SUNLIGHT ZEEP PRUS THANS TWEE DUBBELE STUKS» rio. 147 FEUILLETON PER DOOSVAH Zater&ag 25 Juni f92!? sssgg&g? 1709 Jaargang MIDDELBURGSCHE COURANT. OK Bummr bestaat uit Twee bladen. EERSTE BLAD, PLAATSELIJKE KEUZE. Geachte Redactie, Naar aanleiding van Uw artikel over bovenstaand onderwerp in Uw nummer van Woensdag, even het volgende U maakt bij Uw bestrijding van hel stelsel van Plaatselijke Keuze een groo- te, en veel voorkomende fout. Niel waar?' Zie eens hoe 't in Amerika gaat! En, o wonder...i+M In de Ver. Staten leeft men niet meer onder het stelsel van p. K. Daar was P. K. in het over- groote deel der Staten vóórdat de Vcr- bodswetlen werden ingevoerd, dus in de periode toen we hier over Amerika in verband met het drankvraagstuk nog niet niet of nauwelijks hoorden spreken. Het stelsel werkte toen dus blijkbaar goed. Iets anders doet U, door wel de be rekening van Mr. Rink te vermelden, die komt op een jaarlijksche uitgave van 13Va milliioen gulden, doch te verzwijgen op welke onjuiste gronden deze bere kening was gebaseerd, iets wat U onge twijfeld bekend zal zijn, daar dit door de voorstanders van hel wetsontwerp Rut gers duidelijk genoeg is aangetoond. Slotemaker de Bruine merkte toen op ,.De mededeenng, wat iets kosten zal als gebeurt wal niet gebeuren z a I, kan ik niet ernstig noemen' Iioe komt men n..l. aan dal bedrag? Doop- in dc eerste plaats te veronderstellen, dal wanneer P. K. in de Wet komt het geheele land onmiddellijk zichzelf zou droogslemmen. In de tweede plaats werd de gemiddelde leeftijd van de betrokken vergunning houders gesteld op 30 jaar, wat betee- kenl, dat in 1904 niet één vergunning houder ouder was dan 10 jaar.. 'L Is duidelijk, dat van deze veronderstellingen •niel mag worden uitgegaan. Bovendien werd aantal vergunningen van vóór 1904 'n 500 Le hoog genomen, .terwijl er heelemaal geen rekening mee wérd gehouden dal ook vergunninghouders van vóór 1901 stervelingen zijn. Dat ktverigens hel voorstel van minister SI. de Br. ook door draukbestrijdersvev- eênigingén niet 'maar zonder meer wordt overgenomen moge blijken uit het feil, dat op dc op Hemelvaartsdag in 6 plaalj- sen in ons land druk bezochte P. Kj Demonstralies, mei algemeenc stemmen is aangenomen een molie waarin er op wordl aangedrongen, ook de vergunningen van vóór 1904, de Societeitsvergunningen en de logemenlsverguuningcn in hel ont werp op 'te nemen, terwijl tevens ge vraagd werd de mogelijkheid le openen, dat ook voor gedeelten van gemeenlen dc P. IC. kan werken. Over deze meeting? heeft de pers als bij afspraak in alle talen gezwegen, evenals over sluitings- demonslralie le Arnhem, waar ruim 3500 betoogers tezamen meer dan 1000 cor poraties vertegenwoordigende uit alle mogelijke kringen n.l. Drankbestrijders- ver., Vakvereenigingen, Politieke partijen en kerkeraden aanwezig waren. Als slot moge ilc U voorleggen art. 1 uit de statuten van den Naitionalen Bond voor Plaatselijke Keuze, waaruit blijkt, dat P. K. iets heel anders is dan een van boven af opgelegd verbod. Dit art. luidt „De Nationale Bond voor P. IC., steil zich ten doel de tol slandlcoming van een wet, waarbij in Nederland dc P. IC. wordl ingevoerd. Onder P. IC. verstaal de Bond, dat aan stemgerechtigde man nen en vrouwen in een gemeente de ge legenheid wordt gegeveu zich bij stem ming uit te spreken over beperking of opheffing der inrichtingen voor drank- verkoop ter plaatse („vergunningen" of ..vergunningen of verloven") en dat, wan neer drie vierden der uitgebrachte stem men zieli daarvoor verklaren, en de Re geering daartegen geen bezwaar heeft, lot die beperking of opheffing wordt overgegaan." Met vriendelijken dank voor opname, Uw abonnê, L. K. (Wij hebben zeker niet bedoeld Ame rika van het oogenblik aan te duiden als een land van Plaatselijke keuze! Wc wisten wel beter. Maar om, zooals de inzender doet, uit de sterker klachten van nü te concludeereu, dat het te voren iu Amerika werkende stelsel van PI. IC. „dus blijkbaar goed werkte", is wel wal kras. We herinneren ons persoonlijk nog heel goed, hoe een kleine twintig jaar geleden, toen hier te lande ook reeds een beweging voor PI. IC. gaande was, de strijd even goed als later ging om de al of niet kwade gevolgen, welke uil Amerika werden gemeld. Zeer verbaasd heeft ons hel klakkeloos verwijt van den inzender, dat wij in dc berekeningskweslie iels verzwegen dal ons „ongetwijfeld bekend zal zijn". Hij zélf is geheel abuis. De bewering van den inzender dal de heer Rink bij zijn berekening het aantal vergunninghouders 500 te hoog nam, en den gemiddelden leeftijd van de vergun- hghouders had gesteld op 30 jaar, is n j u i s t. Dat was gebeurd in een be rekening in het Voorl. Verslag. De heer Rink daarentegen (zie Handelingen Eersite Kamer 21 Jan. 1925 pag. 206 eerstel kolom) die in alles de cijfers van de voorstanders ais uitgangspunt nam, ging zelfs nog verder door niet Van den doov hen genoemden gem. 45-jarigen leeftijd uit le gaan, maar van een 50-55 jar'gen leeftijd. Toch kwam hij Lot dat hooge cijfer. Dal, komt omdat hij veronderstelt dal het heelc land zich zal droogslemmen, zegt de inzender. Wil deze inzender soms ontkennen, dal dit ook hel einddoel van hem en zijn medestanders is? En zal niet ieder voor zijn beslissingen verantwoordelijk lichaam uitrekenen, wat een Besluit hem kan kos ten? Is dat niet juist het groole verschil; met de géén financieele verantwoorde- lijkneid dragende stemmers? Het is waar, dat bij een geleidelijke droog stemming wellicht in de eerste ge meenten reeds lijfrente trekkende ver gunninghouders zijn overleden, als mén de laatste gemeenten droog legt.. Maai beet veel kan dat niet verschillen. De hoofdzaak in dit opzicht is, dat de scha devergoeding aan meer dan 7000 ver gunninghouders in de millioenen loopt.. Minister Slotemaker de Bruijne durl'l dal geld nu niet te vragen. En de inzender en zijn medestanders zijn daarover niel voldaan, wal we heel begrijpelijk vin den. Maar onzerzijds doet die bepcrkiig de vraag stellen; wat voor nut zou het hebben, om den feilen strijd van PI. IC. te ontketenen, wanneer men de over- groote meerderheid der vergunningen niet door net besluit zouden bereiken? Behalve dan nog dat we er om de an dere door ons genoemde redenen tegen zijn. En waar ter wereld las de inzeil- WIE IS EDMUND GRAY? Geautoriseerde vertaling naar het Engel sell, van WALTER BESANT, door Mej. B. HOOCiBWBRF. 10). HOOFDSTUK II. Op het kantoor. „Ik zal uw ladyschap aandienen;," sprak Oheckley met eerbiedigen glimlach. Er is op hel oogenblik niemand bij mijn heer. We zijn, anders altijd bezig, hier op hel kantoor: al meer dan vijftig jaren. Gaat u zoo lang zitten, my lady. Oheckley, de oude getrouwe, ha,dj jon gere klerken om zich heen, maar hij bleef altijd nog zelve het privilege be houden, om bij zijn chef op het kan toor te gaan. Hij was zeven en zestig toen wc hem het laatst zagen. Dus was hij nu vijf en zeventig en hij was da(ri ook wel wat meer gdbogen van schou ders en wat zwakker, maar leek overi gens onveranderd. Als we op dfien leef tijd komen, teren we in, of we dijen uit. Die interen, leven het langst. Oheckley was gebogen en mager; zijn gelaat was gegroefd; zijn wangen nog wat meer ingevallen, dan acht jaren ge leden, maar overigens was hij- gehccll -de oude Hij schreef den naam van, de bezoek ster —lady Dering op een vierkant der, dat wij PI. K. beschouwen als een „van Doven opgexegcf verbod"? Het is juist ons bezwaar, dat het niet van D-oven opgelegd wordt, door een ver antwoordelijk lichaam, maar door onze buren, door burgers als wij, aan wie wij het recht niet toekennen over onze levenswijze le beslissen. Red.) INDISCHE KRONIEK. door D. BAUDUIN. XXX. stukje papier eu deed vervolgens, zóó zacht de deur opeu, of het van het hoog ste belang was, zijn chef niet te storen. Onmiddellijk daarop verscheen, hij echter weer en hield nu de 'deur wijdt openl yoor haar ladyschap, die, oudlanks haar jeugd, toch een zeer waardige verschij ning was. Keek men uit het venster, dan zag men haar rijtuig staan wachten op liét plein. „Lady Dering, sir," zei Oheckley. Toen verdween hij weer spoedig cn sloot even behoedzaam de deur achter zich. „Het doet mij genoegen, je te zien, Hilda.De oude heer stond! op cn ollt- ving zijn schoonzuster met ouderwetsche hoffelijkheid. „"Wat is de redlen van je bezoek? Toch geen zakendoen? Zaken doen met dames met rijke echtgenooten beteekent in den regel niet veel goéds. Je staat toch bijvoorbeeld niel in dc schuld bij je modiste?" „Neen, neen! Dat zou sir Samuel niet gedoogen. Ik kom ook niet voor mijzel- vc, maar voor mijn zuster, Elsic." „Ja?.... Wat is er dan met haar. Ga zitten en Iaat eens hooren." „Wel Elsie is altijd een moeilijk kind geweest door de koppigheiid| waarmee ze iu haar opvattingen volhardt. Ze zal nooit de d ingen eens practisch beschou wen. U weet, dat moeder niet rijk is, ofschoon ze het nu heel goed stellen kan. Wilt u wel geloovcn, dat het mij dikwijls zwaar is gevallen om niet in opstand te komen tegen een voorzienigheid, die den Banda. Een stukje Holland verloren jn de wereldzee. Hol- landsche namen, kerken, huizen en graven. Baadillah. Een vrouw, die de broek aan heeft. Varsity in de Banda-baai Boeton, Bier en eenzaamheid. Banda is het verst verwijderde stukje Holland, dat wij aandoen 'op onze reis. De naam van dit eiland roept visioenen op van IIoll. ondernemingsgeest en van het tijdperk der roemruchte perkeniers. Maar veel meer heeft die naam helaas niet meer to zeggen aan de meeste Ne derlanders, die nauwelijks weten waar Banda ligt. Ons zal hij het bezoeken van dit verloren plekje grooter emotie be roeren. Bij het krieken van den dag aan dek zien wfij de zuiver kegelvormige piek van den Goenoeng Api (letl. Vuur berg) uit de ochtendnevelen opdoemen en weldra aanschouwen wij het op ilcze reis reeds gewoon geworden schouwspel van een grillig gevormd bergachtig eiland bedekt met de overdadige weelde van tropische vegetatie. Alleen de alles domi- neerende Goenoeng Api maakt dit maal hierop een uilzondering. Op zijn met asch cn sintels bedekte flanken wil zelfs geen Indische boom groeien. Bij hel naderen van het eiland verander! echter spoedig de aanblik. Een nauwe doorvaart wordl zichtbaar, waarin het schip zich waagt. Wij varen tusschen twee groene muren, zoo nabij, dat bet is, alsoi wij af en loc de overhangende tak ken der boomen kunnen grijpen. Maar voor ondiepten behoeft onze kapitein toch niet te vrcezen. want de zee is tus schen en om deze heboschlc koraal eilanden duizenden meters diep. Slechts de zwakheid van hel me; schelijk oog belet deze bodemlooze 'liep- ten le peilen, want hel water is liier overal van een"" Wonderlijke helderheid,, die ons later in staat zal stellen om de beroemde onderzeesche koraalluinen le bewonderen. Hel einde van de doorvaart door dit nauwe kanaal brengt ons de verrassing van een wondermooie baai, als een meer omsloten door hooge her gen. Aan stuurboord rijst voor onze ver baasde oogen de ontzaglijke kegel van den Goenoeng Api zonder noemenswaur- digen overgang zoo maar uil hel stille water omhoog en recht voor ons ontwa ren wij het stadje Banda-Neira, amplii- theatersgewijs tegen hel gebergte ge bouwd, de witte huisjes en terrassen bij na geheel verscholen in liet groen. Boven hel stadje op een bergplateau een mid- deleeuwsch kasteel, een sleenen citadel mei gekanteelde muren en ronde hoek torens, het Tort Bclgica. Lange, smalle prauwen, belangs ge naamd, bemand met niet minder dan zes cn dertig rooiers van eenzelfde kampong oritlcr commando van het kamponghoofd, die rondbladigo pagaaien hanteeren, schieten van alle kanten <)p ons af Het spelevaren dezer neden, die met ver vader wegneemt juist op liet tijdstip zijn leven, dat hij zoo goed fortuin begon lo maken „Het is, voorwaar, ook dikwijls heel moeilijk, pm de wijsheid te doorgronden van dez.e en dergelijke teleurstellingen en rampen. Maar we moeten wel aan- vaarden. Hilda, waar we niet aau kunnen ontgaan of ontkomen „Nu, ik lean u dan wel verzekeren,, dat ik heb gedaan al wat in mijn vermogen was, om mijn zuster lot recht inzicht le brengen van hetgeen haar te doen staat. Indeixlaad mv Dering," uit kracht van gewoonte sprak Hilda nog altijd van mr Dering tegen haar zwager, „u kunt zich niet voorstellen, hoe dwaas Elsic denkt over het bezit van geld „Ja, dat komt juist, onulat ze het niet bezil' Zóó, dus Elsie denkt zoo gering schattend over geld?" glimlachte liij goed moedig. „Nu, wc zullen zien, wc zullen zien!" „Niet alleen, dat ze zoo dwaas daar over denkt jnaar ze handelt er ook naar. Mr. Dering, wilt u wel gelooven, dal ze ons tol wanhoop drijft? U kent dc Ro- dings?" „De gebroeders Roding? Ja, die kent iedereen „Algv Roding, de oudjste zoon van den oudsten deelgenoot, en enorm rijk, is doodelijk van Elsie. Hij is wel tienmaal bij mij geweest om over haar te sproken Hij is haar aan huis komen opzoeken, Het kan hem niets schelen, dal zij geen (10d5PER ÉNKEL TABLET) (Ingez. MedO bazende snelheid en handigheid hun vaartuigen vlak vóór den boeg van ons snelvarend schip doen glijden, hondt onze aandacht geboeid, totdat onze boot meert aan den houten landingssteiger, waarvan men de palen meiers diep zieL weg- schemercn in het kristalheldere water. Jn Banda-Ncira zelf wandelt de Ne derlander, die nog uTet geheel in ma terialisme is verstard, rond in vrome aandacht voor dit brok historie, onder den indruk van het groot verleden zijner vaderen en ondanks de onwaarschijn- lijkc hitte somwijlen huiverend van emo tie bij het aanschouwen vau Ilollandschc huizen, van Ilollandschc graven en God lof ook nog van de Ilollandschc driekleur 1 in dezen uithoek der aarde. Hier li-eden wij hel kleine kerkje binnen met zjjii ge- beeldhouwden preekstoel en z.ijn granie ten grafzerken, waarop do bekendste na men uit onze koloniale geschiedenis Iher vinden wij, dwalend tloor hel klci.ie stille stadje, nog een Dwarslraat en een Kerkstraat en op de deuren der vervallen oud-Hollandsclie huizen nog do namen van Delmaar en Versteeg, eens roem ruchte perkfiniersgeslachten. Hier staan wij stil voor de ruime oud-Hollandsclie behuizing, waar eens een resident troon de. later een assistent-resident en nu nog slechts ecu civiel gezaghebber. Want de nolenperken. die eertijds Ban da'^ glorie waren, zijn geheel in verval geraakt en aan verwaarïoozing prijs ge geven en dc welvaart, die de cultuur geld heeft Maar ze wil zelfs z'n naam met hem samen Ik zou mij schamen als niet hooren noemen Onder ons gezegd,sir Samuel hel wist. Ze gaat iedercfll ik geloof niet dat hij nu altijd zoo heel avond uil en dau wandelen ze over het solide geleefd heeft, maar onder haar 1 Plein, of in hel Park tol het donker is. invloed, zou hij wel gauw kalmer wor-jNel als een meid met haar vrijer' den. Elsic hoefde vau djl verleden niets ,ja, dit lijkt een ongewone manier van le weten en ze zou een schitterende po- doen. maar ik ben geen juisL beoordee- silie hebben, daar zou de mijne zelfs'laar van hetgeen al of met passend' is nog niets bij wezen." voor een jong meisje „Wat heeft ze tegen den man? j ,lk kan u wel verzekeren, dal de vcr- „Zc beweert, dat hij een geweldige op- houding in huis er zee,r gespannen door snijer is. En ze is dwaas genoeg, om wordl en ik weel nog niet, wat er eens één van uw klerken lo willen hebben 1 van komen moet Elsie zegl, dat, als ze Ja. waarlijk, mr. Dering cén van Uw <jo volgende week een en twintig is, ze klerken'" [dan vrij zal zijn om le doen en le laten „Ik lieb al zoo iets gehoord van uw wat zc wil. Zo -dymkt cr zelfs over om moeder. Zc moet verloofd zijn met den ergens een atelier tc openen en portret- jongen Austin nietwaar?" ion le schilderen voor geld. U begrijpt „Die een inkomen heeft van twee lion- hoe onaangenaam uil zou wezen voor mij derd pond, per jaar. Denk eens aan: ze <jat mijn zuster op deze wijze in haar weigert een man met tien duizend pond) onderhoud moest voorzien, per jaar en wil een man trouwen, die ..En hoe denk; je dan, ,dat ik in deze"zaalc maar twee honderd bezitl" 'kan ingrijpen? Liefdcsbezwaren worden „Maar ze willen toch niel Trouwen Cp dit kantoor met behandeld, of ver- op deze armoede van Iwee honderd pond holpen." per jaar?" „Mr Dering, ze is van niemand' ter „Ze zijn verloofd, ze wel liet engage- wereld bang dan van u. Br is- niemand' ment niet verbreken, hij heeft geen geld aari wiens oordcel ze zóó zeer hecht» om zich ergens als deelgenoot m tc koo- <jan aan liet uwe Wilt u haar zien; Wilt pen. Daarom moet hij voortgaan, als klerk u „aar spreken? Wilt u haar eens onder op twee honderd" hand-en nemen?" vlvlerken verdienen soms meer, maar dat is waar, een mooio positie is liet nog (Wordt vervolgd.) nooit, en het inkomen is altijd klein „Moeder wil den jongen niet bij zich ontvangen. Maar nu komt Elsie in stille

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1927 | | pagina 1