REEDS MEER
AAR
IDEALE
ZUIVERHEID EN
KWALITEIT
DE R00DE VULPENHOUDER
RECHTZAKEN.
KERKNIEUWS.
TWEEDE blad van de provinciale zeeuwsche middelburgsche courant (w.o. de goesche courant) van zaterdag 14 januari 1933. No. 12.
h®
LLOYD GEORGE.
Bij gelegenheid van zijn
7psten geboortedag; 17 Ja
nuari 1933.
Lloyd George, de grijze Engelsche
staatsman die 17 Januari a.s. 70 jaar
oud wordt, mag zich in een zeldzame
beroemdheid verheugen. Hij is het on
derwerp geworden van menige biogra-
jie. Hij heeft zich de warme bewonde
ring verworven van volgelingen en
geestverwanten, niet 'slechts in Enge
land, maar in veie landen daarbuiten.
Hij werd geboren in 1863 te
Manchester, waar zijn vader, uit Pem
brokeshire (Wales) afkomstig, school
meester was. Deze overleed jong en de
zoon werd opgevoed door zijn moeder
en een edelmoedig oom, die hem tot
zaakwaarnemer opleidde. In 1884 werd
hij chef en later een van de directeuren
van het bureau Lloyd George, Roberts
en Cie. Reeds vóór dien tijd echter had
hij door geestdriftige artikelen in de
„North Wales Express' geschreven on
der het pseudoniem Brutus" de aan
dacht op zich gevestigd. Hij was een
uitstekend redenaar en reeds in 1884
werd hij door niemand minder dan Mr.
Joseph Chamberlain als een toekom
stig leider verwelkomd.
In April 1890 werd hij tot vertegen
woordiger van Carnarvon, een district
in Noord Wales, in het parlement geko
zen, waar de jonge Welshman zich als
vurig liberaal deed kennen.
Van 1899 tot 1902 was hij fel in de
oppositie tegen de imperialistische po
litiek van Chamberlain en ruiterlijk
kwam hij gedurende den Transvaalschen
oorlog voor zijn pro-Boer gevoelens uit
.Dit bezorgde hem den tijdelijken haat
van verscheidene zijner landgenooten
en zelfs ging het Birmmghamsch gepeu
pel hem bij de verkiezingen in 1900 te
lijf. Het district Carnarvon Boroughs
vaardigde hem weder af naar het La
gerhuis, waar hij in 1902 het verzet
leidde tegen devoortgezette „Education
Act."
Sedert 1905 trad Lloyd George steeds
meer naar voren op het staatstooneel en
vervulde er de eene gewichtige rol na
de andere.
Het eerst trad hij op in het ministe
rie Campbell-Bannerman als minister
van Handel. Als premier van de „Board
of Trade" werd hij zeer geprezen om
zijn reorganisatie van de Londensche
haven en zijn bevordering van de En
gelsche nijverheid.
In 1908 trad Asquith als premier op;
deze bood den ultra-radicalen Lloyd
George het kanselierschap van de schat
kist aan. Als Minister van Financiën
was Lloyd George mèt Asqquith de
groote kracht van het liberale kabinet.
Veel tegenkanting vond in 1909 de „Fi
nance Bill", waarin nieuwe belastingen,
grootendeels drukkende op de land
eigenaars, waren voorgesteld ter be
strijding van het tekort van 16 millioen
pond op de begrooting.
Voor financieele wetien gold het on
geschreven gewoonterecht, dat de
lords de bevoegdheid van amendeering
misten en dat zij feitelijk een zoodanige
wet, door het Lagerhuis goedgekeurd,
slechts konden aannemen.
De begrooting, den 19en April 1909
door Lloyd George aan het Lagerhuis
aangeboden, bevatte naast verschillende
posten tot uitvoering van de ouder-
domspensionneering, andere tot uitbrei
ding van de vloot, welke de conserva
tieven in het bijzonder eischten. De re
geering wilde de middelen daarvoor
'vinden o.a. uit een verhoogde belasting
op de geestrijke dranken en verder door
een nieuwe regeling van de grondbelas
ting in verband met de invoering van
een belasting op de waardevermeerde
ring van den grond. Over deze beide
punten, waarbij verschillende leden van
het Hoogerhuis rechtstreeks of midde-
lijk waren betrokken, liep de strijd.
door A. W. v. E.v. R.
18). -
Kean kon een alleraangenaamst en
onderhoudend metgezel zijn, als hij dat
wilde, en bij deze gelegenheid deed hij
zijn uiterste best, ,LesIie's gedachten
van het naderende verhoor af te houden,
met het gevolg, dat zelfs de twee men-
schen, die er het meest bij betrokken
waren, den maaltijd heel pleizierig von
den. Na de lunch nam Kean den jongen
man apart en sprak zeer ernstig met
hem, terwijl Fayre zijn best deed het
gesprek met Cynthia gaande te houden.
Zij was haar zenuwachtigheid meester
geworden en zag de komende dingen te
gemoet met een moed, die haar tot eer
strekte, maar ondanks hun beider po
gingen kroop de tijd voort, en was hij
blij, toen zij eindelijk naar de gerechts
zaal gingen, waar het verhoor zou plaats
vinden.
Op Kean's verzoek scheidden zij, en
hij en Fayre namen tusschen de menigte
in de zaal plaats. Hoewel enkelen de
twee vreemdelingen nieuwsgierig aan
keken, viel het te betwijfelen, of iemand
den iljTageren man met de scherpe
oogen en het haviksgezicht herkende,
ofschoon zijn portret dikwijls in de
Den SOsten November 1909 werd in
het Hoogerhuis een voorstel van Lore
Lansdowne aangenomen, waarbij het
Hoogerhuis verklaarde, zich niet gerech
tigd te achten deze begrooting aan te
nemen voor het land er over had kunnen
oordeelen. Het Lagerhuis verklaarde in
antwoord daarop den 2en December dit
besluit in strijd met de grondwet en de
regeering kondigde de ontbinding van
het Lagerhuis aan, die 10 Januari 1910
plaats vond.
De verkiezingsstrijd liep over de kwes
tie van het veto-recht der, lords, die aan
een liberale regeering met een liberale
meerderheid het regeeren onmogelijk
konden maken. De conservatieven en
vooral de vleugel, welke Chamberlain
aanvoerde, gebruikten de tarief-hervor
ming als verkiezingsleuze, terwijl zij
daarnaast vooral op het Duitsche ge
vaar in verband met de z.rf. verwaar-
loozing van de vloot wezen. De minder
gunstige uitslag van de verkiezingen en
het overlijden des konings in Mei van
dat jaar, maakten, dat de status quo ge
handhaafd bleef. Na de tweiede ontbin
ding van het parlement diende de regee
ring den 21sten Februari de parlement
of veto-wet onveranderd in. De 900
amendementen, welke voor de tweede
lezing waren ingediend, wees de regee
ring af, waarna het ontwerp in derde
lezing op 15 Mei 1911 werd aangenomen.
Den lOen Augustus werd de wet met
den steun van den aartsbisschop van
Canterbury en lord Lansdowne met 131
tegen 114 stemmen aangenoemen, zoodat
tenslotte na geweldigen strijd Lloyd
George zijn plannen inzake de democra
tiseering van de grondwet had weten
door te zetten.
In de Engelsche buitenlandsche staat
kunde stond de Marokko-kwestie op den
voorgrond. Na het zenden van Duitsche
oorlogsschepen naar Agadir koos de
Engelsche pers bijna eenstemmig partij
voor Frankrijk. Ook de regeering schaar
de zich naast haar bondgenoot. Een drei
gende rede van Lloyd George deed even
min aan de Gezindheid van Engeland
twijfelen.
Toen in Januari 1913 Asauith de Re-
formbill van 1912, waarbij het algemeen
kiesrecht voor mannen en vrouwen zou
worden ingevoerd, had ingetrokken, om
dat er geen meerderheid voor te vinden
was, werd door de aanvoerster der suf
fragettes, mevrouw Pankhurst, brand
gesticht in het huis van Lloyd George,
waarvoor zij tot 3 jaar gevangenisstraf
werd veroordeeld.
Bekend uit dien tijd der suffragettes
is het volgende vermakelijke voorval:
Tijdens een vergadering beet een der
suffragettes Lloyd George toe: „Als U
mijn man was, zou ik U vergift toedie
nen!", waarop de gewiekste staatsman
onmiddellijk zeer geestig antwoordde:
„En als U mijn vrouw was, zou ik het
innemen - ook:
In 1913 kondigde Lloyd Geofgg in een,
den lien October te Belfast gehouden
rede aan, dat er een einde moest komen
aan de macht der groot-grondbezitters
en dat-hii niet voor doortastende maat
regelen zou terugdeinzen om snel het
doel te bereiken.
De wereldoorlog was oorzaak, dat dit
voornemen voorloopig uitgesteld werd.
Is gevolg van dien oorlog trad den
26sten Mei 1915 een Coalitie-kabinet op,
waarin Lloyd George minister werd van
het departement van munitie. Na den
dood van Kitchener volgde hij dezen op
als minister van oorlog.
Onder zijn ministerschap werd de bur
gerconscriptie ingevoerd, -waarbij ook
vrouwen tot verplicht werk werden op
geroepen.
In December 1916 eischte hij de vor
ming van een kleinen, met dictatoriale
macht voorzienen oorlogsraad. Den 9en
December 1916 verleende de koning hem
daartoe opdracht. Lloyd George, nam als
eerste lid der schatkist, het presidium
van het nieuwe kabinet op zich. In den
deinen oorlogsraad namen met hem Lord
kranten had gestaan. Hun belangstelling
richtte zich uitsluitend op Leslie en miss
Allen, die binnen kwam, juist toen de
zitting kbegon, en tegenover het Hof
plaats nam.
Fayre keek haar vol belangstelling
aan. Zij had een zwart mantelpak aan en
droeg een zwart vilten hoed, van het
soort, waarvan echte oude vrijsters van
middelbaren leeftijd houden. Zij was
bleek, maar kalm, en was zich blijkbaar
niet bewust van de kleine opschudding
die haar komst verdbrzaakte. Toen zij
Leslie in het oog kreeg, boog zij ern
stig, doch merkbaar vriendelijk, voor
hem.
De jury trad binnen, gevolgd door den
lijkschouwer, een al wat oudere man,
die zijn practijk in het andere deel van
Whitbury had, Zijn toespraak tot de
jury was kort en duidelijk.
„U hebt het ijlk van die dame gezien",
besloot hij, „en de oorzaak van haar
dood een kogelwond in den linker
slaap. Het lijk is, zooals u weet, al her
kend, Als u de zaak, die u gaat berech
ten, moet behandelen, staat u voor de
taak, zelf te beoordeelen, op welke wij
ze de overledene aan haar einde kwam."
De zaak begon met de getuigenis van
Gunnet en sergeant Brace. Brace be
schreef zijn bezoek aan de boerderij en
onder het raam en in de schuur. Hij gaf
verslag van zijn gesprek erover met
Curzon, Bonar Law, de arbeiders-afge
vaardigde Henderson en Lord Milner
zitting.
Na den oorlog, in begin 1919, trad hij
als premier van Engeland, in den Op
persten Raad van Tien, die gaandeweg
werd ingeperkt tot drie.
In Versailles en in tal van andere ste
den van Europa, heeft hij in allerlei con
ferenties als Ëngelands vertegenwoordi
ger mee beraadslaagd en beslist over
de groote internationale vraagstukken
van het economisch leven.
In 1922 werd hij als premier opge
volgd door Bonar Law, waarop Lloyc
George in de oppositie ging tegenover
de toen optredende conservatieve re
geering.
In de Engelsche Liberale Partij deden
zich de laatste jaren verscheidene moei
lijkheden voor, waarbij bleek, dat Lloyd
George meer links stond dan verschei
denen zijner vroegere volgelingen.
(W.)
DE WINKELSLUITINGEWET.
De bediendenorganisaties hebben een
actie ingeluid, waarbij zij zich teweer
stellen tegen de pogingen welke er wor
den aangewend om te komen tot ver
ruiming der openingsuren der zaken op
Zondag. Het standpunt der bedienden,
georganiseerd in de Ned. R.-K. Bond
van Handels-, Kantoor- en Winkelbe
dienden „St. Franciscus van Assisie" en
de Ned. Vereen, van Christ. Kantoor- en
Handelsbedienden, is dezer dagen be
kend gemaakt door middel van circulai
res, gericht tot de winkelbedienden al-
lereersHen voorts tot geheel het pu
bliek, dat gewezen wordt op de groote
waarde van de Zondagsrust voor iede
ïen arbeider, dus ook voor den bedien
de.
Hoewel de meerderheid van den
gemeenteraad van Zwolle vrijwel alle
bezuinigingsvoorstellen van het college
van B. en W. heeft verworpen, hebben
de drie wethouders verklaard voorloopig
te zullen blijven om een crisis te voor
komen op het oogenblik dat de burge
meester heengaat.
Aneta meldt uit Batavia d.d. 13
Januari dat de H.V.A. bij het A.D.E.K
2000 contractanten aanvroeg voor te
werkstelling in D e 1 i, terwijl deze maat
schappij ook 3000 laukens van Java laat
terugkeeren,
Vrijdagmorgen is vrij plotseling, na
een slechts korte ongesteldheid, in den
ouderdom van 68 jaren overleden de
heer mr. P. J. van Wijngaarden, in leven
notaris te Rotterdam.
In het jaar 1897 vestigde hij zich in de
plaats van zijn vader.
De kerstcollecte ten bate van de
stichting Biovacantieoord heeft opge
bracht een bedrag van ruim 33.198 gul
den.
Een dure wonderdokter.
Voor de rechtbank te Breda werd be
handeld de zaak tegen J. W. H, M.
vroeger te Breda, 'later te Scheveningen
thans zonder bekende woonplaats hier
te lande. Voorde zoovteelsfte maal had d,
„(weldoener der menschheid" zich le ver
antwoorden wegens het onbevoegd uit
oefenen dei* geneeskunde.
Thans diende een zevental' gevallen,
alle te Eitten-Leur, waarin hij zijn pa
tiënten had behandeld mei zalf, olie en
kruiden. Ook nu had de „artist" voor
zijn behandeling heel aardige bedragen
Leslie.
„U hebt ze tot dusver niet toe kun
nen schrijven aan een bepaald persoon?"
vroeg de lijkschouwer.
„Wij zijn nog aan het zoeken", ant
woordde Brace vaag. „Op het oogen
blik hebben wij niets te rapportperen."
Een der leden van de jury, een han
delsman, wiens winkel in een buiten
wijk van Whitbury lag, schraapte zenuw
achtig zijn keel. „Er liep Maandagmid
dag een landlooper voorbij mijn huis,"
deelde hij mede.
Er was een klein oponthoud, terwijl
hij beëedigd werd.
,,0in hoe laat zag u dien man?"
„Omstreeks vier uur. Ik was aan het
étaleeren, daarom herinner ik mij den
tijd toevallig. Hij liep rechtstreeks in de
richting van Keys."
„Kunt u hem beschrijven?"
„Een tenger man, mager, met een
rood gezicht. Dat is alles, wat ik mij kan
herinneren. Ik weet zelf niet, of ik hem
nog zou herkennen, als ik hem weer
ontmoette. Ik zag hem alleen in het
voorbijgaan."
De lijkschouwer riep Brace weer op.
„De overledene werd Maandagavond
toch herkend?"
„Ik ging van mrs. Leslie's boerderij
rechtstreeks naar Greycross, waar ik
miss Allen sprak. Op mijn voorstel ging
zij dadelijk met mij mee naar het lijken
- -
(fngez. Med.)
gevorderd, hoewel eenigzins varieere.ncl,
naar "gelang de schaapjes wol hadden.
Van C. H. had hij maa(r f25 aange
nomen, van Anna v. d. Br. 100, van
Corna K f 150; Corn. J. M. d. B. had' 2
amaal f175 neer kunnen leggen; Joha.
R. was er met 125 afgekomen; Josa
v. d. C. had ook nog pillen gek;regie,n,.
maar moest dan ook f 300 betalenMaj-
ria v. P, kwam er met f 40 af. Deze be
dragen, althans sommige ervan, dienen
nog beschouwd te worden als vooruit
betalingen of gedeeltelijke afbetalingen.
Bij een vroeger geval had dei artist" im
mers zelf verklaard, dal hij patiënten
had, die hem zijn behandeling1 met f G00
a f 700 honoreerden.
Verd. werd door den kantonrechter te
Zevenbergen veroordeeld tot ze.s1 geld
boeten, ieder van f 300, ten. aanzien
van het laatste geval volgde vrijspraak
Tegen dit vonnis was beroep uange-
teekend zoowel door den ambtenaar van
het O. M. als door beklaagde.
De officier van justitie eischic be
vestiging van liet vonnis.
Het O.M. bij de rechtbank te Win
schoten eischte tegen den 35-jarigen
bakker B. T. -v. Finsterwolde, die als
bestuurder van een vrachtauto op 31
Oct. j.l. aldaar A. Bos had overreden,
tengevolge waarvan deze was overle
den, een boete van 40 s. 40 dagen
gevangenisstraf. Verd. was verblind ge
worden door de lichten van een uit de
tegenovergestelde richting komende
auto.
Geref. Kerk,
G. Ch. H. Plantagie, hulppa*. Le Dieren,
heeft bedankt voor het beroep naar Aaiv
denburg.
huis. Het lijk was daar ongeveer een
half uur tevoren gebracht, en zij her-
rende het als dat van haar zuster, mrs.
Draycott, die bij haar logeerde."
De lijkschouwer liet Brace gaan en
riep miss Allen op.
„Het doet mij leed, u deze vragen te
moeten stellen, miss Alleenzei hij.
„Ik zal zoo kort mogelijk zijn. Wilt u
vertellen, onder welke omstandigheden
uw zuster Maandagavond uw huis ver
liet? Was het haar gewoonte op dat
uur een wandeling te maken?'
„Volstrekt niet, geloof ik. Het was
lang geleden, dat zij het laatst bij mij
logeerde, en zij was pas den vorigen
avond gekomen, maar zij was nooit een
wandelaarster geweest en gaf niet om
lichaamsbeweging, vooral niet met
slecht weer!"
„Kunt u iets bedenken, dat haar op
zoon avond naar buiten kan hebben
gevoerd?"
„Niets. Ik zag haar niet uitgaan en
was zeer verrast, toen ik ontdekte, dat
zij er niet was. Zij had er niet over ge
sproken."
„Kunt u geen enkele reden beden
ken, waarom zij naar mr. Leslie's boer
derij is gegaan?"
„Geen enkele. Zij kende mr. Lesie
niet en kon naar mijn beste weten geen
reden hebben daarheen te gaan."
De lijkschouwer boog zich voorover.
Coöp. Suikerfabriek „Dinteloord".
De balans per 31 Juli van de Vennoot
schap tot Exploitatie van Suikerfabrie
ken, gevestigd te Dinteloord geeft in de
bet en credit een cijfer van 6.332.700,
de gecombineerde exploitatierekening
van 1 Aug. 193131 Juli 1932 der zelfde
Vennootschap een cijfer van 3.786.300.
De balans der Coöperatieve Suikerfa
briek en Raffinaderij „Dinteloord" ver
meldt in debet en credit een cijfer van
4.821.500, terwijl de exploitatiere
kening in baten _2.244.000 beloopt en in
lasten 273.000, zoodat aan de leden 'n
bedrag ten goede kwam van 1.971.000)
waaronder 628.500 aan regeerings»
steun, aldus het Alg. Handelsblad.
Het verslag over het boekjaar 1931
1932 vermeldt o.m. dat de uitzaai der
bieten in het jaar 1931 belangrijk minder
was dan in de laatste jaren, als gevolg
van de lage suikerprijzen en het te laat
bekend worden van de regeeringsmaat-
regelen. Bovendien was de gewichtsop
brengst /ver beneden het middelmatige;
het suikergehalte was echter hoog (ge
middeld aan de snijmolens 18.37 De
voortdurende inzinking van den suiker
prijs zal tengevolge hebben, dat ook in
het nu loopende jaar de bietenverbouw
vrijwel géén overschot zal geven.
De campagne begon op 9 October '31
en eindigde op 3 December. In totaal
werd verwerkt 189.828.000 kg. fliervan
waren 139.637.000 kg door de leden ge
leverd tegen 237.531.000 kg het jaar te
voren. Gemiddeld kon worden betaald
14.1114 per 1000 kg franco fabriek ge
leverd. Na aftrek van de gemiddelde
vracht ad 1.02 per 1000 kg ontvingen
dus de leden, die hun bieten niet per as
op het fabrieksterrein leverden, gemid
deld 13.0914.
„Het spijt mij, dat onderwerp te moe
ten aanroeren, maar sprak uw zuster
openhartig met u over haar zaken?
Stel, dat zij was uitgegaan met de be
doeling, iemand te ontmoeten, zou zij
het u dan verteld hebben?"
Miss Allen weifelde even.
„Mijn zuster nam mij niet in haar
vertrouwen", zei ze eindelijk, „Wij heb
ben elkaar de laatste jaren weinig ge
zien, en hoewel zij gewoonlijk heel
openhartig over haar aangelegenheden
sprak, geloof ik niet, dat zij mij in haar
vertrouwen zou hebben genomen, als
het iets intiems was geweest."
„Zoodat zij, zonder u te raadplegen,
best het huis kan Eebben verlaten om
zich aan een afspraak te houden?"
„Dat is best mogelijk."
„Weet u niets van een boodschap
of een brief, die een mogelijke afspraak
inhield?'
„Neen. Zoodra ik mij ongerust begon
te maken over haar afwezigheid, vroeg
ik de bedienden, of er misschien een
boodschap voor haar was gekomen en
hoorde, dat er niets geweest was. Ik
heb haar brieven ook nog doorgekeken,
maar niets gevonden. Zij was pas den
vorigen dag gekomen en er waren over
de post geen brieven voor haar be
zorgd."
Wordt vervolgd.)
