MfORR 138' Jaargang ttMU Donderdag 14 October. FEUILLETON. DE WELDOENSTER, BINNENLAND. Ui! Stad en Provincie. M* 242 i courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal, zoowel voor Middelburg als voor alle plaatsen in Nederland franco p. p. f 1.25. Afzonderlijke nummers kosten 5 cent. Advertentiën h 20 cent per regel. Bij abonnement veel lager. Geboorte-, dood- en alle andere familieberichten en Dankbetuigingen van 17 regels f 1.50 elke regel meer 2D cent. Reclames 40 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zg innemen. ISfiJr" Advertenties vóór één uur te 1 Verschil van opvatting. De Oorlog in België, door prof. mr. A. A. Strtiycken. Bij S. Gouda Quinl, Arnhsm. Van de zeer belangrijke beschouwin gen die deze hoogleeraar en staatsraad, kenner van bet volkenrecht, in den loop \an hel oorlogsjaar in „Van onzen Tijd", schreef over de volkenrechtelijke kwesties die in verband met den oorlog rezen, heeft hij een twaalftal, betrekking heb bend op de gebeurtenissen in België, le samen uitgegeven in het bovenvermeld boekje. Val deze opstellen zoo interessant mrakt. blijvend interessant, is ten eerste de stevige grondslag van weten schappelijke kennis van het volkenrecht. En ten tweede de scherpzinnige ontledifljg van de gebeurtenissen en meedeeling|dni. \ls een voorbeeld van scherpzinnig onderzoek kunnen dienen, de artikels ge wijd aan, hel Duitsche witboek over de oöVh. gsgruwelen in België. Zeer leerzaam en veel ophelderend maar allesbehalve verontschuldigend is de tegenstelling van de naast elkaar afgedrukte bepalingen van: Hel Haagsche reglement van de wetten en gebruiken van den oorlog le land, de door den Fran- schen generalen staf daarop gegeven toe lichting, en de door den Duitschen ge neralen staf eveneens voor de officieren uitgegeven „Kriegsbraucli im Landkriege" De Fransche toelichting is een herhaling; in de Duitsche toelichting zijn verschei dene der artikels niet meer le her kennen. De verschijning van dit boekje geeft ons aanleiding aan de band van het daar in meegedeelde nog eens hel licht te dóen vallen op dat verschil tusschen de opvattingen van het volkenrecht vol gens den Franschen en den Duitschen generalen staf. TUI is volkomen waar wal prof. Struy- ckeu in een ander opstel zegt: „dat de berichten over de verhouding van de Dunsche legers en de burgerbevolking in België in de eerste maanden van den oor log, voor menigeen beslissend waren voor zijn sympathieën in en wellicht ook na den oorlog." Maar ook waar is het wat hij in het opstel over het verschil van rechtsopvat ting zegt- „Wie de krijgsverrichtingen der troepen zal bcoordeelen naar de i*e- gclen der Haagsche conferentie, heeft' volkenrechtelijk gelijk, maar legt aan de troepen een maatstaf aan, waaraan zij niet zullen beantwoorden. De natio nale instimcties moet men kennen, de stemming ook waarin de officieren krijgskundig zijn opgevoed." We hebben reeds indertijd aangehaald wal in een Duilsch juristenblad werd opgemerkt over het betreurenswaardige verschil dat er bestaat tusschen art 2 van het Haagsche Reglement, (dat de deelneming tot den strijd toelaat voor de bevolking van een niet bezet gebied, mits zij openlijk de wapens draagt en de wet ten en gebruiken van den oorlog eerbie digt), en hel bovenvermelde boekje van den Duitschen generalen staf, dat „uiter lijke herkenbaarheid" vordert, waarvan in het Reglement niet gesproken' wordt. Er zijn echter bijna bij ieder artikel' dergelijke verschillen aan te wijzen. Soms is 't een andere manier van zeg gen, die echter den zin geheel wijzigt. Zoo luidt bijv art. 22 van het Haagsche Reglement: „De oorlogvoerenden hebben geen onbegrensd recht ten aanzien van de keuze der middelen om den vijand te benadeelen." Daar teekent het boekje van den Fran schen staf bij aan: „Hel r echt der menschen verbiedt trouweloosheid, iedere noodelooze wreedheid, gewelddadigheid of strengheid Maar daarentegen luidt de Duitsche opvatting „Toegelaten (anwendbar) is ieder oorlogsmiddel, zonder hetwelk het doel van den oorlog niet bereikt kan worden; verwerpelijk is daaren tegen iedere daad van geweld en vernieling die door het oorlogsdoel niel geëischl wordt. Humanitaire vorderingen, d. i. het «paren van menschen en goederen, kunnen slechts in zoo ver in aanmer king komen, als aax-d en doel van den oorlog toeslaan. Voelt men het verschil? 't Is een heel ander punt van uitgang. En ernstiger wordt dat bij de kwestie an liet dwingen van de bevolking der tegenpartij, om voor het leger te werken, een kwestie die niet slechts in de eer ste oorlogsmaanden aan de orde was, maar nu nog telkens zich weer voordoet o a. onlangs in Rijssel, in Mechelen ert in Gent. toen o.a. de wevers weigerden zandzakken te maken voor het Duitsche leger De laatste alinea van art. 23 van het Haagsche Reglement luidt: „Eveneens is het een oorlogvoe rende verboden, de onderdanen der tegenpartij te dwingen deel te ne men aan krijgsverrichtingen, ge richt legen hun land." De Fransche toelichting zegt daarbij: „Onder krijgsverrichting moet men iedere verrichting verslaan die een direct gevaar oplevert voor den te genstander. Het is dus formeel ver boden de inwoners te gebruiken voor werken van oorlogsdoelein den, bijv versterlcingswerken'Toe- geslaan is hel werken in de stra ten. aan openbare gebouwen, voor kunstwerken. Maar een heel andere opvatting geeft het heekje van den Duitschen staf weer: „Ook liet opvorderen van inwo ners voor vervoer en arbeid heeft men als een omrechlniatigen dwang tot deelname aan krijgsverrichtin gen can geduid Het is echter duide lijk dat een officier nooit een zoo ver gaande, uitbreiding van dit be grip lean toelaten, daar anders iede re mogelijkheid om lol arbeid te dwingen zou wegvallen, omdat iede re in den oorlog uitgevoerde ar- 'door de schrijfster van „Elizabeth and her German Garcten". X— 45). Trudi voegde er als extra aanbeve ling van den friseur bij dat Junghlutli naar zeep rook. Hij had zorgvuldig den vrou- wenaard bestudeerd: als hij een mooi meisje onder handen had, vond hij wel dra gelegenheid in eerbiedige bewonde ring uil te weiden over hetgeen hij haar klassisehe Profil noemde. En indien het een vrouw was, die een gezicht had volstrekt niel zooals hij wcnschte, dan vertelde hij liaar op een toon van inge houden geestdrift, dal haar profiel, waarover zij langen tijd in twijfel had verkeerd, höchst interessant was. Het was verbazend, hoezeer deze jonge man in de gunst was bij Trudi's ken nissen, en daar al de minder aristocrati sche Hannoversche dames zich beijver den haar na Fe volgen, leefde Junghblulh in voorspoed en geluk met een jong vrouwtje met kalm glaa haar, en een kindje waarvan Trudi de petemoei was. „Blauwe bosschen! anemonen'I', las Trudi met onuitsprekelijke verachting. „Ts de jongen niet wijs? Wat een idee. te verwachten dal ik nu naar dat som bere oord zou gaan O, nu begrijp ik het", voegde zij er bij, toen zij omblaad- de, „het is Bibi hij maakt zeker werk van haar en natuurlijk schiet dat beter lop als ik cr bij ben om te» fielpen. Beste AxelEn waarom gaf hij zich de moeite uit te weiden over die anemonen? Waar dient het voor tegenover mij niet open hartig te zijn? Ik doorzie hem toch, wat hij ook doel Hij is zoo goedhartig, dat hij ons stellig hoopen van Bibi's geld zal willen leenen, als hij het maar een maal heeft. „So lieber Jungbluth", zei ze hardop, „nu is het genoeg voor vandaag Prachtig prachtig. beter dan ooit. Ik heb haast. Ilc moet vanmiddag nog naar Berlijn En den volgenden dag kwam zij te Straalsond aan, waar zij door haar broe der van het station werd gehaald Zij begroette hem vol geestdrift „Nu wij loch hier zijn", zei ze toen zij door de stad reden, „moesten wij meteen een bezoeB brengen aan de Regierungsprksi- denlin. Anders moeten wij cr morgen weer naar toe." „Neen, ik kan niel vandaag Jk moet zoo gauw mogelijk weer terug. De werk lui hebben gisteren hun Paasoh-bal ge had en toen ik van morgen wegreed van Lohm, lag de liclft van het volk nog te bed." „Nu, dan dienen -de paarden morgen beid, ieder vervoer in een of an dere betrekking tot den oorlog staal of er mee in verband ge bracht kan worden. Hier beslist de Kricgsraison (oorlogsrede; onvertaal baar)" En dan verder: „Bij weigering der arbeiders kun nen natuurlijk straffen gebruikt wor den Daarom was ook de, door Fran sche en Franscligezinde leeraars in oorlogsrecht zoo streng veroordeel de beschikking van den Duitschen civiel-commissaris graaf Renard over eenkomstig het feitelijk oorlogs recht, toen hij, om tot arbeid voor hel noodzakelijk herstel van een brug 1e dwingen, voor het geval van verdere dienstweigering met hel doodschieten van eenige arbei ders dreigde." We slippen hier even aan dat de handleiding van den Duilscheti generalen staf dateerl uit 15102 De voorbeelden zijn uit den ooxiog van '70. Dc ooiiog van nu zou nog heel wal meer voor beelden kunnen geven Frappant is ook het verschil ten op zichte van het al óf niet stellen van gij zelaars Art. 4G van het -Haagsche Reglement luidt „De eer en de rechten van het gezin, hel leven der personen en de bijzondere eigendommen moeien geëerbiedigd worden De Fransche toölichling zegt in ver hand mei deze bepaling „Hel is in beginsel verboden gij zelaars te vragen ol 1e nemen ten einde de uitvoering van sommige overeenkomsten te verzekeren. Deze regel zou slechts kunnen worden ovcrli'cden in een geval van absolu te noodzakelijkheid en op bevel van den bevelhebber der troepen, en, zoo mogelijk, van den legerbe velhebber. De gijzelaars hebben aam- sprank op behandeling als krijgsge vangenen." De Duitsche handleiding daarentegen, na eerst aan de vroegere toepassing te hebben herinnerd, zegt; „Een" nieuwe toepassing van het gijzelrecht heeft het Duitsche le gerbestuur in den oorlog van 70 ingevoerd, toen het, lot verzekering van het door de bevolking be dreigde spoorwegverkeer, notabe len van dc Fransche steden en dorpen dwong op de locomotieven de treinen le begeleiden. Daar hier door vreedzame inwoners buiten hun schuld in ernstig levensgevaar werden gebracht, heeft de geheel© niet-Duilsche literaluur dezen maat regel ,als in strijd met het volken recht en als onrechtvaardig tegen over onderdanen van het vijandelijk land verklaard. Tegenover deze afkeurend-; oor- deelen moet worden in 't licht ge steld, dal het ook aan Duitsche zi'd als hard en wreed (grausatn) er kende middel eerst toegepast werd, nadat ophelderingen en onderricht (Belchrungen) der inwoners zonder de reis weer te doen, want er mag geen tijd verloren gaan." ,Ja morgen kun je gaan als je zoo verlangt je vriendin weer le zien „En jij?" vroeg Trudi op een toon vol verbazing. „Ik? Ik zit tot over mijn ooren in het werk. Verleden week was het voor het eerst in vier maanden, dat wij konden ploegen Nu hebben we weer 'drie da gen met Pasehen verloren Ik kan geen etikel uur missen." ,Maar, mijn beste Axel, Bibi is veel gewichtiger voor de toekomst van Lohm dan ploegen „Ik moet bekennen, dat ik niet inzie, hoe" „Ik begrijp je niet." „Waarom heb je de jongens niet meegebracht?" „Waarvoor heb je me gevraagd 'of ik hier wou komen „Komaan Trudi, je bent in acht maan den niel bij mij geweest. Is het dan niet heel natuurlijk, dat je mij een bezoek brengt „Neen. het is heelemaal niet natuur lijk in den winter naar zulk een oord toe te gaan en alle pretjes te verzuimen. Ik ben alleen om Bibi gekomen" „Wall kom je wel voor Bibi en niet voor je eigen broeder? „Och kom. Axel, je weet 'heel goed, dat ik kom voor jullie beiden gevolg waren gebleven, en dat hel ondei de gegeven omstandigheden hel eenige was dat uitwerking be loofde tegenover de ongetwijfeld ongerechtvaardigde, ja misdadige houding van een dweepzieke bevo'- king." Eu dan ten slotte de veel besproken kwestie van de enorme sommen gehe ven van de onderworpen steden. Art. 11' van het Ilaagsche Reglement slaat buiten de gewone belastingen slechts die heffingen in geld toe, wel ke ,,?cscliieden ter voorziening in de behoeften van het leger of van het be stuur van dal grondgebied". Do Fransche toelichting zegt ook dat als algemecnen regel heffingen in geld slechts mogen worden geëischt „als de inwoner weigert de levensmid delen in nalnra te leveren, of het r.ict meer kan doen Dc Duitsche handleiding zegt, alsof off artikel niet bestond, en na de ver klaring dal „brandschattingen" niel meer beslaan „Oorlogsschattingen zijn daarom slechte geoorloofd Ter "ervanging van belas tingen 2. Ter vervanging van de vorde ringen in nalui'a bij gewongen le velling; 3. Als s i r a f." En dan bij de toelichting nog als opmerking- „Op de burgerbevolking werkt echter blijkens de ervaring een gexobelasting hel krachtigst." Prof, Struycken geeft deze tegenstel lingen in rechtsopvatting met nog heet veel anderen zonder verdere, 'ommenlair. We gcloovcn ook dat het overbo dig is Alleen zij er dit nog bij opgemerkt. Duitschiand heeft dal Ilaagsche Re glement ook onderlcekend, en alleetx een uitzondering gemaakt voor art. 44 (lie1 dwingen van een bevolking in een bezet gebied om inlichtingen over den anderen oorlogvoerende te geven). Reeds meermalen is door Duitsche juristen op be! vei schil tusschen het bij Tactaot vastgestelde Reglement en de voor .ie officieren bestemde handleiding van den Duitschen stal gewezen. Anderzijds wordt bij de Fransche toe lichting voorop gesteld dat dc toepassing der regels afhankelijk is van. de we- derkeerigheia van de zijde der tegen standers d. w. z. dat deze zich dezelfde beperkingen moeien opleggen. Hoe de Franschen zelf in een bezet vijandelijk gebied zullen handelen, weten we niet uit de praktijk. Ze hebben slechts in hun eigen land gevochten, behalve voor ee:i klein deel in België dat bondge- roQl was, en in den Elsasz. Uit Middelburg Dc vrouw, van wie sprake was in ons bericht van gisteren, is hedennacht alhici wederom dus voor de vierde maal, wegens dronkenschap in arrest gesltia. NEDERLAND EN DE OORLOG. De tarwe-q uaes tie. Naar het „Hand." verneemt, bestaat „Voor ons beiden? Wat zou juffrouw Bibi wel zeggen, als ze je hoorde praten over zichzelf en mij als „jullie beiden"?" „Ik wou, dat je niel langer zeurde en op die manier voortging. Het is niets dan tijd vermorsen" „Dat is het ook lieve. Alle praten over Bibi Bornsledt. zoo ver ik ermee in verband s la, is hopeloos tijd vermor sen!" „Axel I" „Trudi!" Je wilt toch niet zeggen, dat je niet over haar denkt?" „Over haar denken? Ik denk nooit ovr vreemde jonge dames" „Waarom in 's hemels naam heb je mij, dan hier Jalen komen?" ,De anemonen beginnen uit le ko men „Ach „Als je nu eens verstandig wou pra ten in plaats van mij te plagen, aisof ik een kind van tien jaar was en 'jij een groote pedante mijnheer. De Hohen- steins geven vanavond een bal masqué en ik gaf het op om hier 1e komen." „Och, kindlief, dal was heusch vrien delijk". zei Lohm, getroffen door de ont zettend groote opoffering (Wordt vervolgd). bij den Minister het voornemen orö voortaan door tijdige publicatie van prijs- wijz;gingen van hel inlandsche meel tege moet te komen aan de bezwaren van de koopers van Amerikaansch meel, die vroeger, hun koopen baseerende op prij zen, welke, wanneer het gekochte ,\me- •ikannsclie meel werd ontvangen, reeds veibagd waren, soms aanzienlijke schade leden Wij hebben, zegt het Hand., verder getracht ons op de hoogte te stellen! vn de meermalen geopperde vraag of de Regeering met haar tarwe-monopolie whist maakt. Het bleek ons, dat dit mcüerdaad niet het geval is Te zijner tijd, zoo deelde men ons nic'e, zal blijken, dat de regeering geen winst heeft gemaakt en ook, dat in ver- ge.ijking met de Londenschc ciT-prijzen beneden welke meermalen werd ge kocht de aankoopen voor rekening van hel Nederlandsche gouvei-nement niet te boeg waren. De tin-aanvoer en onze industrie. De Deventer Capsulefabriek deelt mee dal dc fabriek niel stop gezet zal be heer en 1e worden. Zij verwacht, dal de onderweg zijnde groote tinaanvoeren hier te lande aangekomen zullen zijn, vóór de voorraad uitgeput is. Volgens de Tel. is een uitvoerverbod Van tin te verwachten UitVlissingen. Met ingang van 1 November zijn be noemd als lichtwachters bij de kixstver- lichting te Westkapelle G Zuidemn, thans 2de lichtwachter aan boord van het lichtschip „Noord-Hinder", en A. Wa terman thans matroos le klas bij de Koninki. Marine. u— Uit Zuid-Beveland. Men meldt ons uit Scli'orc uat hedenmorgen te half zes over 'lie plaats een Zeppelin dreef, komende uit het Westen. Door den zrvaren nevei was eerst niets van het gevaarte te oespeurea, slechts hel geronk der motoren was hoorbaar. Toen echter de mist optrok, wer-J het opgemerkt door een schild wacht. Daarna is er hevig op geschóten Dit was zeker oorzaak, dal het lucht schip onmiddellijk hooger steeg en van koers ei ander de. Hel verdween in Z O richting. In de Woensdag gehouden ver4* ;aderiüg van den gemeenteraad van i 11 e w o u t s d ij k werd aan mej. E M. Risseeuw op haai* verzoek wegens haie benoeming le Oostburg met ingang van 1 Dec. a s eervol ontslag verleend uit hare betrekking van onderwijzeres. Aan genomen werd !hel voorstel van B lea W. om inet hel oog op de hooge kosthuis?- prijzen de aanvangsjaarwedde van de opvolgster te bepalen op f 550. Naar aanleiding van de circulaire van Ged Staten van 1 October j.l. werd na korte bespreking met algemeene stemmen besloten te adviseeren lol vei*- hoogiug van de traclementen van den (burgemeester en den secretaris met f xOÜ boren hel bij de circulaire aan gegeven minimum Aangezien de leden eenparig van mcening bleken dat de ver betering van de bezoldiging van den secretaris een billijkere eisch is, in verband met de enorme toename van werkzaamheden, dan verhoogmg van do bezoldiging van den burgemeester, werd eveneens met algemeene Memmen, (Jjoslolen bij de mededeeling van 's raadi beslissing kenbaar te maken .bot verlangen, dal, met behoud van hot totaal bedrag, de bezoldiging van den secrelaiis op f 150 hooger dan He van den burgemeester wordt vastgesteld. Deze bepaling achtte de raad ge- wensclu vooial bij eventueeie vacacuie. Dc- burgemeester-secretaris dankie de leden \oor dc gemaakte regeling waui- van hij hoopte nog enkele jaren te rao- gen profileeren. Besmettel ij ke ziekten. In de week van 6—12 October zijn uit Zeeland de navolgende besmettelijke

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1915 | | pagina 1