FEUILLETON
182
Vrijdag 4 Augustus
i8öe Jaargang
B I N NE NL A ND.
UIT STAD EN PROVINCIE.
Zuster Brettaro's Liefde.
U proeftj U oordeeltenaSt
UIT DE PERS.
(Ingez< Merf.)
Uit Noord-Be vel and.
KERKNIEUWS.
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
(Wordt vervolgd.)
«fltl
ÏÉ2.
im iiAOS.
öejgrijpelijk is de vraag,: waarom zakt
de taorkkoers in de laatste week zoo
sensationeel snel?
E>m, juist antwoord daarop is alleen
■te geven door hen die precies weten wlat
er gedaan werd door de Duitsche re-
geering en door de Duitsche bankiers.
Br 2#u echter enkele dingen die tot een
verjEïoedeii leiden.
Zoo was het al eenigen tijd in Duitsch-
lartd zeer hinderlijk voor de bedrijven
dat er gebrek was aan gteld, aan gtemunt
geld, wat in dit geval beteekendeaan
jH&piersn marken. En dat is goed ver-
klascv. «aar. Immers doordat iedere daling
van eten markkoers een (zij 't ook ïiiet dar
dél'P -ven sterke) stijging van de prijzen
en 'loonen in Duitschland tengevolge
heeft, moet men daar ook over meer
munt beschikken dan tevoren. Iemand
die veertien dagen geleden met bijvoor
beeld 200.000 rpark per week de loonen
en piankoopen in zijn bedrijf kon bekosti
gen, heeft er nu 400.000 noodig.
Eb riu heeft blijkens een mededeeling
van de Rijksbank van 31 Juli, zij voor
niet kninder dan 16 milliard en 700 mjl-<
lioen mark aan nieuw bankpapier in om
toog moeten brengen ten einde aan de
enortoe vraag naar geld te voldoen. Maar
het onvermijdelijk gevolgj is natuurlijk, dat
de todh al zoo slappe soep nog .meer
verwjat'Td werd.
•Djat is één oorzaak.
iY'fflrmoedelijk komt er nog een tweede
oar&taak bij, n.l. een nieuwe vermindering
van het vertrouwen in de toekomst, naar
aanleiding van de dreigementen Van Poin-
cterë.
Dteze heeft bekend laten worden, dat
ials Itaitschland niet voldoet aan den
Fmnsehen eisch tot betaling van $en sim
pele 40 milliard particuliere schuldvor
deringen, hij de volgende week zal over
gaan tot dwangmaatregelen, die zouden
bestem in: beslag op de staatsinkomsten
in het bezette gebied, verbeurdverkla
ring vian de goederen der 80.000 Duit-
schers die verlof hebben in Elzas "Lo
tharingen te wonen en van de goederen
van 1000 der rijkste 'ingezetenen in het
bezette gebied.
S» nu is het heel best mogelijk, dat dit
vooruitzicht aanleiding: beeft gegeven tot
veritöoüfp van waarden in Duitsche marken
uitgedrukt, in de eerste plaats door de
onmiddellijk bedreigden, en in de tweede
plaats door anderen. Er daar er niemand
te vinden is die geld oVer beeft oïniets
te fcoopen dat in marken uitgedrukt is,
zlalrt de waarde nog meer. In Duitschland
wordt enorm gespeculeerd mlaar op
nog verdere daling van de mlarkenBui-
ienlaEdsche deviezen (wissels op het bui-
tented en buitenlandsiche munt) worden
enorm gevraagd, zoodat ze met den dag'
Stijjgen. Èn een der gevolgen is dit, dat de
Duitsche regeering ervan heeft afgezien
verder buitenlandsche deviezen te kno
pen ter betaling van de schadevergoeding
aan de geallieerden.
Nu moet één ding wel in het oog'|ge-
houden worden: de Fransche soep zal
vermoedelijk niet zoo wiann! gegeten wor
den ais ze wordt opgediend. Die Fran-
stdbe bedreiging wekt sterk liet vermoe
den, dat ze bedoeld is als een troefkaart
in het kaartpiartijtje, dat de volgende
week te Londen zal worden gespeeld tus-
Schen Frankrijk en Engeland. De troef
die Engeland daar tegenover uitgespeeld
heeft, is de nota-Bal four. Als deze over-
weginj.* niet tot eenige (geruststelling maan
de, dan zou de zaak er werkelijk zeer
ernstig uitzien. Nu blijft ze zorgvol, maar
is er tenminste hoop dat die twee uiter
ste standpunten zijn aangegeven met het
doel een tusschengelegen overeenkomst
te vinden.
Mjaar met dat al wordt de toestand in
Duitschland met den dag bedenkelijker.
Des pi oor 'wf e gen en de po-
litjiek.
De Tijd vestigt de aandacht op het feit,
dat aan de aandeelhouders der Ned.
spoorwegen over'tafgeloopen jaar ruim 2
millioen aan gegarandeerde rente wordt
uitbetaald terwijl er ruim1 f 30 mil
lioen verlies werd geleden, en dat ook
in de toekomst kapitaalgevers het volle
pond, de gegarandeerde rente, krijgen, ter
wijl' de arbeidgevers zich offers moe
ten getroosten.
Wij' maken glaat het blad voort de
regeering hiervan geen verwijt. De nieu
we regeling is de onvermijdelijke conse
quentie van de overeenkomsten, die reeds
in 1890 met de spoorwegmaatschappijen
werden getroffen. Maai' deze gaug van
zaken zal 'bij velen, ook in katholieken
kring, die, in het licht der christelijke
beginselen, de huidige economische or
ganisatie der maatschappij niet als, de
beste beschouwen en de oorzaak van het
zondigen tegien de distributieve recht
vaardigheid vooral zpeken in het rente
stelsel, den indruk versterken, dat er a»n
het thans geldende regime iets hapert.
Het tweede feit, waarop in verband
mei de onrust onder het spoorwegper
soneel dient te worden gewezen, is de po(-
litieke zijde van het vraagstuk. Reeds
werd door „St. Raphael" per draadbe-
richt hjet vertrouwen aan de regeering
opgezegd en is op een protestvergadering
van deze vereeniging op verwijdering van
minister König uit het Kabinet aange
drongen, omdat deze de loonsverlaging
van het spoorwegpersoneel had goed
gekeurd. En anderzijds trachten de so
ciaal-democraten uit de ontevredenheid
bij het spoorwegpersoneel' politieke munt
te sl'aan.
De Tijd wijlst er op, dat zij alleen feiten
constateert, waaruit volgens haar blijkt,
hoe moeilijk jhtet imet de huidige regeling
zal zijn, de politiek te weren uit een
vraagstuk van pijactische bedrijfshuishou-
ding.
Om die reden hebben wij destijds ge
vraagd, dat men van den beginnen af
goed zou vasttegigen ,in hoeverre de in
vloed van het politiek gezag zich prak
tisch gesproken op het spoorwegbedrijf
mag doen gelden: „De directie behoort
een ruime onafhankelijkeid te behou
den", schreven wij op 19 Mei 1921. Geen
volledige onderworpenheid aan het Staats
bestuur voor de bedrijfsorganisatie, loon-
vraaig'sfukken enz. Anders bemoeit de
partijpolitiek zich er mede en dat mbet
in ieder 'geval' worden verhinderd. Het
m'ag niet 'kunnen zijn, dat politieke par
tijen het spoorwegpersoneel met belof
ten van hooger loon bij de ver
kiezingen bewerken. Het overheidsper
soneel ,'met tienduizenden spoorwegplan
nen vermeerderd, zou aan demagogen het
middel geven omi ons politiek leven op
breeder terrein neer te halen..."
Nu. pas vijfhen mlaanden later, is het
reeds zoover. Dit 'bevestigt, wat wij schre
ven: ook bij exploitatie onzer spoor
wegen voor rekening van den staat moet
de politiek er kluiten blijven. Dit is slechts
mogelijk .wanneer naar het voorbeeld
van Zwitserland ,waar de „Direction gé
nérale des Chemïns de fer fédéraux", een
van het parlement en regeering bijna ge
heel onafhankelijk orgaan ,vnor een rë-
eele autonomie der spoorwegen zorgt
ook in ons land de bedrijfsleiding voor
het regelen van zuiver-economische kwes
ties geheel onafhankelijk wordt van het
politiek gezag.
Geautoriseerde vertaling naar het
Engelsch van
LEONARD MERRICK.
i&oor E. H. (Nadruk verboden).
o
23). 3
Uitgeput viel ze in een stoel. Het ant
woord had niet aanmoedigend geklonken,
Maar het maakte haar tenminste moge
lijk. om te rusten en dit was het eenige,
waar haar hjart naair uitging. "Wat was de
wereld toch onverschillig; hoe onbarmJ-
bartig weinig giaf de een om den ander.
5,Wacht, als u wilt, juffrouw! Sterf,
u 'wilt, juffrouw, en leg uw geraamte
m de gioot, als iu daar lust in heeft! Zoo-
ïang 'k daar in ieder geval m'aar geen
last van krijgt
tOnzeker als haar blik wjais, sloeg ze de
groote hand gade, zooals die over bet
1111311 bad waarschijnlijk
geld 'bij zich, dat hem! niets maar hkèr
redding tuit den nood was geweest. Hij
leefde er goed van, terwijl zij omkwam'
van gebrek. Dit wist hij nu niet, maar
als hij hjet wist, zou hij er zicJh dan nog
wat van aantrekken? Het zou hèèr be
nieuwen, of zij hem1 ertoe kreeg een order
ïe geven op het boek; hij kon toch net
1 Uit Middelburg.
Het is gisterenmiddag steeds druk
gebleven in onize .sIpdde eerste belang
rijke vermindering' had plaats, toen de
exlralrein naar Vlissingen de honderden
buitenlanders mede nam; later, toen ook.
de Zeeuwsch Vlamingen en Zuid Bevelan
ders hun laatste reisgelegenheid om nog
denzelfden dag thuis te zijn, moesten ne
men, Maar de gezellige drukte bleef aan
houden en des avonds was het op het
kermisterrein zéér vol; het was er
ouder we tsch levendig en nu maakten bij
na alle inrichtingen goede zaken. Zelfs
loen om één uur „sluiten" werd aange
zegd, was het nog bij lange na niet stil,
al trokken de laatste kermis gangers toen
ook spoedig huiswaarts'.
Tegen half twaalf,werd het aantal be
zoekers van de Markt vergroot door hen,
die Schouwburg of Schuttershof hadden
bezocht, waar in beide talrijke plaatsen
tekort kwamen.
Voor de Schouwburguitvoering wijzen
wij verder op het verslag onder Kunst; j
wat betreft het Schuttershof, zij alleen
gemeld, dat de aanwezigen ook nu weer
volop genoten.
Zooals uit een advertentie in dit num
mer blijkt, zal Zondag de laatste voor
stelling plaats hebben.
De Chr. Geheelonthoudersvereetü-
ging te Middel b ui r g heeft wel eer
van haar organisatie der anti-kermisavon
den Ook gisterenavond was in de Bm
gardzaal weer een balrijk publiek aan
wezig.
Op verzoek werd herhaald: „Zijn laat"
ste glas", een pakkende illustratie van de
werking der geheelonthouding, hetwelk
ook Dinsdag reeds was opgevoerd.
De „Ónthoudersstem" verleende ook
thans weer haar medewerking en zong op
verdienstelijke wij'ze enkele zangnummers
Ook thans werd de gezellige vergade
ring besloten met een keurig tableau
„Bescherm1 het kind", beschenen door,
gekleurd electrisch licht.
Ten slotte spoorde de leider der verga
dering aan, mede te helpen om den strijd
aan te binden tegen koning „alcohol".
Gisterenmiddag ontdekte een inspec
teur van politie, dat in het Lunapark op
het kermisterrein alhier een zak ko
len laan het 'branden was gegaan, vermoe
delijk als gevoljg van een achteloos weg
geworpen stuk sigaar of sigaret. Toen de
door hem om een minim'ax gezonden
(agent daarmede terug kwam, was het be
gin van brand reeds door het personeel
Van de inrichting mtet Water gfebluscht.
Gisterenmiddag reed op den Noord
singel een boerenwagen tegen
een 'auto, waardoor schade aan het le~
moen werd toegebracht. Persoonlijke ion-
gelukken kwamen er niet bij voor.
o
U i t Wal cheren.
Te Domburg hoopt men op
Woensdag 9 Augustus een eenvoudige
Landelijke Thee te houden op de hof
stede „Klem Duinvliet" dien dag Iwelf-
willend voor dat doel afgestaan- Een win-
cigbal Domburgsdhe kinderen in dracht
zoo goed een fcojoper zijn, als degene, die
er eigenlijk woonde. Als dit eens zoo was0
zzou ze een vigjilante nemlen naar Mr. Col
lins terug en dan zou ze hem1 verzoeken
haar onmiddellijk hpar commissieloon te
geven en zou ze zien, ergens wat eten
te krijgen; wanneer ze tenminste nog
eten kon.
Met möeibe stond ze op en trad tot
d'cht bij zfijh stoel1.
„Ik werd door de heeren Pa tienden
naar Mr. Corri gezonden", begon ze aaz-
zeïend, „om hem' een werk aan te bieden,
dat zij uitgaven. Ik heb een exemplaar
meegebracht; als ik u niet stoor?' -
Ze legde het neer terwijl ze het zei, I dal aanhoudend zwijgen toch te betè'
en bleef op een paar passen afstand de kenen had en vloog toen ontsteld op:
uitwerking gadeslaan.
vou stéllen."
Hij sloot het „Album"', waarmee hij
dus te kennen gaf, dat, wat hém aanging',
de zaak aflgel'oopen was; m'aar zij stak
geen hand uit, om hjet boek weg te ne
mten, waarom hij het dus kalm opzij
schoof. Daarna hjaalde hij het vloeiboek
te voorschijn en wilde zijn schrijverij
weer opvatten; nog altijd deed zij geener-
l'ei poging, om' het lastig „exemplaar" van
tafel te nemen. Nu begon het hem toch
wel wat te ergeren.
..Als u wachten wilt, Miss, neem dm
een stoel", zei hij. „Neem een..."
Hij keerde zich om', zich afvragend, wat
zullen daar de door overlevering in de
kinderwereld bewaarde, inheemsche spell
letjes voordoen.
Toezending van thee, koekjes, voor
werpen, worden gaarne inigewadR Toe
gang f 1 (thee inbegrepen), voor kinde
ren f 0.50. De opbrengst is voor het or
gelfonds aldaar.
Na een diensttijd van bijna 38 jaar
is door den heer J. Louw's gemeente
veldwachter te Z o u t e 1 a n d e, tegen 1
October ,a.s. eervol ontslag uit die 'betrek
king aangevraagd.
o
U i t Z u i d-B e v e 1 a n d.
Ten vervolge op .ons bericht van
Woensdag inzake de installatie van den
nieuwen burgemeester te K1 o etinige
nogh et volgende (te laat ontvangen voor
ons vorig nummer):
Nadat de openbare raadszitting was
gesloten werd audiëntie verleend waar
van een druk gebruik werd gemaakt.
Hierbij dienen enkele gevallen te worden
genoemd, nl. de hartelijke toespraak tot
den burgemeester van den heer Bruijn-
zeel, voorzittel' van het Burg'. Armbestuur
en het voorgedragen gedicht van mej.
Tonrenaai'—Griep uit Abbekinderen
(woonplaats van den burgemeester). Ook
werden hem vele 'bloemstukken aan
geboden.
Hierna werd de burgemeester door
de schoolkinderen, .onder leiding van den
heer Houtekamer, een aubade gebracht
De heer Houtekamei" sprak de burge
meester en mevr. Zandee op hartelijke
wijze toe, waarna de kinderen onder e,en
luid hoera van het raadhuis wegtrouken
naar het speel terrein.
Thans trok de burgemeester naar hjet
speelterrein waar werd „stoelgereden".
Hierbij werden de heeren J. Sinke, P.
Bu ijs rogge, P. Koeman, Tilnoe en J. Da-
hout bekroond met resp. een le, 2e, 3e,
4e en troostprijs.
Van hier naar de school voor kinder-
tractatie.
De muziek- en zanguitvoeringen op de
tent en de gynmastiekuitvoering op het
Marktveld gaven geen reden voor bijzon
dere opmerkingen. Door de gCoole druk
te was hiervan weinig te genieten. Opge
merkt mag nog worden dat de bedaren
voor het raadhjuis gezongen als aparte
hulde zeer in den sm'aak vielen
Tegen den avond groeide de feestvie
rende menigte steeds aan door het uit
Goes komende publiek, het was dan ook
werkelijk de moeite waard de illuminatie
op het dorp en daar buiten in oogen-
sehouw te nemen.
Van de muzikale wandeling met licht
stoel is, jamtaer genoeg, niet veel te
recht gekomen ,daar de meeste deelnc-
mers(sters'), tegen het advies der feest
commissie in, zich niet in het bezit had
den gesteld van een lampion.
Het vuurwerk w;as, hoewel niet bijzon
der groot, werkelijk mooi. Het publiek bij
déze laatste gebeurtenis aanwezig, k'an
op enkele duizenden worden geschat.
Voor de eerepoorten zijn een tiental
prijzen uitgeloofd waarvan 1. de Groe,
2. Nieuwstraat (Dekker), 3. Marktveld,
4. Straatweg, 5. Noordeinde, 6. Wilhel-
,mïnal'aan, 7. Achterweg, 8. Moolweg, 9.
E. L. T. o. (korfbal )en 10. Nieuwstraat
(Maat).
Voor gevelversiering is de prjjs .ge
wonnen door J. van den Boomgaard.
Voor ringrijden te paard 1. J. van
Dijke, 2. E. §inke, 3. P. Maat, 4. J. de
Jonge, 5. C. Hoogstate, 6. B. Harinck
en 7. .A Wagenaar.
De ringlijders te fiets kregen allen
een prijs evenals de schoolkinderen.
Kloetinge heeft dan feestgevierd en
weer A J. P.'s Tanille-Crêmepaddtns
met den heerlijken Vanille Roomemaak en.
A. J. P.'s Frambozensaus Si 71/?
per pakje.
bij vernieuwing getoond dit goed en op
gezellige wijze te kunnen.
Nog een enkele opmerking. De 's
avonds naar huis fietsenden stelden zich
aan den straatweg, bij gebrek aan een
een fietslantaarn wederrechtelijk in liet
L'ezit van de daar hangende lampions.
Kloetinge neemt hen dat niet kwalijk,
maar wel dat het minder practisch. aan
gelegde gedeelte der huistoe trekken-
den met een stok e.d. deze lampions ver
nielde. Zulke bezoekers die nog niet
weten wat gastvrijheid is moes,ten een
volgenden keer maar liever wegblijven of
anders zich beteren.
De voordracht voor een bestuurslid
in den dij'kiiaad van den cal. VlietepoldJer
luidl: J. Flikweert (aftr.), Joh. v. d. Maas
■en C 'H. v. d. (Bergf.
Tot gezworen van den Wissekerke;-
polder wérd in de vacature Gaanderse
benoemd P. J. Doeleman.
o
Uit Zee nwsch-Vlaanfleten ,W. W.
Toen de heer M. 1e Bres kens
een defect 'aan het dak onderzocht, kwam!
hij in aanraking met een electrischen
draad. Gelukkig werd dit op hetzelfde
oogenbÜk opgemerkt en de stroiom! af
gesloten. HoeWel de heer M. bewusteloos
'wlas, werden door kunstmatige ademha
ling de levensgeesten weder opgewekt.
(N. Z. Crt.)
Na gunstig afgélegjd praeparatoic
examen heeft de classis Tholen der,
GerefKerken met alg. stemimen beroeps-
baar gesteld den heer B. W. de GraiafS
van Rilland Bath.
Zooals uit een advertentie in dit
nummer blijkt zijn de toegangskaarten,
voor hel 16 dezer in den tuin van het
kasteel W, e s t h o v e te geven openlucht
spel van „Josef in Dothan" reeds thans
verkrijgbaar bij de in de advertentie
opgegeven adressen.
o
Schouwburg.
„V riendinnqitj e."
Die alte Geschichte, die steeds immer
neu blijft, en die ten tooneele gebracht,
èn vooral opgevoerd door „de Rotter
dammers" altijd weer aangrijpt.
De jonge mian, die zijn „vriendinnetje",
dat zich aan hem gegeven heeft, trouwen
wil, uit liefde en plichtsbesef, en de
ouders die er zich tegen verzetten, haar
willen afkoopen en naar een vergelegen
oord zenden, uit eerzocht, om „het"
schandaal te vermijden, met het oog op
de toekomst van den jongen man, en
welke motieven ouders meer kunnen aan
halen. i
Och, wij hebben zoovele boeken gele
zen, die dit thema behandelden, zooveel
op tooneel en filmdoek gezien, mtet dit
als onderwerp, en Engène Brieux's ver
haal geeft er geen nieuws hij. Het Ver-
«XEBOWKaHHI
Zou die vrouw erg zenuwachtig
zijn"? dacht dokter Kincaid. „Dus ze is
colportrice?..! Ik dacht, dat ze wat
te verkoopen had. Allemachtig wat een
bestaan
„Dank u", antwoordde hij. „Ik heb
het op 't oogten'blik erg druk cn ik' koop
nood boeken bij inteekening".
„U kon het gestuurd krijgen, als het
compleet is", stelde ze voor.
Hij trommelde met de vingers op het
titelblad. „Ik heb hjet niet noodig."
„Misschien dan Mr. Corri?"
„Ik kan natuurlijk niet antwoorden
voor Mr. Gorri; maar Ik zou u raden,
maar niet op hem' te wachten; ik vrees
dat dit vergeefs iuw geduld op de proef
Het hoofd van de oolportrice zonk haar'
op de borst en nog net was hij bijtijds
om haar in haat' val tegen te houden.
HOOFDSTUK VI.
„Niu?" vroeg Kincaid, toen ze weer
?de oogen opsloeg. „Wat scheelt er
aan?"... Geen onzin! Ik ben dokter. Dus
geen leugens vertellen! Wat scheelt er
aan?"
Er zijn sommige dingen ,die een vrouw
niet zeggen kan; dit hoorde er ook toe.
„Is u erg uitgeput?"
„O", antwoordde ze flauw... .Ta,.. svel
een 'beetje."
„Wanneer heeft u het laatst wat ge
bruikt?"
Ze gaf geen antwoord. Hij sloeg haar
nauwlettend gjade, merkte wel dewtiii-
haar aarzeling en vroeg daarom recht op
zijn doel' afgaand:
„Hebt u honger?"
Ze sloot andermlaal de oogen en haar
lippen trilden.
„Lomperd!" schold hij zichzelveu. „Ze
komt om van gebrek en je wilde nog niet
eens haar boek ltoopen! Ze vergaat van
den honger en je wil'de haar zóó wegstu
ren
Maar de toon van zijn stem gaf al heel
weinig b'lïjk van zijn medegevoel en, ter
wijl' ze zich toch al zoo schaamde, vond
ze hem zelfs ruw.
„Blijf hier even", ging hij voort. „Nu
met weggaan en weer flauw vallen; uw
kwaal is niet ongeneeslijk; ik heb hem'
zelf ook gehad."
Toen ging hij de huisbewaarster op
zoeken, een kltein dik vrouwtje, die hij
eindelijk vond op de benedenverdieping
en die hij nu het een en ander vroeg
betreffende koffie en eieren.
„Hebt u ook iemand, die u even een
bteodschap kunt laten doen?" begon hij.
„Warme koffie, ziet u, geen goötwatèr
Hier dichtbij kan je ze krijgen; is er
iemand, die dat een heel gauw bezoraen
kan?"
Ja, ze had wel een klein loopmeisje.
„Zou dat kind 't eens heel gauw kun
nen doen, als ik haar een shilling gpf?"
Het dikke vrouwtje was van meening,
dat, met een shilling in het vooruitzich
r?0 cnoTkrriCxfi.nlUo-ïcï A o-LJD -
zou zijn, bij hetgeen het hitje presteerde.
„Mooi zoosprak h'ij. „Daar is het
fooitje; stuurt u haar nu miagr dadelijk
weg en dan op de kamer van mr. Corri".
Hij keerde terug eu vond zijn patients
in den leunstoel zitten. Hij zag' dat er
sporen van tanen waren op haar wan
gen ofschoon ze hij zijn binnentreden het
gelaat afwendde.
„Het recept wordt klaargemaakt",
sprak hij. „Zoudt u liever het raam dicht
hebben?" Neen?... Goed: dan zullen wö
het openhouden. Praat maar niet als u
het liever niet doet. Dat heeft ook in 't
geheel' niet. Ik weet wel, wat u zeggen
wit, op z'n minst zoo goed als u."
Hij negeerde haar blijkbaar, tot het be
stelde verscheen, dat hij zelf aan de deur
aannam waarna hij het haar op het blad
aanbood.
„Nu moet u dat eens gebruiken; lang
zaam aan.
„O", prevelde ze met een rilling'.
„Niet eigenzinnig wezen; doe zooals
;k zei. Er is niets om1 verlegen om te
zijn. Ik weet dat iu geen engel' is; dat u
eetlust heeft, verwondert me geen z'er."
„Hoe vriendelijk van u" mompelde ze.
„Wat moet u wel van mij denken?"
„Eet!" commandeerde Kmcaid, en
vraag mij dan naderhand, wat :k van iu
denk."
