IJrotiinciale ifeetunsche
Aan Jonge Moeders
No, 39
ZATERDAG 15 FEBRUARI 1930
173e Jaargang
Dit nummer bestaat uit 2 Bladen
en een Bijvoegsel
EERSTE BLAD
Allemaal
postrekening - houders
BINNENLAND
MIDDELBURGSCHE COURANT
De abonnementsprijs bedraagt voor Middelburg en 't agentschap Vlissingen
2.30, elders 2.50 per kwartaal. Week-abonnementen in Middelburg
18 cent per week. De advertentieprijs is, voor de gewone advertentiën
30 cent per regel; voor ingezonden mededeelingen 60 cent per regel.
Bij abonnement voor beide veel lager. Men vrage daarvoor de tarieven.
UITGAVE: N.V. MIDDELBURGSCHE COURANT
Lange St. Pieterstraat, Middelburg
T elefoonnummers:
Redactie 269 Administratie 139
Postcheque en Girorekening 43255
Familieberichten en dankbetuigingen: van 17 regels 2.10; elke regel
meer 30 cent. In de rubriek „Kleine Advertentiën" worden, mits uit
drukkelijk daarvoor opgegeven, advertentiën, tot niet meer dan 5 regels
opgenomen a 85 cent bij vooruitbetaling. Advertentiën onder „Brieven" ol
„Bevragen bureau dezer courant" 10 cent extra. Bewijsnummers 5 cent.
Weet u, wat het verschil is tusschen
ons en een schoenenwinkelier?
Dit een rechtgeaard vakman in de
schoenenbrache zal niets vuriger wen-
schen, dan dat deschoenu past
en wij hopen dat het hier in geschrifte u
aangeboden schoentje heelemaal niet zal
passenzoodat ge het dan ook niet
behoeft aan te trekken!
Hier is de schoen:
Er zijn in Middelburg nog teveel mid
denstanders, gemeentediensten en par-
tikulieren, die niet zijn aangesloten bij
dat welhaast universeele betalingsinsti
tuut van dezen tijd: den postcheque- en
girodienst. En, ditmaal drukken we ons
eens niet met zachtheid of gemoedelijk
heid uit: dat moet anders wor
den. Van partikulieren is het onverstan
dig, van zakenlieden en middenstanders
dom en onverantwoordelijk, en van de
gemeentebedrijven is het gewoonweg
schande, dat zij geen postrekening heb
ben.
De partikulier kan er véél plezier van
beleven en z'n geldverkeer er door ver
gemakkelijken, maar als hij, uit een soort
niet nader te qualificeeren conservatis
me, niet aan den postcheque- en giro
dienst wil „meedoen", dan is dat zijn
onomstootelijk recht als vrij Nederlandsch
staatsburger. De stijfhoofdige boer van
Staring liep ook naast het vlondertje
door de moddersloot, zonder dat men
hem dat mocht beletten, nietwaar?
De winkelier of middenstander is mo*,
reel niet meer zoo vrij. Hij heeft ver
plichtingen, voor zichzelf en z'n gezin,
dus voor z n zaak, en dus voor z'n klan
ten.
Welnu: al verfoeit men in z'n hart dien
dienst nog zoo de klant mag eischen
en vele klanten eischen zulks ook in
derdaad dat zijn leverancier een giro
rekening heeft. Wie aan dien wensch of
eisch niet voldoen wil, die bezorgt zijn
klant een onaangenome krieuweling, en
den last van het niet kunnen gireeren
daarbij. Dat krieuwelingetje is niet be
vorderlijk aan het klanten-winnen of be
houden!
Het voordeel van 't gratis centraal
boekhouden voor den zakenman, in Den
Haag, van de winst van 9 cent op elke be
taling waarvoor anders een zegel ver
schuldigd is, en de voordeelen der vele
technisch-postale trucjes bij dit geldver
keer worden dan bovendien nog den re
keninghouder in den sfchoot geworpen.
Maar tenslotte: niemand kan den win
kelier of middenstander dwingen reke
ninghouder te worden, als zijn gezond
verstand het niet doet. Daarom hebben
we het in dit geval slechts onverstandig
en onverantwoordeijlk genoemd, als de
zakenman er niet aan wil maar ten
slotte moet hij 't zelf weten.
Zulks geldt echter niet voor de stede
lijke overheid of een onder haar ressor-
teerende instelling. Dat de gemeentebe
drijven hier ter stede géén rekening heb
ben bij den postcheque- en girodienst, is
ongehoord en ongepast. Dat kan en mag
niet lang meer zoo blijven.
Een betalingsfaciliteit als de postche
que- en girodienst verschaft, mag een ge
meentelijk bedrijf zijn klanten niet ont
houden, omdat het misschien eenige om
schakeling in de boekhoudmethodes zou
moeten veroorzaken!
In 1924 hadden o. m. al een postreke
ning de gemeentebedrijven te: Amers
foort, Amsterdam, Bergen op Zoom, Bos
koop, Delft, Dordrecht, Egmond aan Zee,
Eindhoven, Enschedé, Haarlem, Haarlem
mermeer, Hattem, Heemstede, Hengelo,
Maasbree, Maastricht, Noordwijk, Pur-
merend, Sittard, Sliedrecht, Sneek, Til
burg, Venlo, Voorschoten, Vreeswijk,
Wissekerke, Wormerveer, Grootscher
mer en Zutphen om er nu maar eens
een rijtje uit te pikken. Wanneer we de
volledige lijst zouden geven van 1930
dan zou dat kolommen in ons blad
vullen, maar we volstaan hiermede: dat
al in 1924 van Amsterdam tot Wisse
kerke de gemeentebedrijven zich post
rekeningen aanschaften, doch dat zes ja
ren later Middelburg er nog geen heeft.
Maar waarom dan toch, moet men zich
bij dien girodienst aansluiten?
Om twee redenen, een algemeene en
een persoonlijke. De algemeene: het ligt
-in de lijn van onzen tijd, over een kwart
eeuw hebben we allemaal vast en zeker
een postrekening en het getuigt dus van
zakelijk inzicht, mede te doen en zorg te
dragen, dat men over 25 jaren niet de
laatste man is, die tot den girodienst
overgehaald moet worden.
De persoonlijke: dat men er een ver
bazend groot gemak van heeft, terwijl
dat gemak toeneemt met het toenemen
de aantal rekeninghouders. En in welke
mate die toename plaats vindt?
Den len Jan. 1929 waren er 139.000
rekeninghouders, den len Jan. 1930 was
dit aantal 151.000; een toename van
12.000 in een jaar en gemiddeld 1000
per maand. Het accrès is hieruit te zien:
dat er einde Januari 1930 al 152.500
waren, dus de laatste maand kwamen er
in plaats van 1000, al 1500 bij!
De opmarsch is niet meer tegen te hou
den; wacht dus niet, tot ge achteraan
komt hinken, maar sluit u aan bij den
postcheque- en girodienst! Dit geldt voor
allen, voor den eersten burger der stad
zoowel als voor den zakenman, midden
stander, winkelier en partikulier.
door: ANNY VON PANHUYS.
24
iijMij keuren echter weldra naar Ne
derland terug", voegde zij er aan toe en
iWelscbmann nam de voorwaarde gaarne
aan, want zco'n onbeschrijfelijken mooi
hoofd zou üij wel nooit meer in zijn le
ven ontmoeten.
Wanneer Ada tegen dat het donker
werd met haar vader s.oms ging wande
len, dr eg zij een dichten sluier voor
het gezicht; dat deed zij omdat ze Van
Vroeger wist hoe pijnlijk bewonderende
blikken konden zijn, waarin zich medelij
den mengde.
Zij, in wie een kunstenaarsziel woon
de, die krachtig genoeg was om zich
hoog te verheffen boven alledaagsche
opvattingen; zij wenschte geen medelijden
en had dat ook niet noodig. En thans,
nu haar vader het voor haar geschre
ven stuk gereed had, had zij eerst recht
geen medelijden noodig. Nu zou ze wel
dra naar het zonnige land der kunst
trekken en de weg, die daarheen leid
de, had hij, haar innig geliefde vader,
Het beste middel om zijn vijanden
te overwinnen is, ze niet te bestrijden.
qpB'q □'□'n'PiaD-aoa'Eicin n nuo an aa
de tooneelspeier Pieter de Ruvtèr, wiens
naam in het vaderland zoo'n machtigen
klank had, haar bereid.
„En noemt men de beste namen,
„Dan wordt ook de mijne genoemd."
Deze dichtregels van Heine har de
Ruyter op zich zelf van toepassing te-
kunnen achten.
Nog steeds rustten de oogen van den
vader, op antwoord wachtend, op de
dochter.
Eindelijk hief Ada haar gebogen hoofd
op en knikte met een zachten glimlach,
den vader toe.
„Het iis u schitterend gelukt, het stuk
is bewonderenswaardig opgebouwd en
de intrige effectvol."
Haar fijne handen, door welker blank
heid de fijne blauwe aderen heen sche
nen, speelden met de dikke franje van
de sjaal. „Uw liefde voor mij, vader
leidde uw hand, die de pen vasthield."
Zij stond op en wijd haar armen ■'uit
breidend riep zij met een heldere, jui
chende slem uit: „Eindelijk is het dan
zoo ver, mijn levensdroom zal waar
heid worden!!"
Heel dicht kwam zij bij hem en kniel
de voor hem neer, zijn hoofd naar zich
loehalend. „Vader, ik weet niet hoe ik
onder woorden moet brengen, om u te
zeggen hoe gelukkig ik ben, dat "het u
gelukt is." Haar stralende oogen ke
ken hem aan en half fluisterend ver
volgde zij„Aanvankelijk vreesde ik som
tijds, dat u niet zoudt slagen, dat u nïet
DE BEGROOTING VAN
WATERSTAAT.
Blijkens het voorloopig vertelag der
Eerste Kamer inzake de waters taatsbe-
grooting 1930 werd aangedrongen, dat
hij de uitvoering van waterstaatswerken
op het behoud van natuurschoon zoo
zorgvuldig mogelijk worde gelet.
Verscheidene leden spraken het ver
trouwen uit dat deze bewindsman; ern
stige pogingen in het werk zal stellen om
aan de moeilijkheid met de aannemers
honden betreffende het verkrijgen van
een afdoende oplossinjg van het vraag
stuk der beslissing in geschillen,, uit
aannemingsovereenkomtsen voortvloeien
de, een voor beide partijen bevredigend:
einde te maken.
De meening werd uitgesproken, dat
de artt. 16, 17, 184 en 294 blijkbaar alle
betrekking hebben op de verbinding tus
schen R ij n en Schelde. De daar ge
noemde werken worden,, npar werd "op
gemerkt, zonder uitzondering vermeld ia
den onlangs gepubliceerdea brief van
prof. Van Eysinga aan den minister van
buitenlandsche zaken,. Het gaat hier dus
om een systematische verbetering van
den vaarweg. Men zou het op prijs stel
len van den minister van waterstaat te
vernemen of hij ten, deze overleg heeft
gepleegd met zijn ambtgenoot van builen-
landsche zaken.
Verschillende leden wezen op de vele
ongelukken, die op onbewaakte overwe
gen plaats hebben. Nu de spoorwegmaat
schappijen niet meer niet verlies werken,
is er h. i. alleszins reden om de bewa
king ie herstellen op een aantal plaat
sen die daarvoor het méést in aanmer
king komen.
Aangedrongen werd op spoediger ver
vanging der gasverlichting door electri-
sche, en op sneller vervoer.
DE PAPEGAAIENZIEKTE.
De minister van binjnenlandsche za
ken en landbouw heeft met ingang van
15 Februari den in- en doorvoer van
papegaaien, parkieten en andere pape
gaaiachtige vogels verboden.
Afwijking van dit verbod kan in bij
zondere gevallen worden verleend onder
door den directeur van den veeartseuij-
kundigen dienst te stellen voorwaarden.
- FINANCIEELE VERHOUDING
TUSSCHEN RIJK EN GEMEENTEN.
In een schrijven aan den minister van
Binnenlandsche Zaken en Landbouw Jiad
het provinciaal bestuur van Limburg in
verband met de inwerkingtreding van
de wet lot wijziging van de financieele
verhouding tusschen Rijk en Gemeenten
gevraagd of voor het geval de veldwach
ter eener gemeente vrije woning geniet,
zonder dat zulks in de gemeentereiken ii ig
tot uidrukking komt, daarvoor een be
drag onder de uitgaven mag worden op-
de begaafdheid zoudt bezitten om zoo
iets tot stand te brengen, maar reedis
na Je eerste tafereelen, elite u mij voor
laast, week mijn vrees en maakte plaatst
voor hoop, die op zoo'n glansrijke wijze
waarheid werd." Luider en vuriger werd
haar stem: „En nu keeren wij terug
naar onze fieve Nederland, waar onze
Voorvader zulk een macht bezat en als
wij daar zijn, zullen ooit "de dagen uwer
macht weer beginnen, u zult de harten
der menschen met uw kunst veroveren
en duizenden zullen Pieter de Ruyter,
den groolen tooneelspeier, toejuichen en
zich gelukkig achten, dat hij hen niet
voor altijd heeft verlaten. En tegelijk
met u zal ik komen.", een visionnaire
trek kwam over haar gelaat, „eensklaps
sta ik daar. Mijn hoofd, mijn mooie
hoofd en mijn talent zullen tut de men
schen spreken en zij zullen mij vereeren,
moeten mij bewonderen en zich heel
klein gevoelen tegenover mijn hoofd en
mijn talent." Zij liet haar vader los en
stond op: „Want ook ik ben een de Ruy
ter en daarom zal ook ik machtig zijn.'l
Bewonderend keek de vader naar zijn
dochter en met een trotschen glimlach
zei hij„Eergierig waren de de Ruyter's
altijd en daarom werden wij machtig",
en do oude man met het doorgroefde!'
gelaal, waarop een lang komediantenle
ven zijn sporen had achtergela'en, dacht
aan den tijd, toen zijn tooneelloopbaan
begon. Uitgelachen had men hem toen,
omdat hij zoo smalletjes1 en zoo erbar-
genomen, en voorts of de kotsten der
straatverlichting als kosten voor de po
litie te beschouwen zijn.
De minister heeft thans bedde vragen
ontkennend beantwoord'.
WATERLEIDINGMAATSCHAPPIJ
THOLEN.
Ingediend is een wetsontwerp tot wij
ziging van de wet van/ 24 Maart 1917
houdende toezegging van rentelooze voor
voorschotten (subsidies') aan de N. V.
Waterleidingmaatschappij Tholen, ge
vestigd te Tholen, ten behoeve van de
watervoorziening der iq die vennoot
schap opgenomen gemeenten.
Tholen zal hierdoor dezelfde behan
deling krijgen als de waterleidingen Zuid-
Beveland, Noord West-Brabant, Zuid-
Limburg en Schouwen-Duiveland, het
geen billijk moet worden geacht.
DE MAATREGELEN INZAKE HET
DANSEN.
De minister van Binnenlandsche Za
ken heeft aan de gemeentebesturen ver
zocht a an de Ged. Staten hunlner provin
cie een antwoord te doen toekomen op
de volgende vragen
„lo. Zijn in uwe gemeente bepalingen
getroffen met betrekking tot het dansen,
en zoo ja, welke zijn deze bepalingen?
2o. In welke soort van inlichtingen, die
voor het publiek toegankelijk zijn, wordt
gedanst?
3o. Is hekend of zich excessen voor
doen of hebben voorgedaan in bedoelde
gelegenheden, en zoo ja, waarin bestaan
deze buitensporigheden?"
IV ze gegevens zijn npodig ten behoeve
van het o nderzoek naar de vraag in
hoeverre van overheidswege maatregelen
dienen te worden getroffen met betrek
king tot het dansen.
(lngez. Med
Als het huidje van uw kindje stukgaat of smet
geneest het dan met Purol
en houdt het bovendien
altijd zooveel mogelijk
droog met Purolpoeder.
Beide artikelen bij Apoth. en Drogisten.
(Ingez. Med.)
ZEELAND.
De Minister van financiën maakt
bekend, dat ten behoeve van 's-Rijks
schatkist is ontvangen, wegens over vo
rige jaren te weinig betaalde belastingen
naar Inkomen en of vermogen (gewe-
lensgeld) bij den ontvanger der directe
belastingen te Axel f 13.24; te Nieu
we r k e r k f 1587.96den inspecteur der
directe belastingen te Middelburg
f 300, f288, te Ter neuzen f54.12.
WALCHEREN.
ARNEMUIDEN. Naar de biscuittrom-
mel, inhoudende een som zilvergeld, wel
ke door een vijftal jeugdige personen
uil een auto was ontvreemd en in heit
meiijk klein was, totdat hij eindelijk be
landde bij een reizend tooneelgezelschap
waarmede hij van de eene plaats naar
de andere tr>k. Geen dorpjje was zijn jhalf
verhongerden directeur te klein of te
armzalig om er niet een paar dagen te
verblijven. Het entree voor de voorstel
ling kon desnoods met eetbare waar
betaald worden en de Ruyter herin
nerde zich,, dat er menigmaal 'brood en
worst aan de cassa werd afgegeven. En
'hij 'meest lachen 'bij de gedachte, hoe
igoed een en ander hem gesmaakt had,
veel beter dan later menig kunstig sa
mengesteld gerecht in voorname restau
rants. Zoo had hij, de kleine, onaanzien
lijke Pieter de Ruyfer, twee jaren bij het
erbarmelijke troepje doorgebracht, tot
dat hij door een toeval dat in Eet le
ven van een komediant een bijzondere
plaats inneemt. terecht kwam bij
een klein stedelijk tooneelgezeitschap en
daar ontdekte men, dat in het nietige
mannetje, iets bijzonders zat. Van toen
jetf regenden de mooiste rollen zoo maar
(op hem neer en klom hij wel langhaam
maar steeds hooger en hooger, totdat
hij een der eersten en besten in hét rijk
zijner kunst was geworden.
Zcolang hij zich kon herinneren was
'hij' altijfl eergierig geweest. Vooruit ko
men, iets bereiken. Dat klonk in hem
als een voortdurende, tot daden aan
zettende rcepstem, die hem1 nooit ver
moeide en nooit deed versagen. Vooruit
tomen, iets bereiken. Altijd hoorde hij
kanaal werd geworpen ,is dezer dagen
onder toezicht der gemeen te - po litie ger
vischt. Dit had het1 resultaat dat onge
veer een 33 werd opgehaald, doch
de trommel bleef onvindbaar.
De stranding te Westkapelle.
WESTKAPELLE. In verband met het
bericht over de stranding alhier, zij nog
het volgende gemeld:
Ongeveer 5 uur in den morgen van Vrij
dag vervoegden zich twee visschers op
den seinpost (ijzeren vuurtoren), die de
kustwacht mededeelden, dat het motor-
visschersvaartuig, de VI. 5, tengevolge
van den mist was gestrand op een paal
hoofd op het Noorderstrand. Het vaartuig
had daarbij een groot lek opgeloopen,
zoodat heel wat water naar Linnen
drong. Beiden hadden zwemmend den
wal bereikt. Door de kustwacht werden
beide visschers van droge kleeren voor
zien. Men trachtte het lek zoo goed
mogelijk te dichten, waarna men zou
trachten bij hoog water vlot te komen,
teneinde naar Vlissingen te varen.
Na den middag is het vaartuigje dan
ook vlot gekomen, waarna het door een
motorvisschersvaartuig op sleeptouw is
genomen naar Vlissingen. De bemanning
bestond uit schipper Meerman en drie
knechts.
Ongeveer 9 uur in dèn morgen strand
de op c.a. 400 M. henoorden van den
IJzeren vuurtoren, eveneens, tengevolge
van den mist, het motorvisschersvaartuig
VI, 29 (bevaren door schipper De
Nooijer, zijn twee zoons en een knecht)
op gestorten steen. Het bleek, dat dit
vaartuig zoo gehavend was, dat men be
sloot de zeilen en los materiaal op den
wal te brengen om het verder aan zijn
lot over te laten.
Evenwel is later assistentie van een
sleepboot in Vlissingen gevraagd, ten
einde te trachten het wrak nog op te
sleepen naar Vlissingen. Aan boord moet
nog een zoo goed als nieuwe motor ge
plaatst zijn. In den loop van den dag is
de mast neergekapt en vermoedelijk be
kneld geraakt tusschen het paalwerk of
in den bodem; het bleek tenminste niet
gemakkelijk te gaan, dat de sleepboot,
die inmiddels was aangekomen, het vaar
tuig vlot kon krijgen.
's Avonds trachtte men nog, doch te
vergeefs, het vaartuig vlot te krijgen.
Beide vaartuigen waren niet verze
kerd.
SCHOUWEN-DUIVELAND.
ZIERIKZEE. Met de "Staats Crt. van 15
Febr. zijn verzonden afdrukken van de
die woorden, die hem kracht verleenden
in die moeilijke dagen van heen en weer
zwerven, toen zijn afgetób't, ondervoed
lichaam bijna niet meer kon, en zij
strekten tot steun, toen later niet alles
zoo viot van stapel liep als zijn eerzucht
wel had gphoopt.
Vooruit komen, iets bereiken! Deze
woorden, die leiding gaven aan zijn le
ven, waren ook Ada's leuze en die drang,
dat eigenaardig' prikkelende gevoel van
eerzucht hadden zeker alle nakomelingen
van den grooten zeeman Michiel Adri-
aenszion de Ruyter, die de schrik was
geweest van Spanje, Zweden, Engeland
en Frankrijk ge'kend.
Opnieuw was Ada in den schommel
stoel gaan zitten, haar stem was meer
rustig, maar een innerlijke glans was
in haar icogfen achtergebleven. „Ik zal
dadelijk met hel instudeeren van mijn
rol beginnen; tot in de kleinste en fijn
ste schakeeringen zal ik die uïtwerWen",
zei ze.
De vader knikte. „Alleen reeds door
den inhoud zullen wij1 met dit stuk in
ons vaderland opzienbaren."
Natuurlijk", antwoordde Ada, .juist nu
omdat in, alle landen het onderwerp s'pd-
"Onnenvrees aan de orde van den dag
is. In den waren zin des' woords is uw
stuk actueel."
(Wordt vervolgd
