NTIES I Onrechtmatig bezit giiNiiLAND. Elke vacantie-dag is er één! ZEELAND. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN WOENSDAG 21 JULI 1937. No. 169. ieel KBItUEK van den DAG. da^!" sp. extra 10—18, L 18, ids ie 8—11, l appels 8, Zo- jeren 5, kg. Kas de Tre* j>, Meloe- per 10© Okkela- -13, Eng, 16—32, 6, Tol- |n 2—9, n 4145 Irkrieken idem 15 lisbessen fitte bes laten 7 i 3.30— per 100 per 100 in het it 37-39, meieren regels ier. imüa mi» Steno-ty- tstenogr. TeL s) en ïrg, Ka- 7Us INECHT fj P. Do- 22 jaar, werk? te M-O. Bureau >op ge- rhuurde jg. van Eng, on- lit Blad, |blik ge- merk lever- |>ns gek. (Leijnse, |M'burg. he- lis ge lde prij- In, Gra- auto? ^en, did even taxi. iselaar, I'burg. asassa SSSï Shogoen Hideyoshi's plan verwezenlijkt In verband .met de jongste gebeurte nissen in het Verre Oosten, ontvingen wij een interessante schets van dr. J. G. Loohuis te Utrecht over de geschiedenis van Japan; het land, dat in 75 jaar tijds zich van een onaanzienlijke Oostersche natie tot een groote mogendheid wist te ontwikkelen en thans de andere groote mogendheden der wereld permanent zorgen baart. Wij ontleenen daaraan het volgende: Korea was de brug, waarover in oude tijden de beschaving Japan bereikte. Reeds in de derde eeuw n. C. kwamen Chineesche emigranten via dat schier eiland naar Japan. Het waren in hoofd zaak handwerkslieden, die, naast groote vaardigheid, eene flinke dosis kunstzin nigheid en cultuur met zich hrachten. Hun invloed werkte bevruchtend op het Japansche volk, dat van dien tijd af vrij geregelde betrekkingen met het Hemel- sche Rijk ging onderhouden. De Chi neesche infiltratie en invloeden namen sterk toe in de zesde eeuw. Ook edelen en geletterden gingen zich toen naar Ja pan begeven. Zij stelden dit land in ken nis met de kusten, ambachten, zeden, ge woonten en wetenschap van het vaste land van Azië, Het Confucianisme deed in Japan zijn inVloed gelden. Iets later van 552 n, C, af bereikte ook het Boeddhisme via de Koreaansche brug het rijk van den Mikado. Deze laatste leer, die niet zonder strijd wortel kon schieten, werd het eigenlijke fundament van eene nieuwe Japansche cultuur. Confucianisme en Boeddhisme zijn de groote cultureele geschenken, die het Japansche volk van het Chineesche ont ving, en die nog heden ten dage pijlers zijn van de Japansche beschaving en van het Japansche Rijk. Nu denke men niet, dat de Japanners beide stelsels zonder meer overnamen. Het tegendeel is waar. Meer dan eenig ander volk verstaat het Japansche de kunst om uit datgene, wat het krijgt of waarneemt, het goede, hem passende, te behouden. Zoo ging het ook met den Chineeschen cultuurgolf in de eerste tien eeuwen onzer jaartelling. Hij werd door de Japansche natie geabsor beerd en verjapaniseerd. De oorspronke lijke godsdienst, het Shintoïsme een soort voorvaderen-vereering ver dween niet, doch werd geleidelijk met het Boeddhisme en het Confucianisme aangepast aan de nieuwe, opkomende beschaving van het volk. Zien wij af van de vloot-expeditie, die de geduchte Mongolenvorst Koeblai Khan tegen het einde der dertiende eeuw uitrustte tegen Japan (en die eene mislukking werd!) en kleine strubbelin gen, dan duurde het tot 1592, alvorens het kind in openlijken strïfd met de moe der kwam. In dat jaar regeerde in Japan de Shogoen (kroonveldheer en hofmeier) Hideyoshi, een geducht krijgsman. Hij was er in geslaagd om den binnenland- schen vrede in zijn rijk te herstellen en te consolideeren. Vervolgens zocht hij nieuwe lauweren. In zijn brein ontstond voor het eerst het plan om een machtig Oost-Aziatisch Rijk te vormen, dat Ja pan, Korea en China zou omvatten. Zelf telg van een eenvoudig boerengeslacht, droomde hij voor zijn volk de stoutste droomen. „China, Korea en Japan zeide hij eens zal ik even gemakkelijk vereenigen als ik een stroomat vlecht". Hij rustte een leger van ten naaste bij honderdduizend man uit en wierp zich op Korea. Het opmerkelijke van deze expeditie is, dat het haar ten grondslag liggende veldtochtsplan in hoofdtrekken overeen kwam met dat, hetwelk de Ja panners drie eeuwen later in den Chineesch-Japanschen oorlog van 1894 hadden opgesteld. Korea was een gemak kelijke prooi voor Hideyoshi, De Chi- neezen, die te hulp waren gesneld, ver sloeg hij in 1593. Langdurige onderhan delingen, waarin de Zonen des Hemel- schen Rijks ook in die jaren reeds mees ters waren, liepen op niets uit. Want de Chineezen, die den Japanschen „parve nu" niet konden uitstaan, behandelden hem, ondanks hun nederlaag, als ware hij hun vazal en verleenden hem zelfs den titel van Koning van Japan. Ont stemd over deze hoovaardij, rustte Hi deyoshi een nieuwe expeditie uit, die evenwel in 1597 op jammerlijke wijze aan haar einde kwam. Het volgend jaar stierf Hideyoshi en de oorlog verliep. De eerste krachtmeting tusschen Japan en China was ten voordeele van laatstge noemd land beslist. Inmiddels hadden van het midden der zestiende eeuw af de Europeanen hun intrede gedaan in Japan. Aanvan kelijk ontving men hen met open armen Een bloeiende handel ontwikkelde zich; de missionarissen maakten duizenden bekeerlingen. Doch na eenige tientallen jaren keerde het getij. Voorschriften, die de bewegingsvrijheid der Westerlingen beperkten, kwamen af. Aan de prediking van het Christendom legde de Japansche overheid steeds meer moeilijkheden in den weg. In de jaren 1624 tot 1639 kwa men wreede Christenvervolgingen tot stand. Tienduizenden Christelijke Japan ners vonden den dood om der wille van het geloof. Omstreeks het midden der zeventiende eeuw wees Japan alle vreemdelingen uit. Zijn eigen zonen ver bood het op poene des doods om het land te verlaten of betrekkingen met vreemdelingen te onderhouden. Slechts den Chineezen en den Nederlanders werd onder beperkende voorwaarden toegestaan om in het rijk van den Mikado te vertoeven en handel met het Japansche volk te drijven. Twee eeuwen duurde dit isolement, twee eeuwen, ge durende welke Japan slechts via de Hol- landsche factorij op Deqima contact had met het Westen. Maar toen de negen tiende eeuw eene periode van groot- schen industrieelen opbloei inluidde, klopte het Westen alras aan de poorten van Japan en forceerde het die onder begeleidend gedonder van de kanonnen van zijn moderne oorlogsschepen. Japan verstond de teekenen des tijds. Het maakte zich op om het vele nieuwe, dat het Westen eigen was en machtig maak te, in dienst te stellen van eigen glo rie en tot tenuitvoerlegging van Hi deyoshi's plannen. Ook tijdens het iso- lement had het Japansche volk dezen heerscher niet vergeten. In de negen- i tiende eeuw bestond er in Japan zelfs eene imperialistische „school", die stond I onder leiding van Yoshida Shoïn, Op haar programma kwamen voor: de ver- 1 overing van de Koerillen, Sachalin, Kam- tsjatka, Formosa, Korea, Mantsjoerije, Oost-Siberië, benevens overheersching van China. Punt voor punt heeft het moderne Ja pan deze plannen uitgevoerd. Successie velijk kwamen alle genoemde gebieden in Japan's bezit of onder Japansche do- minatie. De Gele Zee is sedert lang een Japansche binnenzee. De Japansch-Chi- neesche oorlog van 1894 drie eeuwen na Hideyoshi's mislukte expeditie ein digde in een volkomen overwinning voor Japan. De Russische nederlaag in 1904 verstevigde Nippon's positie op het vas teland van Azië aanzienlijk. De eeni ge jaren voordien uitgebroken Boxer opstand in China, zag Japan schouder aan schouder met de Europeesche mo gendheden tegen China in het veld trek ken. De wereldoorlog bood de gelegen door DOROTHEA GERARD. 20). te M. Daar hielden de viervoetige roovers hooggericht en gingen met tand en klauw den veroordeelden misdadiger te lijf. Dat alles had Katya te uit en te na ge hoord van dezelfde kinderjuffrouw, die haar op de vliering had opgesloten. En op de lange avonden, die zij doorbracht met de doorgaans duttende Malania Pe- trowna als eenig' gezelschap, was de stem van den winterstorm voldoende om de oude herinneringen bij haar wak- r roepen, ze de oude wegen wijzend en altijd uitloopend op hetzelfde punt: e eruggave van het onrechtmatig ver- wo,r!e.n ê°ed, waarvoor zij, geen ander mi e zag als haar eigen dood ofdie andere mogelijkheid, waarop zij dezen morgen tegenover Malania had gedoeld, dezelfde mogelijkheid, welke zij op dien Septemberdag in de boot zoo ernstig had gepeinsd. Sedert was zij steeds meer vertrouwd met die gedachte geworden en "steeds duidelijker teekende de mogelijkheid zich voor haar af. Het daarin opgesloten offer want het verlies van de vrijheid zou bijna even zwaar zijn als het verlies van hel leven maakte het denkbeeld bijna nog ver leidelijker. Persoonlijke gevoelens speel den geen rol in de zaak. Doch eerst ■sinds dezen morgen overwoog zij haar denkbeeld volkomen kalm. De door haar voogd aan de hand gedane echtgenoot had in haar geest weer een anderen echtgenoot opgeroepen. Wat zij aan Ma lania had gezegd omtrent haar plannen om niet te trouwen, was bijna een ver rassing voor haar zelve geweest, al was het ook de vrucht van de overpeinzin g'en gedurende den halven winter. Toen zij voor de deur van de school stond, sloeg iemand, voor haar aan. Het volgende oogenblik stond de politiecom missaris naast haar slede. „Heeft u de courant van vandaag al ingezien?" vroeg hij met iets deeine- mends in zijn stem en oogen. „Ja, ik heb de courant reeds gele zen. Dank u wel; ja, help mij maar even uit de slede. Ik moet hier zijn", „Maar dat is de school!" „Juist, ik heb iets met de schooljuf frouw te bepraten", „Als ik me niet vergis, heb ik u al eens vroeger hier gezien". „Precies. Panna Rudkowska is een van mijn vriendinnen. Dank u. Goeden Voor zijn verbaasde oogen slipte zij 't schoolgebouw binnen. Panna Rudkowska was nog in de school, waarvan de atmosfeer nog vol hing van onfrissche kinderadems, en waar op het zwarte bord met groote letters de woorden „Port Arthur" waren geschreven. Bij het gezicht daarvan fronste Katya de wenkbrauwen, en de schooljuffrouw kreeg daarvan een kleur, terwijl zij haastig een doek greep om de veelbeteekenende woorden weg te ve~ heid om steunpunten het voormalige Duitsche pachtgebied in het Hemel- sche Rijk te verwerven. Recentelijk stichtte Tokio in Mantsjoerije den va zalstaat Mantsjoekwo. Thans vallen de schaduwen der Japansche legers reeds over de Russisch-Japansche grens in Si berië. China gevoelt meer en meer den greep van het Mongoolsche „broeder volk". Een nieuwe krachtmeting eigenlijk reeds ingezet in 1915 met het stellen door Japan van de befaamde een- en-twintig eischen aan China; eischen, die in wezen neerkwamen op een volko men overgave van China aan Japan is thans in vollen gang. Hideyoshi kan tevreden zijn; zijn volk heeft zijne gees telijke nalatenschap door de eeuwen heen gekoesterd en zijn imperialistische testament reeds goeddeels ten uitvoer gelegd. Maar Hideyoshi is in China doodge- loopen. Zal het ook den uitvoerder van zijne grootsche plannen, het moderne Ja pan, vergaan als dezen Shogoen? Er zijn teekenen en factoren, die de mogelijk heid hiervan geenszins uitsluiten. Geen vreemdeling is tot nu toe ongestraft in China doorgedrongen. De geschiedenis van de overheersching der Mantsjoe's over China stelt ten deze een leerzaam voorbeeld. Zij kwamen en overwon nenoogenschijnlijk. Want China, hoezeer ook gemutileerd, en het Chinee sche volk bestaan nog; de Mantsjoe's zijn met hun glorie verdwenen, op gezogen door de amorphe honderden- millioenen-massa van het Hemelsche Rijk, Opnieuw heeft China zich op de haar eigen manier aangegord tot een gigantischen strijd, ditmaal weer met Japan. Hoe deze strijd gevoerd zal wor den en hoe hij zal verloopen, is niet te zeggen. Er zijn, aan weerszijden, krach ten ontketend, die het doen van profe- ties onmogelijk maken. Maar dat het een worsteling is (en nog veel meer gaat worden) van wereld-historische betee- kenis, daar valt niet aan te twijfelen. PRINS BERNHARD TE AMSTERDAM- Z. K. H. Prins Bernhard heeft gister in gezelschap van zijn adjudant jhr. ir. W. Roëll, een informeel bezoek aan de hoofdstad gebracht, dat in het bijzonder de haveninrichtingen gold. Te tien uur arriveerde de Prins aan de etablissementen van de K.N.S.M. aan de Surinamekade. De Prins bezich tigde het los- en laadbedrijf en heeft op de statistische afdeeling graphische voorstellingen, betrekking hebbende op het scheepvaartbedrijf, bestudeerd. Te ongeveer kwart over elf begaf de Prins zich met zijn adjudant naar de eta blissementen van de stoomvaart maat schappij Nederland. Te omstreeks kwart over twaalf be gaven zij zich na een bezichtiging van de bedrijven der maatschappij Neder land aan boord van de Christiaan Huy- gens, die voor de reis naar Neder- landsch-Indië wordt gereed gemaakt, waar in tegenwoordigheid van vooraan staande personen uit het scheepvaartbe drijf het noenmaal werd gebruikt. Later in den middag heeft Prins Bern hard een bezoek gebracht aan de wer ven en de werkplaatsen van de Neder- landsche Scheepsbouw Maatschappij. DE WERELD JAMBOREE. De geestelijke verzorging van de protestantsche deelnemers. Wanneer men op 31 Juli a.s. het ter rein van de groote wereldjamboree van de internationale broederschap van pad vinders zal betreden, dan vindt men op een van de terreinen links van de Beks- gen. „U leert ze dus zich te verblijden over onze nederlagen", zei Katya, terwijl zij haar bontjas open maakte en zich op der schoolbanken zette, „Ik leer ze alleen de geschiedenis van den dag", verklaarde het meisje, dat zich wel eenigszins schuldig gevoelde. „Nu, ik kan me het wel begrijpen. Waarom zoudt ge met ons treuren, ter wijl wij zoo vaak u lieden hebben doen treuren? Ik zou intusschen wel eens willen weten, of de Swigello's zich erg hartelijk verheugen over onzen tegen spoed. U heeft mij nog nooit medege deeld, of Kaz'mira in haar brieven ooit van den oorlog gewaagt". ,,Soms wel", erkende Panna Rud kowska „En natuurlijk verheugt zij zich over den loop er van even als gijzeli?" „O, ik tel niet mee", haastte de schooljuffrouw zich te verzekeren, „en wat haar betreft, nu, dat kunt u toch wel begrijpen! Denk maar eens aan al wat zij hebben ondervonden!" „Bestaat er kans, dat ik dat ooit ver geten zal? Laat ik u mededeelen, Panna Rudkowska, dat ik onlangs mijn testa ment heb gemaakt". De andere keek haar vragend aan. „En ik heb het te hunnen gunste ver maakt. Als ik morgen aan den dag kom te vallen, dan gaat Lubynia en elke stuiver, die ik bezit, aan de Swigello's". „Zoo", zeide schooljuffrouw, en van verbazing ging zij tegenover Katya zit ten met den doek nog tusschen haar met inkt besmeurde vingers. Na een Ze zijn kostbaar die vrije dagen! Laat er géén verloren gaan, door hoofdpijn, migraine, onwelzijn of kou-vatten. Zorg zoo'n zakdoosje met 3 „AKKERTJES" bij te hebben. Helpen direct l Slechts 20 cent. (Ingez. Med.) laan, dichtbij het marktterrein een „diensttent" tevens inlichtingenbureau van het commissariaat voor de geestelijke verzorging van de protestantsche deel nemers. Daar zal aanwezig zijn ds. W. M. A. Kalkman van Amsterdam, hoofdkwar tiercommissaris van „de Nederlandsche Padvinders" en tevens hoofdleider van de geestelijke verzorging. Ook zullen daar zijn drie secretarissen en eenige voortrekkers, die als klerken en ordon nansen zullen dienstdoen. En daar zal heel wat te doen zijn. Ds. Kalkman is ingedeeld bij den staf van de jamboree. Een tiental predikanten van verschil lende nuanceering zal tijdens den heelen duur van het kamp, dus van 28 Juli tot 14 Augs. aanwezig zijn, als assislerten van ds. Kalkman. Ieder van hen wordt toegewezen aan den sub-kampstaf. Deze predikanten kampeeren ook in het sub-kamp en zijn den geheelen dag bij de troepen. Zij hebben hun geestelijke leiding uit te strekken over alle prote stantsche groepen. Het zijn de heeren ds. H. Dekker, van Amsterdam, ds. J. F. Berkel van Apeldoorn, ds. J, W. van Swigchum van West-Terschelling, ds. G J. W. den Herder van Franeker, dr. W ten Boom van Hilversum, ds. H, Hinde loopen van Amstelveen, drs. J. Have- man van Amsterdam, de heer C. J. Lam- bour, candidaat te Katwijk aan Zee, ds. A. K, Krabbe van Hillegom, ds. J. W, Sepmeyer van Lobith Deze predikanten zullen iederen dag beginnen met een morgenwijding, volgens vastgesteld sche ma: schriftlezing gezang, kort gebed. Zondag 1 Augs, des morgens om 10 uur zal er op het groote demonstratieterrein een velddienst gehouden worden onder leiding van prof. dr. Berkelbacn van den Sprenkel van Utrecht. Des middags zul len vele deelnemers naar Haarlem mar- cheeren om daar in de Groote of St. Bavo kerk op de Oude Groenmarkt een dienst bij te wonen, die geleid zal worden door dr. Terlaak Poot van Den Haag. In Engeland noemen ze zoo'n marsch naar de kerk „church parade". Een gift van de Koningin. Het heeft H.M. de Koningin behaagd een gift te schenken voor het werk der „Boddaert-tehuizen" te Amsterdam. DE INVOER VAN EIEREN IN ENGELAND, In het Engelsche Lagerhuis werd gis termiddag de vraag gesteld of de regee- ring, ten aanzien van de vermeerdering van den invoer van eieren uit N e d e r- 1 a n d in het afgeloopen half jaar in ver gelijking met de vorige jaren, het niet noodig oordeelde de regeering van Ne derland mede te deelen, dat de invoer van eieren krachtig moet worden be perkt. De minister van handel, Oliver Stan ley, antwoordde: „Ik zou er op willen wijzen, dat de totale invoer van eieren gedurende het eerste half jaar minder is dan de overeenkomende periode van t vorig jaar en dat de prijzen der eieren aanzienlijk hooger zijn dan verleden jaar zoodat ik g'een aanleiding vind over te gaan tot de voorgestelde stappen." oogenblik peinzens liet zij er op volgen: „En vindt uw voogd dat goed?" „Ik heb het hem nooit gevraagd. Het is ook zijn zaak niet". „Maar nu is nog niet meerderjarig". „Wat doet dat er toe? Ik ben oud ge noeg om te weten wat ik wil. Dat maakt geen verschil". Panna Rudkowska, die heel wat meer van zaken afwist dan Katya, dacht van wel, maar zij hield haar meening voor zich. Waarom zou zij die gemoedsrust verstoren? Doch even daarna was er weer twijfel op haar gelaat te lezen. „U is Zeer edelmoedig', maar vergeef mij de opmerking: het kon toch wel eens gebeuren, dat u in het huwelijk trad, en dan „Ik trouw nooit!" riep Katya uit, „be halve. „Behalve wanneer?" „Wanneer mijn huwelijk het landgoed aan den rechtmatigen eigenaar terug zou geven". „En dat zou alleen mogelijk zijn door een., huwelijk?" vroeg Panna Rud kowska met beschroomde verbazing. „Ik zie er geen anderen uitweg op. Als een der broeders van Kazimira Swi- gello mijn echtgenoot wordt, trouw ik, anders word ik een oude juffrouw". Katya hield op en haalde diep adem. Het was er dan eindelijk uit. En eerst nu zij het had gezegd, werd zij zich be wust, dat wat maanden lang zich in haar g'eest had ontwikkeld, van een vage mo gelijkheid gegroeid was tot een duidelijk omschreven doel. Dezen morgen was er eerst op gezinspeeld, maar nu was het N.V, PROVINCIALE ZEEUWSCHE ELECTRïCITEITSt-MAATSCHAPPIJ. Jaarverslag over 1396. Aan het jaarverslag over 1936 van de N.V. Zeeuwsche Êlectriciteitsmaat- scb,appij ontleenen wij het volgende: De stroomverkoop nam in vergelij king met het vor'ge jaar met 16 pet, toe, hetgeen te meer bevredigend is, nu vrijwel de geheele provincie van stroom is voorzien en dus toeneming van belang vrijwel alleen van stijging van het specifieke gebruik is te ver wachten. Ook de financ'eele resultaten geven wederom alle .aanleiding tot tevreden heid. Mede na enkele afschrijvingen kan 5 pet. aan aandeelhouders worden uitgekeerd en het resteerende bedrag van de winst ad f 15,360,65 aan de re serve voor afschrijvingen worden toe gevoegd. De heer H. Streefkerk trad af als directeur van den Noord- en Zuid- groep en de heer J. Slooves is sedert 1 Juni 1936 eenig directeur. De heer Streefkerk kan met voldoen ng terug zien op hetgeen hij voor de electrici- teitsvoorziening van de Provncie aan vankelijk van 1 Mei 1919 tot 1 Januari 1929 als eenig directeur en sedert daL jaar in samenwerking met den heer Slooves heeft gedaan. Hij heeft zijn beste krachten aan het bedrijf gegeven en geen moeite ontz en om het tot bloei te brengen. Dat het bestuur hem daarvoor zeer erkentelijk is, meent het nog eens te mogen herhalen. Van de Zeeuwsche gemeenten wor den nu allen door de PZEM van stroom voorzien uitgezonderd St. Maartensdijk, dat nog een plaatselijke centr.ale heeft en Zuidzande, dat nog van electriciteit verstoken is. De gemeente Middelburg en Hontenisse koopen stroom in het groot en distr bueeren zelf, de overige gemeenten laten het geheel aan de PZEM over. De Raad van bestuur kon met het Rijk geen overeenstemming verkrijgen over een nieuwe huurovereenkomst van het kantoorgebouw, zoodat hij zich genoodzaakt z,ag een nieuwe huisves ting van het kantoor te Middelburg te zoeken. Dank zij de in vorige jaren door ex tra afschrijving bereikte vermindering van de kap'taalslasten van het tram bedrijf waren de resultaten van dit be drijf minder ongunstig dan vroeger, hoewel het vervoer achteruit bleef gaan. De toestemming van den minister van Waterstaat voor de reeds vroeger aangekondigde opheffing van de lijn Vlissingen Stad—Station, werd verkre gen; de exploitatie is nog niet ge staakt. De directeur meldt in zijn verslag dat in 1936 geen storingen in de Cen trale te Vlissingen voor kwamen. De hoogste dagproductie bedroeg 62,460 kwu (v.j. 55210). In deze Centra le werden in 1936 totaal 13,841,420 kwu opgewekt tegen 12,285,180 in 1936; de bedrijfsduur bedroeg resp. 2714 en 2767 uur, de gemiddelde belasting 1576 en 1403 kw. In de. Centrale te Westdorpe moest 'n 1936 tweemaal de algeheele stroom- levering korten tijd onderbroken wor den wegens storing en driemaal was er een storing, die een deel van Zeeuwsch- Vl.aanderen korten tijd van de stroom- levering uitschakelde. De hoogste dag productie was hier 23,500 kwu (v.j. 23.100) Opgewekt is resp. 5,891,100 en 5.094.000 kwu; de bedrijf sduur resp. 3100 en 2830 uur, de gemiddelde be lasting resp, 674 en 581 kw. Voor de voorziening van Schouwen en Du'veland en Tholen is van de PZEM 1.610,534 kwu ingekocht tegen 1,459,501 uitgesproken. Het had een concrete ge daante gekregen en waarschijnlijk zou het deze niet meer verliezen. Panna Rudkowska sprong op met een kleur van opwinding, en. Katya's gehand- schoende hand grijpend, bracht zij deze met vuur aan haar lippen. Zij was ge- ëlectriseerd, doch blijkbaar niet ten vol le verrast. In haar eigen romantisch aan gelegd gemoed was deze oplossing' van de moeilijkheid reeds lang opgekomen, hoewel zij, als Katya er niet over was begonnen, nooit gewaagd zou hebben er over te reppen. „O, wat een grootsch, wat een prach tig idee! Wat zou dat kostelijk uitko men! En waarom zou het ten slotte niet mogelijk zijn? Als ze maar eens kennis met u konden maken, u is zoo mooi!" Zonderling genoeg had deze geestdrif tige getuigenis van ing'enomendheid met het door haar zelve geopperde denk beeld een verkillende uitwerking op Katya, Zjj trok haar hand haastig terug en zeide: ,,'t Is maar een idee. Natuurlijk zal zoo iets nooit gebeuren. Och, een mensch droomt wel eens wat. Ik wilde alleen zeggen, dat het de meest afdoende ma nier zou wezen om mij mijn gemoedsrust te hergeven". Toen herinnerde zij zich Stasia en werd' verder in beslag geno- en door mededeelingen omtrent haar vorderingen. (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1937 | | pagina 5