FEUILLETON.
HET TRAGISCH LOT.
No. 00.
Zite^daf 11 Maas»t 1922.
12).
165e Jaargang
HIDDELBURGSCHE COURANT.
Dit munïner bestaat uit TWEE bladen,
EERSTE BLAD
EEN DWAAS
KIESSTELSEL.
We hebben nu een proef uit de prak
tijk geii,ad van het kiesstelsel vorens
hetwelk de leden van de Kamer van
Iyoophjandel werden gekozen. En het nol',
deel --daarover kan niet anders dan zéér
ongunstig luiden. Het is belachelijk in
gewikkeld wat het opmaken van den uit
slag betreft, maan wat nog veel erger
is bovendien zeer onlogisch, onbillijk
en foutief. Een erger woord is ook nog
passend.
De grondfout is deze: dat men een
evenredige vertegenwoordiging met ranjg'.
orde van candidaten en overdracht van
stemmen heeft willen toepassen op eeh
verkiezing, waarbij' de kiezers als regel
niet de minste bedoeling hebben een
voorrang, van een dei* door hen aangewe
zen candidaten te geven boven een an
dere.
De kiezers, en ook zelfs' de vereeni-
gingen en groepen, die er zich mee in
lieten, hjebben getoond zich eenvoudig
te laten leiden door de overweging: ver
tegenwoordigers van verschillende bedrij'.
ven en uit verschillende plaatsen te ver
kiezen.
Maar als zoo'n kiezer nu op zijn bil
jet voor bijv. elf plaatsen, 110. 1 geeft a/m
een handelaar, no. 2 aan een fabrikant,
no. 3 aan een bankier enz. enz., dan wil
dat absoluut niet zeggen dat hij dien
handelaar verkiest bóven den fabrikant
en boven den bankier. Hij wil ze alle
drie, precies met dezelfde voorkeur en
ook de acht andieren aan wie hïj een num'-
mer geeft.
Toch doet het voorgeschreven stelsel
alsof die bedoeling er achter zit, want
er worden alléén nummers één .getld,
en dan wordt van hjun aantal een over.
dracht gemaakt op no. 2 en van no. 2
weei' op no. 3.
En wanneer een kiezer uit Middelburg
bij de verkiezing van Donderdag eerst
vier Middelburgers nummerde en dan
drie Vlissingers, drie Goesenaars, en nog
twee uit andere plaatsen, dan deed lijj
dat niét omdat hij' er wel Middelburgers
maar geen Vlissingers enz. in wilde heb
ben. Neen, hij bedoelde met die stem1-
verdeeling dat ieder dier andere plaat
sen billijkheidshalve ook vertegenwoor.
digld zou worden, Middelburg met 4, Vlis-
singen met 3 enz., maar Iedere plaats
met evenveel waarde,
i Maar neen, zegt het stelsel, dat is
niet genoeg. De eerste vier nummers heb
ben gmotere waarde dan de volgende. En
als een Middelburger op* no. 1 staat
heeft die plaats veel hoogier waarde dan
die van den man, zeg uit Zierikzee, die
als no. 11 werd aangewezen.
Dat is zoo volkomen in strijd' m'et de
werkelijkheid, djat men er zich slechts
over verbazen kan, dat daarop niet de
aandacht is gevestigd toen dat 'stelsel
aan het departement werd uitgedacht.
En zelfs wanneer, zooals hier het ge-
val was, niet slechts losse candidaten,
tnaar ook ©enig© giroepen van candidaten
tegenover elkaar gesteld worden, dan is
gebleken dat dit stelsel gelegenheid tot
grove onbillijkheden geeft.
Er waren hier twee groepen candidjai-
ten, en dan nog twee losse candidaten 1
Die twee laatste zijn bij' dit stelsel verko
zen. En dat kan ook bijna niet anders. Zij
moesten een Voordeel hebben tegenover
TAN NICOLAAS II EN ZIJN GEZIN.
(Dertien jaren aan het Russische hlof)
naar het Frimseh van Pierre Gilliand door
Marguerite de Rouville. (Geautoriseerd*
vertaling.) Nadruk verboden.
candid|aten v&u een der twee groepen,
die, louter door het toeval, een lager
rangnummer hebben op hun aanbeve
lingslijst. immers Voorstanders van een
lossen candidaat zullen als reg'el begon
nen zijn hem no. 1 te geven. En dan is
een klein groepje al voldoende oni hun
verkozen te doen verklaren.
Een voorbeeM:
Een van die losse candidaten*) bad op
32 biljetten no. 1. Daarmee bedoelden dfe
kiezers dier biljetten geen voorkeur bo
ven alle 'andere. Ze wilden hem slechts
zien verkozen te krijgen als een van de
elf.
Maar het stelsel redeneert anders, en
zegt: 32 op no. 1. Dat is meer dan (dj©
kiesdeeler, dus hij' is gekozen. Toch zou
het best mogelijk zijn dat hij op geen en
kele der overige 160 stembiljetten staat
vermeld. Weten doen we dat echter niet.
Die lagere stemmen zijn niet eens gjeteld.
Zijn plaats op de andere stembiljetten
wordt door het stelsel glad genegeerd.
We weten van 'de niet-gekozen candi
daten ook niet op hjoieveel biljetten zie
staan vermeld. Immers de verkiezing
werd louter bepaald door het aantal ïn|a).
len dat ze no. 1 stonden, plus de over.
dracht die ze nogi kregen.
En nu is het zeer waarschijnlijk dat
siommlge van die niet gekozenen der beide
groepen veel meer stemmen hadden ver
kregen dan 32. Ze kunnen er zelfs 80
of 100 hebb'en gehad, d.W.z. op 80 of!
100 biljetten als één van de elf gelijk'-1
waardig aangewezenen zijn vermeld, maar
met een lager nummer, wat hen om her-
roepelijk den kelder deed ingaan, terwijl
een ander met 32 biljetten er glansrijk,
klomt.
Niog erger: de andere losse candidaat;
kreeg op 8 biljetten no. 1. Dat was ech-1
ter bij de cim'drekening voldoende om hem
verkozen te krijgen vóór hen die minder!
of geen enkel eerste nummer hadden. Het
is zelfs denkbaar dat een candidaat op
alle 192 biljetten stond, maar nergens als!
een of twee, en dat hïj1 to ch niet ver-
kozen Werd. En een losse candidaat met
8 nummers één, lof minder, wél.
Is dal niet iditoot?
Er is geprobeerd hier iets evenredigs
te vertegenfwloordigen dat niet evenredig
te verdeelen is. De rangorde opi de bil
jetten geeft niet de minste aanwijzing
van voorkeur. Wie elf leden heeft aan
te Jw'ijzen, geeft aan ieder van zijn candi
daten een gelijkwaardige stem, en niet
aan den één eela stem van veel, en aian
den ander een stem van geen waarcfe.
En als er dan nog zuivere persoonskwes
ties bij komen van het aanbevelen van
één candidaat, dan leidt het stelsel tot
glad verkeerde c'omclusies, al was het
alleen reeds hiei'djoor dat de anderen j
die volgen op zoo'n biljet met een losse
candidaat als no. 1, daarop vrijwel verlor
ren staan.
Die primcipieele fouten zijn zoo groot
en 'Moeten den uitslag zóó geheel an1"
ders maken dian de kiezers bedoelden,
dat we niet de mloeite zullen nemen om
te probeeren te begrijpen waarom1 de
ingewikkelde berekening Van de stemj-
overdhacht juist zoo gekozen is als we
gisteren vermeldden. De leden der stem-
bureaux zullen zich echter wel hebben
afgevraagd: waarom moet dat zoo? En
het publiek zal er heelemaal niets van
begrijpen, wat op zich zelf ook al een
veroordeeling is van het stelsel.
KUNST EN WETENSCHAPPEN.
De Kerk te Burg|h.
Men schrijft onsl:
Het wras een goede gledachte van den
heer J. H. Schorer, die uitnemend© ken
ner van onze zuiver-Protestantsche ker
ken, in dit blad de aandacht te vesti
gen ,op de fraaie kruiskerk te Burgh en
het vele schoons' te vermelden, dat daar
te bewonderen valt. Op één punt echter
is zijn opgave onvolledig. Het dpor Blom-
m'endaal gehpuwen grafmonument van Jo-
li(and;e Huybert, hoe belangrijk overiglens
ook, verkeert in een minder gunstigen
toestand dan ten tijde yan zijln vervaar
diging. De wapenstorm van 1798 nl. cteed
de voorstanders der nieuwe denkbeelden
de zestien wit-marmeren kwartierwapens',
die ter weerszij den van den obelisk wa
ren bevestigd, en die in hun oojglen de
symbolen waren van een verfoeilijk re
gime, afhakken. En sindsdien is de fraaje
schepping van BLommendaal geschonden
Het euvel is evenwel niet onherstelbaar.
De afgekapte kwartierwapcns zijn, zij het
dan niet alle even ongeschonden, terecht
gekomen op het kasteel Moermlont onder
Renesse; de tegenwoordige eigenaar
heeft ze, voor zoover aanwezig1, aan het
kerkbestuur te Burgh, teruggegeven. Tot
nu toe is dit bestuur er echter nog niet
toe overgegaan, om de wapens zooveel
mogelijk weer aan h'et monument te doen
aanbrengen. Misschien vindt men in de
waardeerende beschrijving van den lieer
Schprer hiertoe nu aanleiding. Het
Zeenwsch Genootschap bezit een teekte-
ning van het monument vóór de vermin
king, zoodat het niet moeilijk zal vallen
de wapens in de juiste volgorde te plaat
sen. De zestien kwartieren van de Huy
bert waren- links de Huybert, Panhuys,
Houx, Keien, Van der Lisse, Hoefman
Van Erp en Halspart; rechts de Huybert,
De Witte, De Jonge, Vierling, Van der
Lisse, Hollaar, Boense en de Huybert.
Met wat goeden wil en met geringe
kosten kan het kerkbestuur het in 1798
verrichte kwaad misschien grootendeels1
oinig;edaan tolaken. Piëteit tegenover het
.voorgeslacht zoowel als zorg voor een
fraai monument mogen hiaar hiertoe djoien
10 vergaan.
LANDBOUW.
De betrokkene zal wel begrijpen, dat
we hem slechts nemen als voorbeeld voor
ons betoog. Tegen zijn verkiezing hebben
we niets. Wie gunnen hem zijn zetel van
harte.
De Chr. Lagere Land-
blo uws chooil te Axel.
Op 1 Juni zal de Opening plaats heb
ben van de Chr. Lagere Landbouwschool
te Axel. Men deelt ons hieromtrent van
bevoegde z'rjide het volgende mee:
Hel doel van dé Lagere landbouwschol
len ïs aan de jlongens die in het land
bouwbedrijf werkzaam zijn, dus aan zo
nen van landbouwers of van landar
beiders, onderwijs te geven, dat zooveel
mogelijk verband houdt met hun bedrijf.
Het onSderwïj's duurt 4 jaren, dus heeft
een school, die volledig aan den giang
is, 4 klassen. Er is echter een „rege
ling gemaakt ten opzichte van den duur
van die klassen, waardloor vooral de
oudere leerlingen zoo weinig mogelijk
aan het bedrijf worden onttrokken. De
regeling is aldus:
De eerste klas 40 weken per Jaar.
gedurende 2 dagen per week d© twee
de klasse 40 weken en 1 diag; de derde
klasse 30 weken en 1 dag; de vierde
klasse 30 weken en 1 dag.
Bovendien worden deze lesweken na
tuurlijk zóó tover het jaar verdeeld, dat
ze gehouden worden gedurende de piinst
drukke tijden in den landbouw.
De eerste en de tweede klasse zijn
hoofdzakelijk voorbereidend ,luiidbouvl
onder wij-s. In die klassen wordt leS ge
geven in rekenen. Ned. taal, aardrijks
kunde, geschiedenis en staatsinrichting1;
deze vakken zlooveel mogelijk in verband
met het boerenbedrijf dus schrijven van
brieven, requesten, Contracten enz., he
ir ekenen van inhouden en oppervlakten
waagstukken (over meststoffen, voeder-
stoffen, 'melk, enz'. Verder plantkunde,
dierkunde, natuurkunde en scheikunde.
In de derde en vierde klasse komen
de eigenlijke landbjouw vakken aan de or
de. Vooral voor het onderwijs, dat in
de eerste klassen ïs' voorafgegaan, zal
dit landbouwonderwijs 'beter 'tot zijn
recht kunnen kioMehl.
Een leerling, die flink gewerkt heeft,
zal aan het einde van het vierde leerjaar
niet alleen gloed "de gronden van zijn vak
keniien, maar fook in staat zijn, art zelf
in behfoorlïjken vorm! 'brieven ie schrij
ven verzoekschriften op te stellen, en
(ook 'vloor zijn' bedrijf een behoorlijke boek
houding in te Tichten.
Kortom de bedoeling Her lagere land',
bbuwscholen is op eenvoudige wijze on
ze jlotnge landbouwers' 'toe te rusten
met zooveel mogelijk nuttige kennis' die
zeer zeker 'in de toekomst m'eer en meer
voor den bloer noodzakelijk zal zijn.
Als directeur dezer 'inrichting is aan
gesteld de heer P. Le F-eber, lan'dbfoüw-
oofderwljfzer te Axel. Dezte is tevens be
last iiifet de leiding der cursus en Z'al
vioorloopig i' als eenig© leerkracht op
treden'. i
VERSCHILLENDE BERICHTEN
HET LEVEN OPi DEN HUIZE DOORN.
Volgens de Kèlnische Zeitung "heeft de
lange jaren dienstdoende vleugeladjudant
van den keizer, admiraal von Rebeur-
Paschwitz' in Hannover een voordracht
gehouden over het leven Op den hui
ze Doorn. Aan belangstelling 'ontbrak het
den spreker niet! Na eerst over de om
geving van Dtoorn te hebben uitgeweid
zei de oude vleugeladjudant, dat het lvuisi
Doorn met meubelen uit het particu
lier eigendom van het keizerpaar vrien
delijk, maar eenvoudig is ingericht, en
dat al die berichten, als zou dat bui
tenverblijf Molgestop't zijn met kunstwer
ken en kostbaarheden op louter verzin
sels berusten. De dood der keizerin heeft
een leegte gegeven, die niet meer te
vullen is. Nu hij niet meer in staat is
tot jagen, paardrijden en zeilen, zijd de
fraaie boomgroepen en de bloemen in
het park een van de weinige vreugden,
die hem gebleven zijn.
Evenals vroeger is de k'eizter ook op
den huize Dtoorn een vroeg opstaander
gebleven. Iedere werkdag houdt hij om
half negen 's mtorgens een godsdienst
oefening; en 's Zondags komt een pre
dikant uit een der naburige dorpen op
het kasteel torn een dienst te leiden. Na
het Ontbijt neemt hij in het park de
njoodige lichaamsbeweging met houthak
ken en houtzagen, waarna hïj zich uit
Hollandsche Couranten laat voorlezen.
Na het middagmaal gaat de ex-keizer
zijln overpeinzingen, naar aanleiding vah
de lectuur uit de c'ouranten op schrift
stellen, welke bezigheid dloor een wande
ling gevfolgti Wordt. Bij' het avondmaal
wordt nog eens voorgelezen, en om half
elf begeeft iedereen zich ter ruste.
Het is dwaas, zegt von Rabeur, om!
dat bestaan benijdenswaardig te vinden,
daarvoor is het verschil tusschen den ex-
Laat zwakte
niet de o?erbasd krijgen
'-s Morgens 2—3 thee
lepels üvomaltine
in melk behoedt
U daarvoor.
Bussen van f 3,25 en
t 1.75.
Overal verkrijgbaar.
Dr. A WANDER A.-G.; Bern
(Ingez. Med.)
keizer van eens en zijln leven van nu
veel te groot.
De stemming der bevolking, eerst zeer.
onvriendelijk^ heeft zich 1 angzamerhapd
veranderd, en vaak \Morden den keizer
op zijn autotochten naar Atnerongen bloe
men aangeboden.
Al deze niededeelingen over het le
ven van den keizerlijken banneling op
Doorn zijd natuurlijk voor rekening van
den heer von Rabeur-Paschwitz.
Over hei'trbuWensplaniien zegt hij geen
wioord. Waarschijnlijk zal dit wel een
canard zïjh van de vijandelijke of ex-vijl-
apdelïjke (zfooals men het noemen wil)
pers. 1
HOOFDSTUK VII.
De invlioed van Raspoetin. Mevrouw
.Wyroubova. Mijn verlegenheid als opr
vtoedkumidige.
(Winter 1913-1914 vervolg). f
TerWijl aldus de 'ziekte van den tsa-
revitch de keizerlijke familie met zloo
veel 'z|org vervulde, en Raspoetin dloor
Idie Onrust steeds meer in <Je gunst
kwam, gingen de dagen in Tsarktoie-Selo
pogenschijnlijk kalm voorbij!.
In dien tijd' wist ik nog weinig om
trent den „Staretz" en ik tracht (je op
alle Mlogelijke manieren juiste gegevens
machtig te wérden. waarop ,ik mijn oor
deel zou kunnen baseeren, want de man
intrigeerde mij. Dit was echter niet g|er
imakkelijk te doen. Niet alleen dat de
kinjderen nlooit met mijl over "Raspoetin
spraken, maai* zij' vermeden zelfs in mijd
bijzijn iedere toespeling op zijn be
staan. Ik begreep', dat zij aldus handelden'
op bevel hunner moeder. De keizerin
vreesde (ongetwijfeld, dat ik als vreem
deling en niet behoorend tot hun geloof,
niet in staat zfou zijn het gevoelen te
begrijpen, dat zij en de haren kbesterderj
tegenover den „Staretz1" en waardoor zij
hem als een heilige vereerden. Dloor mijn
leerlingen het stilzwijgen op te heggen,
maakte zij het ontijl gemakkelijk te doem
tof Raspoetin voor (mij niet bestond en gaf
zij mij tevens te kermen, dat zij wensch-
te, dat ik mij zloiu gedragen, alsol liij'
niet bestond; zoo benam1 zij mij
van te voren de mogelijkheid, partij te
kiezen tegen iemand, wiens naam' ik
niet eens heette te kennen.
Ik had mij trouwens kunnen overtui-
igen van de onbeteekenen de rol, die Ras-
ptoetin in het leven van Alexis Nicolaie-
vitch speelde. Dokter Derevenko had mij'
menigmaal de grappige opmerkingen ver
teld. die de tsarevitch tegenover "hem
over Raspoetin gemaakt had. De man
werkte top zijln kinderlijke verbeelding en
maakte zijd nieuwsgierigheid gaande
maar hij had geenerlei invloed op het
kinld.
Sedert het protest van mejuffrouw
Tidutcheva kWato! Raspoetin niet meer bij
de groo't-vorstim|nen en bij' Alexis Nico-
laïevitch slechts in buitengewfone ge
vallen.
Men vreesde vermoedelijk, dat ik liem1
daar iou ontmoeten, want de vertrekken,
die ik in het paleis bewoonde,, grens
den "aan die van den tsarevitch, en
aangezien ik van het personeel, dat hem
bediende, eischten, dat zij mij op' de
hoogte hielden van alles, wat er voor
viel, kon een onderhoud met Raspoe
tin niet zonder mijn voorkennis plaats
hebben^1).
De kinderen zagen Ras'ptoetin bij1 hun
ouders, maar in dien tijd kWaml liij' reeds
veel minder in het paleis. Er gingen
dikwijls weken, stoms een maand voorbij,
ztonider dat men hem ontbood. Steeds
meer werd het de gewoonte, hem te
laten ktom'en bij' mevrouw Wvrou'bova,
die een klein huis vlak bij' het Alexander-
paleis bewoonde. De keizer en de troon
opvolger gingen bijna nooit daarheen, en
zelfs de bezoeken daar "hadden met vrij
lange tusschenpbozen jHaats.
Zooals ik reeds eerder heb vermeld,
was het mevrouw Wyroubova. die als
i). Zbo vernata' ïk^üiat van den eersten
Januari 1914 tot aan z'ijh dood in De
cember 1916 Rasptoetin slechts driemaal
bij Alexis Nidolaïevitch geweest was.
tuisschenpersOon dienst deed 'bij de kei
zerin en Raspoetin; zij! igjaf den „staretz"
üe brieven, die v|oor hem' bestemd war
ren. en bracht zijln antwporden meestal
mopdeling over.
De verhouding tusschen hare Majesteit
en Mevrouw WjToubova was die van
grwote intimiteit en er ging om zoo te
zeggen geen dag vioiorbij dat de laatste
niet bij de keizerin kwam1. Deze vriend
schap was reeds van ouden datum'. Me-
vrlouw Wyroubóva was zeer jong ge
trouwd en haar echtgenoot, een slecht
mensch en een onverbeterlijk dronkaard;
slaagde er enkel in zijn .jonge vrouw
een diepen afkeer in te boezemen. Het
huwelijk werd ontbonden en mevroulw
Wyroubova trachtte in den godsdienst
bevrediging en trioost te vinden. Haar
lop'geluk bracht haar nader tot de kei
zerin, 'die, daar zij' zelve veel ge
leden had. zich voélde aangetrokken
tot die in leed waren en clie andere^
gaarne vertroostte. Zij' had deernis met
deze jonge, zwaar beproefde vrouw, be
toonde haar vriendschap bh verkreeg in
ruil Moor haar goedheid de levenslang©
toewijding barer vriendin.
MevrOuW Wyroubova, 'die een sehti-
irienlteele, Mystieke natuur had', vatte
Moor de keizerin een onbegrensde gene
genheid (opi, die door dat onbegrensd©
OM DE ZILVEREN SCHATTEN DER
ZEE.
(Nadhuk verboden.)
X
EEN GEVAARLIJK VREEMDELING,
DIE WEER NAAR ZIJN VADERLAND
TERUGKEERT.
De baliekluivers aam den sluisraud had
den, toen wij voorbij voeren, al ont
dekt, diat er een „fisherman with curling
hjair" aan boord was en de pilote had,
toen wij' de landingsplaats1 naderden,, lijoe
langer hpe bezorgder naar mij gekeken.
Toen hjij van boord ging, kwam liïj) Mij
de hand drukken en herinnerde mij1 er
nogmaals aan, «Jat ik beloofd had, niet
van boord te zullen gaan, vóór de cus-
toMhjO,use-officer mij1 g'esproken had.
Die "functionaris scheen juist op een
van de andere trawlers te zitten en tojen.
de loods een glinstering van zijn igtou-
den mouwbanden in hpt oog kreeg,
wenkte en schreeuwde hij', dat er een
„passenger" a|an boord' was en de ooge'n
van den ouden customhouse-officer wer.
den groot van verbazing!, en hjij Schreeuw
de terug, dat ik niet aan land niochj.
„You are waiting, you not go ashjore.,"
!t Kon me weinig' schelen, nog! een
kwartiertje te wachten, maar ik verlang,
langde naar den wal, want ik wou een
Engelsche visscheTshpvenplaa-ts bij' avond
zien. Ik wou eens naar het Palace-thea-
ter, waarover de matrozen mtet bijna eer
biedig© bewondering spraken en in een
gjoed hotel loge eren, om weer eens van
een behoorlijk bed met sehoone lakens
en dekens te kunnen g|enieton.
En bovendien had ik diorst.
Het was de laatste dagen warini ge
weest. De schipper had broederlijk mijln
nog voorradige Ranja gedeeld en toen die
op was, dronken we water, uit het kom
buis je van den kok.
Maar, dat moest je mtet een pompje uit
een gevaar opleverde, aangezien zïj1 (alle
besef van de werkelijkheid! en iedere ver
standelijke overweging uit het oog verloor
De keizerin gaf zich van haar kant
meer en meer gewonnen tegenover dezé
oprechte en hartstochtelijke genegenheid.
Eien/zljdig als zij' was, eischte zij', dat
men zich geheel aan haar gaf, Zij1 bon'
alleen haar hart schenken aan de vrien
den, die zij abstoTuut kon beheerschen,
en men mloest haar vertrouwen .beant-
wtoordeu met een algeheele zelfovergave.
Zij' begreep niet htoe onvoorzichtig het
was, dergelijke fanatieke uitingen iaan
te mtoedigen. Mevrouw' Wyroubova had! dé
(ontwikkeling van een kind en haai' treu
rige ondervindingen hadden haar gevoe
ligheid verscherpt, zonder haar oordeel
te rijpen. Dom en onoordeelkundig liet
zij" zich leiden d(oor "haar opwellingen;
haai* Onbezonnen meening over menj-
schen. en dirken was djaarpM! niet mindteï!
stellig. Een indruk >vas voldoende 10M
haar bekrompen en kinderachtige over-
tuiginjgf te vestigen; zij' was ipogenblikkelijlb
gereed om de menschen, dien zij ontvan
gen had, in te deelen in „gfoedjep.'>
en „kwaden", of met andere woorden
„vrienden" tof vijanden''.
Zpnder eenige berekening, uit vriend
schap voor de keizerlijke 'familie etui
slechts bezield Mtet den wensch hen te
