i B IJ VOEGSEL •oldoen aan de voorwaarde van liet ver schaffen van de zekerheid, dat aan de bevolking in totaal aan Rfijks- en Gemeen tebelastingen geen zwaardere lasten wor den opgelegd." Woensdag 5 Oct. 1927 t!o, Z34. BINNENLAND, UIT DE PERS. Gemeen! e-u i I g a v e n de R ij k s u i l k c e r i n g. De „Standaard" plaatst als hoofdarti kel een kritiek van „een deskundige" over hel rapport van de Staatscommissie inzake de financieele verhouding van. Rijk en Gemeenten,. Deze schrijver laakt hel ten eerste dal de Commissie zich niet heelt ingelaten j».et den ongelijkmatige» gemeentelijken belastingdruk als gevolg van de verschil lende draagkracht der inwoners van de gemeenten; en ook met de kwestie of hel gemeentebestuur le veel uitgeeft. En daarna schrijft hij hel volgende „Geen enkele Minister van Financiën zal een wetsvoorstel lot hoogere uilkee- ring aan de gemeenten indienen, als hij niet den waarborg heeft, dat de gemeen ten haar belastingen met nagenoeg het zelfde bedrag zullen verminderen, als waarmede de Rijksuitkeeviug wordt ver hoogd. Deze moeilijkheid heeft de Staatscom missie wel onder het oog gezien. De op lossing heeft zij li. i. gevonden en tol uiting gebracht in artikel 9 van haar wetsontwerp (Aanhangsel A). Mr. Dij. Van Doorninclc zegt in zijn afzonderlijke nota van deze door de Commissie voorgestane oplossing: De uitwerking staal in 9 van het wetsontwerp echter practisch met e en voorbijgaan van de kwestie ge lijk. De werking van art. 9 komt hierop neer, dat de gemeentebesturen den ver menigvuldigingsfactor van de Gemeente lijke inkomstenbelasting of hel aantal' op centen op dc Rijksinkomstenbelasling zooveel lager vaststellen, dat de op brengst van genoemde belastingen daalt met een bedrag gelijk aan dal van de verhoogde uitkeering. Eerstelijk geldt art. 9 slechts voor één jaar, omdat de Commissie niet vreest, dat belastingverhooging in een volgend jaar zal plaats hebben. De Commissie i.s hier wel erg lichtgö- loovig Een gemeenteraad gaat na verkiezingen wel eens om. Dat omgaan zegt voor de belastingbetalers genoeg. Het vaststellen van heit vermenigvul- ftigingscijfcr van de Gemeentelijke In komstenbelasting en van het aantal op centen op de R. I. ÏB, dat telkenj'are inide maand April moet plaats hebben dooi den Gemeenteraad, is ecu zaak, welke afhangt van vele onberekenbare facto ren. In de prnctijk ziet men dat met deze factoren somtijds door B. en W. vreemd gegoocheld wordt. Tegenover genoemd art, 9, dat hel vermenigvuldigingscijfer omlaag zou moe ten doen gaan, kunnen vele andere on zekere factoren gesteld worden, door een oplimistischen of door een pessimii,sli- schen bril bekeken, waardoor het noodig is het vermenigvuldigingscijfer terecht of ten onrechte in zekere mate te hoogen. Hierdoor wordt de practische werking van artikel 9, als dwingend recht gelijk nul. Geconcludeerd kan dus worden, dat de voorstellen der Staatscommissie ook niet WIE IS EDMUND GRAY? Geautoriseerde vertaling naar het Engolseh, van WALTER BESANT, door Mej. E. HOCGEWEBF. 67). „Hoe mijn man het maakL?"her, haalde zij „O, dat zal ik u vertellen^ mr. Gray. Hoe mijn man hel maakt? Gaat u maar eens lijken in de herberg dan zult u zien, hoe fraai hij toegeta keld is!" En toen, éérst met den rechterarm een halven kring beschrijvend, begon ze een vurige toespraak. De omstanders, die er niet zeker van waren of zij soms üoor verblinde woede hen een van allen voor haar man zou houden, vluchtten een eindje. De mannen in de herberg, die baai- slem hoorden, keken vol arigsl naar de deur. Maar mr. Gray bleef kalm voor haai- staan. Zij had eerbied voor zijn moed en genoot van zijn deelnemend luis teren. Na een tijdje hield zij, buiten adem op en barstte op ceils in snikken uit Baar zat zij nu, die groote gespierde) vrouw,' op den drempel vau haar wo ning „badende in tranenBe omstanders kwamen toen wat dichter bij, sommigen INDISCHE KRONIEK door D. BAUDUIN. XXXVIII, Be levens-standaard, Een paar cijfers. Het bou-sysleem. —Ge makkelijk maar,.Woeker. Vroeger gold als axioma, dat Indié tweemaal zoo duur was als Holland, zoo als men dat meer populair dan nauw keurig placht uil le drukken. Ik' kan niet precies aangeven, wanneer deze waar heid heeft opgehouden te bestaan, maar in elk geval is al sinds geruimen lijd de werkelijkheid anders. Holland is, om 1u dezelfde terminologie te blijven, de laatste tien jaren een der duurste landen van Europa geworden en ofschoon de levensstandaard ook in Indié omhoog is gegaan, het was niet in dezelfde mate als in het moederland, en dus heeR al sinds lang wie in Nederland vijfhonderd gulden per maand verteert in inde geen duizend noodig. Toch moet men ook dit weer niet te boud beweren, want men moet oppassen^om hier geen twee ongef lijksoortige grootheden niet elkaar le ver gelijken. Immers hel leven 'in Nederland Indié is niet op dezelfde leest schoeid en het hangt er nu maar van af hoeveel men in Indié aangekofhen, zijn Hollandsche leest gaal uileenschroevcn Ik zal trachten om dit door een voor beeld te verduidelijken. De mijn het vijfhonderd in Nederland zal daarvan met vrouw en twee kinderen ordentelijk doch zuinig en rustig kunnen leven, die zelfde mijnheer plus familie zal in Indié Iaat ons zeggen, zevenhonderd en vijftig noodig hebben, aangenomen dat hij daar even rustig en zuinig blijfL leven. Maar dan zal hij of zijn vrouw hun situatie misschien niet langer ordentelijk vinden' Zij zullen misschien vinden, dal zij niet naar liet zoo wanne en zoo vreemde land hadden behoeven le komen om daar zoo hard te werken, teneinde als resul taat te conslalceren dat zij er met heel •eel overleg elke maand precies kun nen komen zonder één cenl over le leg gen. Zij, die in Holland eigenlijk geen luxe-behoellen hadden ol' al «iet wei- tevreden waren, zij zullen in In- die misschien behoefte krijgen aaneeni- oompensalies voor wat liet Indische leven hun doet missen of aan eenigc aanvul lingen, die het Indische leven niet zoo zorgelijk en drukkend maar een beetje aangenamer maken. En wanneer de mijn heer van zevenhonderd en vijftig na ccn poos honderd gulden verhoogiug, krijgt, dan zal hij daarvan niet Nederlandsche Werkelijke Schuld gaan koopen of een spaarbankboekje, zooals hij in zulk ge val zeker in Holland zou hebben daan, maar hij zal er zich zelf en de zijnen- van doen profileeren. Hij zal zijn vrouw, die hel op haar zenuwen krijgt, in eeu sado af en toe een (taxi offreeren en zichzelf een uitgangetje naar de sociëteit en zijn heeie familie een bios- coopje, omdat ze toch eens iets moeten hebben, iets opheurenders dan eiken avond krekelzang en kikkergekwaak en anwege de muskieten om negen uur mar bedt Zoo is het budget van de fa mi lie ongemerkt naar achthonderd vijftig gekropen en bij elke nieuwe ver- hooging, die naar wij zullen aannemen ook een verhooging in rang beteekent en een langer verblijf in Indië, zijn de be boef ten weer wat toegenomen en eischl de rang en stand een beetje meer com fort en vertoon,. En zoo komt dan eens liet oogenblik dal de mijnheer van vijf honderd in Holland er wél duizend noo dig lieert in Indié I Het spreekt vanzelf, dat men hel voor gaande alleen als typeering moet opvat ten en ook de cijfers als willekeurig ge nomen moet beschouwen. Om met volko men juiste cijfers den Indischen levens standaard te schetsen is ondoenlijk,. In de eerste plaals zijn ook in Indië de met betuigingen van sympathie. Mr. Gray vatte haar hand en sprak zacht enkele woorden van troost. wafit er waren djan toch ook, dingen, die een mensch schrikwekkend konden tergi Toen leidde hij zijn leerlinge weg naar het huisje daarnaast, waar hij binnentrad bij een vrouwtje, dal kleeren zilt te naaien Ze was van middelbaren leeftijd' en, ofschoon z.c er zeer armoedig uitzag, was ze toch niet haveloos gekleed; in hel kamertje Was het ook netjes, belialv dat de kleedingslukken, Waar zij aan be zig was, wat verspreid lagen Zo had ook een gunstig, zelfs fijn besneden gelaat en keek op, met dankbaren .glimlach ,,U hier, mr. Gray? JuisL gisteren dacht ik, wat Ik u in landen tijd, niet had jge, zien' Ik mag mijn werlc «iel neerleggen nïaar ik kan u zeer goed volgen, als praat" „Dit is een speciale vriendin van mij," zei de meester. „Ik heb haar nu al tien jaren gekend, zoo lang ik de straat hier bezoek Ze is altijd opgewekt, of schoon ze werkt voor een hongerloon Maar ze klaagt nooit. Ze leeft nel als de nmssclien en eet ook zeker niet meer. Ze gedraagt zich altijd fatsoenlijk, 's Zon dags gaal ze naar de kerk en z.e is altijd netjes gekleed. Toch moei ze altijd hon ger hebben," „O", sprak hel vrouwtje, „u zoud't versteld zijn miss, als u wist, van hoe jweinig een vrouw kan leven." „Maar daarom ijtan het je toch geen prijzen aan schommelingen, soms zeer anzienlijke, onderhevig, zoodal mede- deelingen daaromtrent slechts voor ecu bepaalde plaats of streek en voor ecu be paalden tijd waarde zouden hebben en volgens wordt onze levensstandaard •ral, maar zeker in Indié, niet slechts bepaald door buiten ons om vastgestelde prijzen doch ook door de individueele eischeu, die onze rang of positie ons stel len. Toch zal ik eenige cijfers geven, die misschien betrekkelijk tol eenig houvast kunnen dienen,. Men dient hierbij le bc denkeu, dal de Europeesche maatschap pij in Indië hij lange na niet die talrijke jroote verschillen in maatsehapp lijken welstand kent, welke de Europee sche maatschappij in Europa eigen zijn Men heeft in Indié geeu groep van Euro peesche paupers, men kent er niet den stand der Europeesche handwerkslie den. in het algemeen kan men onder scheiden drie groote groepen, de ambte naren ide militairen daaronder begrepen de middenstanders en dc groep 'die haar beslaan vindt in handel en Industrie, De groep der planters kan iu dit verband, als levende onder geheel andere voor' waarden, buiten beschouwing blijven,. Al zal men vanzelfsprekend onder de drie eerstgenoemde groepen cveneen> criorme rscliillen in inkomsten vinden, men mag echter zeggen, dal bij de Indische ver* houdingen, die ook eiken blanke in een sclioono witte jas tot .meneer'' maken, an een zeker minimum aan behoeften en dus ook van inkomen kan worden gesproken, dat alls een algemeeu mum voor dje,Europeanen in Indië mag v orden beschouwd. Eu dan mag men aannemen dat een jongmeusch. dal in de Indische stad moet leven in een pen of in een pavaljocnljc meft f 250 lol f 300 geen bokkesprongen zal kunnen maken terwijl eeu jeugdig echtpaar m< n inkomen lager clan 150 in Jan Oost in harden dobber heeft. Huishuren zijn hoog. Voor ecu klein paviljoen van [wee of drie kamers betaalt men al gauw tusschen de zestig en de honderd gulden, voor een groofer pa Ijocn minstens honderd, voor een ge woon ordentelijk huis tusschen de hon derd vijf en twintig en twee "honderd gulden, alles per maand. Bedienden kan men in Indië niet mis sen, liet is volkomen, uitgesloten, dat mevrouw zelf het werk zou doen,. Hel minste aantal is toch eigenlijk wel twee een huisjongen en een baboe, maar woont men in een huis van gewone af metingen en wil men daarin eenigszias behoorlijk bediend worden, dan zdl er toch al spoedig een kokkie en een tuin jongen bij moeten komen,. Een huisjon gen verdient van twintig lot vijf en der- julden. ccn kokkie van twintig tol vijr en twintig, een baboe van vijftien tot vijf en twintig, ecu tuinjongen van tien tot twintig gulden. Wanneer men dus den scepter zwaait over een viertal bedien den, hetgeen waarlijk niet overdreven is, dan betaalt rneu maandelijks al spoedig tusschen de zeventig en tachtig gulden voor zijn bediening. Voor de keuken kan men veel en kan men. weinig uitgeven» Weinig, indien men zich eiken dag bepaalt lot rijst eens rijst, met uu en dan een vischjc of oen stukje vleesch. Op deze wijze le ven bijvoorbeeld groote groepen onder de Indo-Kuropeesclie bevolking ongeloof lijk economisch. Maar eeu dergelijke zui nigheid en schrielheid ligt niet in onze Hollandsche lijn, en dal i.s naar ik ge loof maar goed ook, want wie op zijn voedsel bespaart, betaalt gewoonlijk met zijn gezondheid en mijn persoonlijke or varing is, 'dat een goede en voedzame tafel, gepaard met een flinken eetlust, ook in de tropen tegen heet veel kwalen beveiligt. Ons gewone Hollandsche menu van soep, vleesch, groenten cn aardap pelen zal echter heel wat duurder uitko men! Ook de transportmiddelen maken hel leven iu Indié duur, niet zoozeer door hun hooge tarieven, want die zijn voor wal betreft taxi's en inlandsclie voertui behaaglijk gevoel geven," meende Elsie ..Ze is de dochter van een eens ze^r "welgesteld mau ,Een zeer achtenswaardig mensch viel do dochter iu „Toen hij stierf liet hij niets dan schuil den na. En zoo raakte het gezin steeds aan lager wal." „Dank u wel voor uw bezoek miss Als u soms ook af en toe mee wilt ko men, u hoeft nooit bang te zijn:, vriendin van mr Gray zal geenerlei leed geschieden." Overal op den drempel zaten vrouwen oud en jong, en haast altijd droeg haar gelaat dezelfde stompzinnige, dikwijls half dierlijke uitdrukking jen zagen zij er hoogsL onsmakelijk uil, ongevvassclien en met ongekamde haren. „Deze vrouwen kennen niet anders, dan hel leven .dal zij leiden," sprak dc meester. „Ze verlangen ook niet anders. Ze zouden zich ongelukkig voelen, als ze niet hier in zulk eeu huurt woonden Zij, en haar kinderen verlangen niets dan warmte, eten en drinken. Ze zijn de pro ducten van ons verkeerd-ingerichte i schappij, waardoor ze van haar ziel zijn beroofd Bij een betere inrichting konden deze menschcn niet beslaan, z.ouden ze geen ouders kunnen zijn. Je ziel wel de kinderen en de moeders, >naar de wanne zie je niet Dal komt, (die zijn nieesl in de herberg, vast werk hebben ze toch niet, gewoonlijk is dit dus liim toevlucht Oude mannen zie je ook niet, wanll die gen laag, maar door de noodzakelijkheid r zich bij bijna elke verplaatsing an le moeten bedienen. Iemand, die van het allcrbeschcidensle voertuig, de sado, gebruik maakt, om zich van en naar zijn kantoor te laten rijden en in zulk voer tuig in den loop van den dag nog (eén of andere boodschap gaü doen, is per dag minstens een gulden of een daalder daaraan kwijl,. Maar dit is dan ook het al- lcrbcscheidejiste gebruik, in werkelijk heid geeft de Europeaan veel meer uit ■oor zijn transport en voor dat van do andere leden van zijn gezin. Wie het daarom eenigszias doen Icon schaft een uto a«n, al is hel een Ford. Dat geeft op den duur zeker besparing en veraan* genaamt daarenboven liet leven zoozeer al ware het slechts om de koele avond ritjes, die weer wal frissche lucht in dc longen brengen, dal een eigen auto iu Indië nauwelijks nog een luxe-liefhebberij kan worden genoemd. De Indische sociëteit is ook .al weder duurder dan haar Hollandsche collega De contributie varieert lussclien drie en een zes rijksdaalders per maand Schouw burgen. bioscoop, sportbeoefening, het is alles \erre van goedkoop en het onver- ijdelijke transport komt daar altijd nog boven op. Mie deel wil nemen aan fees telijkheden in hole! en sociëteit moet n et opzien tegen aanzienlijke extra-uitgaven,. De door de groote warmte suel verwek kende kleedij der dames houdt daarm e nauw verhand,. Indié is liet land san het erediel,. On der de opmerkelijke dingen die den nieu weling onder de palmen treilen zafi ooi; altijd zijn de omstandigheid, dat hem bijna oseral ais hot ware hel erediet wordt opgedrongen en hij atlhans een and lang zijn contanten soor het groot ste deel in zijn zak kan houden,. Indië is n I. hel land van den beroemden en bcruchlen bon' Bijna 'iedereen levert u bijna alles iu ruil voor een klein papiei Ije, waarop ge uwe handteekeuiug hebt gezet. In hol hotel schrijft ge ?eu bon, .v club in de benedenstad en in uw leH .séhrijtl ge een bon. voor dc taxi van de verhuurderij schrijft ge con bon, in eiken winkel reikt de winkeljuf fro uw u een bon en gaat er slechts n, nigc aarzeling en zeer vefba/as'd toe over om uw coiifanl geld te accepleeren,. Uw Chineesche kruidenier levert u oj den bon ,uw sigaren, uw dranken, uw geneesmiddelen en nog duizend andere dingen, ge koopl ze op den bon, Dil systeem heeft twee voordeelen,. Hel personeel gewoonlijk iulaiidscb, dal niet vertrouwd genoeg of niet in slaat om contant geld te manipuleeren. vlug zonder fouten te verrekenen of af le re kenen, wordt hierdoor uitgeschakeld en hel is voor leverancier en klant gemak kelijker. Maar hel is ook veel gevaarlijke al thans voor klanten .die finnacicel niét at le vast in hun schoenen slaan,. Hel bon* systeem heeft in Indië reeds heel wat slachtoffers gemaakt, liet is inderdaad zoo gemakkelijk en zoo verleidelijk qui exen een naam te krabbelen op een pa piertje en dan in hel bezit te komen van liet begeerde artikel,. Een beetje Indisch fatalisme en onverschilligheid of zorge loosheid helpt dan al gauw mee tol de conclusie, dat hel met 5e afrekening wel terecht zal komen of zoo'n vaart niet zal loepen» Nauwelijks is de eerste dag vui de vol gende maand aangekomen, daar draven reeds de divcr-c geldloopcrs hel erf op of hel kantoor van den heer des huizes binnen en presenteeren liassen bons, get roode. groene, wille, van allerlei for- maat en voor allerlei bedragen. En nu constateert de man of de vrouw, die in den loop van de maand een beetje al le nonchalant hun bons hebben ge- schreien lol li uil schrik .dal de totalen van die bons schrikbarend logenv d en hel erediel hun over het hoofd is ge grocid en zij slaan voor een meer of minder groot tekort. Dan worden er een paar ïoopers met een bundeltje bons weer teruggestuurd met de klassieke boodschap „lain boel.on sadja", helgeeu ft-anjeluw DORTMUNDER* Zacht van smaak °2^j^OV^NJtBQO»«.aOTTgnawi (Ingez. Med.) zooveel zeggen wil als „kom de volgende maand maar terug',. Door voorzichtig heid en zuinigheid kan men dan natuur lijk wel weer uit den brand laken, maar door nog wal meer nonchalance en|zorge loosheid raken veel Indische raensonen r dan nog veel dieper in,. Dan kan het gebeuren, lezer, en inderdaad het gebeurt dat mevrouw haar avondjurken gaat af betalen met vijf gulden in de maand en haar satijnen schoentjes met een rijks daalder, dal er na den tienden dag van de maand niet meer in de auto wordt ge reden, omdat de benzine op is of een band gesprongen en wat het allerergste dat de Bombay-heer mevrouw opdrin gerig verzoekt om eens in zijn privé-kan toor naar haar rekening-courant le komen kijken of dat tusschen licht en donker de Arabische woekeraar dc voorgalerij bin nensluipt en haar na een poos weer ver-» laat met een accept in zijn klhuwachtige handen» BK BAZAAR VIN BK VEREENIGING „TOT STEUN". Alvorens over het verloop van den xsteu dag van den bazaar, waarvan de opbrengst is bestemd voor de kas van de '.rcemging „Tot Steun', een en ander mede le deeten, willen wij cjersl terug komen op de opening, waartoe zich te hal! drie gistermiddag de leden van hel damescomité, hel hesluui van „lol Steun" en verschillende genoodigdon in de kleine bovenzaal van SI. Joris had den vereenigd. De voorzitter van „Tol Steun", dc heer dr. J. P Can negie Ier, heette ,de aanwezige vertegenwoordigers van corporaties welkom, en stelde vooral de tegenwoordigheid van den voorzitter van den voogdijraad, den heer mr. G. .1. Sprenger, en van den secretaris van den Armenraad, den lieer ds. L. B. Tjebbes, op hoogen prijs. liet plan lot dezen bazaar is niet uit gegaan van het bestuur vau de af dee ling, maar van eenige dames cn liet besLuur heelt haar aanbod gaarne aanvaard De Vereeniging „Tot Steun gaal stil haai weg, al is hel wel eens jammer, dat de vergaderingen niet beter bezocht worden. Maar toch blijkt telkens, dal cr veel belangstelling voor hel werk bestaat. Dat bewees de bazaar van ongeveer 7 jaai» geleden en dit bewijst nu deze bezaar weer met de groote voorbereiding, daar- aali besteed. Spr. wijst er dan op. dat men gemeend .heeft, gezien ook de kritiek op baza- ren in hel algemeen, ditmaal geen offi cieel karakter aan de opening te moeten geven en geen autoriteiten le moeten nooaigen. De vereeniging doet goed werk, al is ook daarop natuurlijk kritiek Men spreekt van zorgeloos maken der ouders, en dat voelt ook het bestuur wel eens. Mc ar daartegenover spreekt de warmte van hel hart, die zich gedrongen doet gevoelen te helpen, en die zegt, dat er bezwaren zijn, maar om le overwinnen,. Maar de vereeniging is ook een goede, omdat haar werkmethode een goede is, waarbij spr. doelt op de gezinsverple ging. Al heelt alles wal voor hel ver waarloosde kind wordt gedaan spreker s volle sympathie en eerbied, toch meent hij, dat de maatsch;u>pij is opgegroeid uit gezinnen cn daarom moet men de kinderen weer in een gezin brengen,. sterven in den regel vóór hun zestigste of anders gaan ze naar hel armhuis Al die ellende hergen we in deze achter buurten en we meenen, dat dit' niet ge vaarlijk is Maar dit zat ééns blijken' De andere stem sprak loen weer,- „Daarvoor hebben wjj de politie Zulk gevaarlijke lui zouden er niet minder gevaarlijk op worden, ais ze voor niéts tc elen kregen en vrij mochten wonen. Ze zijn zoo geworden door hun eig< slechtheid en ondeugden en de van Ir vaderen, dus moeten ze dan ook maar hebben, wat er bij slaat Een dergelijk ontembaar element blijft gevaarlijk Maar, om ze le beklagen en over hen te treuh ,ren, js dwaas en nutteloos. Mr Gray had voor die tollen een woord. Hij ging vrij overal binnen, en sprak ze toe steeds met zijn leerlinge naast zich. ,,'l Is als iu een bijenkorf'" zei Elsie, die nog nooit zoo'n diehl-bevolkte buurt gezien had. „Toch zijn het allen menschcn kind, menschen van denzelfden aanleg als jij. Ze kennen dezelfde behoeften hebben dezelfde verlangens, lijden dezelfde smar ten Wat maakt je gelukkig Als je warm,- le en voedsel hebt iu voldoende male en niet te veel hoeft tc werken Zooals ik de wereld ingericht wil zien. zullen ze dit net zoo goed hebben, en ze zul len ook even goed genot vinden in de beoefening van kunsten en wetenseliapc 'pen en zullen hun gedachten laten gaan over veel, waar zo nu geen besef van hebben. Maar ze zijn allen precies als jij. En vooral in één opzicht Ze hebben evenzeer behoefte aan liefdé Hij zweeg een oogenblik, maar loen Elsie niets zei» ging luj voort. „En dit zijii nóg niet eens de aller ongelukkigste». vplen van hen hebben hel zelfs zoo druk met zakjes en doozen plakken en lucifers en voetkussens ma ken. dal ze er niet eens den lijd van kun nen nemen om opt le kijken, terwijl ik met hen praat. De ellendigste» zijn dei genen. die niet werken willen en 'die den hcclen dag maar Ieegloouen en stelen „Maar meester, wat zult u met Zulke menschcn nu hereiken met uw stelsel? Zal hel degenen, die niet willen werken, nu ijverig maken?" „Het zal ieder de vruchten van zjjn eigen arbeid schenken, hel zal iedere» man oen vak doen leeren en werk heb ben voor ïedoreu werkwillige. Degenen, die niet kunnen werken, zal hel op sluiten, tol aan hun dood. Ze zullen geen kinderen krijgen, daardoor zullen er niet zooveel geestelijk-misvormden ziju Deze straat is vol lesseu, die ton duidelijkste aandringen op vernietiging van den éigen- dom." Nu stond de meester ineens weer stil voor een vrouvytje, natuurlijk ook met een kinjt' in de* armen, en er mogelijk nog afgetohder uitziend, dan zijn overige beschermelingen (Wordt ve. volgd.)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1927 | | pagina 1