FEUILLETON, Fittiutim. No. 185. Dinsdag 9 Augustus J921< 164® Jaargang Binnenland. 1 1TP ■L- DB KWESTIE VAN DEN SCHOLENBOUW Br werd ions toegezonden een exem plaar van „De Tijd", van 30 Juli, waaruit (ons blijkt dat dit Rah. lorgaan in een hoofdartikel onder het fapschjrift „Her opening van den schoolstrijd?" een uit voerige bestrijding publiceerde van (ons artikel „Schiotolblouw-waanzin". Over het dikke woord „heropening van den' schoolstrijd" zullen we niet lang ;uitweiden. .We wenschen die heroipening Wiet; maar we zullen niet schnolmten de gevallen in 't licht te stellen waarin 10. i. fde iaiajng|enomen onderw.-rejg|eling leidt tot nadeelige geviolgcn, zoioals naar pnze meening de gemeenlefinanciën op vaak zeer ongewenschte wijze bezwaard wfcxr- JdeH dojor de regeling van 'den bouw of Verbouwing van bijzondere scholen, ter wijl de gemeenteraad zijh medewerking Hiet mag weigeren wanneer de aanvraag tlot zulk een bjouw vergezeld is dool", eeUige verklaringen Oiver het aantal leejr- liögen, en diopr het stellen vjan een waar borgsom -van 15 pCt. der kosten, zie artikel 73. Nu stelt de Tijd tegenover ons artikel de beschuldiging: gij kent die wet niet. kWant de gemeenteraad heeft wel degelijk bevoegdheid veranderingten in het aange boden plan aan te brengen. Imimers volgens art. "'77 20:. kan de ge- mieenteraad een btestaand schoolgebouw beschikbaar stellen, en dan, als het Schoolbestuur mocht weigeren, de beslis sing inroepen van den Minister. iEll ten tweede kunnen B. en W., als rij btezwaar hebben tegen bestek, keuz|e( vaü het terrein, of eerste inrichting der Schotel, of wel de raming der klosten te hpog vinden, eveneens de beslissing van dexl Minister inroepen. En daarmee is Volgens de Tïjtt dte Onjuistheid aangetoond van den grondslag van ons artikel, want er blijkt uit dat de (gbmfeenteraad nief dte plannen in hun geheel heeft te aanvaarden. Is daarmee werktelïjk alles weerlegd? .We öieemen nog altijd dat de hioofdr zaak precies eender blijft als ze was, en en dat de dbor de Tijd aangehaalde (ons heuscfa niet onbekende) wetsbepalingten slechts speciale gevallen betreft. Zeker, de raad kan een btestaand ge- bauw Van een (openbare) school beschik baar stellenals hij' er een beschik baar heeft. Dat was jn Vlissingen bijV. het geval met de neutrale bïj'z. schotel. Maar voOr de aangevraagde vergropting) Van de Kath. school hpd de gemeentte gteen gjebouw als plaatsvervanger. B. en W. Van Vlissingen waren dan ook zeer sofater in hun toelichting: daar aan de Vereischten is voldaan, en-dus ingevolge [sort. 75 lid 2 uw mtediewerking niet ge weigerd mag worden, hebben wij: dte eter U viojor te stellen de faenoodigdte geldjefn 'ter Vergrooting toe te staan. Wat moes ten B. en W. en 'de raad luide rs dloten? Zeker, de kans bestaat dat in komen-' de jaren nog meer katholieke kinderen van de openbare stobolen weggaan naar de verlgnoote katholieke en dat dan een Openbare school beschikbaar komt. Maar die heeft men nü niet ter aanbieding1 aan de katholieken zelfs nief na de onlangs vastgestelde reorganisatie in Vlissingen, Dat is een koopje wajarmee de gpmeehtlè l&ter blijft zitten. Ze moet later maar zien wat voor baten ze nog kan trekken uit een ongebruikt Schoolgebouw. Maar voor 't oolgtenblik mag de ge meenteraad, al heeft hij' ook alle moeite om zijn financiën in orde te brengen ®n te houden, niet wejgteren zijh mtedter werking te verleenen aan den bijbouw van de Kath. stehOol. En nu toome De Tijd eens niet aan mefj dat overleg Van B, en W|. (niet de gj meenteraad) en het schoolbestuur over bestek, raming enz. Dat h' een detjail- kwestie, die misschien tot veel onbehaag lijk geschrijf en gewrijf aanleiding kan geven, misschien tot een beknibbeling van enkele posten kan voeren, maar die dè hoofdzaak liaat staan: nl. 't verschaffen van de gelden, noodig bij1 den bouw. En btehalve dat staat zoo'n college vau B. en Wi. toch al niet sterk. Het heeft niet eens den positieven steun van het schooltoe zicht achter zich. Al'S het zelf een open bare School wil verbouwen, ja, dan moet het de plannen onderwerpen aan de goed* keuring van den inspecteur. Maar bij' d®n bouw of verbouwing1 van een bijzondere school is het werd dezer dagten nog (door (dien Minister bevestigd, te]en advies van den inspecteur voldoende. Hij hteeffl er zich verder niet in te mengten. Neen, die bepalingen djoen het hoofd bezwaar niet verdwijnen. We hjadldjen dian (ook van „De Tijd" ver- Vacht dajt die de wet beter zou kennen, en zou hebben aangehaald de bepaling waarmee de Minister zelf getracht heeft aan het door fans aangewezen, en dós- o,ok door hem zelf niet ongegrond ge achte bezwaar tegemloet te komen. Wie bedoelen art. 76, 2e bepalend dia(t bin nen dertijg dfagen na zulk een raadsbesluit ieder ingezetene djaarVan bij Ged. Staten in beroep kan komen. Misschien heeft „de Tijd'' het maar weggtelaten omdat z'ij voelde dat die voor zong ctok al niet voldoende is. De erva" rin'g in Vlissingen en elders heeft al aan getoond, dp/t zloo'n beroep van ingezette nen, een djaad is waartoe de menschen heel mfaeilijk komen. Men hjoiort er niet van. Maar ook ai stelde een injgjezeflene zoo'n beroep in, wat zou 'dat d|an nog baten? Hecht „De Tijd" meer waarde aan het oordeel vjan een (onVervalschten bijzon dere school-ïnjan als 't Kamerlid Rutgers, dan. aan d[at van een bekrompen liberaial als wij? Laat het blad dan majar eens le zen Wat de heer Rutgers schreef in zijn afzonderlijke nota bij het afdeelingsver- sliag. Hij haalde djaarin ajan de bewering van de M. v. T., dat door dit beroep ote raming ook aan het oordeel van Ged. Staetn zou worden onderworpen, en ver volgde djan: „Maar hierin ligt een misvatting, daar Ged. Staten in beroep beslissen de, een beslissing die de Raad vol gens de Wet moe^t nemen, niet zul len kunnen vernietigen. Ged. Staten zullen zich op het standpunt moeten stellen, waarop de Raad volgens de wet mioejt st(aan, en dus een aanvrage alleen kunnen weigeren wanneer niet ban de in art. 76 (nu 73) omschreven vereischten voldaan is. Die bepaling is' echter onveranderd ge bleven. De waarbortg' die de Minister zelf noodzakelijk aïdhtte blijkens die gelegen heid tot beroep op Ged'. Statten, is la ter niet versterkt. Ze bleef zoo zwak, ial's zij volgtens het gtetjuigenis 'van den heer Ru tigers was. Wij blijven er daarom bij, dat de ge meenteraden groot® somlmen moeten be schikbaar stellen iaan particulieren zondter dat 'die (gemeenteraden .een beslis>sing|s- recht Ihebben over de wenschelijkheid en noodzakelijkheid, zooals zijl bij alle an dere uitgaven wèl hebben. En nu hale de Tijd niet uit.dit betoogl, 'dat wij tegen iedere aanvraag voor bouw of verbouwing1 van bijzondere scholen zijndat Wij den schoolstrijd, hebben her opend. We erkennen 'dien achterstand, dien de voorstanders van bijzonder onderwijlsi hebben tegenover hen die voor hun kin deren van het openbaar onderwij's pro fiteerden. Waar wij tegten op komen is le. de automatisch gtedwongen mede werking: van de gemeenten aan plannen' van schoolbesturen zonder dat er eenig'e Roman naar hat Erageiscfe vob BOOTH TARKINGTOM 73). „Goeden dag en dank u" zei Mary. „Waarvoor?" Voor den brief." „O," zei hij verbouwereerd. „Tot uw dienst. Gpeden dag." iMary stak haar hand uit. „Goeden ,da(g." „U moet mijn linkerhand excuseeren,' zeide hij. „Ik heb een ongeluk met dte andere gehad." Zij slaakte een kreet van medelijden toen zij die zag. „O! arme mr. Sheri dan 1" „Het beteekent niets 1 Ik dicteer nu alles." Hij' lachte vrooTijk'. „Heeft iemand verteld, hoe he? gebeurde?" „Ik1 heb' gehoord dat u uw hand had ge blesseerd mlaar niet precies hoe." „Het gebeurde aldus" begon hij1, en beiden gingen als onbewust weer zitten. „U zal het wel niet weten, maar ik placht] rekening wordt gehouden met de gemeen- tefinanciën; 2e. de onvoldoende macht der 'gemeen tebesturen om al die schoolplapnen tot samenwerking te brengten. Wij zijn werkelijk niet de ®tenig|e die over dat laatste klagten. Het besluit vau den Amst er dam steh en Raad om een aan vraag, tegen de wet in! af tte wijzen ten einde tijd te winnen voor nog een po- ging| tot regeling van den chaos, gte- tuigt er al evenzeer van als de verkla ring van den burgemeester van Rilland- Bath, zelf een voorstander van bijzonder onderwijs, dat hij het „een gruwel" zou adhten wanner er in de gemeente vier, wellicht vijf scholen zouden komen, waar door de Hoofd. Omslag tot meer dan 't dubbele zou stijgen. Dat voorbeeld van een grnote en van een kleine geméén,- te kan vermeerdterd worden. Ten slotte nOg twee verklaringen aan „De Tijd". We hebben geschreven dat speciaal de katholieken bijna Overal koortsach tig aan 't werk zijh pm him schplen uit te breiden op kosten der burgerlijke gte- mteenten. Voor die „loszinnige beschul diging" zpfaals de Tijd haar noemt kunnen wij inderdaad geen cijfers aanhalen. Die zijn nog niet fateschikbaar. Wïj! gingen daarbij af op de meidefdfeelingen die wij' zoowel uit onze omgeving als van elders ontvingen, en Op de courantenberichten waabbij we telkens weer van katholieke aanvragen lazen. Nu hebben we na dien tijd werkelijk ook meer dan te voren gelezen van aanvragen van prat. kerke lijke en van neutrale zijde. Goted, we nef- toen graag aan, dat er oOfc nog anderen dan katholieken zijh, die van de wet trachten te profiteerenMisschien datj er later cijfers beschikbaar komen pirn „met (bewijzen" vast te stellen, wie do ijverigste waren. VoOr de hoofdzaak: de inancieele ge- vlalgen der wet, maakt dat niet veel uiL En dan niog dit: wat het blad ons nu vOlorhoudt oVer het verband tusscbien de kbsten van leermiddelen etc. van bij zonder en Openbaar onderwijs hebben wij in óns artikel niet verzwegen. Hef wordt er duidelijk in aangegeven. Las het blad daar overheen? We vestigden er echter de aandacht op om er aan te herinneren dat de genneentte|n er met den scholenbouw niet af zijn, en dat zij' Ook diè onkosten niet kunnen afwijzen. E\GETROK|KEN DE VERIIOOGING VAN INVOERRECHTEN. I De Minister van Financiën, de heer De Geer, heeft aan de Tweede Kamér doen weten dat het wetsfontwerp tot vter- hooging van het tarief van invoerrechten na bekomen machtiging Van H. M. de Koningin is ingetrokken. DiE KELNERSSTAKING. De stakingsleiding betwist de juistheid der dolor Horeca gepubliceerde gis ter pp'k door ons vermelde cijfers. Het aantal der stakers die zich voter een extra-uitkeering' opgeven, ioivertrof reeds in de eerste ploeg het aantal van Horecaf, opgave vtoor Amsterdam, mtet 210. Voor den Haag, Rotterdam en Utrecht bedraagt dit 622 mteer dan Horecaf Vermelde. NEDERLAND EN DUITSCIILAND. Op een te Essen gehouden congres v,an Nederl. vereenigmgen in Duitsehland is besloten een Alglemeene Bond van deze vereenigfaigen op te richten. Aan het be stuur werd opgedragen onmiddellijk de behartiging der belangen van Nederlan ders in Duitsehland aan te vangen. Als voorzitter van den Bond werd geko zen de heer jhr. E. J. M. Witttert te Ber lijn-, als secretaris-penningmeester de heer W'. J. Weber te Berlijn, als 2e voorzitter dr. B. Kapma te Oberfaausen, als1 2e stee.- penningmeester J. J. Hallebeek te D.us1- seldorp, als commissarisfsen Setter te Hamburg!, de Groot te Botehum, Meeuwig te Din slaken, Vellingla te Orsoij De heer A. Rienks, vertegenwoordiger van den Minister van Onderwijs, sprak de hoop uit, dat een samengjaan tusscfaen Nederlanders in Duitsehland met pie vian het moederland het gevolg zou zijn van deze bijeenkomst. Den tweeden ctehgres-dag heeft de heer Rinks een uiteenzetting gegevteln van het geen de Nedérl. Regetelring doet ter be vordering van de geestelijke belangjeP, speciaal van het taalgebruik om de saam- hporigheid te kweeken. Reeds in 1912 zijn 8 cursussen in Rij'nland-Wesitfalen opgericht, die ondanks den oorlog ble ven leven, en die dO|or het Rijk bekostigd worden. De spr. drong aan ze oiok in an dere streken op te richten. Reeds blelék ter vergadering dat er voorbereidingen toe werden getroffen in sommige plaatsen verder over "de grens. Dat dit werk niet overbodig is, bleek uit het debat over het onlangs opge richte Nederlandsche orgaan De Póst uit Holland. Bij de vraag naar de oorzaak van 't geringe aantal abonné's werd er b'.a. jop gewezen dat de meeste Neidfefrlan- ders in Duitsehland noch Nederlandsefa! spreken noch lezen. Er zijn vtereeniginf gen van 600 leden, van wie 500 hun mioledertaal niet meer kennen. De 'bet langstelling in de Nederlandsche vereeni- gingen was bij velen van zuiver materi- eelen aard. Dioor de levensmiddlelenpa- ketten zijn de meeste Nederlandtefrs in Duitsehland zich weer Nederlander gaan voielen. mij zeer bezorgd te maken over dten jongj- sten van mijn jongens over dengteen idie somtijds na Jims dood, bijl -u placht te komen dat is ik bedoel Bibbs'. Hij is dengeen, van wien ik' sprak als. mijn compagnon en de waarheid is', dat het daarop een dezer dagen zal aangaan als zijn gezondheid het ten minste uit houdt, Wel u herinnert" u zeker pog, dat ik hem bij een machine had in een mijner werkplaatsen en af en toe ging ik d,aar eens naar binnen om' te zien hoe hij zich van zijn taak kweet. Ik nam somtijdis een dokter mee omdat Bibbs nooit geheel robuust was om het zoo eens te zeggen. Ouwe dokter Gurney u kent hem misschien wel? Een lange, magere man; hij is altijid \vat sla perig „Ja." „Nu, op zekeren dag waren ik en ouwe' dokter Gurney weer eens daar en ik was zoo dom Bibbs te wijzen hoe faijl de ma chine moest bedienen. Hij zeide tegen mij, dat ik voorzichtig moest wezen, maar ik wou niet luisteren en was niet voor zichtig en zoo is het gebeurd dat ik mijn hland blesseerde dioor Bibbs te too- nen d at hij iets mfaest doen dathïg! wel kende en ik niet. Het maakte mij zoo bal sturig. dat ik mij zelf niet wilde bekennen dat ik era; gteblesseerd was en aldus 'moest ouwe Gurney langzamerhand radicale maatregelen met mij nemen. Hijl is een heel gfaed dokter. Vindt u ook niet mrs. Vertrees?" „Ja." ..la daf is hij!" Sheridan was nu ge heel op dreef en praatte alsof hij den ge- lieelen dag' nog voor zich had om te bafa beien. „Neem hem in Bibbs 'geval. Ik sprak van morgen met hem over Bibbs. Wel u zou lachen over de manier waarop ouwe Gurney daarover sprak. Hij is na tuurlijk zoowel een vriend als een dokier en hij| stelt evenveel belang in Bibbs alsof hij tot de familie behoorde. Hij zei, dat Bibbs nu in geenen deele slecht af was, en hij dacht wel, dat hij zoo zou kunnen doorgaan en er zelfs dik bij wor den, indien inu komt het wat u zou hebben doen lachen, als u er bij' ge> weest was. mrs. Vertrees eerlijk waar." Hij hield op en grinnikte waarbij hij een steeischen blik op haar wierp. Zij keek, recht voor zich uit, naar den muur; haar lippen waren gescheiden en pj haalde zichtbaar diep en snel adem'. Hij vreesde, dat zij1 woedend zou worden, miaar hij had het gesprek geleid naar Klachten vain vreemdelingen over afzettterij bij 'hun verblijf in ons land, verspreiden zich s'nellter en verder onder hun landlgenoolen dan de verhalen over 't goede. Daarom' heeft fatet een zeer on aangename betetekenis, dat men ons twee Belgische bladen kon doen lezen, waar in gtekLaugjd wordt over afzetterij te Vlissingen bij excursies van Antwer penaren. In de Antwerpstóhe Matin van 25 Juli wordt in een verslagl van e®n uitstapje naar Vlissingien van de afdeeling! „cafe- tiers" van den Patroonsbond1, beweerd dat een restaurateur den gulden bere kende op 10 franc. En in de Antwerpsche Nep torn® van 2 Aug1, wordt in een verslagl van e®n an dere excursie o». a. geschreven bij 't ver melden van ',t bezoek aan de café's te Vlissingien „Hier begint een lange reeks particulier re drama's, die men zou kunnen samen vatten onder het opschrift: de m®nsche- lijke hebzucht is internationaal. De Bel gische bezoekers worden kaal gpschoren, en de Hollandlsche kooplui doen -het niet! met den achterkant van een lepel. Voor gemunt geld is een biljet van vijf franc plotseling' niet meer waard dUn vi®r. Aan den anderen kiant stfijlglt de guldten met een zeldzame energie, den wisselkoers met een merkwaardige voltiarding overtref fend. Een kopje koffie, Iter grootte van een dobbelsteen, komt^ op 1 fr. 75." Het is jammer 'dat er geen -namen wor den genoemd. De feiten zijn niet tje con- trtoleeren. Maar als er in twee Belgische verslagen van verschillende tochten in g hetgeen hij wenschte te zeggen en ging nu voort, besloten alles te zeggen. Hij boog zich naar voren en gaf aafc zijn stem een klank van vertrouwelijke ri-iendel ijl-ö- heid, ofschoon hij daarin nog altijd een toon b ewaarde die aanduidde, dat hij de opinie van ouwen dokter Gurney slechts als een grap beschouwde wat zij zeker ook zou doen. „Ja miss, u zou zeker heb ben gelachen! Die ouwe man denkt dlat u er iets mee lieeft lie maken. U Zulf, het aan hem moeten wijten, jonge dame, ■als het bij u den lust opwekt, iemand eens flink af te ranselen. Hij houdt er feitelijk deze theorie op na: Bibbs werd beter toen hij in de fabriek werkte omdat u hem steeds in een opgeruimde stemming 'hield en hem zich goed deed gevoelen. En hij beweert, als u het wilde toestaan hem weer eens bij u te zien misschien niet dikwijls, alleen zoo nu en dan Bibbs dat oneindig veel igoed zou doen. Natuur lijk, dat zegt alleen de dokter. Ik weet[ •daarvan niets af, maar wel weet ik, dat ik nooit in m'ijh leven zoo'n geestelijke verbetering bij iemland heb waargenomen all ik in den laatsjten tijd' bij Bibbs heb opgemerkt. Ik geloof, dat u hem veel on derhoudender zult vinden dan hij placht te wezen. U zult zich dia|t misschien moei lijken geest wordlt geklaagd, dan vreezen we toch dat er café-houders in Vlissin- Igbn zijn 'die meer rekenen 'dan zij ma gen. We halen idie opmerkingen dan oök aan -om dezulken eraan te herinneren? dal 7e een dromtoels gevaarlijk werfe doen. want zulke berichten in de bladen doen veel kwaad aan 't vreemdelingen- faezOek, te meer omdat zij blijkbaar niel ue eenige klachten zijn. Van personen die in Antwerpen w|a- ren, boorden we dat Walcheren daaP de reputajtie heeft (gekreg/en van een dnur land waar de Belgische bezoekers wor den afgezet. Men verfgete niet dat dioor de verhou ding van gfulden ten franc ons land reeds! van zelf duur is voor een Belg. Alte daar dan nog bij 'komt dat sommige caféhou ders nojg minder voor een franc rekenen.' dan de kloers, dan djpet dgt enorm kwaad aan het vreemdelingenbezoek. Want ieder verhaal daarover verspreidt zich in Bel" Igië met de toevoeving1: je moet niet naar Walcheren gaan, want daar wordt je af gezet. Nu vreezen we, dat juist zij, die gewe tenloos genoeg' zijn om vreemdelingen! 'af te zetten ,zich ook het minst zullen aantrekken van een waarschuwing als deze. Wat de 'goeden kunnen d|oen om( er een eind aan te maken we ten we niel aan te geven. Maar dat deze kwestie hun volle aandacht verdient, is zeker. Uit Middelburg. 7 Gedurende de maand Juli hebbeii alhier 505 vreemdelingen in hotels enz vertoefd ,n.l. 456 Nederlanders, 20 Duitschers, 4 Belgen, 1 Fronschman, 6 Engelschen, 1 Oostenrijker, 14 Amteri- nanen, 1 Zwitser, 1 Deen, en 1 Zweed. Gisterenmiddlalg viel door niet gfoed opladen op de kade nabij de Bellinkstraatt een voer hout van een sleepierswagem, ge lukkig zonder ongelukken te veroorza ken. n Uit Vlissingen. We lezen in de Vliss. Crt. Zondagavond (om tien uur was een na tuurverschijnsel waar te nemen. Een on zer le/ers deelt ions liet volgende medte: „Op een kleine, juist onbewolkte plaats in het Westen verscheen plotseling een licht, daC- den vorm had van de maan*1 sikkel bij wassende maan, alleen ontbrak de onderste punt. Aanvankelijk hield men het voor de maan, maar weldra mioest men consta|teeren dat dlat onmpigelijk zoo kon zijn, daar dte maan daar nooit ^taat. De kleur was zeer h®ldter goudgeel. Spoedig was de lichtschijf geheel ver dwenen en verscheen iets daaronder een komeet waarvian de staart behoorlijk lan|| was. Hel licht verflauwde spoedig, alleen zou men meenen ,dat er achter de volklen nog een schijnsel bleef." Een (ander ooggetuige bericht ons, aat dat hij de lichtbol heeft zien ontstaan. Aanvankelijk was deze klein, werd steeds grooter. nam toen een waaiervorm aan en tensLo(ttte den bovengenpemdlen schijf- vorm.Tusschen het verschijnen van de tv.] en het verdwijnen van de komeet verliepen verscheidene minuten. 0 Uit W'alcberen, De lijken van den heer G. en Mej. de H., die Ziondag bij het badten zijn ver dronken, zijn aan het s(trand onder Vrou-, wepolder op (ongeveer 100 M. van elkaar (aangespoeld. o Uit Schouwe n-D u i v e 1 a n d. Maandajg is aan den zeedijk ondter Kerkwerve het lijk van een jonge man aangespoeld. Te Nieuw erker k kwam Vrij dagmiddag' het 13-jarig dichtertje van den landbouwer C. met haar kleeren in lijk kunnen voorstellen na de manier waar op hij hier zoio hals over kop dien dag bin nenkwam om u te vragen met hem voor hei altaar te stfaan, mia,ar volgens dokter Gurney zit u hem zoo hloog Mary spronjg op. „Mr. Sheridan!" riep zij. Hij zuchtte diep. „Daar! Ik merkte wel, nat i) boos werd. Ik wóu nie(t „Neen! Neen! Neen!" riep zij1. „Maar ik Logrijp niet en u zeker ook nie|t. Walt verlangt u van mij?" Hij zuchtfte weer maar ditmaal v.an verlichting. „Wel, wel" zei hij. „U heefit gelijk., Het zal gemakkelijker zijn rond uit te spreken. Ik hoopte dat ,u dien jongen een's weer bij u wilde laten ko-f men zocdlat hij u eens weerzag? Zou d|ajt niet gaan? „U begrijpt helt niet." Zij klemue haar {handen met een smartelijk gebaar ineen „Ja wij moeten ronduj(t spreken. Bib'ba boorde dlat ik (geprobeerd had uw oud sten 'zoon in ite palmen, pmdalt ik arimwas en daarom 'kwam' Bibbs mij vragen met he'm te: trouwen hij was met mij be- tgaan. En ik kfan ,hem niet meer zien!" riep zij bedroefd! uit „ik kan hem niet bteer zien (Wordt vervolgd),

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1921 | | pagina 1