L^arJèrna
M
KRONIEK van den DAG.
BINNENLAND.
OE VREEMDELING VAN
SILVERDALE
Een jeugdig
frisch uiterlijk
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEÜWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DINSDAG 16 OCTOBER 1934.
PERSKRONIEK.
Na den Koningsmoord te Mar
seille Janka Puszta, de
broedplaats van de misdaad
Hongarije gaat niet heele-
maal vrijuit. Waarom de
dingen vermoedelijk niet op
de spits gedreven zullen wor
den.
De situatie, die in ons werelddeel is
ontstaan als een gevolg van den konings
moord te Marseille begint overzichtelijk
te worden. De twee voornaamste pun
ten, die men bij de beoordeeling er van
in het oog moet houden zijn deze: le
de misdaad was een uitvloeisel van
den binnenlandschen politieken toe
stand van Zuid-Slavië; 2e, de samen
zweerders hebben gastvrijheid van Hon-
garije genoten en op Hongaarsch grond
gebied hun boosaardige plannen uitge
broed.
Dit laatste, hoewel in zichzelf eigen'
lijk van secundair belang, is voor de
internationale aspecten der aangelegen
heid het belangrijkste. Dit temeer, om
dat de Hongaarsche regeering niet ge
heel en al vrij uitgaat. Het ware denk
baar geweest, dat de samenzweering
binnen de Hongaarsche grenzen op
touw zou zijn gezet, zonder dat de re
geering daarvan ook maar de flauwste
notie had gehad. Een regeering kan
toch ook niet alles weten. Maar in dit
geval staat de zaak jammer genoeg
anders.
Al een paar jaar hokte een troep Kro
atische terroristen tezamen op Janka
Puszta, een landgoed in het zuiden van
Hongarije, vlak bij de Zuid-Slavische
grens. Het waren lieden, die nergens
voor stonden en met menschenlevens
vreeselijk royaal plachten om te sprin
gen. Sinds 1932 hebben zij herhaalde
lijk grensincidenten veroorzaakt, door
dat ze strooptochten op ZuidSlavisch
gebied ondernamen en wapens en
munitie naar handlangers in Zuid-Sla
vië smokkelden. Het (vrijwel onbereik
bare) doeleinde, dat zij nastreefden, was
een gewapende opstand in Kroatië, 't
Noordwestelijk gebiedsdeel, waarmee
het voormalige Servië na den grooten
oorlog o.m. werd verrijkt. De Kroaten
(en m mindere mate hun naburen, de
Slovenen) hebben zich nooit goed onder
het Zuid-Slavisch bewind kunnen
schikken, aangezien zij werden achter
gesteld bij de Serven, die zich als de
overwinnaars uit den wereldoorlog be
schouwden. Intusschen streefden lang
niet alle Kroaten naar een afscheiding.
Men heeft steeds den indruk gekregen,
dat de massa van het Kroatische volk
wel bij Servië (Zuid-Slavië) wilde blij
ven, als hun maar recht gedaan zou
woiden. Daarnaast echter waren en zijn
er terroristen, de heethoofden, die met
gewelddadige middelen naar een veran
dering van regime streefden en stre
ven. Tallooze same-nzweringen en po
gingen tot opstand hebben zij de laat
ste jaren op touw gezet. Steeds zonder
eenig resultaat, tenzij dan, dat som
migen er hun hachje bij inschoten en
anderen bij verstek ter dood ver
oordeeld het land moesten verlaten.
Deze laatsten hebben overal opnieuw
samengezworen: in Oostenrijk (Wee-
nen), in Italië, in Duitschland (Berlijn),
in Frankrijk (Parijs), in Bulgarije (Sofia)
en de laatste jaren vooral in Hongarije
(Boedapest en Janka Puszta).
Dit Janka Puszta, als gezegd, een
oud landgoed, is indertijd, aangekocht
door een zekeren dr. Paveletsj, vroeger
advocaat te Zagreb, de hoofdstad van
Kroatië. Hij schijnt de ziel geweest te
zijn van verschillende samenzweringen
en werd deswege een jaar of vier ge
leden bij verstek ter dood ver
oordeeld. Hij wist, voor men hem te pak
ken kon krijgen, het land uit te komen
door H. BINDLOSS.
60).
Witham keek haar stil aan. „Het
iaat niet om het verleden, 't Gaat om
nu", zeide hij. „Kan een man vergiffe
nis krijgen voor een zonde, die net tot
het verleden behoort?"
Het meisje gaf niet dadelijk antwoord;
na een paar oogenblikken zag hij de
verwonderde uitdrukking van haar
oogen^ veranderen in lichte ergernis om
zijn niet ingaan op haar toon; met een
gevoel van wanhoop haalde hij zijn
schouders op. Bij dat gebaar, dat ze
verkeerd begreep, werd Maud Barring
ton weer het conventioneele jonge
meisje.
„We zijn wel wat zwaar aan het re
deneeren en dat bij deze hitte!"
lachte ze. „En jij, stakker, die al dat
gras nog maaien moet."
Witham boog zich over het mes van
zijn machine heen.
„Schoenmaker, hou je bij je leest
maar je hebt gelijk", zeide hij, ,,'t is
mijn werk en voor jou wordt 't tijd,
om wat schaduw op te zoeken."
Even later galoppeerde Maud Bar
rington dwars de prairie over, naar
huis, maar na den eersten heuvel bracht
en sloeg nu eens hier dan eens daar
zijn tenten op, steeds stokende tegen
den Zuid-Slavisch en staat. Hoewel het
landgoed Janka Puszta zijn eigendom
was, schijnt hij er toch nooit, of althans
zelden, te hebben gewoond. Meestal
verbleef hij de laatste jaren, of in Boe
dapest of ergens in Italië. Op zijn
landgoed woonden handlangers, die o.
m. ook allerhande avonturiers, bereid
om voor de terroristische organisatie
te werken, in den wapenhandel oefen
den, vooral in het omgaan met helsche
machines en bommen. Het is komen
vast te staan, dat ook gewezen Hon
gaarsche officieren daarbij een handje
hielpen.
In Juni van dit jaar heeft de Zuid-
Slavische minister van buitenlandsche
zaken, Jeftitsj, in den Volkenbonds
raad over Janka Puszta en de terro
ristische strooptochten van daaruit on
dernomen, een klacht ingediend. De
Hongaarsche vertegenwoordiger ant
woordde o.m. na eerst allerlei uit
vluchten bedacht te hebben dat er
wat aan gedaan zou worden. En latei-
liet de Hongaarsche regeering weten,
dat reeds maatregelen waren getrof
fen, om de terroristen uit Janka Pusz
ta te verdrijven. Thans is échter ge
bleken, dat die maatregelen dan op
zijn minst zeer onvoldoende moeten
zijn geweest. Het verhoor van de in
Frankrijk gepakte samenzweerders
heeft aangetoond, dat het misdadige
plan, om Alexander I uit den weg te
ruimen te Janka Puszta is uitgebroed.
De Hongaarsche regeering gaat dien
tengevolge niet geheel vrij uit. Zij wist
van het bestaan der terroristen. Nog
erger: zij liet oogluikend toe, dat ge-
pensionneerde Hongaarsche officieren
hen in den wapenhandel oefenden. Het
is geen wonder, dat men nu in Zuid-
Slavië erg boos op Hongarije is. De
Hongaarsche regeering heeft een fout
gemaakt, die haar ernstig aangerekend
moet worden. Natuurlijk gaat het niet
aan, haar op eenigerlei wijze directe
verantwoordelijkheid voor de misdaad
éan te wrijven. Als zij de terroristen
verjaagd had, zouden deze vrijzeker
ergens anders hun snood plan uitge
broed hebben. Maar daar zal men in
de gegeven omstandigheden niet al te
veel rekening mee houden in Zuid-
Slavië. De betrekkingen tusschen Zuid-
Slavië en Hongarij, die toch al alles
behalve goed waren, zullen dan ook
aanzienlijk verslechterd worden. Dat
blijft in geen geval uit. En men mag
zelfs nog blij zijn, dat er vermoedelijk
geen erger dingen gebeuren. Wanneer
de omstandigheden waren als in 1914
zou een gewapend conflict zeer zeker
tot de groote mogelijkheden behooren.
De omstandigheden zijn echter heel
anders. De geweldige spanningen van
toen, en de innerlijke bereidheid van
de volkeren om naar de wapenen te
grijpen, ontbreken thans geheel. Zn -
Slavië zelf voelt er allerminst voor,
om te gaan vechten. En het laat geen
twijfel, dat achter de schermen bo
vendien reeds de noodige druk wordt
uitgeoefend, om de dingen niet op de
spits te drijven.
Er waren gisteren berichten, die
spraken van een behandeling van de
aangelegenheid voor den Volkenbonds
raad. Daar verneemt men nu niets meer
van. En dat is een gelukkig verschijn
sel. Aangelegenheden als deze moeten
niet teveel opgerakeld worden. Het zou
ons zelfs niet verbazen, indien er van
een behandeling te Genève heelemaal
niets komt.
VOOR ON- EN MINVERMOGENDE
TÜBERCULOSE-LIJDERS,
Op initiatief van de Ned. centrale ver
eeniging tot bestrijding der tuberculose
heeft zich een uitgebreid comité ge
vormd met het doel ter herinnering aan
wijlen H.M- de Koningin-Moeder een
stichting in het leven te roepen voor
steun aan on. en minvermogende tuber-
culose-lijders. Naast het groote comité
is een kleiner comité van uitvoering tot
stand gekomen, dat Zaterdag door den
eere-voorzitter prof. dr. Slotemaker de
Bruine, minister van sociale zaken werd
geinstalleerd met een rede, welke door
den voorzitter van het comité, den heer
J. D. Hefting, voorzitter van de Ned.
centrale vereeniging tot bestrijding der
tuberculose werd beantwoord.
In het artikel van Zaterdag betref
fende de afslachting van 150.000 dra
gende runderen is tot onze spijt een zet
fout geslopen. Er staat: „Er is toch ook
nog voor 2 K miliioen liter melk" etc.
hetgeen moet zijn: „Er is toch ook nog
voor 225 miliioen liter melk" etc.
Aan het jaarverslag van den Vr'jz.
Dem Bond is het volgende ontleend:
Het aantal af deelingen bedraagt 215,
te zamen tellende 9773 leden, tegen 219
afdeelingen met 9947 leden in 1933.
NIEUWE SPELLING.
Wij lezen in „De Jonge Liberaal":
„Zooals te voorzien was, heerst op het
gebied van de spelling, nu Minister Mar-
chant niet heeft doorgetast, meer ver
warring dan ooit. Ook het vorig nummer
van ons blad is hieraan helaas niet ont
komen. Het is van het uiterste belang,
dat de eenheid wordt hersteld. Dit is
op de grondslag van de oude
spelling niet mogelijk, nu
eenmaal de nieuwe schrijf
wijze op de scholen is inge
voerd; het is dus, hoe men ook tegen
over de nieuwe spelling moge staan, van
het grootste belang, dat de eenheid
van schrijfwijze zo spoedig
mogelijk worde hersteld door
algemeen gebruik van de
nieuwe spelling.
Op deze gronden heeft het H.B-, in j
over<leg met den Redacteur, besloten, j
dat het orgaan van de Bond de nieuwe I
spelling zal gebru'ken, behalve voorzo-
ver betreft ingezonden copy, ten aan-
zien waarvan de inzenders worden vrij
gelaten. Het H.B. verzoekt alle bonds-
instanties en afdelingen hun copy in
nieuwe spelling in te leveren en deze
spelling ook te gebruiken vo.or de van
hen uitgaande offipiële stukken; uiter
aard H8.1 ook het H.B. zelf in officiële
stukken van de nieuwe spelling gebruik
maken".
20-35-60cl
bezit het kind van nature,
S de Moeder door
(Ing. Med.)
n Bros wafelgebak met verrukkelijk roomige vulling. Bestrooid met
poedersuikerLicht en luchtig. Een wafelt je met Fransche charme
(Ingez. Med.)
KAMER VAN KOOPHANDEL VOOR
DE ZEEÜWSCHE EILANDEN.
De Kamer van Koophandel en Fabrie
ken voor de Zeeuwsche Eilanden is in
vergadering bijeengeroepen tegen Vrij
dag a.s.
De agenda omvat o.a. de_ volgende
punten:
Bijdrage Binnenscheepvaart
congres.
Van de Vereeniging Binnenscheep-
vaartcongres kwam een verzoek in voor
1935 een bijdrage te verleenen. Op de
jaarlijksche congressen worden vaak
zeer belangrijke kwesties besproken en
daarom stelt het bureau, gesteund door
de commissie voor financien, voor aan
deze vereeniging voor 1935 een bijdrage
van 25 te verleenen.
Bijdrage Zeeuwsche Vereeniging
voor Luchtvaart.
Het bestuur van de Zeeuwsche Ver
eeniging voor Luchtvaart, zond een ver
zoek in om eene subsidie van 250 per
jaar. In het desbetreffend schrijven wijst
het bestuur er o.a. op, dat het luchtver
keer, zooals dat op dit oogenblik naar
en via Zeeland reeds bestaat en zooals
dit zich in de nabije toekomst zeker nog
veel verder in deze voor de luchtvaart
zoo uitermate geschikt gelegen provin
cie zal ontwikkelen, van groot belang is
te achten voor de bevordering van de
doeleinden, welke ook de Kamer tot de
hare maakt. Verder deelt het bestuur
mede, dat de bedoeling van de op 4
Augustus gehouden wedvlucht zeker
niet in de eerste plaats was een sportie
ve prestatie. De Zeeuwsche Vereeni
ging voor luchtvaart had meer bepaald
voor oogen, de belangstelling der Zeeu
wen voor het vliegen in het algemeen
en zijn verkeerstechnische mogelijkhe
den voor Zeeland in het bijzonder wak
ker te roepen. De vraag op welke wijze
de Zeeuwsche eilanden (.enerzijds hech
ter aan Zeeuwsch Vlaanderen, ander
zijds nauwer aan overig Nederland, door
een intensief luchtverkeer verbonden
zouden kunnen worden, maakt een on
derwerp van studie in de vereeniging uit.
Het bureau der Kamer zegt, dat het
alleszins gewenscht is, dat de Kamei
aan deze Vereeniging een blijk van be
langstelling geeft door het verleenen van
eene jaarlijksche bijdrage. Over het be
drag heerscht echter in het Bureau geen
eenstemmigheid, de meerderheid zou dit
willen vaststellen op 50, de minder
heid meent dat 25 voldoende is.
De Commissie voor de financiën ver-
eenigt zich met het voorstel van de
meerderheid en een lid stelt zelfs de
vraag of voor de Kamer een bedrag van
50 niet nog te laag is.
Begrooting 1935.
Het bureau biedt ter vaststelling aan
de ontwerp-begrooting 1935, met een
eindcijfer van 15000 en een vermoede
lijk goed slot van 500, na een post on
voorzien ad 609,87.
De commissie voor de financiën kan
zich met de begrooting vereenigen, doch
twee leden zouden gaarne de voor de
Vereenigingen voor Vreemdelingenver
keer tot een bedrag van 520 uitgetrok
ken post wenschen te verhoogen met
50 pet. tot 780. De werkzaamheden
dezer vereenigingen nemen steeds in
omvang toe en een uitgebreid vreemde
lingenverkeer is voor het district een
i
ze haar paard weer in stap; met een
eigenaardigen glimlach om haar mond
staarde ze voor zich uit.
„Dat had weinig gescheeld, meisje",
berispte ze zichzelf. „Gelukkig voor jou,
dat de man zijn plaats wist."
Een paar weken later, op den gewo
nen maandelijkschen reunie-avond van
Colonel Barrington, zat een gezelschap
Silverdalers in de groote hall van Sil-
verdale Grange. Het was nog heel
warm; van de onmetelijke, wit-gebla-
kerde vlakte, dubbel naargeestig door
de koele schemering en den donkeren
met sterren bezaaiden hemel, kwam 'n
eigenaardige geur, avonduitwaseming
van droge aarde na een heeten dag, be
zwangerd met een zwakke rooklucht,
die een paar van de aanwezigen ter
loops, alsof het iets heel gewoons gold,
naar den Westelijken kant van de prai
rie deed kijken, waar heel in de verte
tegen het hemelgewelf van fluweelig in
digo, een rossige gloed zichtbaar was.
Het was het seizoen van de prairie-
branden, waarvan niemand weet hoe ze
ontstaan, en waarom niemand zich be
kommert. Want elke boerderij is een
tiental malen omploegd, waardoor er
een breede strook droge grond ont
staat, die paal en perk stelt aan de
snel om zich heen grijpende vlammen
en daardoor hoeve en bebouwd land
tegen elke schade beschermt..
Maud Barrington was aan de piano
gaan zitten; ze had een mooie, heldere
stem, en Witham, die wist wat het be-,
teekende, om van 's morgens vroeg tot
's avonds laat te zwoegen zonder hoop
op iets beters dan een schamel stukje
brood, vond het lied, dat ze uitgekozen
had: „Als het koren aan schoven
staat'", al bijzonder in harmonie met
zijn stemming.
Plotseling door de slotaccoorden van
het lied heen, werd de aandacht van
de aanwezigen getrokken door een
eigenaardig geluid, alsof er ergens ver
af, een roffel geslagen werd; toen de
laatste tonen wegstierven zwol het ge-
iu d aan en werd gemakkelijk herken
baar; de snelle galop van een paard.
Doodstil werd het in de groote hall, 't
was of alle aanwezigen voelden, dat er
iets gewichtigs gebeuren ging; toen
hoorden ze een gekletter en een gerin
kel van metaal en het volgende oogen
blik kwam Dane binnen. Hij had het
warm van het harde rijden en zijn
oogen schitterden opgewonden, maar
toen hij den Colonel aankeek, verzachtte
zijn blik zich in een plotseling mede
lijden.
„Ik kon niet eerder komen, sir", ver
ontschuldigde hij zich, „ik ben in de
nederzetting opgehouden, maar iki
breng goede tijding mee. Ze zijn einde
lijk tot de ontdekking gekomen, dat
ze wat de voorraden tarwe betreft,
aan 't eind van hun krachten beginnen
te raken. In Winnipeg is de tarwe hard
aan 't stijgen en gisteren was het vech
ten om te koopen."
Even bleef het doodstil. aan alle
kanten zag men neerslachtige gezich
ten, want het meerendeel van de aan
wezigen had hun land braak laten lig
gen; maar het strakke gelaat van den
Silverdaleschen leider ontspande zich
in een eigenaardigen glimlach.
„Voor de meesten van ons is het te
laat", zeide hij rustig, „maar daarom
gunnen we jou je succes van harte,
DaneDat heb je, met nog een paar
anderen, aan Courthorne te danken."
De oogen van alle aanwezigen waren
op den spreker gericht, want het was
algemeen bekend, dat hij op latere
levering onder de markt verkocht had;
Barrington liet echter niets blijken; hij
had altijd goed tegen zijn verlies ge
kund. Maar toen, bijna gelijktijdig, ke
ken Maud Barrington en Dane Witham
aan.
„Ja", zeide deze hele rustig, „het
keeren van 't getij."
Hij stond op en ging naar Barrington
toe. Deze ontving hem met een sar
castisch lachje. „Nog wel wat te vroeg,
om m'n ongelijk te bekennen."
Witham maakte een ongedulig-afwij-
zende beweging. „Ik zou u graag wat
willen vragen, maar u moet me voor
uit beloven dat u me mijn vrijpostig
heid niet kwalijk zult nemen, U
heeft op latere levering verkocht?"
„I-Ja, en niet weinig ook", antwoord
belangrijke bron van inkomsten, met al
leen voor direct-belanghebbenden als
hotels enz., doch voor den geheelen han-
deldrijvenden middenstand. Wanneer
het totaal-bedrag ruimer wordt geno
men kan tevens nader onder het oog
worden gezien hoe dit bedrag billijk on
der de verschillende vereenigingen kan
worden verdeeld, rekening houdende
met verschillende factoren als ledental,
finantieelen toestand enz. De eventueele
subsidieering van congressen en derge
lijke kan dan op eenigszins bescheidener
schaal geschieden onder verwijzing naar
het belangrijk bedrag, dat reeds voor de
bevordering van het vreemdelingenver
keer wordt uitgegeven.
Naar aanleiding hiervan merkt het bu
reau op, dat het in principe geen be
zwaar zou hebben de bijdragen voor de
Ver. van Vreemdelingenverkeer eenigs
zins te verhoogen. Het is het bureau
echter bekend, dat de plannen om te ge
raken tot de oprichting eener Provinci
ale Vereeniging voor Vreemdelingenver
keer in verren staat van voorbereiding
zijn, en waar bij het totstandkomen
eener dergelijke vereeniging zeer zeker
wijziging zal worden gebracht in de ver
deeling der door de Kamer voor dit doel
beschikbaar te stellen gelden, acht het
bureau het juister momenteel- ten deze
geen wijzigingen aan te brengen in de
toe te stane bedragen.
Vervoer van post langs den
snelsten weg.
De Nederlandsche Kamer van Koop
handel te Londen, meent, dat het in het
belang van den Nederlandschen export
gewenscht is, dat men komt tot de re
geling, dat alle post zonder nadere aan
duiding en zonder extraport wordt ver
zonden langs den kortsten weg, dus ook
door de lucht en zij vraagt aan de Mid-
delimrgsche Kamer of deze met haar
zienswijze accoord gaat. Zoo ja, of de
Middelburgsche Kamer bij den direc
teur-generaal der P, T. en T, er op wilt
aandringen om dezen stap te nemen.
Naar aanleiding van dit schrijven zegt
het bureau, dat ook dit van oordeel is,
dat de verzending van post door de lucht
moet worden bevorderd en derhalve de
extra-port bij verzending per luchtmail
zal moeten vervallen. De mogelijkheid
moet er dan zijn om desgewenscht er op
te plaatsen „Niet per luchtpost".- Der
halve het tegenovergestelde van de be
staande regeling, waarbij men verzen
ding per luchtpost juist speciaal moet
verzoeken.
Het bureau stelt voor aan de Nederl.
Kamer te Londen een schrijven in bo
venbedoelden geest te richten en een al-
schrift hiervan te doen toekomen aan
den directeur-generaal der P. T. T.
Een lid van de commissie voor het
Verkeerswezen kan zich met het voor
stel wel vereenigen, al vermoedt hij dat
de postadministratie de extrainkomsten
van de luchtpost niet zal willen missen.
De overige leden kunnen zich niet
met het voorstel vereenigen. Een dier
leden meent, dat inwilliging, welke een
grooten slag voor de Zeeland o.a. zou
beteekenen, niet voor inwilliging vat
baar zal blijken en men daarom zulkeen
verzoek niei moet indienen, wat af
breuk doet aan het gezag en den in
vloed der Kamer. Een tweetal leden
deelen deze meening. Het vijfde lid kan
zich ook met het voorstel niet vereeni
gen, maar ook niet met de opvatting van
eerst bedoeld lid. Hij vraagt zich af of
iets wat men individueel als utopistisch
beschouwt, ook inderdaad in het alge
meen wel als utopistisch wordt be
schouwd. Wanneer het algemeen be
lang door verzending per luchtpost zal
worden gediend, dan zal het bijzonder
belang van de Mij. Zeeland en Vlissin-
gen hiervoor moeten wijken. Dit lid zou
derhalve aan de Kamer te Londen wil
len berichten, dat de Kamer te Middel
burg den tijd nog niet gekomen acht om
de Barrington. „Denk je dat deze stij
ging door zal zetten?"
„Ja, zeide Witham eenvoudig. „Maar
op het oogenblik is het nog maar een
begin en voordat de stijging goed door
zet krijgen we eerst nog een terugval.
Wacht, tot die terugval inzet, mijnheer,
en telegrafeer dan uw makelaars, om
al uw contracten te dekken."
„Volgens mij is het beter, om mijn
verlies nu maar te nemen", antwoord
de Barrington koeltjes.
Toen deed Witham'iets, dat met ma
jesteitsschennis gelijk stond; hij deed
alsof hij den Colonel antwoord gaf,
maar hij sprak zoo luid, dat zijn woor
den de aandacht van alle aanwezigen
wel trekken moesten.
„Hoe zekerder de stijging schijnt, des
te scherper zal de aanval van de bai-
siers zijn", zeide hij. „Zij hebben belang
bij lage prijzen, daarom zullen zij geen
moeite sparen, om de prijzen te druk
ken. Mis'srh'en zal het ze gelukken om
't getij tijdelijk te doen keeren; gebeukt
dat, dan zal iedereen, die blanco ver
kocht heeft, verstandig doen met te
trachten zich te dekken; want niemand
kan zeggen, hoever 't ons brengen kan,
als 't weer doorzet als de markt
vast wordt.
:\T'
1 0 '3
