EUiLLETON. II In dezen lijd miinsn op llÉljes passen „DE WALCHERSCHE BOERIN". IT fm$ 85 CENT PER POND, Lmr I Ut. 306 163s Jaarganf BINNENLAND ALLERFIJNSTE tëELANOE Uit Stad en Provincie. Vrijdag 29 D@etmb@F ±922* X WEMI. VERTEGENW. IN BE EERSTE KAMER. sm 'heer van gijn en i>e vrijheidsbond. Besmettelijke ziekten, Vraagt daarom Uwen winkelier ter vervanging van dure boter DE PITTIGE NATUURBOTERSMAAK PROEFT EEN IEDER ONMIDDELLIJK. kerknieuws, HULDIGING II. M. DE KONINGIN. KUNST EN WETENSCHAPPEN. MIDDELBURG COURANT. ■5551 t> Studie-commissie de Vereeni- Hg tot verbetering' van het Stelsel van Evenredige Vertegenwoordiging heeft laan 3«sb Minister van Binnenlandsche Zaken doe» toekomen een voorstel tot verbete- ran de a.s. verkiezing' van leden van 3e Eerste Kamer, welk voorstel, werd uitgewerkt door het lid der commissie, Vim heer J. H. de Waal Malefijt, lid van de Eerste Kamer, burgemeester van Kat- ■wfk n. d. Rijn. 84 het ontwerpen van een evenredig kiesstelsel voor verkiezingen van leden tier Eerste Kamer zal, zoo leest men in het schrijven, men rekening hebben te houden met het bezwaar, dat bij velen vooral ook in de Eerste Kamer zelve, •eer zwaar woog, n.l. dat door het aan vankelijk door de regeering voorgedragen stelsel, de provinciale nuanceeringen ge heel verloren dreigden te gaan. Wtaoneer men eenvoudig alle Staten leden van alle provinciën bijeenvoegt tot één groot kiescollege en dit college de» 50 leden laat kiezen (en vervolgens iedere 3 jaar 25) is de oplossing zeker geheel eenvoudig. Mpar het eigenaardig karakter, dat de Cdrsle Kamer thans draagt en dat men vooral nu meer dan ooit moet trachten *e behouden waardoor zij niet alleen tea afspiegeling is van de politieke ge zindheid der kiezers, maar daarbij en (daarenboven ook van de verschillende Mnd«deelen. gaat daarbij verloren. Zij wordt dan eenvoudig een doublure van -de Tweede Kamer en als zoodanig een overtolligheid en een hinderlijk toevbeg- aei aan de staatsmachines. Het voorstel der commissie erkent dat ataMBvoeging van provinciën noodzake lijk is, omdat sommige ervan slechts 2 of 5 le$en naar de Eerste Kamer zenden, 2/M0dpit daarin geen Evenr. Vert. mogelijk is. «aar de commissie wil dat groeps- gévdfze doen, door bijv. zes kieskringen te vormen: Friesland en Groningen met asmen 7 leden, Drenthe en Overijsel met ia, Gelderland en Utrecht met 8, Zuid- Hollftnd met 10, Zeeland, Noord-Brabant «u Limburg met '11 leden. B» daarbij ziou dan tevens bepaald moeten worden dat de aftreding van de helft van de leden om de drie jaar zoo staa geschieden, dat altijd alle leden van oeueelfden kieskring hun mandaat zien vérloopen. Zeoals men weet is het vloorstel-Wejs!- temSan, om weer een vreemde taal in de hoogste klassen der lagere scholen toe te laten, verworpen met 37 tegen 36 stem men. Een der tegenstemmers was de Aeer van Gijn. In de' Haagsche aTdeeling van den Vrijheidsbond is toen aan het bestuur gevraagd den heer van Gijn ter verantwoording te roepen, speciaal om dat hij het amendement mee ondertee- Vend had; volgens de geruchten zelfs verzocht zou hebben te mogen meetee- kenen. Door verhindering van den heer van Gijh is daarvan nog niets gekomen op de jongste afdeelingsvergadering. Inmiddels heeft ook het Vaderland een; afkearend hoofdartikel over de houding va» den heer van Gijn gepubliceerd. En dat gaf hem aanleiding tot een ingezon- de» stuk, waarin hij o. a. het volgende schrijft: Nadat al eens door mij in een fractie vergadering te kennen was gegeven, dat ilt voor herstel van den ouden toestand in zake het Fransch niets gevoelde, werd mij kort voor de indiening door den voorzitter der fractie en mej. Wester man een reeks amendementen ter tee- kening voorgelegd, bereids voorzien van de handteekening van de negen andere leden. Ik maakte aanvankelijk bezwaar wegens het eerste amendement, dat om trent „het Fransch" (want zoo vatte ik het toen op) en gaf met leedwezen te kennen, dat ik gesteld werd voor de m i. onnotodige keuze; öf het eenige lid der fractie te zijn, die geen der amen dementen in zake de onderwijswet mede toekende, öf wel iets te onderteek&nen, waaromtrent ik, wat één punt betrof, nog zeer in twijfel verkeerde. Ik tee llende eerst niet, maar bemerkte wel, dat de incompleetheid van de groep voor de beide genoemden onaangenaam was. Na over de zaak te hebben nagedacht en door mej. W(eisterman te zijn inge licht, (wat ook geheet klopt met h/aar latere uitvoerige toelichting), dal het niet speciaal om het Fransch ging (en dus ook niet om de aansluiting aan H. B. S, cd gymnasium), miaar om de vrijheid om een der drie moderne talen te geven al naar behoefte van de streek of de individuen iets waar ik meer voor ge voelde heb ik te kennen gegeven toch wel bereid te zijn te teekenen. Wijl de zaak mij echter dwars zat, en ik niet wist of men mijd bereidverklaring begrepen had (de betrokkenen waren gedurende een Kamerzitting druk bezig met de toe lichting der amendementen) heb ik mij later nogmaals tot hen over de zaak ge wend, mij die laten uitleggen, en ten slotte geteekend. Nadat dit geschied was heb ik nog als troostgrond gehoord misschien zulks ten onrechte meenen te hooren dat ik in het ergste geval des noods ook wel bij eenig amendement af wijkend kon stemmen. Ziedaar de geschiedenis van de ge waande twee verzoeken mijnerzijds om mede te mogen teekenen. Verzoeken één amendement tmtede te mogen teekenen deed ik nooit eni zal ik ook hooit dóen. Als men aan mijn medeteekening geen waar de hecht, blijf ik veel liever vrij tot na de discussie. Dat ik ten slotte tegenstemde was het gevolg onder mieer van het feit, dat het mij meer en meer bleek, anders dan de hoofdvoorstelster bedoelde vóór de meeste voorstanders toch wel zui ver de kwestie van het Fransch in ver band met de toelating op H. B. S. of gymnasium te zijn, en dat ik ook ging begrijpen, dat zulks in den weg zoude staan aan het kiezen van een moderne taal als voor de streek of voor een groep individuen, mede in aansluiting met het u. 1 o., ergens het meest wenschelijk |zou zijn. „Ik bad dan jmijii stem mbetien toelichten", zegt u, Ik voor mij' weet heel goed wat men dan nu zoude zéggen, nl. „dat hij er nu tegen stemde was nog iets, maar dat hij het amendement óók nog ging bestrijden" (en dat was een toelichting van mijn stem van zelf min of meer. geworden onder deze omstandig heden) „dat is te bar". Effen is kwaad treffen. VAN RENE BAZIN, Lid van de Fransche Academie. o- m. &Tet meisje ging heen, terwijl zij' de bwaden van haar schort diebtstrikte. Town Quéverne was alleen op Chqmp Dien morgen werkte hij tot tien «iw op het veld, vanwaar men de groote bft&mgaard van Kerjan kan zien en ook k«t wegje dat met een slagboom gesloten is «n naar beneden loopt tot aan de beek. Terwijl hij' met de mestvork 't zeewier '«rw»ngde met stalmest, dat men op ge lijke afstanden aan hoopen had gezet, «ver de aarde uitspreidde, draaide hij dikwijls zijn hoofd naar de richting van ket dal en de olmen en de heide die aan sji»d»ehe zijde opwaarts loopt. dit oogenblik komt Eugénie op Keriwn binnen... Zij gaat Marie zoeken in do «tallen of op den graanzolder...'. En na praten dc meisjes zenuwachtig... Ik van de tentoonstelling der M. T. V. j speelde zich gisterenavond af in de Kolf baan van het Schuttershof, waar de ver loting plaats vond van de op de ten toonstelling aangekochte dieren en van enkele andere voorwerpen als voeder bakken, spuiten voor ontsmettingsmidde len, boeken, betrekking hebbe.nd op het fokken en teelen, zakken ochtendvoe der enz Deze verloting werd doo1" een paar honderd belangstellenden bijgewoond, die gedurende ruim twee en een haïf uur met groote aandacht en rust het aflezen der nummers volgden. Het aflezen werd alleen zoo nu en dan verstoord door de hanen, die tot d^ prijzen behoorden en door kraaien voor een eigenaardige muzikale afwisseling zorgden. De meeste lotenbezitters gingen natuurlijk teleur gesteld heen, maar ook zagen wij glun dere gezichten,als iemand merkte, dat hij 'n prijs kon komen afhalen, versjohil-i lende van die gelukkigen namen hun prijs direct in ontvangst, voor ben die niet aanwezig waren, wijzen wij op de advertentie, waarin de nummers voorko men en die heden of morgen in ons; blad o Hgt aantal gevallen van besmettelijke ziekten over de week van 17 tot en met 23 Dec. in de Prov. Zeeland bedroeg: Roodvonk: Middelburg 1. Diphtheritis; Wemeldinge 1. Verkrijgbaar te Middelburg bij BAAN, DE dUKVIEL, BOSCH, ('t-Zand), BOSDIJK, BROEDERBAND, CORNELISSE, DEKKER, DRONKERS ZOON, DIJKE, GEERS, V. d. HARST, JANSEN,KODDE, MALJERS, REKKERS, SIMONS, GEBR. STEENLAND, VERBURG, Firma J VERHAGE, VLEUGEL, VISSER en REMIJN, DE VOORUIT, enz, enz, 'Uit Middelburg. Het laatste bedrijf in het openbaar Zaterdag j.l. vergaderde te MiddelnaCg hel voorloopig bestuur afd. Zeeland van het L,andsh,uldigingscomité onder voor zitterschap van den heer P. C. Labrijn. Bericht van verhindering was ingekomen van den Commissaris der Koningin. Na een woord van welkom tot de aanwezigen w. o. ook de Eere-voorzitter, de lieer p. Dumon Tak, burgemeester van Middel burg, werd het volgende telegram vajn H. M. de Koningin voorgelezen„Op rechten dank, Koningin, aan allen na mens wie U telegrafeerde voor betuiging! huldetnouw", vv. g. Hoekstra, adjudant. Een provinciaal comité werd gekozen met den heer P. C. Labrijn, als voorzit- mej. J. J. Donner, eerste secr. (beiden te Goes" en den heer H. Mathal de Jongh, fels tweede secretaris, te Middelburg. Na breedvoerige bespreking' werd be sloten op de verschillende eilanden sub- comité's te vormen, die zich in verbin ding zullen stellen met plaatselijke ver- eenigingen en groepen v,an verschillende richting. Het comité stelt zich voor alle vereeni- ging'en en gfroepen in Zeeland uit te noodigen tot het houden eener «rootscbe huldebetooging' te Middelburg in Septem ber 1923 ter gelegenheid van 't Zilveren Re ge e rings j ubileum van H. M. de Ko ningin, wanneer, naar men hoopt, de Ko ninklijke Familie Zeeland's hoofdstad met een bezoek zal vereeren. Ieder zal dan in de gelegenheid zijn blijk te geven van zijn liefde, trouw en erkentelijkheid je gens het Oranjehuis. Tevens zullen de vereenigingen zich door deputaties doen vertegenwoordi gen bij de groote huldebetooging te Am sterdam. De vereenigingen „Uit het Volk—Voor het Volk" en die tot Bevordering van het Vreemdelingenverkeer zullen zeer waar schijnlijk met het Provinciaal Huldigings comité samenwerken om de betooging' te Middelburg feloo groots ch mogelijk te doen zijn. Ned Herv, Kerk. Aangenomen het benoeip nqqr Ylissin- gen door ds. W. 4, B. ten Kate, te Horsten, Chr. Ger K. e P k. Beroepen te Zaamslag ds. G. Jonge- leen te Maarssen. Voordrachtavond J. J. van Elslacker. Voor de goed bezette kleine concert zaal alhier heeft gisterenavond de lieer van ELsacker opnieuw de bewijzen ge geven van zijn zeer bijzonder talent als declamator. De toehoorders hebben het mooie geluid van zijn slem en de pak- kende, suggestieve uuanceering daarin kunnen waardeeren in de voordracht van gedichten van Adema van Scheltema en De Clercq, en zijn gave tot het uit beelden v)an personen en van gemoeds leven in de voordracht van twee bedrij ven van Gongrijps drama „Acjoka", en in de twee Falklandjes. Wal in dit drama bijzonder trof, was het weergeven van de wanhopige smart van den koning, beheers'clit door de hem steeeds vervolgende herinnering aan het zien van die vele grauwe lijken met hun open monden, en van de achter gebleven vrouwen op wier gezicht geen liaal was teb espeuren, doch slechjts verslagenheid en dofFe berusting. Hel is ook dit element van smart dat in de twee voorgedragen bedrijven het meest geprononceerd is. De overige figuren zijn vlakker van leekening, er werden ook door den voordrager in minder krachtige kleuren gegeven. Een sterkere karakte riseering van "den bedelmonnik zou aan de tegenstelling ten goede zijn geko men. In ieder geval hebben we een goed be grip gekregen van de omgeving waarin deze geschiedenis zich afspeelt, waar toe ook meehielp het Indische gewaad, dat de voordrager droeg. Zooals we reeds s'chreven kregen we ook veel moois te hooren in de gedichten van Adema van Scheltema. We willen er twee in het Mjzonder noemen: dat van den Voortstuivenden schimmel van het Geluk, en de schitterende, kleurrijke beschrijving van den rivierdijk, waarin vooral de sterke suggestie van de vd^* dracht te roemen viel. In Be ClsjTïq'^ (Schoenlappertje (niet in ieder woord verstaanbaar) was het de typeering die vermeld dient te worden evenals in de twee geestig geteekendc maar toch wran ge Falklanujes. Het publiek was zeer warm in zijn applaus, zoodat de heer v. Elsacker nog het Keuterboertje van Scheltema toe gaf. ONDERWIJS. Geslaagd te 's-Gravenhage voor het examen handelskennis L. O. de heer J. Lampert, alhier. Geslaagd te Groningen vod: men Engelsch M. O. B. mej. j. -j K; mekam te Vlissingen. Door mej. E. A. Lansen, onderwij zeres aan de openbare lagere schooi te Nis se, is met ingang van 16 Maart a.s. eervol ontslag aangevraagd. -- Geslaagd te Groningen voor het exa men Duitsch M. O. B. de heer K. E. Frr-itag te O o s t b u r g. RECHTZAKEN. De 23-jarige fabrieksarbeider A. Tb. v. d. B. uit iJsseistein, tegen wien 12 jaar gevangenisstraf was- geëischt we gens moord op zijn verloofde H. S. te Utrecht, werd door de rechtbank ver oordeeld wegens doodslag tot zeven jaar gevangenisstraf met aftrek van het voor arrest. zou wel eens willen zien, hoe mijn meid afscheid heeft genomen van Marie en de woorden die zij wikt en weegt.... Nu is zij zeker weer vertrokken.... Zij gaat door de bosSchen en hftast zich om haar vriendin nen nog bij de waschvrouw te vinden of hij den bakker of langs de straat slieren, vóórdat de soep ze naar huis roept.../' Even na tienen komt hij op Champdo- lént terug en bedenkend diat misschien aanstonds wel eens een vrouw zou kun nen komen, de meid of de dochter God weet wie van beiden om het mid dagmaal te bereiden en dat zij wat laat zou komen en het wel goed zou zijn het hout klaar té leggen ,nam hij een talhout van. een witte berk bestemd voor het Kerstfeest, drie spaanders van een den, twee eiketakken en een handvol gedroog'- de brem met nog wat bloei aan het uit einde van de takken. In den reusachtigen schoorsteen, waarvan de schimmel van do vloer de steenen van de muur groen j maakte, legde hij alles neer zooals het behoort, wel zorgende dat hij de altijd warme asch er onder losgraafde. Zijn geest was voortdurend bezig'. Hij luister de naar den wind. Hij keek naar de oude klok en niets beters wetend te doen trojc hij de beide gewichten tot aan de kast omhoog uit vrees dat de slinger zou gaan I stilstaan 'en opende de deur van Marie's kamer en toen hij bij het bed k'wam, nam hij het hoofdkussen van "zijn zoon, die daar niet meer slapen zou, weg. Arm hart, dal maar een zwakke hoop had! Maar dat is voldoende voor den moedige. Joon Quéverne is weer naar den weg teruggegaan. Hij is nu voorbij de heg van zijn akker en staat geleund op den slag' boom en staart voor zich uit. Olmen heb ben geen bladeren meer sinds een week. De heide is niet hoog op het heuveltje aan de overzijde. Niemand komt er aan. De wind alleen gaat langs hem heen. Deu ouden baas verveelt het niet uit te kijken maar haar, die nog wel komen kan tus- schen de lage heidestruiken ,die noig in October nabloeien. De arbeiders hebben de velden verlaten de zaaiïng is afgeloo- pen, de meisjes, die den zak met iiaver of rogge op een vierde na vol om den schouder droegen, hebben hun plaats in üe hofsteden bff het vuur of op de stroo- zolders weer ingenomen. Niets zou zich op de velden bewegen als de wind niet blies.. De meid verlaat zich in het dorpi. De vrouw, naar wie verlangend werd uit gezien, de andere, door wie de hoeve nog kan worden gered," heeft niet wilj-j len hooren. Zij heeft geen medelijden ge had Toch komt zij. Boven op den heuvel die zwarte figuur, die met het pad mee draait en He heg nadert en nu begint te dalen, is Marie, de vrouw van Pierre, Zij heeft bun dochter aan de hand. O, mijh God, mijn God, er zlijn gezegen de uren in de beproeving van te leven! De moeder en de kleine hadden tijd noodig om de helling af te dalen en den andoren heuvel te beklimmen, dwars door den boomgaard van Kerjan en tot laan hel wegje dat op den weg van fChó.mpdolent uitloopt. Het was bijna twaalf uur, toen Marie met haar vinger orr de deur der hoeve klopte. Jan Quéver ne wachtte haar midden in de groote ka mer, bij de tafel staande, af. Hij dacht iaan zïjn jongen, die daar had moeten zij'n j Vader, ik ben niet eerder gekomen en z'ij wees op het kind om de muts j ven Jeanne Marie, die toch niet zonder rouw bij u mocht binnenkomen. De twlqschvrouw heeft die eerst vanmorgen gebracht. Marie bleef op drie passen afstand van den man staan en in het geheele huis heerschte stilte. ïk heb je gevraagd te komen, omdat ik hulp noodig heb. Maar waarom ben je gekomen? Is het misschien om even uit te schreien? Neen, om met u tc werken. Ik ben niet jong meer, ik hen niet rijk. Is het voor lang, dat je gekomen Aanvaring Z uiderdij'k—Ezar- d i a n." De Arrondissements-Rechtbank te Mid delburg heeft heden in de aanvaringszaak van de Zuiderdijk en de Ezardian in het Oostgat den kapitein van de Zuider- hent? Zoolang als gij blijft leven, zult gij' mij bij u houden. Toen breidde hij zijn armen uit en 'om helsde de weduwe van zijn kind, zonder iets meer te zeggen. En terwijl zij dadelijk begon met ord« in hel huis te brengen, vlamde het vuur in den baard en bedekte den ouden schimmel. Van dien dag af, het eind van den herfst, woont Marie op Champdolent. Niemand hoort haar klagen. Niemand ziet haar aarzelen als het werk haar roept. .1 ei?.n Quéverne spreekt om harentwil niet •meer over zijn leed. Tusschen haar en hem wtordt de naam van Pierre Qué verne nooit uitgesproken. Alleen 's avonds: nr. 't gebed, dat zij wegens de gewoonte beiden zeggen op het oogenblik dat ieder tot nadenken komt en zich uitspreekt lot God. laat de oude man nooit na er bij te voegen: Geef mijn Pierre den eeuwigen vre de en Dreng mij ThJ hem! En Marie vergeet nooit te zeggen; Steun mij Ah mijn zwlakheid om zij nentwil. Hij was heter dan ik! EINDE.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1922 | | pagina 1