BEOB M In ons lezers Zaterdag 8 Januari 1014. 1 Antirevolutionair Jaargang IV*. 1934. Orgaan voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsche Eilanden. IN HOC SIGNO VINCES W. BOEKHOVEN, R. C. F. T. i LEE-SOGM, SOMMELSDTJK. Alle stukken voor de Medaetie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie franco toe te zenden aan den Uitgever. berichten wij dat wij be gin volgende week bij onze agenten voor hun beschikbaar stellen een keurigen kalender voor 1914, met vriendelijk ver zoek deze daar af te halen. We doen dit langs dien weg om beschadiging te voorkomen. Onze agenten zijn: Voor buiten Flakkee zenden wij per post en voor Sommelsdijk, Mid- 0 delharnis en Dirksland zijn ze reeds bezorgd. DE ADMINISTRATIE. Professor toenPremier nu. Toen in 1881 was Mr. Gort van der Linden professor en sprak hij Het streven naar het recht is het ontboeien der mensehelijke energie, de richting van het menschelijk ge moed naar hooger en edeler geluk, de opening van den kerker, die de beweging belemmert naardeeinde- looze ruimte. De ware vrijzinnige is een apostel van het vrederijk en tevens banierdrager van het recht. Maar niet hij is waarlijk vrijzinnig, die 't anathema (vloek) van den priester niet gedoogt,maar de macht spreuk van den geleerde doet eer biedigen die gewetensvrijheid eischt, maar het gemoedsbezwaar van zijnen broeder richt (oordeelt) die 't dwingt om in te gaan in mijn school, erkent. Keurig gezegd en waar! Och,ware 't liberale beginsel zoo ook in de prak tijk, maar de wenschelijkheid is zoo verre van 't door Mr. Cort gestelde ideaal. De ware vrijzinnige mag niet gedoogen de vloekspraak des priesters, maar evenmin de machtspreuk des ge leerden hij moet vrij zijn in zijn onderzoek en geloof en wetenschap. Maar de ware vrijzinnige mag ook niet veroordeelen het gemoedsbezwaar van zijn naaste; mag ook niet meegaan met hen, die zeggen: Hier, in deze Kerk is de waarheidwant hij moet vrij blijven in zijn religie en gods dienstige opvattingenmaar de liberaal mag ook niet dringen om in zijn school in te gaan. Dat leerde de Professor in 1881. En hoe slecht, nietwaar Excellentieheb ben uwe partijgenooten U verstaan! Nog begrijpen- ze U niet, en nu is 't 1914. Zult U als Minister hen het nu leeren wat ze in geen 33 jaar hebben gesnapt. Idealen zijn schoon Excellentie. Maar ze zijn te hoog voor den Liberaal om er bij te kunnen Dat dringen in hun school zal nog wel wat duren Juni nog niet vergelen Minister Cort van der Linden, de in deze dagen zoo beproefde Premier, die helaas in diepen rouw gedompeld is door het spoorwegongeluk te Beilen, met wien we diep medelijden hebben als vader van een zoo'n geprezen zoon de Premier hield 24 Nov. 1881 zijn inaugureele rede bij de aanvaarding van het hoogleeraarsambt aan de Uni versiteit te Groningen. En wat waren toen Professors laatste woorden (zie zijn rede: De Wet van het Recht). Dwang en tyrannie, blijft dwang en tyrannie, hoe ook vermond, hetzij in den mantel van eeuwenoude tradi tie hetzij in het parvenu kleed van de jongste mode. Maar dat is het recht, waar ieder vrij is zich te ont wikkelen zooals hij zelf wilwaar ieder zich bewust is dat de goede weg des levens voor hem openligt en de afgeperkte banen waarbij hij zich vrij bewegen kan, die zijn, waar binnen hij zich naar zijn kon- sjentie bewegen moet. In dien rechts toestand is 't, dat de ware huma niteit, de ware broederschap kan leven. Dan kan de geloovige tevre den zijn, den vrijen kamp aanbin dend voor de overtuiging van zijn hart. We onderschrijven ze geheel. Dat is voor elk individu het Recht, waar hij zich naar zijn geweten be we- wegen moet. Maar daarom ook kan door de Christenouders met geen enkel compromis verzoening komen, dat de Openbare school wil verheffen boven de Bijzondere. En toch Juni ligt nog versch achter ons. En door het heele Land was één oproep tot strijd vóór de Openbare School als positive leus; tegen de Bijz. School als tegenstelling, als nega tieve leus. En zal na zoo'n Junistrijd het Recht door prof. Cort van der Linde in 1881 geponeerd, nu hij Minister is, zege vieren. Nu in 1914, na zoo'n strijd van onrecht als in 1912. Wie het geloove, die geloove het. Het zal den Minister zelf tegenval len, dat na 33 jaar zijn woord nog niet kan vervuld worden. Niet te vertrouwen. Zeer zekerop 't terrein van het Onderwijs zijn er onder de liberale kopstukken steeds verzoenlijken ge weest. Dr. Bos en Roodhuizen staan 'niet tot de tanden gewapend tegen over ons. Ze erkennen rechtmatigheid in ons streven; ze erkennen, dat 't liberale beginsel, de vrijheid, niet strookt met de politiek der vorige eeuw, zooals die zich in de school kwestie heeft afgespeeldzij erkennen, dat 'tniet aangaat een zoo groot volksdeel, dat getoond heeft belang te stellen in 't onderwijs, in 't Chris telijk onderwijs, nog langer te leur te stellenze erkennen het, dat een liberaal zich volstrekt niet behoeft te schamen, als hij in de zaak des rechts een evolutie doorloopt van onrecht naar billijkheid en van billijkheid naar rechtvaardigheidals hij z'n oude plunje van voor 3040 jaar verwis selt met een meer smaakvol, nieu- werwetsch pak. Maar al zijn er in de linksche kringen toonaangevende geesten, die 't goede pad opwillen we Hotel Eesianrant „HST GOUDEN HERT", MotSerdam. DINERS 60 cent en hooger. LOGIES MET ONTBIJT f 1.—, f 1.25 en f 1.50 Aanbevelend, spreken de meening uit, dat er dui zenden anders over denken. En zouden die om een bloot kies rechtartikel, dat toch aan den effec tieven toestand van heden niet zóó veel verandert; zouden ze om zoo'n kiesrecht hun eerstgeboorterecht ver- koopen P Want om dat eerstgeboorterecht gaat het. Ezau is de oudste en eischt alle recht voor zich en hij zou Jaeob met leege handen laten staan, Maar dat zoogenaamde eerstge boorterecht gunnen wij Ezau niet. Jacob is ook een zoon van lzaak en belangena niet de slechste van de twee. Doch alle beeldspraak losgelaten we kunnen 'tniet gelooven, dat van linksche zijde de* wapenstilstand zal gesloten worden. Het verleden, èn den Junistrijd, maakt 't ons onmogelijk in een bekeering te gelooven. Er staat voor links te veel op 'tspel. Onderwijs en Concentratie pro gram. In het stuk, dat 25 October 1912 uitging van de hoofdbesturen van de drie Vrijzinnige partijen aan de aan gesloten kiesvereenigingen luidt het over 't Onderwijs Onverzwakt moet ook als waar borg voor de deugdelijkheid van't geheele Volksonderwijs de open bare school worden gehandhaafd, waar ieders godsdienstige gevoelens worden geëerbiedigd. Herziening van het schoolwezen en verbetering van de opleiding en de positie der onderwijzers, ten einde 't volks onderwijs op hooger peil te brengen is dwingenden eisch. Nu laten we zwemmen de reden waarom de Op. School moet gehand haafd blijven nl. den gerenomeerden waarborg, waarover ieder die met 't Schoolleven wat naderbij bekend is, van harte glimlacht; maar dat daar gelaten feit is, dat 't program eischt Onverzwakte handhaving der Open bare School, waar enz. enz. Maar die eisch is in flagranten strijd met den onzenBijzondere School regelOpenbare School aan vulling. De Recbtsche eisch is: De Grond wetgever roch de gewone wetgever mogen de Openbare School nog lan ger de hand boven 't hoofd houden zij moet gaan staan op eigen beenen net als de Bijzondere en gaat ze dan ten onder, zij ga maar de Over heid mag er zich niet tegen verzetten. Bezwijkt ze, geen enkele wet en geen enkele Gemeentelijke of Provinciale of Rijks corporatie mag ists doen om haar 't leven weer in te gieten. Maar het concentratieprogram staat daar lijnrecht tegenoverHandhaving der Openb. School! Bezwijkt ze bijna, dan moet volgens Grondwet en wet ze op de been geholpen worden. Hoe kunnen nu die twee tegenvoe ters ooit elkaar raken. En daarom wachten we van de Grondwetscom missie totaal geen resultaat. We be grijpen zelfs niet, hoe men zijn wen- schen zóó kan formule eren, dat Hechts en Links één zullen zijn. OP DEN UITKIJK. Niet, zooals het soms geschiedt, met een eigenaardig glimlachje »Nu, hij of zij liever dan ik!« Zeker, ook op dit terrein leven we onder het vrijmachtig bestel des Heeren en wij mogen allerminste iemand gering achten om zijn klein getal van kinderen of ook wijl God hem dien zegen geheel ont» Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs per drie maanden fr. p. p. 50 Cent. Buitenland by vooruitbetaling f 4,50 per jaar. Afzonderlijke nummers 5 Cent. UITGEVER felefoon Iotercoani. Mo. 2. Advertentiën 10 Cent per regel en sj% maal. Reclames 20 per regel. Boekaankondiging 5 Cent per regel en */B maal. Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan. Advertentiën worden ingewaoht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 uur. Stad aan 't Haringvliet de heer van Paassen Den Bommel de heer Woudstra Ooltgensplaat de heeren Breur Zn. Oude Tonge de heer H. v. Noord (postbode) Nieuwe Tonge de heer Robër Herkingen de heer J. Kalle Dirksland de heer A. Melissant Melissant de heer Brievengaarder Stellendam de heer Brievengaarder Goedereede de heer P. v. d. Wende Tz. Ouddorp de hear Brievengaarder. Gedempte Boerensteller 63A, 63B Direct nabij de Hoofdsteeg, Het door ieder aanbevolen adres. Dit ééne is onmogelijk Dat wij, menschen, met ons eindig ver stand, aan deze zijde van het eeuwige le ven, al de levensraadselen zouden oplossen, die het aardsche leven met zich medebrengt. Zie, dat heb ik in de eerste plaats te antwoorden, wanneer men mij met voor beelden komt, dat de vermeerdering der kinderen, zoo oppervlakkig gezien, schade lijkt voor het gezin. Ieder kent zulke voorbeelden. Waarbij onwillekeurig de vraag in 't hart rijstMaar zon nu toch niet, als daar twee of drie kinderen waren, dit voor man, vrouw en kinderen béier zijn geweest, dan nu er acht of negen zijn En gaat het dus aan hier van kinder-„zegen" te spreken? Ik kan en wil niet anders, dan mij hou den aan het geopenbaarde Woord van God dat het mij zoo leert en niet anders. En ik geloof niet, dat de Christen, die het in dat opzicht beier weten wil dan zijn God daar op den duur vrede mee hebben kan Daar komt dan nog bij, dat men aller lei zaken niet vergeten moet. Vooreerst deze eenvoudige waarheid wij weten niet wat goed voor ons is Slel eens wat lang niet altijd uiikomi- dat de vader en moeder van het kleine ge zin, zich zooveel beter weren kunnen en royaler leven bij mindere inspanning, dan die van het groote Is dat dan goed voor hen Kan het niet zijn, ik veronderstel nu maar eens, dat de tijdelijke welvaart hun wordt tot geestelijke schade, tot een strik voor hun ziel en dat de schatten, die zij zich vergaderen voor het eeuwige leven, als ze er al zijnmaar schraal en karig uitvallen Stel eens, dat ze hun weinige kinderen goed kunnen laten leeren en een flinke som kunnen medegeven in 't leven is dat in elk geval, een zegen voor die kinderen? Is 'tniet vaak zóó, dat de plant, die 't moeilijkst wortelt en 't meest in den wind staat, het sterkst wordt U heb eens gehoord van een zuster, die dertig jaren krank gelegen heefi. Geduren de de jaren had zij altoos pijn, kon haast niets over, moest bijna altijd liggen en had steeds verzorging oodig. Zoo oppervlak kig zou men zeggen wat nuttigheid is het dat deze zoo lang leven blijft. Maar wat was het geval P Zij was een levende brief van Christus en werd dit op haar krankbed steeds meer. Met voorbeeldige lijdzaamheid droeg zij haar kruis. Dat werd juist door den lan gen duur aan velen bekend, die haar op haar ziekbed opzochten. En zoo is deze arme, lijdende zuster, nog voor velen tot een rijken zegen geweest en eerst de eeu wigheid zal openbaren, hoezeer haar een voudig woord, gepaard aan zulk een voor beeldig lijden, vruchten heeft gedragen ten eeuwigen leven. Zoo gaat het zoo vaak. Wij weten niet wat goed voor ons is en Gods gedachten gaan hooger dan de onze Ochvoor het vleesch is 't gemak wel aangenaam, 'n Paar kinderen, 'n makkelijk broodje, 'n korte arbeidsdag, dat alles wil wel. Maar wat aangenaam is voor het vleesch, is niet altijd goed voor den mensch Dan moeten wij voorts niet vergeten, dat we niet als eenlingen op de aarde leven, maar door Gods voorzienig bestel ook zijn ingeschakeld in ons volk en leden zijn van Gods kerk, die beide, in den weg der mid delen, door den kinderzegen worden in stand gehouden. Zelfs een goddeloos schrijver Zola, heeft er iets van gevoeld, hoe zijn volk, de Fran- sche natie, bezig is, de zenuw zijner kracht door te snijden en in zijn boek »Técondi- iè«, d.i, Vruchtbaarheidheeft hij tegen de zonde zijn volks getoornd. Moet het sommigen onder ons niet tot beschaming zijn Doch een man als Zola kan niet komen tot de kerk des Heeren die wij we! in onze gedachtenkring opne men. 'k Weet hetGenade is geen erfgoed en een van die levensraadselen, waarop ik in 't begin van dit opstel het oog hadisb.v. het leven van den vromen vader en de vrome moeder, die hun kinderen het breede pad zien opgaanhoe dit nl. met 't begrip van kinder»egen bestaanbaar is.maar al deze dingen zullen wij hiernamaals verstaan. Doch daar is het verbond. En regel is dan toch, dat God de lijn zijner Kerk in de geslachten voortzet en zich houdt aan het verbond. Nu zijn de ouders slechts instrumenten in Gods hand.maar wat is het dan toch niet een heerlijke ge dachte, om in dezen weg door God gebruikt te mogen worden tot uitbreiding Zijner Kerk en om mede te helpen, het getal der ver korenen en verzegelden vól te maken Er behoort zulk een verschil te zijn De wereld verheugt zich als de Kinderen »een goede partijc doen of »een mooie po- siiie« krijgen.en ik zeg niet, dat ons dit onverschillig mag zijn.maar haar vreugde haait niet bij die van christenouders, ais hun zoon of dochter uit volle begeerte en behoefte des harten belijdenis deed van hun geloof in Christus en hun hope voor de eeuwigheid en naast hen aanzit aan den Drinkbeker en zij dus 't blijde vooruitzicht mogen hebben, eenmaal met hun kinderen te mogen aanzitten aan de Bruiloft des Lams. En waar dan in de menigte der onderdanen des Konings heelrijkheid is, zou 't daar zul- ken ouders onverschillig zijn, met hoevéél of hoe weinig kinderen des Verbonds zij naderen mogen, om het teeken des Heiligen Doops te ontvangen? Er is nog meer te zeggen. De palm groeit door den druk. Het is lang niet altijd een zegen voor een kind, wanneer het van der jeugd af altijd maar weer zijn bed zacht gespreid vindt en met zijn karretje op een zandweg rijdt 1 Zoo wordt het karakter niet gevormd en gestaald Juist de zwemmer die veel tegen den stroom op moet, krijgt sterke spieren, leert volharden ook bij tegenspoed en in dim weg wordt vaak het kind een man of een vrouw, die de volkskracht sterkt. Me nig groot en edel geslacht uit vroeger eeuwen is ondergegaan, omdat de weelde verwijfde en verweekelijkte, zoodat er geen staal meer zat in 't bloed en geen energie in den geest. Wij moeten onszelf herzien. Laat toch nooit onder ons een levensbe schouwing veld winnen, die ik door een ongeloovige eens op deze manier, harden ruw en goddeloos hoorde uitdrukken»Wat doet die man ook met zoo'n hok vol jon gens I< 't Moet juist andersom zijn, 't Rijk met kinderen gezegende gezin,moet onder ons in eere zijD.

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1914 | | pagina 1