU3 erg trotseh op mijn toen nog maar
matige kennis. Ongeveer twee jaar na
den dood van mijn vader gaf hij zijn ver
langen te kennen dat ik nu uit den rouw
moest gaan.
„Tweo jaar in den rouw voor een kind
van uw leeftijd is lang genoeg. Ik verlang
er naar om-, zooals vroeger, je weer in het
wit te zien, dat stond je zoo goed en je
mama zag je ook zbo graag,
Eenigc. dagen later was mijn witte jurk
klaar ein vol verlangen oni haar te latén
zion, liep ik naar mijn grootpa.
Wat zie je er zoo lief uit, Clara I
riep hij uit, terwijl hij mij omhelsdeals
papa en mama u op djt oogenblik zagen,
wat zoude® zij dantrotsch op u wezen,
voegde hij, er zuchtend aan toe. I
gedaan. Ktaclhtens de wetten en heer-
sehende begrippen van dien tijd, had die
excommunicatie 's keizers afzetting als
zoodanig' ten gevolge. Alleen eon rouw>-
moedige belijdenis van zijd schuld, geVolgld
door ontheffing der excommunicatie, kon
daarin verandering brengeii. Daarom' on
dernam Hendrik IV den tocht naar Canos
sa, waar hij na de voorgeschreven .boet
oefeningen bij den Paus werd todgelaten
en van den banvloek ontheven op den
2Scn Januari '1077. Wij' weten uit. de Ge
schiedenis, dat de boetegang van Hendrik
IV gehuicheld was en een politieke ma
noeuvre om den Paus voor te zijd en een
samentreffen op den Rijksdag van Worms,
met den Paus en de Rijksgrooten, wat ür
zijn nadeel zou geweest zijn, niet te. doem-
geschieden.
Den Paus treft bij deze episode niet
de minste blaam en te minder, waar deze
Paus ook naar het oordeel van niet-katho-
lieke schrijvers voor een der go-dvreeZend-
ste, bekwaamste 'Pausen en een der ge
niaalste 'staatslieden van de Middeleeuwen'
geldt.
2) Daarom is de klacht zoo hcgi'ijlpelijk,
die „De Standaard" .op pudejaarsaVond
slaakte
„Waarom zouden wij; .nee Verzwijgen,
dat de breuk tussoheii lion, die hij! elkaar
behooren, ons pijn doet, vooral omdat ,de
hoogste belangen van ons volk een .nauwe
samenwerking eischen tussdhen allen, die
op het staatkundig erf zich buigen voor
het recht Gods? liet is zoo in-droef, dat
zij, die, zij het dan in onderscheidenvorm
van belijdenis, één Koning Jezus-Christus
belijden, uit elkander geslagen werden, en
de eenheid onder de christelijke groepen
niet gehandhaafd bleef. Meer dan ooit is
het noodzakelijk, dat allen, die opkomen
voor de christelijke grondslagen van ons
samenleven, één aangesloten phalanx vor
men tegenover den wassende® stroom der
revolutionnaire gezindheden, en waarom
dan deze verwarring?"
Dat het bij de vorstelijke falmilies ook
niet altijd, „couleur de rose" is, bewijst de
sensationeele troonsjijfetand vaml den kroon
prins van Rumenië, Pfrins (ü^jrol.
'Over de beweegredenen van 'dien jftf*
staud tjust men nog in het duister. I
Volgens sommigen houdt een liefdes;
affiejre met deze zaak verband, volgens
anderen draagt de aangelegenheiidL een po
litiek karf)|kter. Er zou een dooi' den prins
op touw gezette fascistische orgja(nisatiö
nog tijdig' ontdekt zijn, weshalve prins
Circl in het buitenland blijft. Hij zou zijn
vader twee scherpe brieven hebben g'e-i
schreven.
Volgons de Boekarester bladen zbu de
tweede van een jfbodhpige geestesstoring
getuigen, (la't de koning het in het helding
der dynastie en vptn het land noodjig oor
deelde dat die kroonprins *v[ap Zij'n fuinid-
tio word ontheven.
Het door 't Rumeensdhc parleju'ent |n|axi-
vaja,rde wetsontwerp op den troonsafstand
omvatte twee punten:
le. don troonsafstapd van prins Carol
ten gunste van zij'n zoon, Mieh|»jël
2e. de reorganisatie van den status van
het kon. huis, terwijl het 3do ontwerp be
trekking'1 hoeft op het regentschap1 over
den nieuwen kroonprins.
'l Ten aainzion Van punt 2 wordt nog ge
meld, dat de koning ter haittdjiaving vain
het prestige een nieuwe discipline voor de
leden van het koninklijk huis heeft voor
gesteld. Hun woonplaatsen zull'en door
den koning worden vastgesteld.
Prinses Helena krijgt den titel viajn
prinses van Roemenië en OintvaPgt een
jaargeld, terwijl het persoonlijk bezit van
prins Carol! te zijner beschikking blijft.
Hij bljjft Roemeensoh staatsburger. Ten
aanzien van' punt( 3 is voorgesteld, da.t de
patriarch en de president van den hoo-
Nu ik eenmaal weer in het wit gekleed
was, werd; ons leven wat vroolijker. Mijn
grootpa begon te gielooven, dat ik wat be
hoefte aan ontspanning had, olmdat ik zoo
hard, werkte.
Op zekeren dag, toen mijn pdanojnees-
teres een groote lofrafo gehouden had over
mijn ijver, wilde hij' mij een verrassing'be
reid60 60 mij' een pa-ettigen middag bezor
gen en na allernauwkeurigst verschillend^
couranten doorgesnuffeld te hebben, om te
zoeken, wat het meest naar zijn smaak zou
zijn, naim hij een plaats voor mij in het
thealer van Chatelet en bracht mij er dien
volgenden Zondag heen in gezelschap van
Franijoise. Zij', die evenals ik nog nooit
een voet in het theater gezet hM, ver
maakte zich misschien nog meer dan ik,
an gedurende verschillende dagen Werd
ovèr niets anders gesproken dan over heb
stuk, dgt wij1 in theater Chatelet gezien
hadden.
Deze ontspanning werd door verschil
lende anderen gevolgd- Het was een ge
lukkige verandering voor imijn gpuvemante
en voor mij en de jaren verliepen snel. Ik
was geen kind meer, ik was een jong
meisje geworden en tusschen Framboise err
het kamermeisje was er onophoudialijllr
strijd over de lange rokken, die ik moest
gaan dragen, en hoe ik mijn haar zou op-
Namens dp. diocesane afdeoli'ng in het
bisdom Haarlem wordt ons plaatsing
verzoekt voor den volgenden oproep, dien
wij onzen lezeressen en lezers dringend
aanbevelen:
Ieder Katholiek uit het Bisdom Haar
lem, daartoe aangespoord door Z. D. II.
Mgr. Gallier, zal zeer gaarne willen me
dewerken, naar best vermogen, den nood
te lenigen. Men kan steunen op velerlei
manier.
1. Giften in geld drage men af aan het
bureau van een Katholiek blad of aan den
penningmeester van de afdeelïng van het*
Ned. Ri,-K. Huisvestingcomité m zijn
naaste omgeving.
2. Kleodingstukken, schoeisel, onder
goed en levensmiddelen (liefst in blik)
dra ge man af aan de plaatselijke ,afdee-
lingen of bij' de correspondenten. Adres
wordt bekend gemaakt in de plaatselijke
pers.
3. Wanneer dp «nood het eischt. zal U
om huisvesting worden gevraagd. Weest
zoo goed nu reeds op1 te geven aan het
plaatselijk comité: of U in cl,at géval
huisvesting kunt verleenen en of U d.an
kinderen, volwassenen of een gezin eèni*
ge® tijd, kunt herbergen.
HELPT SPOEDIG, DE NOOD IS ON
BESCHRIJFELIJK 1
ALKMAAR: A. Lohman, Verdponken-
ooi'd 112.
ALPHEN a.d. RIJN: J. v. Tol.
AMSTERDAMN.Z. Voorburgwal 177,
BEVER,WIJK: M. v. cl. Bergh, Groene-
laam 4.
DELFTJ. F. J. Romijin.
DORDRECHT: C. Keuss, Waltorloo.d'.
GOUDA: H, Niehof-Werning.
DEN HAAG: F. Beretta, Heienaptr. 25,
HAARLEM: P. J. v. Ivessel, Jansweg 38>
IfOORNRector Rooze®, Groote Noord,
LEIDEN: Ned. R.-K. Huisv.-comité'.
ROTTERDAMA. Beekmans, Robert
Fruynstraat 13.
GOES: Ned. R.-K. Huisvestingcomité
gen rajuid tot leden van den regautseliaps-
rajil zullen worden benoemd.
De oppositie verlangt, dja|t de wet op het
regentschap1 later zal worden geregeld.
Prins Carol heeft aian prinses Helena
een brief, gezonden, waaivin hij' mededeelt,
dat hij voor goed met h!a|ar gebroken heeft,
De prinses zelf is onder de gebeurtenissen
Ier laatste dagen zeer terneergeslagen', I
De koningin zon bininen enkele 'dageli
te Miianp komen, om aldaar een o'cht-
gcheidingap.roces in te leiden.
Treurig- voorbeeld van verwoest ftjnilie-
goluk, dat hiermede vjj,n boven af wordt
gegeven.
Een korf bericht in ons vorig numlmer
kondigde a.%rt, dat in Griekenlanlc'l de milj-
taire dictatuur Wordt ingevoerd „a l'instar
de Madrid",'op, het Mjaldtidsehe voorbeeld'.
Het leger moet den stoot tot het procta-
mneren van de dietejtuur hebben gegeven
daji.r het reden had zich ongerust le maken
over het resultaat van de aanstaande' ver
kiezingen voor Kamer en Senaat. Boven'
dien hoersdht sinds Juli. van verleden j'a;ar
in militaire kringen' een zekere opwinding;
naar aanleiding van demi toon, dien een
der Servische bladen togen Gri,ekenljajnd
aanslaat. Het sluiten van1 het Turksch
Russische neutraliteitsvcrdiag en de
Turksch—Servische onderhandelingen to
Belgrado zouden eveneens hebben bijge
dragen tot het uitroepen deij 'didjatuur.1
Tenslotte is er nog eeni reden'j namelijk
dc nlgemecne ontevredenheid over Idjpdwajk-
ke diplomatieke positie via,n Grek'enlan^',
die het gevolg zou' zijn van de houjding
der parlementaire leiders en als oorzaak
wordt besalumjWcl van de nederlaag, die
Griekenland onljajngs te Gonéve 'ih^ake
het grensincident met Bulgarije heeft ge
leden. I
'Men verwacht te Athene d!-i|t Pang'alos,
de dictator, dbor krjapse maatregelen een
einde zal mja|ken aan de steeds stijigOnlc'tj
duurte. Tevens hoopt mén, dat het prestige
van Griekenland in het buitenland zal
stijgen.
„Men hoopt en verwacht". Zeker, mla,ar
het is ook best mogelijk dat op die üicf-
tatuur het Nederigpdsche spreekwoord' van
toepassing z|a|l' blijken: gestrenge heere®
regeeren niet lang.
Het is tot op het allerljaatstei oogenblik
SpanUsch toegegaan op het cominunistische
congres te Moskou, waiar de beide Bols-
jetwieksdhe fracties die .ylalu Stalin en
die van Zinowjef' tegenover elkSata
estonden. Het levensdoel van Stejilni is:
strijd voor het zelfbestemmangBreéht der
volken, in het bij'zönder de bevrijding
maken.
Het zou toöh jammer zijn, zei op
zekeren dpg Framjoise, om bij Clara de
hare® op' te steken, zoo zijn ze juist zoo
mooi. Die vlechten hangen zoo sierlijlk
op haar rug.
Melanie haalde haar scjh'ouders op en
haastte zich te antwoordenZeker zij
is lief, maar zij gelijkt net op haar moedër.
En Fransoise en Melanie begonnen te
twisten, wie of het schoonste was, mama
ol' ik. Franqoise hield, vol, dat ik een won
der va® schoonheid was.
Kimielijk kwam de dag, waarop ik voox
het eerst de lange rokken aan' kreeg, en
FrftnQoiso maakte onder een hevig snik,
ken mijn haar op naar dp laatste mode.
Jo kunt niet begrijpen, Gabriel, wat voor
een foltering dit voor de ongelukkigs
Fransoise was.
Zooals vroeger met mijn witte jurk,
liep ik nu maar langzamer naar de kamer
van grootpa, tan mij Jaar te laten bewon
deren. De goede grijsaard omhelsde mij,
djkke tranen kwamen in zijn oogen.
Nog e enige dogen en je zult spre
kend op je moeder gelijken, zei hij. Ik zal
don op aarde mjjh dierbare Stephanie
terug zien.
Van dozen dag af, werd mijn levén ge
heel anders. Er was geen sprake jheer van
der Aziatische nia|tionalitejten, dus na
tionale politiek op den bodem van den
klassenstrijd. Zinowjef is niets ppaders d'anl
agitator voor den internationale®! klassen
strijd. In de uiterste Consequenties' verte
genwoordigen die twee een onverz'oaulijke
tegenstelling. Het publiek krijgt sl'eclits
kleine 'geschillen van' plarillementstactiek ta
zien, terwijl in Wezen gestreden Wordt omi
principicele „dogmatische,' vraagstukke®.
Het betreft hier levenskwesties van de
Unie van Socialistische Sovjet-Republekeu
en de breuk sohjjat niet te herstellen.
Is het wonder dat Engehpd zich op
zakelijken (afstand van Rusland blijft
houden en do ICamer v)ap Koophandel te
Antwerpen verklaart het risico van hefc
zaken-doen met Sovjet-Rusljajnd over te
laten ;a(an de kooplui-zelf, doch goon heiE
ziet in eeuige offioeele ondcrhandeljngenJ
van de regeering' met Moskou.?
Ook in het buitenland en met ujalmél
in Duitschland is het stroomgebied il'en
groote rivieren van de overstroomings-
pla,aig' niet bevrijd gebleven. De politiek,
die overal hjujaat neus in steekt, heeft zioli
ook met de overstroomingen in hot Rijnge
bied bemoeid. Imhiërs, de Rijnlandjscthe
afgevaardigden van de sociaal-dlein'ocria;-
tische partijl hefben, njet steun vjiin hun
partij"g'enooten, in den-Rijksdjaig een inter
pellatie ipgediend. D.aiai'in wijzen zij er
op, dat de laiatete tien jaar het hoogei wa
ter op den Rijn een bijna jflfirlksch ver
schijnsel is en vragen ze of de rijksregee-
ring bereid is in overleg met de landen nlaj
te ga|a®, welken invloed de ontbosschingeU
tijdens den oorlog! dn gedurendede béxet-'
ting lieh,hen geliad op den wla.tei'stand', eh
vorots of' de regeering iii overleg met de
overige betrokkenen bereid is te zorgén!
voor hetere bescherming tegen overstroo-
ming'en en voldoende bedragen ter beschik
king te stellen tot vergoeding van de lala®-'
gerichte schade.
De arrestatie van de drie Hongaarsche
valsdhe hhnkbiljettenverspieiiders te'sGra
venhage en-Amsteraiapi' heeft tot de méést
onverwachte en sengationeele onthullin
gen geleid, namelijk het bestaan van eeij'
uitgebreid complot van vervaardigers van'
valseh bankpapier waarvan de leden va.n
den hoogen. Hongaars olie® adel deel uit-'
majakten, Zoodat thans een Frins Win.-'
dischgraet2 la^diter slot en glrendel zit. die
de leider der uit 44 lejieii bestaande ben
de is.
Prins WindischgraetZ is legitimist en-
reeds e edert g«ruimëa tijd Ule leider der
Hongajarsohe fascasten. Het schijnt thans
vast te staan, dat de veiwalsehing een po-
leeraarw, leeraressen en lessenik bracht
mijn tijd door bij' de modiste® en had niets
anders te doen dan maar verschillende ja,
ponnen nit te zoeken. Ik moest van groot'
pa mijh intrede in de wereld doen, e® die
imtredo moest zoo grootscih mogelijk Zijn,
Grootpa djo altijd zoo mild en Vrijgevig
was, had mij hiervoor ook alles toegestaan»
Over ons woond® een weduwe, die twee
dpchters had, zoo ongeveer va® den zalf
de® leeftijd als ik en die arg vriendelijk
tegen mij waren.
Zij verkeerde® erg veel in de wereld en
hadden dikwijls aan grootpa te kennen ge
geven, dat zij mij graag mee wilden ne*
men. Doch grootpa had dit nobel aanbod
van mevrouw Duvernois en haar dochters
Clara is nog te jong', mevrouw, had
hij vlakweg geantwoord,
Op een morgen, toen wij nit d,e kerk
kwamen, ontmoetten wij' deze damas. Da
moeder lachtte tegen mij en streek, mij met
'haar fijin gehaadschoende hand lanjga mijn'
wangen.
Ach mijnheel' Tréd.er, dit kind is veel
te aardig om in een oei opgesloten ta
blijven. Ik vind, dat u erg wreed rijt
tegen haar.
(Wordt vervolgd.)
