feuilleton.
E
267.
Zatepiaf 11 Movemhep 1S21«
165* Jaargang
Buitenland.
£BR8Të bead.
KUNST EN WÉTENSCHAPPEN.
<emanrtV°P' sloeg elk den weg in naar &®woon te ontzien. Het was een
RECHTZAKEN-
MIDDELBURGSCHE
sggggggi
Sit summer bestaat uit TWEE bladen.
Abonnementsprijs per kwar
tel:
op de buitenwegen om Middelburg, en
voer de andere gemeenten p. post f 2.50;
voor Middelburg en agentschap Vlis-
®Mjgen f 2.30;
weekabonnementen in Middelburg 18
cent per week.
Advertentiën: 30 cent p. regel.
Ingezonden Mededeelingen: 50 cent p.
regel. Bij abonnement veel lager.
Familieberichten en dankbetuigingen:
vac 11 regels f 2.10, elke regel meer
30 cent.
Kleine advertentiën niet
grooter dan vijf regels druks en waarbij
is aangegeven dat zij in deze rubriek
moeten geplaatst worden, 85 cent bij
vooruitbetaling. Advertentiën onder
brieven of bevragen bureau dezer cou
rant 10 cent extra.
Bewijsnummer 5 cent plus 2 cent voor
peri per stuk'.
Advertentiën moeten, willen ze nog in
©m$ blad van dienzelfden dag worden
opgenomen, uiterlijk 12 UUR en des
ZATERDAGS uiterlijk HALF ELF aan
ons Bureau bezorgd zijn.
Aangesloten bij den Post-, Cheque- en
Girodienst onder no. 43255.
TIER JAAR
«ELEDEN, EN NU.
vier jaar geleden, 10, 11 en 12 No-
vetóber en volgende dagen, gebeurden
es- allerlei sensationeele dingen.
Toen kwam keizer Wilhelm over de
igram.\, toen nam Duitschland de wapens
sltilstandvoorwaarden aan, toen zond onze
«ig.e® regeering de gemiobilisperde sol
daten zoo spoedig mógelijk naar huis,
olmdat ze in de van Duitschland over
waaiende revolutie-Toes niet meer te ver-
tevaowen waren; toen had de beruchte
vergadering van de S. D. A. P. in Rot
terdam plaats;; toeu werd de lijst van
worloopige eistehen openbaar van de
S. D. A. P. en het N. V„ V.-, toen hield
nw. Troelstra zijn befaamde Kamerrede
toea werden van regeerlngswege allerlei
spciale toezeggingen gedaan aan de Chr.
vakbonden, toen, och, we zullen het
mr niet alles herhalen.
Maar «u achteraf kunnen we vaststel -
lean, dal toen, in die Novemberdagen
dei na-oorlogjsche periode begon met on
derwerping van een deel van Europa
aan het andere deel, irn(Ct revolutie en
re vol u ti e -n eig/i ng, met. angst voor revolu
tie ©n «ussingfspogingen, toet een herle
ving van het zakenleven die heel sjiel
leidde tot een vlucht welke deed ver
geten dat het een schijnwelvaart was.
Vier jaar zjjn we nu verder. Vier jaar
lang hebben de conferenties elkaar op.
gevolgd als een repeteerende breuk,
tonder oplossing.
Vier jaar lang hebben we ons dage
lijks sterker kunnen overtuigen, dat de
vredesregeling, opgelegd door den oven
winnaar, zonder raadpleging van de over-
■wrerwonnenen en met Wute negeering! van
d« Wilson-punten, waanop Duitschland in-
een krankzinnige regeling was zon
der ander perspectief dan ellende.
m
VAN RENÊ BAZIN,
Lid van de Fransche Academie.
32).
III.
j De uitkomst van dat alles vindt men in
het schrift van de hand op den muur,
in de wisselkoersende kroon diep in
den put, bijna onzichtbaar, de mlark snel
achter aan zakkend, en nu de frank ook
al zoo benauwend dalend dat de Fran-
schen zich wel moeten afvragien of er
geen onjuistheid was in hun beweringen
dat die daling van de mtark hoofdzake
lijk maakwerk was van de kwaad-wil
lende Duitsche regeering.
En het mooist van alles is, dat juist
in deze herdenkingsdagen, men in bange
afwachting is, wanneer in Klein-Azië hel
eerste schot zal vallen van een nieuwen
oorlog, voornamelijk hieruit voortvloei
end, dat men bij den vrede voor die stre
ken vergat rekening te houden met de
Turken zelf.
Maar niet bil een dajai" [vindt men de mis
lukte vruchten van Novemlber '18. Kijk
maar eens naar Italië, waar de Fascisten j
het na-oorlogisch bestuur weg vaagden
met een leuze van anti-democratie en an-
ti-parlemfentarisme. Kijk ook maar naar
alle landen om verschijnselen te over te
vinden van vermindering van het gezag
van den invloed van het parement.
En tegelijkertijd met de onomwonden
erkenning dat wat in die roes van 1918
■werd toegestaan in de harde prak
tijk een mislukking is gewordend
Er is veel, heel veel gewijzigd in de
zienswijze, in die vier jaar. De praktijk
van grooten invloed van vakverenigin
gen heeft veler oogen geopend voor de
erkenning van het nadeel voor het alge
meen belang dat daaruit kan voortvloei
en. En waar nog niet het begrijpend
werd toegegeven, wordt mén nu wel ge
dwongen de verkeerde res;altaten te er
kennen, eenvoudig oinjdat er geen geld
is, en men moet terugtrekken wat kort
tevoren werd gesphonken. Dat proces
is nog wel pas in den aanvang, maar
het karakter ervan teekent zich al dui
delijk genoeg; af. t
Vier jaar van onmacht. De Volkenbond
die als een stralende zon het resultaa't
van het vredeswerk zou beschijnen, is
nog niel eens een potje Bengaalsch vuur
geworden. In de ernstigste crisis die de in
ternationale betrekkingen in dien tijd be
leefden, n.I. de T,urks;che crisis van de
laatste maanden, is de Volkenbond een
praatcollege gebleken zonder eenige
tnjaent; waarvan hij zelf zoo duidelijk
overtuigd was, dat hij die kwestie niet
eens besprak, hoewel dan toch zijn meest
dringende taak zou zijn; de oorlogen
voortaan te voorkomen. Hij heeft er niet
over gedacht er zich in te mengen.
Is het wonder dat er zijn die bij den
aanblik van dat lam1 geslagen, machteloo-
ze Europa Lot sombere overpeinzingen
komen over de ineenzinking van liet
Europeesche overwicht over de aarde?
Wij voor ons vinden zulke beschouwin
gen altijd bedenkelijk voor personen die
midden in de gebeurtenissen zitten. Euro
pa heeft wel eens meer in moeilijkheden
gezeten, die het ten slotte toch weer
te 'boven kwam. En ook nu is het heele
maai niet buiten gesloten dat de zaken
weer op hun pooten zullen kunnen wor
den gezet, al zal het een heelen tijd du
ren.
Maar dit gelooven we toch ook wel:
dat men het dan op een andere manier
moet probeeren dan in de laatste vier
jaar is geprobeerd. Als men dat niet
doet, dan heeft men in alle moeilijkheden
de kans, dat ook daar een sterke hand,
op de methode van Musolini er zich op
eenzaamd en bedroefd geweest waren en
nu vervuld waren met de gedachte aan
teedere omhelzingen en aan de stem
die zeggen zou: „Bonjour Jean! Bonjour
Louis! Bonjour!Wat heb ik lang op
je gewacht!"
Er kWam niemand op Kerjan. Er kwam
niemand op Champdolent.
Marie had werk en beslommeringen
genoeg.
Een van de boerenknechts had Ker
jan verlaten. Le Treff, die door de keu-
ring'scorrfmissie -was afgekeurd om een
oude breuk en uitstel had gekregen van
opkomst in den dienst, en Quinquis de
jongen die nog te jong was, waren op de
hofitede gebleven. Maar de boerderij'
hardhandige wijze inmengt. Die persoon
met al zijn overdreven gebaren is voor
onzen tijd een symbool geworden van een
poging tot tyrannieke oplossing der zaken,
wat we niet wënschen.
En laten wij hier in Nederland nu niet
doen of dat alles langs ons heen gaat,
omdat de gulden nog hoog staat, en oiri-
dat wij het hier nog' al tamelijk hebben,
vergeleken met anderen. De overal in
dringende malaise zal daL zelfvertrouwen
wel spoedig' doen verdwijnen, waar het
nog mocht zijn. Er is niets dat zoo spoe
dig een voor allen bedenkelijke sfeer
kweekt dan eenige maanden van stof
felijke zorgen, van werkloosheid en ar
moede.
En in zoon stemtming is wel het erg
ste, wanneer een groots deel mocht blij
ven meenen, dat zij wel een veer moeten
laten en anderen niet. Het is ïn zoover
maar goed, dat in ons land waarlijk dui
delijk igenoeg op den voorgrond is ge
komen, dat de zware verliezen der kapi
taalbezitters zijn voorafgegaan aan de
vermindering van de lbonen, in welken
vorm die dan ook mogen worden inge
voerd.
In ieder gevalhet zijn geen dagen van
glorieuse herinnering. Nergens. Als de
Geallieerden er een feestdag van willen
maken, dan zullen er dajar toch wel ve
len zijn, die niet mee feest vieren. En
in de andere landen is er heelemaai geen
reden toe.
Clara's Huwelijk, door F.
de Sinclair. Ui tg. v. Hol-
kema Warendorf.
Een humoristische roman, een ver
volg op „De Van Berkels en hun Vrien
den."
Voor de vele liefhebbers zegt dit ge
noeg. Voor de niet-liefhetbers ook. Wij
zelf behooren niet bat de eerste ru
briek. We denken na het lezen van een
werk als dit, onvermijdelijk aan de bui
tengewoon fijn geschreven, gevoelige
schets „Een gunst", die we voor eenige
maanden in Elsevier's Maandschrift la
zen. En we blijven Verbaasd over die
tweevoudigheid in één schrijver.
Tóch ook niet heelemaai tweevoudig.
Want al is „Clara's Huwelijk" ook zéér
licht geschreven, bedoeld als ontspan
ningslectuur, zonder diepte, we vonden
toch ook weer in dit boek telkens, te
midden van veel oppervlakkigs, heel rake
ty peeringen, vooral in het spreken en
doen en lalen der personen. Als de schrij
ver er zich persoonlijk inmengt, en gaat
beschrijven, is het veel zwakker, en voelt
men veel meer '1 gewild-grappige dan in
't uitbeelden der personen.
Zoeklicht, le deel. U. Mij.
v. Loghum, Slaterus Visser.
„Zoek-licht" is de nieuwe benaming in
't Nederlandsch van wat wij tot nu toe
steeds aanduidden als encyclopaedie. En
van het „Zoek-licht" (het verdeel-streep-
je zie men niet over 't hotofdl) dat deze
uitgeversfirma in het licht zal geven ïn
8 deelen h f 5.is nu het eerste ver
schenen, dat al voldoende aantoont, wat
men er aan heeft.
De vorm! en prijs wijzen er reeds op dat
men hier heeft willen geven een beknopte
encyclopaedie, die veel woorden geeft
maar saamvattend is in zijn toelichting
Terw'ijt men de haver maaide.
De oorlog was begonnen. t
De mannen zijn gedurende de eerste
Üen maanden niet met verlof gekomen
Maar tegen het begin van den zomer j was groot en het was noodig dat Marie
va* 1915 stapten onverwachts de vaders deelnam aan de werkzaamheden op de
e broeders, de verloofden aan de sta- zolders en zelfs op de velden. Zij beklaag-
ons af, bij kleine groepjes met zes de zich niet fmeer. Zij beweerde niet
agen blijdschap en droefenis op een langer dat haar plaats uitsluitend in
a. f^pior aangegeven en voortsjok huis was. Het voorbeeld van andere vrou-
Wr °P regeeringsschoenen, gekleed in wen haar buren, had haar trots gebro-
oten kapotjassen met de kepi of ken van rijke boerin, en bedorven kind
JkwsmamT hen liefhad-'t Waren de oor" snelle omtmekeer geweest, zooals het
ferachtén v ?ie de ware terichten W)ee' taeer voorkomt bij de sterken, die eerder
schen n'akif met ranseI* veldfles- buigen voor feiten dan voor redeneerin-
feanot»;n«T d.io de Panden van de gen en die terwijl zij zich overgeven het
puz uit h<u i a Ultslaan- Zij kwamen te- toch nog een onbekende mSacht
dien La v311 den dood en hielden
mei klopten nu die harten, die zoo ver
ten
zen u wach-
kwade duiden. Prikkelbaar,
tig, 'met een sterke verbeeldingskracht
en toch zichzelf meester, vergrootte rij
het ,jevaar en verontrustte zich over
de slechte tijdingen in het begin van
den oorlog en over alle dooden die er
gevallen waren. Zij sprak bijna niet en las
nu en dan slechts eenige regels van een
courant, 'mlaar des Zondags hoorde zij
overat om zich heen de uitingen van al
die onrustige zielen die ïn gebed, ïn
angit in droefheid waren. Meer dan vroe
gei1 bood zij zidi aan otm onderwijl
dat de bakdag- van Kerjan was, het
door m eder Lanio gekneede brood naar
Fouësïianl te brengen. Zij ging bezoe
ken brengen aan vrouwen, die zij als
kind sekend had en die haar zeiden:
„Mijn man is in de loopgraven hier, daar
maar waarvan geen een wroeg: „Waar is
de uwe?" Zoo trachtte zij door mleldelij-
den !met anderen in het gewone leven
terug te komen. Niemand lachte meer.
Zelfs zij die heel jong waren en die gek
heid wilden tmiaken .hielden zigh eens
klaps in als om adem te halen on er
kwam een traan in hun oogen vol levens
lust- i
Marie kwam terug in de Char a bancs,
volgeladen met zware massa's bruin
brood, waarvan de geur den weg vervul
de en werd ingezogen door de aarde en
bladeren, die de rogge van den Laatslen
oogst herkenden.
Ongetwijfeld hadden de nieuwsgierig
heid en de boosaardigheid van de andere
vrouwen, haar kennissen zich van haar
afgewend. Men sprak niet meer van „de
arbiiS kleine Marie". Iedereen had ge
noeg aan haar eigen beproeving te dra-
geu en over haar eigen leed te spreken
Die woorden, die zij zoo dikwijls gehoord
had: „Hoe neb je dien Pierre Quéveme
(Ingez. Med.)
hij ieder woord; niet bestemd Moor va'k-
menschen maar; voor allen.
Dat doel lijkt ons wel 'bereikt. Zpo'n en
cyclopaedie is een werk, dat men eigen
lijk pas 'gloed kan beoiordeelen als men het
een tijdlang gebruikt heeft. We hebben
ons moeten 'bepalen tjat steekproeven in
dit eerste deel. Maar daarbij bleek ons
dit: dat zoowel bij persoons-namen als bij
die van landen de gebeurtenissen zijn bij
gehouden tot in de allerlaatste jaren; en
'bovendien dat in de aanduiding en ver
klaring van zaken en begrippen een hel
derheid is 'bewaard gebleven, die hel ver
moeden rechtvaardigt van de bruikbaar
heid als „zoek-licht voor allen."
Het werk staat onder leiding van dr.
T. P. Sevensma, directeur der Openb.
Leeszaal te Amsterdam, en bevat behalve
teëkeningen in den tekst pok eenjge mjooïe
afbeeldingen in kleuren van aardewerk,
die echter te eenzaam in dit eerste deel
staan om het geheele vvéVk te kunnen
kenschetsen.
Bij Kon. besluit zijn in hun rang
overgeplaatst de reserve-eerste'-l uits. J.
Q. C. Lenshoek en J. Westerduin. tij
het regiment Jagers.
0i
Door de tropen naar de
Zuidelijke IJszee ter
walvischvangst.
Boeken van verre zeereizen, ze
hebben altijd de liefde van het lezend
publiek gehad, en die over Poolreizen
niet het minste. Maar sedert de zêeën
dagelijks worden bevaren door duizenden
stoombooten, die in een belachelijk kor
ten tijd in de meest afgelegen streken
kunnen doordringen, sedert dien leek
het romantische er af.. De sebpepsjour
nalen waren niet interessant genoeg meer
om er een boek van te maken dat le
zers zou trekken.
En toch is er nu weer een goed bbek
van dien aard verschenen bij Em. Que-
rido. Het is de Hollandsche vertaling
van een reisverhaal van den Deenschen
scheepsdokter Aage Rrarup' Nielsen, die
met een ultra-modern Noorsch traanr
schip naar de Zuidelijke Poolzee trekt
als dokter over de talrijke groep personen
die gedurende enkele maanden daar be
trokken zijn bij de walvischvangst. En trie,
hoe veel er ook reeds over het leven
in die Poolzeeën geschreven is, tóch
heeft deze Deen het nog weer eens
oververteld op een manier die het weer
interessant maakt- Los van toon, maar
merkwaardig goed in een zelfbewuste
zelfbeperking, en zeer onderhoudend ge
schreven.
Het is vertaald door Mary Schlüter-
kunnen trouwen, jij die de ken; bad?"
•men vroeg ze haar niet meer. Er werd
zelfs niel meer aan haar gedacht en dat
was hard voor Jiaar. Soms roeide zij
zich ais een vreemdelinge behandeld in
wier bijzijn liet beter was sommige din
gen niel te zeggen. Geen belang meer
inboezemen, niemand meer vroolijk ma
ken, even weinig gezien te zijn als de
halfwijze koehoedster van Tremorvazec;
welk een verlatenheid! De ooriog had
dal gedacn en nog wel meer dingen op de
wereld. Er was een kleine Bretonsche
van Fouësnant, die zich zelf liefhad en
die erkennen moest dat zij slechts door
zichzelf alleen bemind werd.
De dagen die Maria Hemelvaart voor
afgingen waren vooral voor Marie uiterst
zwaar. De hitte, het leed in hiaar een
zaafen gemoed, de afmatting, hadden de
krachten van dit jonge lichaam gebro
ken Haar oogen waren te groot ge-
woiden voor haar meager gezicht. Den
14den Augustus, den vooravond van een
feed, waarop zij zich niet verheugde, als
op een halven rustdag, werkte zij mtef
allen te zamen met de moeder die steeds
zwaarder werd, tonrond en rheumiatisch
.met Le Treff, met Quinqui3 op een
si.uk land dat grensde aan de heide van
Kerjan. Een paar weken geleden was
de haver gemaaid op den kruin die aan
de zon was blootgesteld en van waar men
de eilanden kon zien. Maar het lage ge
deelte dal op enkele uren van den dag
door de schaduw van de hellingen of
door die van de olmen langs de beek
Horrix, en geïllustreerd met 50 auto-
lypiën naar zeer mooie foto's, waar
onder er. zijn die het bijzondere hebben
van dingen le vertoonen die we hier
nooit in beeld gezien hebben.
Kantongerecht te Middelburg
Door het kantongerecht te Middelburg
zijn veroordeeld wegens overtreding der
Jachtwet. J. V., Koudekerke, tot f 5 h.
s. 5 d. h.; fietsen zonder licht: A. li..,
Middelburg, tot f 2 b. s. 2d. h.; A. F.
Koudekerke, L. A., Middelburg, K. van
B., Arnemuiden, H. C. O-, Vlissingen,
allen tot f3 b. s, 3d. h.; J. M. J.,
Middelburg, J. P. M., 's-Heer ArendsL
kerke, J. S., Missingen, allen tot f 2
b. s. 1 w. ts.fietsen zonder bel: A. de
V., Serooskerke ,tot f 2 b. s. 2d. h.;
rijden met een wagen zonder licht: A.
V., J. L., beiden "Westkapelle, ieder tot
f 3 fci. s. 3 d. h.; rijden op een rijwiel
zonder stuurstang vast te houden: J. H.
M-, Middelburg, tot f 1 b. s. 1 w. ts.;
straatschenderij: M. P. M., Ritthem, tot
f 2 b. s. 1 w. ts.; W. de M., A. R. R*,
G. P., allen Middelburg, ho. 2 tot terug
gave aan ouders, de anderen ieder tot
f 3 h. s. 1 w. ts.; de wegen met een rif-
wiel in verboden richting berijden: I.
de K., Gapinge, tot f 1 boete s.
1 d. h.: overtreding reglement op de wo
gen en voetpaden: J. de K., Westka
pelle, tot f 3 b. s. 3 d. h.; wateren buiten
de bakken: F. L. A. V., Middelburg, tot
f 3 b. s. 3d. h.; dronkenschap: N. K.,
Ylissingen, tot f 3 b. s. 3 d. h.; L. S.,
Missingen, tot f 15 b. s. 15 d. h.
Vrijgesproken "is F. D., Oostkapelie,
(overtr. art. 459 Swb.).
BRIEVEN UIT ROME.
(Nadruk verboden.;
Een revolutie zonder veel btoed-
vergieteq.
De revolutie is een voldongen feit;hèS
jonge fascistische Italië, heeft een vol
komen overwinning [behaald lop de re
geering, die na '18 niet in staat was het
verwarde huishouden in orde te maken
en in het buitenland Italië in disicredfet
bracht.
Was het ministerie-Facta zoo wijs gje,-
werd bestreken, deed het graan schnagl
en langzaam opgroeien. Er moest dus
tweemaal gemaaid worden.
Marie stond daar gebogen, roodgloei
end, te een de helling' èn sloeg met vasten
slag mei den sikkel geregeld de hand
vol haver af, die zij telkens vastgreep.
Er waren tusschen de blonde aren nog
enkele groene, die zij met de hand op z'ij
deed en liet staan. Dichtbij haar was haar
msoeder ook aan het werk. De mannen
liepen vooraan wat meer naar rechts. Zij
haastten zich allen, want stormwolken als
een bewegelijke bergmassa door den zee
wind voortgedreven, hoopten zich meer
en meer boven de kusten op. Zij waren
door zooveel licht overgoten, dat hun
schaduw zelfs een rossige gloed op den
drogen grond wierp. De lucht gloeide
op de borst. Marie die zich even op
richtte oim adem te scheppen, hoorde
nu een stem die door het kloppen van
haar bloed in de slapen en het knarsen
van den sikkel niet tot haar was door
gedrongen Iemand riep haar. Zij herken
de den postbode, die haar wenkte van
den anderen kant van de heg van de hei
de, waar het voetpad langs loopt. Mis-
'mfcedig liep zij tot aan den .greppel,
terwijl zij met haar opgestroopte mouwen
zich hel zweet van het voorhoofd en de
wangen veegde. De man boog zich over
hel hakhout heen met zijn pet achterop
zijn hoofd en lachend onder zijn neerval
lenden ciderkleurigen knevel, reikte hij
haar een papier toe. f
(Wordt vervolgd).
