voor Zt'cuwscli-Vlaanilcrcii. Overwonnen. ï¥o. 54». ZATERDAG 8 DECEMBER 1900. 10e Jaargang*. Abonnementsprijs: Advertentieprijs: 1 Onwellevend. HET NIEUWSBLAD Per 3 maanden 50 centsfranco per post 55 cents. Voor België ƒ0.626 en voor Amerika ƒ0.826. Abonnementen worden aangenomen bij de Agenten, alle Boekhandelaren, Brievengaarders en bij de Administratie te Breskens. Van 1 tot en met 4 regels 20 centselke gewone regel meer 4 cents. Bij abonnement lager tarief. Groote letters en vignetten naar hunne plaatsruimte. Advertentiën worden franco ingewacht uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagnamiddag één ure. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DIELEHAN te Breskens. iloe men de houding van Keizer Wilhelm om Kruger niet te ont vangen, ook uitlegt, en op welke wijze men aan zijn teleurgesteld gevoel lucht geve, in elk geval en in de eerste plaats is zij onwelle vend. Keizer Wilhelm heeft te kennen gegeven, Kruger niet te kunnen ontvangen. Dat is een politieke leugen. Had hij geseind, hem niet te durven ontvangen, dan had hij de waarheid nog meer gediend, dan indien hij te verstaan had gegeven den Presi dent niet te willen ontvangen. Het willen is even goed mogelijk geweest als het kunnen, maar de Keizer heeft niet gedurfd, niet meer en ook niet minder. Met al de hombug die de En- gelschc leugen-generaals van uit Zuid-Afrika de Engelschen op den mauw spelden over de roemvolle daden van de soldaten, en met al den ernst die zij aan den dag leg gen om te doen gelooveu dat de oorlog uit is en het wederkeeren van den vrede slechts een kwestie van korten tijd is, is de oorlog op verre na niet uit en krijgen de Engelschen heel aardig alhoewel nog veel te weinig klop. Nu moge Chamberlain meenen dat geheel Europa zoo dom is als het meerendeel der Britten en maar voetstoots geloovig aannemen wat men van de overzijde van het ka- FEULLLETON. 48. Constance, herinner mij toch niet voortdurend de dankbaarheid, die ik aan Alma verschuldigd ben; in zulk eene herinnering ligt eeue vernedering, die in'j onbillijk omtrent haar maakt. Maar het is toch de waarheid, ofschoon ik geloof, dat Alma uit berekening een geruïneerd man koos, ten einde het hem mogelijk te ma ken, iets anders dan eeu gekochte slaaf harer trotschheid «n lichtzin nigheid te zijn en die geJwongen is, al de grillen te verdragen, waaraan zij zich mocht willen overgeven. Gij hebt ongelijk, Constance 1 riep Ivar uit, zoo is Alma niet. Herinner u, boe zij met den brief deed, die in hare handen viel, En daardoor laat gij u ver naai voor waarheid gelieft op te disschen, het tegendeel blijkt waar. Als de oorlog tegen de Transvaal niet geëindigd is, bestaat er ook nog een President van die Repu bliek, die thans in levende lijve zich aan Europa vertoont als de grootste held van onze eeuw. Hij moge nu geen Keizer of Koning door geboorte zijn, hij is toch een Staatshoofd, en wel van zoodanigen aard, dat hij zulks is door eigen verdienstehij is dus een self-made-man. Afgescheiden van alle bijkomende omstandigheden, die hem tot do Europeesche reis noopten, geeft zijn positie als Staatshoofd aanspraak op cene ontvangst als zoo danig, ook door die collega's, wier titelatuur majpstneus is. Uit dien hoofde had dus Keizer Wilhelm president Kruger niet mo gen weigeren te ontvangen, dat bracht in elk geval do wellevend heid mêe. Men behoeft daarbij niet te ver onderstellen dat Kruger niet zou kunnen treden in eeu mogelijk ge daan verzoek oin een voorstel te doen bij de mogendheden lot arbi trage, overeenkomstig de bepalin gen van de tractaten der Vredes conferentie. Dat kan niet als reden van wei gering aangemerkt worden. Nu hij het toch gedaan heeft, heeft hij openlijk partij getrokken vóór en zich afhankelijk gesteld van Engeland. Als Kruger inderdaad met een schalken Begrijpt gij niet, dat de zekerheid, altijd iets te vergeven te hebben, een schild is, waarachter zij zich verbergen kan, wanneer zulks noodig mocht zijn Ivar fronste de wenkbrauwen en zeide koel Gij gaat te ver; gij zijt niet alleen onbillijk, maar boosaardig en onbarmhartig omtrent haar, die gij zooveel ontroofd hebt. Wat heb ik haar ontroofd? vroeg Constance en wierp het hoofd in deu nek. - De liefde van haar man, zei- de Ivar langzaam en met nadruk. Ball I alsot zij eenige waarde daaraan hechtte 1 Neen, daarvoor heeft zij reeds vergoeding gezocht en gevonden. Antwoord mij slechts: wie noodigde Hcgelfeldt uit, den zomer hier door te brengen Alma; zij zijn immers te zo men als kinderen opgegroeid. Uwe ondoordachte verdediging bewijst mii, hoe dierbaar zij u is en daarom zwijg ikanders zou ik u dergelijk verzoek bij den Keizer gekomen was, dan had Wilhelm hem gelijk we in ons laatste nummer reeds zeiden te ver staan kunnen geven, daarin om redenen, van politiek-overwegenden aard, niet te kunnen tredtn. Als Kruger, daarover teleurge steld, had gewezen op het recht van het recht en daarmede den Keizer beschaamd had doen zijn over zijne veranderde houding sinds 1896, dan zou deze, verstoord over deze vingertikkerij door iemand die het waagt zijne majesteit aan zijne woorden te herinneren, verdere aanraking kannen weigerenhij bad hem zelfs in majestueuzen vorm de deur kunnen wijzen, en wat daarbij behoort bij meuschen die het licht der waarheid over hunne handelingen schuwen, maar den ouden President reeds bij voorbaat uit Duitschland te weren, is totaal beneden de waardigheid van den Keizer als officiëel persoon. In dit geval zou de Keizer niets verschild hebben van andere zich verbeeldende majesteitjes in minia tuur, die de politiek van een-slag- oui-den-arm huldigen, en wanneer ze op hun windwijzerachtige han delingen gewezen worden, te keer gaan als een wild dier. Wel is van dezulken niet anders te wachten, dan zoodanige onwel levendheid, maar juist alleen de gekreukte trots en de gekortwiekte heerschzucht, geeft tot zulk cene onbehoorlijke aanstellerigheid aan leiding. kunnen bewjjzen, aan welk eene verachtelijke vrouw gij u verkocht hebt, nadat gij uiij opofferdet. Ik tart u, mij te bewijzen, dat Alma verachtelijk is, zeide de graat, rood van toorn. Tart gij mij Ja 1 Welnu, ik geef er u mijne hand op, dat ik vóór mijn vortrek u overtuigen zal, dat ik de waarheid gezegd heb. De graat nam zwijgend de hand aan. Constance hernam Hoe komt het, dat zoowel Alma als Alfred hier gemist wordt? Gij begrijpt, dat zij zich voor een man, dien zij contant betaald heeft, niet bthoeft te ontzien. Weel gij wel, waar zij op het oogenblik is De graaf had geen tijd oin te antwoorden, want een ruischend geluid aan de deur, die naar de antichambre geleidde, maakte, dat hij het oog daarheen richtte. Het. was Alma. Er was iets in het trut- Dat daarop, door middel van verdraaide voorstellingen getracht wordt het te doen voorkomen alsof het recht aan hunne zijde is, ligt nu eenmaal op den weg en in den aard van hunne karakterloosheid. Als ze hun macht wel eens over schatten en ze hun kwalijk verkre gen en alles behalve begeerlijke roem overleven, heeft de geschie denis maar al te vaak geleerd, om niet een zoodanig vertrouwen in de toekomst te stellen, dat ook de zon dier zoodanigen zal oudergaan. De val is de bezoldiging van het on recht. Men voelt, dat er zeer ge wichtige redenen moeten bestaan die den Keizer tot zijne houding aanleiding gaven, misschien rede nen van verontrustenden aard. Van iemand die den vrede wil is dat nu wel niet te denken, maar als die zelfde iemand er niet op tegen ziet om zijn gegeven eerewoord te verbreken, dan kan men daarop niet meer vertrouwen, en is bij be nadering zelfs niet meer na te gaan welke plannen gesmeed worden, vooral niet als zoo pas een over eenkomst is gesloten met een oorlog voerende mogendheid en de onwel levendheid het hoofd geldt van den Staat tegen wie oorlog gevoerd wordt. 't Geeft te denken. Pessimisten zien wellicht een zeer donkere achtergrond van toestand door den Duitschen Keizer geschapen. We achten ons niet meer dan een droppel aan den emmer, dan een stofje aan de weegschaal, en zouden sche aangezicht, hetwelk Ivar zeide, dat zij ten minste een gedeelte van het gesprek gehoord had. Wat hem deze gedachte ingaf, daarvan kon hij zich zeiven geen rekenschap geven, of het moest het ongewoon warme koloriet geweest zijn, dat hare wangen aaugenomen hadden. Overigens was zij in hare geheele uiterlijk zich zelve gelijk. Toen Al ma daar zoo plotseling binnentrad, beet Constance zich op de lippen en boog zich over haar werk heen. Zonder een woord te zeggen, ging Alma naar de tafel, ging op een leuningstoel zitten en haalde eenig handwerk voor den dag. Constance bewaarde eeu hard nekkig stilzwijgen. Wij hebben u een geruimen tijd niet gezien, zeide Ivar tot Al ma. Het was de eerste maal, dat hij haar rechtstreeks toesprak sedert hare ontmoeting met Alfred. Alma keek op en vestigde de oogen op haren man met eene veel minder koele uitdrukking, dan zulks de

Krantenbank Zeeland

Nieuwsblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1900 | | pagina 1