NATIONALE FEUILLETON NIEUW TARI EF tijdelijke of blijvende algeheele invaliditeit. Plo, «2 Zaterdag 14 Jjmrassi»! 1$P<&8 17 V Jaargang Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen. EERSTE BLAD. BE ZUCHT USB NAAK WEELDE? Moeten we diep zoeken naar de oor zaken van de werkelijk ontstellende reeks van verduisteringen en gevallen van cor ruptie? We hebben nu al: eenige onbe trouwbare notarissen; een groot aantal onbetrouwbare ambtenaren, speciaal bij de gasfabrieken, maar waarlijk niet al leen daar, blijkens de rubriek „rechts zaken" in de bladen; en nu is daar bij gekomen een groep medewerkers van den aartsoplichter Lieberman, onder wie ■verscheidene personen zijn met den mr.- tilel, personen dus van goede opvoeding. Wat is er in al die menschen gevaren, van wie heel velen het zeker niet ont brak aan een voldoend inkomen, een vol doend honorarium? Hebben we hier nog altijd te doen met de dporwerking van den onzaligen geest uit de oorlogsjaren, die het besef van het mijn en dijn zoo droevig deed verzwakken? Of werkt d|aar- in nog voort de niet minder noodlottige geest van de na-oorlogsjaren, toen een schijnwelvaart en opgeschroefde loonen, een gevoel wekten of alles kon, en iedere luxe-uitgaaf gerechtvaardigd was? Het kan allebei zijn geweest. Een feit is het dat menigeen, die nog vóór-oorlog- sche begrippen had. Jzich verbaasd af vroeg, waar anderen al hun luxe toch van betaalden. Auto-rijden, dansen, uit stapjes, kosten geld. Zelfs steeds méér geld, naarmate men er aan went. Voor beelden wekken op (dat gebied heel sterk tot navolging. Ermee ophouden is moei lijker dan te beginnen. En als we er aan denken hoe luchtig het jonge geslacht vaak spreekt over het inkomen dat ze „behooren te verdie nen", dan is dal allicht een verklaring waarom zopvelen, die «le zwakken ble ken, zich lieten verleiden lol handelingen waaraan ze vroeger niet zouden hebben gedacht. OP ZOEK NAAR EEN INDUSTR3EELEN VREDE. Wat deze week gemeld werd is zóó verrassend, dat men zich slechts moei lijk kan realiseercn wat de gevolgen kunnen zijn, èls het lukt. We bedoelen eenerzij ds de uilnoodi ging van nel Verbond van Nederlandsche werkgevers aan de vakbeweging tot be spreking op een in Februari te houden vergadering van „overleg en samenwer king". En anderzijds de eerste vergade ring van dienzelfden aard die deze week reeds gehouden werd in Engeland. Het Verbond van Ned. Werkgevers heeft het in zijn uitnoodigingsbrief be treurenswaardig genoemd, „dat tusscheu de organisaties van werkgevers en werk nemers zoo weinig overleg en samenwer king bestaat, ook op gebieden, waar beider belangen, van een breed stand punt bezien, toch eigenlijk geheel paral lel locpen." Wijze woorden voor ieder die niet op het standpunt van den onverbiddelijken klassestrijd staat! En die natuurlijk be streden zullen worden door allen die wel den klassenstrijd als hel eenig bruik bare strijdmiddel voor den arbeider be- [MARTIN'S VERJONGINGSKUUR. Door RAFAEL SABATJNI. .Uit het Eugelsch door C. M. G. d. Wl. o 40). HOOFDSTUK XIII. De Garnache was tevreden over den uitslag van zijn afspraak mei Arsenio. Dien avond vertelde hijaan Valérie: „Mademoiselle ik had gelijk te gelooven aan mijn goed gesternte, ik liad gelijk te denken dat de vloed! begint op te ko men Alles wat wij op 't oogenblik noodig hebben is een beetje geduld; allés gaat best." Het was tijd voor het avondeten. Va lérie zat aan tafel in liaar voorkamer, eii Battista moest haar bedienen, Het was een nieuwe bezigheid die hem was op gelegd, want sedert haar jioging om te ontsnappen was de gevangenschap van mademoiselle vrij streng geworden. Geen enkele bediende van het kasteel mocht, verder dan de dieur van de tweede voor kamer komen, een vertrek dat gewoonlijk de wachtkamer van den toren genoemd werd. Valérie dineerde iederen dag in de eetkamer met mevrouw die Oondillac en Marius, maar ze gebruikte de andere maaltijden in haar eigen apparlementcp. De bedienden die die spijzen uit dé keu ken binnenbrachten, gaven ze over aan Battista in die wachtkamer, en hij dekte. schouwen. De laalslen zijn dan de soc. democraten en de communisten. Maar niet voor Alle sociaal-democra ten. In ons land niet, en in Engeland zeker ook niet, waar een groot deel der soc.-dem. al herhaaldelijk blijk gaven minder fel in dal opzicht te zijn. Wal de houding van de Nederlandsche niet-soc. demccialen zal zijn tegenover de uitnoodiging, zullen we met belang stelling afwachten. Vermoedelijk zullen ze doen als de overgroole meerderheid van de Engelsche vakbondleiders, die rustig op hel aanbod ingingen. Toen deze uilnoodiging in hel be stuur van hel Engelsche vakverbond op den morgen vóór de eerste bijeenkomst werd besproken, is er wel fel tegen ge ageerd door Cook, den uit de mijnsta king berucht 'geworden secretaris der Mijnwerkersorganisatie, die de heele zaak „een komedie" noemde. Maarhij stond, naar we in Het Volk lezen, alléén. Al de anderen gingen mee met den voor zitter Ben Turner, die o. a. zei: „De vergadering, die wij vanmiddag gaan bijwonen, is volgens mijn mecning een der belangrijkste van dezen aard, sedert vele jaren gehouden; het zal evenwel noodzakelijk zijn nog vele ma len bijeen te komen, gezien de gecom- pliceerdneid der vraagstukken, naar wier oplossing wij hebben te zoeken. Hoe moeilijk net ook zijn moge voorspellingen te doen, er is geen reden om den moed op te geven. Niets doet voorzien, dat de besprekingen zullen mislukken of worden afgebroken." Op die eerste bijeenkomst zijn nog slechts voorbereidende zaken besproken zooals de vraag van het alomvattend ka rakter der arbeïdersvertegenwoordiging Maar toch is er ook reeds een soort pro gramma overgelegd door de werkgevers, dat nu aoor bet bestuur van het Vakver bond nader zal worden onderzocht. Daarin wordt als doel der conferen tie genoemd, de induslrieele problemen te onderzoeken en zoo mogelijk op te los sen en lot een betere organisatie te ko men van den beslaanden toestand door fusio van bedrijven, rafionaliseering van de industrie en het invoeren van betere arbeidsmethoden zoowel op technisch als op administratief gebied Ook de sociale kant van liet ingewikkelde vraagstuk zou onder oogen moeten worden gezien, zoo als woningtoestanden, belastingkwesties, énz., teneinde couüikten in de toekomst te voorkomen. Nu moet erbij gezegd worden, dat in Engeland de geesten al in menig opzicht rijp zijn geworden voor het bespreken van die denkbeelden. Het is vooral de mijmverkersstraking met haar droeve ge volgen. en ook de daaraan voor enkele dagen verbonden, maar zoo volkomen mislukte algemeene staking geweest, die iu Engeland met kracht de kwesties van fusie van bedrijven, verbetering der ar- beidsmethoden, en hel verbeteren van de organisatie der industrie naar voren heb ben gebracht onder de vraagstukken van den dag. Veel sterker dan in ons land. Maar juist met dal voorbeeld van Engeland voor oogen, kan liet van groole beleeke- zijn, als er ook hier eens over gesproken wordt, en dan niet in een geest van vijan- heid maar van onderling overleg door door twee partijen die er allebei belang bij hebben. Want dal is ten slotte toch een punt waar de meeste wegen op sociaal-indur trieel gebied op uil loopen- als het een de tafel en bediende Madtemoiséllc. Eerst bad deze nieuwe plicht liera meer ge ërgerd dan iels wat hij tot nu toe li,ad moeten verduren. Was hij Martin Ma rie Dagoberl de Garnache, geboren om het werk van een lakei te verrichten, om schotels te dragen naar de tafel van een dame en in haar nabijheid le blijven om haar te bedienen? De- gedachte alleen bad hem woedend gemaakt Maar hij werd er spoedig mee verzoend. Hét ver schafte hem bijzonder goede gelegen heid om in de nabijheid te wefeeni van Mademoiselle cn met haar te kunnen praten; en ter wille van zulk een voor recht mocht hij de onaangename zijde van de zaak wel verdragen. Een zestal kaarsen stond op tafel le branden in twee glimmende zilveren kan delabers; Mademoiselle zat in een leeren stoel met hoogen rug, zij al en dronk weinig, terwijl Garnache vertelde van de toebereidselen die hij gemaakt had. „Als mijn gesternte mij gunstig blijft tot aanstaanden Woensdag", zei hij tot slot van zijn verhaal, .„dan kunt u er op rekenen dien nacht goed en wel uit Oon dillac te komen. Arsenio heeft er geen' flauw vermoeden van dat u (met ons mee gaat, als hij dus van plan mocht ver anderen, dan hoeven wij niet voor ver raad te vreezen. Maar hij zal niet ver anderen. Hel vooruitzicht vijftig pistolen te verdienen, heeft hem standvastig ge maakt." Zij sloeg de oogen naar hem op, schil- terend van hoop; zijn optimisme wak-1 industrie slecht gaal, moet zij haar werk grachten bedanken en dan gaat bel de arbeiders ook slecht. Wie arbeiderslei ders in ons land aan het woord heeft ge hoord op vergaderingen, welen dat juist die waarheid daar héél weinig in het licht wordt gesteld, ook al heeft de pionier van de vakvereenigingen, de Alg. Ned. Diamantbewerkcrsbond in zijn da den geloond die waarheid heel goed le begrijpen Maar het is iets nieuws, en die uil noodiging der werkgevers om een be spreking te houden over mogelijke sa menwerking, zal allicht eerst nog veel argwaan onder de arbeiders moeten over winnen niet hel minst als gevolg van de eeuwige verdachtmaking van iedere han deling van een werkgever als eigenbe lang, maar met negeering van de werke lijkheid, dat zelfs in bet eigenbelang van den werkgever in zéér veel gevallen ook een arbeidersbelang schuilt. In ieder geval de uilnoodiging is er. Door de omstandigheden van het oogen blik heeft die ook niet een karakter van zwakheid, die slechts nadeelig zou kun nen werken. En van harte hopen we, dat ook in ons land het mogelijk zal blijken de beide groepen bijeen te brengen aan één tafel, niet als strijdende partijen maar als gemeenschappelijk- belangheb benden. Hel schijnt dat, behalve de commu nisten, alle vakvereenigingen op de uit- noodiging zijn ingegaan, zij 'l ook dal de katholieken het becriliseeren dat niei ook de kalh. en chr werkgeversbonden zijn uitgenoodigd. Maar dat kan iets zijn voor de eerste vergadering. Hoe vollediger de vertegenwoordiging, hoe beter. 8HJNEHLAÏ10, DE WIJZIGING DER POSTTARIEVEN. Do minister san Waterstaat heef', inge volge zijn bij de behandeling der Posl'be- grooling 1928 gedane toezegging aan de Tweede Kamer een overzicht doen toe komen van de wijzigingen der posttarie- ven welke inmiddels zijn gepubliceerd. De uit de lariefssvijziging verwachte ermindering van ontvangsten bedraagt over een vol jaar, yoor het binnen- landsche verkeer fjï.362 000 en voor 't verkeer met de overzeesche gewesten en hel buitenland f 100.000, dus in totaal f2.462.000. DE AFZONDERLIJKE MILITAIRE RECHTSPRAAK. Op de vragen van den heer Kleerc- koper (naar aanleiding van het geval- Quek) betreffende hel voorbereiden eener wetswijziging waarbij dc afzonderlijke miülaire rechtspraak, althans in zaken, welke tot den krijgsdienst in geen ver band slaan, wordt afgeschaft, heeft de minister van justitie geantwoord. De Minister meent dal de wijze, waar op deze zware strafzaak is behandeld, zeker op zich zelf niet de minsle aanlci- ging geeft llians in eens 't beginsel als „uiterst bedenkelijk'' le kwalificeeren. Bo vendien zou men nog niet lot afschaffing behoeven over te gaan, als men gelegen heid van appèl en cassatie wilde geven, Overigens gelden legen het denkbeeld, de afzonderlijke militaire rechtspraak af te schaffen, hetzij dan in haar geheel, hetzij althans in zaken, welke tot den kerde ook haar moed aan. „U heeft liet prachtig bedacht," zei ze bewonderend. Indien wij succes heb ben ,,Wannecr wij succes hebben, made moiselle, verbeterde hij lachend. „Goed dan. Wanneer hel ons gelukt is Oondillac uil te komen, waar ga ik dan naar toe?" .Wel, met mij naar Parijs, zooals be paald was. Mijn bediende wacht mij te Voiron met geld en paarden. Geen hin derpalen zullen ons verder ophouden als wij maar eerst, de leelijke muren van Oondillac achter den rug hebben De Koningin zal u welkom lieelen en u on der haar [bescherming nemen, totdal mijn heer Floriinond zijn bruid komt op- ei schen." Zij zetle even haar wijnglas aan den mond, zette hel neer en leunde met haar ejleboog op tafel met de fijne, blanke hand onder de kin. „Madame zegt dat hij doodt is," zei ze, Garnache was verbaasd over de kalmte waarmee ze dat zeide. Hij keek haar met aandacht aan van onder zijn geverfde, vuile wenkbrauwen Was Izij dan toch niet anders dan alle andere vrouwen P atoeg hij zich af. Was zij koud en berekenend, en had zij even weinig hart als andere vrouwen, zooals hij gewoon was te ge looven? Zou zij anders zoo kalm kunnen spreken over de mogelijkheid dat haar aanslaande echtgenoot dood was? Hij had haar voor beter aangezien, natuurlijker, grootmoediger en reiner. Dat had heml LEVENSVERZEKERING-BANK, VAN 1863, TE ROTTERDAM Verzekert niet slechts Uw Leven Dekt tevens het risico van (Ingez. Med.) krijgsdienst in geen \-erband slaan, de be kende bezwaren, welke o.a hebben ge leid tol de verwerping inel -19 tegen 17 stemmen van liet amendement van den heer Hugenholtz op art. 76 der Invoe ringswet militair straf- cn tuchfrecht. j Alleen is bij den Minister in overwe ging de invoering in militaire zaken van het instituut der revisie. dienen omtrent de vraag, in hoeverre liet maken van verscliilLendc en in hel bijzon- tjer van gesloten wegdekken hij den aan leg cn de verbetering van wegen van invloed is op de op, langs cn nabij die wegen voorkomende beplantingen cn om trent de maatregelen, welke zouden moe ten worden genomen om den nadecligen invloea van die wegdekken voor de be plantingen zooveel doenlijk le voorkomen. DE GASBEDRIJVEN. In de zaak van den gasdirecteur te Doeliclieni, (die krachtig is opgekomen legen de wijze waarop de raadscommissie haar onderzoek instelde) is thans rapport uitgebracht door deze commissie Zij be klaagt zich aoor den directeur en tien wethouder le zijn tegengewerkt. Haar onderzoek is dan ook nog niet beëindigd, cn zij acht de meedceiing der resultaten ongeAvcnscht daar hel de tegenpartij maar gelegenheid zou .geven zich bijtijds tc kunnen wapenen voor hetgeen nog Komt.' Het uitbrengen van een rapport door den directeur noemt de commissie ,.een brutale aanmatiging". Zij komt op tegen liet vernacht maken van „welmee- nende personen" die de commissie zich als deskundigen assuineerdc (den lieer v. d Stel en diens advokaal. Voorts meent zij gerechtigd te zijn de parti culiere uilgaA-eu van den directeur lo controleeron, en betoogt zij haar onder zoek le moeten voortzetten (Afgescheiden van hel resultaat waar toe 'I onderzoek mag leiden, lijkt ons. ook a dit verweer der commissie haar methode van onderzoek wel een typisch voorbeeld, hoe het niet moet Red Ems©5> Wat9P het sedert eeuwen bekende, onover troffen middel '.egen Hoest, Ver koudheid en alle aandoeningen der slijmvliezen Prijs per kruik of fiesch f 065 (lngez. Uit Stad en Provincie. Uit Middelburg Gisterenmorgen zijn een drietal op- •enden van het Duilsche stoomschip „August Tbijsen'dal alhier een lading hout heeft gelost, vóór bel vertrek van boord gegaan, zij Avensclite» de reis niet verder mede le maken De kapitein riep de hulp der politie in, die het dtrietal aanhield, en met de mededeling, dat zij van hun schip deserteerden, zullen zij als vreemdelingen zonder middielen van beslaan over de grens worden ge- VOOR HET GEBOOMTE LANGS DE RIJKSWEGEN. De minister van waterstaat heeft een commissie ingesteld, aau welke wordt op gedragen, de regeering van advies le moed gegeven om haar bij te staan jn haar moeilijkheden, zonder te letten op het minderwaardige van den toestand voor hem zelf. Hij begon te Areezeu dat zijn opvatting verkeerd geweest was, Toen hij bleef zwijgen sloeg zij de oogen naar hem op en begreep iels van hetgeen er in hem omging. Zij glimlachte een weinig moedeloos „U gelooft dat ik koud ben en jjeen lrarl heb mynheer de Garnache?" „Ik geloof dat u is zooals alle vrou wen". *- „Dat is liet zelfde, in uw opinie Zej* mijnheer weet u veel van vrouwen, leent u 7.C?" „Dal verhoede God;! Tic heb al moeilijk heden genoeg in mijn leven gehad'" Eu u heeft u zelf een oordeel aan gematigd over een sexe die u niét kent?" „Niet door kennismaking alleen komt men lot een oordeel Er zijn andere wegen dan die der ondervinding. Men leert gevaren kennen door anderen le zien sterven Het is een dwaas <lie al leen wil afgaan op de kennis die hij per soonlijk heeft opgedaan." ,U is heel verstandig," zei ze stem mig, zoo stemmig zelfs dal hij haar ver dacht hem uil le lachen. ..Is u nooit getrouwd geweest?" „Nooit, mademoiselle," antwoordde hij stijf. „Ik heb dat gevaar zelfs nooit ge- loopen." „Beschouwt u dal inderdaad als een geA'aar?" „Doodsgevaar, mademoiselle," zei hij zet o Uil Zuid-Be veland. Woensdag a.s. vergadert de raad der gemeente Goes. Voorgesteld wordt o a. om met dc N.V. Bouwstoffenhan- del en Steenhouwerij v.h. M. D. de Putter te Vhssingen een ruiling van grond aan le gaan aan de Zaagmolen en daar lachten zij beiden om. Zij duwde haar stoel achteruit en stond langzaam op. Langzaam liep zij van de tarel naar hel venster Zij ging mot haar rug naar hel raam staan en keek hem aan. ..Mijnheer de Garnache." zei zc, ..u is een goed mensch. een echt edelman Ik wou dat u ons gunstiger beoordeelde. Allev rouwen zijn niet verachtelijk, ge loof mij. Ik 'hooji dal u er nog eens eene ontmoet die u de waarheid bewijst van hetgeen ik zeg.' Hij glimlachte en schudde het hoofd. „Kind." zei hij( ,,ik beii niet half de echte kerel waarvoor je me aanziet Ik heb een meedoogenloozen hoogmoed dien men van tijd lot lijd voor dapper heid houdt, net was mijn trots b v. die mij hier terug deed komen. Ik kon niet verdragen dat men mij zou uitlachen wanneer ik in Parijs terugkeerde en moest bekennen dat ik verslagen was door de markiezin van Oondillac Ik vertel u dit omdat uw oordeel over mjj wat minder gunstig zou wezen en u een verzoek besparen dat ik, vrees ik, toch niet zou kunnen verhooren. Ik heb u reeds ge zegd. mademoiselle, dal de hemel waar schijnlijk een gebed zal verhooren van een hart als het uwe „En toch hebt u mij een oogenblik te voren iemand zonder hart genoemd," herinnerde zij hem „U schee» zoo onverschillig tc zijn omtrent het lot van Floriinond de Oon dillac." (Wordt \rervolgd.) J

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1928 | | pagina 1