NATIONALE
FEUILLETON
NIEUW TARI EF
tijdelijke of blijvende algeheele invaliditeit.
Plo, «2
Zaterdag 14 Jjmrassi»! 1$P<&8
17 V Jaargang
Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen.
EERSTE BLAD.
BE ZUCHT USB
NAAK WEELDE?
Moeten we diep zoeken naar de oor
zaken van de werkelijk ontstellende reeks
van verduisteringen en gevallen van cor
ruptie? We hebben nu al: eenige onbe
trouwbare notarissen; een groot aantal
onbetrouwbare ambtenaren, speciaal bij
de gasfabrieken, maar waarlijk niet al
leen daar, blijkens de rubriek „rechts
zaken" in de bladen; en nu is daar bij
gekomen een groep medewerkers van
den aartsoplichter Lieberman, onder wie
■verscheidene personen zijn met den mr.-
tilel, personen dus van goede opvoeding.
Wat is er in al die menschen gevaren,
van wie heel velen het zeker niet ont
brak aan een voldoend inkomen, een vol
doend honorarium? Hebben we hier nog
altijd te doen met de dporwerking van
den onzaligen geest uit de oorlogsjaren,
die het besef van het mijn en dijn zoo
droevig deed verzwakken? Of werkt d|aar-
in nog voort de niet minder noodlottige
geest van de na-oorlogsjaren, toen een
schijnwelvaart en opgeschroefde loonen,
een gevoel wekten of alles kon, en iedere
luxe-uitgaaf gerechtvaardigd was?
Het kan allebei zijn geweest. Een feit
is het dat menigeen, die nog vóór-oorlog-
sche begrippen had. Jzich verbaasd af
vroeg, waar anderen al hun luxe toch
van betaalden. Auto-rijden, dansen, uit
stapjes, kosten geld. Zelfs steeds méér
geld, naarmate men er aan went. Voor
beelden wekken op (dat gebied heel sterk
tot navolging. Ermee ophouden is moei
lijker dan te beginnen.
En als we er aan denken hoe luchtig
het jonge geslacht vaak spreekt over het
inkomen dat ze „behooren te verdie
nen", dan is dal allicht een verklaring
waarom zopvelen, die «le zwakken ble
ken, zich lieten verleiden lol handelingen
waaraan ze vroeger niet zouden hebben
gedacht.
OP ZOEK NAAR EEN
INDUSTR3EELEN VREDE.
Wat deze week gemeld werd is zóó
verrassend, dat men zich slechts moei
lijk kan realiseercn wat de gevolgen
kunnen zijn, èls het lukt.
We bedoelen eenerzij ds de uilnoodi
ging van nel Verbond van Nederlandsche
werkgevers aan de vakbeweging tot be
spreking op een in Februari te houden
vergadering van „overleg en samenwer
king". En anderzijds de eerste vergade
ring van dienzelfden aard die deze week
reeds gehouden werd in Engeland.
Het Verbond van Ned. Werkgevers
heeft het in zijn uitnoodigingsbrief be
treurenswaardig genoemd, „dat tusscheu
de organisaties van werkgevers en werk
nemers zoo weinig overleg en samenwer
king bestaat, ook op gebieden, waar
beider belangen, van een breed stand
punt bezien, toch eigenlijk geheel paral
lel locpen."
Wijze woorden voor ieder die niet op
het standpunt van den onverbiddelijken
klassestrijd staat! En die natuurlijk be
streden zullen worden door allen die
wel den klassenstrijd als hel eenig bruik
bare strijdmiddel voor den arbeider be-
[MARTIN'S VERJONGINGSKUUR.
Door RAFAEL SABATJNI.
.Uit het Eugelsch door C. M. G. d. Wl.
o
40).
HOOFDSTUK XIII.
De Garnache was tevreden over den
uitslag van zijn afspraak mei Arsenio.
Dien avond vertelde hijaan Valérie:
„Mademoiselle ik had gelijk te gelooven
aan mijn goed gesternte, ik liad gelijk
te denken dat de vloed! begint op te ko
men Alles wat wij op 't oogenblik noodig
hebben is een beetje geduld; allés gaat
best."
Het was tijd voor het avondeten. Va
lérie zat aan tafel in liaar voorkamer, eii
Battista moest haar bedienen, Het was
een nieuwe bezigheid die hem was op
gelegd, want sedert haar jioging om te
ontsnappen was de gevangenschap van
mademoiselle vrij streng geworden. Geen
enkele bediende van het kasteel mocht,
verder dan de dieur van de tweede voor
kamer komen, een vertrek dat gewoonlijk
de wachtkamer van den toren genoemd
werd. Valérie dineerde iederen dag in
de eetkamer met mevrouw die Oondillac
en Marius, maar ze gebruikte de andere
maaltijden in haar eigen apparlementcp.
De bedienden die die spijzen uit dé keu
ken binnenbrachten, gaven ze over aan
Battista in die wachtkamer, en hij dekte.
schouwen. De laalslen zijn dan de soc.
democraten en de communisten.
Maar niet voor Alle sociaal-democra
ten. In ons land niet, en in Engeland
zeker ook niet, waar een groot deel der
soc.-dem. al herhaaldelijk blijk gaven
minder fel in dal opzicht te zijn.
Wal de houding van de Nederlandsche
niet-soc. demccialen zal zijn tegenover
de uitnoodiging, zullen we met belang
stelling afwachten. Vermoedelijk zullen
ze doen als de overgroole meerderheid
van de Engelsche vakbondleiders, die
rustig op hel aanbod ingingen.
Toen deze uilnoodiging in hel be
stuur van hel Engelsche vakverbond op
den morgen vóór de eerste bijeenkomst
werd besproken, is er wel fel tegen ge
ageerd door Cook, den uit de mijnsta
king berucht 'geworden secretaris der
Mijnwerkersorganisatie, die de heele zaak
„een komedie" noemde. Maarhij
stond, naar we in Het Volk lezen, alléén.
Al de anderen gingen mee met den voor
zitter Ben Turner, die o. a. zei:
„De vergadering, die wij vanmiddag
gaan bijwonen, is volgens mijn mecning
een der belangrijkste van dezen aard,
sedert vele jaren gehouden; het zal
evenwel noodzakelijk zijn nog vele ma
len bijeen te komen, gezien de gecom-
pliceerdneid der vraagstukken, naar wier
oplossing wij hebben te zoeken. Hoe
moeilijk net ook zijn moge voorspellingen
te doen, er is geen reden om den moed
op te geven. Niets doet voorzien, dat
de besprekingen zullen mislukken of
worden afgebroken."
Op die eerste bijeenkomst zijn nog
slechts voorbereidende zaken besproken
zooals de vraag van het alomvattend ka
rakter der arbeïdersvertegenwoordiging
Maar toch is er ook reeds een soort pro
gramma overgelegd door de werkgevers,
dat nu aoor bet bestuur van het Vakver
bond nader zal worden onderzocht.
Daarin wordt als doel der conferen
tie genoemd, de induslrieele problemen
te onderzoeken en zoo mogelijk op te los
sen en lot een betere organisatie te ko
men van den beslaanden toestand door
fusio van bedrijven, rafionaliseering van
de industrie en het invoeren van betere
arbeidsmethoden zoowel op technisch als
op administratief gebied Ook de sociale
kant van liet ingewikkelde vraagstuk zou
onder oogen moeten worden gezien, zoo
als woningtoestanden, belastingkwesties,
énz., teneinde couüikten in de toekomst
te voorkomen.
Nu moet erbij gezegd worden, dat in
Engeland de geesten al in menig opzicht
rijp zijn geworden voor het bespreken
van die denkbeelden. Het is vooral de
mijmverkersstraking met haar droeve ge
volgen. en ook de daaraan voor enkele
dagen verbonden, maar zoo volkomen
mislukte algemeene staking geweest, die
iu Engeland met kracht de kwesties van
fusie van bedrijven, verbetering der ar-
beidsmethoden, en hel verbeteren van de
organisatie der industrie naar voren heb
ben gebracht onder de vraagstukken van
den dag.
Veel sterker dan in ons land. Maar
juist met dal voorbeeld van Engeland
voor oogen, kan liet van groole beleeke-
zijn, als er ook hier eens over gesproken
wordt, en dan niet in een geest van vijan-
heid maar van onderling overleg door
door twee partijen die er allebei belang
bij hebben.
Want dal is ten slotte toch een punt
waar de meeste wegen op sociaal-indur
trieel gebied op uil loopen- als het een
de tafel en bediende Madtemoiséllc. Eerst
bad deze nieuwe plicht liera meer ge
ërgerd dan iels wat hij tot nu toe li,ad
moeten verduren. Was hij Martin Ma
rie Dagoberl de Garnache, geboren om
het werk van een lakei te verrichten, om
schotels te dragen naar de tafel van een
dame en in haar nabijheid le blijven om
haar te bedienen? De- gedachte alleen
bad hem woedend gemaakt Maar hij
werd er spoedig mee verzoend. Hét ver
schafte hem bijzonder goede gelegen
heid om in de nabijheid te wefeeni van
Mademoiselle cn met haar te kunnen
praten; en ter wille van zulk een voor
recht mocht hij de onaangename zijde
van de zaak wel verdragen.
Een zestal kaarsen stond op tafel le
branden in twee glimmende zilveren kan
delabers; Mademoiselle zat in een leeren
stoel met hoogen rug, zij al en dronk
weinig, terwijl Garnache vertelde van de
toebereidselen die hij gemaakt had.
„Als mijn gesternte mij gunstig blijft
tot aanstaanden Woensdag", zei hij tot
slot van zijn verhaal, .„dan kunt u er op
rekenen dien nacht goed en wel uit Oon
dillac te komen. Arsenio heeft er geen'
flauw vermoeden van dat u (met ons mee
gaat, als hij dus van plan mocht ver
anderen, dan hoeven wij niet voor ver
raad te vreezen. Maar hij zal niet ver
anderen. Hel vooruitzicht vijftig pistolen
te verdienen, heeft hem standvastig ge
maakt."
Zij sloeg de oogen naar hem op, schil-
terend van hoop; zijn optimisme wak-1
industrie slecht gaal, moet zij haar werk
grachten bedanken en dan gaat bel de
arbeiders ook slecht. Wie arbeiderslei
ders in ons land aan het woord heeft ge
hoord op vergaderingen, welen dat juist
die waarheid daar héél weinig in het
licht wordt gesteld, ook al heeft de
pionier van de vakvereenigingen, de Alg.
Ned. Diamantbewerkcrsbond in zijn da
den geloond die waarheid heel goed le
begrijpen
Maar het is iets nieuws, en die uil
noodiging der werkgevers om een be
spreking te houden over mogelijke sa
menwerking, zal allicht eerst nog veel
argwaan onder de arbeiders moeten over
winnen niet hel minst als gevolg van de
eeuwige verdachtmaking van iedere han
deling van een werkgever als eigenbe
lang, maar met negeering van de werke
lijkheid, dat zelfs in bet eigenbelang van
den werkgever in zéér veel gevallen ook
een arbeidersbelang schuilt.
In ieder geval de uilnoodiging is er.
Door de omstandigheden van het oogen
blik heeft die ook niet een karakter van
zwakheid, die slechts nadeelig zou kun
nen werken. En van harte hopen we, dat
ook in ons land het mogelijk zal blijken
de beide groepen bijeen te brengen aan
één tafel, niet als strijdende partijen
maar als gemeenschappelijk- belangheb
benden.
Hel schijnt dat, behalve de commu
nisten, alle vakvereenigingen op de uit-
noodiging zijn ingegaan, zij 'l ook dal de
katholieken het becriliseeren dat niei ook
de kalh. en chr werkgeversbonden zijn
uitgenoodigd. Maar dat kan iets zijn voor
de eerste vergadering. Hoe vollediger de
vertegenwoordiging, hoe beter.
8HJNEHLAÏ10,
DE WIJZIGING DER POSTTARIEVEN.
Do minister san Waterstaat heef', inge
volge zijn bij de behandeling der Posl'be-
grooling 1928 gedane toezegging aan de
Tweede Kamer een overzicht doen toe
komen van de wijzigingen der posttarie-
ven welke inmiddels zijn gepubliceerd.
De uit de lariefssvijziging verwachte
ermindering van ontvangsten bedraagt
over een vol jaar, yoor het binnen-
landsche verkeer fjï.362 000 en voor 't
verkeer met de overzeesche gewesten en
hel buitenland f 100.000, dus in totaal
f2.462.000.
DE AFZONDERLIJKE MILITAIRE
RECHTSPRAAK.
Op de vragen van den heer Kleerc-
koper (naar aanleiding van het geval-
Quek) betreffende hel voorbereiden eener
wetswijziging waarbij dc afzonderlijke
miülaire rechtspraak, althans in zaken,
welke tot den krijgsdienst in geen ver
band slaan, wordt afgeschaft, heeft de
minister van justitie geantwoord.
De Minister meent dal de wijze, waar
op deze zware strafzaak is behandeld,
zeker op zich zelf niet de minsle aanlci-
ging geeft llians in eens 't beginsel als
„uiterst bedenkelijk'' le kwalificeeren. Bo
vendien zou men nog niet lot afschaffing
behoeven over te gaan, als men gelegen
heid van appèl en cassatie wilde geven,
Overigens gelden legen het denkbeeld,
de afzonderlijke militaire rechtspraak af
te schaffen, hetzij dan in haar geheel,
hetzij althans in zaken, welke tot den
kerde ook haar moed aan.
„U heeft liet prachtig bedacht," zei ze
bewonderend. Indien wij succes heb
ben
,,Wannecr wij succes hebben, made
moiselle, verbeterde hij lachend.
„Goed dan. Wanneer hel ons gelukt is
Oondillac uil te komen, waar ga ik dan
naar toe?"
.Wel, met mij naar Parijs, zooals be
paald was. Mijn bediende wacht mij te
Voiron met geld en paarden. Geen hin
derpalen zullen ons verder ophouden als
wij maar eerst, de leelijke muren van
Oondillac achter den rug hebben De
Koningin zal u welkom lieelen en u on
der haar [bescherming nemen, totdal mijn
heer Floriinond zijn bruid komt op-
ei schen."
Zij zetle even haar wijnglas aan den
mond, zette hel neer en leunde met haar
ejleboog op tafel met de fijne, blanke
hand onder de kin.
„Madame zegt dat hij doodt is," zei ze,
Garnache was verbaasd over de kalmte
waarmee ze dat zeide. Hij keek haar met
aandacht aan van onder zijn geverfde,
vuile wenkbrauwen Was Izij dan toch niet
anders dan alle andere vrouwen P atoeg
hij zich af. Was zij koud en berekenend,
en had zij even weinig hart als andere
vrouwen, zooals hij gewoon was te ge
looven? Zou zij anders zoo kalm kunnen
spreken over de mogelijkheid dat haar
aanslaande echtgenoot dood was? Hij had
haar voor beter aangezien, natuurlijker,
grootmoediger en reiner. Dat had heml
LEVENSVERZEKERING-BANK, VAN 1863, TE ROTTERDAM
Verzekert niet slechts Uw
Leven
Dekt tevens het risico van
(Ingez. Med.)
krijgsdienst in geen \-erband slaan, de be
kende bezwaren, welke o.a hebben ge
leid tol de verwerping inel -19 tegen 17
stemmen van liet amendement van den
heer Hugenholtz op art. 76 der Invoe
ringswet militair straf- cn tuchfrecht. j
Alleen is bij den Minister in overwe
ging de invoering in militaire zaken van
het instituut der revisie.
dienen omtrent de vraag, in hoeverre liet
maken van verscliilLendc en in hel bijzon-
tjer van gesloten wegdekken hij den aan
leg cn de verbetering van wegen van
invloed is op de op, langs cn nabij die
wegen voorkomende beplantingen cn om
trent de maatregelen, welke zouden moe
ten worden genomen om den nadecligen
invloea van die wegdekken voor de be
plantingen zooveel doenlijk le voorkomen.
DE GASBEDRIJVEN.
In de zaak van den gasdirecteur te
Doeliclieni, (die krachtig is opgekomen
legen de wijze waarop de raadscommissie
haar onderzoek instelde) is thans rapport
uitgebracht door deze commissie Zij be
klaagt zich aoor den directeur en tien
wethouder le zijn tegengewerkt. Haar
onderzoek is dan ook nog niet beëindigd,
cn zij acht de meedceiing der resultaten
ongeAvcnscht daar hel de tegenpartij
maar gelegenheid zou .geven zich bijtijds
tc kunnen wapenen voor hetgeen nog
Komt.' Het uitbrengen van een rapport
door den directeur noemt de commissie
,.een brutale aanmatiging". Zij komt op
tegen liet vernacht maken van „welmee-
nende personen" die de commissie zich
als deskundigen assuineerdc (den lieer
v. d Stel en diens advokaal. Voorts
meent zij gerechtigd te zijn de parti
culiere uilgaA-eu van den directeur lo
controleeron, en betoogt zij haar onder
zoek le moeten voortzetten
(Afgescheiden van hel resultaat waar
toe 'I onderzoek mag leiden, lijkt ons. ook
a dit verweer der commissie haar
methode van onderzoek wel een typisch
voorbeeld, hoe het niet moet Red
Ems©5> Wat9P
het sedert eeuwen bekende, onover
troffen middel '.egen Hoest, Ver
koudheid en alle aandoeningen
der slijmvliezen
Prijs per kruik of fiesch f 065
(lngez.
Uit Stad en Provincie.
Uit Middelburg
Gisterenmorgen zijn een drietal op-
•enden van het Duilsche stoomschip
„August Tbijsen'dal alhier een lading
hout heeft gelost, vóór bel vertrek van
boord gegaan, zij Avensclite» de reis niet
verder mede le maken De kapitein riep
de hulp der politie in, die het dtrietal
aanhield, en met de mededeling, dat
zij van hun schip deserteerden, zullen
zij als vreemdelingen zonder middielen
van beslaan over de grens worden ge-
VOOR HET GEBOOMTE LANGS DE
RIJKSWEGEN.
De minister van waterstaat heeft een
commissie ingesteld, aau welke wordt op
gedragen, de regeering van advies le
moed gegeven om haar bij te staan jn
haar moeilijkheden, zonder te letten op
het minderwaardige van den toestand
voor hem zelf. Hij begon te Areezeu dat
zijn opvatting verkeerd geweest was,
Toen hij bleef zwijgen sloeg zij de
oogen naar hem op en begreep iels van
hetgeen er in hem omging.
Zij glimlachte een weinig moedeloos
„U gelooft dat ik koud ben en jjeen
lrarl heb mynheer de Garnache?"
„Ik geloof dat u is zooals alle vrou
wen". *-
„Dat is liet zelfde, in uw opinie Zej*
mijnheer weet u veel van vrouwen, leent
u 7.C?"
„Dal verhoede God;! Tic heb al moeilijk
heden genoeg in mijn leven gehad'"
Eu u heeft u zelf een oordeel aan
gematigd over een sexe die u niét kent?"
„Niet door kennismaking alleen komt
men lot een oordeel Er zijn andere
wegen dan die der ondervinding. Men
leert gevaren kennen door anderen le
zien sterven Het is een dwaas <lie al
leen wil afgaan op de kennis die hij per
soonlijk heeft opgedaan."
,U is heel verstandig," zei ze stem
mig, zoo stemmig zelfs dal hij haar ver
dacht hem uil le lachen.
..Is u nooit getrouwd geweest?"
„Nooit, mademoiselle," antwoordde hij
stijf. „Ik heb dat gevaar zelfs nooit ge-
loopen."
„Beschouwt u dal inderdaad als een
geA'aar?"
„Doodsgevaar, mademoiselle," zei hij
zet
o
Uil Zuid-Be veland.
Woensdag a.s. vergadert de raad
der gemeente Goes. Voorgesteld wordt
o a. om met dc N.V. Bouwstoffenhan-
del en Steenhouwerij v.h. M. D. de
Putter te Vhssingen een ruiling van
grond aan le gaan aan de Zaagmolen
en daar lachten zij beiden om.
Zij duwde haar stoel achteruit en stond
langzaam op. Langzaam liep zij van de
tarel naar hel venster Zij ging mot haar
rug naar hel raam staan en keek hem
aan.
..Mijnheer de Garnache." zei zc, ..u is
een goed mensch. een echt edelman Ik
wou dat u ons gunstiger beoordeelde.
Allev rouwen zijn niet verachtelijk, ge
loof mij. Ik 'hooji dal u er nog eens eene
ontmoet die u de waarheid bewijst van
hetgeen ik zeg.'
Hij glimlachte en schudde het hoofd.
„Kind." zei hij( ,,ik beii niet half de
echte kerel waarvoor je me aanziet Ik
heb een meedoogenloozen hoogmoed
dien men van tijd lot lijd voor dapper
heid houdt, net was mijn trots b v. die
mij hier terug deed komen. Ik kon niet
verdragen dat men mij zou uitlachen
wanneer ik in Parijs terugkeerde en moest
bekennen dat ik verslagen was door de
markiezin van Oondillac Ik vertel u dit
omdat uw oordeel over mjj wat minder
gunstig zou wezen en u een verzoek
besparen dat ik, vrees ik, toch niet zou
kunnen verhooren. Ik heb u reeds ge
zegd. mademoiselle, dal de hemel waar
schijnlijk een gebed zal verhooren van
een hart als het uwe
„En toch hebt u mij een oogenblik
te voren iemand zonder hart genoemd,"
herinnerde zij hem
„U schee» zoo onverschillig tc zijn
omtrent het lot van Floriinond de Oon
dillac." (Wordt \rervolgd.) J