i
B IJ VOEGSEL
•oldoen aan de voorwaarde van liet ver
schaffen van de zekerheid, dat aan de
bevolking in totaal aan Rfijks- en Gemeen
tebelastingen geen zwaardere lasten wor
den opgelegd."
Woensdag 5 Oct. 1927 t!o, Z34.
BINNENLAND,
UIT DE PERS.
Gemeen! e-u i I g a v e n
de R ij k s u i l k c e r i n g.
De „Standaard" plaatst als hoofdarti
kel een kritiek van „een deskundige"
over hel rapport van de Staatscommissie
inzake de financieele verhouding van. Rijk
en Gemeenten,.
Deze schrijver laakt hel ten eerste dal
de Commissie zich niet heelt ingelaten
j».et den ongelijkmatige» gemeentelijken
belastingdruk als gevolg van de verschil
lende draagkracht der inwoners van de
gemeenten; en ook met de kwestie of hel
gemeentebestuur le veel uitgeeft.
En daarna schrijft hij hel volgende
„Geen enkele Minister van Financiën
zal een wetsvoorstel lot hoogere uilkee-
ring aan de gemeenten indienen, als hij
niet den waarborg heeft, dat de gemeen
ten haar belastingen met nagenoeg het
zelfde bedrag zullen verminderen, als
waarmede de Rijksuitkeeviug wordt ver
hoogd.
Deze moeilijkheid heeft de Staatscom
missie wel onder het oog gezien. De op
lossing heeft zij li. i. gevonden en tol
uiting gebracht in artikel 9 van haar
wetsontwerp (Aanhangsel A). Mr. Dij. Van
Doorninclc zegt in zijn afzonderlijke nota
van deze door de Commissie voorgestane
oplossing: De uitwerking staal in
9 van het wetsontwerp echter practisch
met e en voorbijgaan van de kwestie ge
lijk.
De werking van art. 9 komt hierop
neer, dat de gemeentebesturen den ver
menigvuldigingsfactor van de Gemeente
lijke inkomstenbelasting of hel aantal' op
centen op dc Rijksinkomstenbelasling
zooveel lager vaststellen, dat de op
brengst van genoemde belastingen daalt
met een bedrag gelijk aan dal van de
verhoogde uitkeering.
Eerstelijk geldt art. 9 slechts voor één
jaar, omdat de Commissie niet vreest,
dat belastingverhooging in een volgend
jaar zal plaats hebben.
De Commissie i.s hier wel erg lichtgö-
loovig Een gemeenteraad gaat na
verkiezingen wel eens om. Dat omgaan
zegt voor de belastingbetalers genoeg.
Het vaststellen van heit vermenigvul-
ftigingscijfcr van de Gemeentelijke In
komstenbelasting en van het aantal op
centen op de R. I. ÏB, dat telkenj'are inide
maand April moet plaats hebben dooi
den Gemeenteraad, is ecu zaak, welke
afhangt van vele onberekenbare facto
ren. In de prnctijk ziet men dat met deze
factoren somtijds door B. en W. vreemd
gegoocheld wordt.
Tegenover genoemd art, 9, dat hel
vermenigvuldigingscijfer omlaag zou moe
ten doen gaan, kunnen vele andere on
zekere factoren gesteld worden, door een
oplimistischen of door een pessimii,sli-
schen bril bekeken, waardoor het noodig
is het vermenigvuldigingscijfer terecht of
ten onrechte in zekere mate te
hoogen.
Hierdoor wordt de practische werking
van artikel 9, als dwingend recht gelijk
nul.
Geconcludeerd kan dus worden, dat de
voorstellen der Staatscommissie ook niet
WIE IS EDMUND GRAY?
Geautoriseerde vertaling naar het
Engolseh, van WALTER BESANT,
door Mej. E. HOCGEWEBF.
67).
„Hoe mijn man het maakL?"her,
haalde zij „O, dat zal ik u vertellen^
mr. Gray. Hoe mijn man hel maakt?
Gaat u maar eens lijken in de herberg
dan zult u zien, hoe fraai hij toegeta
keld is!"
En toen, éérst met den rechterarm
een halven kring beschrijvend, begon ze
een vurige toespraak. De omstanders,
die er niet zeker van waren of zij soms
üoor verblinde woede hen een van allen
voor haar man zou houden, vluchtten
een eindje.
De mannen in de herberg, die baai-
slem hoorden, keken vol arigsl naar de
deur. Maar mr. Gray bleef kalm voor
haai- staan. Zij had eerbied voor zijn
moed en genoot van zijn deelnemend luis
teren.
Na een tijdje hield zij, buiten adem
op en barstte op ceils in snikken uit
Baar zat zij nu, die groote gespierde)
vrouw,' op den drempel vau haar wo
ning „badende in tranenBe omstanders
kwamen toen wat dichter bij, sommigen
INDISCHE KRONIEK
door D. BAUDUIN.
XXXVIII,
Be levens-standaard, Een paar
cijfers. Het bou-sysleem. —Ge
makkelijk maar,.Woeker.
Vroeger gold als axioma, dat Indié
tweemaal zoo duur was als Holland, zoo
als men dat meer populair dan nauw
keurig placht uil le drukken. Ik' kan niet
precies aangeven, wanneer deze waar
heid heeft opgehouden te bestaan, maar
in elk geval is al sinds geruimen lijd
de werkelijkheid anders. Holland is, om
1u dezelfde terminologie te blijven,
de laatste tien jaren een der duurste
landen van Europa geworden en ofschoon
de levensstandaard ook in Indié omhoog
is gegaan, het was niet in dezelfde mate
als in het moederland, en dus heeR al
sinds lang wie in Nederland vijfhonderd
gulden per maand verteert in inde geen
duizend noodig. Toch moet men ook dit
weer niet te boud beweren, want men
moet oppassen^om hier geen twee ongef
lijksoortige grootheden niet elkaar le ver
gelijken. Immers hel leven 'in Nederland
Indié is niet op dezelfde leest
schoeid en het hangt er nu maar van
af hoeveel men in Indié aangekofhen, zijn
Hollandsche leest gaal uileenschroevcn
Ik zal trachten om dit door een voor
beeld te verduidelijken. De mijn het
vijfhonderd in Nederland zal daarvan
met vrouw en twee kinderen ordentelijk
doch zuinig en rustig kunnen leven, die
zelfde mijnheer plus familie zal in Indié
Iaat ons zeggen, zevenhonderd en vijftig
noodig hebben, aangenomen dat hij daar
even rustig en zuinig blijfL leven. Maar
dan zal hij of zijn vrouw hun situatie
misschien niet langer ordentelijk vinden'
Zij zullen misschien vinden, dal zij niet
naar liet zoo wanne en zoo vreemde
land hadden behoeven le komen om daar
zoo hard te werken, teneinde als resul
taat te conslalceren dat zij er met heel
•eel overleg elke maand precies kun
nen komen zonder één cenl over le leg
gen. Zij, die in Holland eigenlijk geen
luxe-behoellen hadden ol' al «iet wei-
tevreden waren, zij zullen in In-
die misschien behoefte krijgen aaneeni-
oompensalies voor wat liet Indische leven
hun doet missen of aan eenigc aanvul
lingen, die het Indische leven niet zoo
zorgelijk en drukkend maar een beetje
aangenamer maken. En wanneer de mijn
heer van zevenhonderd en vijftig na ccn
poos honderd gulden verhoogiug, krijgt,
dan zal hij daarvan niet Nederlandsche
Werkelijke Schuld gaan koopen of een
spaarbankboekje, zooals hij in zulk ge
val zeker in Holland zou hebben
daan, maar hij zal er zich zelf en
de zijnen- van doen profileeren. Hij zal
zijn vrouw, die hel op haar zenuwen
krijgt, in eeu sado af en toe een (taxi
offreeren en zichzelf een uitgangetje naar
de sociëteit en zijn heeie familie een bios-
coopje, omdat ze toch eens iets moeten
hebben, iets opheurenders dan eiken
avond krekelzang en kikkergekwaak en
anwege de muskieten om negen uur
mar bedt Zoo is het budget van de fa
mi lie ongemerkt naar achthonderd
vijftig gekropen en bij elke nieuwe ver-
hooging, die naar wij zullen aannemen
ook een verhooging in rang beteekent en
een langer verblijf in Indië, zijn de be
boef ten weer wat toegenomen en eischl
de rang en stand een beetje meer com
fort en vertoon,. En zoo komt dan eens
liet oogenblik dal de mijnheer van vijf
honderd in Holland er wél duizend noo
dig lieert in Indié I
Het spreekt vanzelf, dat men hel voor
gaande alleen als typeering moet opvat
ten en ook de cijfers als willekeurig ge
nomen moet beschouwen. Om met volko
men juiste cijfers den Indischen levens
standaard te schetsen is ondoenlijk,. In
de eerste plaals zijn ook in Indië de
met betuigingen van sympathie.
Mr. Gray vatte haar hand en sprak
zacht enkele woorden van troost. wafit
er waren djan toch ook, dingen, die een
mensch schrikwekkend konden tergi
Toen leidde hij zijn leerlinge weg naar
het huisje daarnaast, waar hij binnentrad
bij een vrouwtje, dal kleeren zilt te
naaien Ze was van middelbaren leeftijd'
en, ofschoon z.c er zeer armoedig uitzag,
was ze toch niet haveloos gekleed; in
hel kamertje Was het ook netjes, belialv
dat de kleedingslukken, Waar zij aan be
zig was, wat verspreid lagen Zo had ook
een gunstig, zelfs fijn besneden gelaat en
keek op, met dankbaren .glimlach
,,U hier, mr. Gray? JuisL gisteren dacht
ik, wat Ik u in landen tijd, niet had jge,
zien' Ik mag mijn werlc «iel neerleggen
nïaar ik kan u zeer goed volgen, als
praat"
„Dit is een speciale vriendin van mij,"
zei de meester. „Ik heb haar nu al
tien jaren gekend, zoo lang ik de straat
hier bezoek Ze is altijd opgewekt, of
schoon ze werkt voor een hongerloon
Maar ze klaagt nooit. Ze leeft nel als de
nmssclien en eet ook zeker niet meer. Ze
gedraagt zich altijd fatsoenlijk, 's Zon
dags gaal ze naar de kerk en z.e is altijd
netjes gekleed. Toch moei ze altijd hon
ger hebben,"
„O", sprak hel vrouwtje, „u zoud't
versteld zijn miss, als u wist, van hoe
jweinig een vrouw kan leven."
„Maar daarom ijtan het je toch geen
prijzen aan schommelingen, soms zeer
anzienlijke, onderhevig, zoodal mede-
deelingen daaromtrent slechts voor ecu
bepaalde plaats of streek en voor ecu be
paalden tijd waarde zouden hebben en
volgens wordt onze levensstandaard
•ral, maar zeker in Indié, niet slechts
bepaald door buiten ons om vastgestelde
prijzen doch ook door de individueele
eischeu, die onze rang of positie ons stel
len.
Toch zal ik eenige cijfers geven, die
misschien betrekkelijk tol eenig houvast
kunnen dienen,. Men dient hierbij le bc
denkeu, dal de Europeesche maatschap
pij in Indië hij lange na niet die talrijke
jroote verschillen in maatsehapp
lijken welstand kent, welke de Europee
sche maatschappij in Europa eigen zijn
Men heeft in Indié geeu groep van Euro
peesche paupers, men kent er niet den
stand der Europeesche handwerkslie
den. in het algemeen kan men onder
scheiden drie groote groepen, de ambte
naren ide militairen daaronder begrepen
de middenstanders en dc groep 'die haar
beslaan vindt in handel en Industrie, De
groep der planters kan iu dit verband,
als levende onder geheel andere voor'
waarden, buiten beschouwing blijven,. Al
zal men vanzelfsprekend onder de drie
eerstgenoemde groepen cveneen> criorme
rscliillen in inkomsten vinden, men mag
echter zeggen, dal bij de Indische ver*
houdingen, die ook eiken blanke in een
sclioono witte jas tot .meneer'' maken,
an een zeker minimum aan behoeften
en dus ook van inkomen kan worden
gesproken, dat alls een algemeeu
mum voor dje,Europeanen in Indië mag
v orden beschouwd. Eu dan mag men
aannemen dat een jongmeusch. dal in
de Indische stad moet leven in een pen
of in een pavaljocnljc meft f 250 lol
f 300 geen bokkesprongen zal kunnen
maken terwijl eeu jeugdig echtpaar m<
n inkomen lager clan 150 in Jan Oost
in harden dobber heeft.
Huishuren zijn hoog. Voor ecu klein
paviljoen van [wee of drie kamers betaalt
men al gauw tusschen de zestig en de
honderd gulden, voor een groofer pa
Ijocn minstens honderd, voor een ge
woon ordentelijk huis tusschen de hon
derd vijf en twintig en twee "honderd
gulden, alles per maand.
Bedienden kan men in Indië niet mis
sen, liet is volkomen, uitgesloten, dat
mevrouw zelf het werk zou doen,. Hel
minste aantal is toch eigenlijk wel twee
een huisjongen en een baboe, maar
woont men in een huis van gewone af
metingen en wil men daarin eenigszias
behoorlijk bediend worden, dan zdl er
toch al spoedig een kokkie en een tuin
jongen bij moeten komen,. Een huisjon
gen verdient van twintig lot vijf en der-
julden. ccn kokkie van twintig tol vijr en
twintig, een baboe van vijftien tot vijf en
twintig, ecu tuinjongen van tien tot
twintig gulden. Wanneer men dus den
scepter zwaait over een viertal bedien
den, hetgeen waarlijk niet overdreven is,
dan betaalt rneu maandelijks al spoedig
tusschen de zeventig en tachtig gulden
voor zijn bediening.
Voor de keuken kan men veel en kan
men. weinig uitgeven» Weinig, indien men
zich eiken dag bepaalt lot rijst
eens rijst, met uu en dan een vischjc
of oen stukje vleesch. Op deze wijze le
ven bijvoorbeeld groote groepen onder de
Indo-Kuropeesclie bevolking ongeloof
lijk economisch. Maar eeu dergelijke zui
nigheid en schrielheid ligt niet in onze
Hollandsche lijn, en dal i.s naar ik ge
loof maar goed ook, want wie op zijn
voedsel bespaart, betaalt gewoonlijk met
zijn gezondheid en mijn persoonlijke or
varing is, 'dat een goede en voedzame
tafel, gepaard met een flinken eetlust,
ook in de tropen tegen heet veel kwalen
beveiligt. Ons gewone Hollandsche menu
van soep, vleesch, groenten cn aardap
pelen zal echter heel wat duurder uitko
men!
Ook de transportmiddelen maken hel
leven iu Indié duur, niet zoozeer door
hun hooge tarieven, want die zijn voor
wal betreft taxi's en inlandsclie voertui
behaaglijk gevoel geven," meende Elsie
..Ze is de dochter van een eens ze^r
"welgesteld mau
,Een zeer achtenswaardig mensch
viel do dochter iu
„Toen hij stierf liet hij niets dan schuil
den na. En zoo raakte het gezin steeds
aan lager wal."
„Dank u wel voor uw bezoek miss
Als u soms ook af en toe mee wilt ko
men, u hoeft nooit bang te zijn:,
vriendin van mr Gray zal geenerlei leed
geschieden."
Overal op den drempel zaten vrouwen
oud en jong, en haast altijd droeg haar
gelaat dezelfde stompzinnige, dikwijls half
dierlijke uitdrukking jen zagen zij er
hoogsL onsmakelijk uil, ongevvassclien en
met ongekamde haren.
„Deze vrouwen kennen niet anders,
dan hel leven .dal zij leiden," sprak dc
meester. „Ze verlangen ook niet anders.
Ze zouden zich ongelukkig voelen, als ze
niet hier in zulk eeu huurt woonden Zij,
en haar kinderen verlangen niets dan
warmte, eten en drinken. Ze zijn de pro
ducten van ons verkeerd-ingerichte i
schappij, waardoor ze van haar ziel zijn
beroofd Bij een betere inrichting konden
deze menschcn niet beslaan, z.ouden ze
geen ouders kunnen zijn. Je ziel wel de
kinderen en de moeders, >naar de wanne
zie je niet Dal komt, (die zijn nieesl in de
herberg, vast werk hebben ze toch niet,
gewoonlijk is dit dus liim toevlucht
Oude mannen zie je ook niet, wanll die
gen laag, maar door de noodzakelijkheid
r zich bij bijna elke verplaatsing
an le moeten bedienen. Iemand, die van
het allcrbeschcidensle voertuig, de sado,
gebruik maakt, om zich van en naar zijn
kantoor te laten rijden en in zulk voer
tuig in den loop van den dag nog (eén
of andere boodschap gaü doen, is per
dag minstens een gulden of een daalder
daaraan kwijl,. Maar dit is dan ook het al-
lcrbcscheidejiste gebruik, in werkelijk
heid geeft de Europeaan veel meer uit
■oor zijn transport en voor dat van do
andere leden van zijn gezin. Wie het
daarom eenigszias doen Icon schaft een
uto a«n, al is hel een Ford. Dat geeft
op den duur zeker besparing en veraan*
genaamt daarenboven liet leven zoozeer
al ware het slechts om de koele avond
ritjes, die weer wal frissche lucht in dc
longen brengen, dal een eigen auto iu
Indië nauwelijks nog een luxe-liefhebberij
kan worden genoemd.
De Indische sociëteit is ook .al weder
duurder dan haar Hollandsche collega
De contributie varieert lussclien drie en
een zes rijksdaalders per maand Schouw
burgen. bioscoop, sportbeoefening, het is
alles \erre van goedkoop en het onver-
ijdelijke transport komt daar altijd nog
boven op. Mie deel wil nemen aan fees
telijkheden in hole! en sociëteit moet n et
opzien tegen aanzienlijke extra-uitgaven,.
De door de groote warmte suel verwek
kende kleedij der dames houdt daarm e
nauw verhand,.
Indié is liet land san het erediel,. On
der de opmerkelijke dingen die den nieu
weling onder de palmen treilen zafi ooi;
altijd zijn de omstandigheid, dat hem
bijna oseral ais hot ware hel erediet
wordt opgedrongen en hij atlhans een
and lang zijn contanten soor het groot
ste deel in zijn zak kan houden,. Indië
is n I. hel land van den beroemden en
bcruchlen bon' Bijna 'iedereen levert u
bijna alles iu ruil voor een klein papiei
Ije, waarop ge uwe handteekeuiug hebt
gezet. In hol hotel schrijft ge ?eu bon,
.v club in de benedenstad en in uw
leH .séhrijtl ge een bon. voor dc
taxi van de verhuurderij schrijft ge con
bon, in eiken winkel reikt de winkeljuf
fro uw u een bon en gaat er slechts n,
nigc aarzeling en zeer vefba/as'd toe
over om uw coiifanl geld te accepleeren,.
Uw Chineesche kruidenier levert u oj
den bon ,uw sigaren, uw dranken, uw
geneesmiddelen en nog duizend andere
dingen, ge koopl ze op den bon,
Dil systeem heeft twee voordeelen,.
Hel personeel gewoonlijk iulaiidscb, dal
niet vertrouwd genoeg of niet in slaat
om contant geld te manipuleeren. vlug
zonder fouten te verrekenen of af le re
kenen, wordt hierdoor uitgeschakeld en
hel is voor leverancier en klant gemak
kelijker.
Maar hel is ook veel gevaarlijke al
thans voor klanten .die finnacicel niét at
le vast in hun schoenen slaan,. Hel bon*
systeem heeft in Indië reeds heel wat
slachtoffers gemaakt, liet is inderdaad
zoo gemakkelijk en zoo verleidelijk qui
exen een naam te krabbelen op een pa
piertje en dan in hel bezit te komen van
liet begeerde artikel,. Een beetje Indisch
fatalisme en onverschilligheid of zorge
loosheid helpt dan al gauw mee tol de
conclusie, dat hel met 5e afrekening wel
terecht zal komen of zoo'n vaart niet zal
loepen»
Nauwelijks is de eerste dag vui de vol
gende maand aangekomen, daar draven
reeds de divcr-c geldloopcrs hel erf op
of hel kantoor van den heer des huizes
binnen en presenteeren liassen bons, get
roode. groene, wille, van allerlei for-
maat en voor allerlei bedragen. En nu
constateert de man of de vrouw, die
in den loop van de maand een beetje
al le nonchalant hun bons hebben ge-
schreien lol li uil schrik .dal de totalen
van die bons schrikbarend logenv d en
hel erediel hun over het hoofd is ge
grocid en zij slaan voor een meer of
minder groot tekort. Dan worden er een
paar ïoopers met een bundeltje bons
weer teruggestuurd met de klassieke
boodschap „lain boel.on sadja", helgeeu
ft-anjeluw
DORTMUNDER*
Zacht van
smaak
°2^j^OV^NJtBQO»«.aOTTgnawi
(Ingez. Med.)
zooveel zeggen wil als „kom de volgende
maand maar terug',. Door voorzichtig
heid en zuinigheid kan men dan natuur
lijk wel weer uit den brand laken, maar
door nog wal meer nonchalance en|zorge
loosheid raken veel Indische raensonen
r dan nog veel dieper in,. Dan kan het
gebeuren, lezer, en inderdaad het gebeurt
dat mevrouw haar avondjurken gaat af
betalen met vijf gulden in de maand en
haar satijnen schoentjes met een rijks
daalder, dal er na den tienden dag van
de maand niet meer in de auto wordt ge
reden, omdat de benzine op is of een
band gesprongen en wat het allerergste
dat de Bombay-heer mevrouw opdrin
gerig verzoekt om eens in zijn privé-kan
toor naar haar rekening-courant le komen
kijken of dat tusschen licht en donker de
Arabische woekeraar dc voorgalerij bin
nensluipt en haar na een poos weer ver-»
laat met een accept in zijn klhuwachtige
handen»
BK BAZAAR VIN BK VEREENIGING
„TOT STEUN".
Alvorens over het verloop van den
xsteu dag van den bazaar, waarvan de
opbrengst is bestemd voor de kas van de
'.rcemging „Tot Steun', een en ander
mede le deeten, willen wij cjersl terug
komen op de opening, waartoe zich te
hal! drie gistermiddag de leden van hel
damescomité, hel hesluui van „lol
Steun" en verschillende genoodigdon in
de kleine bovenzaal van SI. Joris had
den vereenigd.
De voorzitter van „Tol Steun", dc
heer dr. J. P Can negie Ier, heette
,de aanwezige vertegenwoordigers van
corporaties welkom, en stelde vooral de
tegenwoordigheid van den voorzitter van
den voogdijraad, den heer mr. G. .1.
Sprenger, en van den secretaris van den
Armenraad, den lieer ds. L. B. Tjebbes,
op hoogen prijs.
liet plan lot dezen bazaar is niet uit
gegaan van het bestuur vau de af dee ling,
maar van eenige dames cn liet besLuur
heelt haar aanbod gaarne aanvaard De
Vereeniging „Tot Steun gaal stil haai
weg, al is hel wel eens jammer, dat de
vergaderingen niet beter bezocht worden.
Maar toch blijkt telkens, dal cr veel
belangstelling voor hel werk bestaat. Dat
bewees de bazaar van ongeveer 7 jaai»
geleden en dit bewijst nu deze bezaar
weer met de groote voorbereiding, daar-
aali besteed.
Spr. wijst er dan op. dat men gemeend
.heeft, gezien ook de kritiek op baza-
ren in hel algemeen, ditmaal geen offi
cieel karakter aan de opening te moeten
geven en geen autoriteiten le moeten
nooaigen.
De vereeniging doet goed werk, al is
ook daarop natuurlijk kritiek Men
spreekt van zorgeloos maken der ouders,
en dat voelt ook het bestuur wel eens.
Mc ar daartegenover spreekt de warmte
van hel hart, die zich gedrongen doet
gevoelen te helpen, en die zegt, dat er
bezwaren zijn, maar om le overwinnen,.
Maar de vereeniging is ook een goede,
omdat haar werkmethode een goede is,
waarbij spr. doelt op de gezinsverple
ging. Al heelt alles wal voor hel ver
waarloosde kind wordt gedaan spreker s
volle sympathie en eerbied, toch meent
hij, dat de maatsch;u>pij is opgegroeid
uit gezinnen cn daarom moet men de
kinderen weer in een gezin brengen,.
sterven in den regel vóór hun zestigste
of anders gaan ze naar hel armhuis Al
die ellende hergen we in deze achter
buurten en we meenen, dat dit' niet ge
vaarlijk is Maar dit zat ééns blijken'
De andere stem sprak loen weer,-
„Daarvoor hebben wjj de politie Zulk
gevaarlijke lui zouden er niet minder
gevaarlijk op worden, ais ze voor niéts
tc elen kregen en vrij mochten wonen.
Ze zijn zoo geworden door hun eig<
slechtheid en ondeugden en de van Ir
vaderen, dus moeten ze dan ook maar
hebben, wat er bij slaat Een dergelijk
ontembaar element blijft gevaarlijk Maar,
om ze le beklagen en over hen te treuh
,ren, js dwaas en nutteloos.
Mr Gray had voor die tollen een woord.
Hij ging vrij overal binnen, en sprak ze
toe steeds met zijn leerlinge naast zich.
,,'l Is als iu een bijenkorf'" zei Elsie,
die nog nooit zoo'n diehl-bevolkte buurt
gezien had.
„Toch zijn het allen menschcn kind,
menschen van denzelfden aanleg als jij.
Ze kennen dezelfde behoeften hebben
dezelfde verlangens, lijden dezelfde smar
ten Wat maakt je gelukkig Als je warm,-
le en voedsel hebt iu voldoende male
en niet te veel hoeft tc werken Zooals
ik de wereld ingericht wil zien. zullen
ze dit net zoo goed hebben, en ze zul
len ook even goed genot vinden in de
beoefening van kunsten en wetenseliapc
'pen en zullen hun gedachten laten gaan
over veel, waar zo nu geen besef van
hebben. Maar ze zijn allen precies als
jij. En vooral in één opzicht Ze hebben
evenzeer behoefte aan liefdé
Hij zweeg een oogenblik, maar loen
Elsie niets zei» ging luj voort.
„En dit zijii nóg niet eens de aller
ongelukkigste». vplen van hen hebben
hel zelfs zoo druk met zakjes en doozen
plakken en lucifers en voetkussens ma
ken. dal ze er niet eens den lijd van kun
nen nemen om opt le kijken, terwijl ik
met hen praat. De ellendigste» zijn dei
genen. die niet werken willen en 'die den
hcclen dag maar Ieegloouen en stelen
„Maar meester, wat zult u met Zulke
menschcn nu hereiken met uw stelsel?
Zal hel degenen, die niet willen werken,
nu ijverig maken?"
„Het zal ieder de vruchten van zjjn
eigen arbeid schenken, hel zal iedere»
man oen vak doen leeren en werk heb
ben voor ïedoreu werkwillige. Degenen,
die niet kunnen werken, zal hel op
sluiten, tol aan hun dood. Ze zullen geen
kinderen krijgen, daardoor zullen er niet
zooveel geestelijk-misvormden ziju Deze
straat is vol lesseu, die ton duidelijkste
aandringen op vernietiging van den éigen-
dom."
Nu stond de meester ineens weer stil
voor een vrouvytje, natuurlijk ook met
een kinjt' in de* armen, en er mogelijk
nog afgetohder uitziend, dan zijn overige
beschermelingen
(Wordt ve. volgd.)