FEUILLETON CACMI Zaterdag 9 September 1929. 168* Jaargang' BINNENLAND. Zuster Srsttan's Liefde. 9 so. 213 MIDDELBURGSCHE COURANT. HA mimmff bestaat uit TWEE bladen. EERSTE BLAD. Abonnementsprijs per kwar taal: op de buitenwegen om Middelburg, en voor de andere gemeenten p. post f 2.50; voor Middelburg en agentschap Vlis- singen f 2,30; weekabonnementen in Middelburg 18 cent per week. Advertentiën: 30 cent p. regel. Ingezonden Mededeelingen: 50 cent p. regel. Bij abonnement veel lager. Familieberichten en dankbetuigingen: van 17 regels f2.10, elke regel meer 30 cent. Kleine advertentiën niet grooter dan vijf regels druks en waarbij is aangegeven dat zij in deze rubriek moeten geplaatst worden, 85 cent bij vooruitbetaling. Advertentiën onder brieven of bevragen bureau dezer cou rant 10 cent extra. Bewijsnummer 5 cent plus 2 cent voor port per stuk. Advertentiën moeten, willen ze nog in ons blad van dienzelfden dag worden opgenomen, uiterlijk 12 UUR en des ZATERDAGS uiterlijk HALF ELF aan ons Bureau bezorgd zijn. Aangesloten bij den Post-, Cheque- en Girodienst onder no. 43255. DE BELEMMERINGEN VAN HANDEL EN M.ÏV ERHEIJL Isi ..Beurs eji Bedrijf" schrijft G. de •Clercq hel volgende onder bovenstaan- den titel Ziooals we in onze vorige artikelen gezien hebben, is de industrie, teneinde de nadeelige gevolgen der huidilgje crisis te overwinnen, genoodzaakt haren kost prijs zóo spoedig' mógelijk aanzienlijk te vertegen. En nu staat hier weliswaar te genover dat tie kostende prij's der produci- ten gedaald is omdat èn grondstoften én kolen, elécteiteateit, gas, gereedschap, verpakking e.d., kortom' alles wat voor en bij de fabricage aan (materiaal noo- dik is, eveneens aanmerkelijk jgjoed- kooper geworden is, doch de ondervin ding heeft geleerd, dat deze daling on voldoende is, om een zóó lagen kostb prijte te (bèreiken, dat alle bedrijven thans mei winst kunnen produeeeren. Immers, wlanneer dit mógelijk ware, zou de lijst vian stilstaande fabrieken niet zoo groot 2Üjart en tevens de werkloosheid niet zulke groote afmetingen aangenomen hebben. In hoofdzaak is de oorzaak hiervan dat f'wee onderdeelen Van den kostprijs hog zoo groot zijn, t.W. de onkosten cn de jaiHfateidsloonen. Onder de onkosten pleegt men in de- verse schakeeringen alle uitgaven samen te vatten die voor de productie noodig zijn, doch hiermede geen direct verband houden. Een zeer voornaam onderdeel hiervan 'is to.v. de belasting. I>oor de ontzaglijke stijging der uit gawen, benoodigd voor het beheer en testuur ,van Kijk, Provincies en Ge meenten, hebben de belastingen een on gekende hoogte bereikt, zoodat een veel te onevenredig deel van het volksinko- "htett door den fiscus wordt opgevorderd. Deze z'wlare heffingen drukken op liet ge- heele conomische leven en wlat voor de nijverheid in hooge mate nadeelig is, zij rijn weinig (bevorderlijk voor een goe de spaarzaamheid. Voorheen was meni geen die goed geld verdiende, in staat hiervan een groot percentage op zij te leggen en rendabel te beleggen, terwijl thans zelfs de rijksten een zoo groot percentage van hun inkomen aan be lasting móeten opbrengen, dat er voor sparen niets of weinig overblijft. Bo vendien 'beneemt de hooge belasting ve len de lust tot zaken doen. Immers, indertijd heeft het Verbond van Ned. Fabrikanten Vereenigjngten, in de broe- chure „Sombere Klanken" uiteengezet, hoe een industrieel die te Amsterdam een g(root salaris uit een bedrijf genoot en bovendien inkomen uit eigen middelen putte, w'anneer hij te Heemstede rustend ging wónen dus zijn betrekking er aan gaf in deze laatste plaats zooveel minder belasting zou behoeven te beta len, dal bel overblijvende deel van zijn totale inkomen even groot is als voor heen te Amsterdam. Het ligt dus voor de hand ,dat iemand, die in een derge lijk (re val verkeert, rijd positie er aan zat geven omdat het geheele Voor deel dat hij hiervan geniet in den vorm1 van belasting "in de schatkist verdwijnt. Zoodoende oefent dus de groote belas tingheffing een zwaren druk uit op het geheele ziakenleven en naarmate in de toekomst de inkomsten van de schat kist door het uitblijven van dividenden enz. nog meer zullen dalen, zal deze druk noig inteer merkbaar en nadeelig worden. De loonfractie van den kostprijs, d. i. liet deel dat voor de vervaardiging! der producten aan arbeidsloon moet worden betaald, is eveneens zeer onevenredig! hoog. De voornaamste oorzaak hiervan is de hooge looneonstellatie, terwijl hier bij komen als indirecte oorzaken de 8- urige werkdag, de kosten der ouder domsrente en invHliditeitslwet, en de sterk gestegen premie der R.- V. B. Deze (laat ste posten vormen in een bedrijf van nieli al te grooten omvang] reeds een aanmer kelijk bedrag,, terwijl zijl bovendien in vele steden nog vermeerderd worden door de zakelijke belasting op het bedrijf, welke een vaste som eischt voor eiken arbeider, dien men aan liet wei*k heeft Vergeleken met enkele jaren terug, toont de loonfractie in elk bedrijf dan ook een aanzienlijke stijging, waartegen over geen enkel voordeel staat. Integen deel (door de Arbeidswet 1919 is de werkgever aan handen en voeten, jgtebon- den Hij verkeert in de onmogelijkheid om door een verlenging van den werktijd bij een gelijkblijvend weekloon het uurloon resp. de loonfractie per eenheid te verlagen, terwijl de arbeiders van hun kant weigeren mede te werken aan loons verlaging of een vergrooling van hunne capaciteit. Mede is in dit opzicht de gteunregelin der werkloozen van belang. Imknters, hierdoor worden de loonen kunstmatig hoog gehouden, terwijl bovendien de keu ze werkloosheid of werken tegen een la ger loon, voor de arbeiders veel gemak kelijker in de eerste richting1 kan worden opgelost wanneer zij weten, dat hen bij werkloosheid een ondersteuning wacht Asn den anderen kant eischt deze werte loosheidnitkeering aanzienlijke bedragen uit de schatkist. Want al betalen de or ganisaties een belangrijk deel ervan, de Begeering draagt hiertoe bij, terw'ijl ook de gemeenten helpen. Zoodoende vormen dan oiok onkosten en arbeidsloonen een tweetal posten op de kostprijsberekening! van een bedrijf, die lang niet gemakkelijk te verlagen zijn Pas als ook de overheid of de arbeiders hiertoe medewerken, kunnen de werk gevers e.r hel hunne toe bijdragen, doch lol het nemen van initiatief is helaas, hoe vreemd dit ook moge lijken, de door sociale wetten en maatregelen ommuur de moderne industrieel niet in staat. Geautoriseerde vertaling naar het Engel scb van LEONARD MERRICK, ttoar. E. H. (Nadruk verbodeai). 40). „Ik kan niet'antwoordde zij met 'verstikte stem; „het zou een leugen rrijjh". ,-Zo.u je dian nooit voot" mij kunnen voelen; zelfs niet genoeg, om* xnïj voor je te laten voelen?" Fen 'beweging' antwoordde hem en zijn noofd zonk lager Hij zat met. de kin in de palm Van rijn hand gesteund, ter- hij gadesloeg het rusteloos spelen van haar handen ïn haar schoot. De sjot- woerdeu van het gezang' werden nu dui delijk waarneembaar en ze luisterden beiden, tot de stilte weer inviel, zonder "wteten, dat ze luisterden vraag: (missdhien ps het niet goed, dal ik die doe, maar natuurlijk zal ji uw vertrouwen eerbiedigen. Zoudt ■ti mij ook wlilen zeggen- is er soms een anderen man, dien u liefheeft?" „Neen, neen!" antwoordde zij harts tochtelijk. „Ik heb niet lief!" „Gode zij dank! Nu u uw liefde no, bezit, zal liet altijd niijn bede blijven, die te winnen. Zoolang je vrij bent, zal je de vrouw zijn, waar ik tot 'het eind toe op wachten zal." Haar handen lagen nu heel stil. De drang, om óók (mtet haar bekentenis te voorschijn te treden, werd nu toch te sterk. Hem omtrent dat punt oningelicht Je taten. was een schuld, die ze toch niet langer op zich durfde nemen; en die verplichting om hem te zeggen, dat al mocht ze pok ooit teederheid voor hem1 voelen, 'er toch nog, iets was', wat hen scheidde, maakte, dat zij rilde en huiver de vian de koude. Ze mloest er nu mee te voorschijn komen en al tweemaal had ze de lippen bewogen, zonder ds(t er echter klank ,uit haar keel kwam1. „Dokter Kincaid V Hij sloeg de ©ogen n3ar 'haar op en sndermaal begaf haar de móed. „Denk niet", zei hij, „dat ik er u ooit berouw van zal doen voelen, dat u ant woordde. U heeft een groote verschrik king van mij afgenomen; dat is al. Ik ben u dankbaar. „O", prevelde ze op verstikten boon. „Dat ik iliet liefheb, komt... Ja, hoe zal ik het uitduiden?.... Waarom begrijpt iu mij niet? „W|at moet ik dan begrijpen?" „U kunt niet dankbaar zijn: uver gist zich. Noojt ter wereld, zoo lang! als we leven.Er was iemand anders, KUNST EN WETENSCHAPPEN. KI o o s l e f z a n d e. Men schrijft aan de N. Rott. Grk: In hel Noorden van Oostelijk Zecuvvsch Vlaanderen, in de gemeente Hontenisse, ligt het gehucht Kloosterzande'. Dit ont leent zijn naam aan, het klooster ten Zande, dat daar ter plaatse in hel begin der dertiende eeuw door de Bernardijner monniken van het klooster van Duinen in Vlaanderen werd gesticht. In 1577 werden de i'kl o o stqnge'bó uwen door de Geuzen verwoest; alleen een deel van w'at waarschijnlijk de kloosterkapel is ge weest de verhooging voor het altaar, die binnenin nog te onderkennen! is, igeeft hiervoor een a an wijzing, terwijl de vlakke afsluiting van het kooi' hiervoor geen htez'wiaar is, tiaar dit bij de Cis- terciënser kerken in Groningen en Fries land ook veel voorkomt bleef*gespaard. Behouden Werden van dit gebouw de Oostelijke muurw'and, met zeven sier lijke spitsbóo g venstersomlijisl door een fraaie profileering, opgesteld in twee ver diepingen en htekroond door een gepro fileerd rondlichl; ook een deel van den Zuidelijken muur bleef overeind. Naar bevoegde beoordeelaars meenen, dateé ren rij van omstreeks 1400; de onder het bestuur van Nicolaas van Belle, den veertienden abt der Duinen (12321253) (estichte kapel, kan dit gebouw niet rijn geweest. In het begin der zeventiende eeuw- werd de kapel weder opgebouwd in den vorm, wiaarin rij zich thans nog bevindt. Het in jaarankers aangebrachte cijfer 1609 geeft den juisten datum aan. Nog kan men uit. het verschil in bouw (beide deelen ten duidelijkste onderkennen. Het oudste gedeelte is opgetrokken in de metselwïjze, die ials Vlaamsch verpand 'bekend is; in 1609 werden uit de oude steenen ten deele in zg. staand verband, ten deele zeer onregelmatig, al naar het uitkwam, Noord- en West muur en een deel van (den WestWand opgetrokken. Ook inwendig werd de kapel opnieuw- inge- 'icht. In 1648, na de verovering van Oos telijk Zeeuwsch-Vlaanderen door de Staatsche troepen, werd de kapel aan de Hervormden geschonken, die haar lot den huidigen dag hebben gebruikt voor de uitoefening van hun godsdienst Al leen een altaarsteen, niet ver van den ingang thans den vloer dekkend, her innert mtet rijn Vijf Wijdingskruisjes nog aan de oorspronkelijke bestemming' van het gebouw. Thans Woydt dit fraaie kerkje met sub sidie van het rijk gerestaureerd onder leiding' van den architect A. A. Kok uit Bussiun. De mjuren waren ontzet en >'t dak, zooals bij de meeste kerken, eischte dringend voorziening. Met gebruikmaking van het oude materiaal, dat in groote hoeveelheden nojg in den grond gevonden wórdt, is mten bezig den Oostelijken ge vel te herstellen. Eerste Oogst, door C. S. Adaïna van Schellema. Bloemlezing uit een weg van Verzen en uil den Dool. Uitgave W. L. en .1. Brusse's Uitgevers Mij. te Rotterdam. Dat van deze heerlijke frissche poëzie reeds de 4de druk verschijnt, is vol doend bewijs, hoezeer Adama van Schel - temla's Werk wordt gewaardeerd! Sonnetten en Ver'z'e'li, door Henriëlte Roland Holst- v. d. Schalk. In terzinen geschreven. Dezelfde uij- geversmiaatschappij gaf de derde druk uit van bovengenoemden verzenbundel, die Nederlands grootste dichteres van de zen tijd ons heeft geschonken! Het Huis bij den to ren, door Louise Feith Geïllustreerd door Netty Heyligers, A. van Holkema en Warendorf, Amster dam. Een aardig hoek mtet het vele lief en gelukkig weinig leed (het zijn slechts lentewolken) van de familie Jores, die het Zwitsersch Huis bewoond bij den Groningschen Martinitoren. Wij wonen een St. Nicolaasavond blj:, Kerstdagen en Oudejaaravond en andere gebeurte nissen, die in elk huis van Veel kinderen vookom'en en altijd zullen blijven voor komen een Vader, die voor een tijd voor zaken op reis móet, een ziek broertje, schoolrapporten-spanning1, eind-examen Hel is weinig origineel, maar het leeft, en houdt daarom1 onze 'belangstelling vast. Taal en stijl, in het begin nog wat stootend, worden igaandeweg beter. SPORT. Morgen te half vijf wordt op het gemeentelijk sportteri-ein een wedstrijd. Middelburg I—Vlissingien 'I gespeeld voor de seriewedstrijtieu van de R. K. Voetbalvereeniginig D. E. T. O. RECHTZAKEN. Voor de rechtbank alhier werd gisteren tegen P. J. uit Biervliet wegens heleedigjng van eten am|btena;a(i1 f 20 boete subs 20 dagen hechtenis geëjschl tegen W II. C. te Ierseke, die des nachts te één uur bij een weduwe een bezoek wil de brengen, luidde de eïsch f 15 boete subs 15 dagen hechtenis; tegen J. F. de B. uit Vljssingen werd wegens beleedi ging van marechaussees f 20 of 20 dagen gevorderd en in een tweede zaak, be treffende een mishandeling van een col lega-caféhouder te Middelburg f 10 of 10 dagten. Wegens beleedigïng werd tegen J. C. P. uit Middelburg, f 25 boete subs. 25 dagen gevorderd, terwijl de zich belee- digd voelende partij een civiele vordering instelde van! f 150. Tegen H. M. S. uit Middelburg;, die een man mishandelde, omldat deze zijn paard hard sloeg luidde de ejsfch f 10 of dagen. De als getuige gehoorde mishan delde, werd door den president gewe zen op het verkeerde zijn paard zoo te slsan. De beklaagde C. P. v d. P. uit Ierseke, had van een landbouwer 4 ossen gekocht en vroeg een kwitantie, toen de verkoo- per die geschreven had, trok beid. hem1 de kwitantie uit de handen en vluchtte er op rijn iefts mede weg. De eisteh luid de wenens diefstal van de kwitantie 3 maanden gevangenisstraf Des middags werden 7 zaken betref- VOOR UW Vfcortewd en geneest e Ike HtHDZtEftïE J Behoedt u»4 kond Voor BESMETTffIG f Ooodtonrein,beVordeid d eflAARGROEi i Geneest de hardnekkigste SCHURFT PBR FLACOnyi.65. bij -uW drogist of apotheker, «gents: ©fHenegouwterp!em ftOTTERDAn (Inge®. Mod.) fende het ontduiken van de invoerrechten behandeld en werd tegen één der beid. niet "minder dan f 1367 boete geëischt. Uitspraak in alle zaken 15 September. rjraarMswvaiw VERSCHILLENDE BERICHTEN. De rechters te Adelaide in Zuid- Australië hebben dezer darten een 14- jarigen knaap naar de tuchtschool gezon den, alwaar hij tot zijn 18e jaar moei blijven. Dit voorspoedig' jongtnensch heeft zich, naar aan de „Times" wordt bericht, schuldig igemaakt aan bandielenslireken, die levendig doen denken aan de schel merijen van de „Kelly Gang", de laatste groote Australische roovershende, die de knaap zich tot voorbeeld had genomen. Hij had zich n.l. voorzien van een Win- chester-jaeweer, wat amunitiie, een mak ker en levensmiddelen en oefende aldus uitgerust, een heelen tijd lang het edele beroep van struikroover uit in de heu velachtige streek van Adelaide. Al dien tijd wist hij uit de handen der politie te blijven. Hij wist een landbouwer door bedrei ging met het geweer te bewegen tot laf-1 gifte van al zijn geld en goed, waarvan hij hem1 pond sterling terug gaf, en ook verder zette hij de heele om- ge in» op stelten, totdat hij thuis nieu wen mondvoorraad móest gaan halen en zijn vader hem bij de politie aanjgaf. Wal echter erger is dit gó val - siaat niet op zichzelf. In den laatsten tijd hebben meer jongens in Zuid-Australië zich aan s 1 r u i k i'oo ve rsprak tijkc n schuldig gemjaatl. Alle gevallen van dien aard worden ge weten aan het lezen van sensatielectuur en liet bezoek aan de bioscoop. o VERLOVINGEN. Criticus schrijft in Bergopwaarts in een artikel over engagementen Zooals een 'meisje uil „het volk" met' zekeren Bots vertelt dat ze „vaste ver keering" heeft, zoo voelt het meisje uit de „beschaafde kringen" zich groot als ze geëngageerd is. Publiek! Toch is ook hier weer het nadeel bij ne faatstjen. Want, publiek, geëngageerd te zijn, wat zit daar al niel aan vast! Receptie, natuurlijk! en i'isites maken, natuurlijk! in een ooupé- tje, natuurlijk! en dineetjes, natuurlijk! en bloemen en cadeautjes en samJen op reis en brieven schrijven als je elkaar in drie dagen niet ziet, en overspanning en zenuwen en scènes en dat alles twee, drie. vier, vijf, zes jaren lang[ü Geëngageerde menschen uit de „be schaafde kringen" eischen ontzettend veel van elkaar, veel meer dan normaal ge huwde menschen, en ze geven er el kaar bijna niets voor terug. Tijd, geld, dienf 7 „Wees eerlijk tegenover mij", sprak hij streng. „Laten we oprecht zijn je gens elkaar. U heeft zooeven verklaard, dat li voor niemand wat voelde." „Neen", hijgde ze, t,,ik zei, dat ik bedoelde, diat ik nfietdat we geen van beiden meer iets voelen. Hij weet niet of ik nog jn leven ben; maar er is een andere man geweest. „O, God, ga je mij nu vertellen, dat je getrouwd bent?" Ze schudde het hoofd. Hij keek liaar door en door, wpar zijzelve haar oogen ook wendde, overal voelde ze zijn blik op haar r.usten. „Spreek dan; maar alles ronduit. Er was een anderen man en wat nog meer?" Opeens was de schrik hem om het hert geslagen en, ofschoon hij in het mnist niet' vermoedde, wat het zou we zen, was hij ten zeerste beducht voor hetgeen hij 'te hooren kreeg'. „Er was een anderen man?" herhaalde hij dof. „Wat was er met hem?" Ze zat zóóver voorover gebogen, dat haar gelaat totaal verborgen was. Door de stilte, die nu weer in de kerk heerseh- te, scheen het tooneeltje kalmter, dan hel geweest was en dat stilzwijgen in de lucht maakte haar het spreken nog moei lijker Ze worstelde, om bijeengevoegd te krijgen de enkele woorden, die haar onreinheid zomden uitdrukkenrnhar alle termen leken hjaar daarvoor even schaam!- teloos en dus onbruikbaar; maar het zoeken duurde vioori, tot ze, eindelijk de spanning van de pauze en het bon zen van haar hart niet langer kunnende verdragen, onhoorbaar zei: „Ik heb drie jaar met hem geleefd". HOOFDSTUK X. Ze hoorde hem hijgen naar adem' en toen zaten ze geruimen tijd roerloos, net als ze zaten, toen zij sprak. Nu ze een maal het feit er uit geperst had, was het bitterste van haar sjmart geleden; zelfs zoo langzamerhand kwam1 er ook weer plaats voor de gedachte, dat ze toch onvermijdelijk de stad móest ver laten. en ze begon zich al zoo vaag' be zig' te houden met de toekomst. Zijn gemoed was geheel vervuld van wal ze gezegd had. Ze was onrein Haar stem had het gesproken; dus was het zoo. Ze had gekend hartstocht en schaam te; ze had sensatie doorgemaakt; diep gaande sensatie; zij Het landschap, dat daar vóór hem' lag, had zijn verhou dnL, verloren; de strepen aan de lucht en de gloed' in de verte; alles was ver anderd; zij was onrein. Minuten werden doorgezwoegd- hij keerde zich om en keek nsar bet afge wend profiel. Haar handen lagen nog op haar knie gevouwen; de ronding van haar wang was kleurloos. Een oogenhlik sloeg Wij baar zoo gade, trachtte overeen te (brengen het wezep vian die vrouw met haar woorden. Het w!as, of hij een druk op de hersenen voelde, zoodat alles veel verder af leek, veel obwezenlijker; niet meer zoo tot zichzelven 'behoorende, dan eer het lee- Hijke uitgesproken was. „Ik heb u nooit een leugen verteld", prevelde ze. „Ik vertelde u ook geen enkele leugen in Londen. Denk niet, dal ik één 'bedrog' ben: èlk woord, dat ik toen sprak was waar." „ïk geloof," antwoordde hij dof, ,;daf ik u daar ook niet van beschuldigd heb." De verandering in zijn toon van spre ken gaf duidelijk hlïjk, hoezeer hij' haar veroordeelde, en ze vroeg zich af,- of hij liaar wel gelooven zou; maar in waarheid vond hij, dat z'ij nauwelijks iets gezegd had, waar geloof voor noodig was. Haar verzekering leek hem kinderachtig, heel overbodig. Er Was iets onwezenlijks in den toestand, zooals zij daar zaten, op het kerkhof kijkende., F.r was iéts ge beurd, wat nooit ongedaan viel te ma ken: en vreemd Was zij'. De dienst Was nu afgeloopen en druiv en luidruchtig kwamen de Zondagsschool- leeiiingen de deur uitgestroomd, terwijl ze hen nieuwsgierig van terzijde opna men. Zenuwachtig stond ze op en, haar voortbeeld volgend, liep hij' naast haar door he rij kinderen tot aan het hek, 'wlaar hun wegen scheidden. Hun schre den werden lal loowiter, tot ze ^en slotte stil stonden en beiden een paar seconden

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1922 | | pagina 1