FEUILLETON, KOMING ZIJN. Kameroverzicht. Zaterdag 27 Maart 1915, no. 73. Inzake Partijleiding Aldus is de titel van een brochure van mi' P. J, Troelslra Maar die is niet van dit jaar Ze is uit 1906, uit den tijd toen de Marxisten van de Nieuwe Tijd-groep aan de lei ders der S. D. A. P. moeilijke uren be zorgden door hun onverbiddelijke kri tiek speciaal over vakbeweging, agrari sche kwestie, schoolkwestie en slaking „Een leider, wien men de leiding niet gunt, zoo kwalificeerde Troelstra zich zelf. Maar hij kreeg de leiding (erug en de ergs ten van zijn bestrijders wer- uit de partij gedreven. Dit jaar heeft hij weer een brochure geschreven. Ze heet nu anders, nl „De Wereldoorlog en de sociaal-democra tie" Maar de strekking is precies dezelfde als van die brochure van 1906. Nu is liet de oppositie van de groep van li/ ICuypei' c s. die hem de verklaring in de, pen geeft, dat hel „onmogelijk is' iets met de Partij te beginnen", zoolang deze toesland voortduurt, en die hem hel .ulliniaLum doet stellen: dat hel as Paaschcongres óf aan anderen de leiding opdrage, öf maatregelen neme om aan de tegenwoordige leiders de voortzetting van hun taak mogelijk te maken. Geeft hel niet le denken, dat de zich de hieest democratisch achtende par tij in ons land nu reeds voor de twee de maal in enkele jaren tegenover een meenings'uitmgin de gelederen, den eisch van erkenning van hel leiders-ge- zag stelt"? Het wordt door den leider zeil' er kend. dat „deze uitbarsting van gemis aan vertrouwen in de leiding' meer symptoom v,an den reeds bestaanden mis stand is, dan gevolg van de oorlogs- crisi.s Sedert de Juni-overwinning van 1913. zoo deelt hij mee, valt vooraf tusschen de politieke leiding der Par- lij en haar kader (bedoeld worden de plaatselijke propagandisten en redac teurs) toenemende verwijdering te con- stateeren. En op een andere plaats wijst hij als oorsprong van het kwaad aan„het in dividual ishie en gebrek aan politiek in zicht 'bij dit deel van hel kader, dat, niet in staat de leiding te volgen, gemeend heeft, op eigen houtje deze te moeten overnemen, en daarin maar al te veel, elk in zijn eigen omgeving en werkkring door de verontruste arbeiders wordt ge steund." Maar is, wat mr. Troelstra hier ken schetst. niel een typisch voorbeeld van belgeen men overal zal zien gebeuren zoodra een democratie vergeet, dal zij juist geboren werd uit het streven naar erkenning van het individu? Wie bij dat streven er niet op let, dat die erkenning zich dient le voegen naar de eisclien van de gemeenschap, dwaalt naar het anarchisme af Maar wie de (partij)- eischen ten opzichte van de gemeen schap zóó hoog stelt dat hij er een on voorwaardelijke discipline voor eisch t van de volgelingen, die komt terecht bij hel stelsel dat de leden moeten prijzen wal de leiders wijzen Zelfs bij de Duit- schers, met hun sterk ontwikkeld disci pline-gevoel, kwam het in de sociaal dem.-partij telkens1 tot botsingen. Wal' moet men dan van zoo'n gehoorzaani- heidscisch verwachten bij Neder landers, die van nature sterk indivi dualistisch zijn aangelegd, getuige hun lallooze splitsingen en groepecringen Natuurlijk zegt mr. Troelstra ook nu weer, dal de oppositie de zaken onjuist inziet, en dat de partijleiding de ware. toepassing van de socialistische begin selen voor staat Maar de oppositie be weerde in 1906 en beweert ook nu dat de leiders juist die beginselen on-i trouw zijn geworden. Het is niet aan ons, als niet-sociaal democraat, om uit te maken, of de on-" miskenbare afzwenking van de oor spronkelijk door Marx en Engels getrok ken lijnen slechts een aanpassing is aan veranderde toestanden, dan wel. van verlaien van de beginsfelen Maar als een belangrijk verschijnsel in het Ncderlandsch partij-leven, volgen we de gebeurtenissen in de S. D. A. P met gerechtvaardigde belangstelling „De nationale gedachte overkeerscht thans de nationale geschillen," heeft mr Troelstra 3 Augustus in de Tweede Kamer gezegd, bij de toelichting van de slem der socialistische Kamerfractie vóór de mobilisatie-credieten. Volgens zijn eigen meedeeling hebben die woor den „bij de massa der parlijgenootcix veel ontstemming" gewekt. En zelfs uit de kringen van Partijbestuur en Kamer fractie, die wel goedkeurden dat slem- men vóór de mobilïsatie-credieten „heb ben velen duidelijk te kennen gegeven dal zij die woorden niet voor hnn reke ning nemen." Dal is dus hel eerste punt van geschil, maar een persoonlijke uiting van mr Troelslra betreffende Die slem van de heele Kamerfractie- vóór de mobilisatie-credielen is hel tweede, en niet minder principieele ge schilpunt De Kamerfractie achtte het noodzakelijk de regeering de middelen le geven tot handhaving onzer neutrali teit, en nu blijkt dat een aanzienlijk deel der partij het daarmee heelemaal piet eens ds. Er zijn er die vasthouden aan de leer „geen man en geen cent', omdat ze van geen mililairisme willen weten; er zijn er die als Tolstoïanen niets wil len doen dat leiden lean lol het ver moorden van medemenscheuen er zijn er velen die van mcening zijn dal Ka merfractie en partij-orgaan niel scherp genoeg of zelfs in 't geheel niel, den oorlog hebben veroordeeld als een' uiling van hel kapitalisme Wal mr Troelslra in zijn brochure' tegenover al die bezwaren aanvoert, is niet alleen voor een partij-genoot in teressant. Er "komen hoofdstukken in voor, die ook ieder lezer van andere richting zullon boeien door hun heb dere uiteenzelling en hun breeden kijk op de werkelijkheid der wereldgebeur tenissen. Dat realiteitsbesef is misschien zijn hoofdfout in de oogen van zijn bestrij ders. j Maar voor ons> is de beschouwing i over de Duilsche sociaal democratie en den oorlog een voorbeeld van scherp politiek inzicht, en werd veel opgehel derd in de houding der Duitsche Genos sen, door de verwijzing naar het groote belang dal in Duilschland de arbeiders bij den staat hebben gekregen als ge- i volg van de sociale wetgeving; naar liet groote overwicht dat de economische i kwesties inde Duitsche partij hebben ver- (worven. waardoor de politieke kwestie, j de verhouding van volksvertegenwoordi- ging en regeering, bijna geheel verwaar- j loosd werd; en naar "het belang dat ook de Duitsche arbeiders hebben gekregen i bij de expansie-pogingen van het Duit- sclie kapitaal En mooie bladzijden zijn ook die over hel ontslaan en de werking van het nationalis!me Of de schrijver nu ongfelijk heeft in zijn betoog, dat die erkenning van hel nationalisme, de instemming met uitgaven voor een verdedigingsleger reeds van ouds hun wortels hebben in moties van socialistische congressen en' in ar tikels en redeneringen van hemzelf eti anderen, het is alweer niet aan ons om dal uit te maken Maar één deel is er in zijn betoog waarvan ook wij kunnen zeggen, dat hij juist ziet, al zouden wij het ook ster ker uitdrukken dan hij. Dal is in het hoofdstuk getiteld waarom zooveel misverstand?" Het verwondert ons inderdaad ook niet dat de partij-genooten die zoo jaren lang hebben hooren schimpen op na- Door COLETTE YVER. 37). plara vervolgde zachter ,,Ik heb altijd het begrip koningschap beslreden. Ik geloof niet.,.., ik vond, dat het niet goed was, dat een mensch ge heel onderworpen is aan een ander fcneosch, zooals de onderdaan dat is» aan den souverein. Misschien vergiste ik me. Dat is ook niet de kern Van mijn geloof die kern is een overtuiging, waar van ik heel wa' vaster ve"zekerd ben en die onweerlegbaar isik geloof aan 't recht, dal'lvolk heeft om gelukkig te zijn; ik ge Loo! aan den plicht, die op ons rust om zijn lot te verbeteren, aan de verplich ting om het lief te hebben en te helpen Ik heb mij geheel aan die gedachte gege ven, en op dit punt weet ik zeker, dat ik me niet vergis. Den laatsten Lijd nu, Sire, lijdt het volk meer dan ooit. De nieuwe besluiten be- -treffende de douanerechten voor steen kool en koren hebben zijn ellende ondra gelijk gemaakt, Dertig duizend menschen lijden honger en kou, Maar Uwe Majes teit heeft bewezen, dat zij oppermachtig is. Wanneer die rechten inplaats van ver hoogd le worden, afgeschaft werden, zou Ier dadcljjk een betrekkelijke welstand heersclien, de prijs van het brood zou- de helft minder zijn, de annen konden brandstof koopen en vooral de loonen in de fabrieken zouden verhoogd kunnen worden, omdat er voor steenkool zoowel minder op do begrooting komt." Wolfram keek haar lang aan zonder te antwoorden. Misschien maakte de schoonheid van deze vrouw, die zoo vu rig ijverde voor het welzijn van de mcnschheid, indruk op hem; misschien was hij alleen gelrorfen door de rustige, edele natuur van deze superieure ziel, die nog de naicve opvattingen behouden had van die revolutionnairen, die meen den, dal door een eenvoudige verdeeling van goederen alle ongelijkheid uit de wereld verdwijnen zou. „Juffrouw Ilersberg", zei hij eindelijk, „denkt u, dat u een vijand van het volk voor zich heeft?" „Neen, Sire' maar eon van de grooten der aarde, die ver van het volk af staat." Hij schudde het hoofd en zei: „liet volk...., als u eens wistl.." Zijn oogen schitterden. Hij ging voort: „Ik ben niet onverschillig voor zyn ellende." lionale herdenkingen, nu niel in eens die verheffing van de nationale ge-, dachte boven de nationale geschillen kunnen begrijpen. Mr. Troelstra kan nu wel zeggen dat die vroegere redevoeringen slechts ge richt waren tegen de „nalioualislisch- orangistische karikatuur" die in ons land in vredestijd gewoonlijk van het nalionale vraagstuk gemaakt wordt, maar we vreezen dal hij dan te veel vcrwachl van liet onderscheidingsvermogen van den gemiddelden arbeider. En als hij beweert dal de socialistische onderwijzers die be zwaar maken op nationale feestdagen aan de kinderen oranje-liedjes te lee- ren, niel anti-nationaal handelen, maar „opkomen legen vervalsching èn van de geschiedenis èn van een gezonde na tionale opvatting dan is1 dal een be-' denkelijke idealiseerende generalisatie. Maar we zullen daar niel ver op in gaan want de erkenning, dat dóarin een oorzaak schuilt van verwarring,, is al oen bekentenis van eigen foul En ook de erkenning dal de eenvou dige partij-genoot niel heeft begrepen, waarom de Kamerfractie steeds de oor- lögsJbegroolingen afstemde, en nu in Augustus in eens wel de credielen voor de mobilisatie toestond Mr Tboelstra heeft zich nu aan liet betoog gezel, dat daarmee geen inconsc- kwentie werd begaan, omdat er groot verschil is tusschen een mobilisatie-cre- diet voor handhaving der neutraliteit en een oorlogscrediel in gewone dagen Of alle oppositie-piannen dat verschil zullen inzien? We betwijfelen liet sterk Wat zijn die gewone oorlogscredielen anders dan middelen om de mobilisatie in oogenblikken van gevaar voor onze neutralileil mogelijk te maken? Aan een aanvallende oorlog denkt in Nederland niemand Maar bovendien blijkt uil de artikels in brochures der opposilie-mamien maar al te duidelijk, dat de meeste hunner lak hebben aan het onderscheid tusschen nationalisme met en zonder geschied- vervalsching, en tusschen oorlogscrediet en mobilisa.liecrediel, ze hebben uit al die vroegere propaganda slechts het beslist anti-nationale, of hel onversehil- lig-naiionale, en het anti-mililairislisclie overgehouden. En nu weer terug naar de kwestie van de partij-leiding Mr. Troelslra heeft in zijn brochure een aantal eisehen gesteld o a principieele goedkeuring der partij leiding; uitstel van programherziening wegens den ongCschikten lijd bevestiging van het nationale stand punt; geen inbreujc op de neutralileil van Nederland. Die eis'clien zijn door hel partij-be stuur in molics geformuleerd Als ge die niet aanneemt, gaan wij heen! zoo wordt er bij gewaarschuwd Dpi een stemming onder dal per soonlijk dreigement zuiver is, zal wel niemand beweren En daarom hechten we niet zoo heel veel beteekenis aan de uitspraak die het Partijcongres zal doen Minder dan aan hel verschijnsel zelf, èn van de oppositie èn van de manier waarop de partij-leiding erlegen in gaal Tweede Ka mer. Vergadering van Vrijdag 26.3.15. Zooals een deel onzer lezers gisteren onder de „Nagekomen Berichten" heeft kunnen lezen is hel zgn. Eedswetje ion slolle aangenomen, na een stemming van zuiver Jinks tegen rechts, met uitzonde ring van den heer Bichon van IJseltnon.de die weer eens een onafhankelijke posilie innam Voordat het echter tot stemmen kwam zijn er nog heel wal woorden gevallen En dat, terwijl er in de Kamer, die blijk baar hel Paaschrecès al in het hoofdi had althans in den beginne zeer weinig aandacht voor de sprekers be stond. De heer Eerdmans, die in zijn repliek herhaaldelijk door hel luide ge- praal van verschillende groepjes gesloord werd, moest eens zelfs wachten, en nog wel geruimen tijd, omdat ook de voor zitter in een gesprek was verdiept Schamper merkte de heer Eerdmans op, dat h ij den tijd had, waarop de voorzitter antwoordde, dat de Kamer niet den lijd had en den heer Eerdmans dus verzocht voort te gaan De heer Limburg, later gevolgd door den lieer Troelslra. wees op de ver deeldheid aan de rechterzijde over liet onderhavige onderwerp, welke zich uil ön hel verschil tusschen de niotic-Lohman en hel aniendement-Rutgers. De heer Lohman staat feitelijk veel dichter hij de linkerzijde dan laatstgenoemde, in wiens richting men thans geen concessies meer kan doen, zooals de minister dat schijnt le willen De minister schijnt beducht ■te zijn voor ide Eerste Kanier Ook met de inkomstenbelasting, waarde als ecu on- zichloare geest, die vrees tusschen de re- geeringstafel en de banken der afgevaar digden rond Daarmee, zeidc spreker, is hel bederf van ons staatsrecht de zaal binnengekomen Nooil heeft de Eerste Kamer zooveel invloed gehad op de-be raadslagingen in de Tweede Kamer als in deu huidigen tijd Onder luid gelach liaall spr een ..Slandaard'-arlikel aan. waarin gezegd wordt dat zelfs op de de partementen mei de Eerste Kamer reke ning wordt gehouden, waardoor dc wets ontwerpen niet zoo radioaal worden in gediend, als de minister zelf zou wen- schen De heer Troelslra verklaarde om dezelfde reden, dat zijn partij niel zal dulden, dal de Godsvrede wordt mis bruikt voor een aanval op het recht der Tweede Kamer, die het overwicht moet hebben op de eersle Deze spreker ver dedigde nog eens krachtig hel ontwerp en sprak de hoop nil, dat 'de meerderheid een flinkere houding aan zou nemen, dan hel kabinet. M i n s l e r O r t erkende ten .slotte aan dc Eerste Kamer gedacht le hebben toen hij sprak van de mogelijkheid, dal licl ontwerp diet tot stand zou komen Hij hield echler vol dat zijn ontwerp beter was dan een noodregeling Nadat de heer de Visser vertelaard had. dat bij verwerping van de motie de amendementen zouden worden ingetrok ken, werd tot stemming overgegaan met het reeds gemelde resultaat, dal de motie verworpen en dc wet aangenomen werd. Tot 13 April vermoedelijk wordt den afgevaardigden nu Paascliverlof gegund wicht der Stalen weder ten gunste van rechts zou omslaan, evenmin lag het voor de hand dat twee jaar later de heer Lucasse weer bij een tusschentijd- sche vacature als opvolger van zijn geestverwand Hovy, opnieuw tot Eerste Kamerlid zou worden gekozen. Met 22 tegen 19 alleen de heer Kakebeeke van links ontbrak, wegens ongesteldheid geschiedde zulks De veronderstelling, dal de heer van Dal- sum dus met rechts is meegegaan, ligt voor de hand. De linkerzijde heeft het op haai- ge dane beroep in verband met "liet bestand in den wind geslagen en kwam met een eigen candidaat uit, hel oud Tweede Kamerlid en oud-voorzitter van denoen- tralen raad van beroep te Utrecht mr. E Fokker, die thans te 's Gravenhage woont Aangaande de heer Lucasse zij nog vermeld, dal hij in 1852 ie 's IRI^sr Arendskerkc werd geboren en in 1879 te Leiden promoveerde op proefschrift Over het huwelijk bij volmacht Hij is de anti-revolutionnaire beginselen toege daan en verwekte indertijd als Tweede Kamerlid nogal opzien door zijn ijve ren voor de doodstraf. Mr. Lucasse is ridder in dc orde van den Nederlandschen Leeuw UIT DE PERS. HET GEVAL MET DE MEDEA. Een wedstrijd in onrecht De moderne zeeoorlog, zooals die tus- schens de strijdende partijen op de Noordzee wordt gevoerd, schrijft de N R. C., ontaardt hoe langer hoe meer in een wedstrijd in onrecht tegenover de neutrale vaart Ontmoetingen van de vij andelijke oorlogsbodems komen slechts zeldzaam voor. en wanneer er een plaats heeft, krijgt men gewoonlijk den indruk eer met een ongelukkig toeval le doen I te hebben, dan mei een 'gewild voorval Het streven der oorlogvoerenden schijnt vooral erop gericht, de strijdbare sche pen te sparen, om er de ongewapende handelsvloot mee le kunnen bekampen Niet te ontkennen valt, dat de strijd tegen de vrijheid der neutrale vaarl van de zijde der entente-mogendheden is be gonnen Daarnevens mag echter worden erkend, dat aan dien kant althans te- Clara voelde, dal hij aangedaan was: zij verstoutte zich te zeggen: „Sire, wees dan niet doof voor den grooten noodkreet, die tot u opstijgt; zet alle politiek op zij, luister alleen naar uw hart." Hij sprong overeind en sloeg met de vuisten op de tafel „Naar mijn hart luisteren? De poli tiek op zij zetten? Is mijn politiek dan een spelletje uit wreedheid? een tyran- nenplezier? een vermaak van Nero? Ben j ik dus de beul, liet werktuig van de el- I lende van het volk? En u, de meest op rechte en eerlijke van de democratische oppositie, u verwijt mij dat in mijn ge- j zicht, al de haat van de revolutionnairen spreekt .uit uw woorden I" Zij verbleekte, zag, dat hij opstond Zjjn hooge gestalte verduisterde liet licht van het raam, waar hij vlak voor stond. Hij woelde met de hand in zijn baard!, deed een paar gejaagde stappen heeri weer en zei toen: „De vriend van het volk! de vriend van het volk,zelfs niet alleen zijn vriend, hoort u, zijn dienaar, zijn slaaf, dèt berv ik. Macht? Wat is macht? Heb ik er maar gedongen uit eerzucht of heb ik die ge- gevonden in mijn wieg als een verplet terende groote taak, die ik niet van my af kan schuiven?" 3'BB6DiaöÖ. HET NIEUWE EERSTE KAiKERLII). Mr. Chr Lucasse, die gisteren ten tweede male tol lid van de Eerste Ka mer voor het gewest Zeeland werd ge kozen, is voor onze provincie lang geen onbekende. Jaren lang was hij als advocaat te Mid delburg gevestigd, hel laatste decennium, en eenige jaren langer, in het laa'ttst van 1902 werd hij benoemd, woonde mr. Lucasse als kantonrechter te Goes. In 1888 werd de heer Lucasse door het district Middelburg afgevaardigd maar de Tweede Kamer. Hij had toen reeds 6 jaren zitting in de Provinciale Sta ten, die hem in 1895 kozen tot lid van Gedeputeerden, als hoedanig hij tot No vember 1903 zitting had, toen hij meen de te moeten bedanken en door den beer Fruytier werd opgevolgd In 1914 verzocht mr Lucasse niet! meer voor een herkiezing als Kamerlid in aanmerking te komen. Toen er in 1910 echter tengevolge van het overlijden van jlir Godin de Beayfort een vacature voor de Eersle Kamer voor Zeeland ontstond, liet dc rechtsche meerderheid onzer Staten op hem het oog vallen en koos hem 24 No vember 1910 tot Eerste Kamerlid Slechts 2i/o jaar duurde dit lidmaatschap, bij de periodieke verkiezing in 1913 was er immers in de Staten een meerderheid voor links, en zoo moest toen mr Lucas- ke plaats maken voor mr A J. F. Fok ker Evenmin als men toen kon denken dat nog in hetzelfde jaar het labiele even- In zijn toorn sprak hij luid, liij keek niet meer naar Clara, maar ver, ver weg. Over Oldsburg heen, tot aan die uiterste grenzen van Lithauen. Zijn oog zag sleden, rivieren, bergen weiden, vel den, boss Chen en mijnen tot aan de zee, die de Lithauische kust baadde in den rossigen gloed van een winteravond „En hel zijn niet alleen dertig dui zend afgunstige en bitter gestemde we vers, die mij ter harte gaan, het is mijn heele volk, mijn natie, mijn ras, het zijn twaalf millioen Lïthauers, wier maat schappelijk leven van het mijne nauw afhangt, zooals het bloed terugstroomt naar het hart. Ik hen de slaafsche amb tenaar van die macht, van dien ontzag lijken plicht, ik kan er mij niet aan ont trekken. Al mijn tijd, al mijn gedachten, al mijn werkzaamheden behooren aan mijn volk. Ik hcib niet het recht mijn. bestaan van het zijne los te maken. Een gewoon ambtenaar vervult zijn ambten daarna is hij vrij; hij heeft zijn open baar en zijn particulier leven. Ik daaren tegen licb zelfs geen particulier leven de gedachte aan mijn volk beheerscht en regelt al mijn gevoelens. Ik ben zijn be zit. Sinds ik aan de regeeving ben, tracht ik in de natie een streven naar grootheid en voorspoed aan te kweeken en wan neer ik dan na veel overdenken en na vens blijken zijn afgelegd van het besef, dat onrecht werd aangedaan, en men heeft veel gedaan, om dit onrecht zooveel mogelijk (e verzachten, en tot het onver mijdelijke het uit zuiver krijgskundig oogpunt beschouwd onvermijdelijke ie beperken Toen de laatste tegenzet der Duilsche marine, de duikbooten-oorlog, werd aan gekondigd, hebben wij de verwachting uitgesproken, dat ook de Duitsche auto riteiten voor liun oorlog tegen de han delsvaart een vorm zouden weten te vin den, waarbij met de rechten der neutrale vaarl zoo veel mogelijke zoude worden rekening gehouden Inderdaad heeft het zich ook eenige weken laten aanzien, als of Duilschland de rechten van het Ne- dcrlandsche overzeesche verkeer wilde erkennen Helaas schijnt echter in die welwillende opvatting der Duitsche auto riteiten sedert de laatste week verande ring le zijn gekomen. En hetgeen thans niet de Medea is voorgevallen, mag wel pis een record in het onrecht, dat tolt nu toe begaan is, worden beschouwd. Deze handeling overschrijdt de perken van het geen aan de neutrale staten was in. het vooruitzicht gesteld, toen de duik- Jbootenoorlog veertien dagen voor den aanvang werd be teekend Hier bij de Medea is noch von een mis bruik van de Nederlandsche vlag sprake geweest en daarvan heeft de comman dant van de U 28 zich te voren overv- tuigdnoch van eene toevalligheid van den zeeoorlog. Hier is dus, over de waar schuwing van begin Februari heen, een neutraal schip opzettelijke en welbewust in den grond geboord. Dat dit feit hier te lande een ~hoog.vt pijnlijken indruk teweeg gebracht heeft, is begrijpelijk, en wij twijfelen niet, of onze regeering zal zich daarvan bij de Duitsche regeering de tolk maken, en zich hel recht herinneren om schadeven- veel naspeuren met bovenmenschelijke inspanning een economische wet hebge- geven, die dat streven steunt, willen ge voelige harten mijn werk vernietigen en zeggen Trek die wet in, luister naar de ingeving van uw hart!" Langzamerhand kwam zijn blik weer naar Clara terug, die doodsbleek hem aanhoorde. Dat mooie angstige gelaat, dat naar hem opgeheven was, bracht plot seling zijn driftige uitval tot bedaren, een heftigheid, die hem uit zijn jeugd was overgebleven en die hij ook op rijperen leeftijd niet had verloren 'Hij ging weer zitten en zei, nu veel zachter: „Juffrouw Hersberg. ik zweer u, dat ik door u wensch begrepen te worden; u is een eerlijke vijandin Ik weel, dat de Unie mij als 't ware verscheurt; maar ik zou niet graag zien, dat een vrouw# 1 zooals u mij miskende. De groote Hers- borg kan niet een blinde volgelinge zijn van een of andere partij. Wil u probee- ren mij te begrijpen?" „Ja Sire, ik wil zelïs graag overtuigd worden." (JWiordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1915 | | pagina 5