Waarom ik arceer
bij CHIEF WHIP?
TWEEDE BLAD TAM DE PBOTIHCIALE ZEEUWSCHE MlDDELBUtGSCHE COUBAMT VAN ZATERDAG 29 OCTOBER 1932.
No. 256.
laat-
art.
GEMEENTERAAD VAN
VLISSINGEN.
NA DE OPERATIE.
Ervaring man-en onder
vinding, dat 't de eenige
sigaret is, die jaar in jaar
uit onveranderlijk dezelfde
blijft en de beste voor
mijn gezondheid is
ARDATH
VIRGINIA
LONDON
en be-
per net
Lange
prijs.
Terp-
85 cm,
'.50 de
14.
tt onze
o, h.
I! Het
itijnno-
|s, Lan-
>KA-
sr met
frieven
225,
voor
■aniens,
livéles-
2, Mid-
ÏOND.
erking
itingen
Iffrouw
ri 145,
stuk,
sterk,
pn. A,
Bree-
Mid-
Ischikt
lett. M
in de
P 8, 9
paling,
ger.
lakken
rol-
egeer-
srdam
en.
Vee
oot
A"
er.
Rot*
8.—
8.—
oens-
om
aren.
te:
ming
VOS.
3UT.
Gistermiddag vergaderde de gemeen
teraad van Vlissingen.
Na beëediging en installatie van den
heer J. Marijs als lid bleek uit mede-
deelingen, dat de leening van 185.000
door Ged. Staten is goedgekeurd.
Van de over te leggen stukken werd
een verzoek om alleen aan erkende dans-
leeraren vergunning te verleenen voor
het geven van danslessen; een van het
Bestuur der Vereeniging van groenten-
en fruithandelaren om aan alle hande
laren, die van buiten de gemeente hier
hun waren verkoopen op te leggen een
ventvergunning te betalen, nadat de heer
Rorije er op gewezen had, dat de com
missie van de groenten- en fruitveiling
dit reeds onuitvoerbaar heeft verklaard.
Verder een verzoek van de af deeling
Vlissingen der O. S. P. om hen die langer
dan 3 maanden werkloos zijn een vier
voudige uitkeering te geven in eens, voor
het aanschaffen van kleeding, dekking
en schoeisel.
Dit onderschreef de heer VAN OOR
SCHOT; de heer VAN SPANNING
achtte goedkeuring van zulk een besluit
niet te verwachten, maar liet wel enkele
wenschen inzake de dubbel uitgetrok
ken en hoor en. De voorzitter zegde toe,
dat men dit zal nagaan.
Tot lid van de commissie van de straf
verordening en de commissie van de
veiling, benoemde de raad den heerj
Marijs.
Het voorstel inzake de tijdelijke kor
ting op de jaarwedden van de wethou
ders en de ambtenaren van den B. S.,
werd door den raad zonder discuissie of
h.s. aangenomen.
Het voorstel inzake regeling van het
georganiseerd overleg met de politie
aangaande zaken, waarvan de regeling
aan den raad is opgedragen, kreeg alleen
de stem van den heer Rorije, die de wijze
van inrichting van het G. O. niet goed
keurde.
Bij het voorstel tot wijziging der ge-
meentebegrooting 1932 speciaal voor de
uitgaven van de werkverschaffing en
steunregeling, zette de heer DE MEIJ
de' mogelijkheid van werkverruiming uit
een door middel van demping der sloot
bij den Singeling.
Dit werd goedgekeurd.
Aan de Schoolvereeniging werd 8989
verstrekt voor het aanschaffen van leer
middelen.
Ook de vermindering van de pacht
1932, van G. Leendertse, J. van Peenen,
P. Polderman, A, M. Arentse, G. de Bree
en J. Lijnse, ondervond geen bestrijding.
Alleen heeft de heer DE MEIJ op een
vraag van den heer MARIJS medege
deeld, dat het hier op een enkele uit
zondering na landbouwers betreft, waar
op de heer Marijs zeide, voor één huur
der geen uitzondering te willen maken,
anders had hij bezwaren gehad.
Na het besluit tot verkoop van grond
aan de Van Dishoekstraat en de Koude-
kerkscheweg voor resp. 880 en 1599,
kwam aan de orde
De ziekenhuisverpleging.
De VOORZITTER opende zelf de dis
cussie en wees op de goede samenstel-
lirig der commissie, verder op het verzet
door de tegenstanders van de noodzake
lijkheid van rente en aflossing van
nieuwbouw van een gemeenteziekenhuis
of dringend noodige verbeteringen van
de hopeloos verouderde bestaande zie
kenverpleging van het Gasthuis. Spr.
waardeert het, dat de heer De Meij, niet
alleen becritiseert, maar kon het met
diens financieele beschouwingen niet
eens zijn.
Ook wijst spr, er op dat 't oude gast
huis niet verder erkend zal blijven als
opleidingsinrichting. Wat dus reeds van
groote beteekenis is, ook al zal de
Door Dr. Jan Walch.
78.
Kom", zei Marelman. „Vertel nu ver
der",
Henri „fasste sich". En vertelde:
Ik zei dan, dat ik heelemaal niet
meer van haar hield. En toen antwoord
de zij:
Dus nog grof ook".
Ik zei: Wat bedoel je? Werkelijk, ik
begreep niet, waarom ik „grof" was;
en ik begrijp het nóg niet. Ik had niets
gedaan, dan geantwoord op de vraag,
die zij me uit eigen beweging gesteld
■had".
Ze keek me toen echt valsch aan;
en in haar toon werd ze toen ook weinig
ladylike. Ze zei:
Je bedoelt dus, dat je me maar wilt
laten stikken".
Nu, wat zal je daarop antwoorden.
Niets antwoorden is 't beste, geloof
ik. En toen ging ze door:
Ik heb nog wél belangstelling voor
jou. En dat zal ik je bewijzen. Ik heb
nog een heel pakje brieven van je. E r-
g e lieve brieven. Ik lees er nog wel eens
in. En er staat geen datum boven. Wat
zou je wel zeggen, als ik die brieven eens
aan je vrouw ging brengen, en ik vertel
de erbij, dat ik die, nu, laten we zeg
gen: een jaar geleden van je gekregen
nieuwe regeling niet direct het eerste
jaar voordeel opleveren.
Men voorkomt in ieder geval, dat de
ziekenhuisverpleging voor de gemeente
veel meer gaat kosten.
Spr. betoogt in den breede, dat men
financieel goed zal zijn met de vereeni
ging voor ziekenhuisverpleging, en dat
men verpleging in goed geoutilleerde
ziekenhuizen zal krijgen, met zoo ge-
wenscht te Middelburg.
Het rapport der vereeniging voor het
behoud van het gasthuis staat verre
achter bij dat van den heer De Meij; en
betoogt o.a. ten onrechte, dat de t.b.c,-
verpleging achteruit zal gaan.
De zusters moeten op gevaar van geen
wachtgeld te krijgen, de functie bij de
ouden van dagen aanvaarden. De mo
gelijkheid van opzegging van het con
tract met een ziekenhuis, als een ander
het niet kan volhouden, is alleen in het
belang der gemeente. Verpleegprijs te
Middelburg is hetzelfde als in Bethes-
da. Of de tramkosten bij familiebezoek
zullen worden betaald, zal Maatschap
pelijk Hulpbetoon moeten beoordeelen,
Spr. weerlegt de cijfers door genoem
de vereeniging gepubliceerd, zulks onder
enkele interrupties van de heeren Harts
en Van Oorschot, resp. voorzitter en
secretaris dier vereeniging.
Spr. wijst er o.a. nog op, dat in Mid
delburg in 1931 het aantal verpleegda-
gen bedroeg 26.539 en te Vlissingen
41.136, wat toch wel te bedenken beeft,
en de noodzakelijkheid van een contro
leerend geneesheer aantoont met de be
langen van het verplegend personeel is
rekening gehouden.
Spr. zou wenschen dat in het alge
meen nog meer werd ingezien, dat na
13 jaren van krachtige actie alle zieken
dan toch eindelijk door de vastgestelde
regeling vanaf 1 Januari 1933 het voor
deel zullen deelachtig worden in meer
ruime moderne geoutilleerde ziekenhui
zen door zeer kundige doctoren behan
deld te worden.
De heer VAN HAL, krachtig onder
steund door den heer VAN OORSCHOT,
betuigde dat vele nieuwe cijfers naar
voren zijn gekomen en stelde aanhou
ding voor. Dit werd verworpen met al
leen de socialisten en den heer Harts
voor (127).
De heer VAN HAL zeide nu, dat, al
zijn de neuzen geteld, men zich er niet
zonder meer bij neer kan leggen,
Spr. is van meening, dat het Gast
huis voor verpleging van zieken moet
blijven bestemd en niet alleen voor t.b.c,
paviljoen. Hij verwacht van een dag-
verpleging niet veel in het algemeen.
Spr. behandelt uitvoerig de kwestie
van den verpleegprijs, iedere dag moet
bijgepast worden door de gemeente.
Niet alleen medische, maar ook andere
factoren kunnen tot opname aanleiding
zijn, o.a. de woningtoestanden, vooral
in de oude stad, en ook familieomstan
digheden. Zal de controle zich ook met
deze zijdei van het vraagstuk inlaten?
Spr. hoopt van wel.
Inzake de tarieven noemt spr. deze
nog voor zeer velen te hoog.
Te elfder ure kwam de commissie nog
met wijzigingen, waarin weer een an
dere categorie wordt opgenomen,
Spr. verwacht ook moeilijkheden van
de zijde van Maatschappelijk Hulpbe
toon en van sociale zaken.
De ziekenhuizen bestaan voor de zie
ken en dat moeten de heeren van rechts
ook voelen als Christelijke Barmhartig
heid. Het is verkeerd aan de christelijke
ziekenhuizen te laten meebetalen door
hen die er buiten staan.
Spr. vraagt of St. Jozephziekenhuis
zelf om deze tarieven heeft gevraagd.
Waarom gaf men vroeger toen Bethesda
nog niet bestond, geen geld voor ver
beteren van het gasthuis?
Spr. acht hetgeen tijd voor verhooging
der tarieven, nu men alles doet om de
loonen naar beneden te brengen.
Bij de vergelijking van de kosten 1931
en 1932, zegt spr. dat men geen verge-
CHIEF WHIP
(Ingez. Med.)
heb?'
Nu, toen voelde ik dadelijk: Dat is 'n
leugen; of liever: dat zou een leugen zijn.
En dat zei ik haar. Toen begon ze te
lachen, zoo, als iemand een kind uit
lacht; en ze zei: „Lieve jongen, is dat
alles wat je te zeggen hebt? Dan zal ik
die „leugen" maar op me nemen! Ik
heb tóch al een zwarte ziel!"
En toen?" vroeg Haas.
Toen heeft ze nog eens gezegd, dat
ze die brieven „onder' de oogen van
mijn vrouw zou brengen" dat waren
precies haar woorden en toen ik
daar niet op antwoordde heeft ze mij ge
vraagd, of ik er dan geen prijs op stel
de, om dat te voorkomen. Nu, dat deed
ik wel, en dat heb ik haar dus gezegd.
En toen keek ze mij heel lief aan, en
zei: „Jij overwint toch altijd het kwade
in mij. Kom morgenmiddag om vier uur
bij me; dan zal jk ze je geven."
Enjij bent zoo stom geweest
om daar werkelijk heen te gaan?
Ja....
Er ontbreekt toch nog heel wat aan
zijn zin voor leugen, ook bij anderen,
dacht Marelman.... En hij zei:
En je hebt de brieven natuurlijk
niet gekregen? En bent in een chanta-
ge-valletje geloopen?
Nee, néé; dat geloof ik toch
niet! Ze ontving me in een zeer ver
leidelijk costuum; en was erg lief. En ze
presenteerde me thee en port; en en
lijkingen moet maken op het oogenblik,
dat men iets nieuws invoert.
Men moet behalve de 3.62 per
dag als gemiddelde nog betalen al de
dure specialisten.
Men mag z.i. het Röntgenapparaat
niet opnemen bij de berekening van de
kosten van het gasthuis in het alge
meen.
Spr. meent, waar men anders ieder
halfje omdraait, men nu uit gaat geven
onder schijn van bezuiniging.
Men gaat ook hen die buiten de re
geling vallen, Vneer laten betalen in
Bethesda.
Spr. wijst er op, dat men nu perso
nen zal hebben die voordeeliger uit zijn
met niet dan met wel aansluiting bij de
ziekenhuisverpleging,
Spr. begrijpt niet hoe men bepalingen
op kan nemen die ook voor het eindi
gen van het contract nog voortduren.
Als er geen neutraal ziekenhuis ter
plaatse is, noemt spr. vrije ziekenhuis
keuze en vrije artesenkeuze illusoir.
De heer HARTS protesteert tegen de
qualificatie over de vereeniging door
den voorzitter van den raad.
Het prae-advies van de meerderheid
van B. en W. is weinig van beteekenis
van inhoud.
Er werd destijds gezegd, ,dat men
weer ouden van dagen zou kunnen op
nemen. Maar de ruimte wordt er nu
niet voor bestemd.
Maar men schrijft nog pas aan regen
ten, dat voor de ouden van dagen 'een
verbetering niet kan worden betaald
omdat de tuintjes niet aan elkaar zijn
te krijgen.
Spr. weet, dat er leden der commis
sie zijn, die 3week geleden overtuigd
fin, ik kan niet anders zeggen, dan dat
ik het wel gezellig vond. Maar ik had
toch voortdurend in m'n hoofd: Ik kom
om de brieven. En eindelijk vroeg ik
daar dan ook naar. Toen keek ze me
Hef, maar verwijtend aan, en zei: „Jij
bent toch wel een „zakelijk" man. Maar
je zult ze hebben. En meteen stond ze
op en ging naar een kastje. „Daar lig
gen ze in", zei ze. „En je krijgt ze voor
een zoen." Ze stond vlak bij me, toen
ze dat zei, en hield meteen haar ge
zicht vlak bij het mijne. En, nu ja...."
Marelman knikte begrijpend. „En.,
toen heb de brieven natuurlijk niet ge
kregen.
Neen. Ik heb er toen nog wel om
gevraagd, maar toen ging ze boudee-
ren, en toen ik aanhield, werd ze vree-
selijk boos, en zei, dat ik haar in haar
diepste vrouwelijkste gevoelens had ge
kwetst; dat ik, terwijl zij haar hart liet
spreken haar feitelijk op een schande
lijke manier voor den gek had gehou
den; uit baatzucht. „Baatzucht" zei ze.
Want ik deed lief, en ik dacht alleen
maar aan de brieven, en aan mijn
vrouw. En toen ik zei, dat ik daar
voor toch gekomen was, werd ze hoe
langer hoe kwader, en begon te gillen,
en zei, dat ze mijn vrouw dan nu eens
van alles zou inlichten...." Hij zweeg.
'Jawel, 'n hysterica-met-bereke-
nin"', zei Marelman, „En.... heb je
haar toen geen afkoopsom aangeboden?"
waren, dat het een dure zaak zal wor
den, en nu praten zij weer anders. Wat
is er binnenkamers gebeurd?
Spr. heeft het over een eerste en een
tweede rapport.
De heer VAN OORSCHOT zegt, dat
men heden de executie doet plaats heb
ben over de gemeentelijke ziekenhuis
verpleging en dit voor een groot deel
doet om Bethesda uit den piniebelen
toestand te helpen, men wil voor het
bijzonder onderwijs, ook de bijzondere
ziekenverpleging op de open'bare kas
gaan steunen. Spr. bepleit, dat de
ziekenverpleging niet in handen van 'n
deel der bevolking moet zijn.
Op 29 April heeft de meerderheid
van den raad zich achter een voorstel
gesteld zonder de financieele gevolgen
te weten. Toen is reeds aangedrongen
op vrije ziekenhuiskeuze als voorname
voorwaarde. Maar integendeel heeft
men die vrije ziekenhuiskeuze op, door
het gasthuis te sluiten. Spr. wijst er op,
dat de burgemeester vroeger toch ook
streed voor gemeentelijke fziekenhuis-
verzorging. Spr. verwijt de R.K. en de
A.R., dat zij huichelen, en zegt, dat als
men economisch wilt zijn, dat moet
men economisch zijn in het belang der
gemeente. De heer Laernoes zal moe
ten aantoonen, dat dit een financieel
voordeel voor de gemeente zal zijn, wat
hij in April als eisch stelde.
De chirurg kan niets meer bezuinigen,
en dan zoekt men het op den internist
en dit raakt dan volgens spr., speciaal
de proletarische klasse. De controleeren-
de geneesheer heeft mede te zorgen voor
een 20 pCt. bezuiniging op het aantal
verpleegdagen.
Op 1 Januari behoudt men de oudjes,
Nee hoe kon ik dat doen?
Marelman zat overwegend te kijken.
„Nn. ee, dat kon jij nog niet doen
Dat vereischt meer handigheid en meer
enfin. Arme kerel. Nu, en
verder?"
Ze heeft gezworen dat ze naar
mijn vrouw zou gaan. En dat ze die
brieven zou sturen; en er een brief bij
doen, dat ik haar gisteren nog heb op
gezocht en haar hartstochtelijk, of schijn
baar hartstochtelijk, heb omhelsdEn
dat is afschuwelijk; want Clara kan
veel van me verdragen; maar dat niet..
Dat weet ik.
Hij keek inderdaad zeer bedrukt. En
de vrienden, met hem meevoelende,
keken ook bedrukt. Zij waren het
doel van hun samenkomst vergeten;! ze
waren alleen en geheel onder den in
druk van het naargeestig avontuur, dat
hun zwaar beproefde vriend Henri
juist nu hij op den weg scheen om zijn
moeilijke kwaal allengs te boven te ko
men, nu weer had te beleven. Die dame
scheen wel zeer tegen hem opgewassen;
den onnoozelen kerel, zooals je hem
op het oogenblik nog noemen mocht....
Maar één van hen bleef althans niet
in dezen toestand van verslagenheid.
Dat was dan oojc de jberoepshulp ïn
moeilijke gevallen; bovendien man der
wetenschap; en bovendien, als zoodanig
het minst aan affecten onderhevig. Dr.
Marelman dan kreeg ineens een prach-
ook hen, die boodschappen kunnen doen,
als nu.
Er zijn verschillende posten, die men
niet had mogen doen mede tellen bij de
prijsbepaling.
Destijds ging het potlood door een deel
der door regenten gewenschte uitgaven.
Natuurlijk zullen de kosten voor de
ouden van dagen moeten stijgen, nu het
op zich zelf staat.
Zeker zal er meer ruimte komen, maar
het zal ook meer kosten.
Spr. is de tarieven maar niet komen
bekijken op het stadhuis, er is met den
raad toch niets aan te vangen. Men had
de correspondentie met het Gasthuis te
Middelburg moeten overlegen.
De rekening over 1932 zal beter uit
komen, dan die van 1931, en men had
met andere cijfers nooit aan een batig
saldo kunnen komen Twee verpleegsters
voor de ouden van dagen is te weinig.
Het tarief wordt overgelegd zonder, dat
vooraf met de raadsleden overleg is ge
pleegd.
Het tarief pakt een groot aantal min
vermogenden ernstig aan.
Velen zullen 100 pet. meer moeten
gaan betalen, daar mogen de heeren der
Barmhartigheid wel eens over naden
ken.
Uitsluitend dagverpleging kan spre
kers goedkeuring niet wegdragen, hij
acht dit tot schade der patiënten.
Tot de V. Bers zegt spr., dat zij als be
zuinigers niet mede kunnen werken aan
het verhoogen dezer uitgaven.
Het was intusschen bijna 6 uur gewor
den en stelde de voorzitter voor de ver
gadering te schorsen tot des avonds 8
uur.
Verschillende heeren van de linker-
tigen inval; en zoo prachtigen inval, dat,
ware hij maar iets minder ongeloovig
geweest dan hij inderdaad was, hij ze
ker aan een ingeving van goddelijken
oorsprong zou hebben gedacht. Nu
schreef hij hem alleen maar naar
zelfvoldanen trant toe aan den zin
voor combinaties, zijn geest eigen, In
derdaad had er ook wel 'een combinatie
bij hem plaats gevonden; en dat was
voor hem een voldoende verklaring; 'n
combinatie tusschen het gesprek dat zij
bezig waren te voeren vóór Henri's
komst, met hetgeen deze daarna ver
teld had.
En wanneer maar even die twee in 'n
hoofd in casu dat van dr. Marelman
i samenkwamen, moest men wel ge
troffen zijn door het eigenaardig ver
band. Was het „geval" van Henri niet
als een thema'tje in een spraakkunst-
boek; zoo'n thema'tje, waarin het juist
behandelde stukje theorie kan en moet
worden toegepast?
Zoodat dr. Marelman plots de trieste
stemming met een ongepast schijnende
vroolijkheid van oogtwinkel afbrak; en
meteen, bij alle uitstralende blijdschap
toch weer zeer bedwongen en dringend
zei:
Hier is maar één middel, Henri.
Maar dat is dan ook absoluut afdoende
Dat moet je toepassen...."
(Wordt vervolgd.)-
