BEOB M
In ons lezers
Zaterdag 8 Januari 1014.
1
Antirevolutionair
Jaargang IV*. 1934.
Orgaan
voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsche Eilanden.
IN HOC SIGNO VINCES
W. BOEKHOVEN,
R. C. F. T. i LEE-SOGM,
SOMMELSDTJK.
Alle stukken voor de Medaetie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie franco toe te zenden aan den Uitgever.
berichten wij dat wij be
gin volgende week bij
onze agenten voor hun
beschikbaar stellen een
keurigen kalender voor
1914, met vriendelijk ver
zoek deze daar af te halen.
We doen dit langs dien
weg om beschadiging te
voorkomen.
Onze agenten zijn:
Voor buiten Flakkee
zenden wij per post en
voor Sommelsdijk, Mid-
0 delharnis en Dirksland
zijn ze reeds bezorgd.
DE ADMINISTRATIE.
Professor toenPremier nu.
Toen in 1881 was Mr. Gort van der
Linden professor en sprak hij
Het streven naar het recht is het
ontboeien der mensehelijke energie,
de richting van het menschelijk ge
moed naar hooger en edeler geluk,
de opening van den kerker, die de
beweging belemmert naardeeinde-
looze ruimte. De ware vrijzinnige
is een apostel van het vrederijk en
tevens banierdrager van het recht.
Maar niet hij is waarlijk vrijzinnig,
die 't anathema (vloek) van den
priester niet gedoogt,maar de macht
spreuk van den geleerde doet eer
biedigen die gewetensvrijheid
eischt, maar het gemoedsbezwaar
van zijnen broeder richt (oordeelt)
die 't dwingt om in te gaan in mijn
school, erkent.
Keurig gezegd en waar! Och,ware
't liberale beginsel zoo ook in de prak
tijk, maar de wenschelijkheid is zoo
verre van 't door Mr. Cort gestelde
ideaal. De ware vrijzinnige mag niet
gedoogen de vloekspraak des priesters,
maar evenmin de machtspreuk des ge
leerden hij moet vrij zijn in zijn
onderzoek en geloof en wetenschap.
Maar de ware vrijzinnige mag ook niet
veroordeelen het gemoedsbezwaar van
zijn naaste; mag ook niet meegaan
met hen, die zeggen: Hier, in deze
Kerk is de waarheidwant hij moet
vrij blijven in zijn religie en gods
dienstige opvattingenmaar de
liberaal mag ook niet dringen om in
zijn school in te gaan.
Dat leerde de Professor in 1881. En
hoe slecht, nietwaar Excellentieheb
ben uwe partijgenooten U verstaan!
Nog begrijpen- ze U niet, en nu is
't 1914.
Zult U als Minister hen het nu leeren
wat ze in geen 33 jaar hebben gesnapt.
Idealen zijn schoon Excellentie. Maar
ze zijn te hoog voor den Liberaal om
er bij te kunnen Dat dringen in hun
school zal nog wel wat duren
Juni nog niet vergelen
Minister Cort van der Linden, de
in deze dagen zoo beproefde Premier,
die helaas in diepen rouw gedompeld
is door het spoorwegongeluk te Beilen,
met wien we diep medelijden hebben
als vader van een zoo'n geprezen zoon
de Premier hield 24 Nov. 1881 zijn
inaugureele rede bij de aanvaarding
van het hoogleeraarsambt aan de Uni
versiteit te Groningen. En wat waren
toen Professors laatste woorden (zie
zijn rede: De Wet van het Recht).
Dwang en tyrannie, blijft dwang
en tyrannie, hoe ook vermond, hetzij
in den mantel van eeuwenoude tradi
tie hetzij in het parvenu kleed van
de jongste mode. Maar dat is het
recht, waar ieder vrij is zich te ont
wikkelen zooals hij zelf wilwaar
ieder zich bewust is dat de goede
weg des levens voor hem openligt
en de afgeperkte banen waarbij hij
zich vrij bewegen kan, die zijn,
waar binnen hij zich naar zijn kon-
sjentie bewegen moet. In dien rechts
toestand is 't, dat de ware huma
niteit, de ware broederschap kan
leven. Dan kan de geloovige tevre
den zijn, den vrijen kamp aanbin
dend voor de overtuiging van zijn
hart.
We onderschrijven ze geheel.
Dat is voor elk individu het Recht,
waar hij zich naar zijn geweten be we-
wegen moet. Maar daarom ook kan
door de Christenouders met geen enkel
compromis verzoening komen, dat de
Openbare school wil verheffen boven
de Bijzondere.
En toch Juni ligt nog versch achter
ons. En door het heele Land was één
oproep tot strijd vóór de Openbare
School als positive leus; tegen de
Bijz. School als tegenstelling, als nega
tieve leus.
En zal na zoo'n Junistrijd het Recht
door prof. Cort van der Linde in 1881
geponeerd, nu hij Minister is, zege
vieren. Nu in 1914, na zoo'n strijd van
onrecht als in 1912. Wie het geloove,
die geloove het.
Het zal den Minister zelf tegenval
len, dat na 33 jaar zijn woord nog niet
kan vervuld worden.
Niet te vertrouwen.
Zeer zekerop 't terrein van het
Onderwijs zijn er onder de liberale
kopstukken steeds verzoenlijken ge
weest. Dr. Bos en Roodhuizen staan
'niet tot de tanden gewapend tegen
over ons. Ze erkennen rechtmatigheid
in ons streven; ze erkennen, dat 't
liberale beginsel, de vrijheid, niet
strookt met de politiek der vorige
eeuw, zooals die zich in de school
kwestie heeft afgespeeldzij erkennen,
dat 'tniet aangaat een zoo groot
volksdeel, dat getoond heeft belang
te stellen in 't onderwijs, in 't Chris
telijk onderwijs, nog langer te leur
te stellenze erkennen het, dat een
liberaal zich volstrekt niet behoeft te
schamen, als hij in de zaak des rechts
een evolutie doorloopt van onrecht
naar billijkheid en van billijkheid naar
rechtvaardigheidals hij z'n oude
plunje van voor 3040 jaar verwis
selt met een meer smaakvol, nieu-
werwetsch pak. Maar al zijn er in
de linksche kringen toonaangevende
geesten, die 't goede pad opwillen we
Hotel Eesianrant
„HST GOUDEN HERT",
MotSerdam.
DINERS 60 cent en hooger.
LOGIES MET ONTBIJT
f 1.—, f 1.25 en f 1.50
Aanbevelend,
spreken de meening uit, dat er dui
zenden anders over denken.
En zouden die om een bloot kies
rechtartikel, dat toch aan den effec
tieven toestand van heden niet zóó
veel verandert; zouden ze om zoo'n
kiesrecht hun eerstgeboorterecht ver-
koopen P
Want om dat eerstgeboorterecht
gaat het. Ezau is de oudste en eischt
alle recht voor zich en hij zou Jaeob
met leege handen laten staan,
Maar dat zoogenaamde eerstge
boorterecht gunnen wij Ezau niet.
Jacob is ook een zoon van lzaak en
belangena niet de slechste van de
twee.
Doch alle beeldspraak losgelaten
we kunnen 'tniet gelooven, dat van
linksche zijde de* wapenstilstand zal
gesloten worden. Het verleden, èn den
Junistrijd, maakt 't ons onmogelijk
in een bekeering te gelooven. Er staat
voor links te veel op 'tspel.
Onderwijs en Concentratie pro
gram.
In het stuk, dat 25 October 1912
uitging van de hoofdbesturen van de
drie Vrijzinnige partijen aan de aan
gesloten kiesvereenigingen luidt het
over 't Onderwijs
Onverzwakt moet ook als waar
borg voor de deugdelijkheid van't
geheele Volksonderwijs de open
bare school worden gehandhaafd,
waar ieders godsdienstige gevoelens
worden geëerbiedigd. Herziening
van het schoolwezen en verbetering
van de opleiding en de positie der
onderwijzers, ten einde 't volks
onderwijs op hooger peil te brengen
is dwingenden eisch.
Nu laten we zwemmen de reden
waarom de Op. School moet gehand
haafd blijven nl. den gerenomeerden
waarborg, waarover ieder die met 't
Schoolleven wat naderbij bekend is,
van harte glimlacht; maar dat daar
gelaten feit is, dat 't program eischt
Onverzwakte handhaving der Open
bare School, waar enz. enz.
Maar die eisch is in flagranten
strijd met den onzenBijzondere
School regelOpenbare School aan
vulling.
De Recbtsche eisch is: De Grond
wetgever roch de gewone wetgever
mogen de Openbare School nog lan
ger de hand boven 't hoofd houden
zij moet gaan staan op eigen beenen
net als de Bijzondere en gaat ze dan
ten onder, zij ga maar de Over
heid mag er zich niet tegen verzetten.
Bezwijkt ze, geen enkele wet en geen
enkele Gemeentelijke of Provinciale
of Rijks corporatie mag ists doen om
haar 't leven weer in te gieten.
Maar het concentratieprogram staat
daar lijnrecht tegenoverHandhaving
der Openb. School! Bezwijkt ze bijna,
dan moet volgens Grondwet en wet ze
op de been geholpen worden.
Hoe kunnen nu die twee tegenvoe
ters ooit elkaar raken. En daarom
wachten we van de Grondwetscom
missie totaal geen resultaat. We be
grijpen zelfs niet, hoe men zijn wen-
schen zóó kan formule eren, dat Hechts
en Links één zullen zijn.
OP DEN UITKIJK.
Niet, zooals het soms geschiedt, met een
eigenaardig glimlachje »Nu, hij of zij liever
dan ik!« Zeker, ook op dit terrein leven
we onder het vrijmachtig bestel des Heeren
en wij mogen allerminste iemand gering
achten om zijn klein getal van kinderen of
ook wijl God hem dien zegen geheel ont»
Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs per drie maanden fr. p. p. 50 Cent.
Buitenland by vooruitbetaling f 4,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
UITGEVER
felefoon Iotercoani. Mo. 2.
Advertentiën 10 Cent per regel en sj% maal. Reclames 20 per regel.
Boekaankondiging 5 Cent per regel en */B maal.
Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan.
Advertentiën worden ingewaoht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 uur.
Stad aan 't Haringvliet de heer van Paassen
Den Bommel de heer Woudstra
Ooltgensplaat de heeren Breur Zn.
Oude Tonge de heer H. v. Noord (postbode)
Nieuwe Tonge de heer Robër
Herkingen de heer J. Kalle
Dirksland de heer A. Melissant
Melissant de heer Brievengaarder
Stellendam de heer Brievengaarder
Goedereede de heer P. v. d. Wende Tz.
Ouddorp de hear Brievengaarder.
Gedempte Boerensteller 63A, 63B
Direct nabij de Hoofdsteeg,
Het door ieder aanbevolen adres.
Dit ééne is onmogelijk
Dat wij, menschen, met ons eindig ver
stand, aan deze zijde van het eeuwige le
ven, al de levensraadselen zouden oplossen,
die het aardsche leven met zich medebrengt.
Zie, dat heb ik in de eerste plaats
te antwoorden, wanneer men mij met voor
beelden komt, dat de vermeerdering der
kinderen, zoo oppervlakkig gezien, schade
lijkt voor het gezin.
Ieder kent zulke voorbeelden.
Waarbij onwillekeurig de vraag in 't hart
rijstMaar zon nu toch niet, als daar twee
of drie kinderen waren, dit voor man, vrouw
en kinderen béier zijn geweest, dan nu er
acht of negen zijn En gaat het dus aan
hier van kinder-„zegen" te spreken?
Ik kan en wil niet anders, dan mij hou
den aan het geopenbaarde Woord van God
dat het mij zoo leert en niet anders. En
ik geloof niet, dat de Christen, die het in
dat opzicht beier weten wil dan zijn God
daar op den duur vrede mee hebben kan
Daar komt dan nog bij, dat men aller
lei zaken niet vergeten moet.
Vooreerst deze eenvoudige waarheid wij
weten niet wat goed voor ons is
Slel eens wat lang niet altijd uiikomi-
dat de vader en moeder van het kleine ge
zin, zich zooveel beter weren kunnen en
royaler leven bij mindere inspanning, dan
die van het groote
Is dat dan goed voor hen
Kan het niet zijn, ik veronderstel nu
maar eens, dat de tijdelijke welvaart hun
wordt tot geestelijke schade, tot een strik
voor hun ziel en dat de schatten, die zij
zich vergaderen voor het eeuwige leven,
als ze er al zijnmaar schraal en karig
uitvallen
Stel eens, dat ze hun weinige kinderen
goed kunnen laten leeren en een flinke som
kunnen medegeven in 't leven is dat
in elk geval, een zegen voor die kinderen?
Is 'tniet vaak zóó, dat de plant, die 't
moeilijkst wortelt en 't meest in den wind
staat, het sterkst wordt
U heb eens gehoord van een zuster, die
dertig jaren krank gelegen heefi. Geduren
de de jaren had zij altoos pijn, kon haast
niets over, moest bijna altijd liggen en had
steeds verzorging oodig. Zoo oppervlak
kig zou men zeggen wat nuttigheid is het
dat deze zoo lang leven blijft.
Maar wat was het geval P
Zij was een levende brief van Christus en
werd dit op haar krankbed steeds meer.
Met voorbeeldige lijdzaamheid droeg zij
haar kruis. Dat werd juist door den lan
gen duur aan velen bekend, die haar op
haar ziekbed opzochten. En zoo is deze
arme, lijdende zuster, nog voor velen tot
een rijken zegen geweest en eerst de eeu
wigheid zal openbaren, hoezeer haar een
voudig woord, gepaard aan zulk een voor
beeldig lijden, vruchten heeft gedragen ten
eeuwigen leven.
Zoo gaat het zoo vaak.
Wij weten niet wat goed voor ons is
en Gods gedachten gaan hooger dan de
onze
Ochvoor het vleesch is 't gemak wel
aangenaam, 'n Paar kinderen, 'n makkelijk
broodje, 'n korte arbeidsdag, dat alles wil
wel.
Maar wat aangenaam is voor het vleesch,
is niet altijd goed voor den mensch
Dan moeten wij voorts niet vergeten, dat
we niet als eenlingen op de aarde leven,
maar door Gods voorzienig bestel ook zijn
ingeschakeld in ons volk en leden zijn van
Gods kerk, die beide, in den weg der mid
delen, door den kinderzegen worden in
stand gehouden.
Zelfs een goddeloos schrijver Zola, heeft
er iets van gevoeld, hoe zijn volk, de Fran-
sche natie, bezig is, de zenuw zijner kracht
door te snijden en in zijn boek »Técondi-
iè«, d.i, Vruchtbaarheidheeft hij tegen
de zonde zijn volks getoornd.
Moet het sommigen onder ons niet tot
beschaming zijn Doch een man als Zola
kan niet komen tot de kerk des Heeren
die wij we! in onze gedachtenkring opne
men.
'k Weet hetGenade is geen erfgoed en
een van die levensraadselen, waarop ik in
't begin van dit opstel het oog hadisb.v.
het leven van den vromen vader en de vrome
moeder, die hun kinderen het breede pad
zien opgaanhoe dit nl. met 't begrip van
kinder»egen bestaanbaar is.maar al deze
dingen zullen wij hiernamaals verstaan.
Doch daar is het verbond.
En regel is dan toch, dat God de lijn
zijner Kerk in de geslachten voortzet en zich
houdt aan het verbond. Nu zijn de ouders
slechts instrumenten in Gods hand.maar
wat is het dan toch niet een heerlijke ge
dachte, om in dezen weg door God gebruikt
te mogen worden tot uitbreiding Zijner Kerk
en om mede te helpen, het getal der ver
korenen en verzegelden vól te maken
Er behoort zulk een verschil te zijn
De wereld verheugt zich als de Kinderen
»een goede partijc doen of »een mooie po-
siiie« krijgen.en ik zeg niet, dat ons
dit onverschillig mag zijn.maar haar
vreugde haait niet bij die van christenouders,
ais hun zoon of dochter uit volle begeerte
en behoefte des harten belijdenis deed van
hun geloof in Christus en hun hope voor
de eeuwigheid en naast hen aanzit aan den
Drinkbeker en zij dus 't blijde vooruitzicht
mogen hebben, eenmaal met hun kinderen
te mogen aanzitten aan de Bruiloft des Lams.
En waar dan in de menigte der onderdanen
des Konings heelrijkheid is, zou 't daar zul-
ken ouders onverschillig zijn, met hoevéél
of hoe weinig kinderen des Verbonds zij
naderen mogen, om het teeken des Heiligen
Doops te ontvangen?
Er is nog meer te zeggen.
De palm groeit door den druk.
Het is lang niet altijd een zegen voor
een kind, wanneer het van der jeugd af
altijd maar weer zijn bed zacht gespreid
vindt en met zijn karretje op een zandweg
rijdt 1
Zoo wordt het karakter niet gevormd en
gestaald Juist de zwemmer die veel tegen
den stroom op moet, krijgt sterke spieren,
leert volharden ook bij tegenspoed en in
dim weg wordt vaak het kind een man of
een vrouw, die de volkskracht sterkt. Me
nig groot en edel geslacht uit vroeger eeuwen
is ondergegaan, omdat de weelde verwijfde
en verweekelijkte, zoodat er geen staal meer
zat in 't bloed en geen energie in den geest.
Wij moeten onszelf herzien.
Laat toch nooit onder ons een levensbe
schouwing veld winnen, die ik door een
ongeloovige eens op deze manier, harden
ruw en goddeloos hoorde uitdrukken»Wat
doet die man ook met zoo'n hok vol jon
gens I<
't Moet juist andersom zijn,
't Rijk met kinderen gezegende gezin,moet
onder ons in eere zijD.